Mag een bedrijf nou wel of niet gesprekken opnemen?

opnemen-gesprek-voicelogEen lezer vroeg me

Op je site schrijf je dat wanneer je zelf deelneemt aan het gesprek, je niet hoeft te melden dat je het opneemt. Echter, ik las bij ConsuWijzer iets tegenstrijdigs, namelijk dat een bedrijf het altijd moet melden wanneer zij het gesprek opneemt. Wie heeft er nu gelijk?

We hebben allebei gelijk. 🙂 Het opnemen is op zichzelf eigenlijk altijd toegestaan als je gesprekspartner bent. Je hoeft het dan niet te melden. Echter, als je structureel gesprekken opneemt en deze uitwerkt en archiveert in het kader van bedrijfsvoering dan valt dit onder het kopje “verwerking van persoonsgegevens”.

Een geluidsopname die wordt gearchiveerd in combinatie met identificerende gegevens van een klant, is namelijk een persoonsgegeven. Door ze structureel op te slaan, maak je een bestand met persoonsgegevens in de zin van de Wet bescherming persoonsgegevens. En dan is het inderdaad verplicht de betrokken wederpartij te melden dat je dit doet, en mensen inzagerecht geven in wat er over hen opgeslagen wordt.

Een bedrijf is verplicht een kopie van haar voicelogs te geven aan de klant als ze deze structureel verzamelt (art. 35 Wet Bescherming Persoonsgegevens. De Hoge Raad bepaalde in 2007 dat het recht op inzage tevens omvatte het recht op transcripties van opgenomen telefoongesprekken omvatte. Ook als het bedrijf dan kosten moet maken:

Het feit dat Dexia kosten moet maken om aan [verweerder] kopieen en transcripties te kunnen verstrekken, en het feit dat er enige tijd gemoeid is met het traceren van de telefoongesprekken met [verweerder], leveren geen bijzondere omstandigheden op als hier bedoeld.

Met de ‘hier’ doelt men op artikel 43, dat bepaalt dat het recht van inzage niet geldt bij bepaalde bijzondere omstandigheden, waaronder onder meer valt dat de inspanning niet redelijkerwijs van je gevergd kan worden.

In een rechtszaak uit 2008 bepaalde de rechter dat een opname van een telefoongesprek niet zomaar als bewijs gebruikt kon worden. Deze zou te eenvoudig te manipuleren zijn. In andere zaken werd een voicelog wel als bewijs aanvaard, hoewel aan de bruikbaarheid nog wel eens getwijfeld kan worden.

Arnoud

43 reacties

  1. Aanvullend vraagje over de bruikbaarheid van opnamen: ik had laatst een bedrijf aan de lijn die netjes vroeg om de bevestiging van de gemaakte afspraken op te nemen, doch ik mocht alleen met ja en nee (eigenlijk alleen ja) beantwoorden en geen vragen tussendoor stellen, anders diende ze weer opnieuw te beginnen. Kan dat eigenlijk? Ik bedoel het detail verhaal werd op zich naderhand wel per post gestuurd en kreeg 7 dagen afkoeling (zoals het hoort), maar toch?

  2. @Peter: Ja, dat zijn ook persoonsgegevens, omdat de naam van de vertegenwoordiger erbij staat.

    @Sjoerd: Dat is een irritante werkwijze maar niet verboden. Zij willen geen ambigue verklaring van de consument, want die kan dan achteraf roepen “ik heb nooit akkoord gezegd”. Door expliciet te eisen “ja ik ben akkoord” voorkom je die discussie.

    Risico is echter weer wel dat een malafide bedrijf je “ja” achter een andere zin plakt, en dan mag jij bewijzen dat de opname gemanipuleerd is. Ik zelf weiger categorisch het woord “ja” (en “nee”) te gebruiken in telefoongesprekken.

  3. @Arnoud: Laatst was er een item in het nieuws dat “ja” het meest gebruikte woord is in het Nederlands, met daarbij wat pogingen van mensen om een gesprek aan te gaan zonder “ja” te zeggen: iets wat maar heel weinig mensen langer dan een minuut volhouden.

