Onderstaande screencap met zeer vermoeiend “be like”-bijschrijft doet de ronde. Dat roept natuurlijk de vraag op, kán dat, iemand via Facebook ontslaan? En vooral zo per direct zoals het bericht lijkt te suggereren?
Je onterecht ziekmelden mag natuurlijk niet, maar is geen automatische grond voor een ontslag. In het arbeidsrecht geldt algemeen dat je proportionele sancties moet opleggen, en ontslag wordt gezien als een uiterst middel in plaats van het eerste ding dat je inzet. Een waarschuwing en een dag geen loon zou bijvoorbeeld meer voor de hand liggen.
Een ‘staandevoetje’ oftewel ontslag wegens een dringene reden is helemaal moeilijk. Het moet zo ernstig zijn dat er “redelijkerwijs niet gevergd kan worden” dat de arbeidsovereenkomst voortgezet wordt. Diefstal of mishandeling van collega’s zijn standaardvoorbeelden. Het standaard tegenvoorbeeld is detentie: wie veroordeeld wordt tot een celstraf, mag niet om die reden worden ontslagen op staande voet.
Werkweigering, oftewel niet komen werken terwijl je dat wel kunt, is genoemd als een grond voor ontslag op staande voet. Maar het moet dan gaan om een ernstige vorm van werkweigering. Onterechte ziekte wordt daar niet snel onder gerekend. De eis uit de rechtspraak is dat enkel loon inhouden te mager is als sanctie.
Zou Dynabyte de ziekmelding hebben willen betwisten op grond van het gegeven dat [appellant], in strijd met de verzuimvoorschriften, niet thuis was toen de controleur kwam, al dan niet in combinatie met de activiteiten die [appellant] volgens haar ondertussen elders ontplooide, dan had Dynabyte de loondoorbetaling kunnen opschorten. Het enkele feit dat controlevoorschriften niet zijn nageleefd, is volgens vaste rechtspraak onvoldoende voor ontslag op staande voet (zie ook HR 8 oktober 2004, JAR 2004/259), tenzij bijkomende omstandigheden dat anders maken.
In dit geval lijkt het vrij evident dat er sprake is van een onterechte ziekmelding, maar er zijn ook genoeg situaties denkbaar waarin iemand wél ziek is en toch gaat shoppen of sporten of iets dergelijks. Ziek zijn is niet per se hetzelfde als in bed liggen met een thermometer in je mond. Natuurlijk zal dit wel meestal in overleg met de arts moeten, maar het kan dat je in het kader van herstel een dag er tussenuit gaat, terwijl je toch niet in staat bent om te werken.
Het is natuurlijk mogelijk dat de vrouw in haar proeftijd zit, of via een uitzendbureau werkzaam is. In dat geval is het een stuk makkelijker. Een werkgever hoeft dan eigenlijk geen reden te hebben. (Maar als hij die heeft, mag dat geen ‘verboden’ reden zijn zoals dat de vrouw zwanger blijkt of religieus actief is.)
Een ontslagmelding via Facebook is als zodanig toegestaan. Ontslag hoeft niet per se op schrift, tenzij in de arbeidsovereenkomst staat van wel.
Het is niet de eerste keer dat zoiets via Facebook opduikt en het zal ook niet de laatste zijn. En dat roept bij mij de vraag op: hoe ver mag je kijken als werkgever? Mag je bv. verlangen dat je gevriend wordt op Facebook zodat je dit soort updates kunt zien?
Arnoud
Ik heb al mijn collega’s in een aparte vriendengroep gezet op Facebook, op die manier kan ik berichten plaatsen die voor iedereen zichtbaar zijn behalve mijn collega’s, probleem opgelost. Helaas werkt dit niet feilloos bij bijv. foursquare.
Ik vind het ook wel een beetje afhangen van het “soort” werk, hoewel dat juridisch vast lastig is… maar de pubertjes die bij de AH werken moet je waarschijnlijk wel vrij strak onder de duim houden om te zorgen dat het geen ontzettende chaos wordt. Dit soort dingen zou dan voor mij ook wel voldoende aanleiding zijn – voor haar 10 anderen.
