Gefilmd in het restaurant

Een lezer vroeg me:

Het is een normale doordeweeksedag, het restaurant is open voor publiek. Een gezin zit te eten in een restaurant en plotseling komt er een filmploegje het restaurant binnen. Men bleek opnames te maken voor een of andere show van een regionale omroep, waarbij een andere bezoeker de hele week werd gevolgd. Mag men nu zomaar ook het gezin filmen in deze besloten omgeving?

De regels voor filmen op de openbare weg gelden niet automatisch ook in een gebouw als een restaurant. Het is echter ook weer niet dat in andermans eigendom nooit gefilmd mag worden zonder toestemming.

Ik denk dat in het algemeen men wel privacy mag verwachten in een restaurant, tenzij buiten duidelijk is aangekondigd dat er gefilmd wordt voor een of ander programma. En als je mag verwachten dat je privacy krijgt, dan mag je niet zomaar gefilmd worden. Maar dat is zeker geen wet van Meden en Perzen.

Er is eigenlijk nooit een harde regel die meteen de wijzers de ene of andere kant uit doet slaan. Inderdaad, een restaurant is een besloten plaats en privéterrein, maar ook op privéterrein mag onder omstandigheden worden gefilmd. Als de huisregels zeggen van niet, dan moet de eigenaar optreden – een willekeurige gast kan zich niet jegens een andere gast op de huisregels beroepen.

Ook zal altijd de nieuwswaarde van de beelden meespelen. Hoe bekend/belangrijk is deze persoon, en hoe relevant was dit etentje? Dat ander etend publiek toevallig in beeld komt, is dan min of meer onvermijdelijk en daarmee geen privacyschending.

Ik vind het een lastige. Het is me zelf ook wel eens overkomen dat ik op de trein stond te wachten en iemand het nodig vond om filmopnamen te gaan maken van een binnenkomende trein. Dreigen met juridische stappen bleek minder effectief dan je paraplu openklappen en precies voor de lens te gaan staan.

Arnoud

11 reacties

  1. Het filmen an sich in een priv?omgeving kan goed op zichzelf al een privacyschending zijn, zie het arrest van het Hof voor de Mensenrechten in het artikel. Maar dat is dubieus. Het uitzenden van die beelden zal waarschijnlijk wel een schending van het portretrecht opleveren in zo’n priv?situatie.

    @Peter: Nee, ik maakte bezwaar, gewoon omdat het kon. Je hoeft geen reden te hebben om je op privacy te beroepen toch?

  2. Ik ben waarschijnlijk ziekelijk (ik beroep mij op religieuze grond) tegen elke vorm van opname of fotografie. M’n vader was fotograaf en dus stond ik tot m’n 14e braaf op de foto. Daarna had ik echt gehad.

    Een paar jaar later en iedereen heeft een digitale camera. Dan heb je zo’n dronken jos die de meest onflateuze foto’s maakt op studentenfeestjes, verjaardagen, bijeenkomsten, in de disco, op reisjes en borrels.

    Kan je er op wachten tot je getagged en al met je dronken kop op het internet staat, in een of ander publiek Hotmail foto-album. Of op facebook ben ik mezelf ook al tegengekomen, getagged, in een groepsfoto. Das alleen lekker voor kandidaatscreeners en dataminers.

    Google zegt al dat ze maar 8 foto’s van je nodig hebben in de index, voordat ze met 90% success je identiteit kunnen achterhalen. Met Google Goggles was dit al mogelijk. Ik krijg daar absoluut de kriebels van. Ik sta al op Google Streetview met een blurry gezicht, maar Google heeft dus het origineel.

    Ik snap dat het leuk en handig is voor mensen die “commercieel” gebruik maken van hun gezicht en dat sommigen taggen op sociale netwerken hardstikke tof vinden: want ik heb toch niets te verbergen, en jij dus ook niet.

