Tijd voor weer een disclaimer

no-nee-disclaimer.pngEen lezer stuurde me deze disclaimer:

E-mail is een informele manier van communiceren en kan aan al dan niet opzettelijk verkeerd gebruik of misbruik van gegevens worden blootgesteld. [Bedrijf] is niet in staat om de inhoud van de informatie die via het internet wordt verstuurd te controleren en aanvaardt daarvoor geen enkele aansprakelijkheid.

Jaja, da’s een mooie! Natuurlijk is [bedrijf] best in staat om de uitgaande mails te controleren op bijvoorbeeld virussen. Ik denk dat je dat ook gewoon moet doen, althans dat je aansprakelijk bent voor virussen als je géén scanner hebt en dan mensen besmette bijlagen stuurt.

Als ze met “inhoud controleren” bedoelen “nalezen wat deze medewerker zegt of hij dat wel mag zeggen” en niet “scannen op virussen of malware”, dan wordt het iets anders. Dat is inderdaad een lastige om te garanderen. Echter, dat lijkt me een intern probleem bij je organisatie en niet iets dat je zo met een standaardzin naar de ontvanger kunt verschuiven. Ontvangers mogen er in het algemeen op vertrouwen dat een medewerker die een toezegging doet, ook gerechtigd is die toezegging te doen.

Het is op zich verdedigbaar dat je aansprakelijkheid afwijst voor iets waar je niet toe in staat bent. Ik zou bijvoorbeeld bij vragen op deze blog kunnen zeggen: ik ken je dossier niet, dus mijn advies is niet specifiek voor jou en ik aanvaard dus geen aansprakelijkheid als mijn advies aan jou onjuist is. Da’s wel een terechte disclaimer.

De praktijk is ook belangrijk bij zulke dingen trouwens: als je disclaimt maar het medium wel gewoon gebruikt, is het moeilijk te verdedigen dat de disclaimer nog geldt. Oftewel: mail dan niet 🙂

Arnoud<br/> Foto: Horia Varlan, Flickr, Creative Commons BY-2.0.

17 reacties

  1. Als een bedrijf op deze manier stelt dat er niet vanuit mag worden gegaan dat informatie in de mail klopt, mag je dat dan ook omkeren?

    Stel ik ben leverancier aan bedrijf X, en bedrijf X bestelt via de mail een bepaalde dienst. Als ik dan nalaat deze dienst te leveren, mag ik mij dan beroepen op hun disclaimer met “ja, maar ik heb geen offici?le bevestiging ontvangen dat ik deze dienst ECHT moest leveren”?

  2. Ik moet bij de “… kan vertrouwelijke gegevens bevatten…” die er vaak tussen staat ook altijd erg grijnzen. Dat doet me namelijk net even te veel denken aan het “… may contain nuts…” dat je op labels van voedingsmiddelen veel ziet.

    Als je de analogie doortrekt dan is het mailtje blijkbaar verwerkt in een omgeving waarin ook vertrouwelijke gegevens verwerkt worden waardoor het denkbaar is dat er per ongeluk iets vertrouwelijks in terecht is gekomen. Duz… medewerkers staan op rantsoen wat koffie betreft? Of zoiets… 😉

    Wat er echt achter steekt is natuurlijk dat de disclaimer geschreven is door iemand (jurist?) die geen flauw idee heeft wat er zoal in al die uitgaande mail staat. En die het nodig vindt om zijn/haar onwetendheid dan maar volautomatisch onder alle uitgaande mail te laten zetten. Een soort disclaimer op de disclaimer dus eigenlijk.

  3. Of, ook leuk, het verzoek om het bericht te vernietigen als het niet voor jou bestemd is. Er staat gelukkig geen opdracht bij om te vergeten wat je zojuist gelezen hebt. 😉

    Geschreven door iemand uit het tijdperk waarin de “mail” nog in enveloppen verstuurd werd?

  4. Het is me nog steeds niet duidelijk waarom juristen zo massaal pleiten voor disclaimers. Ik vermoed omdat “het geen kwaad kan en wellicht kan helpen”. Maar de verklaring “de directeur mailden waarom wij dat niet hebben terwijl alle concurrenten het wel doen” of “ik wilde laten zien dat we proactief meedenken bij onze e-businesstrategie” zou me ook niets verbazen.

  5. Als ik me goed herinner is de gekte begonnen toen de virussen steeds vaker voorkwamen. Toen waren er bedrijven die niet verantwoordelijk wilden worden gesteld voor eventuele schade als een gevolg van uitgaande mail waar per ongeluk een virus in zit.

    Ook toen al was mijn eerst gedachte trouwens: Zorg er maar liever voor dat dat niet gebeurd dan. En vond ik het bepaald geen compliment als je organisatie/baas het nodig vond om dat onder al jouw uitgaande mail te hangen.

