Vrijdagochtendergernis: misleidende maar legale reclame

Als je er eenmaal op gaat letten, zie je het overal: reclameteksten die de indruk proberen te wekken dat je iets hebt gewonnen of gekregen, terwijl het in feite niet meer is dan een mógelijkheid. Zo kreeg ik deze aanbieding geforward:

gratis-of-misleiding.png

Wie googelt op u bent geselecteerd als winnaar komt nog veel meer van dit soort teksten tegen. Een hele mooie vond ik deze site die meldt dat ik “de miljoenste bezoeker van de website [ben] en dat is geen grap.” En dat terwijl er geen teller te ontwaren is.

De wet verbiedt misleidende reclame, bv. reclame die je op het verkeerde been zet over “de aard, samenstelling, hoeveelheid, hoedanigheid, eigenschappen of gebruiksmogelijkheden” van het geadverteerde. De discussie die je dan meteen krijgt, is of het misleidend is om te zeggen U bent winnaar van een auto (of van een kadobon van 25 euro). Ik vind van wel – er is geen enkele reden om “auto of kadobon” zo naast elkaar te presenteren behalve om iedereen bij “auto” te laten ophouden met lezen en dan te reageren “OMG EEN AUTO!!1!”. Maar jurisprudentie heb ik niet kunnen vinden.

Aanverwante ergernis: reclames die van alles beloven in de schreeuwtekst maar in de kleine lettertjes dat allemaal weer ontkennen. Het extreemste voorbeeld is de “vriendenradar” die ik ooit op tv zag: “zie waar je vrienden zijn” met disclaimer “Let op: laat niet echt zien waar je vrienden zijn”. Als dat niet tegen de wet is, moet de wet worden aangepast.

Wie kent er nog meer voorbeelden van dit soort grappen?

Arnoud

39 reacties

  1. Proberend een reactie te formuleren die wat genuanceerder is dan ‘reclame sux’ kom ik tot de conclusie dat misleiding inherent is aan reclame (i.e. het probeert een vraag te creeren die men kennelijk niet uit zichzelf opwekt). De vraag is dan wellicht ook meer waar de grens van het aanvaardbare ligt.

    Naar mate de reclame meer uitblinkt in het vragen van aandacht of het suggereren van een te behalen voordeel begint het bij mij al snel te jeuken. Ik vind het moeilijk om een concrete grens aan te geven maar merk wel dat mijn tolerantie alleen maar lager wordt en de reclamewereld alleen maar meer uitblinkend op die punten 🙂

  2. Bij dat soort teksten moet ik altijd even glimlachend denken aan een stripje van xkcd.

    Een tijdje geleden had Quest een vrij irritante actie. Je kon middels een actiecode een reis naar Las Vegas winnen, inclusief 10000 euro om in te zetten in een casino. Als je echter je actiecode wilde invoeren om te kijken of je gewonnen had, moest je verplicht eerst allerhande persoonlijke gegevens invoeren. De link naar de algemene voorwaarden, waarmee ik tevens akkoord moest gaan, werkte bovendien niet. Misschien niet helemaal precies wat je bedoelt, maar ergens vind ik het niet kloppen. Ik wil best mn gegevens verstrekken als ik daadwerkelijk 10000 euro win, maar heb geen zin om dit vooraf te doen.

  3. Deze: de brief van het nationaal merkenburo met de mededeling dat mijn geregistreerd merk binnenkort zal verlopen en dat hij weer verlengd dient te worden. Tarieven waren wel omhoog gegaan.

    Uit de kleine lettertjes bleek (gelukkig las ik die vlak voordat ik wilde gaan betalen) dat het niet ging om het officiele merkenburo bipt, maar om BEMV.nl die niet nalaat gelijkenis met het officiele merkenburo te vermijden. Betaling zou leiden tot het verlengen van mijn merk tegen erg hoge kosten.

    Dit lijkt overigens sterk op brieven/mails die je van dubieuze hostingbedrijven krijgt met het verzoek je domeinnaam te verlengen.

