Virtueel centen oprapen loont?

Toen ik een hele tijd geleden een Google Adsense account opende, maakte Google 79 cent naar me over om te verifiëren of mijn bankrekeningnummer klopte. Toch leuk als eerste inkomsten. Er zijn meer diensten die dat doen, onder andere Schwab en E*Trade. Kun je rijk worden van die centjes? Ene Michael Largent (sic) heeft het geprobeerd, las ik op NU.nl. De truc:

Largent schreef een computerscript dat hem automatisch vele malen aanmeldde. Zo opende hij zo’n 58 duizend beleggingsrekeningen, waarop de kleine bedragen binnenkwamen. Ook van Googles betaaldienst Checkout wist hij op vergelijkbare wijze ruim achtduizend dollar los te peuteren.

Op zich is dat legaal. Alleen, die bedrijven houden natuurlijk bij wie er een account opent, dus je zult heel veel bedrijven moeten vinden om hier rijk mee te worden. Of je neemt natuurlijk een valse naam aan met een eveneens vals rekeningnummer. En dat heet fraude.

Wie weet er legale trucs om rijk te worden met Adsense of andere internetdiensten?

Arnoud

6 reacties

  1. =Wie weet er legale trucs om rijk te worden met Adsense of andere internetdiensten?=

    Ik ben nog zo ouderwets te denken dat “legale trucs” niet kunnen. Er valt met “trucs” niet “legaal” rijk te worden.

  2. Mwoi mwoi, dat vind ik kort door de bocht. Niet elke ’truc’ is gelijk misbruik van bevoegdheid of recht. Of wat te denken van Opus dat blanco cd’s vanuit Duitsland verkoopt aan Nederland om de heffing te ontduiken. Dat vond de rechter gewoon legaal. Ik denk alleen dat op lange termijn populaire trucs die iemand veel geld kosten wetmatig worden gerepareerd. Maar dat is iets anders dan ze onrechtmatig verklaren op het moment van eerste toepassing.

  3. @Bram om de heffing te ontduiken

    Dat zegt toch al iets over het karakter van de handeling. Alleen al het feit dat de rechter moest toetsen laat zien dat er vraagtekens bij de legaliteit konden worden gezet.

  4. @christinA: soms zijn wetten gewoon onduidelijk, en is een rechterlijke toetsing de enige manier om te bepalen waar de grens ligt. Dat wil niet zeggen dat alles wat in het grijze gebied is, een foute truc is.

    Bij het Opus-geval waren er bijvoorbeeld al meer Duitse firma’s die blanco cd’s aan Nederlanders verkochten. Opus vroeg zich af of hun Duitse zusterfirma dat ook zou mogen doen. Dat was geen triviale vraag, want zou de Duitse firma dan “importeur” zijn in de zin van de wet? Of de consument die de bestelling doet?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.