Bij een “echte” baan ligt het wat genuanceerder, maar betreffende werknemers zou wel heel wat uit te leggen hebben… Alle volgende ziekmeldingen zijn per definitie hoogst verdacht uiteraard 🙂
Nee, dat lijkt me niet. Facebookberichten zijn in principe privé, en daar heeft de werkgever niet mee te maken. Er zijn wel goede redenen om dit als werkgever te verlangen (als je bijvoorbeeld Facebook direct messages gebruikt om te overleggen of opdrachten te geven, lijkt het me dat het redelijk is van de werknemer te verlangen dergelijke messages mogelijk te maken), maar ‘ik wil kunnen bespioneren wat je privé vertelt’ is niet een dergelijke reden.
Dan zou je werkgever dus kunnen bepalen dat ik een Facebook account aan moet maken terwijl ik daar om privacy redenen principeel tegen ben?
Tenzij ze dat niet zijn natuurlijk. In de screenshot bovenaan het artikel staat er naast de tijd van plaatsing (“Gisteren”) een wereldbolletje: dit bericht is dus door iedereen te zien, ongeacht of ze een Facebook account hebben. Tsja, als je dan dit soort dingen online gaat gooien, ben je in mijn ogen “een beetje” dom bezig (net als je baas voor rotte vis uitmaken en dergelijke). Het is nu enigszins opmerkelijk dat haar leidinggevende via Facebook hier op reageert (geen idee of dat kan zonder vrienden te zijn in het geval van een public bericht?), maar hij had het haar natuurlijk ook de volgende dag mede kunnen delen.
Een diefstal bij een supermarkt zal over het algemeen veel minder schade veroorzaken dan een nep ziektedag. Een ziektedag zal al gauw 80-160 euro schade opleveren omdat de werkgever loon moet doorbetalen aan iemand die niet werkt.
Voor een werkgever is een persoon die valse ziekmeldingen doet dus wel ernstig.
Diefstal bij een supermarkt loopt ook aardig in de papieren, want de filiaalmanager mag aangifte gaan doen, dit moet afgehandeld worden, etc. Kost je zo een paar honderd euro, meer dan de 4 uur die je zestienjarige oproepkracht onterecht betaald krijgt a 3,50 per uur omdat ze niet echt ziek is.
Vandaar dat je bij veel winkels ziet hangen ‘wij rekenen af met winkeldieven’, waarbij men een aardig bedrag vordert van aangehouden (en veroordeelde) dieven, ter compensatie van de verloren uren voor aangifte en bureaucratie die dat met zich meebrengt.
Wettelijk toegestaan of niet, mijn persoonlijk gevoel voor rechtvaardigheid zegt mij dat als iemand heel trots op FaceBook gaat vertellen dat hij of zij zijn of haar werkgever besodemietert door zich ziek te melden ipv een vrije dag te nemen om een dagje te gaan shoppen, dat ontslag volkomen rechtvaardig is. Dit is een soort mentaliteit die zo tegen alles in gaat waar ik mee opgevoed ben en het toont een dermate groot gebrek aan persoonlijke integriteit dat ik daar echt niet bij kan. Helaas lijkt dit voor de huidige jeugd tegenwoordig meer regel dan uitzondering te zijn cq te worden.
Ben het helemaal eens met je reactie tot de laatste zin. Er zijn genoeg tegenvoorbeelden op te sommen uit de omroep-Max-doelgroep die proberen door middel van buitensporig ziekteverzuim hun baas te bewegen tot een leuke afkoopsom ter compensatie van uitgeklede vut-regelingen. Je kunt misschien beter stellen dat ‘de huidige jeugd’ wat minder geraffineerd te werk gaat.
Moeten we er vanuit gaan dat mevrouw de waarheid spreekt op Facebook? Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat ze wel degelijk ziek is, en samen met haar moeder naar de dokter gaat, maar met een dergelijk opschepverhaal richting haar vrienden komt.
