Een actie met ‘gratis’ Efteling-tickets leidt tot een stortvloed aan woedende reacties op internet, las ik bij Looopings. Op reclamezendingen van de BankGiro Loterij staat op de envelop “Alstublieft, uw Efteling-tickets t.w.v € 72” maar wie de envelop openmaakt, ontdekt dat je die pas krijgt als je gaat meespelen in deze loterij. Hoe misleidend is dat?
Veel mensen zijn teleurgesteld en boos, volgens Looopings komt dat mede doordat de enveloppen door kinderen worden gezien die vervolgens ontroostbaar blijken als ze horen dat ze niet gratis naar het pretpark mogen. Dat is een factor: reclame gericht op kinderen is aan strengere regels gebonden dan reclame voor grote mensen. Alleen denk ik niet dat dit nu echt reclame voor kinderen te noemen is, al is het maar omdat kinderen niet mogen gokken.
De reclame-uiting als geheel is vrij duidelijk: kom bij onze loterij en je krijgt twee kaartjes voor de Efteling. Het venijn zit hem dus in die envelop. Die is veel stelliger: hier zijn uw twee kaartjes. De eerste vraag is dan, moet je dat lezen als een zelfstandige reclame-uiting, oftewel een belofte op zich, of slechts als een lokkertje “Weten hoe dat zit, open dan snel de envelop!” In het laatste geval is er geen sprake van misleiding.
Ik denk dat ik bij die envelop wel een sterretje of “Snel openmaken” of iets dergelijks zou verwachten, maar ik moet toegeven dat dat wel weer voelt als een stukje nodeloos juridiseren – je snápt toch dat niemand je zomaar even twee kaartjes (t.w.v. € 75,- immers) voor de Efteling gaat sturen?
Maar goed, als we dan toch aan het juridiseren slaan, wat vindt u van art. 6:193g BW, de zwarte lijst van misleidende handelspraktijken waarbij wordt verboden:
een product als gratis, voor niets of kosteloos te omschrijven als de consument iets anders moet betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product af te halen dan wel dit te laten bezorgen;
Dit is primair geschreven voor de “gratis” proefzending waarbij je moet betalen als je iets niet terugstuurt of waarbij in de algemene voorwaarden €49,95 administratiekosten wordt gerekend. Maar als je de tekst er letterlijk naast legt, dan klopt dat volgens mij precies met wat de BGL hier doet. Je zegt dat iemand gratis kaarten krijgt en wil vervolgens dat ze meer doen dan de verzendkosten betalen om die kaartjes te krijgen.
Tegelijk: dan zou je dus nooit meer mogen zeggen “gratis iPad bij de aanschaf van uw bankstel” want daar moet je ook meer betalen dan de bezorgkosten van een iPad (namelijk de prijs van dat bankstel). Dus ik twijfel of dit wel echt past.
Alles bij elkaar denk ik: niet handig, niet netjes, maar wel legaal. Jullie?
Arnoud
Het zal legaal zijn, maar ook mijn kinderen reageerden eerst enthousiast en nadat ik ze het addertje onder het gras had laten zien boos. Zij hebben wel de leeftijd om het verhaal en de commercie er achter te begrijpen. Maar jongere kinderen zullen daar meer moeite mee hebben en daar sta je dan als ouders. “we krijgen gratis kaartjes maar jullie willen niet.” Nee, ik vind het niet netjes, wel slim, maar niet netjes.
Het is vervelend voor kinderen en het klinkt hard maar ze kunnen er ook van leren. Niet altijd geloven wat een wildvreemde claimt. Jammer maar helaas zo is de grote boze mensenwereld. Bovendien vind ik ook niet dat kinderen post moeten openen. Maar aangezien het er zo groot op staat. Misschien een idee om een slot op de brievenbus te zetten?
Het ligt er duimendik bovenop dat de Postcodeloterij met deze actie doelbewust de indruk wil wekken dat de geadresseerde zomaar Efteling-tickets krijgt. Wat mij betreft dus toch misleiding.
Ik heb die envelop ook gehad, en moest meteen denken aan wat mijn Oma altijd deed met zulke post: retour afzender sturen met “veel beloven en weinig geven doet gekken in vreugde leven” op de envelop. Als Eftelingliefhebber die al een paar jaar “droog staat” was ik best wel even teleurgesteld dat je eerst lid moet worden van hun loterij, dus ik snap wel dat mensen kwaad worden en zich besodemieterd voelen. Het is ook misleidend, want op de envelop staat “gratis eftelingkaartjes”, zonder asterisk of iets anders wat aanvullende voorwaarden indiceert. Net zoals dat gedoe met die ringtoneverkopers die er nooit bij vertelden dat je aan een duur abo vastzat als je een ringtone bestelde bij hen, en dat mocht ook niet.
