Laat de piraten beslissen over auteursrecht

piraten-beslissen-jaap.pngGisteren verscheen in zowel NRC Handelsblad als De Jaap een artikel over hoe het volgens mij zou moeten met auteursrecht online.

Alleen de eigenaar beslist, luidt al vele decennia het motto in auteursrechtenland. Onder dat motto zijn diezelfde decennia alle nieuwe technologische innovaties op het gebied van muziek- en filmdistributie de nek omgedraaid. Goed, afgezien van de iPod en iTunes dan, maar dat is de verdienste van het ijzerenheinig doorzetten van Apple-CEO Steve Jobs. Ondanks, niet dankzij, de muziek- en filmindustrie nam de elektronische muziekwinkel van Apple een grote vlucht. Maar andere initiatieven? Kapotgeprocedeerd of doodgebloed door gebrek aan legaal aanbod.

In dat opzicht is het recente rapport van de Kamercommissie onder leiding van Ada Gerkens (SP) allesbehalve moedig.

Lees verder in Laat de piraten beslissen over auteursrecht bij De Jaap of scharrel ergens een NRC van gisteren op 🙂

Update (15:44): De Jaap is stuk, gelukkig is er een cache-kopie van GeenStijl.

En wie is @VrijeSchrijvers en waarom zegt die “Voor tekst slaat zijn verhaal nergens op”? Ik heb het helemaal niet over tekst joh, dus waar slaat deze opmerking op.

Update (24 oktober): Remy Chavannes vindt het een slecht plan, omdat gratis aangeboden muziek niet om aan te horen is. Alleen lijkt hij me verkeerd te begrijpen, ik zeg nergens dat een site die gratis aanbiedt geen rechten hoeft af te dragen. Ik pleit juist voor een redelijke vergoeding, en als jij muziek gratis aanbiedt dan heb je een probleem om die af te dragen.

Arnoud

31 reacties

  1. Het wordt tijd dat iedereen erkent dat downloaden legaal is, dat openbaarmakingen via internet in de meeste gevallen in huiselijke sfeer zijn en dat over het algemeen het publiek globaal bepaald is.

    De huidige auteurswet en de jurisprudentie van de Hoge Raad laat de conclusie niet toe dat er massaal inbreuk gemaakt wordt op internet. Ook het recente vonnis van TPB/BREIN houdt geen rekening met de beperkingen die nu eenmaal in de auteurswet zitten.

    Het advies van het rapport Ada Gerkens deugt niet: alle heffingen afschaffen, verbieden van downloaden van illegaal aanbod, handhaven van dat verbod, en aanmoedig van de industrie aan om met nieuwe modellen te komen.

    Alleen door eerst een goed beeld te hebben van het auteursrecht in digitaal tijdperk is er op basis van de huidige wet en rechtspraak een passend verdienmodel voor de industrie te formuleren. Voorzover de industrie of politiek daar niet over wil nadenken is de oplossing voor het gebakkelei een heffing op harddisks. Alsdan ontvangt de industrie een redelijke vergoeding voor vermeende inbreuken en hoeft de consument van entertainment bestanden zich nergens druk over te maken. De vordering van de industrie (via BREIN en ook BUMA) is een vordering op het collectief, dus het ligt voor de hand om die vordering via een heffing op harddisk te verrekenen. Overigens ben ik van mening dat die heffing niet verschuldigd is omdat de auteurswet en de jurisprudentie downloaden en thuis kijken toe staat zonder dat auteursrechthebbenden daar vooraf toestemming voor horen te geven.

  2. Ben ik even blij met mijn 6 weken gratis proefabonnement op de ePaper-versie van NRC Handelsblad. Ik had het artikel nog niet gelezen in de editie van gisteren, maar even op “piraten” zoeken in Stanza op mijn iPhone en ik kreeg het artikel netjes bij de zoekresultaten.

    Het NRC Handelsblad wordt (tijdens deze proef) z?nder DRM beschikbaar gesteld. Daardoor zijn ze in staat om “opeens” op veel meer apparaten/plekken beschikbaar te zijn. Want zonder die DRM is het voor mijn n?g gemakkelijker om het naar formaten te converteren die niet standaard worden aangeboden (zoals het Mobipocket-formaat dat ik nodig heb voor mijn Kindle). Daarmee stelt NRC zich heel kwetsbaar op, want het illegaal verspreiden van hun elektronische editie is veel eenvoudiger geworden nou er geen enkele “beveiliging” op zit (m?t beveiliging is het moeilijker voor de gewone consument maar niet voor een “internetpiraat”).

