Een cynisch stukje piratenbaaifrustratie

Nee, ik had geen zin erover te schrijven, die Pirate Bay vonnissen van vorige week. Juridisch was er weinig eer aan te behalen, en ik werd vooral heel erg cynisch van opschrijven waar we nu staan. Maar ik kreeg na mijn ps-je van vorige week zó veel mails en reacties dat ik toch maar een blogje ben gaan schrijven. En ja, deze is buitengewoon cynisch.

Goed. In kort geding bepaalde de rechtbank Den Haag dat ook UPC, KPN, T-Mobile en Tele2 de piratenbaai moeten blokkeren. De motivatie is uitgebreid maar komt neer op “dit hadden we in het vonnis tegen Ziggo allemaal al gezegd”. En dat is eigenlijk niet zo heel gek: in de Ziggo-zaak is uitgebreid van alles besproken, en waarom zou de rechter in kort geding dat nog eens dunnetjes over moeten doen?

Het enige echte nieuwe argument was dat onderzoek van de UvA dat concludeerde dat het percentage filesharende abonnees van Ziggo en XS4ALL sinds de Pirate Bay-blokkade niet is gedaald. Dat schuift men snel terzijde: het aantal bezoekers uit Nederland naar de Pirate bay is wél gedaald na het vonnis, dus het vonnis had wel degelijk effect. Nee, ik weet ook niet waar die cijfers vandaan komen maar heel gek lijkt het me niet. Het duurde vast eventjes voordat mensen de proxies hadden gevonden. En er zijn ongetwijfeld massa’s geweest die dachten “oh, mag niet, nou ja dan niet” en een Usenet-abonnement namen.

Dat het ex parte verbod tegen de Piratenpartij vrijwel compleet in stand blijft, verbaasde me wel. Ok, een héél klein beetje maar. De piratenjongens stonden namelijk wel héél hard hun best te doen een boze reactie uit te lokken en dan onschuldig te reageren dat ze toch alleen maar een proxy naar het internet aanbieden. En rechters hebben misschien niet veel verstand van internet, maar ze hebben wél vierhonderd jaar ervaring met bijdehante figuren.

Wat me vervolgens búitengewoon stoorde, is dat zo ongeveer iedereen weer ging roepen dat die rechters geen verstand hadden van internet, dat dit tegen netneutraliteit was en dat torrentsites geen auteursrechten schenden dus belachelijk dat rechters dit toewijzen. Ehm. Nee.

En mensen die roepen dat hier sprake is van corruptie, zijn écht knettergek. Ja jij, Rick Falkvinge, mafkees die je bent. Ik moet me inhouden om niet “ga eens deaud” te zeggen. En niet alleen omdat er geen schijn van bewijs is (nee, een cursus uit 2010 is geen bewijs van corruptie), maar ook omdat je jezelf daarmee volstrekt diskwalificeert bij de partijen bij wie je wél moet zijn – de politiek. En niet alleen jezelf: iederéén die probeert iets te zeggen ter verdediging van TPB of die tegen filteren is.

Het is ondertussen wel duidelijk waar het probleem zit, namelijk in de wet. Eind jaren negentig is er internetwetgeving in elkaar gedraaid die soort-van bescherming introduceerde voor tussenpersonen. Wie alleen maar gegevens doorgaf, was niet aansprakelijk. Goed, soms met notice/takedown wel verplicht dingen weg te halen maar dat was het wel zo’n beetje. De aanname daarachter was dat auteursrechtschending soms per ongeluk kon gebeuren, en dan was notice/takedown wel de nette manier.

Dit werd door de internetondernemers opgevat als “hee, dus als ik iedereen alles zelf laat uploaden en niet screen dan ben ik niet aansprakelijk”. Het resultaat is bekend: bergen sites vol met (links naar) illegale meuk, en iedereen deed braaf of zijn neus bloedde want ze waren toch niet aansprakelijk? Dat zette kwaad bloed bij rechthebbenden.

Wat natuurlijk ook bepaald niet meehielp, was het feit dat de partijen díe eens netjes om een licentie gingen vragen, werden weggelachen bij de contentindustrie. Dat internet werd misschien over twintig jaar eens wat, maar we gaan eerst DVD en daarna Blu-Ray als distributiemedium inzetten en daarna bellen we wel. En als je liet zien dat je systeem gewoon populair was, dan was je een piraat en dan moest je kapot.

Internet besloot daarom dat de contentindustrie dom was, en zoals dat gaat bij techneuten worden domme mensen gewoon gepasseerd. Vervolgens ontstond een jarenlange wedloop tussen contentindustrielobbyisten die met rechtszaken probeerden die diensten uit de lucht te krijgen, en internetslimmeriken die in die vonnissen net zo snel weer gaten schoten. Oh, dus je mag geen centrale server hebben waar je content op zet. Ok, dan doe ik het decentraal met alleen een coördinatieserver. Mag dat ook niet? Dan decentraliseer ik ook de coördinatie en dan zet iemand anders wel een site op met de toegangscodes. Enzovoorts.

En in al die tijd heeft de politiek nooit gezegd “hee dit is wel een beetje gek, al dat geprocedeer, laten wij eens een nieuwe wet maken want dat gaat niet goed met dat auteursrecht versus internet”. Of nou ja, er zijn natuurlijk wel nieuwe wetten gemaakt op dit punt maar eigenlijk altijd alleen ter versterking van de handhaving van auteursrechten. Inclusief dus die Handhavingsrichtlijn waar we het wetsartikel aan te danken hebben dat bepaalt dat tussenpersonen (zoals providers) verplicht kunnen worden inbreuken door hun klanten te beëindigen.

Je vraagt je af waarom niemand toen bedacht heeft dat dat kon betekenen dat internetproviders sites als The Pirate bay moeten blokkeren. Want toen dat gebeurde, schoot Den Haag meteen in de verontwaardigde Twitter maar het was toch écht het gevolg van die wet die jullie zelf hebben aangenomen.

Toegegeven, de rechtbank nam wel een heel creatieve omweg: blokkeren van de Pirate Bay is minder erg voor de gebruiker dan aangeklaagd worden voor illegaal uploaden. Maar dat was weer om dat Brein zo slim was om niet te eisen dat zij de NAW-gegevens van al die auteursrechtschendende gebruikers zou krijgen. Brein is niet gek: het massaal aanklagen van eindgebruikers zou de politiek wél wakker maken, en misschien zelfs wel wetjes ter bescherming van de kiezergebruiker gaan aannemen. Maar zolang er een PirateBay is die haar uiterste best doet over te komen als hét centrale punt voor al uw auteursrechtschendingen, en daarbij geen gelegenheid laat liggen om te laten zien hoe stout ze zijn, is dat een veel makkelijker object om op te schieten natuurlijk.