    Helaas lijkt het juridisch gezien niet mogelijk BEMV aan te pakken: ze leveren je gevraagde dienst en in de kleine letters staat dat ze bemiddelaar zijn, en niet de officiele instantie. Of ziet iemand wel mogelijkheden?

  4. Een ander fraai voorbeeld is natuurlijk. De onechte melding dat je een virus hebt (of zou er een kunnen hebben). Vaak nog netjes vormgegeven als een dialogue-box van een operating system wat ik helemaal niet heb ook. 😉

    Wat ik trouwens ook altijd denk als ik weer eens ergens zien staan “kans op een miljoen” dat het wettelijk verplicht zou moeten zijn om bij gebruik van het woord kans ook meteen duidelijk te vermelden hoe groot/klein die kans dan wel precies is.

    (En als we dan toch bezig zijn, doe mij ook maar een verbod op het noemen van percentages zonder dat duidelijk is wat 100% precies is.)

  5. Opmerkelijk aan die site van de miljoenste bezoeker (ik was trouwens ook de miljoenste bezoeker, wordt erg druk bezocht kennelijk die site) is dat er onder andere informatie over consumentenbedrog op staat.

  6. Daarbij kun je nog voegen de reclames voor mobiele telefoons voor 0 euro (en daarna 19.95 per maand; en na twee maanden 39.95 per maand, voor twee jaar) Gewoon verplichten dat men op de meest prominente wijze het bedrag van de totale verplichting vermeld (918.80 euro), dan is het snel gebeurd met dit model.

  7. Dit soort sites is verveelvoudigd sinds men spam aanpakt. Uiteindelijk is het format Win [iets duurs] of [iets waarvoor je geld uit moet geven met een beetje korting “kado”] Stap 1 geef al je gegevens Stap 2 zet het verplichte vinkje Stap 3 krijg het waardeloze kado Stap 4 (doen zij voor je) krijg “geweldige aanbiedingen” van de partners die achter vinkje 2 zaten.

    Zo leggen ze een link en mogen ze je weer legaal spam sturen. Helaas kunnen wij allemaal zeggen we doen niet mee maar er zijn genoeg mensen die er wil in trappen en dus blijft het business model bestaan.

    Geen idee hoe het zit maar wellicht dat er vanuit kansspel wet wat te regelen is (maar daar zullen ze ook wel naar gekeken hebben)

  8. De geciteerde bewering is feitelijk juist want je krijgt dat bonnenboekje als je ingaat op de mededeling. Ik denk niet dat je hier al kunt spreken van een verboden misleidende handelspraktijk want het st??t er zoals het is.

    Natuurlijk mag je van mening verschillen daarover maar dan ben j?j aansprakelijk voor de smaadclaim van het bedrijf 😉

  9. Dit soort fake enquetes is schering en inslag. Let ook eens op het gebruik van populaire merken. Zoek op GAMMA en Bouwmarktenquete, op AH Gratis Boodschappen, op H&M Mode Enquete, op WE Fashion Enquete, op IKEA Woon Enquete. De enige associatie van dat merk met het onderzoek is de cadeaubon die als prijs aangeboden wordt. Maar deelnemers denken vaak dat AH en IKEA betrokken zijn. Dus ze vullen vijftig vragen in en worden in het ergste geval vijftig keer doelwit van agressieve acquisitie, zo blijkt ook uit de Sudoku Sun-case.

  10. En wat dacht je van de software die ik ergens “gratis kan downloaden”? (ik geloof dat het om een media-converter ging: omzetten van .wav naar .mp3 oid). Vervolgend gedownload. Het programma werkte vervolgens alleen als je ervoor betaalt. Had ik maar beter moeten lezen: alleen het downloaden was gratis, over het gebruik stond niets vermeld…

  11. Ik vind de reclames van ISP’s ook nogal onzinnig met hun ’25 EM-BE INTERNET!!1′. ‘MB’ (megabyte) is in de computerwereld nog altijd 8x meer dan de eigenlijk bedoelde ‘Mb’ (megabit) en in de praktijk moet je door overhead en dergelijke de geadverteerde snelheid in megabits delen door 10 om tot de werkelijke snelheid te komen. En dan is 2,5 megabyte per seconde ineens velen malen langzamer dan de geadverteerde 25 megabyte per seconde.