    Ze worden daarmee echter ook een serieus alternatief, een elektronische krant waar ik waarschijnlijk na die zes gratis weken ook nog voor ga betalen ook. En waarvan ik mijn exemplaren dan echt niet ga verspreiden (die koop je dan lekker zelf maar). Als zulke initiatieven de norm worden (en ??n zwaluw in ??n sector maakt nog lang geen zomer), ja dan vind ik dat we illegaal aanbieden ook serieus mogen aanpakken.

    Waar ik nu heel benieuwd naar ben is of wij, internetgebruikers, nu ook in staat zijn om zo’n dapper initiatief als van NRC te laten groeien en voortbestaan. Of verknallen we het (met opzet of uit onwetendheid) zodat we weer lekker achterover kunnen zakken en kunnen mopperen op de industrie “die het maar niet begrijpt”?

  3. Tja, dat rapport. Heeft iemand er wel eens over gedacht dat je die ‘muziek industrie’ helemaal niet moet redden? De muziek industrie waar we het over hebben is namelijk een promotie en distributie industrie, niet degene die de muziek maken.

    En laat dat promotie en distributie model nu gewoon achterhaald zijn. Net zoals ooit de koetsdiensten die zich niet aanpasten op de fles zijn gegaan door de komst van de trein waardoor hun product gemarginaliseerd werd gebeurt hetzelfde met de grote media concerns die zich niet aanpassen.

    En geen zinnig mens vond en vindt het een goed idee om treinen te verbieden om de koets industire te redden. Dat is ondernemen, je past je aan aan de markt of je gaat ten onder. Helaas hebben die media bedrijven te veel geld in kas om beleid mee te be?nvloeden. Geld overigens wat de artiesten dus nooit gezien hebben.

    Shakira maakt zich niet voor niets niet druk om downloaden. Die verdient haar geld met optredens en sponsors, niet met de album verkoop.

  4. Voor muziek kan ik de gedachte wel volgen, artiesten kunnen daar verdienen aan optredens en andere aanverwante artikelen. Voor Films wordt dat al een stuk lastiger. Swartzenegger die in een vol stadium “I’ll be back” roept krijgt het misschien wel voor elkaar om daar $100 pp voor te vragen, maar de gemiddelde acteur uit NCIS, CSI, Heroes of wat voor andere serie wordt al lastiger. Daar is een distributiekanaal voor opzetten wel mogelijk, maar niet zo makkelijk als voor muziek.

  5. Geen idee wie VrijeSchrijvers is, maar het lijkt me dat hij heel goed beseft dat je het niet over tekst hebt. Dat schrijft hij namelijk ook.

    Zijn punt is, naar ik aanneem, dat een betoog v??r een wijziging in de Auteurswet dat alleen aandacht besteedt aan muziek, en dus niet aan tekst, niet compleet is. Een wijziging in de Auteurswet heeft immers ??k gevolgen voor de auteursrechtelijke bescherming van tekst. (Tenzij je denkt aan een eigen auteursrecht per categorie van werken.)

  6. Het lijkt me dat de winst van een site als The Pirate Bay, ook al zou die in de miljoenen lopen, volledig in het niet valt bij de omvang van de muziek- en filmindustrie. De suggestie dat het delen van die inkomsten een oplossing zou vormen lijkt me niet niet op een realistische berekening te berusten.

    iTunes lijkt me gebaseerd op het klassieke verbodsmodel. De kracht van iTunes is het gemak, waardoor iTunes het kan opnemen tegen sites waarvan gratis kan worden gedownload. Als de wijzigingen die Arnoud voorstaat doorgang zouden vinden, vermoed ik (maar dit is noodzakelijk speculatie, omdat Arnoud zich niet uitlaat over mogelijke wijzigingen) dat niets er meer aan in de weg staat om een vrijwel gratis kloon van iTunes te bouwen (gefinancierd met advertentieinkomsten, bijvoorbeeld… net voldoende om de site draaiende te houden en de beheerders een nette boterham mee te laten verdienen).

    Zonder monopolierechten gaan de marges dankzij de werking van de vrije markt naar nul, zodat de kosten van de creatie van nieuwe werken uiteindelijk niet meer kunnen worden terugverdiend. Die werken zullen dan niet meer worden gemaakt. De makers zullen andere businessmodellen gaan beproeven. Ze worden ijscoboer of schoenenpoetser. Daar is niets mis mee, en met hen hoeft niemand medelijden te hebben. Maar die nieuwe werken gaan we wel missen.

  7. ” Zonder monopolierechten gaan de marges dankzij de werking van de vrije markt naar nul, zodat de kosten van de creatie van nieuwe werken uiteindelijk niet meer kunnen worden terugverdiend. Die werken zullen dan niet meer worden gemaakt. De makers zullen andere businessmodellen gaan beproeven. Ze worden ijscoboer of schoenenpoetser. Daar is niets mis mee, en met hen hoeft niemand medelijden te hebben. Maar die nieuwe werken gaan we wel missen.”

