Blogdialoog: Het conservatisme in het auteursrecht (Toekomst van auteursrecht)

sony-betamax-vcr-video.pngAuteursrechtenblog Futureofcopyright en ik gaan de komende tijd in dialoog over de toekomst van het auteursrecht. Elke zaterdag vind je hier of bij Future of Copyright een nieuwe post in de serie. We reageren op elkaars stellingen en hopen met een inhoudelijke discussie verder te komen in complexe auteursrechtelijke vraagstukken.

De entertainmentindustrie voldoet niet aan de behoeftes van haar klanten, maar daarom hoeft nog niet meteen alles als all-you-can-eat en tegen verplichte licenties via filesharing online. Zo vat ik de bijdrage van Future of Copyright van vorige week maar even samen. Ook in de comments alhier werd gesignaleerd dat het vooral in de uitwerking zou zitten en niet in de principes van het auteursrecht. FOC noemt dat de “krampachtige houding van de grote rechthebbenden”: die komen maar niet met nieuwe distributiemodellen, en zo wil de legale markt maar niet van de grond komen.

Tot op zekere hoogte hebben ze daarin gelijk. Als “Big Content” (zeg maar Hollywood plus de grote vier muziekmaatschappijen) zélf flexibele en innoverende diensten hadden gelanceerd aan het begin van dit decennium, dan hadden we deze discussie waarschijnlijk niet eens nodig gehad. Ongetwijfeld zouden er ook dan mensen zijn geweest die zonder te betalen werken zouden uitwisselen, maar dat was dan een marginaal verschijnsel gebleven, ongeveer net zoals er nu mensen gratis betaaltelevisie kijken of autorijden zonder wegenbelasting te betalen.

Maar of het spreekwoordelijke kopje koffie met de industrie genoeg zal zijn om ze over te halen nu dan alsnog met downloaddiensten en distributiemodellen te komen, betwijfel ik. Er is namelijk een heel fundamenteel probleem met auteursrecht. Dit probleem maakt het onwaarschijnlijk dat de industrie ooit uit zichzelf met innoverende internetdiensten zal komen.

Napster, KazaA, Bittorrent en al hun vrienden zijn wat economen verstorende technologieën noemen. Ze zetten de bestaande bedrijfsmodellen op hun kop. Geen innovatie in de vorm van een betere geluidskwaliteit of een sterkere compressietechniek, maar een innovatie die een andere vorm van afnemen, een andere vorm van zakendoen oplevert. Dat roept meteen weerstand op bij de gevestigde orde, want het tast meteen hún bottom line aan. Er is geïnvesteerd in productiemiddelen en afzetkanalen, er zijn winstprojecties gebaseerd op omzetverwachtingen, en die kunnen nu allemaal de prullenbak in.

Dit is natuurlijk niet uniek voor auteursrechten. Neem bijvoorbeeld de digitale camera. Deze technologie verstoorde de markt voor fotorolletjes en analoge camera’s. Omdat consumenten deze nieuwe technologie verkiezen boven de oude wint zij snel marktaandeel. Daar kan de gevestigde orde weinig aan doen. Er zit weinig anders op dan de nieuwe technologie omarmen en het verlies van de omzet aan fotorolletjes voor lief nemen. Het alternatief is de onvermijdelijke ondergang – verstorende technologieën kunnen bestaande markten compleet wegvagen.

Wél uniek voor auteursrechten is dat er niet echt één markt is die verstoord wordt. Er zijn twee produktgroepen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn: afspeelapparatuur en inhoud. Verstorende technologiën vinden altijd plaats aan de zijde van de apparatuur. Denk aan videorecorders, computers, CD-branders, internetverbindingen, peer-to-peer uitwisseling, Bittorrent-distributie en ga zo maar door. De bedrijfsvoering die daardoor verstoord wordt bevindt zich echter grotendeels aan de andere zijde. De opkomst van televisie verstoorde bijvoorbeeld vooral de markt voor bioscopen en filmzalen. Een televisiekijker betaalde niet om een film te kijken, dus kon van een televisiezender niet hetzelfde bedrag voor vertoning van een film gevraagd worden als van een bioscoop. Daar gaat je winstprojectie.

En nu komt het: waar een camerafabrikant de verstoring in zijn markt met lede ogen aan moet zien, heeft een filmproducent een wettelijk middel om de verstoring tot staan te brengen. Hij deelt gewoon geen licentie uit. Dat is immers geen plicht onder het auteursrecht. Of hij gaat nog een stapje verder en begint een rechtszaak tegen die technologie omdat deze immers alleen maar bedoeld is zijn auteursrechten te schenden.

De makers van die technologie hebben dat maar te slikken, of moeten dan diep door het stof om alsnog toegang tot die inhoud te krijgen die de consument graag wil afnemen via die nieuwe technologie. Dit verklaart waarom nieuwe technologieën vaak van rare beperkingen voorzien zijn – van heffingen op lege dragers tot kopieerbeveiligingen op stekkertjes (HDCP), waarom nieuwe diensten jarenlang op zich laten wachten – zoals streamingvideodiensten zoals Hulu. Of waarom ze onderuit gaan nog voor ze een succes zijn – Napster of Kazaa. De markt krijgt geen kans, zoals bij digitale camera’s wel het geval was, om te beslissen wat zij beter vindt, maar blijft afhankelijk van de welwillendheid van de rechthebbenden.

Dit is een rechtstreeks en onvermijdelijk gevolg van het principe van “de auteur beslist” in de huidige auteurswetten. De mogelijkheid om “nee” te zeggen tegen verstorende technologie is een machtig wapen – en daarmee een gigantische rem op innovatie. Dat downloadverbod dat FoC steeds bepleit, versterkt alleen maar hun positie, zonder dat er enige prikkel is om zelf wél met een innovatief bedrijfsmodel te komen voor internet.

Ik geloof dus niet dat we de keuzes aan de rechthebbenden kunnen overlaten. Zij hebben er immers een te groot belang bij dat de situatie blijft zoals zij is. Om auteursrechtenprof William Patry te citeren:

I cannot think of a single significant innovation in either the creation or distribution of works of authorship that owes its origins to the copyright industries.

Innovatie is onvermijdelijk, en internetdistributie dus ook. Het enige dat de industrie bereikt met haar conservatisme, is dat anderen vóór haar gaan innoveren. De apparatuur is er, de distributiemechanismen ook, en die gaan echt niet meer weg. Wachten op de industrie is geen optie. Dus hoe krijgen we haar in beweging?

Arnoud (met dank aan Daniël Mantione)

63 reacties

  1. Dat de digitale camera de markt voor analoge camera’s heeft doen verdwijnen is geen enkel probleem: de digitale camera heeft de analoge camera vervangen. Er is geen maatschappelijke behoefte meer naar analoge camera’s. Dat fabrikanten van analoge camera’s het hierdoor moeilijk hebben gekregen is heel goed: gaan ze maar iets nuttigers doen met hun tijd dan analoge camera’s maken waar niemand meer op zit te wachten.

    Als nieuwe “distributiemodellen” echter de markt voor (bepaalde soorten) muziek en films doen verdwijnen is dat echter juist wel een probleem. Niet omdat de artiesten of grote rechthebbenden het hierdoor moeilijk krijgen. W?l omdat er nog steeds vraag is naar nieuwe werken.

    De analogie gaat dus niet op. Een echte disruptive technology komt in de plaats van de achterhaalde technologie. Bij distributiemodellen die de financiering van nieuwe werken in de weg staan komt er niets in de plaats voor de werken die niet meer worden gemaakt, terwijl de vraag ernaar blijft bestaan.

    De opkomst van televisie verstoorde bijvoorbeeld vooral de markt voor bioscopen en filmzalen. Een televisiekijker betaalde niet om een film te kijken, dus kon van een televisiezender niet hetzelfde bedrag voor vertoning van een film gevraagd worden als van een bioscoop. Daar gaat je winstprojectie.

    Je haalt hier denk ik wat dingen door elkaar, of je schrijft het niet duidelijk op.

    De mogelijkheid om een film ??k op televisie te vertonen biedt de filmproducent slechts een extra exploitatiemogelijkheid die, mits goed benut, slechts winstverhogend kan werken.

    Wat w?l denkbaar is, is dat de komst van de televisie (als alternatief vermaakmiddel) ten koste is gegaan van het bioscoopbezoek. In die zin is televisie ten opzichte van bioscoop een soort van disruptive technology. Deze verschuiving van bioscoopbezoek naar televisiekijken gaat echter gepaard met een vermindering van de maatschappelijke behoefte aan nieuwe bioscoopfilms, dus dit is geen probleem.

    Voor zover de opkomst van televisie de winsten van filmproducenten heeft aangetast heeft dit dus niets te maken met “dus kon van een televisiezender niet hetzelfde bedrag voor vertoning van een film gevraagd worden als van een bioscoop”.

    Wat betreft de mogelijkheid om “nee” te zeggen: een filmproducent hoeft maar even te rekenen om te zien dat hij zijn winst kan verhogen door de film eerst in de bioscoop uit te brengen en geruime tijd later aan televisiezender te licenseren. Hij heeft geen enkele reden om nee te zeggen. (Hij heeft wel reden om te protesteren als hij gedwongen zou worden om de film op televisie te laten uitzenden terwijl de film nog volop in de bioscoop draait.)

  2. Een echte disruptive technology komt in de plaats van de achterhaalde technologie.

    In de plaats is wat sterk, maar hij neemt een grote hap uit de huidige technologie. Er is nog steeds een markt voor analoge fotografie en voor muziek op vinyl platen bijvoorbeeld. Maar waarom is Napster niet disruptive dan? Die kwam in de plaats van CD’tjes kopen (was althans aardig op weg daarheen toen ze werd gesued en gesloten.)

    Deze verschuiving van bioscoopbezoek naar televisiekijken gaat echter gepaard met een vermindering van de maatschappelijke behoefte aan nieuwe bioscoopfilms, dus dit is geen probleem.

    Maar als je nu “bioscoopbezoek” vervangt door “dvd’s kopen” en “televisiekijken” vervangt door “via Bittorrent downloaden”, dan is het ineens wel een probleem?