  12. Da’s een goeie, Alex. Is het misleidend om een eenheid te gebruiken die 90% van de doelgroep niet snapt? Wij weten dat Mb wat anders is dan MB, maar de gemiddelde consument niet. Die komt immers nergens anders de term megabit tegen, maar wel elke dag megabyte.

    Een provider moet weten dat als hij Mb zegt, de klant denkt “megaBYTE”.

  13. @13, @14, @15: MB, noch Mb is een eenheid voor de grootheid “snelheid van een dataverbinding”. MB/s (megabyte per seconde) of Mb/s (megabit per seconde) zou wel kunnen. Hier is dus zonder meer sprake van overtreding van art 22, 1e lid Metrologiewet.

    De metrologiewet wordt vaak overtreden in advertenties. Helaas heeft handhaving van deze wet geen prioriteit.

  14. Maar wel storend, alle agenten bij wegmisbruikers die zeggen ‘u reed 130 kilometer’. En dan iemand die antwoordt dat hij ‘200% zeker is’ dat dat niet zo was. Onverdraaglijk voor puristen 🙂

  15. Volgens mij is het geen voorwaarde om aan die enqu?te mee te doen om je prijs te ontvangen. Ik zie daarom niet waarom die reclame misleidend zou zijn.

    Als het wel een voorwaarde is om aan de enqu?te mee te doen, heb je de prijs niet gewonnen, maar ga je hem verdienen. Dan is het niet alleen misleidend, maar vermoedelijk ook illegaal.

  16. @17: Het is logisch dat men bij een scootmobiel met “topsnelheid 45 km” eerder moet denken aan 45 km/dag dan 45 km/h. De wettelijke maximum snelheid voor een scootmobiel op de stoep is namelijk 6 km/h ;-).

    Een techniek voor misleiding is medelingen zo formuleren dat ze duidelijk lijken, maar onduidelijk zijn. Het gebruiken van afwijkende eenheden is daar vaak een bewust deel van.

  17. Ik heb de sportieve prestaties van Han Solo niet gevolgd. Als het doel van de wedstrijd was om een zo kort mogelijke route langs meerdere punten in de ruimte te vinden is dit een acceptabele eenheid. Als iedereen met nagegoeg de lichtsnelheid kan reizen heeft het geen zin om een wedstrijd te organiseren om de snelste tijd langs een parcours met vaste lengte. Dus in de Star Wars context helemaal niet zo’n vreemde opzet voor een wedstrijd.

    Een parsec is een afstandsmaat; 1 parsec is iets meer dan 3 lichtjaar. Een parsec is weliswaar geen SI eenheid, maar is wel een toegelaten eenheid. (We dwalen af)

  18. Wetsvoorstellen die er wat mij betreft zo mogen komen:

    Altijd de prijs moeten noemen die het totale contract kost, gedurende de hele looptijd. Niets “gratis telefoon” of “9,95 per maand” of zo. Net als een nieuwe auto die je niet kan kopen zonder E1500 “afleveringskosten”. Gewoon, nettobedrag onder de streep noemen, alle andere is misleiding.

    “Gratis” alleen nog in reclameuitingen toestaan als er geen enkele (financiele) tegenprestatie of registratie van persoonsgegevens en dergelijke tegenover staat.

  19. Klopt, een parsec is een afstandsmaat maar Solo gebruikt hem zo dat het klinkt als een eenheid van tijd (net zoals lichtjaar vaak fout gebruikt wordt). Een traject afleggen in minder dan 12 parsec suggereert snelheid, niet een korte route. Je zegt immers niet “traject afleggen in minder dan 1500 meter” maar wel “minder dan 35 minuten”.

