Geen netneutraliteit voor de hele EU: een gemiste kans (gastpost)

netneutraliteit.pngVanwege de Paasvakantie ben ik vandaag offline (voor zover dat bij mij mogelijk is). Daarom vandaag een gastpost van mijn collega Matthijs van Bergen.

Amerika heeft vorig jaar na een ruim vijf jaar durend heftig publiek debat eindelijk een regeling voor netneutraliteit aangenomen en volgde daarmee Chili en Noorwegen. In Europa is recentelijk besloten om dat nog niet te doen, althans niet centraal via een richtlijn die de lidstaten daartoe zou verplichten (al lijkt de titel van het persbericht te suggereren dat men het wel wil; doe dat dan ook echt). Dat is een gemiste kans, aangezien netneutraliteit een cruciaal ontwerpprincipe is van het internet en er reeds voorbeelden zijn van schendingen, ook in Nederland, en ISP’s hun voornemens tot schending niet onder stoelen of banken steken.

De EU mikt vooralsnog alleen op transparantie en makkelijk switchen een laat een optie open voor lidstaten om minimumkwaliteitseisen te stellen. Een aardig begin, maar toch half werk. Een eenvoudige en noodzakelijke minimumkwaliteitseis in de vorm van netneutraliteit had reeds kunnen worden ingevuld om de Europese internetmarkt adequaat te harmoniseren, maar helaas is dat dus nog niet gebeurd.

Terwijl telco’s en hun economen er goed in zijn om netneutraliteit heel ingewikkeld te maken, zo goed dat men er kennelijk in is geslaagd om de Europese Commissie genoeg schrik aan te jagen dat zij zich er niet aan durft te branden, leek het mij aardig om juist eens te proberen zo Jip-en-Janneke mogelijk en zelfs voor mensen zonder enig benul van internet en hoe dat werkt, begrijpelijk uit te leggen wat netneutraliteit is en waarom uitzondering daarop alleen maar in heel beperkte gevallen toelaatbaar is.

Netneutraliteit ‘4 dummies’

De rol van een internetprovider in de informatiemaatschappij kan worden gezien als een digitale vrachtvervoerder. Op het internet bestaat alle informatie namelijk uit pakketjes met data die van A naar B moeten worden versleept.

Stel dat de offline wereld geen enkel elektronisch communicatiemiddel kende, dan zou iedere lange-afstandscommunicatie per (pakket)post moeten gebeuren. Stel dat er een netwerk van vrachtvervoerders zou zijn, ieder met een beperkt geografisch gebied waar zij kunnen komen. De vrachtvervoerders hebben onderlinge overeenkomsten om post die naar een eindbestemming buiten het eigen gebied moet, binnen hun eigen gebied zo ver mogelijk richting eindbestemming te brengen en dan over te geven aan de volgende aangesloten vrachtvervoerder, net zo lang totdat de eindbestemming is bereikt. Iedere bewoner van deze wereld, kan uit ongeveer twee tot zes vrachtvervoerders één kiezen om (voor een jaar lang) tegen betaling al zijn pakketjes te bezorgen, die volgens het hierboven omschreven systeem tussen zijn huis en eindbestemmingen over de hele wereld kunnen worden bezorgd.

‘Post’neutraliteit (ja, netneutraliteit dus) is het behandelen van alle pakketjes op basis van wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Een uitzondering op ‘post’neutraliteit bestaat dan ook als de vrachtvervoerders de pakketjes niet meer op ‘fifo’-basis behandelen, maar de pakketjes prioriteren of zelfs weggooien op basis van hun eigen oordelen en voorkeuren wat betreft de verzender, de eindbestemming of het soort pakketje. Alle pakketjes zijn even zwaar en even groot, en dus even duur om te vervoeren, maar uit de vorm van het pakketje en het afzenders- en bestemmingsadres kan enigszins worden afgeleid of het bijvoorbeeld een liefdesbrief betreft of een reclamefolder.

Het zou kunnen zijn dat deze vrachtvervoerders nu eenmaal beperkte capaciteit hebben en het liefst zoveel mogelijk klanten zo goed mogelijk tevreden stellen door pakketjes te prioriteren op basis van hun inschatting van hoeveel haast deze zullen hebben en door klanten te helpen in het weren van ongewenste reclamefolders en door ze te beschermen tegen grapjassen die pakketten met rotjes (virussen) versturen. Mits zij die inschatting goed maken, kan dat inderdaad erg nuttig zijn.

Maar zou het acceptabel zijn dat de vrachtvervoerders pakketjes met liefdesbrieven weg zouden gooien uit morele overwegingen? Of sommige pakketjes vertraagd zouden gaan bezorgen, ook bij voldoende capaciteit? Of pakketjes weg zouden gooien die misschien ongewenste reclame bevatten, maar waarvan dat niet met enige zekerheid kan worden gezegd? Of voor sommige pakketjes extra betaling te vragen, die voor een klant inhoudelijk erg belangrijk zijn maar voor de vervoerder geen cent extra kosten om te bezorgen? Of als een vrachtvervoerder post afkomstig van een bepaalde afzender alleen naar de eindbestemmingen die alleen hij kan bereiken wil sturen, als de afzender hem daarvoor betaalt, terwijl de eindbestemmingen die vrachtvervoerder al hebben betaald om alle aan hen geadresseerde pakketjes bezorgd te krijgen?

Prioriteren en weggooien van bepaalde pakketjes kan dus soms gerechtvaardigd kan zijn, maar is dat meestal niet.

En waar de Europese Commissie niet eenvoudig heeft gesteld dat het prioriteren of weggooien van pakketjes steeds een legitiem doel moet hebben en proportioneel moet zijn aan dat doel, omdat men kennelijk vertrouwt dat marktwerking er wel voor zorgt dat de vrachtvervoerders voldoende in het belang van de klanten handelen, denk ik: ‘oh is dat dezelfde marktwerking die ervoor zou zorgen dat telco’s fatsoenlijke helpdesks zouden hebben? En geen buitensporige roamingtarieven zouden hanteren? Hoewel meer marktwerking via transparantie en makkelijker overstappen een aardig begin is, is het dus toch zeer zeker half werk.

Ruimte voor verbetering

Gelukkig laat de Europese aanpak wel ruimte aan lidstaten om het halve werk toch af te maken en een robuuste regel te maken die het blokkeren en vertragen van legaal verkeer gewoon verbiedt tenzij er een heel goede reden voor het vertragen of blokkeren is aan te geven, zoals het bestrijden van virussen of als bij hoge congestie een mailtje vertraagd moet worden om voorrang te geven aan bijvoorbeeld VoIP-verkeer. Ik zie het als een kans voor Nederland om behalve met het op één na grootste internetknooppunt ter wereld (AMS-IX) ook met netneutraliteit voorop te lopen.

54 reacties

  1. Marktwerking bij telco’s werkt uitstekend: er zijn goedkope abonnementen met dure belminuten voor wie weinig belt en dure abo’s met goedkope minuten voor wie veel belt. Momenteel heb je bij internet maar weinig keus, zodat oma die af en toe een mailtje stuurt en foto’s bekijkt hetzelfde betaalt als de student die dag en nacht aan het downloaden is.

