Stichting Brein heeft een rechtszaak tegen Techno Design gewonnen, meldde Tweakers gisteren. Techno Design, bij trouwe lezers bekend van de ZoekMP3-zaak, blijkt tegenwoordig een digitale betalingsprovider en leverde diensten aan torrentsite www.greece-forever.info. Brein wilde – en kreeg – de NAW-gegevens plus IP- en bankrekeningnummers van de contractspartij.
OMGWTFBBQ persoonsgegevens privacy verwacht u misschien nu te horen. Nou nee. Het vonnis is juridisch volstrekt in lijn met wat de Hoge Raad in Lycos/Pessers bepaalde: als je identificerende gegevens van iemand hebt, en die iemand handelt onrechtmatig tegenover een derde, dan kan je verplicht zijn die gegevens af te geven aan die derde.
Daar zit wel een privacytoets op, maar die valt in dit geval vrij eenvoudig in het voordeel van Brein uit. De torrentsite is een bedrijf, en bedrijven moeten sowieso van de wet al hun adresgegevens op hun site zetten (art. 3:15d BW). Er is dus geen reden om anoniem te mogen blijven.
De zaak is wel opmerkelijk omdat deze eis van Brein in september de nodige ophef veroorzaakte. Brein had toen gemeld dat ze een paymentprovider hadden overtuigd, maar Techno Design sprak dat tegen. Brein zou tegen de afspraken in publiek zijn gegaan over een vrijwillige afgifte en directeur Dros meende dat Brein “gewoonweg procedures wil voeren en media-aandacht wenst te krijgen”. Volgens Brein lag dat volstrekt anders en was de procedure noodzakelijk.
Op zich ben ik dus totaal niet verrast door deze uitspraak. Je kunt je nog afvragen welke partijen nu nog meer in aanmerking komen voor deze medewerkingsplicht: de domeinnaamhouder natuurlijk ook, en waarschijnlijk ook de accessprovider via wiens netwerk de site wordt beheerd. Maar wie leveren er nog meer relevante diensten?
Wel blijft lastig dat de Lycos/Pessers regels niet eisen dat de rechter er tussen moet gaan zitten. De persoon met de gegevens moet zélf beoordelen of aan de toets is voldaan. Maakt hij die afweging verkeerd, dan handelt hij onrechtmatig en moet hij de schade vergoeden die de derde lijdt door het niet krijgen van de gegevens. In het geval van Techno Design komt dat neer op ” 1.466,81 aan advocaatkosten, maar ik zie het wel gebeuren dat een rechthebbende een concrete schadepost neerlegt.
(Ik weet niet of ik liever een gerechtelijke toets heb elke keer; in theorie is dat perfect natuurlijk maar de rechtbank zit al zo verstopt.)
Arnoud
En wie bepaald dan dat/of die iemand onrechtmatig handelt tegenover die derde?
Als ik bijvoorbeeld vind dat een zekere Arnoud* onrechtmatig handelt jegens mij en ik eis de naw gegevens op bij zijn hosting provider ofzo, dan lijkt mij toch dat ik die ook niet zomaar krijg? Arnouds hostingprovider kan niet inschatten of die Arnoud daadwerkelijk onrechtmatig handelt, daar zijn toch juist de rechters weer voor? Als rechters al moeite hebben om torrent-sites wel of niet als onrechtmatig handelen te bestempelen wie is een hostingprovider dan om dat voor ze te doen?
*naam is fictief gekozen 😉
De advocaat van de partij bij wie het verzoek op de mat valt kan toch ook in 99% prima die beoordeling maken voor een fractie van het bedrag.
Alleen in zaken waar het genoemde onrechtmatig handelen (n dit geval een torrent site exploiteren) niet evident te constateren is of waarin dat handelen nog nooit onrechtmatig is bevonden voor een rechter zou je nog moetnen overwegen om een rechterlijke uitspraak te vragen.
@1
Een vaak aangehaald argument maar in de realiteit kunnen gewonen mensen in de meeste wel degelijk prima een beoordeling maken over wat rechtmatig is of niet. Zeker als het in hun eigen kennisveld zit en ze daar dus ervaring over hebben en regelmatig informatie over krijgen. Ik denk dat providers daarom best redelijk kunnen beoordelen of dergelijke torrent sites onrechtmatig handelen. Dat is geen nieuw fenomeen.