    Er is een hele metadiscussie omheen ontstaan die stelt dat Solo een kortere maar gevaarlijkere route voor het traject had gevonden en daarmee de afstand wist te verkleinen. Die kwam me nogal gezocht voor.

    Ok ok, dit is off-topic. Terug naar het onderwerp: een hardeschijfverkoper die de opslagruimte in GiB aanprijst, misleidt die het publiek? Kan de gemiddelde consument uitleggen wat een gibibyte is? Ik denk het niet. Die ziet “500 GiB” en denkt 500 gigabyte.

  20. Misschien dat het winkelend publiek hardeschijfgroottes, schermdiagonalen en bandbreedtes vooral ziet als relatieve waarden: 250 mB > 200 mB. De discussie over eenheden die onder het mom van consumentenbescherming wordt gevoerd, zou dan vooral licht werpen op de contactgestoordheid van geeks.

    Aan de andere kant, ik kan niet voorspellen wanneer iemand verward raakt door gebruikte eenheden. En consumentenbescherming zou een dode letter zijn als het voor de kerngevallen niet nodig is en tegelijk de randgevallen niet beschermt. Dus in dat licht zou ik wel voor het afdwingen van een correcte, zij het voor normale mensen onbegrijpelijke benaming zijn, zolang de normale mensen maar hun vergelijkingsspelletje kunnen blijven spelen.

  21. Om te kunnen spreken van een oneerlijke handelspraktijk moet er aan twee criteria voldaan worden: 1. de betreffende handeling moet in strijd zijn met de vereisten van professionele toewijding; en 2. het vermogen van de gemiddelde consument om een ge?nformeerd besluit te nemen moet merkbaar beperkt (kunnen) worden door deze handeling en wel in die maten dat hij een ander besluit over de overeenkomst had of zou kunnen nemen.

    Zou een doorsnee consument die een harde schrijft koopt waarvan hij denkt dat deze 500 Gigabyte aan ruimte heeft die overeenkomst niet gesloten hebben als hij zich realiseerde dat deze in werkelijkheid 466 Gigabyte aan ruimte heeft, terwijl iedere handelaar in de markt deze adverteert met diezelfde fout? Dat lijkt mij toch niet. Dat is wel even anders met het openingsartikel.

  22. @Arnoud(10): De tekst mag dan taaltechnisch feitelijk juist zijn, maar de consument kan ook misleid worden door onder andere de wijze van presentatie van feitelijk juiste informatie. Op de zwarte lijst van de oneerlijke handelspratijk staat het volgende:

    Een handelspraktijk is misleidend indien
    1. informatie wordt verstrekt die feitelijk onjuist is of
    2. die de gemiddelde consument misleidt of kan misleiden, al dan niet door de algemene presentatie van de informatie, zoals ten aanzien van o.a. het bestaan of de aard van het product.

  23. Het zou mij eerlijk gezegd niet verbazen als dit soort mededelingen daadwerkelijk als misleidende reclame onrechtmatig is, maar een uitspraak kan ik ook niet vinden.

    Een beetje in de buurt komt Rb. Breda 9 juli 2008, LJN BD6815. De rechter past Engels recht toe, maar het gaat om dezelfde Europese richtlijn. De rechter acht de reclame misleidend, maar de bewuste tekst is wel een paar graadjes erger dan in de voorbeelden van Arnoud.

