Het koopverdrag ontstaat pas…

Een lezer bestelde een hondenbench bij een webwinkel, en kreeg keurig een mailtje met daarin een overzicht van de goederen. Toen hij het mailtje verder las, zag hij dit:

Let op: Deze e-mail bevestigt alleen uw bestelling bij zooplus. Het koopverdrag ontstaat pas als wij u met een verdere e-mail informeren over het verzenden van de producten.

waarop hij het meteen naar mij forwardde (mag u ook altijd doen met dit soort mails). Niet alleen vanwege het hilarische “koopverdrag” (koopovereenkomst zoals vertaald uit het Duits door Google Translate), maar vooral omdat dat “verdrag” pas tot stand zou komen op een veel later tijdstip: pas wanneer het bedrijf zin heeft om te leveren.

De mail legt verder uit hoe dit bedrijf de Nederlandse wet interpreteert.

De weergave van het assortiment in onze onlineshop is geen aanbieding volgens §§ 145ff BGB. Deze weergave is vrijblijvend en niet bindend. Via de onlineshop wordt de klant verzocht een offerte voor het sluiten van een koopovereenkomst te geven. … De koopovereenkomst met Zooplus komt tot stand, wanneer Zooplus de offerte van de klant accepteert en de bestelde goederen aan de klant verzendt.

Nu weet ik niet hoe dat in het Duitse recht geregeld is, maar in Nederland zitten ze er toch flink naast met deze tekst.

Een koopovereenkomst komt bij ons tot stand wanneer de ene partij een aanbod doet dat de ander aanvaardt. Een aanbod is een voldoende duidelijke omschrijving van wat je wilt (ver)kopen, waarop de andere partij gewoon “ja” of “nee” kan zeggen. Bij een webwinkel met producten, een winkelwagentje en een kassa zie ik echt niet hoe je het naar de kassa gaan met je winkelwagentje anders kunt opvatten als een aanvaarding van een aanbod. Je weet welke producten er zijn, je weet wat ze kosten en je gaat daarmee naar de kassa om te betalen.

In die mail zegt men dat de klant daarmee een offerte doet. Dat lijkt me volstrekte onzin. Bij een offerte doet de uitbrenger zelf een voorstel. Hier heeft de klant precies nul speelruimte: de producten en hun prijs liggen vast. Hij kan geen eigen aanbod doen, zoals bijvoorbeeld korting voor de hondenkoekjes omdat hij een bench, een voederbak en een riem koopt.

Snapt iemand hoe het bedrijf hierbij komt?

Arnoud

7 reacties

  1. Even een vraag vooraf: Als ik in Nederland wat bestel bij een buitenlandse webwinkel, welk recht geldt dan voor die overeenkomst? Ik heb ooit een boek gekocht bij http://www.amazon.com in Amerika, en had toen het idee dat ik de koop volgens de Amerikaanse regels sloot. Maar misschien is dat helemaal niet zo.

    Ik heb even op Google gezocht naar ‘”145 BGB” onlineshop’. Dit levert tienduizenden hits op, en een snelle blik leert dat daar heel vaak gaat om een webwinkel die zijn klanten vertelt dat pas met de bestelling een formeel Aanbod volgens artikel 145 van het B?rgerliches Gesetzbuch (BGB) tot stand komt. We zit hier midden in de leer van de totstandkoming van een overeenkomst, aanbod, aanvaarding en herroeping. In art. 145 BGB staat:

    Wer einem anderen die Schlie??ung eines Vertrags antr?gt, ist an den Antrag gebunden, es sei denn, da?? er die Gebundenheit ausgeschlossen hat.

    In de tekst “Invloed van het Duitse B?rgerliches Gesetzbuch (BGB) op de oplossing van problemen ten aanzien van het aanbod in de eerste decennia van de 20e eeuw” (http://rechten.eldoc.ub.rug.nl/FILES/departments/Tijdschriften/GROM/2000/1corjo/1corjo.pdf) (PDF-formaat) wordt de felle discussie uit die periode beschreven of een ‘aanbod’ in principe herroepelijk moest zijn of in principe onherroepelijk. De Nederlandse jurisprudentie nam overwegend het eerste aan, evenals het Engelse recht, het Duitse wetboek volgde de daar al langer bestaande jurisprudentie, die van het tweede uitging.

    Ik reageer nu alvast, terwijl ik de teksten die Google me aanreikte nog volop aan het doornemen ben. Zo moet ik “Die Auswirkungen der EG-Verbraucherschutzrichtlinien auf das Internet” (http://www.die.informatik.uni-siegen.de/DIE_BIB/Lehre/Seminar/EG/Seminararbeit) nog lezen, want dat gaat over ditzelfde.