Is de communicatie tussen werkgever en werknemer over het dienstverband niet vertrouwelijk? De werknemer is zelf begonnen over de ziekmelding, maar via Facebook het ontslag rondbazuinen lijkt me toch (ook) niet bepaald netjes van de kant van de werkgever.
Dus het is niet netjes om iemand via Facebook te ontslaan? Nee, niet als het om een reorganisatie gaat, maar als je zelf het lef hebt om via Facebook de wereld in te slingeren dat je een nepziekmelding hebt gedaan, dan lijkt me dit prima geoorloofd.
Tja, wettelijk gezien heeft de werknemer de plicht om zich te gedragen als een goed werknemer, en de werkgever als een goed werkgever. Als blijkt dat de werknemer zich niet als goed werknemer heeft gedragen, is daarmee de plicht van de werkgever om zich goed te gedragen vervallen?
Ik denk van niet. Maar misschien is het gemakkelijker in te zien in een andere situatie: stel AH had op Facebook gepost: ‘we hebben Jan Jansen ontslagen wegens diefstal’.
Kunnen we zeggen dat dit viral gaat omdat beide partijen zich niet helemaal aan de fatsoensnormen houden. En hoe groot is de privacy-inbreuk die de werkgever maakt door de consequenties van het door de werknemer zelf aangekondigde gedrag te publiceren? Als AH zonder provocatie gaat aankondigen wie waarom ontslagen zijn heb je een andere situatie.
Of is het hele verhaal verzonnen en probeert iemand hier ah een hak te zetten?
Ik kan me trouwens herinneren ook ooit een officiele waarschuwing te hebben gehad van mijn baas omdat ik niet thuis was bij een controle. In werkelijkheid lag ik gewoon in bed te slapen en heb nooit gehoord dat de deurbel ging. Ik voelde me toen behoorlijk genomen en en machteloos omdat ik eigenlijk geen enkele mogelijkheid had deze reprimande aan te vechten anders dan een welles nietes spelletje.
Ik kan me herinneren gelezen te hebben (een CAO, de ziektewet?) dat de zieke werknemer moet meewerken aan de controle en het niet reageren op de deurbel is in overtreding van dat gebod. Je verliest die discussie dus toch. (Ik zat in de wachtkamer bij de huisarts is wel een excuus, moet je die dag wel een afspraak hebben.)
Ik kan allerlei redenen bedenken waarom je niet thuis kunt zijn en toch ziek bent. Bij de drogist voor pijnstillers. Naar de supermarkt om kippesoep te kopen. Een paar stappen buiten de deur te zetten als je buikgriep aan het aflopen is om te kijken hoe dat gaat. Enzovoorts.
Offtopic: HA! Er zijn dus meer mensen die zweren bij het ouderwetse “Oma-vertelt-achtige” kippesoep als beterwordmiddel 🙂
Of even gezellig winkelen met je moeder bij de apotheek en drogist. Maar dat is misschien een uurtje. Twee uur als het winkelcentrum redelijk ver is. Niet de gehele dag.
Je moet meewerken, maar als je fysiek niet in staat bent om mee te werken dan houdt het ergens op denk ik. Wie met een clusterhoofdpijn op bed ligt, kan fysiek niet open doen. Natuurlijk ontstaat er dan een bewijsprobleem (zet de bel uit, ga lekker tv kijken en zeg dat je migraine had) maar hoe los je dat op? Je partner laten opendoen? Moet je die wel hebben.
Boodschappen gaan doen of een luchtje scheppen is inderdaad een probleem als een arbo-artsbezoek is aangezegd. Dat kan alleen in overleg.
Is ze ontslagen? Wat ik lees is dat zij verder gewoon weg mag blijven en dat ze hem niet terug willen. Het woord ontslag valt hierbij niet. Dus heeft zij nu eigenlijk onbeperkt betaald verlof… 🙂
Ik heb een keer een vergelijkbaar geval gehad, maar iets gecompliceerder. Ik was als freelancer werkzaam bij werkgever X, die voorkeursleverancier voor materialen was bij klant Y en daar ook een permanente opslag had.
