Mag je iemand vertellen dat hij stinkt?

smell-well-geur-probleem.jpgEen lezer wees me op SMELL-WELL.net, “waar u op een subtiele wijze uw vrienden, kennissen, collega’s of partner kunt attenderen op hun “Geur-probleem”.” Het idee is dat je iemand niet zomaar in z’n gezicht zegt dat hij slechte adem of stinkvoeten heeft. Deze anonieme dienst biedt dan een manier om dat toch te kunnen melden zonder dat jij er persoonlijk op aangekeken wordt.

Even afgezien van de ethische vraag: is het legaal om zo’n dienst aan te bieden? Het riekt (haha) naar een reclamedienst gebaseerd op het tell-a-friendprincipe. Nu zijn tell-a-friendsystemen onder voorwaarden legaal, dus laten we eens kijken of aan de voorwaarden is voldaan.

1. De communicatie gebeurt volledig op eigen initiatief van de internetgebruiker (of afzender), de website stelt hier geen (kans op) beloning tegenover voor afzender of ontvanger.<br/> Ik kan op de site nergens vinden dat jij of de ontvanger een beloning krijgt. Dit lijkt me dus prima.

Wel staat er een hyperlink naar deze site, waar je kunt kijken “welke oplossingen er voor je probleem beschikbaar zijn.” Dat is natuurlijk ook de insteek van deze site: reclame maken voor de producten van dit bedrijf.

2. Voor de ontvanger moet het duidelijk zijn wie de initiatiefnemer van de e-mail is, zodat hij diegene kan aanspreken als hij niet gediend is van dergelijke mails.<br/> In de mails die je ontvangt via deze dienst, staat

Met Vriendelijke Groet, )|( Smell-Well.net

3. De afzender moet volledige inzage hebben in het bericht dat namens hem wordt verzonden, zodat hij de verantwoordelijkheid kan nemen voor de persoonlijke inhoud van het bericht.<br/> Die krijg ik niet: na het invullen van het veld krijg ik alleen te horen dat de mail is verzonden. Wel krijg ik achteraf een kopie van de mail zoals verzonden, maar da’s natuurlijk een beetje laat.

4. De website in kwestie mag de e-mailadressen en andere persoonsgegevens niet gebruiken of bewaren voor andere doeleinden dan het eenmalig verzenden van een bericht namens de afzender. Daarnaast dient de website het systeem te beveiligen tegen misbruik, zoals het geautomatiseerd verzenden van spam.<br/> Ik twijfel of hieraan wordt voldaan, want nadat de mail is verstuurd krijgt de afzender nog een mail, met daarin

Mocht het door jou gemelde Geurprobleem zijn opgelost, dan verzoeken we je vriendelijk om op onderstaande link te klikken. Gooi deze e-mail niet weg, want met deze link wordt een automatisch bericht gestuurd naar de voormalige Stinker waarbij hij/zij wordt bedankt voor het aanpakken van het geurprobleem.
Ik kan uit de URL niet halen of daar het e-mailadres van de ontvanger in zit (“reporterid=3560&token=0e000c1328b0a0870ee0ba02e0b3a58a”), maar ik zit er zélf wel in gezien die reporterid. En dat mag niet van de tell-a-friendregels: het is mailen en weggooien die informatie.

Er is wel een beveiliging in de vorm van een captcha, dus het is niet eenvoudig om mensen grootschalig te spammen met mails. Ook moet de afzender eerst zijn e-mailadres bevestigen via een link.

Alles bij elkaar vind ik ‘m twijfelachtig. Jullie?

Arnoud

23 reacties

  1. Waarom is het achteraf krijgen van een kopie van de e-mail niet voldoende? Daarmee kan je je toch duidelijk verdedigen van “nee, dat heb ik niet gezegd, ik heb /quote***/unquote gezegd.. en daarmee bedoelde ik… “

    En als je de initiatiefnemer van de mail erop moet kunnen aanspreken dat je niet gediend bent van dit soort emails en je weet vervolgens dat het van smell-well.net komt… is dat dan voldoende? Kan ik na het krijgen van een dergelijke email eenvoudig met smell-well.net contact opnemen zodat ik voortaan geen emails meer van hun krijg?

