Petitie van Vrijschrift rammelt, ga je huiswerk overdoen jongens

Stichting Vrijschrift, die streeft naar vrije informatie en kennis, heeft weer eens een petitie over softwareoctrooien opgezet. De aanleiding daarvan ontgaat me. Er is nou recentelijk niet bepaald veel gebeurd op dat gebied. In oktober besloot het EPO nog zichzelf vragen te stellen over of ze nou toch niet te ver gingen. Zou het niet productiever zijn om even te wachten tot die antwoorden binnen zijn alvorens weer eens de oude argumenten over bergen triviale octrooien van stal te halen?

Maar goed, dat ze een petitie willen starten, moet Vrijschrift zelf weten. Alleen, mag het voor de verandering eens gebaseerd zijn op feiten in plaats van stemmingmakerij?

Om haar standpunt te ondersteunen, presenteert Vrijschrift namelijk een lijst van tien ongewenste octrooien. Maar, net als tijdens dat hoofdpijndebat in 2005, het is een behoorlijk misleidende lijst: men toont de octrooiAANVRAGEN en niet de verleende octrooien. Dat er eind jaren negentig (de lijst bevat erg oude voorbeelden namelijk) veel te brede aanvragen werden ingediend, is geen nieuws. Wel nieuws zou zijn als de verleende octrooien a) nog steeds in stand zijn en b) een belachelijk brede scope zouden hebben. En dat is in de meerderheid van de geciteerde zaken niet het geval.

De helft van de tien zaken leeft nog, maar in alle vijf de gevallen zijn de toegekende claims een stuk beperkter dan wat Vrijschrift suggereert. Vier zaken op de lijst zijn gewoon keihard verlopen of ingetrokken:

  • EP0370847: overal vervallen sinds 2005.
  • EP0715740: overal vervallen in 2006.
  • EP0933892: octrooi ingetrokken door EPO zelf.
  • EP0807891: overal vervallen sinds augustus van dit jaar 2008

En dan blijft er nog eentje over: EP0927945, het roemruchte Amazon one-click, pardon anoniem-schenkenoctrooi. Dit is verleend, maar er hangt nog een oppositieprocedure. Dus om nu te zeggen dat dit toegekend is, is nogal prematuur.

Daarnaast zou het erg leuk zijn als er een voorbeeld bij zat dat na laten we zeggen 2002 is aangevraagd. We weten allemaal dat er eind jaren negentig veel troep is ingediend, maar door nu dit debat weer op te rakelen, suggereert Vrijschrift dat deze praktijken nog steeds usance zijn. Het zou dan wel zo goed zijn als er een recent voorbeeld bij zat.

Kortom, doe jullie huiswerk eens over jongens. En dit is niet de eerste keer, ook tijdens dat debat in 2005 werd regelmatig met aanvragen geschermd alsof het verleende octrooien waren. Ik vind het dus wat moeilijk om te geloven dat dit een onschuldig foutje was. Vrijschrift moet beter weten. Een zeer kwalijke zaak, deze vorm van stemmingmakerij.

Arnoud

32 reacties

  1. Arnoud beschuldigt Vrijschrift van “stemmingmakerij”. Wat zijn de feiten en wie doet er aan stemmingmakerij?

    Ik schreef: “Voormalig staatssecretaris van Gennip zei dat er geen software-octrooien in Europa waren maar op verzoek van MinEZ viste Vrijschrift met gemak de gevraagde tien voorbeelden uit een overvolle kweekvijver.”

    Deze zin refereert aan het verleden, aan de tijd dat het octrooibureau beweerde dat er geen softwareoctrooien waren. Het lijstje toonde aan dat deze bewering onjuist was.

    Arnoud heeft op een aantal punten kritiek op het lijstje uit het verleden. Maar overeind blijft dat het lijstje een rol heeft gespeeld bij het doorprikken van de ‘er zijn geen softwareoctrooien’-mythe. Er is onderhand geen mens die dat nog beweert.

    Op http://wiki.vrijschrift.org/Softwareoctrooientienongewenste_patenten staan pdf’s gelinkt. Dat zijn octrooi-aanvragen en hadden beter de B1-versies van de octrooien kunnen zijn. Feit blijft echter dat de octrooien in 2005 wel degelijk toegekend en actief waren. Het verbaast mij dat je dat niet hebt nagezocht. Wil je recentere voorbeelden, ga dan naar http://webshop.ffii.org/, die is begin 2008 bijgewerkt.

    En wat betreft huiswerk maken, de petitie zelf verwijst naar: http://stopsoftwarepatents.eu/wiki/Studies

    Vrijschrift is solidair met http://stopsoftwarepatents.eu – staat achter de actie – maar is zich tegelijkertijd bewust van het feit dat het probleem van trivialiteit veel groter is dan alleen softwareoctrooien. Wie de ‘Tien mythen over het Europese octrooisysteem’ op http://wiki.vrijschrift.org/10_mythen leest begrijpt het probleem.

    Onmiskenbaar worden er vandaag de dag bakken flutoctrooien uitgestrooid over het handelsverkeer. Die octrooien zijn stuk voor stuk concurrentieverstorend zonder dat ze ook maar iets bijdragen aan de economie. Dat geld had beter in echte investeringen gestopt kunnen worden en dat is toch op zijn zachtst gezegd niet geheel onbelangrijk in het licht van een dikke crisis. De toekenning van die octrooien is actueel – iedere dag – en daarom roepen we op om die nieuwe petitie vooral te tekenen. Arnoud, die essentie van onze oproep heb je gemist maar ik dank je voor de gelegenheid het nogmaals uit te leggen.

    (edit: duplicaat verwijderd; met excuses voor Akismet dat je reactie als spam markeerde)

  2. Wiebe, dank je voor je reactie. Waar het mij om ging, is dat je A-publicaties gebruikt ter ondersteuning van de stelling dat de octrooien veel te breed zouden zijn. Mensen gaan dan die publicaties lezen en trekken daaruit de conclusie die jij wilt dat ze trekken. Dat vind ik niet netjes. Als je naar de B-publicaties linkt, laat je zien welk monopolie er nu werkelijk verleend is. Dan laat je mensen een eerlijk oordeel vellen.

    (En ja, dit is precies hetzelfde als wat er in 2005 gebeurde met die “your webshop is patented” poster. Ook daar was de helft al dood toen de poster uitkwam.)