Op een publiekelijk leesbaar internetforum waren fanatiekelingen aan het discussiëren over oude apparaten en of ze nog in omloop zouden zijn. Ik reageerde enthousiast door te zeggen dat er werkgever X nog een paar van die apparaten in opslag heeft bij Klant Y, maar (voor zover ik heb gehoord) in afwachting zijn van een opknapbeurt en momenteel niet in werking zijn. Op het forum iedereen blij met het nieuws. Klant Y iets minder toen een medewerker googelde op hun eigen naam (ga ik vanuit) of, in het ergste geval, er door een andere zakenrelatie op werd gewezen. Klant Y verhuurde die materialen namelijk als nog aan haar eigen klanten en voelde dit als slechte PR en stuurde boos de print-screens door naar mijn werkgever.
Ik werd op het matje geroepen en verteld dat als ik een regulier contract zou hebben ik per direct op straat werd gezet, maar dat Klant Y in ieder geval verbood aan mijn werkgever om mij in de toekomst verder in te plannen op hun locatie. Vanaf dat moment kreeg ik ook nauwelijks meer opdrachten op andere locaties van mijn werkgever, maar dat kan ook zijn gekomen door de recessie. Dit alles ondanks dat ik altijd een zeer gewaardeerde arbeidskracht was op de vloer en per direct de internetpost van het forum heb laten verwijderen.
Nu kan ik op zich ook wel hebben gezegd dat de werkgever mij inderdaad niet zomaar op straat kan zetten, zelfs als freelancer als we kijken naar de arbeidsrelatie. Maar kan Klant Y inderdaad eisen dat ik niet meer op die locatie wordt ingezet? De schade werd immers beperkt door de post direct te verwijderen en dan is het nog maar de vraag of er daadwerkelijk schade was (de klanten van Klant Y hebben immers altijd gekregen waar ze om vroegen).
Gelukkig speelde dit zich jaren geleden af en mijn werkzaamheden hebben zich voldoende verplaatst, dus ik heb nooit problemen gehad om te overleven. Ik ben toch wel nieuwsgierig naar hoe de situatie afgehandeld had moeten zijn in het geval dat ik wel hard werk nodig had van die werkgever en, als consequentie, mogelijk op de locatie van Klant Y.
Dank!
Klant Y heeft een overeenkomst met Werkgever X; Y mag best tegen X zeggen “wij hebben geen vertrouwen meer in Anoniempje, stuur ajb iemand anders”.
Wat Werkgever X vervolgens met jou moet, hangt van de overeenkomst van X met jou af. Maar Klant Y heeft weinig te maken met de overeenkomst tussen X en jou; dat is dus niet hun probleem.
Kijk eens wat ‘Liever even anoniem’ geschreven heeft : ‘dat werkgever X nog een paar van die apparaten in opslag heeft bij Klant Y, maar (voor zover ik heb gehoord) in afwachting zijn van een opknapbeurt en momenteel niet in werking zijn’
Hier zit toch objectief geen ‘ slechte PR’ aan vast?
Eric, je hebt in principe wel gelijk, maar dit is natuurlijk het einde van normale arbeids/zakelijke relaties.
Y is (ongefundeerd) van mening dat klanten van Y het bericht theoretisch zouden kunnen lezen en er door een domme interpretatie aanstoot aan zouden kunnen nemen, en wil ‘Liever even anoniem’ daarom niet meer zien. Dat zijn drie eventualiteiten die ‘Liever even anoniem’ never nooit niet dient te voorzien.
Dit is sollen met ingehuurde krachten en onbeschoftheid van Y. Gewoon onbehoorlijk gedrag.
Trouwens ook van X die geen onderzoek doet maar zijn eigen medewerkers het slachtoffer laat worden van irrationele grillen van een klant.