  2. @Martin: ja, dat zie ik als (flagrant) strijdig. Mobiele ISP’s hebben te kampen met een tekort aan beschikbare bandbreedte, maar dat betekent niet dat zij opeens voor de klanten moeten gaan kiezen hoe zij hun bandbreedte gaan gebruiken. Netneutraliteit betekent dat ISP’s hun prijzen alleen mogen baseren op de hoeveelheid verkeer dat wordt bezorgd, maar zij mogen de prijzen niet baseren op de inhoud van dat verkeer, omdat een andere inhoud niets uitmaakt voor de kosten die de ISP moet maken om de pakketjes te bezorgen. Daardoor vormt het een ernstige verstoring van de markt voor inhoud als ISP’s opeens extra geld zouden gaan vragen om verkeer van en naar populaire online diensten over te brengen. Daarnaast betekent bemoeienis door de ISP met de inhoud van het verkeer een schending van het ‘digitale briefgeheim’. Zoals gezegd zijn daar maar hele beperkte legitieme uitzonderingen op mogelijk. ISP’s die proberen meer geld te verdienen aan bepaalde applicaties die zij niet zelf gemaakt hebben, is daar nadrukkelijk niet ??n van.

  3. @Martijn: als je op internetten.nl kijkt, zie je dat voor 12,50 per maand een abonnement van slechts 1 Mbit te koop is. Ik denk dat dat zelfs voor hedendaagse omaatjes die misschien ook nog wel eens een youtubefilmpje of uitzendinggemist willen zien, al aan de krappe kant is. Voor zover je opmerking gericht mocht zijn tegen de huidige ‘flat fees’ en ‘all you can eat’ businessmodellen: deze bestaan hoofdzakelijk omdat klanten dat veel liever hebben. Zie ter onderbouwing van dat standpunt bijvoorbeeld http://papers.ssrn.com/sol3/Delivery.cfm/000703353.pdf?abstractid=235283&mirid=1.

    In de (rechts)wetenschap op dit punt is ook wel betoogd dat ISP’s hun prijzen juist beter meer kunnen differenti?ren, omdat dit een effici?nter gebruik van de beschikbare bandbreedte stimuleert. Als het goedkoper is om te internetten als er geen congestie is op het netwerk, spreidt het gebruik zich meer uit en zijn er minder problemen met pieken. Ook in die literatuur wordt echter betoogd dat ISP’s hun prijzen juist niet afhankelijk mogen maken van de inhoud van het verkeer, maar alleen van de last die dat verkeer vertegenwoordigt op het netwerk (en die last is uitdrukkelijk niet afhankelijk van de inhoud). Zie http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1478949

  4. @Martijn: een ander voorbeeld waaruit blijkt dat marktwerking tegenvalt, is het recente verbod op afrekenen per minuut, dat kennelijk nodig was. Als marktwerking goed zou functioneren, zou een dergelijk verbod ook niet nodig zijn. En iedereen is bekend met de werkelijk tenenkrommende en hopeloze helpdesks van telco’s, die zelfs zo erg zijn dat Youp van ’t Hek daar een hele mediacampagne tegen heeft gevoerd en dat er in Belgi? een hilarisch filmpje is gemaakt waarbij er een container voor het kantoor van Mobistar wordt geplaatst en Mobistar een koekje van eigen deeg krijgt (heb link even niet paraat). Er valt dus nogal wat af te dingen op de kwaliteit van de marktwerking.

  5. @Martijn: in Canada is er op dit moment overigens sprake van een ‘metered’ internet en daar zijn op dit moment allerlei petities gaande om dat weer van de baan te krijgen. Het is iets psychologisch ook. Je wilt zekerheid hebben over wat je betaalt en niet een soort onzichtbare meter hebben lopen die iedere MB afrekent zonder dat je er erg in hebt.

    En nog een vergelijkbaar puntje (met dank aan mijn broer): als een ISP een deal zou sluiten met een contentleverancier, zou dat naar analogie als volgt beschreven kunnen worden:

    Stel dat TNT een deal met Bol.com zou sluiten, waarbij wordt afgesproken dat TNT de pakketjes van andere webwinkels langzamer gaat versturen, zoek gaat maken of weg gaat gooien.

    Uiterst belangrijk in verband met netneutraliteit is dat mensen de fundamentele scheiding tussen transport en inhoud snappen. Velen snappen die niet goed, of houden daar onvoldoende rekening mee. Met de vergelijking met de post probeer ik te illustreren hoe verkeerd het uitpakt als transport en inhoud gekoppeld worden.

    Het internet is inmiddels verworden tot de plaats waar onze informatiemaatschappij zich afspeelt en waar onze offline maatschappij beginselen als scheiding van machten (trias politica), kent, dient op het internet de scheiding tussen vervoer van inhoud en de inhoud zelf te worden gewaarborgd. Dat is waar netneutraliteit in essentie om gaat.

  6. @3:

    Netneutraliteit betekent dat ISP???s hun prijzen alleen mogen baseren op de hoeveelheid verkeer dat wordt bezorgd, maar zij mogen de prijzen niet baseren op de inhoud van dat verkeer

    Waarom niet? Als mensen massaal gaan Skypen en Pingen loopt de telco een hoop belminuten en sms’jes missen. Ze willen nog wel geld verdienen. Ergo: Skype is standaard geblokkeerd, maar wie het wil gebruiken kan een duurder abonnement nemen (ik vind wel dat die mogelijkheid moet bestaan.)

    @6:

    een ander voorbeeld waaruit blijkt dat marktwerking tegenvalt, is het recente verbod op afrekenen per minuut, dat kennelijk nodig was.

    Kijk, feit is dat de telco’s een oligopolie vormen. Streng markttoezicht is dus nodig. Precies wat de OPTA nu al doet voor telefonie. Dat kunnen ze ook voor internet gaan doen.

    En iedereen is bekend met de werkelijk tenenkrommende en hopeloze helpdesks van telco???s

    Dat zijn dezelfde helpdesks die nu ook voor het neutrale internet worden gebruikt.

    @7:

    Stel dat TNT een deal met Bol.com zou sluiten, waarbij wordt afgesproken dat TNT de pakketjes van andere webwinkels langzamer gaat versturen, zoek gaat maken of weg gaat gooien.

    TNT mag best een deal maken met Bol.com dat ze die sneller bezorgen. Dat bestaat al: er is 24-uurs post en 48-uurs post en ook voor de individuele klant zijn er mogelijkheden als aangetekend of expres. Wegmaken mag dan weer niet, daarom vind ik ook dat ISP’s wel verplicht moeten zijn tegen een redelijk, door de OPTA vastgesteld tarief ook volledig pakket aan te bieden.

  7. @Martijn ter Haar – misschien wel een goed idee: het opknippen van telco’s en kabel companies in drie delen: * netwerk * data transport * services

    alleen welke consument zit hierop te wachten? maar een telco die mij gaat vertellen welke app’s ik wel of niet mag gebruiken? het feit dat een iPhone Personal Hotspot wel met Telfort werkt en niet met Vodafone of T-Mobile is toch gewoon sick.

  8. Als ik naar het gedrag van “onze politici” kijk denk ik dat de meesten het liefst een Internet met een centrale redactie zien. Een (of misschien zes) redacties is wel zo makkelijk als je ervoor wil zorgen dat jij je bericht bij 95% van je kiezers krijgt en controversieel materiaal geen kans krijgt. Kijk maar eens hoe hard “kinderpornofilters” gesteund worden, of de spagaat van “internetvrijheidsactivist” Hilary Clinton na de publicatie van “the cables”.

    Het verbaast mij dus niet dat “de politiek” aan onze telecommers de ruimte wil laten om selectief toegang tot hun netwerk te verschaffen. Als er een gebrek aan netwerkcapaciteit is, moet er maar ge?nvesteerd worden. Het lijkt er op dat de telecom industrie besloten heeft te investeren in haar lobby in plaats van in het netwerk. Moeten de klanten de CEO’s daarvoor belonen?