Mijn woede heb ik omgezet in de beslissing om nooit iets te maken te willen hebben met die bankgiroloterij. Da’s tenslotte het enige dat je als invidu echt kunt doen.
En nooit meer naar de Efteling gaan natuurlijk. Want de Efteling is net zo goed betrokken bij deze reclamecampagne.
Au, dat goede punt doet wel een beetje pijn, maar je hebt vermoedelijk wel gelijk.
Ik vraag mij af in hoeverre de Efteling betrokken is geweest bij deze reclame campagne. Heeft zij invloed gehad op hoe de loterij dit zou communiceren? Of hebben ze alleen afgesproken dat deelnemers 2 kaartjes krijgen wanneer ze meedoen met de loterij?
Ik vind persoonlijk dat er namelijk verschil zit tussen ‘je krijgt twee kaartjes wanneer je meedoet met de loterij’ of ‘hier zijn je efteling tickets’ waarbij de rest alleen duidelijk wordt wanneer je de envelop opent.
@Arnoud: Op de afbeelding en bij de eerste vermelding zijn de tickets ter waarde van 72 euro en in de latere tekst zijn ze ineens 75 euro waard (detail)
Misschien leuk in dit kader: je wordt dus ‘Marketeer of the Year’ door met je marketingacties het randje van het toelaatbare op te zoeken – of er net overheen te gaan: – http://www.marketingonline.nl/nieuws/bericht/marketeer-of-the-year-2011-imme-rog – https://www.rechtspraak.nl/Organisatie/Rechtbanken/Amsterdam/Nieuws/Pages/Postcodeloterij-moet-deelnemers-actie-alsnog-uitbetalen.aspx
Het zal allemaal wel net kunnen, maar vond het absoluut misleidend. Alhoewel ik ook wel snap dat 99% van die brieven ongeopend in het oud papier belanden als ze de melding “als u mee gaat spelen in de bankgiroloterij” er gelijk bij vermelden..
Na de teleurstelling zie ik wel dat je als je onderteken akkoord ga met voorwaarden welke overigens niet op dat moment “ter hand” worden gesteld. Puntje?? 🙂
Ik ga nog een stap verder. Ik vind dit bedrog. Het is immers een aantoonbaar onjuiste mededeling.
Ik kan me hier zo aan ergeren dat ik me zelfs stoor aan opmerkingen als “je snápt toch dat niemand je zomaar even twee kaartjes (t.w.v. € 75,- immers) voor de Efteling gaat sturen?” (Arnoud) of “Alhoewel ik ook wel snap dat 99% van die brieven ongeopend in het oud papier belanden als ze de melding “als u mee gaat spelen in de bankgiroloterij” er gelijk bij vermelden..”
Ja, en dus? Omdat je graag iets wil verkopen gaan we ineens zomaar toestaan dat een stelletje oplichters zomaar keihard leugens staat te verkondigen?
Als dit niet tegen de letter van de wetten op oneerlijke handelpraktijk ingaat, dan toch wel tegen mijn normbesef. Wat mij betreft is een boete tegen deze misleidende reclame op zijn plaats.
Over het “je snápt toch dat niemand je zomaar even twee kaartjes (t.w.v. € 75,- immers) voor de Efteling gaat sturen?” ; Iedereen(?) heeft afgelopen dagen een brief van de NS ontvangen met ‘kortingskaartjes’. Je kunt twee keer gratis met iemand meereizen (samen al gauw zo’n €50 waard). En je kunt twee keer in het weekend upgraden naar de eerste klas.
Voor het tweede moet je zelf een tweede klas kaartje kopen. Maar voor het eerste zou je volledig gratis kunnen reizen als je iemand anders in de trein vindt die eenzelfde reis maakt.
Dus iets zomaar krijgen is niet heel erg raar.
niet iedereen heeft die ns kortingskaartjes gehad hoor.. ik niet bijvoorbeeld, maar mijn buren weer wel…
Mee eens. ““Alstublieft, uw Efteling-tickets t.w.v € 72? ” beweert dat er tickets in de envelop zitten (wat gelogen is) en dat ze van degene zijn die de envelop in handen heeft (wat ook gelogen is). Dit is is niet “misleidend” maar gewoon keihard gelogen.