Omdat de politiek de bal dus zó hard heeft laten liggen, heeft de contentindustrie kans gezien om bij de rechter de vonnissen te krijgen die zij nodig had om alles aan te pakken dat haar niet beviel. Dat daarbij rechtsregels zijn verzonnen die compleet niet in de auteurswet stonden, is een beetje gek maar past in het wettelijk systeem. Corruptie heb je niet nodig om dat te verklaren: rechters zijn van nature conservatief en geneigd om inbreuken op rechten niet goed te vinden, tenzij je met een goed verhaal komt.

Dat goede verhaal is er eigenlijk nooit geweest (afgezien van in Scientology/XS4All en hier en daar een parodie- of citaatzaak) bij het gebruik van die content op internet. Iedereen roept wel informatievrijheid, privacy en grondrechten, maar dat is een holle frase die in zo veel evident-niet-de-bedoeling situaties gebruikt dat je nu uitgelachen wordt als je je erop beroept.

Te vaak zie ik daarbij dat mensen graag wíllen dat iets legaal is en dus de wet gaan oprekken en zoeken naar argumenten waarom het legaal ís. Maar er is nogal een verschil tussen iets dat zou moeten (het kunnen krijgen van licenties, tegen vergoeding) en iets dat is (een absoluut verbodsrecht dat de industrie het recht geeft internet kapodt te maken). Die twee door elkaar halen is iets waar rechters niets mee kunnen, en conservatieve pro-auteursrechtrechters als Hensen al helemaal niet.

Maar goed, het gaat allang niet meer over de inhoud. Bij elke nieuwe actie van Brein wordt alleen nog geschuimbekt over puberproxies en doe-toch-normaal-je-moet-filteren-en-wat-zeik-je-nou. En omgekeerd is de reactie van internet minstens zo voorspelbaar en op de man: Fuck Tim Kuik (punt org), de rechter zal wel corrupt zijn, TPB schendt geen auteursrechten en we hebben netneutraliteit. Of nog lekker ouderwets, de auteurswet geldt niet op internet.

Als je het dus (zoals ik) over de inhoud wil hebben, dan wordt je binnen drie minuten geconfronteerd met dat soort gekkies, en dan ben je eigenlijk wel uitgepraat. Want er is gewoon geen rechtvaardiging voor TPB. Ze hebben hun uiterste best gedaan om ieder redelijk argument waarom linken/torrenten legaal zou zijn onder het recht, omver te schoppen. <aluhoedje>Misschien waren zij wel een deep undercover actie van de contentindustrie, om zo filters en blokkades erdoor te krijgen.</aluhoedje>. En ja dat mag ik zeggen want ik ben er óók van beschuldigd een deep undercover te zijn toen ik de FTD zaak niet glorieus won. Echt. Argh.

Buitengewoon storend vind ik bij die inhoudelijke discussie dat auteursrecht geframed wordt als een stukje eigendom, waar je net als je tuin zelf over beslist en hoezo mogen andere mensen daarin kamperen. Dat is niet waarom we auteursrechten hebben en dat weten ze heus wel, maar vanuit dat frame is het veel makkelijker betogen dat inbreuk gestaakt moet worden.

We hébben auteursrecht om te stimuleren dat werk voor de maatschappij beschikbaar komt, en als het auteursrecht tot precies het tegenovergestelde leidt, dan is er dus iets mis. Het is simpelweg niet de bedoeling dat de industrie bovenop haar content gaat zitten en weigert te accepteren dat mensen die via internet willen afnemen. Helemaal niet als je bedenkt dat de enige reden dat dat gebeurt, is omdat men eerst de andere kanalen maximaal wil uitmelken.

Het is dus volstrekt begrijpelijk dat mensen er boos om worden als elk illegaal kanaal met veel misbaar wordt aangepakt, zij daarbij als crimineel worden weggezet en er ondertussen maar niets aan legaal aanbod komt. Of als dat komt, het vol zit met DRM en bij lange na niet het gebruiksgemak biedt van de illegale concurrent.

En nee Tim, dat is niet omdat ze alles maar gratis willen. Uit elk onderzoek blijkt elke keer weer dat mensen wíllen betalen. Maar dat kán gewoon niet. “Nee, koop maar de DVD-box of neem betaaltelevisie. Da’s toch ook via IP tegenwoordig? Nou dan.” En het mantra nu is “eerst de illegale meuk offline, daarna zullen duizend legale filmdiensten bloeien”. Het zou me verbazen eerlijk gezegd. Al sinds de pianola is er geen enkele innovatie in contentdistributie geweest die uit vrije wil enthousiast omarmd is door de industrie. Ja, DRM.

Maar juridisch is er weinig tegenin te brengen. Het is immers een probleem met de wet, en daarom moet je bij de wetgever zijn die Brein z’n gang laat gaan en de afgelopen tien jaar nooit bedacht heeft dat ook internet wel eens bescherming of stimulans nodig heeft. En nog steeds denkt dat als je de industrie z’n gang laat gaan, die vanzelf een mooi internetplatform lanceert met laagdrempelige en brede toegang tot content. Laat me niet lachen.

En vergis je niet: dit soort uitspraken maakt internet gewoon stuk. Nu is het één site die apart onrechtmatig gevonnist is, de volgende keer is het een site die “gewoon evident onrechtmatig bezig is”, en binnen de kortste keren is dat vertaald naar “providers moeten alles blokkeren dat riekt naar rechtenschending”. En dan gaan ook andere partijen aanspraak maken op die filtermogelijkheid, want hoezo films wel en privacyschendingen of smaad niet?

Internet wordt dus langzaam maar zeker gesloopt, en binnen het huidig recht is dat legaal. Daar kun je over razen en tieren wat je wilt, maar het is zo. Die wet moet anders. Ik zie dat alleen niet gebeuren, want het serieuze verhaal over internetdistributie en nieuwe businessmodellen is compleet ondergesneeuwd door knettergekke piraten en schuimbekkende antipiraten. We zullen nu dus eerst door een periode van heftig filteren heen moeten, en ik voorzie wel dat daar echt dingen stuk gaan die compleet legaal en nuttig zijn.

En daarom ben ik dus zo ontzettend cynisch sinds dit vonnis.

Desondanks ben ik benieuwd naar jullie reacties!

Arnoud

293 reacties

  1. @131 HAi: De vergelijking gaat wat scheef: de ICT-er krijgt niet meer betaald naar gelang er meer kopietjes van zijn werk gemaakt worden. Hij staat op uurloon.