  9. Een hele andere vraag: KPN heeft een tijdje een “mobiele streamingdienst” gehad, waar je voor een paar Euri per maand TV programma’s op je mobiel kon bekijken. Mag KPN (onder “netwerkneutraliteitsvoorwaarden”) de bandbreedte voor die dienst gratis aanbieden terwijl voor Youtube bandbreedte betaald moet worden?

  10. @9: alleen welke consument zit hierop te wachten? maar een telco die mij gaat vertellen welke app???s ik wel of niet mag gebruiken?

    Als dat betekent dat je een goedkoper abonnement kan nemen door diensten te laten vallen die je toch niet gebruikt heel veel. Ik heb bv een Nokia E63 met een klein schermpje. Ik gebruik mobiel internet wel veel voor e-mail, Twitter en de NS/9292OV. Als ik een beperkt pakket met alleen die diensten kan krijgen voor significant minder dan ik nu betaal, dan zou ik het meteen nemen.

  11. @Mathfox (11): een heel goeie en interessante vraag:-) Als die streamingdienst via het IP-protocol geleverd wordt, moet die dienst wat mij betreft gewoon vrij concurreren met alle andere diensten die via IP-protocol beschikbaar zijn. Met andere woorden: Als KPN capaciteit heeft om digitale pakketjes te vervoeren, moet KPN gewoon haar klanten laten beslissen welke digitale pakketjes zij het liefste willen krijgen en versturen.

  12. @Martijn ter Haar (8):

    Waarom niet? Als mensen massaal gaan Skypen en Pingen loopt de telco een hoop belminuten en sms???jes missen. Ze willen nog wel geld verdienen. Ergo: Skype is standaard geblokkeerd, maar wie het wil gebruiken kan een duurder abonnement nemen (ik vind wel dat die mogelijkheid moet bestaan.)

    Daarom juist: waarom zouden we moeten toestaan dat klanten geforceerd worden om oude, dure technologie?n te gebruiken als er nieuwere en goedkopere zijn en het de telco niets extra kost om de chatberichtjes te vervoeren dan ander verkeer?? We gaan toch ook geen radio verbieden omdat straatmuziekanten dan geen werk meer hebben? Of telewerken verbieden omdat anders de auto-industrie en openbaar vervoersbedrijven klappen krijgen?

    Kijk, feit is dat de telco???s een oligopolie vormen. Streng markttoezicht is dus nodig. Precies wat de OPTA nu al doet voor telefonie. Dat kunnen ze ook voor internet gaan doen.

    OPTA heeft al aangegeven er geen probleem in te zien dat KPN dit zou doen, onder de onjuiste veronderstelling dat dit meer (in plaats van juist minder) keuzevrijheid voor de consument betekent. OPTA is dus klaarblijkelijk niet toegerust op haar taak.

    De Telecomwet is overigens een voorbeeld van wat Solum en Chung noemen een ‘layer-violating law’. Er wordt bijvoorbeeld enkel gesproken van ‘aanbieders van telecommunicatiediensten’, zonder onderscheid te maken of het de transportlaag betreft of de contentlaag. Althans, dit onderscheid staat striktgenomen wel in de wet, want de definitie luidt “diensten die geheel of hoofdzakelijk bestaan in het overbrengen van signalen over netwerken”, transport dus, maar de definitie wordt niet consequent alleen op de transportlaag toegepast. En zo wordt telecomregelgeving en handhaving een rommeltje. Nog een recent “wapenfeit” van OPTA is dat het kabelbesluit, waar men jaren over heeft gedaan om te maken, is vernietigd. Schiet op met dat toezicht dus…

  13. Het sneller bezorgen bij Bol.com is eigenlijk niet zo’n sterk voorbeeld voor net neutraliteit. Je kan dit immers vergelijken met verschillende snelheden aanbieden, dat is voor ieder bedrijf beschikbaar. Niemand zegt hier dat je iedere consument dezelfde inernet snelheid moet geven en niet meer goedkope langzame en dure snelle verbindingen mag verkopen.

    Waar het om gaat is dat er op de inhoud wordt gefilterd. Met andere woorden pakketjes met boeken bezorgen we sneller en gaan altijd voor pakketjes met films. En als we door de hoeveelheid boeken niet aan de films toekomen, dan hebben de films pech en bezorgen we ze niet. Tenzij je extra betaalt voor de film, dan geven we die ook meer prioriteit.

    Buiten de vraag hoe dat zal vallen als je zoals boven gesteld youtube afknijpt en je eigen concurrerende dienst zonder beperkingen aanbiedt. Dan komen er ongetwijfeld vragen over voldoende concurrentie en marktwerking. Die kan je al voorkomen door gewoon ansich al te verbieden om doorgifte snelheid op inhoud te bepalen.

    Wat skype en IM programma’s hebben aangetoont is dat de scheiding die telco’s tussen voice en data aanbrengen artificieel is. Voice is net zo goed data als IM of de foto die je net hebt verzonden per e-mail. Het verdien model van de telco’s is blijkbaar gebaseerd op deze artificiele scheiding. Net neutraliteit zal waarschijnlijk het einde betekenen van dit verdien model. Er is niets ergs aan abonnementsprijzen gebaseerd op de data die je gebruikt, ongeacht welke vorm die heeft. Alleen kan dit sommigen duurder uitpakken! Immers op voice en sms wordt nu artificeel meer verdient en dit subsidieert blijkbaar de data. Valt die scheiding weg en is er alleen nog data, dan zal er op de data verdient moeten worden.

    Ik laat de discussie over roaming charges maar even hierbuiten, die heeft niets met netneutraliteit te maken en alles met het feit dat er geen ‘europese’ concurrentie is.

  14. @Elroy: je lijkt in je eerste alinea bandbreedte met voorrang op de routers te verwarren, maar het is correct dat in de wet vastgelegd zou moeten worden dat ISP’s de mate van voorrang of ‘achterrang’ op de router alleen in zeer uitzonderlijke gevallen van de inhoud behoort te laten afhangen (komt kortweg neer op alleen virussenbescherming, evt spam en bij hoge congestie voorrang VoIP). Let op dat voorrang op de router geven tegen extra prijs, de prikkel vermindert, zo niet weg haalt, om de capaciteit uit te breiden. Wanneer er immers voldoende capaciteit is, heeft voorrang geven immers geen zin en gaat ieder pakketje even hard van A naar B.

    In het voorbeeld van Bol.com gaat het er niet om dat TNT een deal sluit met Bol voor snellere bezorging van pakketjes van Bol.com, maar voor langzamere bezorging van pakketjes van anderen. Het is een analogie en analogie?n gaan maar tot een bepaalde grens, want terwijl pakketjes op het internet bij voldoende capaciteit eigenlijk allemaal even hard gaan en je niet veel hebt aan voorrang, is dat bij echte post misschien net wat anders.

    Maar om de analogie voort te zetten: meer bandbreedte betekent meer capaciteit om pakketjes te bezorgen zonder vertraging. Zouden we het ok vinden als TNT expres haar capaciteit onder de maat laat zijn, zodat zij extra geld kan vragen voor het onvertraagd versturen van belangrijke post?

    Concurrentie komt in dit verhaal terug, omdat alleen in een situatie waarin onvoldoende concurrentie bestaat, TNT weg zou komen met dergelijke maatregel. Maar wat als alle postbedrijven dit wel een handig businessmodel zouden vinden en zij, door middel van exclusieve deals, liever voor mensen gaan bepalen wat voor pakketjes zij kunnen sturen en ontvangen

  15. @16:

    Daarom juist: waarom zouden we moeten toestaan dat klanten geforceerd worden om oude, dure technologie?n te gebruiken als er nieuwere en goedkopere zijn en het de telco niets extra kost om de chatberichtjes te vervoeren dan ander verkeer??

