Bij Lancelots Forum – Voor freelancers werd een interessante vraag opgeworpen: wat is de (on)zin van disclaimers/voorwaarden/privacyverklaringen op een website?
Zie door de bomen het bos van disclaimers/ algemene voorwaarden/ privacybeleid niet meer. Hoe moet ik een disclaimer of dergelijke op een website plaatsen als, in mijn mening, zover ik begrijp de juristen er nog niet over uit zijn. Op het ene moment lees ik dat het plaatsen van een disclaimer geen rechtsgeldige zin heeft (omdat de website toch onder Nederlandse recht valt – indien gehost in Nederland(?)) anderszijds lees ik dat het wel weer verplicht/ handig kan zijn.
Vaak plaatsen mensen die teksten alleen omdat iedereen het doet, wat ongeveer de slechtste reden is om iets te doen. Nadeel is ondertussen wel dat het zo ingeburgerd is dat het nu opvalt als je het niet meer doet. Misschien zou dat tegen je gebruikt kunnen worden, dus dan kun je maar beter toch met de massa meedoen.
Staan wij juristen hier echt puur voor de vorm die teksten te produceren, vraag ik me wel eens af. Niemand leest algemene voorwaarden of privacyverklaringen. Je gaat er vanuit dat ze redelijk zijn en dat het met je privacy wel goed zal zitten. Dat is vaak niet zo, maar wie heeft er tijd voor (of zin in) om dat allemaal te gaan controleren?
Zou het niet eens tijd worden voor een strengere wettelijke regeling voor gebruiksvoorwaarden voor websites?
Arnoud
Ik denk inderdaad dat het zinniger zou zijn om een aantal algemene regels op te leggen aan websites, en uitzonderingen toestaan onder voorwaarden. Het verplicht stellen van een privacybeleid, waar de gekste dingen in kunnen staan, heeft in de praktijk nauwelijks zin. Wat moet ik bijvoorbeeld met een spamverbod, als vrijwel elk bedrijf in zijn voorwaarden en/of privacybeleid heeft staan dat het mijn gegevens gebruikt voor marketingdoeleinden en zelfs mijn gegevens voor dat doel aan derden verstrekt. Probeer maar eens een bank, verzekeraar, webshop o.i.d. te vinden die dat niet als ‘voorwaarde’ stelt. En zelfs geen vinkje om te opt-outen, nee, in de kleine lettertjes “als u daartegen bezwaar heeft kunt u dit schriftelijk melden bij Spammer NV, Postbus 7623535 enz.”.
Hmm, ik zou liever zien dat er een standaardisatie in zou komen, zoals bijv. met creative commons ook is gebeurd.
Zodat je met een 5 simpele iconen kunt zien wat voor stap hier gemaakt is, waarbij 1 ervan is dat het niet in een programma past en dus eigen voorwaardes heeft, die je dus zou moeten lezen.
Verder zou het helpen als het eens in ‘gewone’ mensen taal zou zijn opgesteld ipv de alles indekkende juristen/ambtenaren vorm (waarbij je altijd het gevoel hebt dat je genaaid word, en dat toch altijd aan het korste eind trekt…. weinig hoopvol die dingen).
Mijn fundamentele bezwaar is tegen “Door het gebruikmaken van de website gaat U accoord met de voorwaarden”, die beschikbaar zijn via een link, die een tweede (derde…) maal gebruiken van de webserver vereist om ze op te vragen. Ik zie niet in hoe een toevallige bezoeker gebonden kan zijn aan dergelijke voorwaarden. Ik heb het hier niet over diepe links, frames en/of embedded afbeeldingen vanaf andere websites, waar de kans dat een gebruiker de voorwaarden ziet vrijwel nul is.
Het nut van het hebben van “voorwaarden” voor semi-anonieme gebruikers is zo goed als nihil. Wanneer gebruikers de mogelijkheid hebben om informatie te uploaden, zoals hier, is het goed om even een paar grondregels vast te leggen. Voor zover ik weet heb ik geen toestemming gegeven aan Arnoud om dit commentaar in zijn volgende boek te gebruiken, Impliciete toestemming voor herdistributie via blog.iusmentis.com is wat mij betreft alles.
