Mag je van de Telecomwet bij een prijsverlaging je abonnement opzeggen

telefoon-opzeggen1.jpgVia een lezer kreeg ik de interessante tip over een discussie bij iPhoneclub of je je telecomabonnement kunt opzeggen als de provider een prijsverlaging doorvoert. Dat lijkt een gekke reden, maar het kan natuurlijk zijn dat je al een tijdje van je abonnement afwilt en dan is zo’n prijswijziging immers een mooi excuus. iPhoneclub zocht het na in de algemene voorwaarden:

Het korte antwoord: bij Vodafone kan het wel, bij T-Mobile en KPN niet.

Maar de wet heeft daar ook wat over te zeggen. Artikel 7.2 Telecommunicatiewet zegt namelijk:

1. Ten minste vier weken voordat een voorgenomen wijziging van een beding dat is opgenomen in een overeenkomst van kracht wordt:

a. biedt een aanbieder van een openbare elektronische communicatiedienst de abonnee de mogelijkheid om de overeenkomst kosteloos te beëindigen, en
b. stelt de aanbieder de abonnee op genoegzame wijze op de hoogte van de inhoud van de voorgenomen wijziging en van de mogelijkheid om de overeenkomst kosteloos te beëindigen.

Daar staat wijziging en een prijsverlaging is ook een wijziging. Dus het zou moeten kunnen. Dacht ik.

Want wat blijkt de toezichthouder OPTA te zeggen in een om onverklaarbare redenen tegen citeren beveiligd document te zeggen:

Het beëindigingsrecht van artikel 7.2 Tw geldt alleen voor een wijziging die niet aantoonbaar in het voordeel is van de abonnee. … Het college interpreteert artikel 7.2 Tw namelijk in het licht van de bedoeling van dit artikel, namelijk bescherming van de abonnee. In dit verband ligt het niet voor de hand om een abonnee het recht te geven zijn overeenkomst te beëindigen als hij een wijziging van de contractsvoorwaarden krijgt voorgehouden die aantoonbaar in zijn voordeel is, bijvoorbeeld in het geval van een tariefsverlaging van de geboden dienst.

Men volgt hierbij de uitleg van de minister over de bedoeling van dit wetsartikel. Die verklaarde in 2003 namelijk:

En een redelijke uitleg van dit artikel brengt naar mijn oordeel met zich mee dat abonnees niet het recht hebben om de overeenkomst te beëindigen indien een aanbieder alleen voorstelt om tarieven te verlagen. In zo’n situatie kan een abonnee zich niet op dit artikel beroepen.

Daarmee vrees ik dat je met een beroep op de wet nergens zult komen als je bij een prijsverlaging van je telefoonabonnement af wilt. Je bent dus echt afhankelijk van de algemene voorwaarden en de welwillendheid van de telecom-operator.

Arnoud

15 reacties

  1. @Tru; goed punt!

    Ik ben bang dat je dan nog steeds afhankelijk bent van de welwillendheid van je provider. Ze kunnen zich heel makkelijk verschuilen achter de licht-dubieuze uitspraak van de OPTA.

    Doel je toevallig op de wijziging van de roamingtarieven? Die zijn bij een aantal providers fors, maar bij anderen minder.

    Ik zou zeggen dat je destijds akkoord bent gegaan met die tarieven voor een bepaalde periode. Die tarieven worden nu in jouw voordeel gewijzigd, ze kunnen ook besluiten jou de keuze te geven; aanpassen en akkoord gaan of niet aanpassen. Jij mag kiezen 😉

  2. Een tariefsverlaging is niet per se voordelig. De organisatoren van hackerskampen als HIP en HEU bieden al jaren een dubbel tarief aan, het gewone en het hoge voor mensen die bij hun baas de indruk willen wekken naar een ‘serieuze’ conferentie te gaan.

    Maar, eh, de wet lijkt me hier ondubbelzinnig. Als de wetgever alleen verslechteringen had bedoeld, had deze dat toch wel expliciet gezegd? En wat betekent “niet aantoonbaar in het voordeel”? Moet een consument nu een batterij advocaten inhuren om elke wijziging van een beding door te spitten op eventuele nadeligheid? Dan lijkt de wet me een dode letter. Het is veel eenvoudiger om “wijziging” als “wijziging” te interpreteren.

    Wat ik me verder afvraag: waarom geldt een tariefswijziging als een wijziging van een beding?

  3. Tot zover mij bekend heeft de Stichting GeschillenCie’s voor zowel telecom als internetzaken ook als standpunt dat opzeggen niet kan in geval van prijsverlagingen.

    Dus in aanvulling op waarmee Arnoud eindigt, ook bij de SGC zal je zeer waarschijnlijk bakzeil halen.