Natuurlijk is het wel slechte PR! Nu krijgt Klant Y opeens allemaal emails van mensen die de betreffende apparaten graag willen hebben/huren, terwijl die apparaten niet beschikbaar zijn. Gevolg, allemaal afwijzingen. Dat kan niet positief zijn voor hun reputatie. Dat je je eigen werkgever noemt, prima. Maar een klant erbij betrekken is fout geweest. Je werkgever mag blij zijn dat hij klant Y heeft weten te behouden, want dergelijke relaties tussen bedrijven willen ze niet altijd bekend hebben.
Dat klant Y jou nu heeft verbannen is terecht, wegens deze PR schade. Dat je werkgever jou niet heeft ontslagen is een klein gelukje voor jou. Hij kiest er in ieder geval voor om minder zaken met jou te doen, omdat je kletst over zijn zakenrelaties. Dat is een enorm taboe. Je zult zijn vertrouwen dus moeten proberen terug te verdienen.
Klant Y heeft als schade dat er diverse potentiele klanten waren die ook interesse hadden in die apparatuur maar niets kregen omdat de apparatuur al bezet was. En dat terwijl jij aangaf dat deze apparatuur beschikbaar was. Hierdoor is er enige reputatieschade omdat ook die personen gewoon doorkletsen over hun ervaringen met Y, en die ervaring is een beetje negatief. Ook al is de originele post allang weg, het gerucht blijft gewoon rond gaan.
Zoals ik het lees schreef ‘Liever even anoniem’ dat hij dacht dat de apparaten ze wel bij Y aanwezig waarin maar niet te huur omdat in ze afwachting zijn van een opknapbeurt. En wat blijkt, ze zijn wel beschikbaar voor verhuur. Goed nieuws toch?
Waar zit de slechte PR? Dat een klant zou kunnen denken dat Y ondeugdelijke apparaten verhuurt omdat iemand op een forum dacht dat ze een opknapbeurt nodig hadden? Vergezocht hoor.
Mijn eerste reactie zou zijn: Ze zijn in de verhuur dus ze hadden blijkbaar geen opknapbeurt nodig, of die hebben ze al gehad.
Het is misschien onverstandig om iets over een ander bedrijf te posten, maar hier wordt wel erg hard, knee-jerk, emotioneel op basis van vermeende reputatieschade gehandeld door Y.
Op zijn minst mag ‘Liever even anoniem’ verwachten dat, als er al objectieve negatieve effecten waren, de objectieve positieve effecten ook in rekening waren gebracht.
Vermeende reputatieschade, vermeend racisme. Iedereen slooft zich uit om toch maar niet enig risico te lopen aan de verkeerde kant te belanden en onterecht beschuldigd te worden. Laten we ons toch primair op de feiten baseren, niet op politieke correctheid.
Het probleem is dat werknemers lang niet alles weten wat binnen een bedrijf gaande is. Dat klant Y de apparatuur al verhuurde hoeft de werknemer niet te weten. Het enige dat hij moet weten is dat ze even niet beschikbaar zijn. Dat Y die apparatuur al doorverhuurde had Y mogelijk geheim gehouden.
Bedrijf Y verhuurt nu natuurlijk door aan andere klanten, en als die andere klanten te horen krijgen dat Y apparatuur beschikbaar heeft die zij op dat moment huren dan zorgt dat voor enige onrust. De effecten kunnen zowel positief als negatief uitvallen en daardoor is het een risico dat Y liever niet had gezien. Als Y door een van hun klanten op de Facebook post is gewezen dan is de kans aanwezig dat die klant niet blij was met dat aanbod. Ze merken dan dat ze iets huren dat in onderhoud hoort te zijn.
Maar besef wel dat Y vrij mils was wegens deze opspraak. Ze bleven zaken doen met het bedrijf dat voor deze PR-blooper verantwoordelijk was. Alleen willen ze verdere bloopers voorkomen dus is de “dader” verbannen. Want besef wel dat de werkgever altijd verantwoordelijk is voor dit soort dingen, niet de werknemer. (Tenzij extreem nalatig.)