    Het opvallende is dat bij ?lk nieuw medium de industrie eerst moord en brand schreeuwde omdat het zou kannibaliseren op de huidige exploitatiemodellen (tv-kijkers gaan niet naar de bioscoop, en de inkomsten van reclame wegen niet op tegen de inkomsten op bioscoopkaartjes) en vervolgens blijkt men vele malen meer te verdienen aan het nieuwe medium.

  3. Maar waarom is Napster niet disruptive dan? Die kwam in de plaats van CD???tjes kopen (was althans aardig op weg daarheen toen ze werd gesued en gesloten.)

    Ok, ik moet het anders verwoorden.

    Disruptive technologies als de digitale camera vagen markten weg door het wegnemen van (een groot deel van) de vraag. Maatschappelijk gezien is hier, in ieder geval op de wat langere termijn, niets onwenselijks aan. Producenten in deze markten verliezen een groot deel van hun inkomsten, maar dat is een positieve ontwikkeling: er was geen vraag meer naar wat ze deden. Die producenten gaat iets anders doen waar vraag naar is en waarmee geld valt te verdienen, bijv. brood bakken.

    Ongelimiteerde filesharing vaagt ook markten weg, bijv. de markt voor muziek, maar niet door het wegnemen van de vraag naar muziek. Producenten verliezen hun inkomsten en gaan iets anders doen waar ook vraag naar is maar waar wel geld mee valt te verdienen, bijv. brood bakken. In de vraag naar nieuwe muziek wordt niet meer goed voorzien. Dit is maatschappelijk ongewenst.

    Je kunt Napster dus wel disruptive noemen, maar dat maakt het geen maatschappelijk succesnummer zoals de meeste disruptive technologies dat wel zijn.

    Het auteursrecht dient dus niet om artiesten te beschermen, maar om te verzekeren dat er nieuwe werken blijven worden gemaakt.

    Maar als je nu ???bioscoopbezoek??? vervangt door ???dvd???s kopen??? en ???televisiekijken??? vervangt door ???via Bittorrent downloaden???, dan is het ineens wel een probleem?

    Wel als de filmproducent geen “nee” kan zeggen tegen via Bittorrent downloaden. Net zoals het een probleem zou zijn als de filmproducent geen “nee” kan zeggen tegen het uitzenden van zijn film op televisie. Zoals ik al schreef:

    (Hij heeft wel reden om te protesteren als hij gedwongen zou worden om de film op televisie te laten uitzenden terwijl de film nog volop in de bioscoop draait.)
    Het opvallende is dat bij ?lk nieuw medium de industrie eerst moord en brand schreeuwde omdat het zou kannibaliseren op de huidige exploitatiemodellen (tv-kijkers gaan niet naar de bioscoop, en de inkomsten van reclame wegen niet op tegen de inkomsten op bioscoopkaartjes)
    Ik denk niet dat filmproducenten ooit serieus hebben betoogd dat televisie verboden zou moeten worden omdat het hun bedrijfstak in gevaar zou brengen (doordat het publiek liever thuis naar kwissen en soaps zou kijken dan naar de bioscoop te gaan).

  4. @Piet:

    Een echte disruptive technology komt in de plaats van de achterhaalde technologie. Bij distributiemodellen die de financiering van nieuwe werken in de weg staan komt er niets in de plaats voor de werken die niet meer worden gemaakt

    Je hebt niet helemaal goed gelezen. Verstorende technologi?n vinden plaats aan de zijde van de apparatuur. Zo ook hier: De CD-speler, DVD-speler hebben hun langste tijd gehad, die gaan hoe dan ook verdwijnen of een fors kleinere rol in ons leven spelen, terwijl “Mediaspelers”, apparaten die met Bittorrent gedownloadde werken op de TV kunnen afspelen momenteel sterk opkomen. De digitale distributie gaat de plaats innemen van de traditionele distributie: De markt voor CD’s is al voor het leeuwendeel verdwenen, die voor DVD’s is aan het volgen.

    terwijl de vraag ernaar blijft bestaan.

    Juist. We zijn het er over eens dat de inhoudsdistributeuren die nu ontstaan (The Pirate Bay, IsoHunt…) niet bevorderlijk zijn voor de ontwikkeling van nieuwe werken. Er is eigenlijk een pervers proces gaande: Het conservatisme dat inherent is aan het auteursrecht, ondermijnt datzelfde auteursrecht meer en meer.

  5. Ongelimiteerde filesharing vaagt ook markten weg, bijv. de markt voor muziek, maar niet door het wegnemen van de vraag naar muziek. Producenten verliezen hun inkomsten en gaan iets anders doen waar ook vraag naar is maar waar wel geld mee valt te verdienen, bijv. brood bakken. In de vraag naar nieuwe muziek wordt niet meer goed voorzien. Dit is maatschappelijk ongewenst.

    Dit klopt niet. Ze vagen de markten voor andere dragers van muziek weg. Niet de markten voor muziek als zodanig: er is juist een ontzettende markt rond muziek bij P2P. Die markt werkt anders dan de markt die werkt met exemplaren op DVD, maar dat lijkt me inherent aan dat het een verstorende technologie is.

    Je kunt Napster dus wel disruptive noemen, maar dat maakt het geen maatschappelijk succesnummer zoals de meeste disruptive technologies dat wel zijn.

    Volgens mij is er niemand die twijfelt dat Napster disruptive was. En het was ook een succesnummer gezien de hoge gebruikersaantallen. Alleen is het gesneuveld voordat er iets kon worden geregeld met de rechthebbenden. Idem met Kazaa. Populair, aantrekkelijk, en fundamenteel anders vanwege het P2P-karakter. En bij Kazaa was er absoluut de intentie om af te rekenen: hier in NL is er uitgebreid onderhandeld met Buma/Stemra voor een betaalde licentie. Dat is uiteindelijk mislukt omdat de broodheren van Buma/Stemra het niet zagen zitten, niet omdat de vergoeding te laag zou zijn of wat dan ook.

    Ik denk niet dat filmproducenten ooit serieus hebben betoogd dat televisie verboden zou moeten worden omdat het hun bedrijfstak in gevaar zou brengen (doordat het publiek liever thuis naar kwissen en soaps zou kijken dan naar de bioscoop te gaan).

    Een mooie samenvatting bij Ars Technica toont het tegendeel aan. Er is wel degelijk elke keer betoogd dat de nieuwe technologie de bedrijfstak in gevaar zou brengen.

    Mooiste voorbeeld is de Sony Betamax videorecorder: dit was de “Boston Strangler”, de sluipmoordenaar voor de televisie- en filmindustrie. In de woorden van de industrie:

    Now, that is where the problem is. You take the high risk, which means we must go by the aftermarkets to recoup our investments. If those aftermarkets are decimated, shrunken, collapsed because of what I am going to be explaining to you in a minute, because of the fact that the VCR is stripping those things clean, those markets clean of our profit potential, you are going to have devastation in this marketplace??? We are going to bleed and bleed and hemorrhage…

    Ik kan dat niet anders lezen dan een betoog dat de videorecorder de markt voor televisieprogramma’s en films zou verwoesten en dat men dan maar wat miezerige inkomsten uit de verkoop van hier en daar een videoband zou krijgen. “Devastation in the marketplace” en “leegbloeden” laten weinig aan de verbeelding over.

    Of neem de Xeroxmachine waardoor “the day may not be far off when no one need purchase books”. Het kopieerapparaat dat de bedrijfstak van de boekuitgevers bedreigt.

    Dus ja, dit wordt elke keer wel degelijk zo betoogd.

    En, to be fair, dat gebeurt ook wel tot op zekere hoogte: er zal zeker substitutie optreden. Je gaat minder naar de bioscoop als je een televisie hebt waar je in hoge kwaliteit DVD op kunt kijken. Alleen blijkt tot nu toe wel elke keer dat de inkomsten uit dat nieuwe medium vele malen hoger zijn dan de gemiste inkomsten uit het oude medium. Dus niks leegbloeden en “stripping the market clean”.

  6. @Piet:

    Ik denk niet dat filmproducenten ooit serieus hebben betoogd dat televisie verboden zou moeten worden omdat het hun bedrijfstak in gevaar zou brengen

    Hoewel Arnoud hieral op gereageerd heeft haal ik dit nog een keer aan, want het raakt de basis van het betoog. Ik denk dat je dit denkt omdat de bioscopen in hun huidige maatschappelijke functie een andere functie vervullen dan de televisie.

    De maatschappelijke functie van de bioscoop voordat de televisie opkwam was echter heel anders dan hij nu was. De filmindustrie heeft wel degelijk fanatiek lopen proberen de televisie te tegen te werken door geen licenties uit te delen. Dat is in de geschiedenisboekjes zo terug te vinden.

    De televisie heeft bedrijfsmodellen in de filmindustrie structureel veranderd, gelukkig voor de industrie heeft de bioscoop een nieuwe maatschappelijke functie weten te vinden. Anders was de bestaande industrie zonder twijfel aan zijn conservatisme ten onder gegaan.

  7. Zo ongeveer alle uitgevers hebben te maken gehad met de opkomst van het Internet. Ik denk dat het interessant is om vergelijken hoe diverse media op de opkomst van het Internet gereageerd hebben; vrijwel alle kranten hebben een webeditie en genereren daar inkomsten uit advertentieverkoop. Het maken van webedities ging niet bij iedere uitgever even enthousiast, maar ze zijn nu haast niet meer weg te denken.

    Waarom hebben de krantenuitgevers hier anders gehandeld dan de muziekindustrie? Een belangrijke oorzaak is het feit dat advertentieverkoop al een bekend businessmodel was in de industrie. De muziekindustrie had ook geen problemen met de overgang van LP naar CD, hetzelfde model: schijfjes verkopen.

  8. Ongelimiteerde filesharing vaagt ook markten weg, bijv. de markt voor muziek, maar niet door het wegnemen van de vraag naar muziek. Producenten verliezen hun inkomsten en gaan iets anders doen waar ook vraag naar is maar waar wel geld mee valt te verdienen, bijv. brood bakken. In de vraag naar nieuwe muziek wordt niet meer goed voorzien. Dit is maatschappelijk ongewenst.

    Dat producenten brood zullen gaan bakken is jouw invulling. Jouw dode hoek is dat jij niet kunt indenken dat er nog geld te verdienen is met muziek als je dat ongelimiteerd kunt downloaden. Producenten zouden bijvoorbeeld meer de nadruk kunnen leggen op concerten. Ongelimiteerde filesharing veranderd dan van de vijand naar een bondgenoot, want het kan een geweldige research tool vormen.

