Welles/nietes: de thuiskopie uit illegale bron

Eerst even voor jezelf lezen, schreef Volledig bericht, pardon Boek 9. Ik deed dat en viel van mijn stoel. Woensdag oordeelde de rechtbank Den Haag dat een kopie voor eigen gebruik van illegaal aangeboden materiaal geen thuiskopie is. In deze zaak hadden twintig importeurs en fabrikanten van beschrijfbare informatiedragers een zaak tegen Stichting Onderhandelingen Thuiskopie (SONT) aangespannen. Men kon het niet eens worden over de hoogte van de vergoeding, met name vanwege de vraag waar allemaal rekening mee gehouden moest worden. Eén van die dingen: “de schade die het gevolg is van illegaal kopiëren (incl. downloaden) uit een illegale bron.”

Nu is het downloaden uit illegale bron een hot topic. Mag het wel, mag het niet? De wet zegt zelf nergens dat het niet mag. De rechter in de Techno Design-zaak vond het geen inbreuk op het auteursrecht (iets dat in hoger beroep “onbesproken” en dus overeind bleef). Bovendien had de minister dit letterlijk gezegd bij de laatste wijziging van de Auteurswet. In het vonnis oordeelt de rechtbank ‘s-Gravenhage echter dat die uitleg helemaal niet MAG omdat deze in strijd is met een Europese auteursrechtenrichtlijn.”

Richtlijn 2001/29/EG bepaalt namelijk in artikel 5 dat een beperking op het auteursrecht slechts mag als aan een driestappentoets is voldaan:

  1. Het moet gaan om “bepaalde bijzondere gevallen”.
  2. Er wordt geen afbreuk gedaan aan de normale exploitatie van de werken.
  3. De wettige belangen van de rechthebbende worden niet onredelijk geschaad.

Hierover werden in juli vorig jaar kamervragen gesteld. Toen antwoordde de minister dat deze toets wel degelijk toegepast was:

De drie-stappen-toets is bij de vormgeving van de thuiskopieregeling in acht genomen en ligt besloten in de voorwaarden die aan de inroepbaarheid van de privékopie-exceptie worden gesteld (Kamerstukken II 2002- 2003, 28 482, nr. 5, blz. 18).

Echter, wat zegt de rechter in deze zaak:

De rechtbank stelt voorop dat het maken van een privé-kopie van illegaal materiaal een illegale handeling is. Deze handeling valt niet onder de werkingssfeer van artikel 16c Aw.

Dit is voor mij volstrekt onbegrijpelijk en in ieder geval zwaar ontoereikend gemotiveerd. Waarom is het een illegale handeling? De passage leest als een cirkelredenering: het is een illegale handeling, dus is het geen toegestane thuiskopie, en dus is het illegaal.

Het vonnis doet een poging haar uitgangspunt te motiveren:

In de parlementaire geschiedenis zijn weliswaar aanknopingspunten te vinden voor een andere uitleg, maar de door de minister voorgestane en door de regering onderschreven uitleg, waarbij ervan wordt uitgegaan dat een privé-kopie van een illegale bron legaal is, is in strijd met de drie-stappen-toets van artikel 5 lid 5 van de Richtlijn.

Het was wellicht aardig geweest als de rechtbank had toegelicht waarom en met welk punt van de toets er dan strijd zou zijn. Zeker nu de minister zelf heeft aangegeven dat er wel degelijk gedriestaptoetst is.

Een ander punt is dat de rechter hier een wettelijke bepaling (artikel 16c Auteurswet) toetst aan een eis uit een Europese Richtlijn. Dat mag op zich. Als blijkt dat de bepaling zich niet goed aan de Richtlijn houdt, dan mag de rechter de bepaling richtlijnconform uitleggen. Hij mag daarbij echter niet tegen de letterlijke tekst van de wet ingaan (“contra legem”). En ik zou zeggen dat dat hier het geval is. Er staat niets in de wet over de bron. Een extra bepaling erbij verzinnen die zegt dat de bron legaal moet aanbieden, gaat dan in tegen de bewoordingen van het wetsartikel.