    Ik weet niet of de ene technologie duurder is dan de andere voor de telco. Dat is ook niet van belang. We leven in een markteconomie. Prijs wordt bepaald door vraag en aanbod. Telco’s zijn leveranciers die drie producten hebben (eigenlijk vier, maar de telefoons zelf reken ik even niet mee): belminuten, sms’jes en mobiel internet. Nu blijkt dat het laatste product de eerste twee kan vervangen op een manier die relatief goedkoop is tov van de andere twee, wat de vraag doet stijgen. Daarmee snijdt de telco dus in zijn eigen vlees. Dus wordt het mobiele internet duurder gemaakt zodat er weer balans is tussen de drie.

    Het is de concurrentie tussen de telco’s onderling die uiteindelijk de prijzen omlaag drijft.

    Of telewerken verbieden omdat anders de auto-industrie en openbaar vervoersbedrijven klappen krijgen?

    Dat zijn verschillende bedrijven. Hier gaat het om producten van een en hetzelfde bedrijf. Het is meer als een autofabrikant die ??n model heeft dat de deur uitvliegt, terwijl het andere in de showroom staat te verstoffen, terwijl dat eigenlijk een leukere winstmarge heeft.

  16. We leven in een markteconomie. Prijs wordt bepaald door vraag en aanbod.

    Dat is veel te simpel gesteld. Ja dit is een belangrijk principe, maar als er publieke belangen zijn die zwaarder wegen, dan gaat het principe toch echt overruled worden. Of kunnen we voedselkwaliteitswetten wel laten zitten en de vrije markt laten bepalen wat het beste en goedkoopste voedsel is?

    Ik heb het hier nog niet eens echt gehad over het belang dat de ‘vrije markt van idee?n’, cruciaal voor het functioneren van de democratie, erbij heeft dat ISP’s deze markt niet verstoren door eigen winstbejag. Wanneer transport en inhoud zuiver gescheiden zijn, kan inhoud op een level playing field concurreren. Op het internet kan iedereen de allerbeste zoekmachine kiezen of het allerbeste chatprogramma of de allerbeste blog of noem ook maar op. Stel dat een ISP zou denken “ah, dat blog van Arnoud is wel populair zeg, kijken hoe ik daar een slaatje uit kan slaan”. Ik ga mijn klanten extra geld vragen om dat blog nog te kunnen bezoeken.

    Vraag en aanbod bepaalt de prijs, ja, maar dan wel met transport en inhoud gescheiden.

  17. @21:

    Stel dat een ISP zou denken ???ah, dat blog van Arnoud is wel populair zeg, kijken hoe ik daar een slaatje uit kan slaan???. Ik ga mijn klanten extra geld vragen om dat blog nog te kunnen bezoeken.

    Dan is er een andere ISP die het wel gratis doorgeeft. Een boekhandel hoeft ook niet alle boeken te verkopen of een kabelprovider alle zenders aan te bieden. Waarom een ISP wel het hele internet? Dat doen ze overigens nu ook al niet; veel providers bieden standaard geen nieuwsgroepen aan.

  18. Waarom een ISP wel het hele internet?

    Omdat het internet op die manier ruimte geeft aan meningsuiting, innovatie en allerlei verschillende diensten zonder eerst toestemming te hoeven krijgen. Het belang van het open en vrije internet voor de samenleving is groter dan het belang van een paar ISP’s die de infrastructuur, die zij voor een aardig deel van de staat hebben ge?rfd, willen gebruiken om hun machtspositie over andermans content in extra winst voor zichzelf om te zetten.

    Dan is er een andere ISP die het wel gratis doorgeeft.

    En die geeft Wikipedia weer niet ‘gratis’ door. Ik word dan door ISP’s geforceerd om te kiezen tussen Arnoud en Wikipedia, terwijl de ISP’s prima in staat zijn om beide door te geven. Dat zou een verschraling van jewelste betekenen en het einde van de informatiemaatschappij.

  19. Dat zie ik zo snel niet gebeuren. Maar voor de zekerheid is het verstandig internetproviders tegen een bepaald redelijk tarief toegang tot het hele word wide web te laten garanderen, net zoals de TNT bezorgplicht heeft. Maar dat staat los van de vraag of een provider VoIP via andere aanbieders moet toelaten op zijn mobiele internet of dat providers streaming diensten die ze voor extra geld aanbieden (bv films) voorrang mogen geven op het eigen netwerk of juist voor andere diensten die concurreren met hun eigen aanbod extra geld mogen vragen. Dat gaat puur om geld.

  20. @Matthijs, 15: mijn vraag was ingegeven door de peering contracten die ISPs moeten sluiten. Om aansluiting op een “lange afstandslijn” te krijgen sluit de ISP een contract en moet dan per gigabyte verkeer afrekenen, hierbij gaat het vooral om internationaal verkeer; verkeer tussen KPN gebruikers onderling valt hier niet onder. (Dankzij de AMS-IX kunnen Nederlandse providers onderling “gratis” verkeer uitwisselen…) Het kan dus zijn dat een provider zonder datakosten “uitzending gemist” kan aanbieden, maar wel voor Netflix streaming kosten voor dataverkeer moet afdragen. Is het dan onredelijk om de rekening van de upstream provider bij de klant te leggen? Of zou die bij de aanbieder moeten komen liggen?

  21. Alles aan marktwerking overlaten is geen goed idee, want door het beperkte aantal frequenties is er nu eenmaal geen optimale marktwerking. Als het aan de telco’s had gelegen zouden we het nu nog steeds met ISDN moeten doen met daarop een beperkt aantal volledig door de telco’s gecontroleerde services (en dus zeker geen (vrij) internet).

    De overheid moet zich afvragen waarom er frequenties zijn vrijgemaakt. Is dat om de telco’s te spekken, of is dat om burgers en bedrijven vrij mobiel internet te geven? Het antwoord lijkt mij duidelijk.

  22. @Martin Voorzanger (9):

    misschien wel een goed idee: het opknippen van telco???s en kabel companies in drie delen:

    • netwerk
    • data transport
    • services

    Dit soort idee?n bestaat al en heet een open netwerk. Met name bij glasvezel dat getrokken wordt door een bewonersinitiatief (vraagbundeling) zie je dat. Daarbij heb je vier partijen:

    • de financieer van het netwerk — de eigenaar en degene die het aanlegt en de vergunningen regelt
    • de operator van het netwerk
    • de dienstaanbieders die internet, televisie, radio en telefoon aanbieden — cruciaal is dat er meerdere dienstaanbieders op hetzelfde netwerk zijn. Typisch een stuk of 2-4 in het begin, en 4-6 later, hoewel er voorbeelden zijn (in Zweden) waar op dezelfde manier meer dan 100 aanbieders op zo’n netwerk zitten.
    • het bewonersinitiatief — bij vraagbundeling (om tot aanleg van een glasvezel netwerk te komen) zijn de gebruikers vaak verenigd in een stichting die soms de overcapaciteit gratis mag gebruiken

    Vaak zie je in deze gevallen dat de bewoners een spilfunctie vervullen en aanjager zijn tussen aanbieders die met nieuwe diensten willen komen (IPv6, …) en de gebruikers. Op dit moment moeten ze onderhandelen met een financier (bijvoorbeeld Reggefiber of CIF). Vaak legt zo’n financier een netwerk op eigen kosten aan als het een bewonersinitiatief lukt om 40% van de de huishoudens een dienst af te laten nemen.