    Weinig consumentvriendelijk is Rb. Tilburg 1 februari 2001, LJN AB1495:

    10. Een eerste lezing van de hierboven weergegeven pagina zal bij de lezer- en de kantonrechter wil aannemen: ook bij eiseres- de suggestie wekken dat hij/zij inderdaad een prijs heeft gewonnen. In zoverre heeft de Reclame Code Commissie het gelijk aan haar zijde. Echter, wanneer die suggestie inhoudt dat de lezer enkel een bonnetje dient in te zenden en/of enige zaken van geringe waarde te bestellen om een prijzengeld van f.50.000,– in ontvangst te nemen, zal bij hem een lampje moeten gaan branden. Redelijkerwijs mag dan gevergd worden dat de lezer de reclame-uiting goed en nauwkeurig leest en zich niet beperkt tot de in grotere en dikkere opdruk vermelde zinnen doch ook de zogenoemde kleine lettertjes leest. Bij nadere en zorgvuldiger lezing zal hem dan blijken dat de tekst verhullend is en dat, gezien onder meer de bovenste regel, luidende “Als u het winnende deelnamenummer naar ons terugstuurt, ontvangt u het volgende bericht:” enige voorwaarden inhoudt -als het hebben van een winnend deelnamenummer, dat overigens niet in de betreffende reclame is vermeld, nu daar slechts een deelnamenummer (sec) is aangegeven- voor het eventueel in aanmerking komen van prijzengeld en dat slechts kans bestaat op prijzengeld. De lezer zal dan duidelijk zijn dat men “om in de prijzen te vallen” actie moet ondernemen als -zoals in deze het bestellen van goederen, doch dat ook daarmee op zich ook nog geen aanspraak bestaat op enig prijzengeld, nu daarmee geen aanspraak wordt verkregen op het “winnende” nummer.

    (…)

    Weliswaar kan derhalve, gezien het verschil in dikte en grootte van de gedrukte letters en in de opmaak (teksten die bij elkaar horen staan door elkaar), gesproken worden van op het eerste gezicht verhullende teksten, om van misleidende teksten te spreken voert evenwel te ver. Deze uitspraak lijkt me onjuist.

    Rb. Roermond 25 januari 2001, LJN AA9651 wees eiseres de beloofde prijs van 7300 gulden toe, maar vond dat eiseres door haar eerste ervaring met het bedrijf niet had mogen vertrouwen dat ze de op een later moment beloofde auto daadwerkelijk zou krijgen.

  24. @Peter S: Interessant, ik had nog nooit van de Metrologiewet gehoord. Maar…

    Het is verboden: a. een grootheid uit te drukken in een andere meeteenheid dan de meeteenheid die krachtens artikel 2 voor die grootheid is vastgesteld; b. voor een grootheid een benaming te bezigen in strijd met de krachtens artikel 2 gestelde regels.
    mist hier niet een definitie van het toepassingsbereik van het verbod? Is het op grond van de Metrologiewet verboden bij de beantwoording van tentamenvragen een verkeerde meeteenheid te gebruiken?

    Uit de preambule van de wet blijkt dat het om meetinstrumenten gaat. Ik neem aan dat art. 22 Metrologiewet alleen in connectie met meetinstrumenten kan worden toegepast…?

  25. Net als dat ‘dermatologisch getest’, waar verder geen eisen aan het onderzoek gesteld worden. http://lovetomakeup.be/blog/beauty/dermatologisch-getest

    Doet me altijd denken aan het verbieden van water (http://en.wikipedia.org/wiki/Dihydrogenmonoxidehoax) als ik dat soort dingen voorbij zie komen in reclames.

    Aan de ene kant denk je “echt…? kom op…” en aan de andere kant toont het aan dat het noodzaak is om die dingen een beetje binnen de ethische grenzen te dwingen.