Christiaan Alberdingk Thijm wijst erop dat het nog gekker wordt: je zou zeggen dat een heffing voor iets illegaals niet kan, maar toch bepaalt de rechter dat men de kopieerheffing mag gebruiken om te compenseren voor “illegaal downloaden”. De vraag is dan of het thuiskopiëren uit een illegale bron daarmee niet alsnog rechtmatig is geworden, aldus Alberdingk Thijm.

Ook Evert van Gelderen (De Gier Stam) is kritisch over het vonnis. Ik moet eigenlijk de eerste jurist die positief is nog tegenkomen.

Kortom, een hoogst merkwaardig vonnis dat wat mij betreft per direct in hoger beroep overnieuw gedaan mag worden.

Arnoud<br/> PS: disclaimer: Philips is een van de eisers maar ik ben niet bij deze zaak betrokken geweest.

38 reacties

  1. Ik had al zo’n gevoel dat je op dit ei zat te broeden. Ik vond het een vreemd oordeel van de rechtbank, zeker gezien de reeds bestaande jurispredentie. Verder vond ik het zelf ook vreemd: is de legaliteit van de thuiskopie niet precies de reden dat we heffingen betalen op lege CD-ROMs en dergelijke?

  2. Heffingen zijn een vergoeding voor thuiskopieen inderdaad. De vraag hier was hoe hoog die heffing moest zijn. Daarvoor moet je kijken naar alle redenen om een thuiskopie te (moeten mogen) maken. En ja, naar mijn mening is het downloaden uit illegale bron ook een goede grond voor de heffing. Dat downloaden gebeurt toch wel, het heeft volstrekt geen zin om dat illegaal te verklaren, want opsporen en bestrijden is praktisch onmogelijk en leidt tot Amerikaanse RIAA/MPAA praktijken van omaatjes die worden aangeklaagd voor 150.000 euro.

  3. Misschien zet mijn rechtsgevoel mij op het verkeerde been, maar ik vind verdedigbaar dat thuiskopi?ren van illegaal materiaal met alledrie de elementen van de driestappentoets strijdig is. 1) Het gaat om alle consumenten en alle illegale kopie?n. 2) Massaal thuiskopi?ren doet hele takkan van creatieve industrie de das om. 3) Het wettig belang van betrokkenen is het recht op normale vergoeding, dat door de thuiskopie wordt geschaad.

    Ik draai het om: het is mij een raadsel hoe regering en parlement ooit hebben kunnen oordelen dat dat niet het geval is. Dat zal wel met politiek opportunisme te maken hebben (kiezers niet tegen het hoofd stoten, het is moeilijk handhaafbaar e.d.).

    Tegen heffingen als oplossing heb ik allerlei bezwaren. Zo geloof ik er niets van dat de bulk van dat geld bij rechthebbenden terecht komt en wordt het mede geheven bij onschuldigen. Heb jij ooit een vergoeding uit de heffingen gehad voor illegale kopie?n van de teksten op je site? Nee. Maar als je zelfstandig ondernemer zou zijn, dan kreeg je ondertussen wel een rekening voor het kopieerapparaat waar je alleen je eigen facturen op legt. Die heffingen zijn Donneriaanse gedrochten in het kwadraat.

  4. Ren?> Massaal thuiskopi?ren doet hele takkan van creatieve industrie de das om.

    Hola… wacht even. Is dat zo? Heb je cijfers van de bedrijven in dergelijke takken die failliet gaan? Of platenmaatschappijen die hun winsten zien kelderen?

    Ren?> Het wettig belang van betrokkenen is het recht op normale vergoeding, dat door de thuiskopie wordt geschaad.

    Wie zegt er dat het recht op normale vergoeding wordt geschaad? Ik kan me bijvoorbeeld indenken dat de consument door het downloaden kennis maakt met muziek die nooit in de grote media gespeeld wordt. Zo kan een relatief onbekende band bijvoorbeeld toch doorgaan met muziek maken.

    De argumenten die je noemt zijn dezelfde die de grote platenmaatschappijen tot vervelens toe herhalen. Maar ik zet er vraagtekens bij, want ik heb nog nooit een onderbouwing gezien.