    Je zou kunnen redeneren dat het financieren van zo’n basisvoorziening een nuts faciliteit is. Net als dat Australie nu een landelijk glasvezelnetwerk uitrolt. In de praktijk is de gewijzigde telecomwet uit 2007 een hindernis: sindsdien MAG een gemeente of provincie geen grootaandeelhouder van telecomnetwerk meer zijn. (zie: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/breedband/handreiking-breedband#anker-actuele-ontwikkelingen) Het blijkt in de praktijk allerminst triviaal om bovenstaande open (glasvezel) netwerken op grote schaal uitgerolt te krijgen.

    Wat heeft dit met het netneutraliteit te maken? Het is me gebleken dat door deze scheiding er niet alleen meer concurrentie is, maar dat er ook meer innovatieve diensten worden aangeboden. Praktisch voorbeeld waar ik van de week achter kwam: UPC en Ziggo bieden digitale televisies (DVB-C) aan met een CI+ codering. Het is niet mogelijk om met CI+ codering televisie op je computer te bekijken (er zijn alleen TV tuners met CI, niet met CI+). Kleinere partijen (XMS en caiway) bieden dat ongecodeerd aan.

    Dus ja: een scheiding tussen netwerkeigenaar en dienstaanbieder bestaat, en leid in de praktijk tot meer concurrentie en meer open netwerken (hoewel het mogelijk is dat dit ook komt doordat het vaak nog kleinere partijen zijn die hier actief in zijn). In de praktijk zie je echter dat dit nu alleen in kleinere gemeentes of (10.000-50.000 bewoners) uitgerolt wordt: kleiner en het is te duur voor de financier; groter en de sociale cohesie is de klein om een bewonersinitiatief succesvol te laten zijn.

  23. Kleine jip en janneke fout ‘fifo’-basis 😉

    Er zijn inderdaad uitzonderingen. Ik heb voip van xs4all en vind het wel fijn als ik opa’s woorden in de juiste volgorde afgeleverd krijg. Dus dan zou het wel fijn zijn als xs4all NIET neutraal is en voip verkeer voorrang geeft. Ze leveren er zelfs ook nog een modem bij dat je zelf ook niet neutraal kunt maken waarbij je zelf verkeer voorang kunt geven.

  24. Alle pakketjes zijn even zwaar en even groot, en dus even duur om te vervoeren,

    Groot verschil is dat de pakketpost betaald krijgt per pakketje. ISP krijgen niet betaald per pakketje (of per hoeveeelheid traffic).

    Je vergelijking met post heeft alleen zin als op het ook per stukje traffic betaald zou worden.

    Een ander probleem in je vergelijking met post is dat bij de post de verzender bijna altijd betaald (de ontvanger betaald eventueel die kosten terug aan de verzender). Bij internet worden de kosten voor de traffic voor 60-80% gedragen door de ontvangende partij. De traffic wordt niet door de verzender thuisbezorgd maar gedropt in een ISP bakje op een sorteercentrum (peering op een exchange) en moet door de ISP naar de gebruiker afgeleverd worden. Email zelfs gefilterd, opgeslagen en bewaard op een mailservers.

    Ofwel, zoals gebruikelijk pakt iemand weer een analogie die op een paar punten een overeenkomst heeft en benadrukt die punten maar tegelijkertijd worden de grote verschillen uit die analogie weer totaal genegeerd.

    ISP’s zouden vast prima kunnen leven met netneutraliteit als zij per stukje ontvangen traffic en verzonden traffic betaald zouden krijgen en als de verzendende partijen (Google, Microsoft, Spotify, Netflix, Valve Steam) hun deel zouden betalen voor hun de aflevering van hun traffic en zelf die kosten aan hun klanten zouden doorberekenen ipv dat door de ISP te laten doen.

  25. @Mathfox (25): ah, ook die vraag is erg interessant. Zoals ik in eerdere comments noemde, zou het aanbieders vrij moeten staan om gebruikers te laten betalen conform de last die zij op het netwerk leggen en de kosten die zijn ISP moet maken om zijn verkeer te bezorgen (hoe exacter dat overeenkomt, hoe ‘rechtvaardiger’ het prijsmodel). Als een eindgebruiker communiceert met een eindbestemming waarbij de ISP bijvoorbeeld door middel van gratis peering met een locale contentprovider het verkeer over kan brengen, dan zou dat verkeer inderdaad goedkoper kunnen zijn dan als de eindbestemming dermate ver weg ligt dat de ISP het verkeer via een transitovereenkomst afgeleverd moet krijgen.

    Dit gezegd hebbende: in de praktijk lijkt mij het niet goed werkbaar om dergelijk onderscheid te maken. Er zou veel gerekend moeten worden om de prijsmodellen precies overeen te laten stemmen met de kosten per bestemming, het zou het plaatje voor de klant bijzonder ingewikkeld maken, terwijl het misschien over een paar honderdste van een cent per MB verschil zou kunnen gaan (ik noem maar wat) en het zou boekwerken aan rekeningoverzichten genereren. Dan maar liever een flat fee bij benadering dus.

  26. @Freek Dijkstra (27): Naast een regel voor netneutraliteit (die voldoende flexibel en open moet zijn en de nodige beoordelingsruimte moet laten aan ISP’s, maar die wel streng is voor blokkeren en vertragen als dat geen geschikte maatregelen zijn voor een legitiem doel) lijkt het mij ook erg belangrijk dat juridische obstakels voor het met overheidshulp aanleggen van NGN-netwerken moeten worden weggehaald en dat dit juist moet worden gestimuleerd.

    Infrastructuur is iets van publiek belang en zolang er vrije concurrentie en eerlijke aanbestedingen plaatsvinden, moeten overheden gewoon kunnen besluiten om NGN-netwerken aan te leggen en de aanleg te stimuleren. Niet om alleen maar als marktpartij te kunnen deelnemen, dus. Voordeel daarbij is ook dat in ruil voor deze ondersteuning (zou bijvoorbeeld belastingvoordelen kunnen zijn, naar ik begrijp heeft dat in Korea een belangrijke rol gespeeld in het feit dat daar nu bijna overal glasvezel licht) eisen gesteld kunnen worden tav netneutraliteit.

  27. @Franc (28): iedereen heeft toch wel eens vakken gevuld in een supermarkt in een ver verleden? Ja? Dan weet iedereen ook wat ‘fifo’ is;-)

    Verder interessant punt over de router van KPN, kun je daar echt zelf op instellen of je bijvoorbeeld voorrang wilt geven aan VoIP? Dat zou een ideale oplossing zijn (mits het ook echt werkt)!

  28. @hAI (30): zoals ik ook toegaf, gaan analogie?n maar zover. Je punt over Netflix, Google, etc is echter onjuist, ook als je niet redeneert via de post-analogie – die idd met name is om een paar belangrijke punten te benadrukken, in het belangrijkste de fundamentele scheiding tussen transport en inhoud op het internet, die gewaarborgd dient te worden.

    Waarom is dat punt onjuist? Omdat alle contentproviders zelf hun content het internet op krijgen. Zij betalen zelf transit aan grote ISP’s daarvoor, waarbij overigens wel wordt afgerekend op basis van hoeveelheid verkeer (95-percentielmodel) en niet zomaar een ‘all you can eat’ model.

    De consument die Google, etc gebruikt, betaalt zijn eigen ISP om al het verkeer bezorgd te krijgen. Het is dus niet zo dat Google en dergelijke te weinig zouden betalen voor het verkeer dat zij teweegbrengen ofzo. En als dat wel zo is, dan moeten ISP’s hun betaalmodellen aanpassen zodat de prijzen accurater overeenkomen met de kosten van vervoer. Maar ISP’s die proberen een graantje mee te pikken van het succes van Google en haar eigen algoritmes door extra belasting aan Google te gaan heffen, nee dat is geen internet. (al is een progressief ‘belastingstelsel’ voor het internet misschien een leuke analogie om te proberen het tegendeel te argumenteren)

  29. @hAl (30):

    ISP???s zouden vast prima kunnen leven met netneutraliteit als zij per stukje ontvangen traffic en verzonden traffic betaald zouden krijgen en als de verzendende partijen (Google, Microsoft, Spotify, Netflix, Valve Steam) hun deel zouden betalen voor hun de aflevering van hun traffic en zelf die kosten aan hun klanten zouden doorberekenen ipv dat door de ISP te laten doen.