    Maar wij hebben wel eens een afnemer gehad die niet betaalde (falliet), dan gaan we toch ook geen wetten verzinnen om zijn klanten het geld op te laten hoesten?

    Aleen door auteursrecht, kun je (soms extreme) eisen stellen aan wat je afnemer er mee doet. Normale mensen gaan er van uit dat je zeggenschap weg is zodra het je deur door is.

  2. @137. ‘Alles boven de 128 kbit mp3 vespreiden is diefstal. (128 kbit mp3 is voor kinderen).’

    Dergelijke voorstellen zijn dus niet te implementeren zonder volledige controle inclusief identificatie van wie er op dat moment achter de computer zit. Zie mijn post onder 125.

    Je zult toch gewoon moeten zorgen dat je je geld op voorhand krijgt en daarnaast ben ik heilig overtuigd van het zelfreinigend vermogen van de internetcommunity. Er zijn maar weinig mensen die een artiest die alles op eigen kracht doet zonder de inhalige muziekbazen het geld niet zullen gunnen. Dat blijkt ook gewoon uit sites als Kickstarter. Vergelijk het met het pikken uit de supermarkt en het pikken van de plaatselijke kleine MKB’er. Er zit een wezenlijk verschil in wat mensen voelen bij dit voorbeeld waarbij in principe het vergrijp hetzelfde is.

  3. @Lex (143): Ik ben nog niet zover 😉

    Om te beginnen zijn bij mijn weten uploaders nog nooit consequent aangepakt. Dus de constatering dat deze steeds een andere weg vinden deel ik niet.

    Natuurlijk wordt dat een wedloop (dat is tpb blokkade nu ook), maar het is niet het doel van Brein om piraterij volledig uit te bannen (aldus Brein). Naar mijn mening wordt de preventieve werking enorm onderschat. Je hoeft niet elke uploader aan te spreken om resultaat te boeken. Begin maar eens bij de grootschalige uploaders (verenigd in communities die geen enkele moeite (hoeven te) doen om zich te verschuilen). Individuele uploaders zullen dan wel 3x nadenken voordat ze iets (doelbewust) uploaden.

  4. Ik moet altijd denken aan het artikel van Arjen Kamphuis: http://www.gendo.nl/blog/arjen/internet-privacy-copyright-choose-two Dat is precies het probleem waar we momenteel mee zitten: wat zijn we bereid op te geven voor (een poging tot) handhaving van het auteursrecht? Als we vinden dat we de benodigde prijs niet willen betalen, dan moeten we zoeken naar een alternatief voor het huidige auteursrecht, zodat we kunnen zorgen dat artiesten betaald worden voor hun werk.

  5. @147 Brein gaat opzettelijk niet achter uploaders aan omdat ze dit niet dicht kunnen timmeren.

    Ook hiervoor geldt; IP is geen identificatie.

    Daar laat ik het bij, want ik val in herhaling zo; dat wordt lichtelijk drammerig 🙂

  6. Niet dat ik per se een reactie wil, maar ik zou het toch wel fijn vinden: op #92. Ik blij me maar afvragen of de handhavingsrichtlijn leidend is, of alleen de wet (en uitleg) die de wetgever hiervan maakt?

  7. @Arnoud

    Misschien handig om usenet totaal legaal te verklaren alleen wel 10 euro duurder wat naar een instantie gaat die auteursrecht hebbende compenseert. Dan is er genoeg aanbod en het werkt vrij snel.

  8. Laten we vooral even teruggaan om datgene waar alles om begonnen is. In het kort geding noemt de rechter het nog maar eens: “Gebruikers kunnen aldus op The Pirate Bay zoeken naar een magnet link die een torrent identificeert die betrekking heeft op dedoor hen gewenste content en die magnet link vervolgens downloaden. Ten minste 90% van de magnet links die op The Pirate Bay worden aangeboden betreft content die zonder toestemming van de rechthebbenden openbaar is gemaakt (hierna: illegale content).

    Eerst en vooral vraag ik mij af of mensen ook zo zouden klagen indien het niet ging om illegale films en muziek maar om kinderporno. In de discussie over de vereniging Martijn hoor ik namelijk vooral oproepen tot cencuur, maar als het gaat om auteursrechten dan wil men vrijheid van meningsuiting. Sorry dat ik het zeg maar dat is toch een dubbele moraal.

    Uiteindelijk is er ook veel sprake van frustratie bij de wetgever. Men kan niets doen tegen de site zelf omdat deze buiten Nederland opereert. De enige oplossing om in Nederland de rechten van auteurs te beschermen is door censuur.

    Maar ook moet aandacht gegeven worden aan waarom mensen juist de voorkeur geven aan illegaal downloaden in plaats van legaal kopen. Legaal koop je immers ook DRM en veel extra reclame op het schijfje waar je niet om vraagt. En dan ook nog zo prijzig. Maar dat is niet gerelateerd aan de reden dat de rechter hiertoe dient te besluiten. De rechter moet afwegen of het terecht is dat een site wordt geblokkeerd omdat deze illegale content aanbiedt aan mensen die in Nederland het Internet op gaan.

  9. @Wim,

    Er is een heel belangrijk verschil tussen kinderporno en werken waarop auteursrecht rust: het bezit en verspreiden van kinderporno is in alle gevallen illegaal.

    Dat gezegd hebbende: ik ben ook tegen het gebruik van algemene (ISP) filters m.b.t. kinderporno om de doodeenvoudige reden dat het het probleem niet oplost. Het is pure struisvogelpolitiek. Kinderporno moet worden aangepakt met gericht politieonderzoek en zware straffen. Dat is de enige manier om op termijn het misbruik tegen te gaan. Anders is het net als de honger in Afrika: zolang er geen camera op staat bestaat het voor ons niet, maar de mensen daar gaan er nog steeds dood aan.

  10. @Alex Haan: SOrry, je reactie even over het hoofd gezien.

    Richtlijnen hebben geen directe werking, je kunt je dus naar anderen toe niet op de richtlijn beroepen. Alleen de wet zelf is leidend. De rechter mag dus niet zeggen “in de wet staat links en in de richtlijn rechts, dus u moet rechts”. Je moet links, en wie daardoor schade lijdt, moet de staat aansprakelijk stellen voor een onjuiste wet.

    Wél moet de rechter waar mogelijk de wet zo uitleggen dat de richtlijn zo dicht mogelijk wordt gehaald. Staat er in de wet “ga een gepaste kant op” en in de richtlijn “ga rechts”, dan kan de rechter dus zeggen “volgens de richtlijn moet het rechts zijn, en dat is dus bij deze de gepaste kant die je op moet”. Daarmee past hij de wet toe én houdt hij zich aan de richtlijn. (Voor de fijnproevers: de richtlijn werkt door via een open norm uit het wetsartikel zelf of een generieke norm zoals 6:248 BW.)