  2. Dit lijkt mij gewoon een grove schending van de privacy. Als iemand stinkt ben ik niet te beroerd om dat midden in hun gezicht te zeggen. Gewoon eerlijk zijn tegen elkaar en ook eerlijk critiek kunnen ontvangen. Dat is gewoon heel belangrijk. Vind het ook geen probleem als anderen zeggen dat ik stink. Heb zelfs een bus deodorant op mijn werk liggen voor als ik mijzelf opmerk. Onder Tell-A-Friend mag je dus alleen naam en email adres doorgeven. Hier wordt ook doorgegeven dat een bepaalde persoon stinkt! Dat mag dus niet.

    En het is een schending van privacy omdat een persoonlijke eigenschap van mij (ik stink) wordt gedeeld met een website. Opvallend is ook dat de WhoIs informatie van deze site anoniem is en je dus niet weet wie nu werkelijk deze site beheert. Gelukkig is er nog RobTex die meer informatie kan verzamelen over dit soort sites. De site wordt gehost door Phillipine Web Services in de USA.

  3. Ik interpreteer dat als de ???friend??? die ???t e-mail adres van pietje invult. I am wrong?

    Volgens mij is het de bedoeling dat je zowel de ‘vriend’ als het bedrijf dat de boel verstuurt, kunt halen uit de mail. Het bedrijf zodat je kunt klagen en de vriend zodat je hem kunt ontvrienden.

  4. Mij lijkt het geen schending of in ieder geval geen grove. Er zijn genoeg anonimisatie-diensten, zoals one-time-email of digitale kaartjes-sites (die zijn er vast ook met “jij stinkt” kaartjes).

    maar ik zit er z?lf wel in gezien die reporterid

    Dat hoeft niet, het kan best zijn dat de reporterid verwijst naar een entry in een database en dat de token de sleutel is, bijvoorbeeld tot het emailadres. Zonder de sleutel heeft het bedrijf geen toegang tot de priv? data. Je zou deze gegevens ook rechtstreeks in een url kunnen zetten, maar dan zou je deze gegevens makkelijker kunnen gokken en staan ze pas ?cht “online”.

    Dat het bedrijf anoniem (onontsleutelbaar) bewaart hoeveel mensen er op welk onderdeel stinken lijkt me geen bezwaar. Doet Google ook.

  5. Dat hoeft niet, het kan best zijn dat de reporterid verwijst naar een entry in een database en dat de token de sleutel is, bijvoorbeeld tot het emailadres. Zonder de sleutel heeft het bedrijf geen toegang tot de priv? data. Je zou deze gegevens ook rechtstreeks in een url kunnen zetten, maar dan zou je deze gegevens makkelijker kunnen gokken en staan ze pas ?cht ???online???.

    Alle mails die ik kreeg van deze site bevatten hetzelfde reporterid in de URL. Dat is een getal van vier cijfers, dus ik weet vrijwel zeker dat er ergens een tabel staat waarin dat getal gekoppeld is aan mijn e-mailadres.

    Wat bedoel je met “zonder de sleutel”? Ik geloof er niets van dat ze de e-mailadressen hebben versleuteld. Er staat gewoon een MySQL server met een tabel waarin (reporterid, reporteremail)-tupels staan. Of ze ook bijhouden welke adressen ik gerapporteerd heb, weet ik niet.

    Die mail met “hij stinkt niet meer” bevat ook het reporterid. Als je die link aanklikt, wordt er zonder opnieuw naar e-mailadressen te vragen een nieuwe mail naar de ex-stinker gestuurd met de melding dat hij niet meer stinkt. Ze onthouden dus wie wie mailde om die “bedankt”-mail te kunnen sturen.

  6. Op zich een goed onderwerp, maar volgens mij gaat het artikel volledig mank bij de keuze voor de toepasselijke rechtsregel(s). Natuurlijk heeft het wel iets weg van een tell-a-friend systeem, maar het doel is compleet anders. De anonimiteit die de dienst geeft is daarbij ??n van de hoofddoelen in verband met de gevoeligheid van de mededeling aan de geadresseerde. De dienst is daarom niet op een lijn te stellen met een tell-a-friend systeem. Stel dat het een dienst zou zijn om als geheime aanbidder een (gestandaardiseerde) liefdesbrief te sturen, dat zou dan ook niet mogen volgens de redenatie in dit artikel.

