Ubisoft trekt betaalde speltoegangkeys in wegens parallelle import, mag dat?

ubisoft-key-spelUbisoft heeft keys ingetrokken die spelers bij niet-officiële retailers hebben gekocht, las ik bij Tweakers. Hiermee zijn deze spelers hun geld kwijt en kunnen ze het spel niet meer spelen. Ubisoft verwijst mensen naar de verkoper, kennelijk met het idee dat je daar maar je geld moet gaan terugvragen. Eh, mag dat, een sleutel even ongeldig verklaren?

Waarom Ubisoft bezwaar heeft tegen niet-officiële retailers, is me niet helemaal duidelijk. Het Tweakersartikel suggereert dat het gaat om activatiesleutels die van buiten de EU komen, waar de prijzen lager zijn. Ik kan me voorstellen dat Ubisoft dat niet leuk vindt, maar dit is wel een érg zwaar machtsmiddel om daartegen te ageren.

Maar is het legaal? Daar ben ik nog niet uit. Er is gewoon niets geregeld voor digitale sleutels of wachtwoorden die toegang geven tot een dienst.

Bij fysieke parallelle import is het vrij duidelijk: je mag zonder toestemming van de merkhouder geen merkproducten importeren van buiten de EU naar een EU-land. Is het eenmaal legaal in de EU op de markt gekomen, dan mag je het opkopen en doorverkopen binnen de EU, ongeacht wat de merkhouder daarvan vindt. Die partij dure parfum bij de Kruidvat ligt daar dus legaal maar er zit die dag een héle boze meneer bij het hoofdkantoor van dat merk. Hetzelfde geldt voor auteursrechten overigens.

In de VS is dat nog liberaler: uitputting geldt wereldwijd, oftewel als het ergens ter wereld geautoriseerd op de markt is gekomen, mag het geïmporteerd naar de VS en daar verhandeld zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Voor merken zijn ze dan weer iets strenger, mits het product voor de internationale markt er anders uitziet dan voor de thuismarkt.

Voor diensten is dit eigenlijk nooit aan de orde geweest. Een dienst parallel importeren kán ook eigenlijk niet. Natuurlijk kan een dienstverlener leveren aan een klant in een ander land, maar daar is hij zelf bij dus dat is dan automatisch geautoriseerd.

Specifiek bij softwarediensten als deze kan het echter wél spelen, zoals de Ubisoft-zaak laat zien. En daar zit dus een lacune in de wet, want die zeggen niet of dit mag of niet. Ik ben geneigd te zeggen dat je dan wél sleutels overal mag kopen en inzetten. Wat niet verboden is, dat mag in het recht.

Natuurlijk, daar kun je van afwijken en dat gebeurt in de algemene voorwaarden dan ook vaak. Echter de Terms of Service van Ubisoft benoemen dit niet, hoewel ze wel een gezellige “alles is morgen anders”-clausule hebben:

We behouden ons het recht voor om deze Voorwaarden te wijzigen of een gedeelte of het gehele Puntensysteem te allen tijden te verwijderen, een en ander geheel naar eigen goeddunken, krachtens de voorwaarden die gespecificeerd zijn in artikel 17 hieronder.

Maar ook dan: die regels moeten er wel even zijn voordat je op die basis een sleutel ongeldig mag verklaren.

Dus nee: het mag niet, maar zoals altijd in het consumentenrecht, wat doe je eraan nu ze het toch doen?

Arnoud

21 reacties

  1. Typisch zo’n zaak waar je consumenten organisaties voor hebt om een proces te voeren namens gedupeerden. Een probleem dat potentieel gevolgen heeft voor veel mensen, maar per slachtoffer een te kleine strijdwaarde. Totaal echter groot probleem.

    Echter, het gaat niet om iets aansprekends waar ze mee kunnen scoren, want games. Dus er zal wel niets gebeuren.

  2. Wat je altijd als consument kan doen: 1) Ruchtbaarheid aan geven, dus proberen consumentenbond/arnoud/tweakers/radar/etc het onder de aandacht te laten brengen 2) Stemmen met je portemonnee, dus nooit meer iets van deze leverancier/fabrikant kopen Al betwijfel ik of je met “stemmen met je portemonnee” echt indruk maakt op een fabrikant, als eenling zijnde.

    1. 2) doe ik al heel lang niet meer bij Ubisoft. Deze partij hanteerde zo lang de meest onmogelijke en klant onvriendelijke DRM, dat het gebruikersvriendelijker was om naar tpb te gaan. Het schijnt dat ze hun leven hebben gebeterd, maar ik heb gewoon geen zin om dat uit te proberen. Er zijn genoeg andere games die ik kan spelen. (overigens schijnt de reden om af te stappen van die drm officieus te zijn dat illegale download juist toenam, zeg dus nooit dat ‘stemmen met je portemonee’ niet helpt. Je moet het alleen combineren met een torrent programma.