    Een voorbeeld is hoe onze persexceptie werd aangepakt: in de wet stond dat je zakelijk nieuws mocht overnemen als persorgaan zijnde, ook als er een voorbehoud bij stond. Maar in de richtlijn stond dat een voorbehoud áltijd tot een verbod tegen overname moest leiden. De rechter maakte daarvan dat “zakelijk” betekende “nieuws waar geen auteursrecht op rust” en daarmee was de wet in overeenstemming met de richtlijn.

    Een tegenvoorbeeld is hoe downloaden legaal werd verklaard: het wetsartikel was mogelijk in strijd met de richtlijn maar wet en richtlijn stonden zó ver uit elkaar dat de rechter het onredelijk vond om de richtlijn als interpretatie te volgen.

    De parlementaire stukken zijn op zo’n zelfde manier een rechtsbron. De rechter mag kijken hoe de wetgever de wet bedoeld heeft, en dat betrekken in zijn uitleg. Dat de wetgever weer verwijst naar de richtlijn, komt handig uit. Want als het goed is, dan klopt de wet met de richtlijn.

  11. @Wim: Puur vanwege het feit dat 2 dingen niet legaal zijn, zijn ze nog niet aan elkaar gelijk te stellen (duh). Getuige de hoeveelheid inbreuken op auteursrecht mag je ervan uitgaan dat het huidige auteursrecht minder maatschappelijk draagvlak heeft dan het verbod op kinderporno. Als het zo zou zijn dat het éigenlijk niet mocht maar iedereen had toch een slapie (zoals de romeinen, aka Pederastie) dan zou het anders zijn, maar zo is het gelukkig (IMO) niet.

    Het volk wil makkelijk toegankelijke content, en de wet zou dat moeten reflecteren, maar dat doet het op dit moment niet.

    Ik ben het overigens met Pieter eens over filteren. Symptoombestrijding is in het geval van kinderporno misschien zelfs wel gevaarlijk.

  12. Ik stel voor dat Neelie Kroes (Eurocommissaris voor de digitale agenda) met de 2 partijleden van de Zweedse Piraten Partij in het Europarlement zitten maar eens samen om tafel moeten gaan zitten en voorstel schrijven. 😉

  13. @157 Arnoud

    Dank je, dat maakt het wel duidelijk.

    In dit geval (eerste voorbeeld) verwijst de wetgever wel naar de richtlijn, maar in dat deel lijkt het alleen een opsomming van de onderdelen van de richtlijn te zijn, om die vervolgens stuk voor stuk te behandelen later in de WvT. De rechter had dus net zo goed de richtlijn zelf rechtstreeks kunnen quoten.

    In 1019e noemt de wetgever alleen de directe inbreukmaker, niet een tussenpersoon. De vraag is dus of de wetgever het uitgebreider bedoelde of niet, of het gewoon fout heeft gedaan.

    De wetgever schrijft in de WvT “De derde volzin van artikel 11 van de richtlijn verplicht de lidstaten tot het mogelijk maken van een gebod tot staking tegen tussenpersonen. Dit zal worden geïmplementeerd in de specifieke intellectuele-eigendomswetgeving.”. Dat is dus in de auteurswet, artikel 26 gedaan. Daar wordt volgens mij ex parte niet genoemd, alleen kort geding.

    Artikel 9 van de richtlijn is niet heel duidelijk, begint over dreigende inbreuk en gaat dan verder over ‘voortzetting’, maar volgens mij wordt daar dus toch best specifiek alleen het daadwerkelijk nog niet al bestaande inbreuk bedoeld, vandaar dat een ex parte, in lid 4, als mogelijkheid wordt gegeven.

    Maar eigenlijk kom je dan ook weer terecht bij de ‘onherstelbare schade’ (ook al is dat slechts een ‘met name’, maar daar baseert de rechter zich zelf nogal op). Brein cs. hebben vaak genoeg geclaimd dat elke upload een gemiste verkoop is. Naar hun mening is de schade dus slechts financieel (of het moet om strikt dreigende/eerste inbreuk gaan, maar daar is hier geen sprake van) en dat is nooit onherstelbaar. En wat is een ‘passend geval’? Is de rechter dus ook hier weer te kort door de bocht gegaan?

    Maar zoals ik al zei, in kort geding/of is dat nu weer bodemprocedure is nu eenmaal een uitspraak gevallen.

  14. Klopt, het is een puur Nederlands bedenksel dat een ex parte ook tegen tussenpersonen kan worden gegeven. Dat is volgens mij onjuist en tegen de Richtlijn, maar het staat er wel dus kan het. Waarschijnlijk. Zie ook Ex parte bevel alleen mogelijk bij dreigende inbreuk? van Deterink Advocaten.

    Inbreuk op een recht wordt al snel gezien als onherstelbare schade. Die is niet alleen financieel. Het kwijtraken van de exclusiviteit kun je immers niet terugdraaien, is het argument. Ben het daar niet mee eens maar het argument past binnen het wettelijk kader.

  15. @Wim: Puur vanwege het feit dat 2 dingen niet legaal zijn, zijn ze nog niet aan elkaar gelijk te stellen (duh). Getuige de hoeveelheid inbreuken op auteursrecht mag je ervan uitgaan dat het huidige auteursrecht minder maatschappelijk draagvlak heeft dan het verbod op kinderporno.
    Maar ik heb het over meer dan alleen kinderporno. Ik heb het over de vereniging Martijn, hun website martijn.org en de nu weer ten ziele gegane pedopartij PNVD. Hoeveel draagvlak wil je hebben voor hun gedachtengang? Er is een moment geweest dat het er op leek dat deze partij echt een beetje macht zou kunnen grijpen, ware het niet dat diverse leden van deze partij en deze vereniging regelmatig met justitie in aanraking waren gekomen wegens kindermisbruik. Een misdaad die zwaarder is dan het schenden van auteursrechten. Maar vergis je niet, er sluimert wel degelijk een draagvlak in Nederland voor de ideeen van Martijn! (Mede ook omdat de wetgeving op dit gebied nog helemaal niet zo oud is. Eind 19e eeuw en begin 20e eeuw was kinderprostitutie nog normaal, even illegaal als normale prostitutie. Rond 1960-1970 was kinderporno zelfs nog te koop onder de toonbank met de rest van de porno in die tijd en was men banger voor homo-porno dan kinderporno. In Denemarken is het zelfs korte tijd gelegaliseerd geweest en dan dit artikel dat fijntjes vermeldt dat kinderporno in Tsjechië gewoon legaal was tot in deze eeuw. (Sinds October 2007 niet meer, overigens.) En nee, de vergelijking tussen kinderporno en illegale films en muziek is een enorme wereld van verschil. Het een is gebaseerd op misbruik van jonge personen, het ander is gewoon een kwestie van wanbetalers die dit grotendeels uit protest doen wegens de hoge prijzen en slechte kwaliteit. Zware misdrijven en lichte vergrijpen. Lastig te vergelijken, maar voor beiden is er draagvlak om het in onze maatschappij te legaliseren! (Ik noem de Islam overigens niet, maar diverse Islamitische landen kennen al een draagvlak voor oude kerels die met hele jonge meisjes kunnen trouwen, en diverse meisjes in die landen zijn rond hun 14e al getrouwd en moeder van 1 of 2 kinderen. Hoezo, geen draagvlak?)