  26. Ik heb laatst een test gedaan bij een aanbieding van planet49.nl waarbij ik op mijn eigen domeinnaam een nieuw email adres had aangemaakt dat ik alleen voor contact met hen gebruikte. Vervolgens deelgenomen en daarbij aangegeven dat ik alleen nieuwsbrieven wilde ontvangen en geen aanbiedingen. Want dat kon. Verder geen toestemming gegeven dat ze mijn adres met anderen gingen delen zodat alleen deze site dus mail naar dit speciale adres zou versturen… En ja hoor, eerst en vooral won ik dus geen prijs, maar dat was geen verrassing. Maar daarnaast ontving ik opeens allerlei aanbiedingen van derden op dit adres, terwijl ze dit dus niet mochten doen! Heb ik dus gebruik gemaakt van de uitschrijf-mogelijkheid om die onzin te stoppen wat werd bevestigd maar ondertussen bleven de aanbiedingen binnenkomen. Dus een emailtje verstuurd en flink aangedrongen dat ze mij per direct, volledig moesten uitschrijven of anders zou ik de Opta inschakelen. Dat werkte. Heb nu al twee weken geen emails meer op dit speciale adres ontvangen. Ben benieuwd hoe lang dat zal duren! Niemand die dit adres kent, behalve deze site, dus het is goed te controleren of ze hun privacy-reglementen aanhouden… 🙂

    Maar goed, dit is natuurlijk iets dat bepaalde consumenten-organisaties ook kunnen doen. Gewoon voor dit soort sites een speciaal email adres aanmaken, daarmee inschrijven en vervolgens alle correspondentie op dat adres monitoren! En wie de regels overtreedt heeft dan een mogelijk probleem met de Opta of andere organisaties. Zoiets zou kunnen werken tegen dit soort valse voorlichting online… Toch?

  27. L.S.

    En wat kun je doen als idioten je je eigen domeinnaam proberen te verkopen? Uit de V.S. krijg ik dagelijks meerdere ‘aanbiedingen’ om mijn zelf(!) verzonnen bedrijfsnaam te kopen met een domeinextensie die ik uit kostenoverweging sinds kort niet meer heb ‘geparkeerd’.

    Volgens de webhosting-dienstverlener is het beste wat ik kon doen negeren. De overheid geeft weer niet thuis, natuurlijk.En op een mooie regenachtige pinksterdag kom ik dan mijn ‘bedrijfsnaam’.com tegen met illegale inhoud… (hopelijk met een oproep tot internetanarchie).

    Naast het uit naam van anderen versturen van mail, het gebruiken (lees: jatten) van informatie (m.n. bij webmail accounts), afluisteren van voicemails en kapen van domeinnamen is het bedrog met bits & bytes ook normaal.

    Maar wat als de schijven nog groter worden en ze bij Google-bits/bytes uitkomen? Hebben we een leuk probleem: dat vinden ze bij Google Inc. niet goed. Windows ging ze voor: ook generieke namen kun je claimen (zie MS vs. Lindows).

    Waarom duurt het zo verschrikkelijk lang eer de wetgever eens meekomt met (technische)ontwikkelingen?

    En nog iets ter overdenking voor wetgever c.q. juristen:waarom moet mijn IP-adres altijd meegezonden worden naar iedere website die ik bezoek? Een goed alternatief zou kunnen zijn dat een ISP weet wat je doet -i.v.m. de overdaad aan loslopende gekken- en dat bij strafbare zaken die gegevens aan de handhavers der wet mogen worden gegeven?

    Dus adviseer ik niet “nu met nog meer beter” maar gebruik https://tails.boum.org/ (negeer even de ssl vragen) en zoek met scroogle, ixquick of duckduck. Geen dank, het is gratis advies.

    P.S. Arnoud: je mag mijn reactie rustig aanpassen, het is tenslote jouw blog.

  28. @Piet: Zoals in de aanhef van de metrologiewet staat:

    Wet van 2 februari 2006, houdende regels omtrent meeteenheden en omtrent het in de handel brengen en het gebruik van meetinstrumenten(Metrologiewet)
    En inderdaad, van alle artikelen in deze wet gaan er maar drie direct over meeteenheden: 2, 22 en 35. Artikel 2 wordt uitgewerkt in het Meeteenhedenbesluit 2006. De rest van de wet gaat over allerlei instituties die nodig zijn om het eerlijk meten te controleren.