  5. Het is erg prettig om in een tijd waarin zo ongeveer iedereen online over elkaar heen buitelt met koppen als “Downloaden is t?ch illegaal” gewoon even een dagje te kunnen wachten op een post waarin met verstand van zaken naar de daadwerkelijke gevolgen/inhoud/waarde van deze uitspraak gekeken wordt. Dank je!

  6. Het maken van kopie?n voor privegebruik is in de Nederlandse autuerswet toegestaan… kun je je voorstellen hoeveel werk het kost als je voor iedere kopie die een student maakt van een (6 jaar oud) tijdschriftartikel toestemming moet vragen bij de uitgever? Uit practische overwegingen heeft men gezegd: het mag, als je een muntje in de pot stort; en de uitgevers verdelen aan het eind van het jaar het geld uit de pot. Er zijn miljoenen incourante werken die niet meer in de boekhandel verkrijgbaar zijn…

    Als de wet zegt dat een thuiskopie van een illegale bron een legale kopie wordt (mits je een cent in de pot gooit) is die thuiskopie een legale kopie. Er zijn weinig alternatieven, daar soms een rechtszaak nodig is om te bepalen of een werk wel of geen inbreuk op het autersrecht maakt. Moet je van de gemiddelde consument verwachten dat die in staat is om wijs te worden uit licentiecontracten? (Als de consument ze al kan inzien.)

    Rene, eens met je kritiek op de heffingheffers… daar kan Arnoud wel een artikelserie aan wijden (als hij zou willen).

  7. Ren?, regering en parlement hebben geoordeeld dat het recht op een normale vergoeding door de thuiskopie niet wordt geschaad in de tijd dat het ging over cassettebandjes, waarbij de kwaliteit van het werk achteruitging bij elke kopie.

    In deze tijd moet je je twee dingen afvragen: 1. Wat is een normale vergoeding? ??? 25 voor een CD vind ik absurd duur en dus niet normaal. 2. Be?nvloedt het kopi?ren de verkoopcijfers positief of negatief? Beide stellingen zijn onderzocht en de resultaten spreken elkaar tegen.

    Of het gaat om een “bijzonder geval” staat natuurlijk open voor interpretatie.

  8. @Ren?: met een licht bord voor de kop kun je als volgt redeneren. Bij de driestappentoets moet je kijken naar de “rechtmatige” schade die ontstaat door een uitzondering te maken op het auteursrecht. Hoewel art. 16c Aw het zonder toestemming downloaden van internet mogelijk maakt, blijft het zonder toestemming uploaden verboden. De schade door massaal up- en downloaden is dus geen “rechtmatige” schade en moet bij de toetsing van art. 16c Aw dus buiten beschouwing blijven.

    Maar afgezien daarvan: – de rechter noemt de driestappentoets slechts en legt niet uit hoe hij deze uitvoert. Dat maakt het vonnis onbegrijpelijk. – de rechter legt in het geheel niet uit hoe hij, na te hebben geconstateerd dat art. 16c Aw strijd oplevert met de driestappentoets, die strijdigheid volgens de door het HvJ EG geformuleerde technieken oplost.

    Wat betreft jouw toetsing: 1. het gaat er niet om of iedereen gebruik maakt van de uitzondering, maar of de uitzondering betrekking heeft op een bijzondere categorie handelingen die in beginsel wel onder het auteursrecht vallen. Bij stap 1 is het geen argument om te zeggen dat “iedereen” gebruik kan (of zal) maken van die uitzondering. Iedereen is voor de wet gelijk, dus iedereen mag gebruik maken van een wettelijke uitzondering.

    Volgens mij is de bepaling die het maken van een tijdelijke kopie door je computer toestaat ook een uitzondering op het auteursrecht die aan de driestappentoets moet voldoen. Je kunt niet zeggen dat deze handeling niet massaal en door iedereen wordt verricht, toch lijkt het mij een “bijzonder geval”.