    Ik heb overigens wel degelijk nagezocht wanneer die octrooien leefden, ik schrijf in het artikel toch wanneer ze ingetrokken/vervallen zijn. Die opmerking snap ik dus niet. En als je NU verwijst naar een lijst met voorbeelden, dan dient die lijst NU actueel te zijn. Mensen bangmaken met artikelen uit 2003 vind ik stemmingmakerij. Of komt dat omdat jullie geen recentere voorbeelden kunnen vinden?

    De stelling dat er vandaag de dag ‘bakken flutoctrooien’ verleend worden, onderschrijf ik namelijk niet en blijkt ook niet uit de studies. Die overigens van 2004 en eerder zijn. Er is in die tijd veel gebeurd, ook bij het EPO. Men zit daar nu op een historisch dieptepunt qua aantallen verleningen, om eens wat te noemen. Hoezo ‘bakken’ dus?

    Ook als je bedoelt dat ze in rechtszaken worden ingezet: welke dan? Ik ken maar bar weinig jurisprudentie over software-gerelateerde octrooien in Europa. Wel over MP3-zaken (Sisvel), maar om dat nu als triviale softwareoctrooien weg te zetten, gaat mij veel te ver.

  3. > En ja, dit is precies hetzelfde als wat er in 2005 gebeurde met die > ???your webshop is patented??? poster. Ook daar was de helft al dood > toen de poster uitkwam.

    Die poster is uitgekomen in januari 2004 en toen waren alle vermelde octrooien toegekend en actief. In januari 2008 is hij, zoals Wiebe aangaf, bijgewerkt en zijn alle vervallen en bijna vervallen octrooien vervangen door nieuwe.

    Maar het doel van de webshop poster (of van de lijst waarvan jij op de actualiteit zit te hameren) is nooit geweest om juridisch advies te geven over een lijst van octrooien waar je mee moet rekening houden als je nu een webshop wil opstarten. Hij was en is slechts een illustratie van een hoop software- en business-methodpatenten die door het EOB door de jaren heen zijn toegekend, om alle “maar het EOB kent helemaal zo geen octrooien toe, en als ze het wel zouden doen–wat ze voor alle duidelijkheid dus niet doen–, dan zullen het wel heel erg ingewikkelde en dure uitvindingen zijn”-onzin te ontkrachten.

    Tegen het einde van de richtlijnprocedure is dat liedje inderdaad veranderd in “ok, misschien hebben ze het vroeger wel gedaan, maar nu hebben ze echtig en techtig waar hun leven gebeterd; driewerf hoera voor het further technical effect van de technical contribution in de inventive step”. Maar ook bij de nieuwere lichtingen zitten nog steeds pure softwarepatenten, zoals b.v. EP1374189 van de nieuwe webshop.

    Het heeft ook weinig zin om uitgebreid op zoek te gaan naar nieuwe octrooien (al is dat tegenwoordig ook wel moeilijker omdat gauss.ffii.org al een tijdje niet meer wordt bijgewerkt vanwege het EOB dat voortdurend haar web-interfaces zit aan te passen), want ofwel zou het EOB plots zijn leven beteren, ofwel zijn de gevonden octrooien allemaal w?l zeer ingewikkeld maar zien wij dat als informatici niet, ofwel zouden we de claims te breed interpreteren, etc. Ik heb echt wel betere dingen te doen dan cannon fodder voor pro-swpat mensen op te duikelen, of tot ze weer met iets op de proppen komen waardoor alle gevonden octrooien in ??n keer plots weer niet meer van zouden toepassing zijn.

    En verschillende van de mp3 (en mpeg4) octrooien zijn wel degelijk zeer triviaal. Een expert in signaalverwerking (een person skilled in die bepaalde art dus) heeft eens meer dan 100 octrooien uit de MPEG-LA portfolio bestudeerd. Hier is zijn conclusie: http://wiki.ffii.org/Mpegla05En (de link naar de volledige studie werkt niet meer, maar je kan ze hier -in het Duits- zien: http://people.ffii.org/~jmaebe/swpat/MPEG-LA-Analyse.pdf )

  4. Weet je wat pas cannon fodder is voor de pro-CII mensen? Statistieken uit 2005 gebruiken om een standpunt in 2008 te verdedigen. Dat klinkt alsof je nog steeds in 2005 leeft namelijk.

    Los daarvan: je verwijst naar octrooiAANVRAGEN ter ondersteuning van de stelling dat er te brede octrooien verleend zouden worden. Ik vind dat bijzonder kwalijk. Je zet mensen op het verkeerde been. Mensen die op jullie oproep afgaan, en erop vertrouwen dat jullie accurate informatie over het octrooiprobleem verspreiden. Als de pro-CII mensen zeggen dat octrooien innovatie bevorderen, dan is dat propaganda, maar als jullie met een octrooi uit 2005 zwaaien, dan is dat prima want nieuwe voorbeelden zoeken “heeft weinig zin”? Kom nou toch.

    Die analyse kende ik nog niet, ik ga ‘m doorlezen.

  5. Softwarepatenten zuigen, dat is wel duidelijk. Sneu dus van Vrijschrift dat ze de boodschap zo verpesten door met rare onderbouwing te komen van hun verhaal. Je geeft zo munitie aan mensen als Arnoud die je dan onderuit halen op in feite irrelevante punten.

  6. Ik ben met je eens dat het niet handig is geweest om de A-publicaties te nemen terwijl de B-publicaties voorhanden waren. Anderzijds was dat niet relevant omdat alle octrooien toegekend waren op dat moment.

    Je zegt: “En als je NU verwijst naar een lijst met voorbeelden, dan dient die lijst NU actueel te zijn. Mensen bangmaken met artikelen uit 2003 vind ik stemmingmakerij.”

    Het doel was niet het geven van een lijst met voorbeelden. Het doel was aan te tonen dat softwareoctrooien bestaan. In 2004 waren die tien voorbeelden voor de staatssecretaris allen actief. Als er anno 2008 geen softwareoctrooien meer zouden zijn dan heb je gelijk maar de webshopposter illustreert wederom dat dat niet het geval is. Termen als ‘misleiding’ en ‘stemmingmakerij’ zijn dus een ongelukkige woordkeuze.