@Hal 3: Lees deze link maar eens door en huiver : http://www.bof.nl/docs/researchpaperSANE.pdf
Hoezo de providers laten bepalen, dat is een heeel heeel heeel slecht idee.
En dit voorbeeld is nog vele malen duidelijker dan een torrent site. Dit is een rechtstreeks gehoste PDF ebook.
Voor de luie mensen onder ons hier de conclusies: SUMMARY OF RESULTS: 70% TAKE DOWN Out of 10 providers, only UPC demonstrated distrust about the origin of the complaint (the free and unverifiable hotmail address), and only XS4ALL gave evidence they had actually looked at the page, and were aware of the fact the author had died in 1887, 117 years ago.
@Markje Als iemand een valse claim doet en claimt auteursrecht te hebben over een werk terwijl dat niet zo is dan is dat voor de provider niet zo’n groot probleem. Het is dan nog steeds redelijk in het normale zakelijke verkeer als de provider de claim gelooft en het werk uit de lucht haalt en dat is dus niet onrechtmatig (tenzij heel evident zou moeten zijn dat de claim vals is). De valse claim is gewoon hetgeen wat onrechtmatig is en mogelijk zelfs strafbaar. Degene van wie de site of het werk of line gehaald wordt kan een zaak beginnen om een aschadevergoeding tegen degene die de valse claim heeft gedaan.
En zoals ik al zei kan een provider prima aanvullende hulp zoals een een eigen advocaat inschakelen om beoordelingen te doen die iets complexer zijn.
@ hAl:
“Degene van wie de site of het werk of line gehaald wordt kan een zaak beginnen om een aschadevergoeding tegen degene die de valse claim heeft gedaan.”
Een zaak beginnen tegen iemand die een valse claim doet vanaf een hotmail adres? Veel succes daarmee.
Als de claim vanaf een hotmailadres komt zonder enig aanvullend bewijs, dan kun je de claim eigenlijk altijd afwijzen. Het moet natuurlijk wel een geloofwaardige claim zijn.
@7 Ja Arnoud da’s waar, het kan. Het probleem is dat veel providers niet verder kijken dan hun neus lang is en bij de eerste blafbrief al op de rug rollen. Ook al komt die blafbrief uit een niet nader te controleren bron.
En zoals ik al zei kan een provider prima aanvullende hulp zoals een een eigen advocaat inschakelen om beoordelingen te doen die iets complexer zijn.
Ja, dat zou kunnen. Maar dat kost een provider tijd, geld en moeite. Veel providers zullen dus gewoon NAW-gegevens uitleveren, want dat is de weg van de minste weerstand. Het enige wat ik me kan voorstellen dat dit zou kunnen remmen is wanneer de personen achter die NAW-gegevens hun provider aansprakelijk stellen voor hun juridische kosten als bedrijven al te opzichtig gaan hengelen.
Overigens zie ik dit niet alleen als een probleem voor copyrightschendingen; ik kan me voorstellen dat beroepstrollen deze uitspraak ook wel leuk vinden.
@gronk, ik snap je zorg, maar mijn ervaring uit de praktijk is dat de meeste providers denken dat de rechter er tussen moet zitten. Die hebben een keer wat gelezen over subpoena en gerechtelijk bevel en denken dat dat Nederlands-juridische termen zijn. Het uitgangspunt dat je in Nederland NAW-gegevens moet afgeven zónder zo’n bevel is dus de grote verrassing.
Arnoud, in een gelinkt artikel staat het volgende:”Ten eerste moet daarvoor voldoende aannemelijk zijn dat sprake is van inbreukmakend (onrechtmatig) handelen van de desbetreffende abonnees en ten tweede dient buiten redelijke twijfel te zijn dat degene(n) van wie de identificerende gegevens ter beschikking worden gesteld ook daadwerkelijk degenen zijn die zich aan dit handelen schuldig zouden hebben gemaakt.”
Dit is een uitspraak in UPC/BREIN en van na Pesser. Uit jouw commentaar bij dat eerdere artikel begrijp ik dat die latere uitspraak losser is. Moet men nu aan Pesser voldoen of aan deze latere uitspraak?