    In feite dus gewoon terug naar de tijd voor de uitvinding van de grammofoon etc… Toen artiesten hun geld exclusief verdienden met optredens? Er zullen dan nog steeds mensen hun geld met muziek verdienen. (Ik heb het hier alleen even over muziek, zoals eerder gezegd gaat dit voor tekst niet op)

    Maar dat ik vind dat we een industrie die ten ondergaat omdat ze zelf het contact met hun klanten/markt hebben verloren en star vast houden aan oudere modellen niet moeten redden, wil niet zeggen dat ik vind dat muziek gratis moet zijn. Een keuze tussen een abonnements model waarbij je onbeperkt muziek kan spelen en de muziek kopen – waarbij dat laatste je wat meer kost als je er voor kiest – lijkt mij niet onredelijk. Natuurlijk wel mits er redelijke prijzen worden gevraagd. En de prijzen kunnen omlaag als er een volledig nutteloze schakel wegvalt terwijl de artiesten dan meer kunnen verdienen.

    Copyright zal dan nog steeds gehandhaafd moeten worden, iets waar ik in pricipe voor ben. Alleen heb ik erg grote bezwaren tegen de huidige termijnen en het feit dat de muziek en film industrie je graag opnieuw laten betalen als je de media op een andere drager wil hebben. En via wetten als EUCD en DMCA kunnen ze dat nu nog afdwingen ook! Deze twee wetten hebben de content industrie vergaande mogelijkheden gegeven waardoor de balans helemaal zoek is.

    Ik ken slechts weinig mensen die de huidige wetgeving onderschrijven. En een aantal van mijn kenissen maken zelf muziek! Ze hebben zich zelfs bij Buma/stemra uitgeschreven omdat ze niets met deze van doen willen hebben!

  8. @Piet(10): ik erger me aan de opmerking “slaat nergens op”, want als het duidelijk is dat ik het over muziek heb, hoef je niet te zeggen dat het voor tekst niet werkt. Voor ijscoboeren gaat het betoog ook niet op, maar waarom zou je melden dat het daarvoor niet opgaat? Afijn, misschien ben ik wat allergisch voor persoonlijke aanvallen aan het worden, het begint alleen een beetje gewoonte te worden de laatste tijd dat als ik iets zeg over auteursrecht, mensen reageren met een aanval op mij in plaats van op het betoog.

    @Piet(11): binnen 600 woorden is het moeilijk om over alles uit te wijden, maar geen nood ik zal het toelichten. De “piratenindustrie” slaagt er nu in om miljoenen omzet te draaien ondanks het feit dat ze iets illegaals doet en actief tegengewerkt wordt door de contentindustrie. Dan doe je toch iets heel knaps, zo veel geld binnenhalen met al die beperkingen om je heen. Het is in ieder geval meer dan de “creatieve” industrie online verdiend heeft. Dus misschien moeten we hen dan maar eens de ruimte geven en laten zien hoe veel miljoenen er verdiend kunnen worden als ze geen last hebben van Brein en auteurswetten.

    In juridische termen pleit ik voor een dwanglicentie met daaraan gekoppeld verplichte licentievergoeding. De industrie moet verplicht toestaan dat entiteiten als Pirate Bay geld verdienen met “hun” inhoud, maar krijgt daarvoor een redelijke vergoeding terug. Hoe die vergoeding precies bepaald moet worden en wanneer iemand kwalificeert voor die dwanglicentie is een goede vraag, maar het gaat nu even om het principe: TPB heeft laten zien dat ze geld kan verdienen met content, dus laat ze daar maar eens mee doorgaan. De industrie heeft gefaald op dit punt en kan dus niet langer zomaar arbitrair haar verbodsrecht inzetten.

    Wat het verbodsmodel trouwens met iTunes te maken heeft, snap ik niet. iTunes is een door Apple er door gedramd exploitatiesysteem dat de industrie aardig wat geld oplevert, maar het is nadrukkelijk niet tot stand gekomen doordat Apple vriendelijk verzocht om licenties die de industrie zo aardig was haar te verlenen.

    Je betoog over marges die naar nul gaan en de drogredenering dat dus alle artiesten schoenpoetsers worden gaan niet op. De redelijke vergoeding die moet worden betaald, zal verhinderen dat prijzen naar nul gaan, want er zitten nu vaste kosten aan het bedrijfsmodel.

    Dat Buma/Stemra opgeheven wordt en Brein overbodig is waar maar Tim Kuik kan vast wel een baan als ijscoboer vinden.