    Misschien is trivialiteit ook niet het beste uitgangspunt om het octrooisysteem te verbeteren. Het doel van het octrooisysteem is een win-win-situatie voor ‘uitvinder’ en maatschappij. Je zou het anders kunnen verwoorden: octrooien zijn gerechtvaardigd als er netto maatschappelijke winst ontstaat. Juristen die niet naar de economische en maatschappelijke aspecten kijken zullen dat anders zien en in een beroepsblindheid vervallen met drogredenen als: “Hoe meer octrooien, hoe meer innovatie.” Echter als ‘skilled’ werktuigbouwer heb ik mij vaak kostelijk vermaakt over het voor de hand liggen van de meeste flutoctrooien op dat vlak: ze zijn geen octrooi waard en de maatschappij is de grote verliezer omdat de ‘gezonde’ concurrentie ondermijnd wordt. Gezonde concurrentie is een eufemisme van moordende concurrentie hetgeen niet al te letterlijk genomen moet worden en neer komt op concurrentie met als voornaamste wapens kwaliteit en prijs. Er zijn gelukkig genoeg voorbeelden van studies die aantonen dat het systeem ziek is. Je kunt een Neoflorijn maar ??n keer uitgeven en als je het in octrooien stopt dan kun je het niet tegelijkertijd in je machinepark stoppen of in een nieuw en beter product. Bessen & Hunt toonde aan dat de tendens is om vooral te investeren in octrooien in plaats van R&D. Dat dit een slechte tendens is snapt gelukkig iedereen behalve de groep die hun dikke boterham ermee verdient en de deuren van politici platlopen.

    Zoals ik al zei, mogelijk is trivialiteit niet het beste uitgangspunt en is een beoordeling van de maatschappelijke nettowaarde van een octrooi een beter uitgangspunt. Het lastige is dat dit zo moeilijk meetbaar is en triviale octrooien welhaast voor 100% een maatschappelijke last vormen. Trivialiteit aanpakken is dus een mooi begin om te werken aan een betere wereld met betere kansen voor iedereen.

  7. > Statistieken uit 2005 gebruiken om een standpunt in 2008 > te verdedigen.

    Zie antwoord Wiebe: daar werd duidelijk in de verleden tijd naar gerefereerd, en was enkel om aan te geven dat swpats in Europa geen mythische entiteiten zijn.

    > Los daarvan: je verwijst naar octrooiAANVRAGEN ter > ondersteuning van de stelling dat er te brede octrooien > verleend zouden worden.

    Die wiki-pagina heb ik niet geschreven. Ik heb wel de samenvattingen van die octrooien geschreven, maar dat was op basis van de verleende octrooien en niet op basis van de aanvragen. Iemand anders heeft een fout gemaakt bij het op de wiki zetten hulpvaardig de octrooinummers door te linken naar (verkeerde) pdf’s. Dit was echter wellicht dankzij het feit dat het EOB zelf iedereen “misleidt” door standaard steeds de aanvragen weer te geven (soms zelfs van Amerikaanse equivalenten), ipv de toegekende Europese versies.

  8. Nee nee, die verwijzing is duidelijk deel van de lopende tekst en suggereert actualiteit. Het had net zo goed twee weken geleden kunnen zijn. Bij zo’n oude pagina hoort op zijn minst “In 2005 zei de toenmalige staatssecretaris …”.

    De stemmingmakerij en misleiding zit hem in het feit dat je met een lijst uit 2005 zwaait die ook nog eens naar aanvragen verwijst. Dat is geen ongelukkige woordkeuze van mij maar een ongelukkige linkkeuze van jullie. Als er zo’n mooie poster is die wel actueel is, verwijs daar dan naar! Indruk maken met verouderde lijstjes kan gewoon niet door de beugel. Waarom kies je voor dat lijstje ipv de poster? De enige reden die ik kan bedenken, is omdat het lijstje mensen eerder overhaalt de petitie te tekenen. En dat heet volgens het woordenboek stemmingmakerij.

  9. Sorry Arnoud, maar ik vind jouw geloofwaardigheid wel minder worden. “Stichting Vrijschrift, die streeft naar vrije informatie en kennis, heeft weer eens een petitie over softwareoctrooien opgezet.” Dat is dus pertinent onjuist. De stichting staat zoals je mischien wel duidelijk kan zien achter de actie, maar is geenszins betrokken in hoe die actie genomen wordt. Als er een ander en beter initiatief komt ga ik er van uit dat vrijschrift zich daar ook achter schaart. Vervolgens haal je in je commentaar een pagina tevoorschijn die wel redelijk gedateerd is en doet alsof iemand suggereert dat dat actueel is. Volgens het mailtje en de pagina is dat de lijst die naar van Gennip ging. Sorry hoor, ik had wel een betere (achtergrond)analyse verwacht. Over de analyse van de petitie zelf zal ik geen woorden vuil maken. Ik heb zelf ook moeite gehad met de pagina, en er ook op gewezen dat dit eigenlijk gewoon op de herhaling van 2005 lijkt. De essentie hoort te zijn dat dit een nieuwe petitie is om expliciet (ipv impliciet) patenten op software gewoon uit te sluiten zodat de meeste mensen gewoon door kunnen gaan met software innovatie, en die innovatie ook te gelde kunnen maken. Dat heb ik er zelf niet snel uit kunnen halen, vooral wegens de verwarring met de oude petities.

  10. Ard, ik stoor me gewoon heel erg aan de manier waarop de stichting met deze informatie strooit. Ik link niet naar zomaar een lijstje ergens op de site. Vrijschrift linkt er zelf naar in de oproep (gedateerd december 2008) en wekt daarmee de indruk dat de lijst actueel is.

    Nu roept Vrijschrift ineens dat het doel alleen maar was om te laten zien dat softwareoctrooien bestaan. Ten eerste: twijfelt daar iemand aan? Ten tweede: moet dat nu echt met voorbeelden uit 2005?

    Maar ok, je hebt gelijk dat het niet hun petitie is maar een oproep van Vrijschrift om die petitie te tekenen.

  11. Het is toch wel typisch dat wanneer Vrijschrift rare dingen doet, je daar eigenlijk maar doorheen moet lezen want het gaat om het goede doel, terwijl als Arnoud ze daarop wijst, hij op allerlei manieren persoonlijk aangevallen wordt (‘wie doet er nu aan stemmingmakerij’ en ‘je geloofwaardigheid gaat achteruit’). Maar ach, het is een oude tactiek van clubs als Vrijschrift om iedereen die ook maar enigszins pro-softwarepatent is, weg te zetten middels persoonlijke aanvallen. Jammer he dat Arnoud niet meer bij Philips werkt? Dan had je het gewoon daarop kunnen gooien.

    Ik heb nog steeds geen verklaring gehoord waarom Vrijschrift niet linkt naar recente voorbeelden, die ze naar eigen zeggen gewoon hebben.

  12. > Waarom kies je voor dat lijstje ipv de poster? De enige reden die ik > kan bedenken, is omdat het lijstje mensen eerder overhaalt de petitie > te tekenen.