    Ik gooi bedrijven die mij ondanks het bel-me-niet-register nog bellen subiet op de haak, en ben overgegaan naar een andere telecom-aanbieder omdat KPN weigerde “block-blocking” aan te zetten (de mogelijkheid om bellers te blokkeren die nummerweergave blokkeren). Wil je mijn telefoon laten overgaan, dan zul je mij je nummer moeten meegeven.

    Recentelijk trouwens gebeld door bedrijven die vanuit (of via) Engeland bellen, maar dan toch gewoon met een Nederlands verkoopverhaal komen. Lijkt mij ook een overtreding van het bel-me-niet-register.

  4. Met de huidige Artificial Intelligence technieken is het mogelijk dat je gesprekspartner gewoon een computer is. Bijvoorbeeld als je telefonisch een bestelling doet en daarbij met de cijfertoetsen en spraakherkenning de gehele bestelling kunt afhandelen zonder dat er een medewerker aan de andere kant bij komt kijken. In dit soort gesprekken heb je dus een menselijke spreker en de computer. Dus twee vragen: 1) Mag de menselijke spreker het gesprek opnemen en archiveren? Hij heeft immers geen enkele mogelijkheid om de computer te vertellen dat het gesprek opgenomen wordt en de computer is geen persoon, toch? 2) Mag de computer het gesprek opnemen en archiveren voor een langere periode, gekoppeld aan de overige klantgegevens van de persoon die dus een bestelling deed? En moet de computer dit dan aankondigen?

    @Jeroen, geldt dat ook voor geschreven tekst zoals in blogs e.d.? 🙂 Lijkt mij dat Ja helemaal niet zo vaak voorkomt in geschreven taal. Is kennelijk een stopwoordje, ja?

  5. Of je een bestand aanmaakt, doet alleen ter zake als het gaat om analoge of papieren gegevens. Een geautomatiseerde verwerking valt altijd onder de Wbp. Volgens mij maakt echt zowat niemand meer opnames van telefoongesprekken met de cassetterecorder, dus is het uitgangspunt wel degelijk dat je de klant altijd moet informeren. En de betrokken medewerker ook, trouwens, mocht die niet zelf de opname maken.

  6. Wauw goed gevonden. Ik kan me wel voorstellen dat het voor consumenten een zware last zou kunnen zijn.

    5: Ik geef gewoon geen antwoord. KPN heeft me destijds twee keer terug gebeld met “hele” interessante aanboden. (Ze vonden het niet zo leuk dat haar klanten per maand konden opzeggen.)

  7. @Arnoud/3 : Dank voor het antwoord. Vooral dat simpele ja antwoorden maakt fraude makkelijker inderdaad, vandaar dat ik ermee zat. Volgende keer laat ik ze wel langskomen cq het per post eerst te sturen en anders dan maar geen klant. In dit geval was het overigens geen debieus bedrijf, doch kan men zich natuurlijk ook voordoen als een niet dubieus bedrijf 😉

  8. Ach, ik heb eens bij een bedrijf gewerkt dat met voicelogs telefonisch abbonementen afsloot. Quote van de directeur klachten: “Als de klant echt zo stug vasthoudt, dat wij de voicelog moeten gaan zoeken in ons archief, kiezen we gewoon alsnog voor opzeggen via coulance, dat scheelt ons weer het archief geordend te houden.”

  9. De truc in dit soort gesprekken is drie keer een vraag stellen waarop je wel ja op zult antwoorden, in de hoop dat je het de vierde keer ook doet:

    • Heeft u een telefoonaansluiting? (JA, u belt me toch!)
    • Wilt u ook goedkoper bellen? (JA, wie niet?)
    • Mogen wij u een heel goed aanbod doen? (JA, dat is toch vrijblijvend?)
    • Wilt u uw abonnement naar ons oversluiten (JA, ehhhhh, wacht even, nee!!!)

    Bandje loopt mee, en stopt meteen na de vierde JA, en was het een nee, dan zijn er nog drie JA’s om her te gebruiken….

  10. Als actuaris heb ik een mooie voor van die bedrijven die je pensioenverzekeringen proberen te verkopen.

    v> Meneer, mogen wij het met u even hebben over uw pensioen. a> Natuurlijk, waar willen jullie advies over? Overigens, mijn tarief bedraagt 200 euro per uur.