  9. @Arnoud

    Ben het zo niet eens met jouw opmerkingen dat de piraten iets illegaals doen. De exploitatie rechten zijn voor wat betreft entertainment bestanden uitgeput op internet. Het doet er niet toe hoe een entertainment-bestand op internet verschijnt. Zodra het op internet staat is het voor iedereen om auteursrechten vrij te downloaden.

    TPB/BREIN: conclusie: TPB maakt geen inbreuk op auteursrechten. Vervolgens wordt voetstoots aangenomen dat gebruikers van TPB wel inbreuk maken op auteursrechten, kennelijk omdat BREIN stelt dat 90% van de werken via TPB auteursrechtelijk beschermd zijn (nieuw en oorspronkelijk genoeg zijn). TPB zou van die inbreuken profiteren omdat het diensten aanbiedt die deze inbreuken mogelijk maken en onderhouden. Of woorden van gelijke strekking.

    Feit is evenwel dat gebruikers van TPB geen inbreuk maken. Internetters die downloaden maken geen inbreuk op auteursrechten. Niet volgens klassiek auteursrecht en niet volgens het recht wat na invoering van de EU auteursrechten richtlijn geldt.

    Feitelijk verruimt het arrest BUMA/Chellomedia het publiek wat auteursrechten vrij bediend mag worden zoals dat in Wasserij De Zon geformuleerd is. De huiselijke sfeer is nu een globaal bepaald publiek. Een artiest die een uitvoering geeft in een concertzaal doet niet aan openbaarmaking want het publiek is globaal bepaald. Wie een entertainment bestand op internet zet doet dat voor eigen of ieders gebruik. Beide gevallen is het publiek globaal bepaald.

    Ook het publiek van een kroegbaas is globaal bepaald, en het publiek op werk. Zelfs een radiozender heeft een globaal bepaald publiek. Dus op grond van BUMA/Chellomedia kan en mag geconstateerd worden dat heel weinig auteursrechten vorderingen van de entertainment industrie verschuldigd zijn, en dat er nog het nodige te verreken valt met BREIN in verband met in het verleden onverschuldigd verrichte betalingen.

    De rest van je betoog levert in het licht van het bovenstaande onverschudigde betalingen op. De redelijke vergoeding is dat downloaden van entertainment-bestanden gratis is voor iedereen die dat gratis aan een bepaalde groep aanbiedt. Het kan ook voor geld aan een bepaalde doelgroep aangeboden worden, ook dan is er niks verschuldigd aan BREIN. De dwanglicentie is er natuurlijk al lang. De entertainment industrie kan zich bij diens queeste naar monopolie op de distributie van entertainmentbestanden niet beroepen op auteursrechten.

  10. @Arnoud: Ik probeerde aan te geven waarom het wel degelijk iets uitmaakt of je redenering ook van toepassing is op tekst. Als je de auteursrechtelijke bescherming van muziek wijzigt, verander je daarmee normaal gesproken ook de bescherming van tekst. Het spreekt m.i. voor zich dat daar dan ook over moet worden nagedacht. De eerste gedachte is dan om te kijken of je verhaal ook op tekst kan worden toegepast.

    De uitdrukking “slaat nergens op” vind ik ook niet gelukkig, maar ik heb begrepen dat Twitter voor een soort dorpscaf? moet doorgaan. Hoe dan ook, ik begrijp wel waar deze tweet “op slaat”.

    Dus misschien moeten we hen dan maar eens de ruimte geven en laten zien hoe veel miljoenen er verdiend kunnen worden als ze geen last hebben van Brein en auteurswetten.

    Vrije markt, marges naar nul. Als je ze tenminste echt geen last wilt laten hebben van het auteursrecht.

    In juridische termen pleit ik voor een dwanglicentie met daaraan gekoppeld verplichte licentievergoeding.

    Volgens mij is jouw kritiek in hoofdzaak kritiek op de industrie, en niet zo zeer kritiek op het verbodsmodel.

    Met jouw voorstel lijk je aan de industrie van bovenaf een businessmodel op te willen leggen. Het verbodsmodel laat echter toe dat de markt dit zelf oplost. iTunes laat zien dat dit sneller gaat dan dat de politiek kan ingrijpen.

    En wat iTunes met het verbodsmodel te maken heeft: iTunes heeft natuurlijk toestemming van de rechthebbenden om tegen betaling de muziek te verkopen. Zonder het verbodsmodel zou Apple alles voor zichzelf houden. Met het verbodsmodel verdient de industrie er ook aan. Ok, dit kan natuurlijk ook wettelijk worden afgedwongen met een dwangmodel, maar dat vereist dat politici een beter inzicht hebben in de economie van muziekwerken dan de markt.