    Dat betwijfel ik. De poster is veel aanschouwelijker dan een droog lijstje van octrooien (en bevat veel minder specifieke informatie over de individuele octrooien, waardoor alle beschrijvingen veel algemener zijn).

    Ik heb die mail over die petitie niet geschreven, maar ik veronderstel dat het lijstje is vermeld omdat het nu eenmaal specifiek relevant was voor de Nederlandse situatie (is opgesteld op vraag van de Nederlandse regering, en aan een onderzoek ontworpen door een advocaat ingehuurd door MinEZ), en door Vrijschrift is gepresenteerd (i.t.t. de webshop).

    Occam’s razor enzo.

  13. Die verklaring luidt geloof ik als volgt:

    Het heeft ook weinig zin om uitgebreid op zoek te gaan naar nieuwe octrooien (al is dat tegenwoordig ook wel moeilijker omdat gauss.ffii.org al een tijdje niet meer wordt bijgewerkt vanwege het EOB dat voortdurend haar web-interfaces zit aan te passen), want ofwel zou het EOB plots zijn leven beteren, ofwel zijn de gevonden octrooien allemaal w?l zeer ingewikkeld maar zien wij dat als informatici niet, ofwel zouden we de claims te breed interpreteren, etc. Ik heb echt wel betere dingen te doen dan cannon fodder voor pro-swpat mensen op te duikelen, of tot ze weer met iets op de proppen komen waardoor alle gevonden octrooien in ??n keer plots weer niet meer van zouden toepassing zijn.
    Lijkt me samen te vatten met “hebben we geen zin in”.

  14. Dus hoe moeten we

    De situatie blijft zorgelijk. Het EOB gaat als internationale organisatie volledig haar eigen weg zonder dat iemand greep heeft op deze miljarden-zeepbel.
    begrijpen? Jaren geleden was de situatie zorgelijk? Het EOB ging jaren geleden haar eigen weg?

    Als ik de petitie lees krijg ik de indruk dat jullie ieder octrooi per definitie slecht vinden. Het is natuurlijk geoorloofd om principieel tegen ieder stelsel van octrooibescherming te zijn, maar ik heb niet de indruk dat er veel kans is dat het octrooistelsel zal worden afgeschaft. Natuurlijk zijn er voors en tegens aan octrooien, het stelsel weerspiegelt dan ook een belangenafweging die ooit is gemaakt en nu en dan wordt bijgewerkt.

    De verwerping van de 10 “mythen” komt op mij trouwens niet zo sterk over. Ik zie eigenlijk 7 keer of “nietes” (1, 4, 5), of een antwoord dat bewust de kern ontwijkt (2, 3, 8, 9). Mythe 6 lijken jullie het mee eens te zijn. Mythe 7 lijkt op de keper beschouwd vooral te worden bevestigd. Het antwoord op mythe 9 bevestigt uiteraard mythe 7; het zou wat zijn als rechters de democratische wetgever opzij zouden zetten. Ook mythe 10 wordt bevestigd, maar ik ben het eens dat internationale verdragen niet hetzelfde zijn als natuurwetten.

  15. Merijn, je schrijft: “als Arnoud ze daarop wijst, hij op allerlei manieren persoonlijk aangevallen wordt”. Laat ik vooropstellen dat wie de bal kaatst de bal ook terug kan verwachten, er zit zelfs een knopje ‘reageer’ op de blog. Daarnaast is het niet de bedoeling om iemand persoonlijk aan te vallen. Wel is het de bedoeling klaarheid te brengen. Arnoud schrijft dat de lijst bedoeld was om de indruk te wekken dat de lijst actueel was. Nu heb ik zelf dat bericht geschreven en ik kan je verzekeren dat dat niet mijn doel was. En ik had ook niet in de gaten dat het abusievelijk om A-documenten ging en was na interne navraag prettig verrast dat ze allemaal wel degelijk toegekend waren. Degelijk werk dus. Ik vind het daarom ook muggenzifterij om door te blijven zagen op dat punt. Mijn doel was wel de boodschap over te brengen dat het EOB zijn werk nog steeds niet fatsoenlijk doet. Dat mag je marginaliseren maar vanuit mijn optiek – en die van Vrijschrift en vele anderen – is dat een waarheid. Over de smerigheid van het spel wil ik ook best wat kwijt. Eerst waren wij extremisten tot enkele parlementari?rs ontdekten die we toch wel een goed verhaal hadden. Wat Simon Gentry uit de kast haalde sloeg alles en ook Philips kon er wat van door de regering te chanteren. Het was gewoon oorlog. Dat de emoties dan oplopen is niet zo verwonderlijk. Vrijschrift wijkt in dat opzicht naar mijn mening af door rede boven emotie te stellen en een verwijt als “ach, het is een oude tactiek van clubs als Vrijschrift om iedereen die ook maar enigszins pro-softwarepatent is, weg te zetten middels persoonlijke aanvallen.” draagt niet echt bij aan een goede discussie. Arnoud staat te boek als niet-clueless en onderscheidt zich daarmee. Hopelijk is nu alles duidelijk en kan Arnoud zijn volgende blog schrijven met de titel; “Steun http://stopsoftwarepatents.eu“.

  16. Volgens mij was de klacht over de A-publicaties vooral dat de omschrijving van het toegekende monopolie is gebaseerd op de conclusies van de A-publicatie en niet op de conclusies die uiteindelijk zijn toegekend.

  17. @Wiebe, ik ben net als jij fel tegen triviale softwareoctrooien. Ik zou graag doen wat ik kan om die van tafel te krijgen, want niemand heeft er iets aan en goed voor de maatschappij is het al helemaal niet.

    Wel vind ik dus dat het debat zuiver gevoerd moet worden. Vandaar dus dat ik zo hamer op recente voorbeelden.

    Of ik die petitie ondersteun, weet ik nog niet. Ik zie de actualiteit daarvan nog niet echt namelijk. Ik wil graag even de antwoorden van de Grote Kamer van Beroep afwachten (en -naar verwachting- afkraken).

    Wel ben ik bereid om een door jullie te kiezen recent triviaal Europees octrooi aan te vallen (opponeren) om te laten zien dat ik meen wat ik zeg. (Recent is hier hooguit zes maanden geleden verleend want anders heb ik geen tijd voor de aanval; en ’t mag geen Philips octrooi zijn vanwege mijn oud dienstverband daar.) Voor een voorbeeldje hoe ik dat in het verleden heb gedaan, zie EP 1012764 B1.