    Meestal is het dan even stil en het gesprek snel ten einde. Ik probeer altijd te antwoorden met een vraag waar ze geen antwoord op paraat hebben. Ja of nee vermijden dat lukt me toch niet, maar zo is het ook leuk.

    Wat betreft opgenomen telefoongesprekken. Als je zelf alle telefoongesprekken opneemt dan kan je deze wellicht niet direct als bewijs opvoeren. Maar zeker in het civiel recht denk ik dat je een stuk beter staat als je een verklaring over het telefoongesprek aflegt en daarbij vermeld dat je zeker bent dat je de inhoud van het gesprek juist weergeeft, omdat je de opname nog even hebt terug geluisterd.

    Als ik alle opmerkingen over civiel recht goed begrepen heb mag de tegenpartij dan aannemelijk maken dat jij met je opname heb gerommeld. En zolang dat maar een continue opname is zonder knippen krijgen ze het lastig. Om het onherkenbaar te manipuleren heb je professionele software en kennis nodig. Denk niet dat dit geloofwaardig overkomt als de tegenpartij dit claimt. Als je het helemaal zeker wil hebben laat de televisie aan op de achtergrond net hard genoeg dat deze ook op de band komt.

  11. @12 Elroy: Met goede apparatuur is uit de 50Hz brom van het elektriciteitsnet (die bijna niet te vermijden is als je opneemt) heel goed te herleiden of je gerommeld hebt. Heb je een database van de minieme afwijkingen in het 50Hz signaal, dan schijn je zelfs een opname te kunnen dateren.

  12. Arnoud, je stelt in je stukje expliciet “opneemt en deze uitwerkt en archiveert”.

    Wat als je ze niet uitwerkt maar alleen de ruwe opnames van binnenkomende(!) gesprekken bewaart i.c.m. het telefoonnummer van de klant? Dus zonder gegevens die uit de opname afkomstig zijn erbij.

  13. Dus een klant die belt naar een callcenter mag het gesprek gewoon opnemen zonder vermelding? Ik heb een aantal jaren geleden een tijd bij een callcenter gewerkt en daar werd gezegd dat een klant dit altijd moet melden en je de keuze moet geven.

  14. @Richard: Of je de gesprekken uitwerkt of niet maakt niet uit, en of het inkomende of uitgaande gesprekken zijn al evenmin. Je moet de klant altijd informeren. Dat hoeft niet per se in het gesprek zelf, het kan als je het goed doet ook in andere klantcommunicatie. En het hoeft zeker niet in elk gesprek: als de klant eenmaal weet dat je alle gesprekken opneemt (bijvoorbeeld doordat je hem dat een paar keer vertelt hebt – handig om die opnames dan te bewaren…), dan hoef je het hem niet meer ieder gesprek te vertellen, al zou ik hem er wel af en toe nog een keer aan herinneren.

  15. @Ralph: Ja, de klant die met een callcenter belt mag dat gesprek gewoon opnemen zonder daar iets over te zeggen… áls het tenminste een particuliere consument is. Het opnemen gebeurt dan voor persoonlijke doeleinden, en valt daarmee niet onder de Wbp. Voor zakelijke klanten ligt het anders: het gaat dan weer om een verwerking die gewoon onder de Wbp valt, en waarover de betrokkene (in dit geval de callcentermedewerker) vooraf geïnformeerd hoort te worden.

    Overigens: als ik me niet vergis, is er een wetsvoorstel in de maak dat het heimelijk opnemen van telefoongesprekken (ook door particulieren) strafbaar gaat stellen, maar ik heb de details niet paraat.

  16. Deze hele discussie concentreert zich rondom de informatieplicht: Moet een bedrijf de consument inlichten over het opnemen van gesprekken? De indruk zou kunnen ontstaan dat je met goed informeren goed zit, maar dat is natuurlijk niet zo. Je moet namelijk ook een legitiem doel vaststellen, de opnames vervolgens ook alleen voor dat doel gebruiken, ze vervolgens vernietigen en nog zo wat eisen uit de Wbp.