    Daarna was het hek blijkbaar van de dam en werd er van alles gedisclaimd…

    Ik vind het in de regel weinig professioneel overkomen.

  6. Op zich moet dit toch wel kunnen? Dat alle officiele communicatie via de postkamer moet gaan waar alles gecontroleerd wordt en dat informele communicatie via email gaat.

    Klinkt niet als ‘proactief meedenken’, maar kan me erin inleven. “Het telt niet zolang het niet op papier staat.” Je moet ergens een grens trekken, al zou ik ervoor pleiten dat via facebook/twitter communiceren ook kan.

  7. ik vind de opmerking “email is een informele manier van communiceren” al merkwaardig. In mijn opinie staat email, althans serieuze mail, gewoon gelijk aan een brief. Natuurlijk worden er veel onzin mails door individuen verstuurd maar dat geldt in het algemeen toch niet voor bedrijven. Mijn vraag is, wat beschouwt dit bedrijf wel als een formele manier van communiceren? Brieven, aangetekende brieven, een exploot?

  8. Ik ben blij dat mijn organisatie een proclaimer onder uitgaande mails heeft (als onderdeel van je handtekening, dus niet door de mailserver toegevoegd). Wij beloven altijd binnen twee werkdagen te reageren en een inhoudelijke reactie binnen twee weken te geven (als dat niet binnen twee dagen lukt). Bovendien gaan wij vertrouwelijk met ons toevertrouwde (persoons)gegevens om. Zo zijn er nog een aantal zaken die in de proclaimer staan.

  9. Of bedoelen ze zich te vrijwaren van verantwoordelijkheid voor veranderingen aan de inhoud van hun e-mailtjes tijdens de lange oncontroleerbare reis langs vele mailservers op de reis door het grote boze internet?

  10. In de goede oude tijd van 7-bits ASCII applicaties en van voordat de MIME standaards gemeen goed werden heb ik wel eens mailtjes ontvangen waar alle achtste bitjes gecleared waren. Maar dat is gelukkig alweer heel wat jaren geleden.

    Tot op vandaag gebeurd het regelmatig dat incorrecte character-set-conversies de headerlines van emailberichten aantasten. Overigens ligt dat geloof ik vaker aan slechte mailclients van de verzender of de ontvanger dan aan de mailservers waar het bericht onderweg langs komt.

    Er zijn overijverige virusscanners die hun naamsbekendheid willen vergroten door reclametekst aan de email vast te knopen.

    Het blijft nu eenmaal zo dat het transport van email langs alle servers een kwestie is van hopen dat er niets aan veranderd wordt onderweg. Als ontvanger kun je dat niet controleren, tenzij de verzender zijn email digitaal signeert. Als verzender kun je proberen je te vrijwaren door een disclaimer als hierboven, maar liever dan een disclaimer zou ik zien dat de verzender zijn emailberichten signeert.

  11. WhizzMan zei:

    Gmail corrumpeert alle links in mail naar een google link, die daarna pas naar de originele link verwijst. Dat doen ze in ieder geval in hun eigen webinterface.
    Ik heb dat nog nooit gezien als ik GMail gebruik. Volgens mij is het ook niet iets wat GMail standaard doet. Komt het misschien door een add-on of gadget of is het een beta-test bij een kleine groep gebruikers?

  12. Een betatest zou goed kunnen. Ik heb het laatst een paar keer gehad toen ik iemand een link wilde geven. Op dit moment werken links wel gewoon. Misschien dat Google stats wilde hebben over hoe vaak iemand een link klikt die naar een externe url verwijst?

  13. Ik wordt helemaal gestoord van de mailtjes met disclaimers als:

    This message contains information that may be privileged or confidential and is the property of X-company Inc. It is intended only for the person to whom it is addressed. If you are not the intended recipient, you are not authorized to read, print, retain, copy, disseminate, distribute, or use this message or any part thereof. If you receive this message in error, please notify the sender immediately and delete all copies of this message
  14. @hAI Ik krijg altijd de neiging om dat soort mailtjes nog een keertje extra door te sturen.

    Volgens mij kun je niet van iedereen verwachten dat ze helpen om jouw geheimen geheim te houden, als je het zelf al niet kunt(Als meer dan 2 mensen het weten, is het geen echt geheim meer).

  15. Heb er hier ook ??ntje.

    Persoon A stuurt naar persoon B een mail met 1 regel “denk aan het milieu”, witregel en 14 regels disclaimer. Waarop persoon B de mail beantwoord en zijn disclaimer van 11 regels daaronder wordt toegevoegd. Deze is vervolgens voor mij uitgeprint zodat ik dit korte mailverkeer even kon inzien (niet gerelateerd aan disclaimers).

    Needless to say, de disclaimers overtreffen de daadwerkelijke mail enorm. En is er geen enkele reden voor beide disclaimers voor deze emails. 🙂

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.