Is een afgesloten Hyve nu wel of niet openbaar?

Kun je op een afgesloten Hyvespagina smaad plegen, oftewel “ruchtbaarheid geven aan een bepaald feit”? Vorig jaar november bepaalde het Hof Leeuwarden van wel, maar een maandje eerder vond het Hof ‘s-Hertogenbosch juist van niet. Dat signaleerden Edward Brüheim en Arno Lodder een tijdje terug.

In beide gevallen ging het om smaad, waarbij het relevante criterium is of je “ruchtbaarheid” geeft aan een bepaald feit. Volgens de Hoge Raad betekent dat “ter kennis van het publiek brengen”, waarbij “publiek” wordt gedefinieerd als “een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden”. De standaardvergelijking is die van de huiskamer: wat je daarin zegt, is in principe geen smaad, omdat de daar aanwezigen geen “publiek” zijn. (Tenzij je natuurlijk willekeurige derden door je woonkamer laat lopen.)

Het Hof Den Bosch oordeelde dat

de verdachte de gewraakte berichten niet ter kennis heeft gebracht aan een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden, maar aan een beperkt aantal selecte personen. Hierdoor is niet voldaan aan het bestanddeel “met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven”.

Het ging in deze zaak namelijk om slechts 10 à 12 personen (voornamelijk familieleden) die toegang hadden tot de krabbels. Op zich is dat te billijken, iets aan een paar familieleden vertellen is niet hetzelfde als willekeurige mensen op straat aanschieten. Echter, in het Leeuwardse arrest kwalificeerde het Hof de 25 Hyvesvrienden die de verdachte had als

een in potentie ruimere kring van personen, die kennelijk naar eigen inzicht en zonder enige restrictie over de uitlatingen mocht beschikken, waarbij daarnaast een verdere verspreiding van de gewraakte tekst door de oorspronkelijk geadresseerden -gezien de aard van de beschuldiging- voor de verdachte niet alleen in theorie voorzienbaar was maar ook op voorhand feitelijk te verwachten viel.

Daarmee was die groep Hyvesvrienden ineens wél een groep “betrekkelijk willekeurige derden”.

Hoe valt dit verschil te verklaren? Het ligt voor de hand om naar die aantallen te kijken, maar dat lijkt me te simplistisch. Arno Lodder vindt “de wijze van beheer van een profiel en de wijze van communiceren” belangrijker. Edward Brüheim lijkt het met hem eens te zijn als hij schrijft:

Zou dit oordeel anders geweest zijn als de vrouw een groot copyright-symbool onder haar schrijfsels had geplaatst, of iedere bijdrage was begonnen met de zin: “Wat ik nu ga vertellen, moet wel tussen ons blijven!”?

Ik betwijfel echter of dat veel zal helpen. Volgens mij was de zwaarte van de uitlating belangrijker. Iemand uitmaken voor kindermisbruiker is een heel stuk heftiger dan iemand een oplichter noemen (“althans (telkens) een of meerdere tekst(en) van gelijke aard en/of strekking”). En bij zo’n zware beschuldiging, gedaan door iemand die het kan weten, is het inderdaad te verwachten dat die mensen het gaan doorvertellen buiten de directe kring van lezers. Het Hof Leeuwarden doelt daar volgens mij op met

waarbij daarnaast een verdere verspreiding van de gewraakte tekst door de oorspronkelijk geadresseerden -gezien de aard van de beschuldiging- voor de verdachte niet alleen in theorie voorzienbaar was maar ook op voorhand feitelijk te verwachten viel.

en dat aspect zie ik niet terug in het arrest uit Den Bosch. Het is alleen wel een heel lastig criterium: je moet bij het doen van de beschuldiging je afvragen of je lezers het door gaan vertellen. Dat lijkt me niet werkbaar in het algemeen, dus ik hoop dat één van deze zaken naar de Hoge Raad gaat voor een definitief oordeel over de “virtuele huiskamer”. Hoewel, een huiskamer vol met krabbels?