    Maar goed, indien kleine kinderen pijn worden gedaan dan staat heel Nederland te protesteren. Die twee kerels van dat Hofnarretje-gedoe zullen nooit meer een normaal leven op kunnen pakken omdat half Nederland hun bloed wil zien. Als we nog een doodstraf hadden gehad dan hadden die twee volgens velen al aan een koordje mogen bungelen.

    Maar het gaat hier om auteursrechten. Maar daar lijkt verder weinig mis mee. Misschien een te lange tijdsduur voor deze rechten, die in onze moderne tijd gewoon veel te lang is. Want tot meerdere decennia na de dood van de auteur is gewoon te lang in een maatschappij waarin we in secondes grote hoeveelheden data naar de andere kant van de wereld kunnen sturen. Dit zou prima in te korten zijn tot 10 jaar of 20 jaar om zo de auteur nog genoeg tijd te geven om te verdienen met zijn werk, waarna het public domain wordt. Met 20 jaar zou je nu dus al de film “Robocop” legaal kunnen delen via allerlei sites. Maar dat zie ik nog niet snel gebeuren, hoewel ik er wel op hoop.

    Maar TPB is gewoon een ruilhandel van voornamelijk illegaal materiaal. Je kunt hoog en laag springen en beweren dat dit niet zo is, maar de cijfers liegen er niet om. En misschien dat BREIN met hun 890% wel te hoog zit, maar zelfs als het om 51% gaat vind ik het al teveel. Dan praat je niet meer over protest tegen de hoge prijzen die film- en muzieg-fabrikanten vragen voor hun werk maar gewoon moedwillige criminaliteit. En nee, geen diefstal zoals BREIN beweert, maar wel auteursrechten-schendingen op massaal niveau. Een dienst waar TPB best goed aan blijkt te verdienen. En waar justitie in Nederland op geen enkele andere wijze tegen kan optreden.

    Het protest tegen de hoge prijzen moet wel in stand gehouden worden, maar het moet een protest blijven. Feit is immers dat veel mensen best bereid zijn om een redelijke prijs te betalen. DVD’s en CD’s met prijzen rond de 5 Euro worden best goed verkocht en grote kans dat mensen dergelijke artikelen wel willen kopen, maar niet een exemplaat dat 4x duurder is. De Free Record Shop, Bol.com, ECI en al die andere online winkels die DVD’s en CD’s verkopen doen gewoon goede zaken en behalen goede winsten mede doordat een groot deel van hun aanbod redelijk geprijst is. Zelfs bij benzinepompen zie je vaak rekken met DVD’s en CD’s waarvan er enkelen erg duur zijn en dus lang blijven liggen terwijl anderen een prijsje hebben tussen 5 en 10 Euro en kennelijk ook goed verkopen.

    Samenvatting Kinderporno heeft een groter draagvlak dan veel mensen denken. Voor lange tijd is het her en der gewoon gelegaliseerd en er zijn landen waar seks tussen ouderen en jonge kinderen gewoon onderdeel is van de cultuur. Het is een verschijnsel dat zich moeilijk laat uitroeien. Schenden van auteursrechten heeft een kleiner draagvlak dan mensen denken. Veel mensen zijn best bereid om de artiest te betalen, alleen zijn het de tussenpersonen tussen artiest en publiek die veel van die inkomsten inpikken en de prijzen dus belachelijk hoog opdrijven. Veel mensen schenden auteursrechten dan ook meer uit protest tegen de hoge prijzen en/of de slechte kwaliteit van het materiaal. En hoewel de een een zware misdrijf is met levenslange consequenties voor de slachtoffers en de ander alleen betekent dat de artiest nog minder betaalt krijgt dan hij al wordt en meer een klein vergrijp is, zijn beiden toch redelijk goed met elkaar te vergelijken. Mits je de zwaarte van het misdrijf buiten beschouwing laat.

  16. Er is mogelijk één uitweg. Watermerken on the fly. Dit is de enige optie om de bron aan te pakken. Alleen zullen corporaties hier geen genoegen mee nemen omdat slechts 1 persoon veroordeeld kan worden voor piraterij en corporaties meer uit zijn op massa veroordelingen. De grootste motivatie van de film industrie om massaal te kunnen veroordelen is de extreem hoge straf die op piraterij staat. Als een download verbod word ingevoerd (wat het doel lijkt te zijn) zal het meer geld opleveren om mensen massaal te veroordelen dan eerlijk te verkopen. Het moet geaccepteerd worden dat piraterij onvermijdelijk door gaat. De mensheid is niet te veranderen, maar hun rechten wel. Nieuwe inovatie of creativiteit word onmogelijk gemaakt omdat er op de meest kleinste dingetjes kopierechten staat. Alles dat ook maar lijkt op wat al bestaat in het archief van eeuwige kopierechten kan veroordeeld worden. Het is dan ook een kwestie van tijd tot de schade zogenaamd groot genoeg is om door middel van rechtszaken te oogsten. Het is moreel verkeerd om te denken dat door kopierechten alle mogelijke gebruikers toevoegingen (free uploads) te blokkeren om bestaande rechten eindeloos te verkopen. kopierechten kan zelfs na 70 jaar voor een klein bedrag tot in de oneindheid verlengt worden en zal onvermijdelijk lijden tot gegarandeerde inkomsten waar de auteur al lang van overleden is.

    Kopierechten is het voorrecht om alles op slot te gooien om alleen nog bestaande materiaal aan te bieden. Het trachten van massaal concentreren van inkomsten is immoreel tot in de oneindigheid. Deze rechten zijn niet uit op het beschermen van materiaal, maar eerder op het eindeloos verkopen wat al bestaat en het veroordelen van de gene die vernieuwing willen brengen.