    2/3. valt iets voor te zeggen, al kun je je afvragen hoe realistisch het is om te verwachten dat er effectief kan worden opgetreden tegen “illegaal” downloaden. Als dat niet mogelijk is, doet de uitzondering dan af aan de normale exploitatie?

  9. “De creatieve industrie”: wat betekent dat? Alle auteurs? Of ook alle tussenpersonen, die over het algemeen 90% van de opbrengsten afromen? Volgens mij gaat de auteurswet namelijk niet over de laatsten. Als morgen elke uitgever failliet gaat, zegt dat niets over het al dan niet succesvol zijn van het auteursrecht.

  10. Overigens hebben de “deskundigen” die beweren dat downloaders nu strafrechtelijk kunnen worden vervolgd in ieder geval ongelijk. Zelfs als art. 16c Aw door richtlijnconforme interpretatie de betekenis kan krijgen die de bepaling volgens de rechtbank Den Haag toekomt, in een strafzaak is richtlijnconforme interpretatie in het nadeel van de verdachte niet toegestaan. Zie HvJ EG 26 september 1996, C-168/95 (Arcaro), rov. 39-43.

  11. Felix Oberholzer en Koleman Strumpf, maart 2004 (PDF): “Downloads have an effect on sales which is statistically indistinguishable from zero, despite rather precise estimates. Moreover, these estimates are of moderate economic significance and are inconsistent with claims that file sharing is the primary reason for the recent decline in music sales.”

    David Blackburn, december 2004 (PDF): “Thus file sharing reduces sales for well-known artists relative to unknown artists. […] Additionally, I find a large aggregate negative effect on sales not apparent in previous work that failed to account for the differential impacts on more and less well-known artists. The overall negative impact of file sharing arises because aggregate sales are dominated by sales of well-known artists.”

  12. Vraagje: de rechter heeft het over “illegaal”. Volgens mij (IANAL) betekent “illegaal” dat iets tegen de wet is. Welke wet heeft de rechter het hier over? Of is dit wat Arnoud van zijn stoel deed vallen, dat er nergens een wet is die downloaden illegaal maakt? En waarom gebruikt de rechter niet in plaats daarvan het woord “onrechtmatig” dat je hier te pas en te onpas voorbij ziet komen als een rechter het ook niet weet.

  13. @Branko: ik vermoed dat de rechtbank doelde op “inbreuk op het auteursrecht”. Wat mij van mijn stoel deed vallen, was de volstrekt vanzelfsprekende toon waarop de rechtbank downloaden uit illegale bron “vooropstelde” als illegaal. Dat gaat namelijk in tegen de heersende leer in jurisprudentie en literatuur. Zelfs Auteursrecht.nl geeft dat schoorvoetend toe.

    Probleem is dat “illegaal” vaak synoniem is voor “strafbaar”. Illegale drugs, illegale handel, etcetera. Daarom krijg je nu nieuws dat downloaden strafbaar zou zijn. Maar dat is dus helemaal niet aan de orde. Het gaat alleen om het civiele recht, zeg maar het recht op schadevergoeding door de muziekindustrie voor ongeoorloofd kopi?ren.

  14. Het lijkt mij ook dat de rechter met “illegaal materiaal” bedoelt te zeggen “een zonder toestemming vervaardigd exemplaar van een auteursrechtelijk beschermd werk”. Maar ik zou als rechter een ongedefinieerde term als “illegaal materiaal” liever vermijden.

    RTLNIEUWS.NL maakt er zelfs van dat “illegaal downloaden” vanaf nu strafbaar is.

  15. Nog afgezien van het feit dat deze uitspraak het bij de hoge raad nooit zal halen. En afgezien van het feit heffen (=verdienen) op illegale acties gelijk staat medeplichtigheid (Heling?). Is het ook onzin uit praktische overweging. Want hoe kan ik als burger bepalen wat illegaal materiaal is? En wat betekent dat precies “illegaal materiaal”. Het is toch niet mijn taak om te controleren of degene die upload ook heeft afgedragen voor zijn publicatie. Als ik naar de radio luister of naar de televisie kijk hoef ik dat toch ook niet te controleren. Dat is nu juist het interessante van openbare publicaties dat er vaak geen relatie is tussen zender en ontvanger. Sterker de zender kan heel goed anoniem zijn. Nog nooit is er dan geconcludeerd dat je dan de anonieme zender moest proberen te achterhalen of dat je anders maar moest aannemen dat het ging om een publicatie waar geen rechten over zijn afgedragen. Die gewoonte is al zo oud dat er een gewoonterecht is ontstaan dat je alleen met wet kunt doorbreken en niet met een uitspraak van een Haagse rechtbank. Die rechter mogen ze van mij direct uit zijn ambt zetten. Want die heeft er geen kaas van gegeten of is zo corrupt als de neten. Maar dat mag je in Nederland niet hardop denken.