Vervolgens schrijf je hier: “De persoon met de gegevens moet zélf beoordelen of aan de toets is voldaan. Maakt hij die afweging verkeerd, dan handelt hij onrechtmatig en moet hij de schade vergoeden die de derde lijdt door het niet krijgen van de gegevens.”
Wie is er vanantwoordelijk voor het aandragen van de informatie om die twee tests te doen? In neem aan dat degene die de gegevens aanvraagt dit moet beargumenteren bij zijn verzoek?
Hoe bepaal je wat voldoende duidelijk is? De verzoekende partij zal dit zeer ruim interpreteren in eigen belang. De ISP riskeert aanzienelijke imago schade als hij dit ook doet en het onterecht blijkt.
Ik kan me voorstellen dat als er enige mate van twijfel is op een van beide punten een ISP zegt laat een rechter maar beslissen. Dat hoeft op zich geen lange procedure te zijn. Leg de feiten voor aan de rechter zoals je ze voor hebt gelegd aan de ISP en laat die bepalen of het voldoende is. Hoeft geen advocaat aan te pas te komen lijkt mij? Alle argumenten die een advocaat extra aandraagt in een zaak zijn immers zaken waarover de ISP bij zijn beslissing niet beschikte en dus niet relevant of een ISP op basis van het gekregen verzoek aan de eis moet voldoen. Ik vind het niet eens vreemd dat een ISP dit zou betalen, tenzij blijkt dat de claim volkomen onterecht was.
Echter echte schade claimen? Jij ziet het nog wel gebeuren, als een ISP een verkeerde inschatting maakt. Maar hoe ga je claimen als de ISP zegt dat hij op basis van de gegeven informatie de afweging niet kan maken en er voor kiest die aan de rechter voor te leggen. Hij neemt immers onmiddelijk maatregelen en handelt zorgvuldig. Dat is wat anders als wanneer de ISP zou zeggen jou verzoek voldoet niet aan de eisen. In dat geval maken ze wel een afweging en een keuze die fout kan zijn.
Arnoud ik heb liever dat hier altijd een rechtbank naar kijkt misschien is het tijd dat ze hier iemand voor aanstellen die kijk of het wel kan en mag vanuit oogpunt van de wet. Misschien dat dit voor meer zaken gedaan moet worden.
@Elroy: eind vorig jaar heeft het Gerechtshof bepaald dat je écht de vierstappentoets uit Lycos/Pessers moet doorlopen en niet kunt zeggen “mja er ligt een klacht, geef nou maar gewoon”. Ook niet als het Brein is. Die uitspraken van Brein/UPC en Brein/KPN mag je dus negeren. Pas de toets uit Lycos/Pessers toe.
De afweging moet gebeuren op basis van informatie die je van de klager krijgt én wat je hoort van de klant. Je gaat dus altijd eerst navraag doen. Krijg je niet genoeg informatie of weet je het echt niet, dan zal de privacy van je klant al snel de doorslag geven.
In ieder geval zul je een gemotiveerd antwoord moeten geven waarom je de claim afwijst. Als je dat doet, en de klager stapt naar de rechter, dan zie ik niet hoe je tot schadevergoeding veroordeeld kunt worden. Zeg je echter alléén maar “nee, privacywet, ga maar naar de rechter” of “ik geef het alleen aan de officier van justitie” dan maak je jezelf écht kwetsbaar voor financiële claims.
@13: Dat klinkt redelijk. Het geeft de klager ook eventueel de mogelijkheid om een uitgebreide klacht waarin het bezwaar wordt weg gewerkt in te dienen.
Ik had jou tekst gelezen als: “De ISP maakt op basis van de gegevens een afweging en als later blijkt dat de rechter iets anders vindt is hij verantwoordelijk voor het voortduren van de schade omdat hij die informatie wel af had moeten geven” Dat leek mij wat dubieus.
Al hoewel ik wel denk dat wanneer er beroep wordt gedaan op technische argumenten een ISP die waarschijnlijk weer beter kan beoordelen dan de rechter. Ik heb (wereldwijd) uitspraken van rechters gezien waarvan mijn broek afzakt. Gebaseerd op een totaal verkeerd ‘begrip’ van technologie.