Nog los van de vraag of iemand ze leest, gaat het mij om de praktische vraag wat moet ik anders? Ik zou heel graag heel veel voorwaarden niet accepteren (hypotheek, KPN, etc), maar ik kan hier niet over onderhandelen. Hetzelfde geldt voor het internet, niemand leest ze, iedereen accepteert ze gewoon. Simpelweg omdat je verder wil, dat is overigens bij KPN niet anders. Ik ga akkoord omdat ik anders zelf niet kan internetten en alternatieven zijn er niet omdat de concurrentie dezelfde voorwaarden gebruikt. Het wordt volgens mij geen tijd voor strengere wettelijke regels, dat roept immers nog meer maar disclaimers op, maar voor een juridisch begrippenkader (jurisprudentie) van wat wij redelijk vinden op het internet. Algemene voorwaarden dienen (veelal) om de aansprakelijkheid te beperken, wanneer er een kader is waarbinnen de ‘redelijkheid en bilikheid’ wordt bepaald dan kunnen wij het daar op aan laten komen en is de behoefte aan nog meer disclaimers of algemene voorwaarden nihil. Bovendien in hoeveel van de gevallen gaat het nu echt fout en was het hebben van algemene voorwaarden HET redmiddel? Ik ben het eens met Roy, breng alles terug naar de zaken waar het echt om gaat; aansprakelijkheid, wat doen wij met uw gegevens, enz. De lezer moet weten waar hij aan toe is en dat is alleen zo als het overzichtelijk is.
Arnoud, ontwijk je nu de gestelde vraag uit de quote?
Ik neem aan dat hij gelijk heeft dat je site valt onder het recht van het land waarin je hosting staat. Bewaarplicht en anominiseren van gegevens is geregeld per wet? Doorgeven van gegevens aan derde partijen moet ook gemeld worden volgens mij?
Voorwaardes zijn naar mijn mening om de gebruiker te informeren, en moeten dus ook in een leesbare taal voor de gebruikers worden geschreven. Juristen hebben een eigen wetboek waarmee ze mogen zwaaien. Mits gegevens worden doorverkocht zou dit expliciet worden aangegeven. Niet ergens op pagina 23 van de 80 maar een duidelijk omschrijving en aanvink optie voor akkoord. Een keurmerk of in iedergeval een standaard zou hierin zou fijn zijn voor de gebruiker.
Ik ben benieuwd wat je er zelf van vindt Arnoud. Kan dat nog niet echt opmaken uit je blogpost.
@Jelle: welke vraag bedoel je precies? Ik had op Lancelots een uitgebreide reactie geplaatst waarin ik volgens mij op alle punten uit die post inging. Die kan ik hier wel herhalen, maar doorklikken kan ook 🙂
Kort gezegd vind ik dat als er niet over te onderhandelen valt, mensen niet zomaar v?rgaande voorwaarden mogen stellen. De ondergrens is nu “onredelijk bezwarend” en die zou best eens wat sterker/hoger gezet mogen worden. Bijvoorbeeld “niet tegen de redelijke verwachtingen van de gemiddelde consument” of “alleen indien noodzakelijk en evenredig voor een geoorloofd doel van de gebruiker”. En als je ziet hoe vaak ik topics heb over maffe algemene voorwaarden, dan begrijp je waarom…
Ik ben het eens met Ren?. Het is tegenwoordig vrijwel onmogelijk om een dienst te vinden waarbij je niet akkoord hoeft te gaan met algemene voorwaarden waarmee je blijkbaar toestemming geeft voor allerlei marketingbelagingen. En dat geldt zowel op internet als andere diensten. Overigens lijkt mij het in de voorwaarden zetten niet hetzelfde als “ondubbelzinnig toestemming verlenen” volgens de WBP.
Verder vind ik het voorstel van Arnoud een goed idee, maar het hoeft m.i. niet beperkt te zijn tot websites.