    Het is alles of niets, accepteer gelimiteerde inkomsten of kies voor morele altijd winnende veroordeling tegen iedereen voor oneindige inkomsten. Veroordeling zal niet zonder uitzondering zijn tegen onschuldige mensen doordat er nooit met zekerheid gezegd kan worden wie de dader was. Corruptie zal ook niet uitzonderlijk zijn doordat het niet moeilijk is om een niets zeggende ip adres toe te voegen als bewijs (dat is het enige mogelijk bewijs). Het word voor gewone mensen per definitie een levens echt gevaar zijn om op internet aangesloten te zijn omdat kopierechten houders het voorrecht hebben je zonder verweer te vervolgen. Rechthebbende zitten niet te wachten op nieuwe innovatie of creativiteit, maar eerder op het slachtoffer rol te spelen om werkelijke mensen levens te vernielen voor geld. Dit voorrecht om beschermd te worden en een ander te vernielen kan juridisch solider en makkelijk uitgevoerd worden dan accepteren dat niet iedereen die iets download en meteen weggooit het waarschijnlijk toch niet gekocht had. Slachtoffer spelen is makkelijk, roepen dat een ander steelt terwijl je je eigen materiaal niet kan beschermen is juridisch sadistisch. Schreeuwen om rechten en moreel correct voor doen tegen piraterij zal een heel zuur einde krijgen. Niet voor de rechthebbende, maar wel voor de potentiële slachtoffers van de chaotische internet waar zekerheid niet bestaat.

    Als je een goed product maakt word er voor betaald, zelfs als het geheel gratis is of verspreid word door piraterij. Als je slachtoffer speelt en alles wat ons lief is stuk wilt maken, dan wint het moreel argument “zij zijn de dief” altijd en zal het per definitie levens echt gevaarlijk worden om nog internet te hebben. Welke kant willen we op? Eerlijkheid en erkenning, of totale destructie zonder gevoel met veel inkomsten? Gratis materiaal of vrije meningsuiting kan niet bestaan als voorrechten van bestaand materiaal beschermd moet worden.

  17. Veel mensen schenden auteursrechten dan ook meer uit protest tegen de hoge prijzen en/of de slechte kwaliteit van het materiaal.

    Als ik zo een beetje kijk hoe het zit bij de liefhebbers is het probleem ook zeer vaak:

    • materiaal is niet beschikbaar voor mijn regio of je moet nog 2 jaar wachten (bepaalde populaire TV series in de VS worden in NL bijvoorbeeld niet uitgezonden)

    • DVD, blu-ray, DRM in het algemeen zijn een onhandig formaat, niet flexibel in gebruik, al is het alleen al vanwege het minuten lang verplicht kijken naar een tekst over hij piraterij illegaal is (bekende argument tegen DRM: als legale klant heb je er last van, als illegale gebruiker niet).

    Zo zijn er stapels mensen die de film downloaden in een flexibel formaat, deze bekijken en het dan nogmaals in de bioscoop gaan kijken (als het weken later eindelijk in NL te zien is) en ook nog een DVD bestellen. De DVD wordt dan uit eidenlijk nooit gebruikt, want het gedownloade bestand is veel handiger in gebruik.

    Als de film tijdig in de bioscoop te zien zou zijn en je daar ter plekke voor een behoorlijke prijs gelijk de film kon kopen in een handig formaat (in de bioscoop is het drinken al duur, dus laat staan wat een DVD zou kosten), dan zouden deze mensen het niet downloaden.

  18. @Lennie, er zijn gewoon zat redenen te bedenken waarom mensen de auteursrechten schenden. De meeste mensen zijn van nature sowieso eerlijk en dus wel bereid om te betalen, maar niet wanneer om wat voor reden dan ook een onredelijke prijs wordt gevraagd. Maar voor auteurs gaat het vooral ook om exclusiviteit en de eer om in de eerste week na uitgave van het werk al een super-omzet te behalen. Een film is pas echt succesvol indien het een kaskraker is en in de eerste week meer oplevert dan deze heeft gekost. Een nieuwe film zoals “The Avengers” moet gewoon in de eerste weken honderden miljoenen Euro’s opleveren en dan is het succesvol en voor de auteurs een reden om nieuwe projecten mee op te starten. Maar helaas, dat ze in de eerste weken lekker hebzuchtig zijn vind ik prima. Des te eerder ze hun onkosten hebben terugverdiend, des te beter. Probleem is alleen dat de hebzucht daarna niet stopt. Ze willen eerst een hoge omzet voor publicatie in bioscopen en daarna nog eens een hoge omzet voor uitgave op DVD. Ze willen de gemaakte onkosten vele malen terugverdienen en je ziet dan een mate van hebzucht die je zelfs bij de grote ster-voetbalspelers niet tegenkomt. (Terwijl die ook miljoenen krijgen uitbetaald om tegen een bal aan te trappen.)

  19. @166, Dat is ook zo. Dat is een beetje het probleem met alles. Het loopt gewoon op een ultiem eind waar geen zekerheid bestaat en ook daarom niet veel meer goed beschermt kan worden. Ik zeg altijd maar : je download toch ook geen fiets die niet op slot kan! :P. Maar ja, het vraagt wel beschermd te worden met verregaande maatregelen. Omdat daar recht op is.

  20. @166: Watermerken zal zeker niet de verspreiding voorkomen, en het lijkt me ook sterk dat je iemand aansprakelijk kunt stellen omdat je een werk met een zeker watermerk ergens aantreft. Wat betreft is het niet erg schadelijk.

    Ik weet van een bedrijf dat zijn software licenties integreerde in de factuur, en bestand. Het document bevatte alle klantgegevens (Naam, adres, creditkaart gegevens, e.d.); Het gehele bestand deed tegelijk dienst als licentie-code (dit bestand openen in de applicatie zorgt dat het product geactiveerd wordt, vergelijkbaar met de manier waarop winRar dit doet met een special RAR-bestandje.

    Dit voorkomt in enige mate dat mensen die facturen gaan delen met jan-en-alleman, maar niet dat je beveiligingen eromheen doorbroken worden. Er was aardig wat slimmigheid gespendeerd aan het beveiligen van de software tegen modificatie en daarmee het by-passen van de licentie controle, maar dat voorkwam niet er patches en cracks online verschenen. Deze werden dan weer gepareerd door snel een update uit te brengen die de cracks onwerkzaam maakte, en door zelf nog een berg nep cracks dezelfde dubieuze kanalen in te duwen, zodat de werkzame niet te onderscheiden waren van cracks die maar een paar dagen tot weken leken te werken.