Ik zeg misleiding, er staat immers op de envelop “Alstublieft, uw Efteling-tickets t.w.v € 72? hier mee zeg je immers dat de tickets in de envelop zit. Anders zet je op de envelop “Maak kans op Efteling-tickets t.w.v € 72? of “Wordt lid en krijg Efteling-tickets t.w.v € 72?. Door te zeggen “Alstublieft, uw Efteling-tickets t.w.v € 72? impliceer je namelijk dat de tickets namelijk in de envelop zit.
Klopt, de bewoording is zodanig dat het lijkt alsof de tickets daadwerkelijk in de envelop aanwezig zijn en direct ter beschikking staan van de ontvanger van de envelop. Daarom zei ik ook: misleiding.
geheel mee eens. Het is mi pure misleiding.
Het is niet geheel ongebruikelijk om betaald te krijgen of beloond te worden voor het doornemen van advertenties. Er zijn bedrijven die hierop gericht zijn, maar ook Spotify is daar een voorbeeld van. En laat nou die lokkertje op de envelop echt bedoeld zijn om de advertentie door te nemen die anders weggegooid zou zijn. (Ok, twv 72 euro is wel erg veel, maar goed, BGL zal wel een deal hebben gesloten.)
Los van de zwarte lijst en misleiding… Mag je het ook zo noemen? De belofte/aanbod op de envelop is dat als je de envelop opent en hun meuk/reclame tot je neemt, dat je dan beloond wordt met gratis tickets. Mensen die daarop in gingen en hun prestatie verrichtten, hebben dan ook recht op de beloofde tegenprestatie. Door geen tickets in de envelop te doen en deze ook niet gratis ter beschikking te stellen, levert BGL een wanprestatie. Dat BGL ná acceptatie en leveren van de prestatie (openen van envelop en doorlezen van advertentie) met een gewijzigd aanbod komt, doet daar niet aan af.
Even een side-note… Weet iemand hoe je van deze reclames af kan komen? Ik erger me al jaren dood aan dit bedrijf en zijn nogal opdringerige reclames namelijk en wil het gewoon sowieso niet ontvangen…
Helaas is dat lastig. Maar zie hier: https://www.consuwijzer.nl/telecom-post/post/geen-geadresseerde-reclame-ontvangen . Het is namelijk een poststuk dat geadresseerd wordt aan de woning (Aan alle bewoners van). Ze hebben jouw gegevens niet en het gaat met de PostNL door de brievenbus dus weigeren met een sticker lukt weer niet. Ik dacht overigens dat op dit blog dit al eens behandeld was
Er helemaal van af komen is lastig. Maar je kunt er een zakcentje aan over houden. Beroep op art 41 WPB, dwangsom eisen, en wachten op een foutje. Kans is groter dan daadwerkelijk meedoen aan de loterij.
Zie http://blog.iusmentis.com/2010/11/17/recht-van-verzet-tegen-de-bewoners-van-dit-pand/ En http://jure.nl/BO3254
Ik heb het eens geprobeerd. Nooit gelukt. Als ik wat voor een geadresseerde envelop dan ook krijg kijk ik snel op de achterkant en als daar …..loterij…. staat (zelf invullen: BankGiro, Vrienden, Postcode), etc of andere vormen van oplichting dan gaat ie zonder openmaken direct bij het oud papier. Ergelijk inderdaad omdat het geld verspild aan het versturen beter naar de Goede Doelen kan.
Nou, da’s wel een beetje aan de haren erbijgesleepte opmerking, hoor! Want er staat notabene in dezelfde zin al bij dat die iPad bij een aanschaf hoort. Daarmee lijkt deze uitspraak mij niet voor een andere uitleg vatbaar. In tegenstelling tot de BGL die gewoon verboden moet worden – scheelt het milieu een heleboel overbodig papier per jaar.
Mee eens. Juist als je bij die gratis iPad ook nog eens bezorgkosten zou moeten betalen kan er weer sprake zijn van misleiding. Had van jou toch wel een juridisch sterker voorbeeld verwacht, Arnoud. En het equivalent van die reclame voor die stomme loterij zou dus zijn ‘Gratis 2 kaartjes voor de Efteling bij aanmelding voor de loterij’, een reclame uiting waar bijna niemand over zou zijn gevallen.