    In de praktijk betekent dit dat SI-eenheden en daarvan afgeleide eenheden gebruikt moeten worden. Die zijn allemaal in internationaal overleg netjes vastgelegd in de ISO 80000 norm (dat is de vervanger van ISO-31 en ISO-9000) en deze norm wordt in het Meeteenhedenbesluit gevolgd.

    Het tweede deel van artikel 22 geeft de minister de mogelijkheid om uitzonderingen toe te staan. Van dat artikel wordt heel spaarzaam gebruik gemaakt. De twee belangrijkste uitzondering zijn het gebruik van de voet om de vlieghoogtes in het luchtverkeer aan te geven en de mm Hg voor de bloeddruk.

  29. De aanhef van de Metrologiewet als beperking van het bereik van artikel 22 lid 1 vind ik niet erg overtuigend, zeker nu overtreding van die verbodsbepaling een strafbaar feit oplevert (art. 1 sub 4 Wet op de economische delicten). Ik vraag me af of de wetgever niet een grote steek heeft laten vallen.

    Hoe dan ook, informatie lijkt als grootheid niet onder de Metrologiewet te vallen. Een overtreding van de Metrologiewet bij het aangeven van de snelheid van een internetverbinding zie ik daarom vooralsnog niet.

  30. Interessant, tot 1 januari 2010 luidde artikel 22 lid 1:

    Het is verboden in de uitoefening van een beroep of bedrijf bij het vragen, het aanbieden of het leveren van goederen of diensten: a. een grootheid uit te drukken in een andere meeteenheid dan de meeteenheid die krachtens artikel 2 voor die grootheid is vastgesteld; b. voor een grootheid een benaming te bezigen in strijd met de krachtens artikel 2 gestelde regels.
    Volgens de MvT:
    Dit voorstel van wet strekt tot implementatie van richtlijn 2009/3/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 11 maart 2009 tot wijziging van Richtlijn 80/181/EEG van de Raad inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten op het gebied van de meeteenheden (PbEU L 114). (…)

    Dit voorstel van wet voorziet in de uitbreiding van de reikwijdte van de verplichting tot het gebruik van wettelijke meeteenheden. De werking van het in artikel 22 van de Metrologiewet opgenomen verbod op het gebruik van andere dan de wettelijk voorgeschreven meeteenheden dient niet langer beperkt te blijven tot de uitoefening van een beroep of bedrijf bij het vragen, het aanbieden of het leveren van goederen of diensten. Hmmm, het gaat dus om een doelbewuste uitbreiding van het bereik van het verbod.

    De reden lijkt te zijn dat er in de richtlijn nu staat:

    De uit artikel 1 voortvloeiende verplichtingen hebben betrekking op de meetinstrumenten die worden gebruikt, op de metingen die worden verricht en op de aanduidingen van in eenheden uitgedrukte grootheden.
    Het lijkt mij dat het huidige artikel 22 lid 1 Metrologiewet in strijd is met de vrijheid van meningsuiting. Het is op het moment strafbaar om je eigen lengte in ellen en duimen uit te drukken. Om maar niet over de inch te beginnen. De marathon zal ook een andere naam moeten krijgen.

  31. De reden dat dit soort aanscherpingen van de metrologiewet er niet zo snel zullen komen zijn de Britten, die nog steeds geen echt afscheidt van hun inches, feet, ounces, en pounds kunnen nemen. Daarnaast zijn er nog hele bedrijfstakken waar nog lekker niet-metrisch gewerkt worden: denk aan de drukkers met hun punten en augustijnen — tegenwoordig vaak Engelse points en pica’s. Je kunt zo’n strenge wet waarschijnlijk niet eens gedrukt krijgen zonder hem te breken, en als de gedrukte versie van de wet zelf al tegen de wet in gaat, hoe kun je hem dan handhaven…

  32. Ging het hier niet in hoofdzaak om misleidende reclame dan wel oneigenlijk gebruik dan wel misbruik?

    Het probleem is denk ik vele malen groter: internet met al zijn zinvolle en zinloze diensten en mogelijkheden is een beetje buiten de wet komen te staan. Maar helaas ook buiten de ethiek. Mag je ongewenst drukwerk weigeren met een sticker, via mail blijkt dat echt vele malen lastiger.