      1. 2) sluit ik me bij Elroy aan. Ubisoft en ook EA hebben al langer een niet bepaald goede naam. En als er maar genoeg mensen dat doen, bij voorkeur gecombineerd met op één of andere manier een bericht richting ubisoft met “hier- en hierom koop ik nooit meer wat van jullie want van zulk gedrag ben ik niet gediend”, dan moet het kwartje toch ééns gaan vallen? Eendracht maakt macht, tenslotte!

  3. Ik heb ergens gelezen dat het Ubisoft voornamelijk ging om keys die op dubieuze wijze verkregen waren, o.a. met gestolen creditcards. Dus iemand koopt met gestolen CC een key en verkoopt deze aan een nietsvermoedende consument. Maakt dat nog uit voor het juridische verhaal? De consument is ter goeder trouw maar Ubisoft moet opeens een dienst verlenen waar ze nooit geld voor heeft gekregen.

    1. Volgens mij is de Nederlandse wet duidelijk. Als je als consument een ‘normale’ prijs hebt betaald, waar overigens best een geloofwaardige korting in mag zitten, en je kan je verkoper identificeren, dan is het van jou.

      Ik vrees alleen dat het je niet gaat lukken om de verkoper te identificeren en dan kan de oorspronkelijke eigenaar zijn eigendom terug vorderen.

      Het gaat hier om een codesleutel en dat is data, wat feitelijk dus niets is, want geen goed. Geen idee of dat nog wat verschil gaat maken.

      1. Het gaat niet zozeer om de sleutel (dat is inderdaad niets en die mag je best houden van Ubisoft) het gaat om een dienst. Misschien is de vergelijking met concertkaartjes wel redelijk. Als jij via de niet officiële kanalen een concertkaartje koopt dan mag (mocht?) de organisatie je weigeren.

  4. Heeft de consument in dit geval wel iets met Ubisoft te maken. En vice versa: heeft Ubisoft wel iets met de consument te maken. De consument doet zaken met de reseller, het is de verantwoording van de reseller om er voor te zorgen dat de keys blijven werken. Als die keys worden ingetrokken, is het aan de reseller om er voor te zorgen dat de consument een nieuwe key krijgt. Hoe die reseller dat verder met zijn leverancier afhandelt is niet het probleem van de consument. Dit lijkt mij niet anders dan een standaard garantie procedure: de consument heeft niets met de leverancier te maken, alleen met de verkoper.

    Dat die reseller nu waarschijnlijk bij Ubisoft een lading keys voor de juiste regio moet inkopen en hier dus flink op gaat verliezen is niet het probleem van de consument, dat is een bedrijfsrisico van de reseller.

    1. Heeft de consument in dit geval wel iets met Ubisoft te maken.
      Ik had exact het zelfde gevoel. Waarom zou hier (omdat het digitaal is?) opeens iets anders moeten gaan gelden? Een key is immers ook ‘slechts’ een product, dus als blijkt dat het ondeugdelijk is, dan ga je terug naar de winkel waar je het hebt gekocht. Dit zelfde was toch ook al van toepassing bij keys voor spellen op CD/DVD? Deed de key het niet (omdat een magazijn-grapjas van de Intertoys de key al had geregistreerd voor zijn eigen gebruik), dan ging je terug naar de winkel, niet naar de uitgever.

    2. Heeft de consument in dit geval wel iets met Ubisoft te maken.

      Het gaat hier niet over traditionele fysieke producten zoals een wasmachine of game cartridge. Met de aangekochte sleutel sluit je een overeenkomst af met Ubisoft om gebruik te maken van de infra van Ubisoft, uPlay. Je moet zelfs aangeven dat je akkoord gaat met de EULA, Terms of Service en evt de Rules of Conduct van het spel, en apart akkorderen met hetzelfde duo/trio voor gebruik van je uPlay account en het Ubi netwerk.

      De hamvraag is: Kon je bij aankoop weten dat jouw key niet voldoet aan de eisen van een partij waar je op dat moment nog geen overeenkomst mee hebt? Je kan voor de aankoop nergens je key controleren op authenticiteit. Sterker nog, ná aankoop werd je key gewoon geaccepteerd op uPlay. Hoe moet je dan in godsnaam weten dat er iets mis is? Hoe had jouw verkooppunt kunnen weten dat er iets mis was? Handelde de verkoper ook niet ter goeder trouw?

