Mag minister Kamp wel werken vanaf zijn privémail?

email-e-mail-elektronische-post-envelopMinister Henk Kamp (Economische Zaken) blijft zijn privémail zakelijk gebruiken, ondanks een phishingaanval en waarschuwingen van het Openbaar Ministerie, meldde Nu.nl vorige week. Kamp stuurt af en toe werkdingen naar zijn privémail “omdat dat gemakkelijker is voor mij. Zo is het”. Hij gaat in tegen de officiële richtlijnen, maar kennelijk mag dat. Maar hoe zit dat dan, mag een werkgever daar geen regels aan stellen?

De werkgever bepaalt hoe het werk wordt uitgevoerd. Als mail daarbij nodig is, dan mag je mailen (en zo niet, dan niet). En de werkgever kan dan bepalen wat je doet met die werkmailbox. Privé mailen vanaf de werkmail mag voor 90% worden verboden, en monitoren ligt gevoelig maar er zijn mogelijkheden. Maar er is geen twijfel dat een werkgever kan zeggen, de werkdingen blijven in de werkmail en dat ga je niet doen vanuit je privémailbox thuis.

Alleen: een minister is geen werknemer. Kamp heeft een politiek ambt, maar is daarmee nog geen ambtenaar in de zin van de arbeidswetgeving. Hij kan dus niet juridisch worden gehouden aan de regels over privé en werk die op het ministerie gelden. Iets platter gezegd: hij is de baas en voor de baas geldt, hij mag per definitie wat hij wil. Dus juridisch zijn we heel snel klaar hier. Tenzij blijkt dat hij staatsgeheime documenten doorstuurt, maar daar lijkt geen sprake van te zijn.

Bepaald onhandig is het wel. Het schept natuurlijk een heel raar precedent, en iedere scriptkiddie zal nu gaan proberen die privémailbox eens te hacken want kennelijk is dat een vette buit. Maar ja, hoe zeg je dat tegen een minister?

Arnoud

27 reacties

  1. Er zijn slechts 2 opties: de media blijft hem en zijn collega’s er continue over lastig vallen (de geenstijl tactiek) of iemand dient een motie van afkeuring/wantrouwen in. Tussen 150 kamerleden moet er toch wel 1 zijn die dit belangrijk vindt. En dan moet de rest wel stelling nemen.

    Dit probleem speelt overigens ook op andere politieke niveau’s, Wethouders en parlementariers hebben er ook een handje van.

  2. Is er nergens een juridische manier om af te dwingen “Wie betaald, bepaalt”? Dus de instantie die zijn salaris betaald, mag bepalen hoe hij zijn werk wel of niet doet? (En dan niet inhoudelijk welke beslissingen hij neemt, maar wel welke procedures hij volgt.)

    1. Alleen de Tweede Kamer kan dat afdwingen, maar dan moet er wel een meerderheid de motie van afkeuring steunen. Aangezien VVD en PvdA hem niet zullen laten vallen, kan een minister disfunctioneren tot aan het einde van de kabinetstermijn, wat we ook al zes keer bij Ard van der Steur hebben gezien.

        1. Het is verboden bepaalde informatie aan onbevoegden beschikbaar te stellen. Als het gaat om informatie die in het belang van de Staat of van bondgenoten geheim moet blijven, valt dat onder art. 98 Sv, een van de landverraadartikelen. In dit geval heeft de Minister bewust de situatie laten ontstaan en laten voortduren waarbij inhoud en metadata van zijn zakelijke correspondentie beschikbaar was voor Google, een private partij in een derde land (en daar onderworpen aan allerhande informatieverplichtingen jegens een vreemde mogendheid), en vanwege het ontbreken van deugdelijk versleutelde lijnen mogelijk aan ongeïdentificeerde derden.

          Uit de in de link eveneens gegeven jurisprudentie, blijkt dat alleen al het onder zich hebben van afschriften van documenten die alleen op een bepaalde plaats bewaard mogen worden strafbaar is onder dit artikel 98 Sv (“Twee jaar gevangenisstraf voor het illegaal in zijn bezit hebben van een pakket staatsgeheime documenten.”). Ook in het onderhavige geval is informatie van een verplichte plaats (de voorgeschreven e-mailroutering) ongeoorloofd naar elders (Gmail) gebracht.