    Ik voel me bijna aangerand en er is niets tegen te doen: Vroeger kon je de fotograaf nog vermijden. Nu loop je door de stad en er is alweer zo’n knakker met een journalistenpet het publiek aan het filmen voor z’n weblog met 100 bezoekers: 99 tantes en 1 googlebot. De lol van de openbare ruimte is al snel af. Nu je in disco’s, het strand en restaurants niet eens kan zitten, zonder met je kop op TV of tussen andere malloten in een foto-album te staan en iedereen een camera op het mobiel heeft, is het voor mij helemaal geen pretje. En dan zou Geenstijl ook nog een journalistenfunctie hebben… Amehoela… een goedkoop shockblog met veel bezoekers en reclame inkomsten. Maar met een camera en de ziekelijke drang om mensen belachelijk te maken.

    “Hij wil niet op de foto” wordt al snel uitegelegd als gebrek aan zelfvertrouwen of dat er iets mis met je is. “Nee recruiter, ik maak geen gebruik van sociale profielen als Facebook of LinkedIn, al niet sinds ICQ en TMF profielen laten zien aan de wereld hoe je dacht over vrouwen toen je 14 jaar was.” Mhhh… dat is verdacht! Waarom niet op LinkedIn als je niets te verbergen hebt?

  3. Ben zelf kennelijk te lelijk om gefilmd te worden. Ben dus nooit gefilmd door zo’n filmploeg. Zelfs de flitspalen hebben een hekel aan mij, aangezien ik nu al twee jaar geen verkeersboetes meer heb gehad. 🙂 Maar goed, even een andere situatie… Je bent aanwezig bij een bedrijfs-feestje en collega’s maken foto’s die ze vervolgens via het bedrijf delen met iedereen en waarvan een paar mooie foto’s op het IntrAnet van het bedrijf komt te staan. Erg leuk, maar mag dat zomaar?

  4. Ook van mij een situatie. We houden je lekker bezig zo :-).

    Mobypicture. Leuke service, behalve als je er zelf op staat. Naast de mogelijkheid om een foto aan een “Tweet” te hangen schuift Mobypicture het ook maar meteen door naar Hyves, WordPress, Fakebook*, NuFoto, Flickr en ga zo maar door.

    Mensen maken tegenwoordig van ALLES foto’s en mikken dat op Twitter, via Mobypicture. Oftewel, op het hele internet zo onderhand. Daar zie ik de lol wel van in, maar wat als ik op die foto sta? Heb al een aantal malen gehad dat ik, ook een keer in een restaurant, duidelijk op de foto stond van iemand die twee tafels verder zat te eten. Die Twitterde even dat hij zat te eten.

    Via de Geo-tag vond ik hem, want ik vindt de local search nog wel eens leuk als een keuken weer eens niet opschiet. Helaas is het niet zo gedetailleerd dat ik zie aan welke tafel hij zit 😉 Kan dat nou zomaar? Mag hij dat zomaar online zetten?

    De enige reden dat ik bezwaar maak is overigens gewoon omdat het kan. Heb er niet heel veel op tegen.

    En zo ook op stations, supermarkten en waar mensen allemaal wel niet meer van foto’s moeten maken.

    • Linkforsoad.

    • (aka Facebook)

  5. Als we dan toch leuke situaties bedenken… Ik ga uit eten met mijn vriendin in een klein, gezellig restaurant en neem foto’s van het restaurant, het eten en de algemene sfeer en plaats deze op mijn weblog met een verslag erbij over mijn ervaringen in het restaurant. (De soep was te zout, de ossehaas wel lekker maar een beetje weinig zout en de ober had wel eens een schone broek mogen aantrekken… Plus foto’s van soep, vlees en ober erbij.) Mag dat eigenlijk wel?

  6. @4, Gerard Kamper, 15 november 2010 @ 13:45: > getagged

    Wat houdt dat eigenlijk precies in? Ik volg de moderne media minder intensief, dus mij zegt dat woord niks.

    (De juiste spelling lijkt me trouwens ‘getagd’, maar ik wil niet als mugge(n)zifter overkomen; hoewel ik het ben …)

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.