    Met eBooks zie je nu ook iets dergelijks: je kunt bij verkoop eenvoudig een gepersonaliseerde versie genereren, als het ware met je “Ex Libris” al geïntegreerd, inclusief alle persoonlijke gegevens die de verkoper van de koper heeft. Die stop je dan niet alleen in leesbare vorm in het document, maar ook op diverse manieren verstopt in de tekst en afbeeldingen. Met steganografie kun je met bijvoorbeeld 10 verschillende sleutels dezelfde informatie verstoppen. Elk half jaar geef je dan een van die steganografische sleutels vrij, zodat derden toegang tot die gegevens kunnen krijgen.

    Natuurlijk kun je verstopte informatie in bestanden uitwissen, maar dat is knap lastig als je niet weet waar die zit, en wel de kwaliteit van het origineel wilt behouden.

    Als je daarna het boek in het wild aantreft, is waarschijnlijk alles wat je kunt doen een vriendelijke briefje naar de oorspronkelijke koper, he, we hebben uw CC gegevens online gevonden. Misschien dat het afschrikt, maar misschien ook dat de CC maatschappijen dit zullen betitelen als onaanvaardbaar gebruik van die gegevens.

  21. @168: TPMs vormen geen bescherming tegen inbreuk; hooguit een irritatie voor klanten die werken nog daadwerkelijk kopen. Waarom zou je een fortuin uitgeven voor de ontwikkeling en toepassing van middelen die werkelijk 0 impact hebben op inbreuk, maar die wel je klanten wegjagen?

  22. @169: Professor Felten en zijn team hebben al eens laten zien hoe doodeenvoudig het is om watermerken in audio/video te detecteren en te verwijderen. Zoek gerust eens naar hun onderzoeksresultaten, maar geloof mij: zo moeilijk is het niet.

    Software werkt iets anders, daar het een actief component is, hoewel het ook daar vaak redelijk eenvoudig is. Voor audio/video is het kinderspel.

  23. @163: Ik snap je punt, maar ik vind de oplossing verkeerd. Censuur / filteren vind ik in alle gevallen verkeerd (ook martijn-wise *). Sleep inbreukmakers voor de rechter. Maak het proces lekker snel zodat je er veel kunt veroordelen. En vang voornamelijk de grote vissen, en die zijn heus niet zo moeilijk te traceren. Hetgeen ik download komt meestal van slechts een handjevol bronnen, die moeten toch wel te vinden zijn?

    *: Ik snap trouwens niet zo goed waarom je martijn en kinderporno erbij haalt. Maar ik weet vrij zeker dat er op dit moment meer maatschappelijk draagvlak is voor het veroordelen van kinderpornoverspreiders (pedogekkies) dan voor het veroordelen van auteursrechtenschenders (piratengekkies). Stichting Martijn mag wat mij betreft bestaan, maar als blijkt dat alle leden vervolgens (door de handige tips die er worden uitgewisseld) meer KP downloaden dan voorheen (en wat allemaal nog meer) dan moet je natuurlijk niet raar opkijken als er hordes mensen met fakkels en hooivorken voor hun deur staan.

  24. Wat een raar idee om te zeggen dat mensen die gebruik maken van auteursrecht allemaal inhalige boeven zijn. Dat is dus niet het geval. Ik keek gisteren nog naar een docu over Osunlade (maakt prachtige muziek, ga maar eens downloaden) en die overweegt om landbouwer te worden en probeert eerst nog dingen met fotografie. De muziek levert hem niets meer op, terwijl Osunlade wel zeer veel wordt gedraaid door DJ’s (ja, moderne dansmuziek), zijn albums hoog worden aangeschreven etc. ‘Mijn muziek wordt tegenwoordig gedownload’, verzucht hij. Het levert niets meer op, omdat zijn fans zijn muziek stelen. Het kan ook zo makkelijk immers.

    Daarom, watermerk MP3’s boven de 128 Kbit, of zorg een ander licentie systeem waarbij je moet kunnen aantonen dat je gekocht hebt wat je bezit, en vooral, kom eens met betere alternatieven, zoals geluid met hogere sampling rate. Dat zegt niemand nu iets, maar als je het goed aan de man brengt wel. Huur mij maar gemeenschappelijk in en ik sleutel een campagne in elkaar waardoor we weer van geluid gaan genieten. Verder zijn die 360 graden modellen waar platenmaatschappijen het mee proberen lang niet geschikt voor iedereen (als je er al zin in zou moeten hebben), er zijn bijvoorbeeld ook artiesten die geweldige opnames maken en daar maanden hard aan werken, maar liever niet optreden. Die zijn nu zwaar de dupe en houden er mee op of gaan andere dingen doen.

    Ik ken zoveel mensen die geweldige muziek maken maar er niets meer mee doen, omdat het toch allemaal niets oplevert, hooguit een beetje bekendheid en waardering, waar je niet zoveel voor koopt als je meer aan de productiekant zit. Beatport levert ook maar weinig op omdat mensen de gekochte mp3’s toch gaan ‘sharen’. Heel sociaal, maar jammer genoeg wel de nekslag voor artiesten die vooral graag mooie albums maken. En wat denkt u wat wellicht de belangrijkste reden is waarom de kaartjes voor veel optredens duurder worden, zelf mensen van de eigen platenmaatschappij soms niet eens meer op de gastenlijst kunnen etc. Dat is omdat de artiesten niet meer optreden om een plaat te promoten, maar platen maken om het optreden te promoten. Hier moet het geld verdient worden. Waarom dan nog een eeuwigheid in de studio zitten om een meesterwerk te maken? Hup, het podium op en cashen! Zoveel mogelijk.