          Ik noem het overdreven om van landverraad te spreken omdat er geen enkele aanwijzing is dat de Minister de Staat probeerde te benadelen en een dergelijke kwalificatie allerlei sterke associaties oproept die in het debat waarschijnlijk slechts zullen afleiden, maar vind dat het niettemin niet heel erg vergezocht zou zijn, omdat het ter beschikking stellen aan derden van staatsgeheime stukken (en alle ministers hebben daarmee te maken; afgaande op hoe vaak de Kamer informatie geweigerd zelfs zeer regelmatig) nu eenmaal als landverraad te kwalificeren is – zou zijn, schreef ik, omdat niet geheel duidelijk is welke informatie precies via Gmail liep (inkomend of uitgaand, alles of alleen geselecteerde berichten).

  3. Het is natuurlijk wel zo dat hij als beleidsmaker een voorbeeldfunctie heeft. Als een minister al werk-dingen via zijn privé-mail doet, hoe worden wij dan als ‘gewone stervelingen’ verwacht om ons wel aan een beleid te houden om werk en privé gescheiden te houden?

    Dat valt onder het kopje “Practice what you preach”. Als je niet zelf het goeie voorbeeld neemt, moet je ook niet gek opkijken als mensen je niet serieus nemen.

  4. Nu is Dhr. Kamp ook wel eens betrokken bij zaken die raken aan het VIR-BI (bijzondere informatie); dan geldt volgens mij een heel ander juridisch kader – de wet op de staatsgeheimen. Die staan los van de arbeidsrelatie. Systemen moeten goedgekeurd zijn om te gebruiken voor gerubriceerde gegevens.

    Dus afhankelijk van de sensitiviteit van berichten mag dit wel of niet. In de praktijk blijft classificatie op informatieniveau achterwege, maar de kans is heel groot dat Dhr. Kamp wel eens berichten verstuurt of ontvangt die gerubriceerd hadden moeten zijn.

  5. Ik denk dat we er nu heel snel achter gaan komen wat het wachtwoord van zijn privéaccount is, waarna er heel veel verontwaardiging zal klinken over “hackers” en Kamp stilletjes en schoorvoetend zijn werkaccount zal gaan gebruiken — tot een tijdje later alles vergeten is en zijn privéaccount toch wel weer makkelijker lijkt.

  6. “omdat dat gemakkelijker is voor mij” is nogal arrogant. Het geeft misschien wel aan waarom hij iets deed, maar het adresseert niet de zorgen van anderen, en is ook geen rechtvaardiging om het te blijven doen.

    Ik weet natuurlijk niet of hij nou selectief is geciteerd door sensatiebeluste journalisten. Misschien heeft ‘ie wel wat gezegd om de zorgen van anderen te adresseren. Maar goed: tegenwoordig hebben ook ministers wel middelen om buiten de pers om met ons te communiceren. Heeft ‘ie iets op twitter gezet of iets dergelijks?

  7. Gedragslijnen die voor de overheid gelden, die gelden m.i. ook voor de minister. Dat nog even los van de vraag of hij al dan niet werknemer is en of gedragslijnen etc juridisch afdwingbaar zijn. Met jou vermoed ik dat die regels vooral gelden voor ieder ander, de minister kan door de 2e kamer af worden gerekend.

    Waarom zouden problemen alleen op kunnen doemen bij staatsgeheime zaken, alles wat vertrouwelijk is hoort niet in gmail thuis. Nu valt iets wat een minister mailt al snel onder vertrouwelijk.. dus tja..

    Het is te hopen dat de 2e kamer hem op het matje roept en een motie van wantrouwen volgt. Dat is de enigste juiste manier om hiermee af te rekenen.

    1. Richtlijnen/gedragsregels zijn er, m.i. in ieder geval, om te zorgen dat medewerkers die (echt of vermeend) niet over kennis, kunde, tijd, inschattingsvermogen beschikken om in twijfelgevallen een juiste keuze te maken, een ‘default’ optie te geven die geen kwaad kan.

      Maar zoiets is natuurlijk NOOIT van toepassing op de minister, die juist als hoofd van het ministerie (echt of vermeend) inzicht heeft in alle belangen die er spelen, en dus als tweede natuur, als verpersoonlijking van het ministerie, van dat soort problemen geen last heeft en ook in twijfelgevallen altijd de optimale oplossing zal kiezen.

      Sommigen denken misschien dat ik dit cynisch bedoel. Dat is niet zo. De bovenbeschreven voorstelling van zaken (juridische fictie) is nodig om de minister zijn werk in vrijheid te laten doen, en ook om hem politiek verantwoordelijk te houden.

  8. Wat als er iemand schade lijdt door deze actie van de misniter bijvoorbeeld omdat zijn/haar naam op straat komt te liggen als klokkeluider na een hack van de privemail en daardoor bijvoorbeeld zijn/haar baan verliest. Is dan de minister persoonlijk aansprakelijk te stellen voor de schade omdat hij zijn willens en wetens zijn privemail heeft gebruikt tegen de officiele richtlijnen in ?

