“Auteursrecht moet op de schop” (bij De nieuwe reporter)

Gisteren verscheen op De Nieuwe Reporter een stuk van journaliste en ‘nerdette’ Sanne Brand waarin ik uitgebreid wordt geïnterviewd over auteursrechten en recente Cozzmoss-claims van Trouw en andere kranten.

De regelgeving rondom het auteursrecht moet op de schop. De huidige auteurswet is namelijk zwaar achterhaald, vindt ICT-jurist Arnoud Engelfriet. “De wet werkt niet goed meer en is dringend aan een grote onderhoudsbeurt toe.”

Uiteraard is zo’n stelling een aardige knuppel in het hoenderhok van broodschrijvers, getuige de comments. Maar waarom spreken ze daar allemaal in de derde persoon over elkaar in plaats van te reageren op elkaar?

Arnoud

4 reacties

  1. Beste Arnoud,

    Voor de anderen kan ik niet spreken, wel voor mezelf: ik vind het handig om bij zo’n discussie over elkaar te schrijven “in de derde persoon” omdat dan voor de lezers meteen duidelijk is over wie het gaat. Dat is dus en reageren op elkaar en anderen in die discussie toelaten.

    Cheers, Pierre

  2. Discussie voeren “in de derde persoon” is een juridische en politieke traditie; je hoort het in de Tweede Kamer: “Meneer de Voorzitter, de Minister slaat in deze de plank geheel mis.” Het idee achter deze stijl is dat je spreekt of schrijft met het doel een onafhankelijk derde (de rechter in een rechtszaak, het publiek, collega politici) te overtuigen en niet degene die de afwijkende mening presenteert. Een voordeel van deze vorm van argumentatie, vergeleken met het direct aanspreken van iemand op zijn meningen, is dat aanvallen op de argumentatie niet makkelijk gemengd kunnen worden met aanvallen op de persoon; een voorbeeld: “Arnoud, denk aan je logica wanneer …” wordt “Arnoud maakt een logische fout wanneer …”. (Een alternatieve tweede-persoons formulering “Arnoud, je maakt een logische fout wanneer …” leidt al tot zakelijkere en minder persoonlijke discussies.)

    Samengevat: het is een stijlfiguur die het makkelijker maakt om te concentreren op zakelijke argumentatie.

  3. Nadeel van dit soort selectief citeren is natuurlijk dat het geen goed beeld geeft, omdat het uit de context wordt gehaald…

    Ik denk dat ze het ook wel een beetje te persoonlijk hebben genomen toen je zei dat hun systeem (dus die van Trouw) om geld te verdienen niet goed was.

    Natuurlijk gaat het wel om een nieuwe generatie, maar voor hun blijft het wel lastig te begrijpen. En dat zie je denk ik ook terug hoe het artikel opgebouwd is, inclusief de manier waarop het citaat gebruikt werd.

  4. Je zou toch haast gaan denken of dit nou net niet van het soort journalisten zijn die alleen iets opwindend willen schrijven, i.p.v. beter op te letten en ook duidelijk het hoe en waarom erin mee te nemen?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.