Onze Internetrecht vraagbaak (en een persoonlijk dingetje)

Mooi initiatief van ICTRecht-collega Sara Biersteker: zij gaat twitteren als @ICTRecht en opent meteen maar een juridische dienst:

Heeft u een korte juridische vraag? Stel hem aan ons via Twitter! Wij willen u via Twitter niet alleen op de hoogte houden van de nieuwe blogberichten op ons weblog maar u ook de gelegenheid geven uw juridische vragen met betrekking tot online shops, algemene voorwaarden, e-privacy, commerciële communicatie en andere Internetrecht gerelateerde onderwerpen aan ons voor te leggen. Stel uw vraag aan @ICTRecht en wij zullen u in een tweet een duidelijk en praktisch antwoord geven waarmee u verder kunt.

Wie weet log ik ook nog wel eens in op @ictrecht 🙂

En omdat dit wel een kort blogberichtje wordt zo, nog even een stukje frustratie. Ik krijg veel mails met een juridische vraag, die eindigen met “mag dit zomaar en zo ja waar staat dat precies”. Vaak gaat het dan om zaken waarbij iemand het oneens is met werkgever, vereniging of leverancier.

Een paar jaar geleden had ik dat opgevat als “ik ben geïnteresseerd in wetten en wil het graag nazoeken, maar tegenwoordig lees ik het eerder als “ik geloof het bij voorbaat niet” of “ik wil graag bijdehand gaan doen met dat wetsartikel om zo mijn zin door te drijven”. Ben ik cynisch aan het worden?

Arnoud

19 reacties

  1. Zomaar alle mensen die vragen stellen over ??n kam scheren. Wat een belediging! Kan dat zomaar?!

    ( 😀 )

    Ben wel altijd blij met dit soort initiatieven. Toont voor mij dat men het niet enkel voor de centjes doet. Hart voor de zaak..!

  2. De meeste vraagstellers ben ik dankbaar, ze stellen leuke vragen en bieden me daarmee de mogelijkheid deze blog in de lucht te houden. Maar sommige mensen doen mijn bloed koken: querulanten op zoek naar een stok om hun werkgever (ja opvallend vaak hun werkgever) te slaan, eigenwijze mensen die niet willen accepteren dat de wet X(*) zegt of mensen die je antwoord zonder te vragen doorsturen naar de wederpartij met als opmerking “jurist zegt dat ik gelijk heb”.

    Of nog leuker: mensen die mails in mijn naam vervalsen en daarin de wederpartij bedreigen met een rechtszaak die ik zou dan gaan voeren.

    (*) Met als mooiste reactie “Ja dat is natuurlijk jouw mening maar is dat wel echt zo?”

    Ok sorry dat floepte er even uit…

  3. Ik kan niet voor andere mensen spreken, maar in mijn geval zijn mijn vragen meestal als volgt: ik heb het vermoeden dat X (on)rechtmatig handelt, en ik heb daar een wet(sartikel) over gevonden; ben je het eens met mijn conclusie?

    Soms ga ik verder door te vragen: wat kan ik er aan doen? Je zou dat kunnen zien als een vorm van “ik wil bijdehand gaan doen om mijn zin te krijgen”. Maar zo zie ik het zelf niet, want ik heb een legitieme interesse in juridische kwesties. Mensen die gewoon bijdehand willen doen omdat ze het ergens niet mee eens zijn kunnen hun rechtsbijstand aanspreken, nietwaar?

  4. Wat? Zijn er werkelijk mensen die een mail van jou namaken? Prachtig. Ik kan me voorstellen dat dat heel naar en vervelend is, maar ben je ook niet ergens diep van binnen een beetje trots? Blijkbaar zien ze je wel als de expert.

    Verder: Keep up the good work! Ik vind dit een van de leukste en leerzaamste blogs die ik op het moment volg. Laat je niet dwarszitten door die paar mensen die geen aandacht verdienen!

  5. Ik vond het de eerste keer wel grappig, maar het aantal taalfouten en rare dingen erin maken het toch net iets minder leuk om zeker moment. Maar ach, het hoort erbij zal ik maar denken.

    @Bastiaan: dat is niet bijdehand maar gewoon ge?nteresseerd. Het gaat me er denk ik vooral om of je werkelijk wilt weten wat ik vind, of dat je bevestiging zoekt van je eigen standpunt en niet openstaat voor de mogelijkheid dat het anders kan zijn.

    Toppunt, drie maanden terug: “Meneer, ik mail u om verdediging voor mijn positie te krijgen, dan moet u niet een beetje voor de wederpartij gaan zitten betogen.”

  6. Tsja, dit soort verdiensten zijn natuurlijk koninklijk. Het verlaagt de drempel voor al die ‘kleine’ probleempjes voor zoveel mensen die anders helemaal niet weten waar ze moeten beginnen (als ze uberhaupt al kunnen beginnen).

    Net zoals die beste man die iets van 750 excel guides op youtube heeft gezet, enzenz. Respect.