    Verder zijn er ook onderzoeken geweest naar de effecten van filesharing. Die bleken helemaal niet zo negatief te zijn als de entertainment industrie ons wil doen geloven. Ik kan me nog goed herinneren dat een Canadese platenmaatschappij de resultaten van haar onderzoek presenteerde. Daaruit bleek dat er geen negatief effect kon worden aangetoond. Jongeren zouden iets minder kopen, maar ouderen zouden juist meer gaan kopen. Een paar dagen riep de internationale vertegenwoordiging moord en brand. Er verliezen en zij wisten wel wat de oorzaak daarvoor was. En nee, hun antwoord was niet de recessie.

    Als ergens vraag naar is, dan is er geld mee te verdienen. Alleen misschien niet meer op de oude manier.

  9. @Arnoud:

    Dit klopt niet. Ze vagen de markten voor andere dragers van muziek weg. Niet de markten voor muziek als zodanig: er is juist een ontzettende markt rond muziek bij P2P. Die markt werkt anders dan de markt die werkt met exemplaren op DVD, maar dat lijkt me inherent aan dat het een verstorende technologie is.
    Die films en muziek moeten nog steeds worden gemaakt, dat kost geld, en als investeringen niet kunnen worden terugverdiend vaagt dat de markt weg.

    Met CD en DVD werkt het nauwelijks anders. Op schoolpleinen worden die toch ook op een P2P-manier uitgewisseld? Is dat ook zo innovatief dat het gestimuleerd dient te worden? Als je winkels toestaat om professionele gepirateerde kopie?n te verkopen vaag je ook de markt weg.

    Punt is: een bepaalde mate van bescherming is noodzakelijk. Een billijke vergoeding is een mogelijkheid, maar een zeer ingewikkelde en zeer inflexibele die hoogstwaarschijnlijk vooral remmend zal werken.

    Een mooie samenvatting bij Ars Technica toont het tegendeel aan. Er is wel degelijk elke keer betoogd dat de nieuwe technologie de bedrijfstak in gevaar zou brengen.

    Waar precies vind ik het pleidooi van filmproducenten dat televisie zou moeten worden verboden? Lijkt mij dat filmproducenten nooit hebben hoeven vrezen dat televisiezenders op grote schaal zonder toestemming films zouden uitzenden.

    De angst voor VCR werd ook niet ingegeven door de angst dat legale verhuur en verkoop van videobanden ten koste zou gaan van de winst.

    En, to be fair, dat gebeurt ook wel tot op zekere hoogte: er zal zeker substitutie optreden.

    Zoals ik al aangaf is substitutie in ieder geval geen enkele reden om op te treden tegen nieuwe technologie?n. Als televisiekijken massaal zou worden opgegeven ten faveure van gamen (of wat dan ook), dan is er geen enkele reden waarom er nog langer tv-series zouden moeten worden geproduceerd. Net zoals we analoge camera’s kunnen missen. Het probleem zit ‘m daar waar maatschappelijk gewenste activiteiten economisch onrendabel worden.

    @Dani?l:

    De maatschappelijke functie van de bioscoop voordat de televisie opkwam was echter heel anders dan hij nu was. De filmindustrie heeft wel degelijk fanatiek lopen proberen de televisie te tegen te werken door geen licenties uit te delen. Dat is in de geschiedenisboekjes zo terug te vinden.
    Dat filmproducenten (en zeker bioscoopeigenaren) al dan niet terecht bang waren dat televisie slecht zou zijn voor bioscoopbezoek twijfel ik niet aan. Een avondje televisie is tot op zekere hoogte een substituut voor een avondje bioscoop. Niets mis mee. De vraag is of de filmindustrie gedurende een bepaalde periode daadwerkelijk massaal heeft geweigerd licenties te verstrekken. Ik zou daar wel een bron voor willen zien.

    Heel veel zou het denk ik niet hebben geholpen, want de meeste tv-kijkers zullen ook wel tevreden zijn geweest met kwissen en soaps in plaats van (oudere) films op tv. Dat nieuw uitgebrachte films niet onmiddellijk op tv verschijnen is nog steeds zo en dat lijkt mij ook heel normaal gelet op de vrij eenvoudige bedrijfseconomische gedachtengang die erachter zit.

    @MathFox:

    De muziekindustrie had ook geen problemen met de overgang van LP naar CD, hetzelfde model: schijfjes verkopen.
    Het model van iTunes is niet of nauwelijks anders, maar met veel lagere vaste kosten. iTunes heeft dan ook geen wettelijke maatregelen nodig om een succes te worden.

    Wat betreft kranten, het kan je niet zijn ontgaan dat ongeveer alle kranten op het moment in hun bestaan worden bedreigd. Hoe zich dit precies zal ontwikkelen valt niet goed te voorspellen, maar de tijd van de uitgebreide gratis webedities ligt misschien spoedig achter ons.

    Trouwens, ik heb nooit last van advertenties op krantensites (of andere sites). En ik ben hier vast de enige niet.

    @Alex:

    Als ergens vraag naar is, dan is er geld mee te verdienen.
    Als je denkt dat daar nooit overheidsingrijpen voor nodig is, moet je eens een economieboek openslaan.

  10. De vraag is of de filmindustrie gedurende een bepaalde periode daadwerkelijk massaal heeft geweigerd licenties te verstrekken. Ik zou daar wel een bron voor willen zien.

    Ik heb hier vast een artikel voor je, geschreven in 1934, dat het conservatisme van de filmindustrie jegens televisie ernstig hekelt:

    http://www.cobbles.com/simpparchive/pickfordtelevision.htm

    Bioscopen waren in die tijd eigendom van filmstudio’s, vandaar dat men zo tegen was. De businessmodellen van die tijd waren gebaseerd op “block booking”, Wikipedia legt uit wat het inhoudt:

    http://en.wikipedia.org/wiki/Block_booking

    En dan heb ik hier de bron waar je om vraagt:

    http://www.jstor.org/pss/1210007

    “On the West Coast, the action is a Federal antitrust suit filed in Los Angeles last summer against twelve major film producers and distributors for the purpose of forcing them to make their products available for television use”.

    Heel veel zou het denk ik niet hebben geholpen, want de meeste tv-kijkers zullen ook wel tevreden zijn geweest met kwissen en soaps in plaats van (oudere) films op tv.

    Ik zal je zeggen: Het heeft zeker weten niet geholpen. Geen biet. Er is tegenwoordig minstens ??n televisie in ieder huis en er is anno 2010 eenvoudigweg minder behoefte aan bioscopen dan er was in 1930. De televisie is voor de industrie zoals die destijds bestond inderdaad een ramp geweest…

    Op dezelfde manier gaan glimmende schijfjes gegarandeerd plaats maken voor digitale distributie. Er is niets dat d?t nu nog kan stoppen. De geschiedenis herhaalt zich vele malen, keer op keer. Hierboven staat waarom dat zo is.

  11. Iedereen roept steeds de maker bepaalt. En daar is op zich helemaal niks mis mee. Het probleem is alleen dat de maker het NIET bepaalt. De rechten berusten niet bij de maker, de artiest, maar bij de distributeur die de ceedeetjes perst en verkoopt. En juist die distributeur wordt in zijn voortbestaan bedreigd. De platenmaatschappijen schermen wel met kosten van promotie en andere kosten om artiesten groot te maken en platenverkoop te stimuleren maar dat kunnen ze alleen aar als zij op de kraan blijven zitten en kunnen bepalen welke muziek wanneer op de markt komt.

    Als de rechtenm werkelijk bij de artiesten lagen dan konden zij er voor kiezen om platenmaatschappijen een bedrag per verkochte cd te laten betalen en dat kunnen ze meteen ook afspreken met online distributie kanalen. En wat die producers betreft, misschien moeten die gewoon een rekening indienen voor gewerkte uren en het daar bij laten. Dat schijnt bij verzekeringsadviseurs tegenwoordig ook aardig te werken. En ja, dan wordt het voor een beginnend artiest lastig om toegang te krijgen tot een grote producer. Misschien komt dat de diversiteit alleen maar ten goede, ik ben al die eenheidsworst al jaren beu.

  12. @Piet: Eerst doe jij net alsof producenten geen muziek meer zullen produceren door filesharing, dan geeft ik aan dat er geld te verdienen is met het geven van concerten en jij reageert met de opmerking dat ik maar eens een boek moet openslaan. Wie inhoudelijk sterk staat hoeft niet persoonlijk te worden, maar wie persoonlijk wordt staat inhoudelijk niet sterk.

  13. @Dani?l:

    ???On the West Coast, the action is a Federal antitrust suit filed in Los Angeles last summer against twelve major film producers and distributors for the purpose of forcing them to make their products available for television use???.
    Uitstekend, inderdaad waar ik om vroeg. Kartelafspraken waren natuurlijk de enige manier om iets te doen (of het nou zou helpen of niet), en dan is er het mededingingsrecht om er iets tegen te doen. (Daar kan natuurlijk jaren overheen gaan, maar gelegenheidswetgeving zal niet veel sneller werken en bovendien gepaard gaan met onbedoelde bijwerkingen.)
    Op dezelfde manier gaan glimmende schijfjes gegarandeerd plaats maken voor digitale distributie. Er is niets dat d?t nu nog kan stoppen.
    Mee eens. Daarom zeg ik: geef het de tijd (en waak voor kartelafspraken).

    @Peter van G:

    Als de rechtenm werkelijk bij de artiesten lagen dan konden zij er voor kiezen om platenmaatschappijen een bedrag per verkochte cd te laten betalen en dat kunnen ze meteen ook afspreken met online distributie kanalen.
    En dat kunnen artiesten ook! Als ze het niet doen, is dat hun beslissing.

    Bij een langlopend contract is het misschien wat anders, maar welke artiesten anno 2010 nog vast aan een contract dat is getekend v??r het internettijdperk?

  14. @Alex:

    @Piet: Eerst doe jij net alsof producenten geen muziek meer zullen produceren door filesharing, dan geeft ik aan dat er geld te verdienen is met het geven van concerten en jij reageert met de opmerking dat ik maar eens een boek moet openslaan.
    Ik reageerde op de opmerking die ik heb gequote, en dus niet zoals jij het hier voordoet.