      Ik vind het in ieder geval van weinig smaak getuigen van de kant van UbiSoft om keys dan maar meteen compleet te revoken én ook van uPlay accounts te verwijderen, zonder eerst de gebruiker op de hoogte te stellen van de aard van ‘de overtreding’ of hem de kans te geven te reageren. Nog smakelozer vind ik het dat ze verantwoordelijkheid van hun eigen actie direct afschuiven op een ander, zonder daarbij een klantvriendelijke ‘correctieve regeling’ aan te bieden. Denk hierbij bijv aan het bijbetalen van een klein bedrag om de key toch weer legaal te krijgen. Waarvan ik nog maar betwijfel of de opgegeven reden, gestolen CCs, ook daadwerkelijk de waarheid is. A little white lie als je het mij vraagt. Ze kunnen toch achter de kopers aan die gestolen CCs hebben gebruikt? Want het zijn die klanten die ‘schade’ hebben veroorzaakt. Het zal wel te veel moeite voor ze zijn geweest; dan maar liever de (vaak nietsvermoedende) gebruikers van de keys lastig vallen.

      Regio restricties doen het bij mij trouwens toch al heel erg slecht, zeker wanneer het object gewoon te koop is in beide regios. Dat wil zeggen, de regio van koop en de regio van gebruik. Voor zover je in een digitale wereld nog van regios kan spreken.

  5. Wat kopen we hier eigenlijk? Kopen we software met een onbeperkt recht om deze te gebruiken of betalen we voor een licentie die ons rechten geeft om een product te gebruiken zolang we bepaalde condities maar blijven volgen? Je koopt ook eigenlijk geen spel maar een sleutel. De software kan door iedereen gekopieerd worden maar is in feite waardeloos zonder een bijbehorende key. Die key wordt meestal weer gecontroleerd via een server en op basis van die controle wordt bepaald of jij wel of geen geldige licentie hebt. Ik moet hierbij denken aan het spel “LOTR, the Battle for Middle-Earth” dat ik zo’n 10 jaar geleden kocht maar nu niet meer kan spelen omdat de server die het spel nodig heeft voor updates an validatie van de keys gewoon niet meer bestaat. POEF! Foetsie! De software is nog steeds van mij maar mijn licentie werkt niet meer. Dus, wat nu?

    Wel, nu speel ik The Hunter: Primal en leef ik mijn frustraties uit op onschuldige dinosauriers. Maar ja, als de servers achter dit spel plat gaan moet ik weer op zoek naar iets anders. En dat is de realiteit bij moderne computerspellen. De software is voor eeuwig maar de licentie is vaak beperkt. En dat die beperkt is wordt niet gecommuniceerd door de spelmakers…

    1. Offtopic: da’s inderdaad irritant, en archivarissen maken zich daar ook serieus zorgen over. mompelt iets over geschiedenis

      Ontopic: Ik snap je officieel een dienst afneemt bij zo’n spel, maar ergens voelt het toch fout-oplichterig dat zo’n bedrijf zomaar je “digitale ganzebord” onbruikbaar kan maken. En het “oud=dus waardeloos” geloof ik niet, een site als gog.com bewijst dat er nog volop belangstelling is voor zulke spellen.

      1. Toch is het al een bekend verschijnsel bij diverse software en vooral PC-spellen dat ze op een gegeven moment niet meer te spelen zijn omdat ze contact willen maken voor controle van een licentie of voor het ophalen van extra content of updates. En bij PC’s kun je zelfs afvragen of je dat eigenlijk wel wilt. Maar deze kwestie gaat niet om verouderde spellen maar om licenties die volgens Ubisoft illegaal op de markt zijn. Tja, dan zou het terecht zijn dat deze licenties worden geblokkeerd. Spelers beweren op hun beurt dat de sleutels gewoon van buited de EU naar Nederland zijn geimporteerd. Een prima verklaring, natuurlijk. Maar ik vind dan wel dat je als speler moet aantonen dat het daadwerkelijk een legale key betreft. Zoniet, dan bestaat er de kans dat er ergens in China een key-generator staat te draaien om valse keys voor deze spellen te genereren om deze door te verkopen voor winst. Ubisoft geeft dan ook terecht aan dat je dan bij de verkoper van de key moet gaan klagen omdat hij jou kennelijk een vervalste key heeft verkocht. En dan mag de verkoper op zijn beurt ook weer verder onderzoek gaan doen. Jammer alleen omdat er dan misschien problemen zijn met de algemene voorwaarden en het feit dat deze verkopers lang niet altijd in Nederland zijn gevestigd. Extra vervelend als je het spel al ruim een jaar of langer hebt en je key nu pas wordt geblokkeerd. Maar wat het verder nog lastiger maakt is dat de prijs van spellen het vaak niet de moeite waard is om er vervolgens om te gaan procederen bij een rechtbank. En dat betekent dat er op groepsbasis actie ondernomen moet worden tegen dit soort misstanden. Maar ja, wie gaat dat opzetten? Wie gaat dat beheren? Wie gaat daarvoor de juristen en overige mensen voor inhuren? En hoe groot zal de uiteindelijke kans zijn dat je gelijk krijgt en alle gemaakte onkosten vergoed krijgt? Teveel moeite voor een stom spelletje, toch?