Ik vind (ja, het is een mening) dat je overdrijft met termen als PR blooper. Ik kan me enkele, eerder theoretische scenario’s voorstellen waarin deze openbaarmaking licht negatieve PR gevolgen zou kunnen hebben. Maar in die scenario’s gaat Y ook niet helemaal vrijuit qua zuiver op de graat zijn (apparatuur van twijfelachtige kwaliteit verhuren, liegen over productaanbod).
Verder vind ik (wederom een mening) dat er in de samenleving veel te hypernerveus wordt gereageerd op dit soort dingen. Een prive uitspraak die mogelijk licht negatief kan worden uitgelegd was misschien beter achterwege gebleven, maar om dat nou PR blooper aan te hangen of ontslag mee te verantwoorden gaat veel te ver.
Een treinmachinest die tegen zijn vrienden opmerkt dat hij vandaag 90% op tijd heeft gereden, is dat ook een PR blooper? Moet die ook ontslagen worden? Misschien vindt hij het veel, misschien vind zijn baas het weinig, misschien vindt zijn baas het ook veel maar moet die op politieke gronden zeggen dat het weinig is… Wie zal het zeggen, en wie wil die machinist zijn vrijheid om niet-geheime feiten te uiten ontnemen?
Oh, ik overdrijf graag een beetje. Maar hey is natuurlijk wel zo dat Y opeens met zijn billen bloot moet omdat ze spullen die ze eigenlijk voor onderhoud bewaren gewoon doorverhuren aan anderen. In hoeverre dat is toegestaan is een kwestie tussen de eigenaar en Y. Mogelijk day Y een percentage van de huur betaalt aan de werkgever en de werkgever dit niet in zijn administratie verwerkt wil hebben. Of wat dan ook. Inderdaad, 100% zuiver is het zeker niet, maar wat het wel is kan ik niet beoordelen. (Te weinig details.)
Een treinmachinist die op facebook praat over vertragingen bij de NS, zijn werkgever, doet zijn werkgever geen groot plezier. En als de NS hierover voorwaarden heeft opgenomen in hun arbeidscontract dan kan dat gevolgen hebben voor zijn werk-relatie. (Geen promotie/salarisverhoging tot ontslag.) Daar gaat de discussie ook om, namelijk in hoeverre wat je op Internet zet gevolgen kan hebben voor je baan…
Ja, en ik overdrijf de andere kant op.
Principieel is het zo dat facebook etc weliswaar door iedereen gezien kan worden, maar een specifiek bericht is niet gericht aan/bedoeld voor iedereen. Vergelijk het met de vroegere kroegpraat. Wie het maar horen wil is welkom om het te horen, dus in theorie kan iedereen het horen, maar het is zeker niet bedoeld voor de hele wereld.
Wat dat betreft mag er wat mij betreft evenveel als er vroeger in de kroeg mocht, dus relatief veel.
‘mijn baas is een $&%&& en het wordt tijd dat hij een kogel door zijn hart krijgt, oh nee dat heeft hij niet ‘ gaat inderdaad te ver, maar ‘volgens mij hebben ze die apparaten te huur bij Y, maar misschien hebben ze onderhoud nodig’ is een volkomen onschuldige uitspraak, en wie daar een PR lading, of bedrijfsgeheimlading aan probeert toe te kennen is gewoon bewust bezig uitspraken kilometers buiten hun context te rukken.
Als een werknemer zodanig in het donker gehouden wordt dat hij niet alles weet, moet de baas ook niet verbaasd zijn dat de werknemer zich niet realiseert dat hij het bedrijfsbelang schaadt als hij iets op een forum zegt. Eigen schuld, je kunt niet enerzijds de werknemer dom houden, en anderzijds verwachten dat hij het bedrijfsbelang kan inschatten en daarnaar kan handelen.
En zoals inmiddels duidelijk mag zijn: hem muilkorven kan wat mij betreft al helemaal niet
Bedankt voor de vele reacties!