Ik twijfelde er zelf al aan, maar ik zit met die letterlijke uitleg van de zwarte lijst: iets “gratis” noemen als je meer moet doen dan de verzendkosten betalen. Hoe krijg je dan “gratis iPad bij aanschaf bankstel” recht gepraat? Je moet immers meer doen dan de verzendkosten van de ipad betalen. Of zeg je dan “er staat niet gratis, maar gratis bij” en dat het daarom legaal is?
Wie vertelt de supermarkten dat het nu echt afgelopen moet zijn met:
Dat is dus waarom ik twijfel: het komt niet door de “Do what I mean”-compiler. Maar hoe verenig je die uitleg met de letterlijke tekst? Je mag niet zeggen “gratis” als het niet gratis (+verzendkosten) is. Die poppetjes zijn niet gratis, anders mocht ik er zo met een handvol mee naar buiten.
Ik snap eigenlijk hier het probleem niet helemaal: als er staat dat je een iPad/wuppie/voetbalplaatje/whatever cadeau krijgt bij het kopen van een bank/15 euro aan boodschappen, dan staat er toch een duidelijke voorwaarde bij dat gratis? Je krijgt de iPad als je aan de gestelde voorwaarde voldoet: een bankstel kopen. Je krijgt die wuppie als je aan de gestelde voorwaarde voldoet: vijftien euries in die buurtsuper uitgeven.
Da’s anders dan bij de envelop waar staat “hier zijn uw gratis eftelingkaartjes” die je open maakt terwijl je fanatiek probeert te bedenken waar je die in vredesnaam gewonnen kunt hebben en vervolgens raar opkijkt als er een brief in blijkt te zitten die min of meer zegt: “jaja we zeiden op de envelop wel gratis in de envelop maar we hebben gelogen want je moet ons eerst betalen hoor.
@werkbij: gratis betekent voor niets; kosteloos.
Het is echter niet kosteloos. Je moet er €15 of een bank bij kopen.
In deze context wordt niet gratis bedoeld, maar boven het gewone; bijkomend. Het woord daarvoor is extra. Bijvoorbeeld: “bij aankoop van een bank, een extra ipod”. of “een dierenplaatje extra bij elke €15 aan boodschappen”.
Blijkbaar hebben marketeers het woord gratis dermate lang misbruikt dat jij dat als normaal bent gaan vinden. Voor veel mensen, zoals ik, die aan de oorspronkelijke betekenis denken, zijn de hier genoemde uitingen misleidend.
NB: marketeers zijn altijd erg goed in het zoeken naar methodes om een deal beter te laten klinken. De creatiefste is nog altijd “tweede pak voor de halve prijs”. Terwijl gewoon bedoeld wordt “25% korting, maar pas als je 2 of meer koopt”
Hm, ik lees het eerder als “hoi als je bij mij een bank koopt dan krijg je van mij een ipad cadeau”. Soms toch vervelend dat taal altijd ietwat vaag en multi-interpretabel is.
Verder, dat van die 25% korting klopt niet helemaal want bij dat soort aanbiedingen staat vaak in kleine letters dat je het goedkoopste pak voor de halve prijs krijgt. Dat geldt ook voor “de tweede gratis” aanbiedingen.
Het grote probleem met dat soort grappen merk je wanneer je het gekochte probeert te retourneren. “Gratis ipad bij een bank”. Maar als je de bank retourneert dan zul je de ipad ook terug moeten geven. Als je het zo ziet, dan wordt de betekenis van ‘gratis’ wel erg ver opgerekt.
De poppetjes zijn wel gratis, maar het verkrijgen ervan is wel aan voorwaarden verbonden. Ik weet niet wat de juridische betekenis van het woord “gratis” is, maar de Van Dale vertelt mij dat het betekent dat iets kosteloos is, maar er staat nergens dat er geen andere voorwaarden aan verbonden zitten. In dit geval (de poppetjes of de iPad) is de voorwaarde dat een bepaalde aanschaf wordt gedaan. Het zou twijfelachtig zijn als, in het voorbeeld van het bankstel+iPad, er een mogelijkheid is om het bankstel voor een lagere prijs te krijgen als wordt afgezien van de iPad.
Er staat toch:
In het geval van de iPad en de bank, hoeft de consument niets meer te betalen dan het onvermijdelijke kosten (de prijs van de bank). Doordat die kosten direct bij het aanbod vermeld worden weet de consument dat die kosten onvermijdelijk zijn voor het accepteren van het aanbod.“Gratis iPad als u dit ijsje t.w.v. 500 euro koopt.” Onvermijdelijk aanbod?