  6. Op Tweakers staat nu dat Ubisoft beweert dat de keys zijn gekocht zijn met frauduleuze Credit Cards. Een gameshop heeft al actie ondernomen voor gedupeerde klanten:

    Bernardo de Kreij van GameSync, een van de winkels die de geblokkeerde keys verkocht, is zich van geen kwaad bewust. “Wij kunnen niet altijd nagaan waar ingekochte keys vandaan komen”, zegt hij. “In dit geval kwamen ze van een leverancier die tot nu toe betrouwbaar was, maar die ze waarschijnlijk ook weer van een ander heeft.” De webshop compenseert gedupeerde klanten. “We hebben nu al 25 tot 30 mensen een nieuwe code gestuurd”, zegt de Kreij.

    1. Dit lijkt me dan ook de enige terechte reactie. Het is niet een eenvoudige overeenkomst tussen de klant en Ubisoft (dan was een verbod inderdaad enigszins apart geweest), maar tussen de klant en de reseller, tussen de reseller en de keyverstrekker, en de keyverstrekker en Ubisoft. Dat er nu hoog in de pen geklommen wordt en het vingertje direct naar Ubisoft wordt gewezen vind ik dan ook wat apart: Ubisoft heeft bijzonder weinig te maken met de hele aanschaf van de key door de klant.

  7. Keys intrekken is wel frappant en lijkt me een vorm van contractbreuk. Waarom niet gewoon zoals bij Apple/iTunes, codes alleen geldig te laten zijn voor accounts van een bepaald land? Of desnoods aan de hand van het IP-adres het land bepalen en dan zien of een key daar wel geldig is? Dus kan de key dus ook niet meer worden gebruikt door iemand in het land van oorsprong, en bestaat het product dus gewoon niet.

    Dit via de algemene voorwaarden regelen lijkt me te stuiten op de zwarte lijst.

    1. Contractbreuk? Tussen welke partijen dan? Tussen Ubisoft en de verkopers? Tussen de verkopers en de kopers? Tussen de personen die betaald hebben met vervalste creditcardgegevens en Ubisoft? Als je je spel gewoon online hebt gekocht dan is het die betreffende winkel die feitelijk voor problemen zorgt en dit zal moeten oplossen. Bijvoorbeeld door een key te geven die wel werkt. De winkel zal vervolgens moeten nadenken waar hij die illegale key heeft ingekocht om die partij vervolgens weer verantwoordelijk te stellen. En dat zal als een rijtje dominostenen gewoon moeten doorgaan tot de persoon die deze illegale keys heeft gemaakt en verkocht. Als de boel ten minste zo ver gaat…

      1. Als het echt om vervalste creditcardgegevens gaat, snap ik het. Maar als zij het geld innen maar daarna niet leveren, volg ik je niet. Ik koop geen goed; ik neem een dienst af. Als ik bij de MediaMarkt een UPC abonnement afsluit en UPC incasseert daarna wel maandelijk geld, maar weigert de toegezegde set-top-box op te sturen, want achteraf zegt UPC niet te willen leveren op Texel, … Is mijn discussie dan met de MediaMarkt; alleen omdat ik daar heb getekend (en zij daar commissie voor ontvingen)? Ik denk het niet.

        Edit: een andere analogie. Stel je koopt een prepay opwaardeercode voor je mobieltje in een supermarkt, en die code doet het niet. Bij wie klop je dan aan? Bij de verkopende supermarkt of bij je provider?

        1. Er is een verschil waar je normaal gesproken aan klopt en waar je juridisch aan moet kloppen. Bij de prepaid zal je eerst bellen met de provider omdat die je vaak sneller (en beter) kan helpen dan de winkel. Als die je echter niet wil/kan helpen dan zal je aan moeten kloppen bij de winkel omdat dat de enige partij is met wie je de overeenkomst hebt gesloten. Zij hebben iets niet geleverd wat ze wel hebben beloofd.

          In dit geval heb je betaald aan de winkel voor een key maar die werkt niet (goed), je zal dus bij de winkel moeten klagen dat ze iets hebben verkocht wat niet voldoet.

  8. In de VS is dat nog liberaler: uitputting geldt wereldwijd, oftewel als het ergens ter wereld geautoriseerd op de markt is gekomen, mag het geïmporteerd naar de VS en daar verhandeld zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Voor merken zijn ze dan weer iets strenger, mits het product voor de internationale markt er anders uitziet dan voor de thuismarkt.

    Is dat de reden achter “not for sale in the US” of “international edition” op studieboeken?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.