    Dat ik op je concertenopmerking niet inga is omdat ik geen zin heb in een eindeloze discussie over special cases. Natuurlijk kunnen sommige artiesten uitstekend leven van andere activiteiten. Dat neemt niet weg dat de belofte om geld te kunnen verdienen aan auteursrechtelijke exploitatie voor heel veel mensen de reden is om nieuwe werken te maken. Grote films zijn anders bijvoorbeeld compleet ondenkbaar, en lang niet iedere muziekartiest heeft zin om eindeloos rond te touren.

  15. @Arnoud

    Maar waarom is Napster niet disruptive dan? Die kwam in de plaats van CD???tjes kopen

    Deze vergelijking gaat niet helemaal op. Napster kwam niet in plaats van CD’s, MP3 kwam in plaats van CD’s en was een nieuwe drager. Napster kwam in plaats van bijvoorbeeld de Free Record Shop.

    Je voorbeeld van digitale camera’s vind ik goed, maar kan je geheel anders doortrekken. Als Fujitsu niet overschakelde naar digitale camera’s maar Sony wel, dan zou Fujitsu onderuit gaan omdat de consument kiest voor digitaal. Het is Fujitsu’s eigen beslissing om wel of niet over te gaan naar digitale camera’s. Dat moet niet per wet geregeld worden.

    Zo gaat dit ook op voor iemands werk. Besluit een producent zijn of haar film wel digitaal en online beschikbaar te maken op bijvoorbeeld Hulu, dan is die keuze aan de producent. Besluit de producent dat zijn of haar film alleen op VHS uit komt, dan zullen we een VCR player moeten afstoffen om die film te kijken. Maar waarschijnlijk willen we dit niet, dus zou de producent er goed aan doen dit wel digitaal en online beschikbaar te maken om zo geld te verdienen. Maar dit geeft niemand het recht de film via zijn videokaart in z’n computer op te nemen en via een torrentje op pirate Bay te plaatsen. Daar is geen toestemming voor gegeven. Als je de film wilt zien dan doe je dat op een VCR player, vind je dat niet leuk dan kijk je de film niet.

    Ik geloof dus niet dat we de keuzes aan de rechthebbenden kunnen overlaten. Zij hebben er immers een te groot belang bij dat de situatie blijft zoals zij is.

    Ik ben het hier ook totaal niet mee eens. We kunnen de keuzes prima aan de rechthebbenden overlaten, ofwel de originele auteurs of een organisatie aan wie bepaalde rechten zijn overgedragen. De auteur heeft namelijk zelf een idee over hoe zijn werk tot uiting moet komen. Waar het mis gaat, is als bepaalde innovaties worden gebruikt om werken zonder toestemming aan te bieden. Napster en Kazaa zijn niet slecht, maar waar Napster en Kazaa voor gebruikt werden wel; namelijk het zonder toestemming aanbieden van verschillende werken. Hadden Napster en Kazaa hun technologie ingezet zoals Spotify (hybrid) P2P inzet, dan was er niets aan de hand geweest.

    Maar als je nu ???bioscoopbezoek??? vervangt door ???dvd???s kopen??? en ???televisiekijken??? vervangt door ???via Bittorrent downloaden???, dan is het ineens wel een probleem?

    Natuurlijk is “via Bittorent downloaden” geen probleem, maar wel als er dan niet voor wordt betaald. Het moord en brand schreeuwen is natuurlijk ook wel ergens op gebaseerd. De genoemde technologie?n worden namelijk ook misbruikt.

    Ik bepleit geen conservatisme en ben het geheel met je eens dat Big Content ook zelf diensten op de genoemde technologie?n en dragers had kunnen ontwikkelen. In plaats van geld te steken in rechtszaken zonder einde, had men programmeurs kunnen inhuren om een betaald P2P dienst te ontwikkelen. De innovatie had ook van hun kant kunnen komen.

    We mogen niet verwachten dat content-eigenaren van stel op sprong nieuwe technologie?n adopteren. Wel kan een partij in goede onderhandelingen content-eigenaren er van overtuigen dat ze er goed aan doen hun content op nieuwe platforms aan te bieden. Helemaal stilstaan doet men niet. Jac Holzman (oprichter van Elektra Records) omarmt internet juist, bijna alles is in iTunes, Spotify, Rhapsody of eMusic te krijgen, idem dito voor Film 1 on Demand en Netflix met hun nieuwe Epix deal. Daar zijn de onderhandelingen ook goed gegaan!

    Herziening van de auteurswet is niet nodig, of zelfs desastreus. Wel is het belangrijk dat er een goede balans ontstaat tussen hoe de content-eigenaren hun werk willen aanbieden en hoe consumenten entertainment willen consumeren.

  16. Nog even aanvullend: Wat we ‘Big Content’ wel moeten nageven is dat de 3D technologie snel werd geadopteerd, zoals bij Avatar. Deze film kon je alleen compleet ervaren door naar de bioscoop toe te gaan en men kreeg ook echt wat extra’s voor z’n geld. Dit noem ik niet stilstaan!

  17. Ik ben het hier ook totaal niet mee eens. We kunnen de keuzes prima aan de rechthebbenden overlaten, ofwel de originele auteurs of een organisatie aan wie bepaalde rechten zijn overgedragen. De auteur heeft namelijk zelf een idee over hoe zijn werk tot uiting moet komen. Waar het mis gaat, is als bepaalde innovaties worden gebruikt om werken zonder toestemming aan te bieden.

    Besef wel dat het ??n het noodzakelijk gevolg van het andere is: Als je alles aan de auteurs overlaat, zullen ze alles doen om de verstorende technologie te bestrijden en dan is er voor de uitvinder van Napster weinig andere mogelijkheid zijn uitvinding zo in te richten dat de rechthebbenden niet betaald worden.

    Als je dat conservatisme met het mededingingsrecht wilt bestrijden, prima, maar dat had dan zo rond het jaar 2000 moeten gebeuren. Nu is de P2P-techniek 10 jaar verder ontwikkeld waarbij allerlei technische oplossingen zijn bedacht om de juridische handhaving zo moeilijk mogelijk te maken, en is de maatschappij al zo aan het “illegale” circuit gewend dat zij dit niet met slag of stoot zal afgeven.

  18. Vreemde analogieen:

    waar een camerafabrikant de verstoring in zijn markt met lede ogen aan moet zien, heeft een filmproducent een wettelijk middel om de verstoring tot staan te brengen. Hij deelt gewoon geen licentie uit.

    De cameraproducent kan gewoon net zoals de filmproducent kiezen zijn product niet op de markt te brengen.

    Waar je analogie fout gratis dat de markt voor films op zich niet verstoord is door de nieuwe technolgie. De markt voor oude caemra’s met film is ingestort en vervangen door ene nieuwe markt

    Er is echter geen alternatief gekomen voor films of series en dergelijk. Er wordt nog steeds heel veel naar gekeken en het kost ook nog steeds even veel geld om ze te maken.

    Een verstoring ligt er wel in het distributie en verkoop model van de film. Een film kan in tegenstelling tot een camera in deze digitale tijd heel makkelijk gekopieerd worden.

    Een technologische ontwikkeling die daar voor camera apparatuur aan gelijk zou staan zou de ontwikkeling zijn van een replicator (zie Star Trek) die gratis camera’s zou kunnen kopieren.

    Ik vind de analogie dus erg onzinnig.

    Als niemand meer betaalt voor film content verdwijnt die content en komt er dus niks voor in de plaats. Je kunt met een alternatief distibutiemodel wel geld verdienen (netflix/itunes) maar als je de auteursrecht versoepelt zijn ook die alternatieven gedoemd omdat gratis blijkbaar een enorme aantrekkingskracht heeft en de huidige alternatieve betaal modellen eigenlijk al tekort schieten zeker bij de muziekindustrie.

  19. @Dani?l

    Besef wel dat het ??n het noodzakelijk gevolg van het andere is: Als je alles aan de auteurs overlaat, zullen ze alles doen om de verstorende technologie te bestrijden en dan is er voor de uitvinder van Napster weinig andere mogelijkheid zijn uitvinding zo in te richten dat de rechthebbenden niet betaald worden.

    Hoezo is het een gegeven dat auteurs er alles aan zullen doen om een verstorende technologie te bestrijden? Dat is echt geen noodzakelijk gevolg hoor. Ik denk dat er veel auteurs zijn die nieuwe technologie?n juist toejuichen. Er zal ook een deel zijn die dit beangstigend vinden.

    En hoezo zit er voor Napster weinig anders op dan de uitvinding zo in te richten dat de rechthebbenden niet betaald worden? Als een auteur zijn werk niet op Napster/iTunes/Kazaa/Spotify/Hulu/Netflix etc wil aanbieden, moeten deze partijen de wet wel breken en rechthebbenden niet betalen? Dat is natuurlijk onzin..

    Waar het mij in deze discussie om gaat, is dat de auteurswet niet helemaal aangepast hoeft te worden. Ik zou het bijzonder vervelend vinden als een auteur zijn eigendom op zijn werken bijvoorbeeld na 3, 5 of 10 jaar zou verliezen. Wel moet er gekeken kunnen worden hoe we content-eigenaren er beter van kunnen overtuigen in te springen op nieuwe technologie?n. Ik denk dat de samenvatting van de afgelopen 10 jaar daar een stimulans voor kan zijn.

    Een idee hiervoor zou kunnen zijn dat wanneer een nieuwe distributie-technologie – of een nieuwe drager-technologie – zijn intrede doet, content-eigenaren 1 jaar de tijd hebben om hier op in te springen. Doen ze dit niet, dan kan een derde er op inspringen en moet er een verplichte -nader vast te spellen- standaard-vergoeding voor gaan betalen. Een content-eigenaar kan dan alsnog wel de technologie zelf adopteren, maar is dan voor dat product gebonden aan de standaard rate en zal ook een deal met de derde partij moeten maken.

    Zo winnen wel allemaal: content-eigenaren krijgen betaald en consument krijgen de technologie die ze willen. Dit zou een nieuw onderdeel van de auteurswet kunnen worden.