    In ieder geval: jouw voorstel laat iTunes (min of meer) ongemoeid, maar TPB niet. En ook met jouw voorstel zullen er illegale aanbieders blijven (want die kunnen meer verdienen en/of goedkoper of zoals TPB gratis hun diensten aanbieden) die, als zij ongehinderd hun gang kunnen gaan en op die manier alle voordelen van de legale aanbieders kunnen kopi?ren, op de lange termijn de industrie onderuit zullen halen. De industrie zal dus juridische procedures blijven voeren.

    iTunes is een door Apple er door gedramd exploitatiesysteem dat de industrie aardig wat geld oplevert, maar het is nadrukkelijk niet tot stand gekomen doordat Apple vriendelijk verzocht om licenties die de industrie zo aardig was haar te verlenen.

    Ik was er zelf niet bij, maar ik lees:

    The store began after Apple signed deals with the five major record labels at the time, EMI, Universal, Warner, Sony Music Entertainment, and BMG (the last two would later merge to form Sony BMG). Music from more than 2,000 independent labels was added later, the first from The Orchard on June 24, 2003.
    Marktwerking: als een paar labels een goed werkend distributiekanaal vinden, zullen de andere labels vanzelf volgen. Anders lopen die andere labels inkomsten mis.

    Je betoog over marges die naar nul gaan en de drogredenering dat dus alle artiesten schoenpoetsers worden gaan niet op. De redelijke vergoeding die moet worden betaald, zal verhinderen dat prijzen naar nul gaan, want er zitten nu vaste kosten aan het bedrijfsmodel.

    De wettelijk afgedwongen vergoeding kende ik nog niet, dus van een drogredenering was geen sprake.

    Het verplicht verdelen van advertentieinkomsten in een volledig gelegaliseerd TPB-model zal in ieder geval lang niet voldoende opleveren. Dit valt m.i. eenvoudig na te rekenen. De winst van TPB is een kleine druppeltje. Vergelijk dit met de bijna 10 miljard betaalde downloads van iTunes.

  11. @jdk(14): die discussie hebben we nu al zo vaak gehad, ik ben het niet eens met je lezing en ik kan niets met je argument. Dus als je het niet erg vind, ga ik er niet meer op reageren vanaf nu.

    @Piet(15): natuurlijk is mijn verhaal kritiek op de contentindustrie. Ze hebben gefaald bij het ontwikkelen van nieuwe modellen, terwijl anderen (de piraten) dat wel doen – en daar nog geld mee verdienen ook. Ik vind dat, vanwege dat falen, de industrie nu niet meer zomaar haar verbodsrecht kan inzetten. Oftewel: dwanglicenties. Ik ontken niet dat de industrie recht heeft op een redelijke vergoeding, maar stel dat ze nu moet tolereren dat anderen aan de gang gaan met het werk. (Dit stond in het artikel maar misschien niet heel duidelijk, dus excuses voor de ‘drogredenering’-opmerking.)

    Ik wil dus niet een specifiek model opleggen, ik breek de markt open zodat de industrie diensten als TPB of voor mijn part Napster niet meer kan verbieden. Welke diensten er dan gaan komen, en met name welke een succes gaan worden, blijft een vraag van marktwerking. Maar de deur moet open, die content moet de markt op en als de industrie daar niet voor zorgt dan de piraten maar.

  12. @16/Arnoud

    Je begaat een kunstfout. Het is niet te begrijpen dat je niks met m’n argument kan. Ook de advocaten van TPB hebben het over zintuiglijke waarneming bij openbaarmaking. Dat is wat elke auteursrechtjurist heeft op te dreunen als het om openbaarmaking gaat. Downloaden is legaal, je zegt het zelf dus hoe kan jij volhouden dat internetters (en in het verlengde dus de TPB’s op aarde) iets illegaals doen? Artikel 16b Aw, Wasserij de Zon en Buma/Chellomedia. Het recht wat daaruit spreekt levert op dat internetters geen inbreuk maken bij downloaden en/of thuis kijken/luisteren. Dat niet als een mantra opdissen steeds tot de hoge raad anders heeft gezegd, veroorzaakt fouten.

  13. @18, sorry, snap daar helemaal niks van. Ja de discussie gaat over de interpretatie van huidig recht. Dus die discussie is zinvol.

    Ben er niet van overtuigd dat het recht op de schop moet. Ben ervan overtuigd dat wanneer het recht intellectuele-eigendomsrecht-politiek-neutraal ge?nterpreteerd wordt, de uitkomst is zoals jij voor ogen hebt.

    In mijn ogen is het relevant om eerst een helder beeld te hebben van het huidige recht. Pas dan kan bezien worden of het echt nodig is de auteurswet aan te passen. Wanneer er nu al zoveel discussie is over de interpretatie, is niet te verwachten dat dit bij verandering van de wet anders is.