Update (27 juli 2011) de Hoge Raad oordeelt in cassatie van de Leeuwardse zaak dat het Hof daar correct gehandeld heeft. Als vaststaat dat

de tekst op de Hyves-pagina van de verdachte zichtbaar was voor personen die kennelijk naar eigen inzicht en zonder enige restrictie over de uitlating konden beschikken,

dan mocht de verdachte verwachten dat de geplaatste tekst verder zou worden verspreid. Daarmee was inderdaad sprake van smaad. De HR doet geen uitspraken over hoe groot die groep moet zijn: het gaat dus om “mocht iedereen met de uiting doen wat hij wilde, of was er een impliciete dan wel expliciete geheimhouding”.

Update (9 juli 2012) in een andere zaak waarbij smaad civielrechtelijk aan de orde was, bepaalde de rechter dat de grens bij hem op “meer dan om en nabij 15 mensen” zou liggen. Bewijsopdracht aan de eiser gegeven of dat gehaald werd. We zullen zien.

Arnoud

7 reacties

  1. En stel dat de hoge raad dezelfde mening is toegedaan als het hof in Leeuwarden, Moet ik dan ook in mijn actuele huiskamer op mijn woorden gaan letten en mij af gaan vragen wat mijn visite gaat doen met de door mij gedane uitspraken?

  2. Dat zou zomaar kunnen. De HR zou de insteek kunnen kiezen dat je goed moet selecteren tegen wie je praat en dat je moet zorgen dat deze mensen het niet zomaar doorvertellen. Maar de HR kan ook kiezen voor de insteek dat internetfora/blogs/hyves per definitie geen huiskamer zijn omdat de omvang van zo’n online medium onbeperkt is.

  3. Ik heb me nu al een aantal keren afgevraagd wat er bedoeld kan zijn met dat “een in potentie ruimere kring van personen”.

    Ik bedoel, ja natuurlijk zit er geen bovengrens op het aantal leden van een Hyve. Maar voor het echt groot wordt moet er toch wel heel wat gebeuren. Of bedoelt de rechter hier misschien dat Hyves een lek zou kunnen hebben of gehackt zou kunnen worden of haar beleid zou kunnen veranderen waardoor de verhalen op die manier op straat komen te liggen? Moet je daar misschien ook rekening mee houden?

    Het blijft een beetje een formulering die haakt bij mij.

  4. Is het smaad als je met vrienden in een huiskamer zit, niet wetende dat een van die “vrienden” de gehele discussie opneemt met een microfoon om later alles wat gezegd is publiekelijk bekend te maken? Is het smaad als je over de telefoon opmerkingen maakt tegen een vriend, maar waarbij het gesprek stiekem wordt afgeluisterd, om wat voor reden dan ook?

    Of liever gezegd: is het smaad indien je verwacht had dat de discussie prive zou blijven, maar waarbij de discussie toch bij een breder publiek bekend is geworden?

    Dat is volgens mij deels de gedachte achter Hyves. Het kan best zijn dat teksten toch openbaar zijn geworden terwijl de gebruiker dacht dat deze prive zouden blijven. Kan het niet zijn dat ook een deel van de tekst kon aangeven dat de opmerking tot een breder publiek gericht was? Bijvoormeeld een opmerking als “Van mij mag de hele wereld weten dat [smadelijke opmerking]” zou als een openbaring aan een algemeen publiek kunnen zijn, die op dat moment door een select groepje is gehoord.

    Aan de andere kant, is het smaad als je een bepaalde mening hebt? Iets als “[Smadelijke opmerking]” is heel wat anders dan “Ik vind dat [Smadelijke opmerking]”. We kennen een vrijheid van meningsuiting en dat betekent dat mensen het recht hebben op een smadelijke mening. En die mogen ze ook uiten zolang ze duidelijk maken dat dit hun eigen mening is. Toch?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.