    In haar rapport Als de telefoon wordt opgenomen heeft de Registratiekamer (nu het CBP) dit nader uitgewerkt. Vijftien jaar oud inmiddels, maar toch nog behoorlijk actueel.

  17. @Koen: Het doel is toch “kunnen bewijzen dat een overeenkomst tot stand is gekomen”? Dat lijkt me evident te rechtvaardigen onder artikel 8 sub b Wbp, en de opname mag dan worden bewaard zolang de overeenkomst duurt, en daarna totdat contractuele claims verjaard zijn.

    De Registratiekamer zegt dat dit alleen mag “als het bewijs van telefonisch gegeven opdracht niet op een andere wijze kan worden verkregen, terwijl daarmee aanzienlijke risico’s worden gelopen.” Ik zou niet weten welke andere wijze er is?

    Verder eist men dat je altijd bij het Cbp moet aanmelden dat je deze registraties doet. Dan is dus driekwart van telefonisch acquirerend Nederland in overtreding. Maar ik zie zo even geen vrijstelling voor “contracten met klanten”.

  18. @Koen het door jou genoemde rapport richt zich op de rechten van de werknemer van het bedrijf wat de gesprekken opneemt. Het belicht niet de case van de andere deelnemende partij: consumenten die met een bedrijf of callcenter bellen.

    Kortom als ik een consument ben en ik bel naar een partij waar ik een overeenkomst mee heb. In die overeenkomst is ongetwijfeld al een WBP-achtige clausule opgenomen. Moet die partij mij in dat geval dan alsnog expliciet informeren dat het gesprek wordt opgenomen?

  19. @19 Arnoud: Mee eens, zolang het gaat om gesprekken waarin een contract gesloten wordt. Maar veel bedrijven en callcenters nemen ook andere gesprekken op, voor doelen als opleiding, coaching en kwaliteitsbewaking. Dan ligt het allemaal genuanceerder.

    Overigens doet zich nog een complicatie voor als er bijzondere gegevens ter sprake komen in het gesprek, bijvoorbeeld bij verzekeringsaanvragen of -claims. Je hebt dan namelijk een uitzondering op het verwerkingsverbod nodig. Ik heb toevallig net op LinkedIn de vraag gesteld of dit valt onder art. 23 lid 1 onder c Wbp (vaststelling, uitoefening of verdediging van een recht in rechte), ik ben nou eenmaal geen jurist ;-). Zo niet, dan moet je volgens mij als je het netjes wilt doen toestemming vragen aan de klant. Wat denk jij, Arnoud?

  20. Oh, dat is een leuke om gesprekken te saboteren! “Goedemorgen, daar spreekt u mee, trouwens, ik ben homo” en dan moet de opname gestaakt worden. 😀

    Maar ik denk dat een verbintenis uit overeenkomst wel onder “recht” valt in de zin van artikel 23 Wbp. Ik heb helaas hier mijn boek niet bij de hand, maar zal het vanmiddag even nazoeken.

  21. @20 Richard: Je hebt gelijk, het rapport van de Registratiekamer belicht vooral de positie van de callcentermedewerker.

    En ja, wat de informatieplicht betreft… Als het aan veel privacytoezichthouders ligt zou de betrokkene met informatie over verwerkingen overspoeld worden, maar er is ook nog zoiets als een “information overload”. Ik las laatste een blog waarin betoogd werd dat veel toezichthouders (denk bijv. aan de AFM, Consumentenautoriteit) dat op zich misschien nog wel erkennen, maar “hun” stukje informatie aan de consument toch zo belangrijk vinden dat dát in ieder geval uitgebreid en prominent aan de orde moet komen.

    Maar goed, wat daar verder ook van zij, het CBP heeft onlangs aangekondigd de komende jaren grote nadruk op de informatieplicht te gaan leggen. Better safe than sorry, zou ik daarom in dit geval tegen het bedrijf zeggen. De crux is hier dat je in een situatie zit waarin er sprake is van direct klantcontact, en dan is “had-ie het contract / onze algemene voorwaarden / onze privacyverklaring maar moeten lezen” niet zo’n heel sterk argument.