  16. Ik heb een vraagje met betrekking tot de door Brein voorgestelde strategie. Zij stellen zich voor ip-nummers te vergaren en dan deze bij de ISPs aan te melden. Die moeten dan vervolgens de gebruiker waarschuwen en bij herhaling uitsluiten. Brein moet die ip nummers tenminste enige tijd bewaren. Door ze bij de ISPs aan te melden worden dit op de persoon terug te voeren gegevens die volgens de CBP niet zonder toestemming van de betrokkene opgeslagen mogen worden. Verder heeft de ISP met de gebruiker een contract voor levering van internetservice. Als zij deze eigenmachtig afsluit is dat een wanprestatie, of…?

  17. Dat is een goede vraag, Klaas. Inderdaad, in beginsel kan dit niet zomaar. Ik verwacht echter dat Brein eerst een convenant van een of andere vorm met de providers wil sluiten. Daarin kan dan worden afgesproken dat providers in hun gebruiksvoorwaarden opnemen dat de klant mag worden afgesloten van (of beperkt in) internetgebruik wanneer men een tip krijgt van Brein dat de klant aan het filesharen is. Dan staat de provider in ieder geval formeel zijn recht.

    De vraag of zo’n voorwaarde onredelijk bezwarend is, is een hele andere. Dat durf ik zo niet te zeggen, maar ik denk dat er wel redelijke versies van zo’n clausule te schrijven zijn. Er zijn nu ook al notice & takedown clausules tenslotte.

  18. ALS een ISP onrechtmatig of zelfs strafbaar zou handelen door te blijven leveren aan een persoon die met behulp van de lijst van Brein kan worden ge?dentificeerd, en ook nog eens door toedoen van die persoon, dan lijkt het mij geen probleem om die persoon af te sluiten. Het geeft een tekortkoming in de nakoming, maar die is niet toerekenbaar aan de ISP en vormt dus geen wanprestatie.

    Maar Brein kan deze tactiek m.i. ook zonder het recente vonnis volgen, namelijk door zich te concentreren op uploaders. (Of doet Brein dat al?) Met uploaders in het buitenland wordt dit wel wat lastig, maar de meeste Nederlandse downloaders zijn volgens mij ook (al dan niet bewust) uploaders.

    Een lijst opstellen van personen die inbreuk maken op je rechten mag volgens mij wel van de Wbp.

  19. @bona fides: ik weet niet of je die ALS opzettelijk met hoofdletters schreef, maar dat is precies waar het om draait. Handelt een ISP onrechtmatig door internettoegang te leveren aan een persoon die volgens Brein onrechtmatig jegens Brein handelt? Een ISP is in beginsel niet aansprakelijk voor wat klanten doen (6:196c BW). Ik zie dus niet welke onrechtmatige daad de ISP begaat.

    In [url=http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AT9073]LJN AT9073[/url] werd overigens een vergelijkbare gegevensverwerking door Brein onrechtmatig verklaard omdat men een Amerikaans onderzoeksbureau (het beruchte MediaSentry) had ingeschakeld. En buiten Europa zijn ze per definitie nooit zorgvuldig met je persoonsgegevens.

  20. Met ALS bedoel ik dat ik die vraag niet probeerde te beantwoorden.

    Als het niet onrechtmatig is, dan vraag ik me af waarom een ISP zou meewerken aan het verzoek van Brein. Natuurlijk, misschien zullen sommige ISPs dat doen door bepaalde voorwaarden op te nemen in de overeenkomst met hun klanten, maar er zullen zeker ook ISPs zijn die dat dan juist niet doen.