    De huidige auteurswet is prima. Het komt tegemoet aan alle betrokken belangen. Die wet is techniek neutraal geformuleerd. Toepassing van die wet op het internet levert evenwel een ander resultaat op dan de entertainmentindustrie wil, daarom al die acties van o.a. BREIN. De uitleg die BREIN c.s aan de Aw geeft is echter intellectuele-eigendomsrecht-politiek gekleurd.

    BREIN verkondigd bepaalde standpunten of neemt bepaalde beslissingen ten aanzien van intellectuele eigendomsrechtelijke kwesties, om de distributie kanalen in handen van de entertainmentindustrie te kunnen houden.

    Moet je zien wat Louwers over BREIN zegt. Hij noemt BREIN vertegenwoordiger van entertainmentmonopolisten en hij noemt BREIN een pseudopolitiemacht. Die kwalificaties deugen. BREIN heeft niks met auteursrecht te maken. Kijk naar de partijen die lid zijn van BREIN. Dat zijn niet alleen rechthebbenden op entertainment-bestanden, dat zijn ook partijen in de distributie- en verkoopbranch.

  14. Een reactie van Remy Chavannes: Gratis muziek is niet om aan te horen.

    Ook betwijfel ik of er op deze manier ooit genoeg geld verdiend kan worden om het inkomensverlies van rechthebbenden te compenseren. Piratensites die winst ambi?ren ?n maken zijn uitzonderlijk. Gratis of verlieslijdende websites mogen in Engelfriets voorstel ongelimiteerd muziek uitwisselen, maar dragen niets af.

    Uitvoering van Engelfriets plan lijkt mij daarom ook op de langere termijn schadelijk voor het auteursrecht en de kwaliteit van de muziekproductie. Heb je wel eens een uur geluisterd naar legale, gratis muziek ??? bandjes die beroemd proberen te worden door hun muziek zelf gratis via internet te verspreiden? Wil je dat alle muziek straks zo klinkt? (En een groot deel van die bandjes die beroemd willen worden verspreiden gratis muziek in de hoop er later hun brood mee te verdienen. Als dat perspectief grotendeels wegvalt, verdwijnt ook voor hen de motivatie om muziek te maken. Alleen echte amateurs blijven dan over.)

    Mij lijkt het duidelijk dat ook met winstgevende piratensites niet voldoende geld kan worden verdiend. Zij hebben geen model dat op grote schaal levensvatbaar is, maar een model dat parasiteert op wat de muziekindustrie heeft geproduceerd en misschien nog gaat produceren.

    Alleen met een flinke heffing op internetgebruik of andere belastingmaatregelen zou je voldoende geld kunnen binnenhalen. Daar ben ik niet voor. Bovendien kun je je afvragen of het wel zo handig is om nog (veel) meer aan heffingorganisaties over te laten.

    Een andere mogelijkheid is verplicht afrekenen per nummer (of per abonnement, of iets dergelijks), maar dat kan ik niet als een piratenmodel zien. Dat is het iTunes model en het klassieke verbodsmodel. Het verbodsmodel zorgt ervoor dat er kan worden gehandeld in muziekwerken, net zoals de bakker kan handelen in broden. Ook de bakker kan verhinderen dat anderen zijn broden kopen, maar om economische redenen laat de bakker dit wel uit zijn hoofd.

    Waar ik wel ruimte zie voor dwanglicenties is bij (oudere) werken die niet meer in de handel te verkrijgen zijn. Zeker nu dankzij het internet het beschikbaar stellen van dit materiaal aan het publiek niet veel meer hoeft te kosten, kan het onaanvaardbaar zijn als rechthebbenden daar op geen enkele manier (ook niet tegen een alleszins redelijke vergoeding) aan meewerken. Maar ik zie geen reden om de maker van een nummer dat in iedere muziekwinkel in de schappen ligt, te verplichten dit ook via internet aan te bieden. Een bakker (laten we zeggen van unieke broden) is ook niet verplicht om een webwinkel te beginnen. Wel kan het zijn dat de markt hem hiertoe uiteindelijk dwingt.

    Er moeten echt heel goede redenen zijn voor een fundamentele ingreep in de markt (en zeker als je op je vingers kunt natellen dat die ingreep de industrie kopje onder zal doen gaan). Alleen irritatie over de traagheid van de muziekindustrie is niet voldoende.

    Mocht je bang zijn dat iTunes een monopolie krijgt op muziek op internet, of mocht je bang zijn dat de grote labels prijsafspraken maken, dan is er altijd nog het mededingingsrecht.

  15. @Piet: waarom is het piratenmodel parasitair en dat van bv. Bol.com of iTunes niet? Beiden verkopen andermans werk en dragen (in mijn voorstel) een vergoeding daarover af aan de rechthebbende.