  22. @19 Arnoud: Hmm, misschien iets te snel ingestemd… Ik vraag me bij nader inzien af of kunnen bewijzen dat er een overeenkomst tot stand is gekomen, of wat de precieze inhoud van die overeenkomst is, nou echt noodzakelijk is om de overeenkomst ook te kunnen uitvoeren. Het is dus eerder een gevalletje 8f (gerechtvaardigd belang) dan 8b. En dat is niet alleen theoretisch geneuzel, want het betekent dat er een privacytoets moet plaatsvinden. OK, die zal meestal vrij gemakkelijk in het voordeel van het bedrijf uitvallen, maar toch.

  23. Het vaststellen van de inhoud (rechten en plichten) van de overeenkomst lijkt me zonder meer noodzakelijk om deze uit te kunnen voeren. Hoe kan ik uitvoering geven aan een ovk als ik niet weet waar de klant mee ingestemd heeft?

    Wellicht kun je het ook gooien op de bewaarplicht uit de belastingwetgeving, ik moet mijn financiële positie kunnen aantonen en daarbij hoort ook bewijs dat ik een klant heb die me 3000 euro gaat betalen.

  24. Quote “In een rechtszaak uit 2008 bepaalde de rechter dat een opname van een telefoongesprek niet zomaar als bewijs gebruikt kon worden. Deze zou te eenvoudig te manipuleren zijn.”

    Nemop heeft daar een oplossing voor. Wij berekenen van elke opname een MD5 cheksum.

    Een verandering in de opname levert, als er dan een nieuwe MD5-checksum wordt gemaakt, een volledig andere MD5-checksum op.

    Aan de hand van een MD5 checksum kan daarom worden gecontroleerd of het originele bestand niet is gewijzigd.

    Kom je ooit in een situatie waarin je het opgenomen gesprek als bewijsmateriaal wilt opvoeren, en de tegenpartij (of rechter) wil een bewijs dat de originele opname niet is gewijzigd? Dan toon je met de MD5-checksum aan dat de door jou ingebrachte opname authentiek is.

    Meer info over MD5 cheksum op onze website

  25. Beste Arnaud,

    Zodra een via Nemop opgenomen gesprek wordt beëindigd, berekent ons systemen automatisch een MD5 die door ons bewaard wordt. Dit in tegenstelling tot de gespreksopname zelf, die niet door ons bewaard wordt, maar direct naar de klant wordt gemaild.

    Op basis daarvan is door de klant, bijvoorbeeld in een rechtszaak, te bewijzen, dat de opname authentiek is, en er niets in gewijzigd is.

    Van de opname die de klant per e-mail heeft ontvangen en bijvoorbeeld bij een rechtszaak in brengt wordt op dat moment opnieuw een MD5 berekend, bijvoorbeeld door de rechtbank zelf. Die uitkomst kan vergeleken worden met de berekening die Nemop ten tijde van de gespreksopname heeft gemaakt. Deze twee uitkomsten moeten exact gelijk zijn.

    Is er ook maar 1 sec aan de opname gewijzigd, dan verschillen absoluut beide MD5 checksums.

    De rechter kan inloggen onder het account van de klant om de door ons berekende MD5 uitkomst te zien die wij daar tonen. Of een rechter kan die MD5 officieel bij ons opvragen en wij zullen die dan afgeven met een verklaring dat dit de originele cheksum betreft.

  26. @Jeroen Hellingman | 9 juni 2011 @ 9:29

    Naar welke telefoonaanbieder ben je overgestapt voor block-blocking / ACR?

    Het lijkt me dat alle aanbieders dit moeten aanbieden (telecomwet, artikel 11.9, eerste lid, onderdeel b, onder 2°), maar ik ben geen jurist dus mogelijk lees ik die paragraaf niet juist.

    Ik kan in ieder geval bij vodafone deze optie ook niet vinden.

  27. hallo, Ik ben bezig met een onderzoek naar de omgang met personeelsgegevens en nu blijkt dat er binnen de organisatie telefoongesprekken werden opgenomen tussen klanten en de medewerkers voor trainingsdoeleinden. Ik ben al een eindje, maar ik blijf met een probleem zitten. Ik heb overal gezocht. Kan iemand mij misschien vertellen wat de bewaartermijn voor de opnamen van gesprekken is? Het liefst met een verwijzing naar een artikel alsjeblieft.