  7. Typisch dat de discussie meteen uitmondt in technisch geneuzel over hashes etc, en dat totaal over het hoofd gezien wordt dat zo’n site wel eens het favoriete speelgoed van treiteraars zou kunnen zijn.

  8. @Arnout: Ik zie dan ook niet hoe zo’n anonieme liefdesbriefdienst legaal zou zijn onder de Wbp en artikel 11.7 Telecomwet, tenminste wanneer deze door een commerci?le aanbieder wordt geleverd. Ik pak de tell-a-friendregel erbij omdat dat de enige ‘offici?le’ escape is op het strenge regime van te allen tijde opt-in.

    Hallmark dat mij een kaart stuurt met daarop “iemand is verliefd op je” en daaronder een reclamebanner van hun bedrijf overtreedt artikel 11.7 Tw.

    @Ookalex: dit is dan ook een juridisch-technische blog dus de bedoeling is juridisch-technisch geneuzel. 🙂

  9. @Arnoud, Er is geen (offici?le) escape. Wat OPTA en CBP hebben gedaan is een gezamenlijk bestuurlijk rechtsoordeel gegeven, een juridische interpretatie van o.a. artikelen 11.7 en 11.8 Tw. Daarbij zien zij een uitzondering op het spamverbod voor “communicatie van hoofdzakelijk persoonlijke aard”. Om daar aan te voldoen moet voldaan zijn aan de criteria die je in het artikel schetst. Deze criteria zijn van toepassing op tell-a-friend systemen, die een wezenlijk ander doel hebben dan de dienst waar dit artikel over gaat.

    De uitzondering “communicatie van hoofdzakelijk persoonlijke aard” is van toepassing, maar de criteria waar deze dienst aan moet voldoen zijn anders. Naar normaal taalgebruik is “communicatie van hoofdzakelijk persoonlijke aard”, simpelweg te kwalificeren als communicatie die persoonlijk is, dus de verzender maakt zijn identiteit bekend aan de ontvanger en de boodschap die wordt verstuurd is persoonlijk van aard en wordt door de verzender bepaald.

    De verzender wil in dit geval zijn identiteit niet prijsgegeven omdat dit erg pijnlijk kan zijn. Vandaar dat de verzender anoniem wil blijven. Het is dus de verzender die anoniem wil blijven, anders zou die de dienst niet hoeven gebruiken.

    Wat betreft de boodschap. Er is maar ??n boodschap, namelijk dat de ontvanger stinkt. De reden voor het versturen van de boodschap is het stinken van de ontvanger, zonder de boodschap zou deze ook stinken. Dus de inhoud is afgestemd op de persoon van de ontvanger. Daarnaast kan uit het taalgebruik van de verzender zijn identiteit blijken. Dus om die reden is een standaardbericht op zijn plaats op zijn anonimiteit verder te waarborgen.

    Ook wat betreft het eenmalig gebruik van de gegevens van de derde is niet van toepassing, want anders is er geen terugkoppeling te maken naar de ontvanger. Ook hierbij geldt het anonimiteitsargument opnieuw.

    Wat betreft de opmerking over de reclamebanner onder een dergelijke e-mail. In dat geval zouden alle e-mail berichten, waar in ruil voor gebruik van de dienst reclame onder geplakt wordt, ook strijdig zijn met artikel 11.7 Tw. Dat lijkt mij ook niet het geval.

    Al met al blijf ik bij mijn standpunt, dat de bewuste criteria niet van toepassing zijn.