  18. Reactie op reactie 16: Om te beginnen zou het u sieren als u geen pseudoniem zou gebruiken, dat doet verder niemand op deze lijst. Verder wijs ik erop dat dit geen pleitnota is, maar een samenvatting. Aan een nadere invulling wordt nog gewerkt. Materiaal genoeg, maar het moet even geselecteerd worden. In de redactie van mythe 6 is een fout geslopen, dank voor de hint. Anders dan je zou verwachten zijn ook bedrijven vaak opvallend kritisch over octrooien. Zelf octrooien hebben is wel leuk, maar dan oet je ook leven met andermans octrooien, en dat kost tijd, geld en risico. Mythe 7 had beter kunnen luiden: het octrooibeleid wordt democratisch gecontroleerd. Dat is namelijk echt niet waar. De interpretaties door de Kamers van Beroep van het EOB zijn menigmaal bepaald aanvechtbaar. Je zou kunnen tegenwerpen dat ze wel moeten omdat de wetgever zwijgt, maar dat betekent juist bij uistek dat democratische controle ontbreekt. In dit licht moet (idd) ook mythe 9 bezien worden. De tekst van het EOV dwingt het EOB feitelijk tot keuzes die eigenlijk de wetgever zou moeten nemen. Maar dat doen ze op een heel onhandige manier, om het maar vriendelijk te zeggen. Wat mythe 10 betreft: de crux is dat internationale verdragen wellicht meer ruimte laten dan sommige risicomijders menen. Maar ze kunnen NATUURLIJK ook veranderd worden, al is dat niet eenvoudig.

  19. @Reinier, ik neem aan dat je reactie 15 bedoelt.

    @bona fides, de boodschap overbrengen is iets anders dan de boodschap illustreren, als het daarom zou gaan dan was een verwijzing naar de webshop 2008 beter geweest. Je kaart een hardnekkig misverstand aan waarvan ik hoop dat het inmiddels (reactie 16) duidelijk is.

    Op de wiki heb ik het volgende toegevoegd: http://wiki.vrijschrift.org/Softwareoctrooientienongewenste_patenten Aanvulling 23 dec 2008: de pdf-bestanden in de links verwijzen naar aanvragen (A-documenten). Dit hadden beter de toewijzingen (B-documenten) kunnen zijn aangezien ook alle genoemde octrooien in 2004 toegekend waren. Inmiddels zijn diverse octrooien niet meer actief, voor een lijst met voorbeelden van meer actuele octrooien wordt verwezen naar http://webshop.ffii.org/.

    @Arnoud, mooi voorstel. Lijkt mij een prima uitdaging. Het is ook een hele mooie manier om het maatschappelijk een andere wending te geven, minder focus op swpats, meer op het triviale, iets waar de meningen bij met name FFII redelijk verdeeld over zijn. Kom ik op terug.

  20. @Wiebe: de boodschap overbrengen dat iemand zijn werk nog steeds niet fatsoenlijk doet kun je logischerwijze niet illustreren aan de hand van voorbeelden uit het verleden. Webshop 2008 lijkt me op het eerste gezicht ook niet vol te staan met recent toegekende octrooien, maar ik heb dat niet helemaal gecontroleerd dus misschien vergis ik me daarin.

    @Reinier: voor het “doorprikken van leugens” (lees ik op de site, hoezo stemmingmakerij?) lijkt een pleitnota mij toch geschikter. Verder ben ik bang dat vrijwel alle rechterlijke uitspraken op het scherpst van de snede zowel aanvechtbaar als verdedigbaar zijn.

  21. In de bovenstaande discussie zie ik een aantal zaken door elkaar lopen: 1. Op software zouden geen octrooien verleend mogen worden. 2. (Software-)Octrooien worden verleend op triviale uitvindingen. 3. Het octrooisysteem is niet zinvol. 4. Het EOB gaat als internationale organisatie volledig haar eigen weg zonder dat iemand greep heeft op deze miljarden-zeepbel.

    Ad 1: Volgens internationale verdragen (WTO-TRIPs verdrag en Europees octrooiverdrag EOV) moeten octrooien verleend worden voor alle technische uitvindingen (mits aan de gebruikelijke eisen van bijvoorbeeld nieuwheid en inventiviteit voldaan wordt), en mag hierbij niet gediscrimineerd worden naar technisch gebied. Dit principe is ook bevestigd in overweging 12 van EU richtlijn 98/44/EG. Dus: ook als een technische uitvinding (zoals bijvoorbeeld audio- of video-compressie) met behulp van software ge?mplementeerd kan worden, dan moet daar octrooi op verleend worden zodra aan de gebruikelijke eisen voldaan is. Op dit punt heeft de wetgever een keuze gemaakt door accoord te gaan met het WTO-TRIPs verdrag en het EOV. Op dit principi?le punt kun je het EOB dus niets verwijten als ze gewoon de wet uitvoeren.

    Ad 2: Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Dit geldt voor octrooien in de chemie, in de werktuigbouw, en ook voor octrooien op uitvindingen die met software ge?mplementeerd kunnen worden. Tenslotte wordt het onderzoek naar de verleenbaarheid van octrooiaanvragen gebaseerd op een nieuwheidsonderzoek, en als dan de relevante literatuur niet gevonden wordt, dan gaat het helaas fout. Dat is niet goed, maar het is geen reden om het octrooisysteem te willen afschaffen (geheel of voor het deelgebied van uitvindingen die met software ge?mplementeerd kunnen worden). Er moeten alleen goede correctie-mechanismen zijn, en die zijn er: – tijdens de verleningsprocedure mag iedereen het EOB informeren over relevante literatuur, zodat die meegenomen kan worden bij het onderzoek naar verleenbaarheid. – binnen 9 maanden na verlening mag iedereen bij het EOB bezwaar maken tegen een onterechte verlening, en bij een terecht bezwaar wordt het octrooi Europa-wijd herroepen. – na verlening mag iedereen naar de nationale rechter om een Europees octrooi voorzover dat voor het land van die rechter verleend is te laten vernietigen als het onterecht verleend is.

    Ad 3: Zonder octrooien kunnen uitvindingen nagemaakt worden zodra ze op de markt komen of anderszins bekend worden. Lijkt misschien leuk, maar wie profiteert daarvan? In Europa hebben we gelukkig een hoop slimme mensen met goede idee?n, maar helaas is men in Azi? veel beter in goedkope massafabricage. Afschaffen van het octrooisysteem betekent dan alleen maar dat de Aziatische industrie niet eens meer hoeft te betalen voor hun gebruik van de goede idee?n die we in Europa bedenken. Wie betaalt dan nog het salaris van die Europese ingenieurs?