    @Branko reactie-4

    wat betreft je opmerking Als de wetgever alleen verslechteringen had bedoeld, had deze dat toch wel expliciet gezegd Heel suf, maar niemand heeft bij het schrijven van de teksten rekening gehouden met de mogelijkheid van prijsverlagingen.

  4. @Branko: ik heb er ook moeite mee. Op zich is het terecht om een onduidelijk deel van een wetsartikel te bekijken in het licht van de bedoeling van de wetgever. Maar als het woord zelf duidelijk is, snap ik niet waarom er toch nog zo’n interpretatie nodig is.

    De prijs is ook een afspraak en dus onderdeel van de overeenkomst, toch?

  5. Ik ga toch even advocaat van de duivel spelen, hoewel ik begrijp dat onderstaande redenering flinterdun is. Maar toch even hypothetisch:

    Stel dat je een mobiel internet abonnement hebt voor internet op je laptop. De kosten voor een abonnement met een ongelimiteerd aantal MB’s per maand en een hoge bandbreedte liggen vrij hoog (70 tot 90 euro tegenover ongeveer 25 euro voor een regulier abonnement op internet via de kabel). Vanuit een bepaalde optiek is de hoogte van het bedrag echter een voordeel: een dergelijk abonnement is alleen betaalbaar voor bedrijven (okee, en rijke consumenten…), maar je weet zeker dat 15 miljoen reguliere consumenten geen interesse hebben en dat het lekker rustig is op het netwerk.

    Stel nu dat er opeens een enorme prijsverlaging plaatsvindt, zeg bijvoorbeeld 66%, omdat je provider met hetzelfde netwerk ook de thuisgebruiker wil gaan bedienen. (Zoals provider X dat wel eens heeft gedaan met eigen servers via het KPN-netwerk). Gevolg: binnen een paar weken kwam er een enorme hoeveelheid extra gebruikers op het netwerk van provider X, waardoor alle bestaande gebruikers last kregen van een extreem trage verbinding of de onbereikbaarheid van de dienst.

    In dit geval kun je als bestaande klant volgens mij heel duidelijk nadeel aantonen als direct gevolg van een prijsverlaging. Ik snap overigens dat de juridische pijlen zich in dit geval zullen richten op het in gebreke blijven van de provider, maar volgens mij zou de structurele prijsverlaging en de daaruit blijkende verandering van de marktstrategie van de provider best een reden kunnen zijn om de overeenkomst op te zeggen. De handelswijze van de provider betekent namelijk een substantiele wijziging t.o.v. de omstandigheden waaronder het contract is gesloten.

    Meningen?

  6. Creatief, het zou een interessante zaak zijn om te bepleiten. Wel denk ik dat de rechter eerder zal zeggen dat dit gewoon wanprestatie is: men had een bepaalde snelheid beloofd en die niet geleverd. Wanprestatie kan ook grond voor opzegging zijn maar dan moet er wel geprobeerd zijn het te fixen zonder resultaat.

    Wel zul je moeten aantonen dat de kwaliteit/snelheid omlaag gegaan is door die extra gebruikers.

  7. Nou, dat vraag ik me dus af…

    De zinsnede “niet aantoonbaar in het voordeel” in art. 7.2 Tw biedt volgens mij een enorm voordeel ten opzichte van een ontbinding wegens wanprestatie.

    Bij wanprestatie zit ik ten eerste al in de situatie waarin het probleem zich al heeft voorgedaan, danwel waarin een accute dreiging daartoe bestaat. De bewijslast vergt bovendien van mij dat ik bewijs dat de provider in gebreke is gebleven en dat hij een redelijke mogelijkheid heeft gehad om het probleem op te lossen. Dit kost mij extra tijd en moeite (ingebrekestelling opstellen, afwachten van het verstrijken van de fatale termijn, etc.)

    Als ik het contract echter via art. 7.2 Tw zou willen beeindigen dan kan ik dat vooraf doen. Ik hoef daarbij alleen aannemelijk te maken dat een dergelijk probleem zich in de toekomst zal voordoen, bijvoorbeeld door statistieken van eerdere experimenten van andere providers te overleggen. En omdat voor een bedrijf de kosten van de dienst sterk ondergeschikt zullen zijn aan snelheid en betrouwbaarheid, heb ik daarmee aannemelijk gemaakt dat de prijsverlaging “niet aantoonbaar in mijn voordeel” is.

    Dit biedt mijns inziens twee directe voordelen: 1. De bewijslast verschuift voor een groot deel naar de provider om het gestelde te weerleggen. Bovendien legt de zinsnede “niet aantoonbaar in het voordeel” de lat veel hoger dan een gebrek in de nakoming van een overeenkomst. 2. Als bedrijf kan ik ingrijpen voordat het probleem zich voordoet. Een oplossing vooraf is altijd beter dan schadevergoeding achteraf…

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.