  9. Misschien kunnen ook belanghebbenden een rechter inschakelenals zij het idee hebben dat hun rechten geschaad kunnen worden door het gebruik van de prive mail door minister Kamp. Bijvoorbeeld inwoners van Groningen die niet willen dat Kamp via prive mail communiceert met bijvoorbeeld de NAM of met Shell en Exxon functionarissen over de winning van gas uit groningen.

    1. Ineens wordt het aluhoedje in mijn achterhoofd wakker en denkt: “aha, dus daarom kunnen ze met droge ogen beweren dat er geen geheime afspraken zijn”

      😉

      Ontopic komt een minister die zegt: “weg met de regels want dit is makkelijker voor mij” wel enorm sukkelig en kortzichtig over bij mij. Ik hoop dat Kamp in ieder geval tweefactorauthenticatie aangezet heeft op zijn privémail. Om nog maar te zwijgen over het slechte voorbeeld dat hier gegeven wordt. Er zullen zeker mensen zijn die denken: “zie je wel, die hotemetoten mogen het ook dus dan mag ik het ook ook al zegt onze IT-afdeling van niet”

  10. Houdt de minister zich hiermee wel aan de Archiefwet? Die stelt dat overheidsorganen zijn verplicht de onder hen berustende archiefbescheiden in goede, geordende en toegankelijke staat te brengen en te bewaren, alsmede zorg te dragen voor de vernietiging van de daarvoor in aanmerking komende archiefbescheiden. Archiefbescheiden zijn ongeacht hun vorm, dus ook emails vallen hieronder. Volgens mij mag de minister dus alleen gebruikmaken van zijn prive-email als hij ervoor zorgdraagt dat hij de complete correspondentie volgens de Archiefwet ordent, bewaart en voor de mails die niet voor permanente bewaring in aanmerking komen zorgt dat deze tijdig vernietigd worden. Ik ben benieuwd of hij zich daaraan houdt. Tijd voor een bezoekje van de Erfgoedinspectie?

    1. Kan een privéaccount beschouwd worden als een archief in “toegangkelijke staat”? Ik denk het niet, want dat zou alleen kunnen als de systeembeheerders van het ministerie ook toegang hebben tot het account, en ik neem aan dat de minister dat niet wil…

      1. Als de Minister aan de archiefverplichting wil voldoen (wat hij wettelijk verplicht is omdat voor zijn werk een bewaarplicht geldt) zal hij zijn mail in alle gevallen c.c. naar de server van het Ministerie moeten zenden, met de adressering geheel opengeklapt. Belangrijker is dat afdeling 2.3 Awb ook geldt voor overheid – overheid verkeer, dat die afdeling een beleidsopdracht bevat om de openstelling te regelen en dat daarbij betrouwbaarheid en vertrouwelijkheid als kwaliteitseisen gelden. En ook bewindslieden hebben zich aan die beleidsregel te houden. Afgezien van de regel is het nmm misselijk makend dat hij die wettelijke regel niet kent of niet erkent.

  11. Kamp doet dit omdat het gemakkelijker is dan gebruik van officieel email-account. Men kan twee dingen doen:

    • Maak officieel email-account gemakkelijker.
    • Stel GMail-account onder toezicht van de technische dienst.

    Een Phishing-mail ontvang je niet zomaar. Dat is niet klikken op een verkeerde link, dat is je inloggegevens achterlaten. Als men dan mailtjes gaat sturen uit zijn naam, dan probeert men met de authoriteit van een minister verdere slachtoffers te maken. Dat ruikt naar de geheime dienst van bijvoorbeeld Rusland of China.

    Laat de technische dienst dus maar meelezen. Als Kamp dan over privacy gaat mekkeren, dan moet ‘ie eerst weg bij Google.

    En als Kamp zegt dat het geen hack was, dan klopt dat. Het was social engineering. Als Arnoud hier zijn login gegevens post, omdat ik hem wijsmaak dat WordPress dit in ******** veranderd, dan is dat geen hack, maar een domme aktie.

    Kamp reageerd hier erg bot en lomp door te stellen dat hij zelf doet wat hij wilt. Ik ga erg twijfelen aan zijn (technische) handelsbekwaamheid. Ik zou hem onder curatele stellen.

    1. Ik betwijfel of Kamp echt handelsonbekwaam is. Uit wat ik er over lees, trek ik eerder de conclusie dat hij gewoon last heeft van het Dunning-Kruger-effect. Een valkuil waar we allemaal wel eens intuimelen als we niet uitkijken.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.