  20. @21: Als je alles aan de auteurs overlaat, zullen ze alles doen om de verstorende technologie te bestrijden

    Dat lijkt me sterk. Als Napster de auteurs belooft dat ze goede inkomsten krijgen en dat de integriteit van hun werken niet wordt geschaad, dan staan alle auteurs snel achter Napster. Het probleem is alleen dat het niet de auteurs zelf zijn, maar de bedrijven – uitgevers, platenmaatschappijen – aan wie ze de exploitatie hebben uitbesteed. En die zitten vaak vast aan hun oude technologie.

    Het is ook onvermijdelijk dat de overstap naar een nieuwe technologie met frictie gepaard gaat. Je kunt niet van de ene op de andere dag alle videotheken en platenwinkels sluiten. Er moet gezocht worden naar nieuwe evenwichten en daar is tijd voor nodig. Wat dat betreft is de remmende werking misschien niet eens zo slecht. Stel dat de opkomst van televisie zo snel was gegaan dat de bioscopen geen tijd hadden gehad zich aan te passen en waren verdwenen. Dat was een verlies geweest.

  21. Als Napster de auteurs belooft dat ze goede inkomsten krijgen en dat de integriteit van hun werken niet wordt geschaad, dan staan alle auteurs snel achter Napster.

    Dit is de kern van de problematiek: Stap even terug naar de jaren ’40. Een filmproducent verkoopt een bioscoopkaartje voor zegmaar 1 dollar, een televisiezender betaalt per potenti?le kijker 0,00001 dollar. Waarom zou de filmproducent hierop ingaan?

    Datzelfde probleem trof de uitvinder van Napster. Hij zou per bestand dat 2 mensen uitwisselden nooit hetzelfde kunnen vragen als wat voor een CD gevraagd werd. Het zou bovendien direct met de CD-verkopen concurreren.

    Dat mechanisme zorgt dat men alles doet om de opkomst van de nieuwe technologie tegen te gaan.

  22. @26: Een filmproducent verkoopt een bioscoopkaartje voor zegmaar 1 dollar, een televisiezender betaalt per potenti?le kijker 0,00001 dollar. Waarom zou de filmproducent hierop ingaan?

    Omdat de totaalopbrengst op de wat langere termijn beter is. De televisiezender kan zoveel meer totaal kijkers beloven dat de lagere opbrengst per kijker er tegen opweegt.

  23. Tja… tja… dat klopt helemaal wat je zegt, de opbrengst is op lange termijn beter. De geschiedenis leert dat men nooit op dat langetermijnbelang in is gegaan. Bedenk dat er destijds nog bij lange na geen TV in ieder huis stond en een filmproducent voor de moeilijke beslissing stond veelal winstgevende bioscopen verliesgevend te maken. En daarmee komen we op de vraag waarmee het betoog eindigde: “Dus hoe krijgen we haar in beweging?”

  24. Laat ik om te beginnen even opmerken dat het lastig is om te discussi?ren als we niet dezelfde uitleg geven aan een woord. Mij valt op dat vooral Piet meestal “markt” zegt als hij het over “aanbod” heeft, terwijl de meeste anderen juist “markt” gebruiken als ze “vraag” bedoelen.

    Dus wordt de “markt” voor muziek, film etc. nou wel of niet weggevaagd als je de industrie tot nieuwe distributiemodellen dwingt? Daarop zijn 2 antwoorden mogelijk afhankelijk van wat je onder “markt” verstaat: 1. Misschien wel als je met markt de huidige uitgevers bedoelt 2. Zeker niet als je de behoefte aan muziek of film bedoelt

    Piet, jij bepleit telkens de ongewisse toekomst voor, en verschraling van het muziek- en filmaanbod als we de industrie zouden dwingen om “te concurreren met gratis”. Ik betwijfel echter zeer of er werkelijk een verschraling van aanbod zou ontstaan. Wel denk ik dat het armoe wordt op de balans van die bedrijven die niet willen omschakelen. Wat dat betreft kijk ik reikhalzend uit naar de situatie die je hierboven omschreef (#4):

    Disruptive technologies als de digitale camera (downloaden) vagen markten (uitgevers) weg door het wegnemen van (een groot deel van) de vraag (CD’s en DVD’s). Maatschappelijk gezien is hier, in ieder geval op de wat langere termijn, niets onwenselijks aan. Producenten in deze markten verliezen een groot deel van hun inkomsten, maar dat is een positieve ontwikkeling: er was geen vraag meer naar wat ze deden. Die producenten gaat iets anders doen waar vraag naar is en waarmee geld valt te verdienen, bijv. brood bakken.

    Laat ze heel rap brood gaan bakken, opgeruimd staat netjes. Geen machtsconcentratie meer van bedrijven die niet alleen geen enkel oog hebben voor de wensen van hun eigen markt, maar ook nog eens andere markten verstoren (thuiskopieheffing, regiocodes op DVD-spelers, DRM-rotzooi op je PC, internetcensuur etc. etc.). Zo ontstaat er ruimte voor creatieve geesten die wel idee?n hebben over hoe ze geld kunnen verdienen met de distributie via internet, voor zichzelf en voor de artiesten. Zelfs als ze moeten “concurreren met gratis”.

    Dat “concurreren met gratis” namelijk wel degelijk mogelijk is laat in ieder geval Apple nu al zien. Ik zou willen dat de politiek daar eens wat meer aandacht voor zou hebben i.p.v. hun oren te laten hangen naar de contentboeren die alleen maar verdergaande bescherming eisen.

  25. @Dani?l:

    Als je alles aan de auteurs overlaat, zullen ze alles doen om de verstorende technologie te bestrijden
    Ze zullen alles doen om inbreuken op hun rechten te bestrijden. Er is geen reden waarom ze niet bereid zouden zijn om hun auteursrechten ook via nieuwe kanalen te exploiteren. (Tenzij er grote angst is voor de kanalen zelf en er een re?le mogelijkheid is om die kanalen via kartelafspraken klein te houden. Dat internet net als televisie niet meer klein kan worden gehouden is al zo’n 10-15 jaar duidelijk.)

    (Ik zie nu trouwens dat ik anderen herhaal.)

    de uitvinder van Napster weinig andere mogelijkheid zijn uitvinding zo in te richten dat de rechthebbenden niet betaald worden.

    Zoals Napster werkt is het vrijwel onmogelijk om vooraf afspraken te maken met de rechthebbenden. Dat is een technische tekortkoming van Napster die de rechthebbenden niet kan worden aangerekend.

    Nu is de P2P-techniek 10 jaar verder ontwikkeld waarbij allerlei technische oplossingen zijn bedacht om de juridische handhaving zo moeilijk mogelijk te maken, en is de maatschappij al zo aan het ???illegale??? circuit gewend dat zij dit niet met slag of stoot zal afgeven.

    De P2P-techniek kan wellicht het mededingingsrecht als breekijzer vervangen. Als ik het goed begrijp zijn wij het eigenlijk allemaal wel eens dat het “illegale” circuit in relatieve omvang beperkt moet blijven. Dat kan niet zonder een bepaalde mate van handhaving.

    Een filmproducent verkoopt een bioscoopkaartje voor zegmaar 1 dollar, een televisiezender betaalt per potenti?le kijker 0,00001 dollar. Waarom zou de filmproducent hierop ingaan?

    Als de film al niet meer in de bioscoop draait zie ik geen reden om er niet op in te gaan. Het rekensommetje is niet zo moeilijk te maken en de uitkomst is na een paar jaar ook voor de personen die niet kunnen rekenen wel duidelijk.

    De geschiedenis leert dat men nooit op dat langetermijnbelang in is gegaan.

    De geschiedenis leert dat televisiezenders wel degelijk licenties hebben gekregen voor het uitzenden van bioscoopfilms.

    De boel in beweging krijgen is inderdaad het probleem, maar internet is intussen wel in beweging gekomen denk ik zo.

    @Mattie:

    Piet, jij bepleit telkens de ongewisse toekomst voor, en verschraling van het muziek- en filmaanbod als we de industrie zouden dwingen om ???te concurreren met gratis???. Ik betwijfel echter zeer of er werkelijk een verschraling van aanbod zou ontstaan.
    Concurreren met gratis is natuurlijk goed mogelijk als jij een beter werk kunt aanbieden dan de gratis werken, maar als jouw werk door anderen kan worden verkocht zonder jou voor je investering te vergoeden, dan kun jij niet concurreren. Je hebt een investering moeten doen om je werk te produceren, die investering moet je terugverdienen, en daarom zul je meer moeten vragen dan je concurrenten voor hetzelfde werk. Die concurrenten kunnen bovendien een deel van hun grotere marge bovendien gebruiken om hun “winkel” mooier in te richten, bijvoorbeeld. Ze hebben een beslissend voordeel. Het logische gevolg is dat jij ophoudt met het maken van nieuwe werken en in plaats daarvan ook in werken van anderen gaat handelen.

    Laat ze heel rap brood gaan bakken, opgeruimd staat netjes.

    Als alle filmproducenten brood gaan bakken, wie produceert dan nog films?

    Zo ontstaat er ruimte voor creatieve geesten die wel idee?n hebben over hoe ze geld kunnen verdienen met de distributie via internet, voor zichzelf en voor de artiesten.

    Dat is gewoon na?ef. Hoe wil je de kosten van een grote productie terugverdienen als iedereen diezelfde productie gratis kan verkopen?

    Als jij gelijk had, zou het auteursrecht nooit nodig zijn geweest. Het staat je vrij om in twijfel te trekken dat het auteursrecht een positieve bijdrage heeft geleverd aan de maatschappij, maar erg serieus ben je dan niet te nemen.

  26. H?, Piet:

    Ze zullen alles doen om inbreuken op hun rechten te bestrijden.

    Wat je schrijft klinkt als heel logisch, ik ben het daar toch even niet mee eens. Auteurs doen alles om hun zakenmodel te beschermen. Niet alleen hun auteursrechten. Als auteurs alleen inbreuken op hun rechten zouden bestrijden, dan zou veel gedrag uit het verleden namelijk niet verklaard kunnen worden.

    Auteurs zetten een bepaalde manier van handeldrijven op, en elke andere manier van handeldrijven bestrijden ze door geen licenties uit te delen. En als iets overhoopt tegen hun zin doorbreekt, dan is noodgedwongen inderdaad sprake van inbreuken, ja dan starten ze inderdaad rechtzaken op.

    De P2P-techniek kan wellicht het mededingingsrecht als breekijzer vervangen. Als ik het goed begrijp zijn wij het eigenlijk allemaal wel eens dat het ???illegale??? circuit in relatieve omvang beperkt moet blijven. Dat kan niet zonder een bepaalde mate van handhaving.

