Help, mijn baas Twittert ook

Een lezer mailde me:

Ik hoor van steeds meer mensen op Twitter dat hun ‘baas’ ook op Twitter komt en ze gaat volgen. Over het algemeen vinden ze dat niet zo fijn en zie ik dat ze voorzichtiger worden in wat ze zeggen. Dit roept volgens mij interessante juridische vragen op. Mag je bijvoorbeeld onder werktijd twitteren, maar dan wel je baas blokken? Of heeft die recht om te zien wat je uitspookt?

Voor twitteren onder werktijd gelden dezelfde regels als bij ander internetgebruik: dat mag, maar met mate en het mag je werk niet hinderen. Ook heb je rekening te houden met bedrijfsbelangen. Je mag dus geen beursgevoelige informatie via een tweet naar buiten brengen als je werkt bij een beursgenoteerd bedrijf. Uitvinders die hun grote ontdekking per Twitter naar buiten brengen, beperken daarmee de kans op octrooi.

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft bepaald dat je ook onder werktijd, en zelfs met de apparatuur van de baas, privégesprekken mag voeren, mits dus met mate. Sterker nog, je werkgever mag niet zomaar monitoren en opnemen wat jij privé allemaal uitspookt. Pas bij concrete aanwijzingen dat je je werk verzaakt, mag deze jou gaan volgen en ingrijpen. Je hebt een redelijke privacyverwachting op het werk, aldus de jurisprudentie.

Maar bij Twitter heb je heel weinig privacyverwachting, want je maakt zelf die gegevens openbaar en dus mag je baas die ook lezen. Natuurlijk heb je het recht om hem te blokken, maar er zijn genoeg manieren waarop hij alsnog te weten kan komen wat je zegt.

Als je vanwege je baas voorzichtiger gaat worden in wat je twittert, dan is dat volgens mij wel een teken dat je zelf al weet dat je niet helemaal netjes bezig bent. Toch?

Arnoud

5 reacties

  1. Een kleine stap bij het onderwerp vandaan: uit het artikel begrijp ik dat willekeurig monitoren van verkeer van alle werknemers zelfs strafbaar is.

    Zijn er weleens werkgevers daadwerkelijk strafrechterlijk veroordeeld voor iets dergelijks? Wie is hier eigenlijk degene in die zin verantwoordelijk is? De manager die het opdraagt, of de netwerkbeheerder die kan vermoeden dat er toch wel heel breed gemonitord wordt?

    Bij mijn eigen werkgever is dit allemaal netjes geregeld. Ik ken echter een werkgever waarbij het heel normaal is dat beheerders zelfstandig in verkeer van andere gebruikers kijken, tot op het punt dat ze een chatserver zien waar de gebruiker actief op is, en daar ook gaan chatten.

    In een ander geval (ander, klein bedrijf) was er sprake van een werknemer die absurd veel tijd aan prive-internet besteedde (vele uren per dag) en hierop aangesproken is. Er is toen zonder zijn medeweten een programma geinstalleerd dat screenshots maakt. Echter, deze screenshots werden niet puur bewaard als bewijs voor een ontslagprocedure, maar met alle collega’s (behalve de medewerker in kwestie) gedeeld.

    Deze voorbeelden (zeker het eerste) lijken mij dan toch in het strafbare vallen. Maar gaat een werknemer daadwerkelijk aangifte doen tegen zijn werkgever? Dat lijkt mij aardig storend voor de arbeidsrelatie, hoewel uiteraard de vraag is of je wel bij een dergelijk bedrijf wilt werken…

    Meer on-topic: het lijkt me een grijs gebied of je wel netjes bezig bent. Als je twittert met de gedachte dat alleen jouw vrienden dat lezen, kan je vergelijkbare dingen zeggen als in een kroeg met vrienden. En daar kunnen best wat minder aardige dingen over je baas bij zitten. Maar als je met die gedachte twittert, zit daar al de fout.

  2. Het heimelijk opnemen kan strafbaar zijn, mits dat “wederrechtelijk” gebeurt. Een werkgever zou kunnen zeggen dat hij een recht heeft, het zijn uiteindelijk zijn systemen en netwerken. Maar inderdaad, het is mogelijk dat een werkgever strafbaar handelt als hij op bepaalde manieren zijn werknemers volgt.

    Ik zou in zulke gevallen altijd adviseren via de OR te handelen, die kunnen klachten verzamelen en in ??n klap op tafel leggen.

  3. @Erik Bij mijn eigen werkgever is dit allemaal netjes geregeld. Ik ken werkgevers die van mening waren, dat ze ook alles netjes geregeld hadden. Totdat bij een naspit klus bleek dat de meldingen bij het CBP niet meer actueel waren, niet alle nieuwere activiteiten waren aangemeld en als klap op de vuurpijl kregen lang niet altijd de nieuwe medewerkers de gedragscodes overhandigd, want dat was zo’n gedoe. En was het kwade of boze opzet? Nee niet eens. De P&O medewerkers en het management, maar ook de ORleden waren zich er eenvoudig weg niet van bewust dat dit serious business hoort te zijn.

    Wat ik er mee wil zeggen: wellicht heb je ook als werknemer een taak er voor te zorgen, dat er op dit vlak heldere en correcte regels zijn. Daarmee voorkom je dan in ieder geval, dat -zoals jij schetst- medewerkers onterecht data zoals screenshots te zien krijgen.

  4. @Erik Romijn Ik heb zelf enigszins oppervlakkig onderzoek gedaan naar onder andere de strafrechtelijke kant van het monitoren van werknemers. Voor zover ik kon nagaan zijn er geen interessante rechterlijke uitspraken gedaan (door nationale rechters) over het monitoren door werkgevers. Mijn paper staat online, is nagekeken door een hoogleraar, maar geschreven door (slechts) een eerstejaars rechtenstudent. Arnoud wordt in ieder geval netjes vermeld als bron, dus dat is in orde 🙂

  5. @BSpecht Het screenshot-verhaal lijkt me toch wel een geval waarbij elke betrokkene zou moeten weten dat het niet kan. Maar bij meer subtielere gevallen kan ik mij goed voorstellen dat fouten onbewust gebeuren.

    Ter verheldering, voordat ik iemand impliciet beschuldig: de bedrijven in kwestie betreffen (ex-)werkgevers van kenissen, niet van mijzelf.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.