    Maar het nadeel met het gratis iets aanbieden aan de medemens is dat er altijd van die types zijn die eisen dat de gunsten van anderen precies dienen aan te sluiten op hun wensen… “if you dont like it, then dont watch it”.

    Je hebt mij in ieder geval twee maal goed geholpen, Arnoud. Nogmaals bedankt! ^^

  7. Ik kan me voorstellen dat mensen om een wetsartikel vragen om zichzelf te bewapenen. Stel je stuurt hen een antwoord “zo en zo zit het”, maar als ze dat vervolgens tegen die werkgever vertellen wil die misschien bewijs hiervan zien. “Want Arnoud zegt het” is natuurlijk een prima antwoord 😉 , maar een verwijzing naar een artikel versterkt je positie natuurlijk wel (zeker als je het onderling wil uitmaken zonder meteen een zaak ervan te maken)

    Aan de andere kant is het niet zo gek dat je cynisch wordt als je zoveel rare of onbeschofte mails krijgt 😉

  8. Het internet waar het lijkt alsof veel wetten niet gelden brengt mensen in verwarring. Ze denken dat ze allerlei rechtenen vrijheden hebben die ze in werkelijkheid niet hebben en vinden dat ze nooit eigen verplichtingen en verantwoordingen hebben terwijl ze die vaak wel hebben. Zodra ze daar door een derde op gewezen worden ontstaat een soort wrok tegen die persoon als het die persoon is die hun rechten heeft beperkt of ze op hun eigen verantwoordelijkheden heeft geforceerd.

    Internetters creeren op het internet hun eigen realiteit (soms samen in bepaalde groepen) die voor hen veel vrijer is dan de wereld buiten het internet en hebben dan nog maar een beperkte acceptatie voor zaken die niet in hun vooraf gewenste realiteit past. De bestaande wetgeving en juridische aspecten daarvan zijn vaak niet onderdeel van hun eigen internet realiteit.

  9. @hAl: daar staat tegenover dat de impact van wetten en regels op internetdiensten niet altijd maatschappelijk gewenst is, en onevenredig zware consequenties kan hebben. Of gewoon onlogisch is: waarom mag je wel een papieren krant aan je buurman geven en hem niet een scan sturen? Dat is niet uit te leggen, hoewel het formeel wel correct is.

  10. @11 Arnoud

    Is dat niet omdat als je de krant geeft, er nog steeds maar ??n krant is? Terwijl je bij een scan allebei in het bezit bent van een krant? ???n krant waarvan de eigenaar op de hoogte is, en dus goed gekeurd moet hebben bij verkoop. En ??n waarvan de eigenaar niet op de hoogte is en dus nog goedkeuring voor gebruik afwacht?

  11. O, je geeft gratis juridische adviezen? Ik zal je in mijn contactlijstje noteren. 😉 Mja, ik heb me die mogelijkheid nooit gerealiseerd; dom misschien, maar ik ben slechts een trouw volger van je blog, elke dag kom ik even kijken wat je geschreven hebt, en wat anderen daarover hebben te zeggen. Keep up the good work!

  12. Ik voel me nu natuurlijk zwaar beledigd Arnoud :).

    Waar staat trouwens in de wet dat ik mijn werkgever mag aanklagen (zeker gezien het feit dat ik geen werkgever heb is dit nogal een lastige vraag)?

  13. Volgens mij zit hier wel een mooie kans voor je in, Arnoud, als mensen jouw mails voor hun eigen conflicten gebruiken. Jij stopt er immers je tijd en je expertise (waarvoor je een kostbare opleiding hebt gevolgd) in, en de ontvanger van jouw reactie heeft duidelijk een belang om jouw mail door te sturen naar de werkgever. Ik zou zeggen, uurtje-factuurtje. 🙂

  14. Ik heb zo wel eens een berichtje via het contactformulier verstuurd, naar aanleiding van deze post met als samenvatting ‘mogen bedrijven de kosten van niet-gebruikte abonnementen bij de klant leggen?’. Dat was niet alleen om ‘juridisch advies’, maar ook omdat je bij hufterige organizaties als TransLinkSystems niets gedaan krijgt met een braaf briefje (‘naming and shaming’), en omdat dit soort dingen passen in de juridische soap die TLS opvoert. Plus dat het ergens ook wel vermakelijk is — Vrij Nederland had ooit eens een wekelijkse pagina met bureaucratisch leed.

    Anyway, helaas nooit meer iets van gehoord; jammer, maar niet alles komt op de voorpagina.

  15. Wat recht is en wat eerlijk is hoeft niet hetzelfde te zijn. Toch denken mensen vaak over recht als niet veel meer dan een ingewikkelde manier om eerlijk te zijn. En misschien zou het dat zelfs ook moeten zijn.

    Maar wat ze eigenlijk vragen is “Dit vind ik oneerlijk. Ik heb geen verstand van recht en jij wel. Vertel me even snel waar in het recht ik de betreffende eerlijkheid vind?”

    Als het antwoord dan toch iets ingewikkelder of zelfs ongewenst blijkt, dan ben jij een slecht jurist. Het is gewoon niet eerlijk… 😉

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.