    En kijk je graag naar blote mensen, dan kun je een daarin gespecialeseerd blad kopen. Op internet krijg je het echter ongevraagd voorgeschoteld.

    Wetgeving alleen is hier niet toereikend: vroeg of laat zal er toch enige vorm van ethiek moeten ontstaan binnen de ICT, juist omdat het zo ongelofelijk breed gebruikt wordt. Zouden we ons in het verkeer ook alleen maar houden aan wat de wetgever ons oplegt, dan vrees ik het ergste.

    Zelf zou ik voorstander zijn van een nieuwe -of tweede- vorm van internet: een wat meer gesloten netwerk waarvan je uitgesloten kunt worden indien je moeite hebt om je aan in wezen vrij normale omgangsvormen te houden. Iets op basis van de open source gedachte: iedereen werkt er op zijn eigen wijze aan mee en is ook verantwoordelijk?

    Maar ik geef het voor beter: bij mij gaat de stekker er volgend jaar letterlijk uit. Wie wat wil stuurt maar een brief.

    P.S. @Jeroen Hellingman …hoe kun je hem dan handhaven??? In de beste van Neerlands tradities: gedogen!

  33. let ook op misleiding van de mediamarkt!!!!! als je een laptop wilt kopen met windows 8 word je gigantisch genaaid.de schapprijzen geven bv 699,- aan op het schapkaart maar bij de kassa betaal je 724,-. volgens multimedia keten mediamarkt instaleren hun namelijk voor 25euro windows 8 op de laptop. dit is helemaal niet mogelijk omdat de laptop altijd verzegeld moet worden verkocht ivm geldteruggave en garantie als de klant er toch vanaf wil zien. echter instaleerd de mediamarkt geen jack shit omdat windows gewoon door de gebruiker zelf word geinstaleerd omdat het besturingssysteem gewoon ingebakken zit in het bios van de laptop (registratie nummer van windows 8) de computer haalt gewoon het besturingssyteem van de server af aan de hand van dit nummer.dus dit is een hele smerige manier van mediamarkt om geld te verdienen over de rug van haar klanten. als je eenmaal de verzegeling hent verbroken ben je gewoon dat geld kwijt. het hoofdkantoor geeft namelijk niet thuis.

  34. Misleidende reclames? Mijn spam folder staat er vol mee… 🙂 Vaak van casino’s die melden dat er een klein bedrag voor mij klaar staat als ik ga meespelen. Heb ik dus al een startbedrag van 50 tot 100 euro (soms meer) maar moet wel even inschrijven. Maar ja, hoe betrouwbaar dat is en of ik meteen dat bedrag kan opnemen? Ik betwijfel het! 🙂 Daarnaast heb ik van zowel de Rabobank en de SNS Bank een email ontvangen die begint met de tekst: “[Bank] Alert-Uw Internet Bankieren op slot???”. (Met de naam van de bank op [Bank].) Ik heb alleen geen rekening bij beide banken… 🙂 Het is dan geen reclame, maar het is enorm misleidend. Toch is het mooi dat spam keurig wordt weggefilterd door mijn spamfilter. Omdat ik een compleet domeinnaam heb controleer ik wel regelmatig naar wie de spam werd verstuurd, omdat dit kan aantonen dat bedrijf X mijn email adres heeft uitgelekt naar een spammer. Het is alleen jammer dat dit niet werkt tegen misleidende berichtjes op het Internet. Dat zou wel mooi zijn indien bepaalde advertenties van bepaalde bedrijven gewoon op een blacklist kunnen komen en dus geblokkeerd worden door de browser. Met een zwarte lijst van foute adverteerders, zoals dat ook met spam gebeurt, zou het Internet een stuk schoner en eerlijker worden… 🙂

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.