    Ad 4: Elke internationale organisatie wordt bestuurd door haar verdragsstaten. Elke regering van elk van die verdragsstaten kan door het eigen parlement ter verantwoording worden geroepen voor wat betreft de opstelling van die regering in een internationale organisatie. Bij het EOB besluiten de verdragsstaten in het kader van de Raad van Bestuur (Administrative Council) van het EOB. Deze Raad van Bestuur heeft het laatste woord, niet in individuele beslissingen waarvoor een onafhankelijke instantie het laatste woord heeft (en op grond van Artikel 6 EVRM ook moet hebben), maar wel op het punt van beleid. Deze Raad van Bestuur is tamelijk kritisch op wat het EOB doet. Het klopt dus gewoonweg niet dat het EOB als internationale organisatie volledig haar eigen weg gaat zonder dat iemand greep heeft op deze miljarden-zeepbel. Waarom is het plotseling trouwens een zeepbel: een grote organisatie met veel personeel (is ook nodig als je zo’n 200.000 nieuwe octrooiaanvragen per jaar krijgt te verwerken) kost nu eenmaal heel veel geld, dat overigens door de octrooiaanvragers en octrooihouders wordt opgebracht zonder dat er 1 cent belastinggeld in gaat.

    PS: iets roepen is natuurlijk leuk, maar het is misschien nog leuker als dat roepen ook nog ergens op slaat. Hoe heeft Philips de regering weten te chanteren?

  22. @Leo Steenbeek

    De verschillende discussies lopen hier inderdaad op een verwarrende manier door elkaar. De belangrijkste issue voor mij is dat het octrooisysteem als geheel schadelijk is (jouw puntje 3.) Dit is historische al verschillende malen aangetoond, en heeft er in de negentiende eeuw al toe geleid dat we hier in Nederland het systeem in zijn geheel hebben afgeschaft. (In 1918 is het, onder druk van Philips opnieuw ingevoerd). Bekende voorbeelden zijn de stoommachine van Watt, het vliegtuig, de radio techniek, allemaal toch echt niet triviale uitvindingen, waarvan de brede toepassing, op zijn minst in een aantal landen met zo’n 20 jaar is vertraagt door de werking van patenten. (Bij het niet triviale moet ik wel opmerken dat al die technologie?n niet uit de lucht zijn komen vallen, en dat ze zijn ontstaan door stapje bij stapje dingen te ontwikkelen, waarbij steeds de volgende generatie uitvinders kon voortbouwen op de resultaten van de vorigen — het is dan uitermate oneerlijk dat juist die ene partij die als eerste een bepaalde significante grens weet over te komen een monopolie krijgt ten koste van alle anderen — maar dat terzijde, het bewijs is volgens mij al lang duidelijk: het octrooisysteem is als geheel schadelijk voor de maatschappij.

    Bij softwarepatenten speelt nog een ander probleem. Traditioneel bestond er een onderscheid tussen een idee en een uitvinding. Octrooien worden verleent op uitvindingen, dat is het met veel proberen en experimenteren zien te vinden van een werkbare implementatie van een bepaald idee. Het octrooi krijg je dan in ruil voor het in detail beschrijven de manier waarop je je idee hebt gerealiseerd. Dit onderscheid tussen idee en uitvinding is naar mijn mening net zo relevant als het onderscheid tussen feiten en expressies bij het auteursrecht. Idee?n (en feiten) zijn vrij. Uitvindingen (en expressies) kunnen onderhevig zijn aan bepaalde exclusieve rechten. Dit onderscheid is tegenwoordig (soms door fout taalgebruik bij juristen en pro-patent lobbyisten) verwatert, en bij softwarepatenten vrijwel geheel verdwenen. In software is een voldoende precieze beschrijving van het idee (in de vorm van een computer programma) gelijk te stellen aan een implementatie (uitvinding), en zouden dus de octrooiclaims zelf, dus gewoon (noodzakelijkerwijs dus inbreukmakende) implementaties van het octrooi zijn. Dit brengt natuurlijk fundamentele problemen met zich mee, waar het de traditionele grenzen van het octrooirecht aangaat. In de praktijk zijn echter veel softwarepatenten dusdanig wollig of breed geformuleerd dat je er als software engineer werkelijk helemaal niets mee kunt. Het zijn claims op idee?n, niet op uitvindingen, en alleen daarom al ontoelaatbaar: ze voldoen niet aan de vereiste dat ze de uitvinding voldoende beschrijven voor iemand (met voldoend vakkennis) om ze na te doen.

    Ad 1: Inderdaad bestaat het WTO-TRIPs verdrag en het EOV, en is het inderdaad door diverse parlementen geaccepteerd. Maar daarmee is het nog geen goede wetgeving. Naar mijn inzicht zijn ze dat in het geheel niet, en zul je er in de politiek dus naar moeten streven deze verworpen te krijgen, zodat we van het maatschappelijk schadelijke systeem van octrooien af kunnen komen. Echter, ook binnen de contouren van die verdragen is voldoende ruimte, bijvoorbeeld voor het EOB of wetgevers om op een andere manier met softwareoctrooien om te gaan. Je kunt bijvoorbeeld discussi?ren over wat precies met “technisch” bedoeld wordt, bijvoorbeeld door te stellen dat er tenminste een (niet triviale) fysieke transformatie aan te pas moet komen, waarmee je alle uitvindingen waarbij het “inventieve” karakter hem zit in de software zou kunnen uitsluiten, ook binnen de contouren van de bestaande verdragen.

    Ad 2. In de praktijk zijn dit soort beweringen leuk, maar niet erg werkbaar. Rechtzaken zijn zeer kostbaar. De maatschappelijke schade van (triviale) octrooien is dan meestal al aangericht. Een kenmerkend voorbeeld is de zaak RIM/Blackberry patenten in de VS. Op grond van een aantal bedrijfseconomische redenen zijn hier claims met betrekking tot octrooiinbreuk geschikt voor een zeer fors bedrag. Kort daarop bleken de betreffende patenten ongeldig. Schokkend. Dit zou je mogelijk kunnen verhelpen door het patentbureau een vorm van product-aansprakelijkheid te geven: blijkt dat zij foute octrooien uitdelen, dan mogen ze opdraaien voor de schade (die dan uit de fees betaald zullen moeten worden).

    Ad 3. Dit is een herhaling van de bekende octrooi-mythe, die ik ernstig bestrijd, en waarvan volgens mij al overduidelijk is aangetoond dat zij op misvattingen is gebaseerd. Merk op dat ook hier het onderscheid tussen idee en uitvinding niet gehanteerd wordt. Vroeger waren er ook mensen die pleitten dat het afschermen van je markten met hoge invoerheffingen goed was voor je nationale economie. Hier zijn de meeste economen het tegenwoordig wel over eens dat dat onzin is.