    Ik ben het helemaal met je eens dat er handhaving nodig is (anders kunnen we de wet net zo goed afschaffen), maar dan kom je op het volgende punt: Hoe maak je de situatie handhaafbaar? Een algemeen downloadverbod gaat niet helpen (zie VS). We hebben het al even over gehad: Je zult dan moeten bepalen op welke plaats je de tolpoortjes neerzet, zodat je bij het passeren van die poortjes kunt handhaven.

  27. @Dani?l: Zijn er veel schrijvers die zich verzetten of hebben verzet tegen de opkomst van e-books?

    Voor zover die schrijvers er zijn, heeft dat echt niets te maken met (angst voor) inbreuk op hun auteursrecht?

    Zijn er popartiesten die zich verzetten of hebben verzet tegen verkoop van hun nummers via iTunes?

    (Misschien zijn er schrijvers en popartiesten die menen dat hun uitgevers niet via internet mogen distribueren omdat dit niet onder hun contract valt, en misschien hebben zij daarin gelijk. Maar dat is natuurlijk iets heel anders.)

  28. Je bedoelt dat E-boeken nu opkomen en massaal omarmd worden? Dat is zo.

    Maar boeken worden al jaren via P2P uitgewisseld. Vooral luisterboeken zijn populair op P2P. Vooruitstrevend is men niet geweest, mogelijk is men net zo conservatief. Aan de andere kant: De boekenindustrie heeft zich zeker anders gedragen dan “Big Content”, geen gelobby voor downloadverboden, geen symboolrechtszaken, e.d. Ik geef ze het voordeel van de twijfel.

  29. Maar boeken worden al jaren via P2P uitgewisseld.

    En weerstand daartegen heeft natuurlijk alles te maken met inbreuken op het auteursrecht. Dit is slechts een bevestiging van mijn stelling:

    Ze zullen alles doen om inbreuken op hun rechten te bestrijden.
    Het tweede deel van mijn stelling:
    Er is geen reden waarom ze niet bereid zouden zijn om hun auteursrechten ook via nieuwe kanalen te exploiteren.
    Hoe maak je de situatie handhaafbaar?
    Hopelijk lukt dat met een juiste mix van handhaving en goed legaal aanbod.

    Honderd procent handhaven is niet nodig. Doen we op straat ook niet.

  30. @Piet (#31),

    Mijn uitspraak is bewust gechargeerd om aan te duiden waar mijn ongenoegen met de huidige situatie vandaan komt. Ik ben zeker niet tegen een auteurswetgeving, maar zoals je kunt lezen ben ik tegen de uitwassen en de langzaam maar zeker steeds verder uitdijende macht die de amusementsindustrie aan het verwerven is (met dank aan de politiek) en de manier waarop ze die macht gebruiken. Dat gebruik begint op sommige terreinen namelijk al verdacht veel op misbruik te lijken.

    Concurreren met gratis is natuurlijk goed mogelijk als jij een beter werk kunt aanbieden dan de gratis werken, maar als jouw werk door anderen kan worden verkocht zonder jou voor je investering te vergoeden, dan kun jij niet concurreren. Je hebt een investering moeten doen om je werk te produceren, die investering moet je terugverdienen, en daarom zul je meer moeten vragen dan je concurrenten voor hetzelfde werk. Die concurrenten kunnen bovendien een deel van hun grotere marge bovendien gebruiken om hun ???winkel??? mooier in te richten, bijvoorbeeld. Ze hebben een beslissend voordeel. Het logische gevolg is dat jij ophoudt met het maken van nieuwe werken en in plaats daarvan ook in werken van anderen gaat handelen.

    Je beschrijft hier een heel normaal proces van hoe een markt van vraag en aanbod voor alle ondernemers werkt. De een lukt het wel om succesvol te zijn, de ander niet. Bovendien is niet altijd het beste product ook het succesvolle product. Zelfs niet als het beste product ook nog eens goedkoper is. Er zijn gewoon ontzettend veel factoren die bepalend zijn voor wel of geen succes. Bovendien is succes ook nog eens een zeer subjectieve beleving. De ene ondernemer wil graag zo groot mogelijk worden, de ander wil juist al die sores van een groot succesvol bedrijf niet, dus die wil liever klein blijven.

    Als alle filmproducenten brood gaan bakken, wie produceert dan nog films?

    Dat jij je daar blijkbaar geen voorstelling van kunt maken betekent nog niet dat het niet zal gebeuren. Ik heb in vorige discussies al enkele keren opgemerkt dat als er vraag is, dat er dan aanbieders in dat “gat in de markt” zullen springen.

    De manier waarop films nu gefinancierd worden hoeft toch niet de enig mogelijke financieringsoplossing te zijn, alleen omdat het nu zo gebeurt? Toch is dat wel de suggestie die jij er telkens onder legt.

    Als iemand in de pre-WO-II periode had geroepen dat het nog eens zo ver zou komen dat voetballer zijn een full-time job zou worden en sterker nog, dat er ooit voetbalmiljonairs op deze aardbol zouden rondlopen, had iedereen die persoon waarschijnlijk voor gek verklaard. Maar ga die miljonairs nu maar eens tellen.

    Mensen zijn in zijn algemeenheid heel wat creatiever dan jij ze volgens mij toedicht.

    Dat is gewoon na?ef. Hoe wil je de kosten van een grote productie terugverdienen als iedereen diezelfde productie gratis kan verkopen?

    Ik zeg niet dat iemand “gratis” kan verkopen. Ik schreef dat er nieuwe aanbieders zullen komen die in staat zullen blijken te zijn om geld te verdienen voor zichzelf en voor de artiest, zelfs als ze moeten concurreren met de gratis aanbieders. Jij noemt dat wel na?ef, maar als dat zo na?ef gedacht is, hoe kan het dan dat Apple wel succesvol is met iTunes.

  31. “De boekenindustrie heeft zich zeker anders gedragen dan ???Big Content???, geen gelobby voor downloadverboden, geen symboolrechtszaken, e.d. Ik geef ze het voordeel van de twijfel.”

    Daartegenover staat dat de uitgevers in een wat verder verleden weldegelijk hard hebben gelobbied voor verlengingen van het auteursrecht, en recentelijk ook de introductie van eboeken ernstig hebben vertraagt, waarschijnlijk uit angst voor illegale distributie en concurrentie met de eigen fysieke boeken, waarmee ze hun eigen markt zouden kannibaliseren. Als je op zoek gaat naar gratis te downloaden boeken via de bekende fileshare kanalen, dan kom je over het algemeen (Nederlandstalig) alleen maar zeer recente werken tegen, die sinds vorig jaar in ePub formaat worden aangeboden, een paar boeken die door fans zijn gescanned, wat spul van zeer twijfelachtig allooi, en hele oude boeken die van Project Gutenberg zijn geplukt.

    Boeken zijn natuurlijk de lakmoesproef voor het auteursrecht — in digitale vorm zeer compact, makkelijker te kopi?ren dan zelfs een muziekstuk, laat staan een film, en tegen auteurs kun je veel moeilijker zeggen dat ze zich maar met life performances moeten bedruipen (voorleesavondjes, iemand?), en een behoorlijke investering voor een enkele persoon, die er soms jaren aan gewerkt heeft — aan de andere kant, veel van de beste schrijvers hadden ook zonder het auteursrecht wel geschreven: iets wat tegenover uitgevers auteurs ook in een zwakke positie plaatst: vaak is het boek geschreven, en de auteur moet nog maar zien hoe hij het aan de man moet brengen.

  32. Als ik het goed begrijp zijn wij het eigenlijk allemaal wel eens dat het ???illegale??? circuit in relatieve omvang beperkt moet blijven. Dat kan niet zonder een bepaalde mate van handhaving.

    Ik wil mij toch buiten dat ‘allemaal’ plaatsen. Dit omdat de handhaving die nodig is om de omvang van het illegale circuit te beperken volgens mij veel meer kapot maakt dan het illegale circuit zelf. Ik heb dit punt al eerder genoemd, maar ik zal het hier iets verder uit werken.

    Het belangrijkste is volgens mij dat er niet zo iets als ‘beperken’ bestaat op het internet. Elke automatiseerbare omzeiling van handhaving kan in file sharing software ge?mplementeerd worden, en vervolgens kan die software door elke dummy gebruikt worden. In tegenstelling tot de fysieke wereld is er dus geen ‘beperken’: er is ofwel tegenhouden, ofwel toelaten.

    File sharing is altijd mogelijk, en zal vanwege het bovenstaande, en vanwege de grote behoefte aan file sharing, altijd op massale schaal voor komen zolang er digitale communicatiekanalen met een hoge bandbreedte zijn tussen individuen. Afhankelijk van het niveau van handhaving zullen er andere technieken gebruikt worden. In het uiterste geval zullen mensen gebruik maken van steganografie, encryptie en anonimiseringsnetwerken. Zelfs de ergste politiestaat zal het moeilijk hebben hier tegen op te treden.

    Ik zie dus de volgende mogelijkheden:

    1. Het internet as we know it zal verboden worden. Vanwege de ernstige economische gevolgen denk ik dat geen enkele westerse overheid hier toe zal besluiten.

    2. Het internet blijft behouden, en autoriteiten zullen, zonder succes, maar met toenemend extreme maatregelen, proberen file sharing te beperken. Dit zal gepaard gaan met vernietiging van privacy en vrijheid, en het zal de autoriteiten een instrument geven dat ook voor heel andere enge dingen ingezet kan worden.

    3. We accepteren het illegale circuit, eventueel met tegenzin, als een fact of life waar op een redelijke manier niets aan te veranderen is.

    Begrijp je waarom ik een voorstander van 3 ben, en waarom ik bang ben dat we op dit moment af stevenen op 2? Het enige lichtpuntje dat ik bij 2 zie is dat het er voor zal zorgen dat burgers meer vertrouwd raken met technologie?n die bescherming bieden tegen de politiestaat die we dan hebben. Het zal een oorlog zijn waarbij de burger zich kan verdedigen. Maar eerlijk gezegd heb ik toch liever vrede.