    Met vriendelijke groet, Laura

    1. Laura, als eerste zou ik de vraag stellen: worden deze gesprekken écht gebruikt voor trainingsdoeleinden? Zo nee, dan luidt het antwoord: nul minuten.

      In artikel 10 van de Wet bescherming persoonsgegevens is geregeld dat gegevens niet langer ‘dan noodzakelijk is voor … de doeleinden waarvoor zij worden verzameld’ bewaard mogen worden. Er is dus geen vaste termijn, maar eenvoudigweg: niet langer dan noodzakelijk. Ik denk dat het redelijk zou zijn om eens per maand een trainingsmoment te hebben. Daarmee is het dus niet noodzakelijk om de gegevens meer dan twee maanden te bewaren.

      Dat wil overigens niet zeggen dat als een bedrijf maar eens per jaar een trainingsmoment heeft, dat de gegevens dan maar (ruim) een jaar bewaard mogen blijven. Als er geen specifieke bewaartermijn is genoemd toen de klant uitdrukkelijk akkoord gaat met het opnemen van zijn gesprek, kan hij in redelijkheid verwachten dat deze niet overdreven lang bewaard worden.

      Tl;dr: de bewaartermijn is zolang als noodzakelijk voor de trainingsdoeleinden, met een uiterste limiet van wat de klant redelijkerwijs mag verwachten (ik denk zo’n drie maanden).

    2. Volgens mij is de bewaartermijn gewoon totdat je ze niet meer nodig hebt. Ofwel, de gesprekken die je niet gebruikt voor trainingen moet je wissen en de rest kun je blijven gebruiken. Het zou onzinnig zijn om er een bepaalde termijn aan vast te hangen als je ze over 20 jaar nog steeds nodig hebt. De termijn is dus gewoon tot je ze stopt te gebruiken. Lijkt mij ten minste, maar: IANAL.

  28. Hallo, Ik heb weer een vraag waar ik zelf niet uitkom en het CBP (!) ook niet. De vraag is als volgt: Stel ik werk voor een woningcorporatie en ik wil mijn persoonsgegevens inzien (als werknemers). Dit verzoek tot inzage wordt geweigerd. Is dit dan een besluit genomen door een bestuursorgaan en kan ik dan in bezwaar op grond van art. 45 Wbp of is het de relatie werkgever-werknemer en is het hier geen besluit in de zin van de Awb, omdat het besluit niet in het kader van publiekrecht is genomen? Het blijft wel een bestuursorgaan en art. 45 zegt daar verder niets over, maar dit wordt niet niet als publiekrechtelijke taak gezien, toch. Als het inderdaad zo is dat dit niet op grond van een publiekrechtelijke taakdat geval is, is namelijk art. 46 Wbp van toepassing. Ik heb het CBP gebeld, maar die wisten het niet. Verder heb ik de naslag van de Wbp op de website van het CBP geraadpleegd, maar hier staat een verwijzing naar een kamerstuk. Deze verwijzing is echter onvolledig, aangezien het jaartal ontbreekt. Als iemand antwoord weet op mijn vraag en iemand weet om welk kamerstuk het gaat dan hoor ik dat heel graag!

    Alvast bedankt voor uw antwoord. Met hartelijke groet,

    Laura Peters

  29. Hallo Laura, Leuke vraag! Volgens mij heb je zelf het goede antwoord al gegeven. De verwerking betreft de arbeidsrelatie en valt dus niet onder het publiekrecht, vraag maar aan het CBP (Rijkspas!). Datzelfde geldt dan ook voor het inzageverzoek en de afwijzing daarvan. Die afwijzing, hoewel gedaan door een bestuursorgaan, is daarmee geen besluit in de zin van art. 1:3 lid 1 Awb. En dus is niet art. 45 maar art. 46 WBP van toepassing.

    1. Een afwijzing van een inzageverzoek is nooit een besluit in de zin van art. 1:3 lid 1 Awb omdat het nooit om een publiekrechtelijke rechtshandeling gaat. Het begrip “besluit” wordt in de wbp uitgebreid.