    Ad 4. Zonder ??n cent belastinggeld is een vage kreet. Dat de octrooiaanvragers betalen voor het patentbureau zorgt ervoor dat de belangen van octrooiaanvragers door het EOB voorop gesteld zullen worden, terwijl zij als door de overheid gesanctioneerde monopolist eigenlijk het publieke belang zou moeten dienen, door zo min mogelijk (binnen de bestaande regels) patenten te geven, omdat octrooien leiden tot een vorm van particuliere belastingen. De miljarden worden uiteindelijk wel degelijk door het publiek opgehoest. Mijn voorstel hierboven voor productaansprakelijkheid voor het EOB hierboven zou al iets helpen, omdat het de kosten voor patenten omhoog zal duwen, waardoor vanzelf het aantal zeer slechte octrooien gaat verdwijnen.

    Gezien het bovenstaande lijkt mij de beste strategie te streven naar een volledige opheffing van het systeem, en, voordat het zover is, zoveel mogelijk de allerschadelijkste kanten van het systeem aan te pakken. Ook het afschaffen van allerlei handelsbelemmeringen is een proces dat jaren heeft geduurd, en nog steeds doorgaat.

    Jeroen Hellingman.

  23. Over dat Philips-punt: die oude koe komt regelmatig uit de sloot, maar ik heb ook na vier jaar zoeken nergens een bron gevonden. Ik ben dus geneigd dit als fabel af te doen. Of heeft iemand documentatie dat het echt (mede) Philips was dat lobby’de voor deze wet? Het was trouwens in 1910 dat de wet gemaakt werd en 1912 dat hij in werking trad.

  24. Wat het jaartal heb je gelijk. Mijn fout. Moet minder uit het hoofd proberen te doen. Hoe Philips betrokken was kan ik zo snel niet meer terugvinden, maar ik heb het niet uit mijn duim gezogen. Faber meldt in het NEHA jaarboek 2003 (www.neha.nl/publications/2003/2003-10faber.pdf, pagina 215) dat in 1910 de regering overstag ging onder druk van een buitenlandse dreiging Nederlandse merken niet langer te beschermen, en dat de meeste industri?len hiermee instemden. Hij geeft hiervoor een referentie, maar die kan ik nu niet raadplegen (F. Gerzon, Nederland, een volk van struikrovers? De herinvoering van de Nederlandse octrooiwet (1869-1912), 1986. Heeft iemand toegang tot dit werk).

  25. Jeroen, het was niet mijn bedoeling jou van verzinnen te beschuldigen. Ik weet dat het verhaal al lang rondzingt, maar ik zoek nog steeds naar bronnen. Gerzon’s boek heb ik ooit tweedehands op de kop getikt. Die verwijst naar de Vereniging van Voorstanders (VvV) als de binnenlandse lobbyclubs, naast inderdaad de druk vanuit het buitenland (p. 54). Die club is uit 1886, ouder dan Philips dus. Ik dacht even de ingescande archieven gevonden te hebben, maar ik zal naar Den Haag moeten om het in te mogen zien.

    Op p. 73 schrijft Gerzon dat Philips wel profiteerde van de instroom van ex-werknemers van Engelse gloeilampenfabrieken, die naar Nederland kwamen omdat Edison hun bedrijven kapot geconcurreerd had (onder andere met zijn gloeilampenoctrooien). De Nederlandse gloeilampenindustrie (naast Philips ook Pope uit Venlo en Boudewijnse in Middelburg) maakte zich dan ook zorgen over de introductie van een octrooiwet, omdat ze vreesde dat hetzelfde zou gebeuren. De aniline-fabrikanten daarentegen had problemen met haar Duitse toeleveranciers, die vanwege de afwezigheid van octrooibescherming niet wilden leveren aan Nederlandse bedrijven.

  26. @Jeroen:

    het bewijs is volgens mij al lang duidelijk: het octrooisysteem is als geheel schadelijk voor de maatschappij
    Dat is wel wat gemakkelijk, en weinig overtuigend. Het feit dat sinds Watt zowel de techniek als de populariteit van octrooien een enorme vlucht hebben genomen lijkt me aan te tonen dat het octrooistelsel de voortschrijding van de techniek in ieder geval niet heel erg in de weg heeft gezeten.

    Ik lees in je verhaal geen argumenten die weerspreken dat een octrooistelsel wel degelijk een stimulans geeft om onderzoek te doen en de resultaten daarvan te publiceren. Ik zie zelf ook niet hoe dat te weerspreken valt. Deze stimulerende werking is op zichzelf genomen duidelijk voordelig voor de maatschappij. Inderdaad staat daar tegenover dat het verlenen van een monopolie ook remmende effecten kan hebben, met name wanneer een octrooi alleen wordt gebruikt om het gebruik van de uitvinding te verbieden. Jij bespreekt alleen die laatste kant van het verhaal.

    Het is op zich begrijpelijk dat een lobbygroep een eenzijdig verhaal verkoopt, maar het gevolg is wel dat wie zich ook maar enigszins serieus (en objectief) in de materie heeft verdiept, wel heel snel door dat verhaal heen prikt. Het is eenvoudigweg niet erg serieus te nemen.

    Hetzelfde voor het Philips-punt: blijkbaar is dat een onvervalste “mythe”, of in de woorden van de petitie: een leugen die moet worden doorgeprikt.

    Als je echt iets wilt bereiken, lijkt het me beter om met een eerlijk verhaal te komen. Als je overtuigt bent van je eigen gelijk, moet het toch ook mogelijk zijn om dat gelijk te halen op basis van een afgewogen, objectief en eerlijk verhaal?

    Het octrooi krijg je dan in ruil voor het in detail beschrijven de manier waarop je je idee hebt gerealiseerd. (…) In software is een voldoende precieze beschrijving van het idee (in de vorm van een computer programma) gelijk te stellen aan een implementatie (uitvinding), en zouden dus de octrooiclaims zelf, dus gewoon (noodzakelijkerwijs dus inbreukmakende) implementaties van het octrooi zijn.

    Je verwart de beschrijving van een octrooi met de claims. Het is de beschrijving die uitlegt hoe je de uitvinding (dat wat binnen de claims valt) kunt bouwen. En als je kunt programmeren zul je het toch wel eens zijn dat daar vrijwel nooit een complete programmalisting voor nodig is.

