Britse Kijkwijzer niet rechtsgeldig, want nooit aangemeld bij Europese Commissie

pacman-spelletjes-gewelddadig.pngDe Britse Video Recordings Act uit 1984 tegen gewelddadige games blijkt ongeldig, meldde Tweakers gisteren. Deze wet blijkt nooit bij de Europese Commissie te zijn aangemeld en is daarom formeel nooit in werking getreden. Of zoiets. Want sinds wanneer moet je als EU-lidstaat een wet aanmelden bij de Europese Commissie voordat deze rechtsgeldig is in jouw land?

Zo’n regel is er niet. Een land kan zijn eigen wetten aannemen, en zolang die niet in strijd zijn met het EU-recht, hoeft men verder niets te doen. Is de wet wel in strijd met EU-recht, dan hoor je dat vanzelf van de Europese rechter. Of misschien wel van je eigen rechter, als ze goed opletten.

Maar soms blijkt dat toch anders te liggen. Een slimme Slashdotter wees erop dat het hier om Richtlijn 83/189/EG gaat. Deze schrijft voor dat wanneer een EU-lidstaat standaarden wettelijk verplicht wil stellen, men de Commissie hiervan zo snel mogelijk op de hoogte moet stellen.

En dat is wat er hier fout ging. De Video Recordings Act bevat namelijk een standaard: de labeltjes “universal”, “parental guidance” en diverse leeftijdscategorieën die wij ook kennen met de Kijkwijzer. Ook zulke standaards moeten worden aangemeld, en dat is dus wat de Britten vergeten zijn.

Men is nu van plan om zo snel mogelijk reparatiewetgeving in te voeren. In de tussentijd hebben alle winkeliers toegezegd vrijwillig de leeftijdsgrenzen toch te handhaven. Opvallend is nog wel dat alle strafvervolging wordt stopgezet tegen mensen die nu voor de rechter staan vanwege schending van deze wet, maar mensen die reeds veroordeeld zijn, blijven gewoon zitten. Dat begrijp ik niet: een wet is rechtsgeldig of hij is het niet, en als hij het niet is dan kun je er niet onder veroordeeld worden.

Arnoud

5 reacties

  1. Het feit dat partijen die al veroordeeld zijn op basis van een ongeldig wet, is in strijd met het legaliteitsbeginsel (nulla poene sine lege). Echter creatief gedacht is het zo dat de inhoud van de wet en de strafbaarheid van overtreding er van bekend zijn gemaakt door middel van de wet, waar men zich aan dacht te moeten houden. Als de reparatiewet met terugwerkende kracht wordt ingevoerd kan dit probleem worden opgelost. Dit zou normaliter in strijd zijn met het legaliteitsbeginsel. Echter omdat iedereen van de ongeldige wet dacht dat deze wel degelijk geldig was, was de strafbaarheid van de overtreding al bekend. Dat lost het probleem met het legaliteitsbeginsel weer op. Alleen voor de periode tussen het bekend worden van de ongeldigheid van de wet en de invoering van de reparatiewet gaat dat niet op.

  2. Dit is de oude Securitel-problematiek, die we in 1997 in Nederland ook hebben meegemaakt. Technische voorschriften met consequenties voor de interne markt moeten worden aangemeld bij de Europese Commissie. Even dachten we dat alle wetgeving over ademtests, gokautomaten etc. ongeldig was, maar we hebben het snel hersteld door de wetten alsnog aan te melden. Zie bijv. http://appia.rechten.vu.nl/~vior/artikelen/securitel.htm en http://www.volkskrant.nl/archiefgratis/article727802.ece/Wijersen_Securitel.

  3. @ Arnout Veerman

    Je stelt het volgende.

    Echter omdat iedereen van de ongeldige wet dacht dat deze wel degelijk geldig was, was de strafbaarheid van de overtreding al bekend.

    Dit klopt niet aangezien je zelf zegt dat nulla poene sine lege geldt. En er was geen wet.

    Je houdt hier de redenering aan

    Als A dan B C Dus B.

    Een wet geldt indien hij niet in strijd is met het door jou gestelde beginsel. Als een ieder denkt dat hier aan voldaan is, maar dat is er niet, dan is de wet nog steeds niet geldig volgens mij. En anders zou ik daar graag een uitspraak bij zien die stelt dat dit zo is.

    Als iedereen denkt ik een crimineel ben, wil dat nog niet perse zeggen dat ik dat ook ben.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.