    Misschien zit daar de pijn? Ik pleit er niet voor dat TPB werk gratis weg mag gaan geven. Of nou ja, dat mag op zich wel maar er moet nog steeds geld worden betaald aan de industrie die het werk gemaakt heeft. Kun jij dat met een ‘gratis’ businessmodel, prima. (TPB verdient aan advertenties op de site, dat is een klassiek voorbeeld van ‘gratis’.)

    Het verbodsmodel geeft de industrie een wapen om eender wie te verbieden de verkoop voort te zetten, of om eenzijdig te dicteren onder welke voorwaarden het werk wordt aangeboden. Bijvoorbeeld: nimmer gratis via Bittorrent, ongeacht hoe veel geld we krijgen uit jullie advertenties. En d?t is wat ik dus onmogelijk wil maken.

  16. @Arnoud: het zal natuurlijk afhangen van de hoogte van die vergoeding. Een paar miljoen euro per jaar in ruil voor een volledige legalisering van het (voor de gebruikers) gratis uitwisselen van muziek, gaat de muziekindustrie niet in leven houden. Ook van de inkomsten via iTunes zal dan niet veel meer overblijven, want je kunt aan iTunes niet meer vragen dan aan anderen. (En doe je dat wel, bijv. via een percentage van de winst of omzet in plaats van een vast bedrag, dan krijg je iTunes-klonen die onder de prijs gaan zitten zolang ze maar een beetje over houden om van te leven, en gaan de marges richting nul.) En ook de meer klassieke bronnen van inkomsten zullen opdrogen, want hoe rechtvaardig je dat er via internet vrij mag worden uitgewisseld, maar bijv. cd-producenten wel moeten betalen om de muziek uit te brengen? Waarom zou Microsoft nog moeten betalen voor de rechten van een passende introductiesong? En maak je verschil tussen muziek en andere werken, of mag iedere tv-zender voortaan voor een appel en een ei de programma’s van een andere zender overnemen?

    Meer dan een paar miljoen per jaar, en de advertentieinkomsten zullen dat niet kunnen dragen (en sowieso zullen legale TPB-klonen die advertentieinkomsten onder druk zetten). Gevolg is dat er illegale sites zullen komen die op de huidige manier bestreden moeten worden.

  17. Als je de geschiedenis van deze industrie kijkt dan wordt duidelijk dat ze slecht met veranderingen kunnen omgaan. De reactie op innovatie is altijd rechtzaken voeren.

    Voor de radio is destijds ook een dwanglicentie afgegeven, meen ik. En nu moet voor iedere nummer dat ze draaien een bepaalde vergoeding worden betaald. Daar was precies het zelfde probleem met de industrie. Een dergelijke regeling zou hier ook kunnen.

  18. Bij nader inzien ben ik ook voor een redelijke vergoeding. De aspecten waarmee rekening gehouden hoort te worden bij het bepalen van de redelijkheid van een vergoeding staan hier. Uitkomst is dat als redelijk veronderstelt hoort te worden dat gratis uploaden en dowloaden van entertainment-bestanden is toegestaan zolang de upload en/of download gericht is op een bepaald publiek waaronder tevens begrepen eenieder.

    Redelijk is ook dat alleen niet thuiskopierende gebruikers gehouden zijn een redelijke vergoeding af te dragen. De auteurswet en de EU Richtlijn voorzien er in dat de persoonlijke vrijheid van gebruikers een groter goed is dan de auteursrechten van de entertainment indistrie. De vergoeding die de entertainment industrie met al diens lobby en rechtszaken voor zichzelf georganiseerd heeft is in alle redelijkheid als onredelijk te beschouwen. De Fransen riskeren nu afsluiting wanneer er drie keer illegaal gedownload is, terwijl de regel hoort te zijn dat downloaden legaal is.

    De entertainment-industrie lijkt diens eigen auteursrechten te vereenzelvigen met in druk verschenen werken. Voor boeken geldt auteursrechtelijk een strenger wettelijk regiem. De bescherming die de entertainment industrie zoekt is gelegen in electronische bescherming. Door werken tegen kopieren te beveiligen, wordt het verbreken van de beveiliging een onrechtmatige daad. Wanneer P2P netwerken dan willens en wetens stelselmatig profiteren van dergelijke onrechtmatigheden, kunnen beheerders aansprakelijk worden gesteld.

  19. @Arnoud Engelfriet Binnen de discussie over “illigaal” downloaden, moet ik eerlijk zeggen, dat de gedachte gang nooit eerder in mij was opgekomen, hoe simpel hij ook is. Licentie en royalty’s afdragen komende uit inkomstenbronnen anders dan de aangeboden content.