    Dit slaat mijns inziens nergens op. Een ISP mag best meer vragen van zijn upstream als de traffic ratio scheef is (een typische peering agreement is dat de content heavy provider de access heavy provider betaalt als de traffic ratio meer is dan 2:1 of 4:1), maar geld vragen aan een provider waar niet direct mee gepeert wordt klinkt in mijn optiek als chantage van een ISP.

    Bedenk verder dat veel content delivery networks (zoals Google en Akamai) heel veel investeren in replicatie en caching van verkeer. Dit soort grote content netwerken zit heus niet op 1 plaats in de wereld, maar hebben hun content wereldwijd op vele plaatsen in de wereld staan om maar zo dicht mogelijk bij de klant te zitten. Dat zijn geen triviale investeringen.

    De vraag is eigenlijk: “Waarom zou een content provider moeten betalen? Het is toch immers de gebruiker die de content wil bekijken?” (Zoek eens op “traffic ratio” en “peering” voor een discussie hierover.)

    • Mijns inziens zou een ISP (en ja, ook KPN) best meer geld mogen rekenen aan een klant indien de klant meer gebruik maakt van het netwerk.
    • Wat mijns inziens NIET zou mogen is om de klant voor specifieke diensten te laten betalen omdat het concurreert met eigen meer lucratievere diensten (dus Skype afknijpen niet omdat het zo veel verkeer genereert, maar omdat het)
    • Wat zeer zeker ook NIET zou mogen is om verkeer af te knijpen gebasseerd op de service. Dus specifiek Youtube afknijpen, maar een andere videodienst wel. De reden hiervoor is dat het funest is voor innovatie (lees: als ik een andere dienst aanbiedt -video of anderszins- wordt dat dan standaard afgeknepen? Als dat zo is kunnen we natuurlijk vergeten dat er ooit nieuwe aanbieders komen op het Internet. Dat lijkt me extreem onwenselijk)

    De discussie over de verschillende kosten van verkeer (25 & 31) is interessant: zou een klant meer moeten betalen voor transit verkeer dan voor peering verkeer. Ik ben geneigd voorzichtig “nee” te zeggen: peering kost immers ook geld, hoewel dat vaak een initi?le investering is ipv operationele kosten. (Personeel, extra poort,…). Daarnaast zijn transit kosten tegenwoordig vrij beperkt heb ik het idee. De investeringskosten zijn -zeker voor access netwerken waar we het hier over hebben- vele malen groter.

    Kortom, laten we toegaan naar een model waarbij grootgebruikers meer betalen dan kleingebruikers. Net als dat je nu belbundels heb van 30 of 300 minuten.

    Praktisch: Instapabonnement: ???10/maand: eerste 100 MByte snel, daarna wordt alles afgeknepen. Grootverbruikabonnement: ???25/maand: eerste 1 GByte snel, daarna wordt alles afgeknepen.

    Alle andere (niet net-neutrale) business modellen brengen innovatie om zeep en moeten we niet aan beginnen.

  30. De vraag is eigenlijk: ???Waarom zou een content provider moeten betalen?

    Omdat die content verzend naar een klant. Lgoscherwijs betaalt de verzender voor het transport aan de transporteur.

    Een ISP mag best meer vragen van zijn upstream als de traffic ratio scheef is
    Dat is alleen niet realistisch. als een ISP een grote wereldwijde contentleverancier geld gaat vragen voor de peering naar ratio van de uitgewisselde traffic dan kunnen die contentleverancier de traffic ergens droppen waar het de ISP veel meer geld kost omdat grote wereldwijde contentleveranciers als Google overal hun content kunnen droppen.

    Google betaalt weliswaar honderden miljoenen om hun traffic af te leveren op peering exchanges maar het kost de ISP’s wereldwijd miljarden om die traffic bij hun klanten af te leveren.

  31. Even een citaatje van een Virgin medewerker in de UK (lijkt me gezien de discussie fair use): “Since the latest World of Warcraft update we have seen that the type of packets used by Blizzard to deliver the on-line gaming has changed significantly. This means that Virgin Media’s National (ADSL) traffic management system is unable to recognise the packets as gaming traffic and assumes that they are peer to peer traffic. Due to this the traffic management system does not place the packets within the gaming queue which has the highest priority and lowest latency within the VM network, instead they fall into the peer to peer class which gets a low level of priority within our network and by default a higher level of latency.” Gebrek aan Net neutraliteit in de praktijk. De redenatie die Virgin lijkt te volgen: 1. If we do not recognise the trafic it must be P2P traffic 2. P2P traffic has no priority 3. All traffic we do not recognise has no priority

    Zowel 1. als 2. zijn natuurlijk fout, maar door gebrek aan net neutraliteit kan een half dozijn mensen die ik ken bij iedere patch van WoW een periode niet spelen. Dit heeft in een enkel geval een maand geduurt, maar om de een of andere reden is dit in engeland niet genoeg om van je contract af te komen.

    Ik vraag me af of je het in Nederland een wanprestatie zou mogen noemen en je contract opzeggen. De provider verklaart immers wel open dat ze filtert, maar doordat zij fout filteren en traag de problemen oplossen, kan de de klant de verbinding niet gebruiken voor het beoogde doel.

    Overigens is dit wel de meest verwerpelijke vorm van traffic shaping. Alles wat je niet kent maar gewoon afknijpen.

  32. Elroy: ja, volgens OPTA kun je dan je contract opzeggen, op basis van artikel 7.2 Tw. Een wijziging in de dienstverlening wordt uitgelegd als een gewijzigd beding in de overeenkomst en daar moet de provider je actief van op de hoogte stellen en je een kans geven het contract op te zeggen als het je niet bevalt. Zie ook het voorbeeld van afknijpen bij UPC waarbij Consumentenbond en OPTA uiteindelijk een brief naar UPC hebben gestuurd.

    (nitpick-detail: fair use kennen we niet in NL, maar wel citaatrecht)

    Wel veel dank trouwens voor het interessante praktijkvoorbeeld. Het is belangrijk om aan te kunnen tonen dat er in de praktijk zich problemen voordoen, omdat een wet anders niet gauw zal worden aangenomen.

    Dus wie meer voorbeelden heeft, graag!

  33. @hAl, 37:

    De vraag is eigenlijk: ???Waarom zou een content provider moeten betalen? Omdat die content verzend[sic] naar een klant. Lgoscherwijs[sic] betaalt de verzender voor het transport aan de transporteur.
    Het is mogelijk om met een transporteur te regelen dat de ontvanger de transportkosten betaalt (denk aan antwoordnummers.) Of de ontvanger dat wil doen hangt er van af hoeveel hij daaraan denkt te verdienen. Bij Internet is het standaard model dat een klant een abonnement op bandbreedte betaalt, de prijs is onafhankelijk of hij producent of ontvanger van dataverkeer is.

    Wat voor mij een belangrijk punt tegen het toerekenen van kosten aan contentproviders is zijn de transactiekosten. Hoeveel kost het een Netflix om duizenden contracten te onderhandelen met ISP’s? Hoeveel kost het een ISP om tienduizenden contracten met contentproviders te managen? Vergeet niet dat een deel van de aantrekkingskracht van het web komt van “amateur”-bloggers als Arnoud, wat zou een redelijk tarief voor Iusmentis zijn en kan Arnoud het klaarspelen om ervoor te zorgen dat de ISP een factor 10 keer zoveel kwijt is aan advocaat voor “contractmanagement”?