    Kan art. 6:196c lid 5 BW Brein hier niet van dienst zijn?

  21. Ik verwacht echter dat Brein eerst een convenant van een of andere vorm met de providers wil sluiten. Daarin kan dan worden afgesproken dat providers in hun gebruiksvoorwaarden opnemen dat de klant mag worden afgesloten van (of beperkt in) internetgebruik wanneer men een tip krijgt van Brein dat de klant aan het filesharen is. Dan staat de provider in ieder geval formeel zijn recht.

    Dat is een onredelijk bezwarende voorwaarden, aangezien de filesharen is niet illegaal is. Bovendien raakt het m.i. het kern van de prestatie. Misschien zou dit wel lukken als men kan aantonen dat men echt onrechtmatig werken zijn uitgedeeld.

  22. @Alex: ik neem aan dat het Arnoud ging om het geval dat downloaden w?l illegaal is. De uitspraak van de rechtbank overtuigt niet, maar wie weet wordt straks de wet wel veranderd. Maar misschien begrijp ik de berichten #20 en #21 wel verkeerd.

    Wat betreft de mogelijkheid van een contractuele verbod op filesharen, als dat een kernbeding zou zijn geldt de regeling van algemene voorwaarden niet, dus is vernietiging wegens onredelijk bezwarendheid niet mogelijk.

    Even aangenomen d?t downloaden (van illegale bron etc.) inderdaad onrechtmatig is of wordt, dan zou het gebrek aan aansprakelijkheid van de ISP (art. 6:196c BW) inderdaad wel eens reden kunnen zijn dat de ISP niet zomaar kan afsluiten. Ik denk niet dat Brein een rechterlijke gebod (art. 6:196c lid 5 BW) jegens een ISP kan krijgen om de ISP te verplichten een gebruiker volledig af te sluiten. Als dat klopt, dan zie ik ook geen reden waarom een ISP aan de dreiging met juridische acties een rechtvaardiging kan ontlenen om contractbreuk te plegen. Dus zou het inderdaad nodig zijn om een fileshareverbod op te nemen.

    Maar zonder zo’n bepaling kan Brein nu al de NAW-gegevens opvragen en tegen de gebruiker zelf procederen. (Maar dat is veel gedoe natuurlijk.)

  23. @bona fides: Ik mag bladmuziek van Mozart of BSD/GPL-code of zelfs de teksten van Arnoud gewoon met andere delen. Dat verbieden in de AV omdat het constanteren dat iemand deelt makkelijk is dan het constanteren of iemand inbreuk maakt vind ik te zwaar om zo in de AV te regelen.

  24. @Alex: wat ik bedoelde is een bepaling als “Indien U via filesharing of andere mechanismen werken verspreidt op een manier die inbreuk op het auteursrecht oplevert, en Provider ontvangt een klacht daarover waaraan in redelijkheid niet kan worden getwijfeld, dan is Provider gerechtigd levering van de Dienst of een gedeelte daarvan te staken voor een periode die Provider redelijk voorkomt.”

  25. De partijen en de rechter in deze zaak uitgegaan van reproductie. Ik vraag me alleen of downloaden daar wel in alle gevallen aan voldoet. Ik lees het woordt reproductie als “exacte kopie”. Technisch gezien staat de partij die een opdracht gekregen heeft om een kopie te maken niets in de weg om te zorgen voor een klein beetje ruis.

  26. Wat nu precies het verschil is tussen “reproduceren” en “verveelvoudigen” weet ik eerlijk gezegd niet, maar het downloaden van een “kopie met een beetje ruis” levert een exacte kopie op van die “kopie met een beetje ruis”, en dus een reproductie. Ook op die “kopie met een beetje ruis” zit auteursrecht, en ook die kopie mag niet zomaar worden geupload. Voor zover de redenering van de rechtbank opgaat, zal het downloaden van een kopie met ruis ook illegaal zijn.

