Het gerechtshof heeft een vrouw (39) in hoger beroep vrijgesproken voor smaad via MSN, meldde Cops in Cyberspace. Ze had aan haar vrienden op MSN bepaalde berichten gestuurd, maar het Uit het Hof vindt dat geen smaad omdat de groep beperkt was. Pas als de teksten kenbaar waren geworden voor een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden, kan dat smaad opleveren. We hebben er dus weer eentje in de discussie over openbaarheid van sociale media.
MSN is op zich een 1-op-1 communicatiemiddel (afgezien van groepsgesprekken), maar er is een manier om een bericht meteen aan je hele contactenlijst te sturen: voeg aan je MSN-naam of -status de tekst toe. Iedereen in de lijst krijgt dat dan meteen te zien. Dat had deze vrouw ook gedaan, met opmerkingen als
mensen pas op met klusjes door [slachtoffer] want hij licht iedereen op met materiaal halen en zegt een bedrag dat het niet is’ en/of – ‘[slachtoffer] moet wel oplichten met zo’n duur wijf die alles moet hebben, anders is ze chagarijnig als ze niks heeft’ en/of – ‘mensen pas op met [slachtoffer] hij licht mensen op voor duizenden Euro’s met klussen, trap er niet in’
Het Gerechtshof had er geen twijfel over dat deze uitingen op zich smadelijk kunnen zijn, maar twijfelt over één punt: voor smaad is vereist dat er “ruchtbaarheid” aan de uitingen wordt gegeven. Daarvoor moeten ze ter kennis komen van een bredere kring van betrekkelijk willekeurige derden. In principe, zo oordeelt het Hof, kan dat het geval zijn. Je kunt via MSN (of andere digitale netwerken zoals Facebook of Hyves) prima zo’n kring met mensen bereiken.
Alleen, er moet dan wel bewijs zijn dat in dit geval ook een brede groep mensen bereikt werd. En dat is waar de zaak hier op stukliep. De vrouw had gesteld dat haar contactenlijst slechts tien personen telde, allen afkomstig uit haar directe omgeving (familie). Ook had ze de berichten al snel weer van MSN gehaald, zodat “niemand de berichten gelezen kon hebben”. Het was in ieder geval niet haar bedoeling dat iedereen de berichten kon lezen. Het OM had daar niets tegenover gesteld:
In de onderhavige zaak is door de politie geen nader onderzoek verricht naar de omvang van de groep van personen (“vriendenkring”) die verdachte tot haar MSN-account had toegelaten en evenmin is er onderzoek verricht naar de samenstelling van deze groep. Ook ontbreekt verdere informatie omtrent de vraag hoe lang de teksten op MSN voor anderen zichtbaar zijn geweest.
Het Hof vindt de groep van tien familieleden te klein om van “kring van betrekkelijk willekeurige derden” te mogen spreken. Daarom volgt vrijspraak.
De discussie over de openbaarheid van sociale media loopt al langer. In een Bossche zaak ging het om slechts 10 à 12 personen (voornamelijk familieleden) die toegang hadden tot de gewraakte krabbels op Hyves. Dat was ook een te kleine kring om van smaad te spreken. In een Leeuwardse zaak werd een groep van 25 Hyvesvrienden wél groot genoeg geacht, omdat hier sprake was van
een in potentie ruimere kring van personen, die kennelijk naar eigen inzicht en zonder enige restrictie over de uitlatingen mocht beschikken, waarbij daarnaast een verdere verspreiding van de gewraakte tekst door de oorspronkelijk geadresseerden -gezien de aard van de beschuldiging- voor de verdachte niet alleen in theorie voorzienbaar was maar ook op voorhand feitelijk te verwachten viel.
Het gaat er echter niet alleen om hoe veel mensen er bereikt worden, maar ook welke relatie ze hebben tot de plaatser van het bericht en of er expliciet of impliciet een sfeer van vertrouwelijkheid bestaat. Je kúnt dus met 100 familieleden chatten zonder smaad te plegen, of juist aan 20 vreemden iets vertellen en dan wél een boete krijgen wegens smaad.
Arnoud
Van MSN nr2 “duur wijf” zou ik zeggen potentieel smaad/mening. Maar maakt het voor nr 1 en 3 nog uit of het waar is of niet.
Als je zegt [slachtoffer] is een oplichter en je kunt het aantonen is het dan nog steeds, potentieel, smaad?
Mijn grote vraag is hoe het kan dat de eiser achter dergelijke uitlatingen komt als het in de “privesfeer” geuit zou zijn? Dat legt m.i. toch al een opening richting een bredere publicatie, of heeft een van de “vrienden”/”familie” hier lopen klikken?
@2 Het heeft voor mij wat weg van een uit de hand gelopen vriendenruzie…
Zijn de uitingen over het ‘dure wijf’ niet onnodig grievend, aangezien zij blijkbaar niet betrokken is met de gestelde oplichtingspraktijken? Kan ze op basis daarvan een aanklacht indienen?
Volgens mij is dit een terechte uitspraak… Wat is het verschil tussen MSN (met een kleine contactenlijst) en de verjaardag van Ome Henk…
Het lijkt me het beste dat de dame ertoe veroordeeld zou worden om op dezelfde manier (via de MSN-status) een rectificatie te plaatsen.
Dan past het bereik van de “straf” netjes bij het bereik van de “misdaad” en hoeven we ons niet al te veel zorgen te maken over de vraag hoe groot het bereik nu eigenlijk echt was.
Is dat niet krom? Waarom zou het de wetgever uitmaken wat voor relatie je hebt met ’t publiek? Een context (en dat is meer dan alleen de relatie) lijkt me veel belangrijker.
Geen onderzoek naar of de ervaringen getuigenis en waarschuwingen van mevrouw bodem en houvast hebben? Of dader Meer klachten tegen zich heeft? Strafblad? Bekend?
Wel naar hoe veel Mensen Ze gewaarschuwd heeft? Is dit omgekeerde wereld blijkbaar misdaad facilitéren door de rechtbanken?
Getuigen slachtoffers klokkenluiders dubbel pakken en zwijgen op leggen?
Of ben ik te veel leek Op juridisch gebied? Wat zie ik verkeerd?
@Freeaqingme: Het idee is dat je om smaad te plegen het aan “betrekkelijk willekeurige derden” moet vertellen. Vraag me niet waarom, maar de Hoge Raad vindt roddelen in de familiekring geen strafbare smaad. Maar op zeker moment wordt je extended family misschien toch weer wel “betrekkelijk willekeurige derden”, die 100 man die ik noemde komt toch wel in de buurt.
@Hans #5 Dat zou wel tot gevolg hebben dat de schadevergoeding die benadeelde heeft geeist en die nu is afgewezen omdat er geen straf of maatregel wordt opgelegd alsnog beoordeeld zou moeten worden. De gevolgen van je idee gaan dus verder dan alleen rectificatie aan dezelfde groep die de opmerkingingen gelezen hebben.