  34. @hAl (37):

    De vraag is eigenlijk: ???Waarom zou een content provider moeten betalen?

    Omdat die content verzendt naar een klant. Logischerwijs betaalt de verzender voor het transport aan de transporteur.

    MathFox (40) noemt al waarom dit niet werkt: Het schaalt voor geen meter.

    In het door jouw voorgestelde model zou elke content provider met elke ISP een contract moeten afsluiten. Moet Arnoud als content provider elke ISP in Nederland gaan betalen? En elke Belgische ISP? En wellicht dat er een verdwaalde Nederlander het blog leest op vakantie in Zwitserland? Moet Arnoud eerst een contract afsluiten met Swisscom voordat ik dit blog in Zwitserland mag lezen, zelfs als ik daar als eindgebruiker braaf Swisscom betaal voor de bandbreedte? Nee toch!

    Er is alleen een zakelijke relatie tussen de content provider en diens directe peers, tussen content provider en diens eindgebruikers, en tussen access provider (ISP) en de eindgebruiker. Er is momenteel op Internet g??n zakelijke relatie tussen de content provider en de access provider. Vandaar het huidige model: de klant betaalt de ISP. Als de ISP meer geld wil, dan moet hij de eindgebruiker maar meer vragen en de eindgebruiker vragen om dat geld daarna weer van de contentprovider te vragen.

    Mocht het concept dat ik als eindgebruiker geld van Google ga vragen (en dat doorsluis naar mijn ISP) je belachelijk in de oren klinken, het is minder belachelijk dan jouw voorstel dat de ISP rechtstreeks geld van Google vraagt, want er is immers geen zakelijke relatie tussen de ISP en Google. Waarom zou Google -of elk ander bedrijf- iemand betalen met wie ze geen zakelijke relatie hebben? Alleen omdat de ISP blijkbaar de machtspositie heeft om Google en consorten af te persen? Want zo zie ik het. Het is alsof TPG post bij me aanbelt met een pakketje: “Dit pakketje is keurig gefrankeert, maar ik zie dat u dat dit gekocht heeft bij onze concurrent. Ik wil het graag aan u overhandigen, maar alleen als u nu ter plekke toch nog een tientje extra betaalt”.

    Gelukkig zijn zelfs KPN en consorten niet zo gek om direct aan Google geld te vragen. Dat zou namelijk chantage zijn. Vandaar dat ze het op een andere manier doen: ze vragen het geld aan de klant, op straffe van het blokeren van de dienst. Met die klant hebben ze immers al wel een zakelijke relatie.

    Kortom, het model: “Sorry, we leveren bij u geen pakketjes af die afkomstig zijn van onze concurrent. U mag alleen winkelen bij door ons goedgekeurde winkels, tenzij u ons compenseert voor gederfde inkomsten omdat u elders winkelt”.

    Nogmaals, het is duidelijk dat als KPN meer kosten maakt ze dat ook gewoon aan een klant moeten kunnen vragen. De discussie is op welke manier: de kern van netneutraliteit en de betogen hierboven is dat deze extra kosten zo geheven moeten worden dat het niet leidt tot oneerlijke concurrentie, en wat de overheid moet doen om dit te bewerkstelligen: verbieden of de consument alleen maar informeren. Zoals Matthijs betoogt: aleen informeren zal niet werken.

  35. Ik vind de vergelijking met de post helemaal niet zo slecht.

    Martijn schrijft:

    TNT mag best een deal maken met Bol.com dat ze die sneller bezorgen. Dat bestaat al: er is 24-uurs post en 48-uurs post en ook voor de individuele klant zijn er mogelijkheden als aangetekend of expres.
    Helemaal juist. Echter, TNT maakt hierbij geen onderscheid op basis van de INHOUD van het postpakket.

    Netneutraliteit kan heel goed samengaan met prioritering van bepaalde pakketten, als die prioritering maar niet gebeurt op basis van de inhoud van het verkeer (ook niet als dat wordt ingeschat op basis van het verzendadres). De prioritering zal moeten geschieden op basis van prioriteitsbitjes op de envelop van het pakketje. Ideaal gesproken zou een gebruiker in samenwerking met de provider van een service (zoals Skype) moeten kunnen kiezen voor dataverkeer met een hogere prioriteit, waar de gebruiker dan op ??n of andere manier door zijn ip-provider (= de telco) voor wordt afgerekend. Betaal je niet voor extra kwaliteit, dan moet je het doen met best effort (dat gemiddeld goed moet zijn maar bij veel drukte mag haperen).

    @hAl:

    ISP???s zouden vast prima kunnen leven met netneutraliteit als zij per stukje ontvangen traffic en verzonden traffic betaald zouden krijgen en als de verzendende partijen (Google, Microsoft, Spotify, Netflix, Valve Steam) hun deel zouden betalen voor hun de aflevering van hun traffic en zelf die kosten aan hun klanten zouden doorberekenen ipv dat door de ISP te laten doen.
    Mobiele telefoonproviders krijgen in feite ook betaald per hoeveelheid verkeer. Weliswaar niet per byte of per pakket, maar een fundamenteel verschil zie ik niet. Vodafone rekent een bepaald bedrag per maand voor de eerste gigabyte, vervolgens is het 3 cent per megabyte.

    Blijkbaar is het voor Vodafone en KPN niet genoeg dat voor al het dataverkeer wordt betaald. Maar so what als iederen met YouTube die gigabyte opmaakt? Was het dan nooit de bedoeling van de telco’s geweest dat je die betaalde gigabyte daadwerkelijk zou gebruiken? Wel betalen maar niet gebruiken?

    @hAl:

    De vraag is eigenlijk: ???Waarom zou een content provider moeten betalen?

    Omdat die content verzend naar een klant. Lgoscherwijs betaalt de verzender voor het transport aan de transporteur. Daar is helemaal niets “logisch” aan. In het geval van de post is het wel gebruikelijk, maar dat is iets anders. Gebruikelijk is ook dat de persoon die voor zichzelf iets bestelt uiteindelijk weer opdraait voor de verzendkosten.

    @Freek:

    Praktisch: Instapabonnement: ???10/maand: eerste 100 MByte snel, daarna wordt alles afgeknepen. Grootverbruikabonnement: ???25/maand: eerste 1 GByte snel, daarna wordt alles afgeknepen.
    Nog praktischer: weg met bundels en afknijpen. Reken af voor het daadwerkelijk gebruik, bij voorkeur met een regressieve tariefstelling (bijv. van 0-100 Mbyte 10 cent per Mbyte, van 100 Mbyte – 1 Gbyte 2 cent per Mbyte, daarboven 1 cent per Mbyte). Klanten dwingen te voorspellen wat hun gebruik de komende maand(en) zal zijn maakt klanten alleen maar ongelukkig, en klanten ongelukkig maken is toch niet wat een telco wil?

  36. Goede uitleg Piet. Ik denk dat jouw businessmodel voor mobiel internet minder geschikt is dan dat van Freek, omdat het jouwe grootverbruik stimuleert (want dan betaal je minder per MB), terwijl dat van Freek juist geschikt is om te stimuleren dat bandbreedte wat zuiniger wordt benaderd. Welke het meest geschikt is in een concreet geval, lijkt mij af te hangen van de capaciteit van het net en in hoeverre deze maximaal benut wordt. Bij overschot (bij vast breedband, maar voor hoe lang nog?; aardig artikeltje over de ‘exaflood’ waar telco’s bang voor waren althans wetgevers/regulators mee probeerden te manipuleren: http://www.dslreports.com/shownews/Press-Starting-To-Realize-Exaflood-Was-Nonsense-111341) is Piet’s businessmodel goed, terwijl bij schaarste (mobiel) dat van Freek eerder geschikt zal zijn.