Lijkt me wel. Die € 500 zijn toch onvermijdelijk als je op dat aanbod in wil gaan?
@Willem hieronder: Het ging om het voorbeeld van de gratis ipad bij een bankstel (of bij een heel duur ijsje). De actie van de BGL lijkt me sowieso misleiding.
Daar had ik het ook over. De prijs van een bankstel is, zeg, 2500 euro. Dat zijn niet de kosten van dat bankstel.
Maar dat zijn wel de kosten voor de consument om in te gaan om het aanbod!
Met die interpretatie van de term ‘kosten’ is de hele zinsnede ‘iets anders moet betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod’ betekenisloos. Derhalve is dat evident niet de interpretatie die wordt bedoeld.
Ik vind dat een erg vergezochte oprekking van de strekking van ‘onvermijdelijke kosten’. Zeker omdat het hier om prijs gaat, niet om kosten. Saillant verschil.
Inderdaad, voor niets gaat de zon op, want er wordt duidelijk vermeld dat je minimaal 3 maanden moet meespelen voor €12,50 per trekking. Wat mij betreft zit de misleiding in het feit dat mensen denken dat ze 2 kaartjes voor €37,50 kunnen krijgen (als ze direct opzeggen).
Echter, in die 3 maanden zijn er 4 trekkingen: in augustus is een extra trekking. Dus zeg je direct op, kosten de 2 kaartjes je in totaal €50. Zie: http://www.bankgiroloterij.nl/speluitleg/extra-trekkingen.htm
Dat is nog steeds een goeie prijs voor 2 kaartjes, maar niet de €37,50 waar veel mensen van uitgaan.
Goed stuk, maar je vergeet een aantal belangrijk punten. De post was en persoonlijk geadresseerd ( ik speel namelijk mee) en (waarschijnlijk heel bewust) verzonden op t moment dat de maandelijkse uitslagen bekend worden gemaakt. Dit maakt mijns inziens de verwachting en misleiding groter.
Ook nog iets over reclame voor kinderen. Op de envelop stond een grote afbeelding van langnek. Moet ik me daardoor aangesproken voelen als 43 jarige of mijn kinderen van 6, 6, 8 en 12.
Het is dus ook niet geheel onaannemelijk dat de Bankgiroloterij via enthousiast gemaakte kinderen tracht de ouders te bewegen extra loten af te nemen.
Ik ben geen jurist. Maar t voelt in ieder geval niet als legaal.
Is dit niet gewoon het uitmelken van een dubbelzinnigheid: wat er in deze envelop zit (de aanmelding), is uw ticket naar de Efteling. Een soort equivalentie dus.
Je hoort bijvoorbeeld ook wel eens uitspraken als “Dit is mijn ticket naar de hemel,” en “Jij bent mijn ticket naar de vrijheid!”
Natuurlijk is dit het uitmelken van dubbelzinnigheid in de formulering. Volgens de bewoordingen op de envelop bevat die envelop de tickets al, worden ze middels toezending in die envelop bij dezen ter beschikking gesteld (‘Alstublieft, …’) en zijn ze al van de geadresseerde (‘uw Efteling-tickets’). Het is zonneklaar dat deze tekst de indruk moest wekken dat de geadresseerde de tickets alleen nog maar uit de envelop hoeft te pakken, maar dat is niet wat blijkt wanneer de inhoud van de envelop nader wordt bekeken. Daarom vind ik het misleiding.
Wat jij beschrijft zou niet dubbelzinnig zijn, maar letterlijk misleidend.
De dubbelzinnigheid zit hem volgens mij in het feit dat het invullen van zo’n loterij-aanmelding jouw (spreekwoordelijke) ticket naar de Efteling is, terwijl je door het invullen ook nog eens letterlijk tickets krijgt toegezonden. Het aanmeldingsformulier is dus zeg maar twee Efteling-tickets waard.
Ik ben het er wel mee eens dat dit een onwenselijke manier van reclame maken is.
Waarom geldt die kinder reclame regel eigenlijk niet? Het kind is vrijwel nooit de daadwerkelijke klant. Kleine kinderen kopen ook geen duur speelgoed, cornflakes of happy meals, maar de reclame is toch duidelijk aan hen gericht. Geldt hier niet hetzelfde?