  33. @Corn?: een vergelijkbaar argument heb ik hier ook heel regelmatig verkondigd. De keuze is blijkbaar tussen het handhaven van het huidige auteursrecht en het handhaven van de democratische rechtstaat — want, en dat blijkt overduidelijk uit het gedrag van grote delen van de bevolking, is er gewoon geen draagvlak voor het huidige auteursrecht, wat betekend dat in een functionerende democratie het op termijn moet worden aangepast. Het is dus ook niet voor niets dat belanghebbenden met allerlei juridische constructies en via achterdeurtjes gedrochten als ACTA op proberen te dringen: in een open discussie krijgen ze het niet voor elkaar.

    Het is wat mij betreft ook duidelijk dat, welke kant het ook opgaat (scenario 1 daargelaten), het traditionele model van auteursrecht niet meer kan werken, en dat dus auteurs (in brede zin) hoe dan ook gedwongen zullen worden alternatieve modellen te vinden om met hun diensten hun brood te verdienen — en het lijkt me veel slimmer creatief te gaan kijken we dit soort modellen kunnen ontwikkelen en ondersteunen, dan maar vast te blijven houden aan een technologisch achterhaald model.

    Uiteindelijk heeft de huidige technologie de potentie dat iedereen toegang kan hebben tot een enorme schatkamer aan materiaal, en is het bijna obsceen dat dit niet gebeurd, juist dankzij het auteursrecht, dat nota bene gerechtvaardigd wordt met het argument dat het de beschikbaarheid van werken vergroot…

  34. Ik wil mij toch buiten dat ???allemaal??? plaatsen. Dit omdat de handhaving die nodig is om de omvang van het illegale circuit te beperken volgens mij veel meer kapot maakt dan het illegale circuit zelf. Ik heb dit punt al eerder genoemd, maar ik zal het hier iets verder uit werken.

    Dat is dat precies waarom ik pleit voor het verplaatsen van de “tolpoortjes”; een politieagent achter iedere computer plaatsen kan niet. Dat vereist wijzigingen in de auteurswet. Piet lijkt meer in de “ontkennende fase” te verkeren: Er is geen probleem, het lost zichzelf op, en we moeten wat handhaven.

  35. @Mattie: Voor de goede orde: we hebben het hier over “concurreren met gratis”, waarmee wordt bedoeld dat een ieder handel mag drijven in de werken van een ander zonder die ander voor zijn investering te vergoeden. Zie #31. Mijn stelling is dat die ander ander dan vanzelf ophoudt te bestaan (d.w.z. ophoudt met het maken van nieuwe werken).

    Je beschrijft hier een heel normaal proces van hoe een markt van vraag en aanbod voor alle ondernemers werkt.

    Het is zeker geen normaal proces. Ik weet niet of je wel goed hebt gelezen wat ik schreef, maar in mijn voorbeeld gaat het om hetzelfde werk. De ??n heeft het gemaakt en heeft daarvoor moeten investeren, de ander kopieert het en heeft daarom geen investeringskosten. Die ander heeft een beslissend voordeel.

    De ene ondernemer wil graag zo groot mogelijk worden, de ander wil juist al die sores van een groot succesvol bedrijf niet, dus die wil liever klein blijven.

    Het beslissende voordeel dat de kopieerder heeft, zorgt ervoor dat de kopieerder altijd onder de prijs van de maker kan zitten (want hij hoeft geen investeringskosten terug te verdienen). De maker verkoopt dan in een rationele markt helemaal niets, verdient zijn investeringskosten niet terug, en gaat failliet.

    “Als alle filmproducenten brood gaan bakken, wie produceert dan nog films?” Dat jij je daar blijkbaar geen voorstelling van kunt maken betekent nog niet dat het niet zal gebeuren.

    Help me dan… vertel eens wie die films dan gaan produceren. Russische oligarchen met geld te veel? De Staat van onze belastingcenten? De kaboutertjes?

    Het antwoord is in ieder geval niet: ondernemers. Want ondernemers kunnen geen geld verdienen door in een werk te investeren dat vervolgens door kopieerders zonder investeringskosten kan worden verhandeld. Dat heb ik net opnieuw uitgelegd.

    Ik heb in vorige discussies al enkele keren opgemerkt dat als er vraag is, dat er dan aanbieders in dat ???gat in de markt??? zullen springen.

    Niemand springt in een gat waarin geen winst kan worden gemaakt. Is toch duidelijk?

    Probeer mijn economische argumenten eens te begrijpen. Zodra je ze begrijpt, leg mij uit op welk punt mijn redenering niet opgaat. Op dit moment kom je niet verder dan “ja maar het kan toch ook anders” zonder ook maar een begin van een schets te geven hoe het anders zou kunnen. Ja, misschien kunnen appels ook omhoog vallen.

    Jij noemt dat wel na?ef, maar als dat zo na?ef gedacht is, hoe kan het dan dat Apple wel succesvol is met iTunes.

    Ehhh… Apple verkoopt songs aan betalende klanten, en vergoedt hiervoor de rechthebbenden, geheel zoals het auteursrechtelijk hoort. Waar heb je het precies over? Ik kan je niet volgen.

  36. @Jeroen:

    Als je op zoek gaat naar gratis te downloaden boeken via de bekende fileshare kanalen, dan kom je over het algemeen (Nederlandstalig) alleen maar zeer recente werken tegen, die sinds vorig jaar in ePub formaat worden aangeboden, een paar boeken die door fans zijn gescanned, wat spul van zeer twijfelachtig allooi, en hele oude boeken die van Project Gutenberg zijn geplukt.
    En moeten wij het de rechthebbenden kwalijk nemen dat hun werken niet gratis te vinden zijn op die “bekende fileshare kanalen”?

    Of bedoel je dat dit het bewijs is dat die werken ook niet te vinden zijn via de legale elektronische kanalen? Dan geef je direct het antwoord op de vraag waarom dat zo is…

    Boeken zijn natuurlijk de lakmoesproef voor het auteursrecht ??? in digitale vorm zeer compact, makkelijker te kopi?ren dan zelfs een muziekstuk, laat staan een film, en tegen auteurs kun je veel moeilijker zeggen dat ze zich maar met life performances moeten bedruipen (voorleesavondjes, iemand?), en een behoorlijke investering voor een enkele persoon, die er soms jaren aan gewerkt heeft ???

    Maar boeken hebben wel het voordeel dat veel mensen veel liever in een fysiek boek lezen dan vanaf een scherm. Misschien verandert dat ooit, maar zo ver is het volgens mij nog lang niet.

    aan de andere kant, veel van de beste schrijvers hadden ook zonder het auteursrecht wel geschreven: iets wat tegenover uitgevers auteurs ook in een zwakke positie plaatst: vaak is het boek geschreven, en de auteur moet nog maar zien hoe hij het aan de man moet brengen.

    Misschien is het een tikfout, maar ik zie de logica van de eerste dubbele punt niet. In ieder geval: of een boek uiteindelijk wordt uitgegeven of niet, het auteursrecht (en daarmee de kans om geld te verdienen) zal voor veel schrijvers een belangrijke reden zijn zoveel werk in een boek te steken. (Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar dat zijn het ook: uitzonderingen.)

  37. @Corn?: Je ziet het veel te binair.

    Ik wil mij toch buiten dat ???allemaal??? plaatsen.

    Maar als wij allemaal alleen maar gratis gaan sharen (dus zonder enige vorm van vergoeding voor de makers/rechthebbenden), dan gaan we dat op termijn allemaal betreuren. (Tenzij je genoeg hebt aan de werken die op dit moment al bestaan.)

    Het belangrijkste is volgens mij dat er niet zo iets als ???beperken??? bestaat op het internet. Elke automatiseerbare omzeiling van handhaving kan in file sharing software ge?mplementeerd worden, en vervolgens kan die software door elke dummy gebruikt worden. In tegenstelling tot de fysieke wereld is er dus geen ???beperken???: er is ofwel tegenhouden, ofwel toelaten.

    Natuurlijk is er wel iets als beperken op internet. Vergelijk het met de snelweg: de overheid treft allerlei maatregelen, en beslist niet zonder effect, om het aantal snelheidsovertredingen te beperken. Toch is het technisch geen enkel probleem om de maximumsnelheid te overtreden.

    Het is voldoende om “illegale” filesharing in algemene zin voldoende “onaantrekkelijk” te maken dat de gemiddelde persoon liever een bepaald bedrag betaalt aan legale diensten dan “gratis” gebruik te maken van onaantrekkelijke filesharing. Er zullen dan mensen blijven die voor de kick of uit geldnood of gierigheid gebruik blijven maken van de onaantrekkelijke diensten, maar de beperking heb je dan te pakken.

    Onaantrekkelijkheid kan zitten in pakkans, kans op straf/boete, sociale stigmatisering, etc. 100% handhaving is niet nodig en onzinnig. Er is immers ook geen 100% handhaving tegen moord en doodslag.

  38. @Dani?l:

    Piet lijkt meer in de ???ontkennende fase??? te verkeren: Er is geen probleem, het lost zichzelf op, en we moeten wat handhaven.
    Je kunt natuurlijk ook gelijk de handdoek in de ring gooien, maar wat schiet je daarmee op?

    Als je helemaal niets doet en filesharing zelfs volledig vrij geeft (en dus ook niet een “billijke vergoeding” afdwingt), dan gaat de boel geheid naar de klote, om het zo maar te zeggen.

    Als je wel iets doet, dan zul je ervoor moeten zorgen dat bovengenoemde filesharing binnen bepaalde perken blijft. Of je nu aan het verbodsmodel vasthoudt of met dwanglicenties en billijke vergoedingen gaat werken, daar is iets van handhaving voor nodig.

    Natuurlijk is “wat handhaven” niet voldoende. Er zal ook goed legaal aanbod moeten komen om te zorgen dat legale diensten voor de meeste mensen aantrekkelijker worden dan illegale diensten.

    Ik zie dus twee mogelijkheden: geheid naar de klote of een kans op succes.

  39. @Piet, We hebben blijkbaar een misverstand over “gratis”. Als ik het heb over “concurreren tegen gratis” dan doel ik op “gratis” in de context van uitspraken zoals in het openingstopic van deze discussie door FoC:

    Uiteindelijk zijn nieuwe businessmodellen het antwoord. Het on-demand tijdperk van entertainment kan ons niet snel genoeg beginnen. We denken alleen wel dat illegale file-sharing een grote belemmering vormt voor het ontstaan daarvan. Zolang veel content gratis en gemakkelijk te downloaden is en auteursrechten online nauwelijks te handhaven zijn……

    Maar ook in het raport van de commissie Geerkens vind je dergelijke uitspraken terug.