    Ik vraag me af hoe je art. 16b lid 6 precies moet lezen. “Dit artikel is niet van toepassing op het reproduceren, bedoeld in artikel 16c, noch op (…).” Verwijst lid 6 naar het werkwoord reproduceren in de betekenis waarin dat woord wordt gebruikt in art. 16c lid 1, of verwijst lid 6 naar de handelingen die op grond van art. 16c zijn uitgezonderd? Dus op “het reproduceren van … die de reproductie vervaardigt”.

    Ik zou eigenlijk denken het laatste. Als dat klopt, dan moet de rechter na geconstateerd te hebben dat een handeling niet door art. 16c is uitgezonderd, nagaan of de handeling onder art. 16b is te brengen.

  27. Ik begrijp nu de achtergrond van de berichten #20 en #21 beter. Tja, het gebruikelijke en te verwachten hoog van de toren blazen van Brein, als je het mij vraagt.

    Gegeven de richtlijn en de MvT lijkt het me toch dat “reproduceren” uitsluitend onder art. 16c kan vallen. Art. 16b ziet dan op andere vormen van verveelvoudigen, waarbij de MvT spreekt van “reprografisch verveelvoudigen, natekenen, nabreien, naknutselen en andere vormen van ?handvaardigheid?”.

  28. De rechter heeft bepaald dat de thuiskopieheffing terecht is, ook als de bron van de kopie niet legaal is. Aangezien de thuiskopie heffing UITSLUITEND (art.16c lid 2) geldt voor in art. 16c lid 1 door de wetgever gemaakte uitzonderingen, moeten de kopie?n volgens dit vonnis legaal zijn. Hierdoor is dit vonnis niet consistent.

    Verder zie ik een grote inconsequentie tussen de conclusies betreffende punt I en punt K. Bij punt I wordt gesteld dat, in geval de content bijvoorbeeld via internet verspreidt wordt, de rechthebbende moet aantonen schade geleden te hebben. Indien de rechthebbende de content echter via TV of Radio beschikbaar stelt, zoals bij K, dan is aantonen van geleden schade niet meer noodzakelijk. Ook dit is voor mij moeilijk te volgen, zeker in een tijd waar radio, TV en internet steeds meer verweven raken.

    Het enige verschil tussen I en K is de, volgens de rechter kennelijk noodzakelijk geachte betrokkenheid van de (muziek)industrie. De Auterswet gaat echter in het geheel niet over de “industrie” maar over de rechten van makers: artiesten en schrijvers etc.

    Een aantal van de eisen, die rechtstreeks betrekking hadden op de letter van de wet, namelijk de in art. 16c lid 2 gestelde directe koppeling tussen de in art 16c lid 1 toegestane activiteiten, de billijke vergoeding en de heffingen, werden kennelijk niet ontvankelijk verklaard, ik denk dan aan de “natuurlijke personen”, “piraten” etc.

  29. In Belgi? is het al heel lang zo dat een thuiskopie vanaf een “legale bron” moet gebeuren (staat ook min of meer expliciet zo in de wet). Dat betekent min of meer dat kopie?n vanaf een geleende, originele CD (van vrienden, bibliotheek, etc.) legaal zijn, maar illegale downloads dat niet zijn.

    Ik vraag me af of Nederland nu ook in die richting gaat? (Ondank dat dat blijkbaar niet expliciet in jullie wetgeving staat?)

  30. @JanC: dat is een open vraag. Het staat niet expliciet in onze wet dat een thuiskopie van legale bron gemaakt moet worden inderdaad. Deze rechter heeft geoordeeld dat onze wet daarmee in strijd is met een Europese richtlijn. Op zichzelf betekent dat nog niet dat onze wet nu buiten werking gezet is of aangepast moet worden of zo. Zeker omdat er waarschijnlijk wel hoger beroep komt.

    Het zou interessant worden als een auteursrechthebbende nu naar de rechter stapt en de Staat aanklaagt wegens schade door al dat illegaal kopi?ren dat van de Nederlandse Auteurswet mocht. Want als een wet in strijd is met Europese regelgeving, kun je de Staat aanklagen voor de schade die je door die strijd hebt geleden.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.