    In de praktijk zijn echter veel softwarepatenten dusdanig wollig of breed geformuleerd dat je er als software engineer werkelijk helemaal niets mee kunt. Het zijn claims op idee?n, niet op uitvindingen, en alleen daarom al ontoelaatbaar: ze voldoen niet aan de vereiste dat ze de uitvinding voldoende beschrijven voor iemand (met voldoend vakkennis) om ze na te doen.

    Als de beschrijving niet voldoende informatie geeft om de uitvinding na te doen, is het octrooi ongeldig en behoort het niet te worden toegekend. Heb je voorbeelden van verleende softwareoctrooien waarvoor dit geldt?

  27. Leuk dat er nog gediscusseerd wordt over softwarepatenten!

    Het valt me op dat de toon hier en daar wat scherp is, maar dat is alleen maar goed. Dat betekent dat het mensen wat kan schelen en het onderwerp hen raakt.

    Overigens is deze petitie geen actie van Vrijschrift, voor zover ik weet. De site zelf zegt: “Initiatiefnemer en verantwoordelijke voor deze site: Ivan F. Villanueva B. oud-commissielid van FFII e.V., Esoma asbl.”. Maar goed, het gaat om de inhoud.

    Op zich is het natuurlijk waar dat de status van de door Arnoud genoemde octrooien niet actueel is en het zal misschien best zo zijn dat het EOB haar leven een stuk gebeterd heeft. Al een hele stap in de goede richting.

    Dit betekent dat we nu meer tot de kern van de discussie komen. In het verleden ging de discussie vooral over “triviale” of “ongewenste” octrooien, in wezen gefundeness fressen voor ons, de anti-software-patent lobby, die daar dan ook goed gebruik van gemaakt heeft.

    Nu dus de meer principiele discussie. Zijn octrooien wel goed om de innovatie te stimuleren, en, is software anders dan andere vormen van techniek?

    De eerste vraag is al lastig te beantwoorden. Het idee is dat innovatie staat of valt met het “standing on the shoulders” effect. Met andere woorden: innovatie kan gestimuleerd worden als bedrijven hun uitvindingen publiceren zodat anderen daar op voort kunnen bouwen. Wil dit kunnen werken, dan moet er in ieder geval aan ??n hele belangrijke voorwaarde voldaan worden:

    Een adequate publicatie.

    Dat betekent: a) snel publiceren en b) zodanig publiceren dat het “nawerkbaar” is. Dat “een gemiddelde vakman” aan de octrooibeschrijving genoeg heeft om de uitvinding na te kunnen maken.

    Zo lang aan deze voorwaarde niet voldaan wordt, kan het octrooi-systeem van je lang zal ze leven niet werken zoals het bedoeld is. En met name op dit punt kan er nog een heleboel verbeterd worden. Als ik bijvoorbeeld de oude patenten van Nikola Tesla bekijk, dan moet ik toch constateren dat in ieder geval qua inhoud de publicaties van vandaag de dag niet in de schaduw kunnen staan van wat ooit het geval was.

    Het fundament van waar het octrooi-systeem mee zou moeten werken is weg geslagen, omdat de kern van waar het om draait, publicatie van werkende uitvindingen, langzaam maar zeker onderuit geschoffeld is. Wat men hede ten dage publiceert is, kort door de bocht gezegd, geen publicatie van een uitvinding maar een publicatie van een combinatie van juridisch gebrabbel en rammelende technische beschrijvingen die niet ten doel hebben vervolg innovatie te stimuleren maar in wezen het omgekeerde beogen: vervolg innovaties de kop indrukken. En de publicaties van vandaag de dag zijn dan ook vaak alles behalve daadwerkelijk “nawerkbaar”.

    Een concreet voorbeeld zijn de octrooien van Edwin Gray: http://www.free-energy.ws/edwin-gray.html

    Deze octrooien zijn al lang verlopen, maar geen hond die het voor elkaar krijgt om zijn motoren na te maken. Waarom? Omdat in de octrooien essentiele punten zijn weg gelaten. Er staat genoeg om de uitvinder te beschermen tegen namaak, maar niet genoeg om daadwerkelijk van de publicatie van een, in dit geval zeker niet triviale, uitvinding te kunnen spreken.

    Je kunt dus op je klompen aanvoelen dat “nawerkbaarheid” en “adequate publicatie” het volgende onderwerp van discussie zullen worden. En pas als dat aangepakt is, kan men tot de principiele vraag komen:

    Kan het octrooisysteem uberhaupt werken om innovatie te stimuleren?

    Die vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden, omdat er meerdere krachten een rol spelen. Een fundamenteel nadeel van het octrooisysteem is dat de beloning pas achteraf komt. Pas komt als de innovatie, de uitvinding, al gedaan is. Het kan dus bijna per definitie niet de zwaarste overweging zijn bij de beslissing: “ga ik wel of niet innoveren?”.

    Want ook al zou je willen innoveren en weet je bijna zeker dat je een octrooi zou kunnen krijgen, dan heb je altijd eerst die andere prangende vraag: Hoe ga ik het financieren?

    Als je je beloning pas achteraf krijgt, dan kan het dus bijna niet helpen om die alles-overheerstende beperking te overkomen, tenzij je al over enorme financiele spierballen beschikt. Maar die bedrijven die daarover beschikken zullen zowiezo moeten innoveren, anders kunnen ze niet concurreren.

    Het is daarom nog maar de vraag of het octrooisysteem per saldo uberhaupt postief uitpakt, ook als wel adequaat gepubliceerd wordt. Ik zou er wel een kratje Grolsch op durven zetten dat een beleid waarbij de overheid al het geld dat nu door het octrooi-systeem wordt opgestookt zou investeren in de financiering van innovatieve start-ups effectiever is dan het hele octrooi systeem, omdat het octrooisysteem per definitie alleen helpt om reeds gedane investeringen terug te verdienen, maar niet helpt om te investeren in “unproven technology”, waar we het juist van moeten hebben.

    Om een idee te krijgen van wat er gebeurt als de overheid researchers ongelimiteerde budgetten en resources ter beschikking stelt, verwijs ik graag naar het boek “The Reich of the Black Sun” door Joseph Farrell: http://missilegate.com/rfz/swaz/

    Het is werkelijk ongelooflijk wat er in een paar jaar tijd door Hitlers R&D programma is ontwikkeld, hoe verschrikkelijk ook de gebruikte methodes en het aan velen toegebracht leed dat daarmee gepaard ging. Maar het is wel een feit dat de JSF die we allicht straks gaan aanschaffen in 1945 al achterhaald was, want toen waren er al “flugscheiben”, UFOs, die letterlijk cirkeltjes kunnen draaien om die JSF: http://greyfalcon.us/German%20UFOs.htm

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.