    Zowel FoC als de commissie Geerkens zijn van mening dat je de industrie niet mag verplichten tot aanbieden via internet zolang je niet eerst het downloaden strafbaar stelt.

    Ik ben van mening ben dat het auteursrecht best gehandhaafd kan blijven, maar zeker niet uitgebreid dient te worden. Dat je dus niet zo krampachtig een industrie moet beschermen die zelf geen enkel initiatief ontplooit om haar klanten tegemoet te komen. In tegendeel, de standaard reflex van de industrie is het frustreren van alle initiatieven van derden met het excuus dat “tegen gratis niet te concurreren valt”.

    Ja, er is gratis aanbod en dat zal ook best wel zo blijven ongeacht welke inspanningen de industrie ook zal ontplooien. Nou is dus alleen de vraag of je wilt blijven volharden in symptoombestrijding of dat je misschien de stap moet nemen (desnoods gedwongen) om op zoek te gaan naar de oorzaak en die aan te pakken.

    Daarmee kom ik dan bij jouw economische argumenten:

    Probeer mijn economische argumenten eens te begrijpen. Zodra je ze begrijpt, leg mij uit op welk punt mijn redenering niet opgaat. Op dit moment kom je niet verder dan ???ja maar het kan toch ook anders??? zonder ook maar een begin van een schets te geven hoe het anders zou kunnen. Ja, misschien kunnen appels ook omhoog vallen.

    Waarom moet ik je hier uitleggen dat het wel kan en hoe het kan? Ik claim echt niet de wijsheid in pacht te hebben of zo inventief te zijn als vele anderen, maar ik kijk naar wat er nu al gebeurt.

    Apple laat zien dat je wel degelijk kunt concurreren tegen aanbod dat gratis verkrijgbaar is op het web.

    Bovendien staan er nog diverse voorbeelden meer in het artikel van FoC, ook als het gaat om film-aanbod:

    De meeste diensten waar we hier van dromen, on-demand film- en tvsites met een collectie waar je u tegen zegt, uitgebreide muziekdiensten of gamen in de cloud: in de VS heet het Netflix, Hulu, Vimeo, Apple TV, Rhapsody, Kazaa, Amazon mp3, Direct2drive, OnLive, Steam etc. Het kan dus wel, als de markt groot en duidelijk is.

    Al die voorbeelden tonen alleen maar aan dat mensen wel degelijk bereid zijn om voor content te betalen. Maar dan moet je ze wel de gelegenheid bieden, het aanbod beschikbaar stellen!

    Probleem? Geen enkele van die online film diensten is verkrijgbaar buiten de VS. Met dank aan de lucratieve geografische segmentering van de markt door de filmbonzen.

    Gevolg? Je voedt een hele generatie op met de informatie dat er vanalles verkrijgbaar is. Iedereen browst volop op een “World Wide Web” en ziet wat er in de wereld verkrijgbaar is. Het is er dus wel maar alleen niet in legale vorm verkrijgbaar in Europa. Dus maak je het een des te grotere uitdaging voor de jeugd om dat product dan juist wel te pakken te krijgen. Onbetaald.

  40. @Piet

    > Je kunt natuurlijk ook gelijk de handdoek in de ring gooien, maar wat schiet je daarmee op? > > Als je helemaal niets doet en filesharing zelfs volledig vrij geeft, dan gaat de boel geheid naar de klote, om het zo maar te zeggen.

    Zo dacht ik vroeger ook wel, maar inmiddels heb ik geleerd dat ook met geheel vrije file sharing veel bereikt kan worden. Zowel voor ‘makers’ als ‘consumeerders’.

    Bijvoorbeeld dat men eerst een aantal werken voor niks uitdeelt en dan voor de volgende werken laat betalen, ala http://www.kickstarter.com/ . Of een indirecte geldstroom: downloadable content, merchandise, reclame, optredens.

    De ‘handdoek in de ring gooien’ heeft als voordeel dat mensen dan vooruit gaan denken en constructievere oplossingen gaan bedenken.

  41. @Mattie:

    We hebben blijkbaar een misverstand over ???gratis???. Als ik het heb over ???concurreren tegen gratis??? dan doel ik op (…)
    Wel, ik heb in #31 toch duidelijk uitgelegd wat ik bedoel met de onmogelijkheid te concurreren met gratis (en bovendien begon ik met de opmerking dat concurreren met gratis goed mogelijk is als je een beter (en dus ANDER) werk kunt aanbieden dan de gratis werken). Ik reageerde daar op jouw reactie die betrekking had op een stelling van mij. Jij schreef:
    Piet, jij bepleit telkens de ongewisse toekomst voor, en verschraling van het muziek- en filmaanbod als we de industrie zouden dwingen om ???te concurreren met gratis???. Ik betwijfel echter zeer of er werkelijk een verschraling van aanbod zou ontstaan.
    Als jij mijn uitspraken in twijfel trekt, dan mag ik natuurlijk aangeven hoe mijn uitspraken moeten worden begrepen.

    Maar goed, je bent het nu dus wel eens met mijn stelling, die je in #30 nog aanvocht?

    Nogmaals, ik heb NERGENS geschreven dat het onmogelijk is om te concurreren met gratis muziek of gratis films of gratis software of gratis watdanook. Zolang je maar niet hoeft te concurreren met je eigen werk door anderen zonder jouw toestemming verspreid.

    Ik heb wel geschreven dat het voor een maker van nieuwe werken onmogelijk is te concurreren als alles de jure of de facto gratis mag worden gekopieerd en verhandeld, zonder vergoeding aan de rechthebbende.

    Apple laat zien dat je wel degelijk kunt concurreren tegen aanbod dat gratis verkrijgbaar is op het web.

    En dat is omdat het gratis aanbod illegaal is en daardoor (nog) voor veel mensen te onaantrekkelijk. Stel de illegaliteit wordt opgeheven, dan is het een relatief koud kunstje om iTuneskloon te maken die net waar meer aanbod heeft, er net wat gelikter uitziet, en net wat goedkoper is. Apple kan het dan wel schudden (of zal moeten besluiten niet langer meer een vergoeding af te dragen aan de rechthebbenden).

    Al die voorbeelden tonen alleen maar aan dat mensen wel degelijk bereid zijn om voor content te betalen.

    Ik heb nooit iets anders beweerd. Diezelfde voorbeelden geven ook aan dat rechthebbenden bereid zijn content digitaal aan te bieden.

    Uit dit bericht blijkt dat onderhandelingen tussen Hulu en content providers in het VK weliswaar zijn mislukt, maar niet omdat die content providers hun werken niet via internet willen aanbieden. En nog maar pas las ik dit bericht.

  42. @BertBert:

    Bijvoorbeeld dat men eerst een aantal werken voor niks uitdeelt en dan voor de volgende werken laat betalen, ala http://www.kickstarter.com/
    Maar dat kan toch nu al uitstekend zonder de auteurswet te overtreden? Als je iets maakt mag je dat gratis aanbieden. En als je dan nog iets maakt mag je er geld voor vragen.

    Daarentegen zie ik niet goed in hoe je geld kunt vragen (en mag verwachten er nog iets aan te verdienen) als filesharing volledig wordt vrijgelaten, en de werken waarvoor jij betaald zou willen worden heel eenvoudig gratis zijn te downloaden.

    (Op het moment is natuurlijk praktisch alles al te downloaden, maar er zijn (nog) factoren waardoor niet iedereen daar gebruik van maakt, zie #47 over de iTuneskloon.)

    Of een indirecte geldstroom: downloadable content, merchandise, reclame, optredens.

    Verdienen aan downloadable content lijkt me nou niet zo’n goed voorbeeld in deze context. Sommige auteurs kunnen natuurlijk op een andere manier voldoende geld verdienen, maar als dat zo goed werkt kunnen ze dat nu ook al, en voor veel auteurs is dit niet weggelegd en/of gaat dit te zeer ten koste van hun core business: het maken van werken.

  43. @Piet,

    Maar goed, je bent het nu dus wel eens met mijn stelling, die je in #30 nog aanvocht?

    Nogmaals, ik heb NERGENS geschreven dat het onmogelijk is om te concurreren met gratis muziek of gratis films of gratis software of gratis watdanook. Zolang je maar niet hoeft te concurreren met je eigen werk door anderen zonder jouw toestemming verspreid.

    Wat ik probeerde uit te leggen; als ik over “gratis content” spreek, dan heb ik het over wat jij, net als FoC overigens, “illegale content” noemt. Daarom heb je mij dus blijkbaar telkens verkeerd begrepen. Ik spreek echter over “gratis” en niet over “illegaal” aanbod omdat ik er niet zo zeker van ben dat elke download die op het web te vinden is, ook illegaal is zolang de maker niet expliciet toestemming heeft gegeven.

    Ik wil dus niet dat auteurs of filmmakers verplicht worden om hun werk gratis beschikbaar te stellen. Ik wil dat ze (desnoods wettelijk verplicht) hun werken ook legaal beschikbaar maken via internet en dat ook wereldwijd, en bovendien zonder allerlei rotzooi als DRM. Of ze dat doen door het legaal gratis beschikbaar te stellen of door licenties te verkopen boeit mij niet. Dat mogen ze zelf beslissen.

    En nee, ik ben het nog steeds niet eens met jouw stelling. Jij beweert, net als FoC, dat dat niet kan zolang er “gratis/illegaal” aanbod beschikbaar is. En ik beweer dat Apple en al die andere voorbeelden die FoC noemt, laten zien dat het wel degelijk mogelijk is om te concurreren met dat “gratis/illegale” aanbod. Die voorbeelden tonen aan dat mensen bereid zijn te betalen voor content. Zeker als het makkelijk kan, zonder allerlei kunstmatige beperkingen (DRM e.d.) en zonder alle risico’s die je wel loopt bij het “gratis/illegale” aanbod.

  44. Ik stel voor om te spreken over “illegaal aangeboden materiaal” i.p.v. “illegaal materiaal” of “illegale downloadwebsites”. De discussie over of torrentsites auteursrechten schenden en over “illegaal” downloaden dat gewoon legaal is kan zo achterwege blijven.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.