  10. simpelweg te kwalificeren als communicatie die persoonlijk is, dus de verzender maakt zijn identiteit bekend aan de ontvanger

    De verzender wil in dit geval zijn identiteit niet prijsgegeven

    Dus hoe ik nou moet zien dat een anoniem bericht als persoonlijke communicatie kwalificeert is mij nog even onduidelijk…

  11. @Freeaqingme, ik heb het niet goed opgeschreven. Ik bedoelde aan te geven dat onder normale omstandigheden de verzender zijn identiteit kenbaar zal maken bij persoonlijke communicatie. Echter in dit geval wil deze dat juist niet. Het probleem zit hem er in dat er in dit geval twee partijen zijn die deelnemen aan het overbrengen van de boodschap: de verzender van de boodschap en de aanbieder van de dienst. De laatste loopt het risico artikel 11.7 Tw te overtreden. Vandaar dat het dus van belang is of de verzender ook (expliciet) de wens en het belang heeft om de (persoonlijke) boodschap anoniem over te (laten) brengen.

  12. Wat betreft de opmerking over de reclamebanner onder een dergelijke e-mail. In dat geval zouden alle e-mail berichten, waar in ruil voor gebruik van de dienst reclame onder geplakt wordt, ook strijdig zijn met artikel 11.7 Tw. Dat lijkt mij ook niet het geval.

    Die vergelijking gaat niet op. Bij Hotmail en consorten biedt men slechts een faciliteit om eigen boodschappen te versturen tussen consumenten. De reclamesignature is slechts een bijzaak die onderaan de mail hangt. Dat is wezenlijk anders dan een dienst die als hoofddoel heeft je vrienden reclame onder de neus te duwen.

    (Ik sluit echter niet uit dat ook Hotmail 11.7 Tw overtreedt als een onbekende Hotmailgebruiker mij mailt. Art. 11.7 geldt niet slechts bij zakelijke verzenders of bij boodschappen die uitsluitend handelsreclame betreffen.)

    Ik ben het met je eens dat niet aan de criteria van tell-a-friend is voldaan, maar ik heb geen ander argument waarom deze commerci?le dienst legaal zou zijn. Jouw argument lijkt neer te komen op “dat kan toch niet de bedoeling zijn” maar ik twijfel over die bedoeling van de wet.

  13. Je veronderstelling is dus dat het hoofddoel reclame onder de neus van de derde duwen is. Dat is dus de vraag. Als dat zo is, dan heb je volledig gelijk. Er is in casu echter alle reden voor de daadwerkelijke verzender om zijn identiteit niet bekend te maken (zie mijn eerdere uitleg) en de boodschap die wordt verzonden is heel persoonlijk en heel specifiek. Dat er eveneens ook maar ??n boodschap kan worden verzonden doet daar niet aan af. De stelling dat mijn redenering neerkomt op “dat kan niet de bedoeling zijn”, vind ik zwak. Juist omdat ik mij heb gebaseerd op het bestuurlijke rechtsoordeel van OPTA en het CBP, dat er sprake moet zijn van “communicatie van persoonlijke aard” en ik heb uitgelegd waarom daar bij deze dienst sprake van is.

  14. Ik zag dit in de mail:

    Deze persoon meldt een geurpobleem met je: Slechte Adem

    Vergeet niet: voor elk probleem is er een oplossing! Smell-Well helpt je om de meest innovatieve en effectieve producten te vinden.

    Kijk hier welke oplossingen er voor je probleem beschikbaar zijn.

    Ik kan dat niet anders zien dan een salespitch voor bv. deze probiotica tegen winderigheid.

    In het rechtsoordeel staan volgens mij iets meer slagen om de arm dan waarmee jij het hier presenteert, maar je hebt gelijk dat ik iets te makkelijk over het argument heen stapte.

    Ik denk niet dat je hier van zuiver persoonlijke communicatie kunt spreken omdat het initiatief tot communicatie duidelijk uitgaat van de site zelf. Men wordt opgeroepen boodschappen te sturen (met commerciele ondertoon). Dat is wat anders dan Hotmail dat zegt “hier is een mailbox, succes verder”.

    -edit- Overigens was die opmerking vooral ingegeven door jouw opmerking

    In dat geval zouden alle e-mail berichten, waar in ruil voor gebruik van de dienst reclame onder geplakt wordt, ook strijdig zijn met artikel 11.7 Tw. Dat lijkt mij ook niet het geval.
    Die las ik als een te kort door de bocht argument dat reclamediensten legaal zijn omdat anders Hotmail verboden zou moeten worden.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.