    Als hypothese heb ik bedacht, dat de onherroepelijkheid van een aanbod volgens 145 BGB een koper de mogelijkheid biedt een oud aanbod nog te aanvaarden, nadat de webwinkel de prijzen heeft aangepast. Dat een koper een mailtje zou kunnen sturen met de tekst “Ik las twee maanden geleden dat u een hondenbench aanbood voor 35 Euro, doet u mij er maar eentje” en dat de webwinkel daar dan aan vast zou zitten, ook al zijn ze intussen duurder geworden.

  2. @Johan: ik ben erg benieuwd naar je bevindingen. Voor wat je vraag betreft, volgens mij bepaalt artikel 7:46j BW dat ongeacht het toepasselijk recht je als consument nooit minder rechten kunt hebben dan je onder het Nederlands recht zou hebben gekregen. Dit staat ook zo in de Richtlijn over koop op afstand. Een Europese rechter zal dus altijd minimaal het beschermingsniveau uit de richtlijn geven. Wat een Amerikaanse rechter in zo’n geval zou doen, durf ik niet te zeggen.

  3. Uit ???Die Auswirkungen der EG-Verbraucherschutzrichtlinien auf das Internet??? kan ik niet zoveel halen. Alleen dat er bij het bespreken van een of andere voorgestelde (1999) EU-richtlijn wordt gezegd: Der Vorschlag (voor een EU-richtlijn) ?ndert kaum etwas an der bisher nach deutschem Recht bestehenden Situation. Danach wird die Webpage des Anbieters als invitatio ad offerendum verstanden, auf welche der Kunde mit einem Vertragsangebot (? 145f. BGB) reagiert, dessen Annahme (?? 147ff. BGB) durch den Anbieter den Vertragsschlu?? dann herbeif?hrt.

    Daaruit blijkt dat het in Duitsland gebruikelijk is dat een webwinkel gewoonlijk wordt opgevat als een “uitnodiging om een aanbod te doen”.

  4. Ik loop nu tegen iets dergelijks aan. Het gaat echter niet om de aanschaf van een product maar om de aanvaarding van een reis. Het gaat om een reis naar Tenerife (misschien zijn de bedragen nu aangepast – maar toen wij vorige week keken/nu kijken stonden/staan hier bedragen tussen ???409 en de ???579). We hebben een reis geboekt – en een boekingsbevestiging gekregen. Nu wil echter de reisorganisatie de reis annuleren, omdat ‘de prijs niet klopt’. Zij hebben in mijn ogen ‘aangeboden’ en ik heb ‘aanvaard’ (door het voorschot over te maken.) In hun algemene voorwaarden stellen zij echter dat ze de reis mogen annuleren binnen 8 uur na de overeenkomst, onder opgaaf van redenen. De reden dat ‘de prijs niet klopt’ lijkt me ietwat vreemd, omdat de reis als dusdanig (op dit moment) nog steeds boekbaar is…

  5. kriskras interessant… ik dacht dat de reiswereld in haar aanbiedingen “inclusieve” prijzen moest noemen! Een suggeste, vraag eerst zwart op wit welke onvoorziene omstandigheden tot de prijsverhoging geleid hebben, vraag daarna om terugboeking van je voorschot, MET RENTE!

    (Ik vind dit soort acties genoeg om een andere reisagent te zoeken.)

  6. Er zijn een aantal bedrijven die in hun algemene voorwaarden opgenomen dat een aanbod nog een aantal werkdagen herroepen mag worden na dat de wederpartij het aanbod heeft geaccepteerd. Mij lijkt dat een geldige constructie.

    Volgens mij valt boek 6 onder regelend recht, op de sectie van de algemene voorwaarden na. Van het deel dat de wijzen van totstandkoming van de overeenkomst regelt mag dus worden afgeweken, mits het aan de voorwaarden voor de AV voldoet.

    Voor consumenten vermeld de zwarte lijst echter:

    A. Opeisen prestatie van gebruiker

    Onredelijk bezwarend is een beding dat de wederpartij geheel en onvoorwaardelijk het recht ontneemt de door de gebruiker toegezegde prestatie op te eisen.
    

    De gebruiker kan zijn verplichtingen dus niet ontlopen.

    Het citaat is afkomstig van de webpagina van Arnound. En dat lijkt mij tegen dit beding spreken, dus voor consumenten (en kleine ondernemers) zou de voorwaarden dan vernietigd kunnen worden.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.