    En wat velen hier gelukkig met mij eens zijn: een businessmodel waarbij de ISP afgaat op de inhoud van de pakketjes is niet de bedoeling.

    Om nog even terug te komen op het aspect van fundamentele rechten: misschien is het voor sommigen een grote stap, maar je zou netneutraliteit ook kunnen koppelen aan John Rawls zijn Theory of Justice (zoals al is gedaan, zie http://papers.ssrn.com/sol3/Delivery.cfm/SSRNID1008901code806867.pdf?abstractid=1008901&mirid=1)

    gedachte in het kort: het internet vormt een maatschappij en ISP’s kunnen controle uitoefenen op die maatschappij (via ‘code is law’, zie Lessig). Rawls zijn theorie ziet op procedurele rechtvaardigheid binnen een maatschappij. Wanneer een (theoretisch) clubje regelgevers wetten maken, denken ze first en foremost aan zichzelf. Dat is niet een rechtvaardige manier van regels maken. Daarom sprak Rawls van een (hypothetische) ‘veil of ignorance’, waarbij regelmakers zich zouden moeten voorstellen dat zij in plaats van rijk arm zouden zijn of in plaats van man vrouw of in plaats van blank zwart en zich dan moesten afvragen of zij hun eigen regels nog steeds eerlijk zouden vinden. De scheiding tussen transport en inhoud (netneutraliteit dus), werpt een dergelijke veil of ignorance over de ogen van de ISP’s als regelgevers, waardoor netneutraliteit in overeenstemming kan worden geacht met deze theorie van rechtvaardige verdeling. Is dit een klein beetje te volgen?

  37. In het door jouw voorgestelde model zou elke content provider met elke ISP een contract moeten afsluiten. Moet Arnoud als content provider elke ISP in Nederland gaan betalen?

    Dat is omdat je het niet zo op ISP niveau moet bekijken. Als de verzender betaald is het voldoende dat op het peering exchange punt wordt afgerekend. Dus al jij 100GB dropt op mijn peering betaal je een euro (of zoiets) en omgekeerd. Dit resulteert vanzelf in inkomsten voor ontvangen traffic door ISP’s en doorrekening van kosten voor verzendende contect leveranciers. In Arnouds geval zal de hoster zijn gegenereerde traffic hoger belasten (hoewel dat in de praktijk voor een kleine website nauwlijks iets zou moeten kosten en wel binnen een flatfee blijft passen). Met name grote partijen als Google en Microsoft en Netflix zullen dan moeten betalen voor het leveren van content (waar ze trouwens ook zelf geld aan verdienen door abbo’s en reclame) en zullen ook eerder gemotiveerd worden om hun content in verzendgrootte te optimaliseren. Prijzen van internet abbo’s kunnen daardoor lager worden waardoor meer mensen in de wereld een (snellere) internetverbinding kunnen hebben.

  38. In Arnouds geval zal de hoster zijn gegenereerde traffic hoger belasten (hoewel dat in de praktijk voor een kleine website nauwlijks iets zou moeten kosten en wel binnen een flatfee blijft passen).

    Nu word ik nieuwsgierig: is 16 gigabyte per maand aan dataverkeer ‘klein’?

  39. Ha, onderschat Arnoud’s populariteit niet!;-)

    En nog steeds snap ik geen hout van hAI’s redenering, maar dat zou ook aan mij kunnen liggen. Als hAI kan verduidelijken of iemand daarbij kan helpen, graag.

  40. @Matthijs, 46; je kunt net zo goed zeggen dat de ISP’s de contentproviders zouden moeten subsidi?ren omdat content op het Internet de ISP’s abonnees oplevert.

    Er zijn tal van modellen te bedenken om de kosten van het Internet om te slaan over de gebruikers… In het huidige systeem betalen zowel providers als ontvangers van data een deel van de kosten, het abonnementssysteem (een vast bedrag per maand) is daarbij voor de kleinere gebruikers populair. Simpel, helder en effici?nt. (Het is niet zo moeilijk om met een breedbandverbinding een netto-producent van “content” te worden. Als je maar iets interessants te bieden hebt.)

    @Arnoud, 45; ja best wel… ik heb een tijdje Linux torrents over mijn ADSL link geserveerd voor een paar Gigabyte/dag.

  41. @Matthijs, 46; je kunt net zo goed zeggen dat de ISP???s de contentproviders zouden moeten subsidi?ren omdat content op het Internet de ISP???s abonnees oplevert.

    Volgens mij is dat niet wat hAI probeert te zeggen en komt het eerder richting het tegenovergestelde.

    Wat mij betreft betekent een functionele scheiding tussen inhoud en transport, waar zoals gezegd vele goede redenen voor zijn (waarvan enkele hierboven al zijn aangedragen), dat ook ISP’s de contentproviders niet horen te subsidi?ren. Een adequaat, proportioneel en rechtvaardig bedrag is daarvoor immers niet vast te stellen. Om weer in de analogie te duiken: stel dat TNT-post alleen Neckerman ging ‘subsidi?ren’, terwijl kleinere webwinkels (gezamenlijk) net zo goed klanten voor TNT opleveren. Bulk kortingen geven kan juist weer wel, en wel voor exact zover als deze bulkinkoop lagere administratieve- en bezorgkosten voor TNT betekenen.

  42. Nu word ik nieuwsgierig: is 16 gigabyte per maand aan dataverkeer ???klein????

    Ja, dat kan makkelijk binnen een flatfee prijs voor een hoster. Ik denk dat het voor 95% of zelfs meer van de websites makkelijk binnen het huidge tarief zou moeten kunnen.

    Alleen de paar procent grotere sites zouden er financieel iets van merken. Die paar procent grote sites genereren overigens wel 80% of meer van de website gerelateerde traffic.

  43. Nog even over dat ‘verzender betaalt het volledige vervoer’ idee: op het internet werkt dat gewoon voor geen meter, dat moet iedereen snappen lijkt me (zoals Freek zei: het is niet schaalbaar). Stel je verkeer gaat over 20 hops, dan heb je 20 contracten nodig. Je lijkt te impliceren dat kleinere sites hier niet aan hoeven, maar wat is dan de grens? Hoe groot moet je zijn voordat dit model in werking zou moeten treden?

    Bovendien: in de offline transportwereld zijn er vele, vele verschillende modellen mogelijk over wie het vervoer betaalt en daarvoor de kosten en/of het risico draagt, echt niet alleen ‘de verzender betaalt’ zie http://en.wikipedia.org/wiki/Incoterm.

    Dus nee, per stukje post het hele vervoer ‘eind-tot-eind’ aan iedere ISP apart betalen is totaal niet handig. En iets dergelijks volgt ook niet uit mijn analogie. Je betaalt de postbezorger immers een vast maandelijks bedrag om al je post te bezorgen / door te sturen naar de volgende hop.

    Je kritiek heeft ook niets te maken met de scheiding tussen inhoud en transport waar netneutraliteit om draait en wat de analogie bedoelt te illustreren. Of vind jij het wel ok als de vervoerder de prijzen van het vervoer baseert op de inhoud van de berichten in plaats van wat het kost om te vervoeren? Wat je verder ook voor kritiek kunt hebben op de analogie, of meer op (retorisch gebruik van) analogie?n in algemene zin, op dit punt gaat de vergelijking toch echt op.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.