    Vooral bij een digitaal product dat te kopi?ren is zonder kosten, is het eigenlijk al legaal geld drukken als het dezelfde waarde behoud. Het zou ?berhaupt veel logischer zijn als de consument niet per-stuk betaald. Immers een tv station zal toch ook niet afgerekend worden op hoeveel mensen er kijken (lijkt me). En die dekken hun kosten ook grotendeels door het uitzenden van reclames.

    Al moet ik wel zeggen dat toen je in een eerdere comment schreef “De industrie moet verplicht toestaan dat entiteiten als Pirate Bay geld verdienen met ???hun??? inhoud, maar krijgt daarvoor een redelijke vergoeding terug. Hoe die vergoeding precies bepaald moet worden en wanneer iemand kwalificeert voor die dwanglicentie is een goede vraag,” Ik meteen de gedachte kreeg, “nou daar stellen ze dan vast weer een organisatie voor op, oh wacht, die hadden we al, die heette buma stemra” Maar dat is dan misschien weer mijn cynische gedachte.

  20. @Erik:

    Binnen de discussie over ???illigaal??? downloaden, moet ik eerlijk zeggen, dat de gedachte gang nooit eerder in mij was opgekomen, hoe simpel hij ook is. Licentie en royalty???s afdragen komende uit inkomstenbronnen anders dan de aangeboden content.
    Helemaal nieuw is dit niet, want het gebeurt al bij blanco CD’s en DVD’s, en laat ik de blanco videobanden en cassettebandjes dan ook maar noemen

    (En inderdaad, voor de verdeling van die gelden is er een stichting en met die stichting zijn maar weinig mensen blij.)

    Vooral bij een digitaal product dat te kopi?ren is zonder kosten, is het eigenlijk al legaal geld drukken als het dezelfde waarde behoud. Het zou ?berhaupt veel logischer zijn als de consument niet per-stuk betaald.

    In principe zou dit aan de markt moeten kunnen worden overgelaten. Werkt dit niet (d.w.z. zijn de winstmarges te groot), dan dient Nelie Kroes een onderzoek in te stellen.

  21. @ Arnoud.

    Mooi verhaal in de NRC!

    Prof. Hugenholtz pleitte tijdens de laatste Vereninging voor auteursrecht vergadering (geheel gewijd aan downloaden) voor een licentie model. In dit model betaald iedere internet gebruiker/downloader bijv. ??? 5,= per maand. Op die manier komt er heel veel geld binnen om te verdelen tussen de rechthebbenden.

    Hugenholtz kijkt naar het verleden en constateert dat met de “oude” vernieuwende media zoals radio en kabel het ook zo is gegaan. Ook bij deze media was er sprake van grootschalige inbreuk door consumenten en een grote verscheidenheid aan rechthebbenden.

    Het voorstel van Hugenholtz (ik ga er van uit dat het goed weergegeven is) onderschrijf ik zolang als uiteindelijk de rechthebbenden er mee gebaat zijn.

    Quirijn

  22. @Quirijn: Ik heb grote moeite met plannen voor heffingen op media/bandbreedte, en dergelijke. Het probleem bij dit soort modellen is dat de relatie tussen een prestatie en de bijbehorende beloning totaal zoek is. Je krijgt geen geld omdat je iets gepresteerd hebt, maar omdat je je op een of andere manier in hebt systeem hebt kunnen inwerken, en daar nu van kunt parasiteren. “Stichtingen” als Brein ook niets anders dan parasiterende juristen die zowel het grote publiek als de werkelijke makers van werken middelen uitzuigen, die we het liefst zouden zien verdwijnen. Voorstellen voor heffingen en flat-fee werken dit soort gedrag juist in de hand. Er bestaat gewoon geen werkbaar tarief en geen werkbare verdeelsleutel: uiteindelijk is het niets anders dan een belasting gecombineerd met een uitkeringssysteem waarin willekeur en manipulatie belangrijker zijn dan echte prestaties.

    Natuurlijk hebben we een levensgroot probleem met het belonen van auteurs en artiesten in een wereld waar informatie heel gemakkelijk gedeeld wordt, en daar zullen we iets op moeten bedenken, maar ik geloof niet dat je het file-sharen terug in de kast krijgt (zonder af te zien van alle voordelen die dezelfde techniek biedt), net zomin als wetgeving er ooit in geslaagd is het roddelcircuit te elimineren. Mogelijk dat we met abonnementen, voorinschrijvingssystemen, of een omroepmodel nog iets kunnen beginnen, en erop aansturen dat het maken van creatief werk een vorm van dienstverlening is, en niet meer, als ware het potjes pindakaas, te verkopen is.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.