Volgens mij is het tijd om wat extra ophelderingen te geven. @MathFox: geen afspraken over geheimhouden van bedrijfsgegevens. @Allemaal: ik kan mij niet voorstellen dat klanten van Klant Y specifiek om deze apparaten vallen. Afgezien van dat er zo weinig van deze apparaten nog in Nederland (of in de rest van de wereld wat dat betreft) bestaan, levert Klant Y totaaloplossingen naar haar klanten. Haar klanten hebben doorgaans beperkte kennis van de gebruikte apparatuur, want de werknemers van Werkgever X bedienen de apparatuur altijd volgens het contract tussen X en Y. Ik denk niet dat het een interessant onderdeel is van de discussie of de werkgever wist of die paar apparaten in onderhoudsstatus stonden of niet. Hij delegeert dat uit aan de afdelingshoofden, dus het hoofd onderhoud zou dat voor hem moeten weten.
Slechte PR is al betwistbaar genoeg, “PR-blooper” lijkt mij al helemaal niet van toepassing.
Ik vind de vergelijking met de machinist wel leuk, dus ik zal proberen dat beeld iets te verbeteren (en nee: ik werk niet op of om de spoorwegen). Het is alsof op een internetforum voor treinliefhebbers wordt gepraat over de laatste Hondekop treinstellen (die rijden niet meer). Voor het verhaal doen we alsof er nog een paar van rijden. De fanaten weten dat er nog 3 rijden op een lijn in Noord-Brabant en 2 in Noord-Holland. De intercitytreinmachinist zegt dat hij nog een Hondekop op het rangeerterrein in Limburg heeft gezien, maar dat hij heeft gehoord dat deze trein onderhoud afwacht. ProRail wordt nu boos, omdat het die trein op haar sporen laat rijden en niets weet over het onderhoud en eist bij de NS dat deze machinist nooit meer op het ProRail-netwerk rijdt. Verder zou dit niet zoveel uit mogen maken, want de NS en ProRail hebben er alleen maar voor te zorgen dat er een trein klaarstaat voor de reizigers en in het geval dat de Hondekop niet beschikbaar zou zijn, zou deze worden vervangen door een vergelijkbaar of beter model en de reizigers hebben er weinig interesse in (op een enkeling treinengek wellicht na, los van of diegene al dan niet het forum leest).
U mag weer losbranden. 🙂
Ik ben geen fan van wat-als scenario’s en uitgebreide analogieën, zeker niet als er maar beperkte informatie beschikbaar is uit één bron.
Zoals Anoniempje het verhaal verteld heeft was er sprake van een overeenkomst tussen Klant Y en Werkgever X, en was er géén sprake van een arbeidsrelatie tussen Klant Y en Anoniempje. Filosoferen over of Klant Y een goede reden had om niet met Anoniempje te werken is zinloos, want er hoeft helemaal geen goede reden te zijn. Klant Y mag ook een slechte reden hebben om in overleg met Werkgever X af te spreken dat er voortaan iemand anders gestuurd wordt. (Tenminste zolang die slechte reden niet discriminerend is, en er is geen reden om aan te nemen dat dat in dit geval zo was: een handeling van Anoniempje was immers het probleem.)
Ik ben wel benieuwd wat voor afspraken er gemaakt zijn over het geheim houden van bedrijfsgegevens van X en haar klanten toen “Anoniem” bij X in dienst trad. Voor de rest is het zonder context (welk apparaat, welke branche) wel lastig om na te gaan of de “ongevraagde reclame” voor Y als gepast of ongepast gezien kan worden.
Zou ook heel goed kunnen dat mevrouw een nul-urencontract heeft (zeer gebruikelijk voor supermarktpersoneel) en dat de werkgever haar gewoon nooit meer oproept. Ontslag is dan dus niet nodig.
Ik vind het sowieso erg onverstandig om dit op Facebook te posten. Niet veel mensen hebben het in de gaten dat Facebook gezien kan worden door enorm veel mensen, mits je uiteraard je profiel open hebt staan.