@Arnoud: ” je snápt toch dat niemand je zomaar even twee kaartjes (t.w.v. € 75,- immers) voor de Efteling gaat sturen?” Op dit argument gaat de rechter in, in de zaak waarnaar ik eerder verwees (https://www.rechtspraak.nl/Organisatie/Rechtbanken/Amsterdam/Nieuws/Pages/Postcodeloterij-moet-deelnemers-actie-alsnog-uitbetalen.aspx). Citaat: “Met het verweer van de Postcodeloterij, dat eisers redelijkerwijs hadden moeten begrijpen dat zij geen recht hadden op het geld, gaat de rechter niet mee. De Postcodeloterij dient als professionele partij zorg te dragen voor eenduidige correspondentie. Het aanbod van een prijs van 2.500 euro voor een loterij die in prijzen doet is volgens de rechter niet zo bijzonder dat men moet begrijpen dat uitbetaling niet de bedoeling kan zijn.” Als de rechter een prijs van 2.500 euro al als ‘niet bijzonder’ beoordeelt, dan lijkt mij dat al helemaal gelden voor de veel kleinere prijs/gift van een paar Eftelingtickets.
Dit is absoluut misleiding. De indruk wordt gewekt dat de kaartjes al zijn gewonnen; hierdoor gaan mensen zich erop verheugen, wat de kans groter maakt dat zij dan ook daadwerkelijk op het aanbod ingaan – immers, iets niet krijgen is veel onprettiger als het in eerste instantie aan je beloofd is. Het is dus bewust misleidend, voor marketingdoeleinden.
Dit geldt zeker als er kinderen bij betrokken zijn – en als marketingbedrijf weet je toch écht wel dat kinderen ook gewoon naar de post kijken als ze thuiskomen.
Met de aanzienlijke investeringen die diverse loterijen doen in marketing en het behouden van hun klantenbestand, ga je mij echt niet vertellen dat dit ‘per ongeluk’ of ‘onhandig’ was.
“Je snápt toch dat niemand je zomaar even twee kaartjes (t.w.v. € 75,- immers) voor de Efteling gaat sturen?”
Wat ik níét snap, is hoe jij erbij komt dat die Efteling-kaartjes 75 (of 72, same difference) euro waard zijn. Hopelijk toch niet omdat tussen de rest van de leugens op de envelop staat?
Efteling-kaartjes zijn pas 75 euro waard, als ze ook daadwerkelijk voor die prijs zijn gekocht. Het zou echter goed kunnen dat die gratis kaartjes alleen voor onpopulaire dagen zijn, wanneer Efteling N.V. ze het liefst zou weggeven, om maar kopers van suikerappels en ansichtkaarten het park in te lokken en zo alsnog wat van de hoge personeelslasten goed te maken. V0orafgaand aan het openen van de envelop weet je dat niet.
Dus, conclusie, 2 gratis Eftelingkaartjes ter waarde van nul euro waarvan wij zeggen dat ze 72 euro waard zijn, want dat had je aan de kassa betaald als je op een midwinterse dinsdagochtend je Eftelingfix moest hebben.
Als de Efteling hier willens en wetens aan heeft meegewerkt, zou ik de ongeopende enveloppe lekker laten zien aan de kassa van de Efteling, en dan doorlopen. Alstublieft, mijn twee entreebewijzen. Succes met uw pretpark!
De bedoeling van de tekst op de envelop is dat de ontvanger deze opent in plaats van linea recta in de prullebak te deponeren. Deze teksten zijn wel vaker misleidend en op het randje (“Alstublieft, een nieuwe auto”), ook voor bestaande deelnemers (altijd ‘prijs’, maar dan wel even die kaart invullen waarmee je – als je niet oplet – ongewenst extra loten afneemt). Maargoed, het marmer op het hoofdkantoor moet ergens van betaald worden.
Overigens, die 2 Efteling kaarten .. gelden die dan wel op een dag dat “De Baron” wel operationeel is?
Nou, ook de consumentenbond vind het misleiding: http://www.nu.nl/werk-en-prive/4092395/bankgiro-loterij-misleidt-consumenten-met-gratis-eftelingkaartjes.html
Maar vervolgens staat aan het einde van het stuk dat als de kansspelautoriteit het ook misleiding vind ze een boete uit kunnen delen of een waarschuwing kunnen geven. Mag toch hopen dat ze dan een flinke boete uitschrijven want het is de gewone manier van reclame maken van de BGL….. Met alleen een waarschuwing leren ze het nooit.