      Woningcorporaties zijn geen a-organen, want ze zijn niet krachtens publiekrecht ingesteld. Het zijn voor zover ik kan overzien ook geen b-organen, want ik kan geen situatie vinden waarin ze met openbaar gezag zijn bekleed. Mochten ze toch in bepaalde situaties b-organen zijn, dan is dat in ieder geval niet wanneer ze jou als werknemer je persoonsgegevens verstrekken. Het stukje “hoewel gedaan door een bestuursorgaan” in Koens antwoord kan ik daarom niet begrijpen.

  30. Een nieuwe dag, een nieuw vraagstuk. Ik kom er niet uit. Tijdens mijn onderzoek ben ik erachter gekomen dat het bedrijf waarvoor ik werk eerst wel aan zijn informatieplicht voldeed m.b.t. het opnemen van telefoongesprekken. Deze gesprekken werden opgenomen ten behoeve van trainingsdoeleinden en op een gegeven moment vertelde het bureau dat door de korte bewaartermijn (binnen 24 uur werden de opnames gewist) aankondiging niet meer nodig was. Sindsdien doet het bedrijf dat ook niet meer en neemt dus gesprekken op zonder de klant op de hoogte te brengen hiervan, maar ik kan nergens iets vinden over de grondslag van de vrijstelling van de informatieplicht. Kan iemand mij op weg helpen alsjeblieft? Bij voorbaat dank,

    Laura Peters

    1. Die vrijstelling is er voor zover ik weet niet. Als er gegevens worden verzameld en bewaard voor doeleinden anders dan de uitvoering van de overeenkomst tussen klant en bedrijf, moet er gewoon om toestemming worden gevraagd.

  31. Beste Arnoud en andere deelnemers,

    Ik ben zzp-er (eenmanszaak), en behandel zakelijke gesprekken zowel via mijn privé-mobiel als zakelijke mobiel. Nu wil ik mijn gesprekken opnemen, voor het geval er later problemen ontstaan waarbij van belang is te weten wie wat gezegd heeft.

    Een consument mag de gesprekken opnemen, een bedrijf moet dit echter melden aan de gesprekspartner en het CBP. Hoe moet ik mijzelf hier nu in zien?

    Alvast bedankt voor de antwoorden.

    1. Ik ben geen Arnoud en ook geen jurist maar volgens mij wordt dit bepaald door de pet die je op hebt op het moment dat je de opname maakt. Prive-gesprekken mag je opnemen. Zodra het zakelijk wordt moet de opname worden gestopt of moet je je gesprekspartner hierover informeren.

      Ben je dus eerst gezellig aan het babbelen met een vriend en krijgt het gesprek opeens een zakelijke draai, dan ben je van ‘pet’ aan het verwisselen en zul je hem eraan moeten herinneren dat je het gesprek opneemt…

      Maar let op: het opnemen zelf is geen probleem. Het verwerken van de opname kan problemen opleveren! Het valt onder persoonsgegevens. Zowel prive als zakelijk moet je dus netjes omgaan met deze prive-gegevens. Zakelijk nog iets netter dan prive.

      1. @Wim: Bedankt voor je antwoord.

        Het verwerken is wat mij betreft heel simpel: niet van belang = verwijderen, wel van belang = opslaan in een beveiligde omgeving, niet delen (advocaat / rechterlijke macht daargelaten) en verwijderen wanneer bewaren niet meer nodig is.

        Wat betreft de pet: klinkt als een zeer logische redenering. Toch vind ik het jammer dat je als ZZP’er dezelfde regels opgelegd krijgt als ‘grote ondernemingen’. Het is niet alsof ik een automatische telefooncentrale gebruik die opneemt met een bandje, men belt mij direct op een 06-nummer. Meestal m’n privé-nummer ook nog.

        Je zou zelfs kunnen zeggen dat men er van uit kan gaan dat men aan hun woord gehouden is. Zeker sinds de huidige smartphones gemeengoed zijn kun je ervan uit gaan dat het gesprek opgenomen zou kunnen worden, de apps daarvoor staan al jaren in de app-stores.

        Maar voor het zekere/onzekere zal ik het melden wanneer ik een gesprek op zou willen slaan.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.