    Al met al blijft het oneerlijk. Je gaat toch ook niet een boek dat iemand net heeft uitgebracht kopiëren en vervolgens gratis verspreiden? Tenzij iemand dat zelf ok vindt, omdat hij op andere manieren iets voor zijn inzet en tijd terug krijgt. Het is leuk dat iedereen met bepaalde muziek kan kennismaken, maar daarvoor hebben we Spotify, Radio, DJ’s op feesten etc (ergens in deze draad staat een enorme lijst). Die als het goed is betalen voor de muziek of het gebruik hiervan. Als een artiest een MP3 vindt dat hij iets gratis wil aanbieden, bijvoorbeeld met zo’n hip vrij beloningsverhaal er bij, van: ‘je geeft maar wat als je dat kunt missen’, dan is dat zijn zaak. Het doet mij denken aan de jonge bedelaars die bij de tempels rondhangen: You don’t have to give me anything sirr, please, sirr…’

    Voor de artiesten die graag mooie muziek opnemen om dit te verkopen is deze muzieksteelrage de nekslag en bovendien een grote belediging aan het adres van de artiest. Kan me niet schelen als David Guetta een centje minder vangt, maar denk eens aan die vele andere die maar iets anders zijn gaan doen of hun muziek liever op de plank houden. Osunlade maakt prachtige muziek en daar gaan we nu minder van horen. Bedankt piraten. Ik heb niets met de oorspronkelijke starheid van de majors, maar door muziek stelen worden ook veel kleinere en soms geniale muziekanten geraakt. En nogmaals, lamme youtube rips en 128 kbit mp3’s zouden van mij wel gratis verspreidt mogen worden, is vergelijkbaar met de cassettebandjes uitwisselpraktijken van vroeger. Ook aangaande muziek ouder dan een jaar of twintig zou auteursrecht mogen komen te vervallen wat mij betreft.

  25. Onder omstandigheid dat hij de muziek op zijn computer/ipad/telefoon etc heeft staan? Dat moest vroeger bij de douane al als je muziek meebracht naar het buitenland om daar te draaien, dan konden ze vragen of het wel echt jouw bezit was, heb ik geleerd van collega’s die hier wel eens mee geconfronteerd werden in het Oosten. Was in de tijd dat de CD net kwam opzetten, en hun schijfjes met kopieën van hun platen al snel voor bootleg praktijken werd aangezien.Het zou niet hoeven als je muziek al fysiek hebt, dwz als CD, LP etc…

    En als je bepaalde software gebruikt, moet je toch ook kunnen aantonen dat je die gekocht hebt? Dus rekeningen bewaren, of een handig systeem verzinnen waarbij dit automatisch ergens centraal wordt bijgehouden?

    Ik weet het ook niet precies, maar zoiets moet toch uit te werken zijn?

  26. @176:Dat krijg je er politiek gezien nooit door. Dan zal iemand met een ipod/mp3 speler dus altijd een stapel aankoopbewijzen bij zich hebben. Nog afgezien van de privacy problemen is dat natuurlijk ondoenlijk. Denk ook even na over hoe je dan nog iets van iemand moet lenen.

  27. En waarom moeten mensen per se nog muziek stelen, je kunt toch ook gewoon een abonnement nemen op diensten als spotify, playlisten maken in youtube, internetradio luisteren, etc ?

  28. @178:

    Nog even afgezien van het feit dat het in Nederland onder de thuiskopieregeling gewoon legaal is: ik denk voornamelijk gemak. Het is de enige manier om via een eenvoudige service TPM/DRM vrije werken te bemachtigen.

    Trouwens: uit de cijfers van de industrie zelf blijkt dat het de uitgaven in de muzieksector niet heeft verminderd. Er is echter wel een verschuiving van dragers (cds/dvds) naar live performances (concerten/bioscoop).

  29. Hoho, stelen? Downloaden van muziek is legaal geregeld in Nederland en voorlopig betaal ik eerder dubbel (thuiskopieheffing + Spotify abo) dan dat ik van de muziekindustrie aan het stelen ben. Of krijg ik bij een Spotify abo mijn thuiskopieheffingen weer terug?

    Ja, ik ben blij met mijn Spotify abonnementje en ik zie ook geen reden meer om mp3’s te downloaden. Maar ik betaal nu wel dubbel.

  30. @177 Een beetje out of thé box, maar toch: er is toch ook een algemeen registratie systeem van alle muziek, zoals de Gracenote Media Base via iTunes. Als hierin nou wordt gekoppeld wie wanneer voor een nummer heeft betaald, dan zou daar iets mee gedaan kunnen worden. Ik denk dat er best een paar knappe koppen zijn die hier wel iets op kunnen verzinnen. Dat van die bonnetjes leek mij ook al een gedoetje worden. Als je dan een nummer afspeelt waar je geen licentie voor hebt, gaat er een sirene af in je programma 🙂

    Wellicht een domme vraag hier, maar is dat echt een inbreuk in je privacy? Dat doen verkopers van programma’s toch ook, die laten hun applicatie naar huis ‘bellen’ met info rond serial, al dan niet gekraakt etc. Daar geef je toestemming voor als je zo’n programma installeert en zoiets kun je natuurlijk ook best regelen. Als hier een beetje creatief over nagedacht wordt moet er vast wel iets mogelijk zijn. Of vergis ik mij?

  31. @180 Die thuiskopieheffing is inderdaad niet eerlijk, en met je Spotify abo ben je idd een eerlijke koper! En het is idd onterecht dat jij die heffing moet betalen.

    Daarom, die hele wetgeving slaat nergens op, is zwaar verouderd en moet enorm op de schop.

  32. @173:

    Waarom dan nog een eeuwigheid in de studio zitten om een meesterwerk te maken? Hup, het podium op en cashen! Zoveel mogelijk.

    Wat mij betreft mag het best naar die situatie toe. Om publiek te krijgen zul je toch muziek moeten publiceren, wat mij betreft gratis of voor een zeer lage prijs. De infrastructuur is er al, de materiaalkosten (plastic schijfjes heb je niet nodig) zijn nihil. Waarom niet? Het businessmodel gaat compleet op z’n kop natuurlijk en daar gaan sommige mensen (platenbazen) niet blij mee zijn, maar dat is altijd met verandering. Als het stof gedaald is dan zien we wel weer verder.

    Ik ben niet heel optimistisch over of dit gaat gebeuren, maar je kunt altijd hopen 🙂

  33. @162 Arnoud.

    • Je hebt hier in een eerdere blog al aandacht aan gegeven. Daar deelde ik jouw mening dat juist de huidige wet gevolgd zou moeten worden. ??én rechter deed het niet, en er volgen alleen maar meer.
    • Ja, ok, exclusiviteit van aanbieden. Maar het is immers het idee van auteursrecht dat een goed beschikbaar komt voor de bevolking (tegen een eerlijke vergoeding). Dat idee heeft de contentindustrie de laatste jaren weg weten te moffelen. Maar het blijft de basis. Het goed wordt dus juist in vele winkels aangeboden en is vaak helemaal niet meer exclusief. Het enige verschil met piraterij is dan, dat de maker er geen vergoeding voor krijgt.

    @173 Johanz. Ik ken hem niet. Maar als hij zoveel gedraaid wordt, dan zou hij daar toch geld voor moeten vangen? ‘Nee, radio is juist promotie!’ (piraterij ook! :).

    Ikzelf heb al tijden geen muziek gedownload. Ik luister wel naar een radiostation of klik wat op YouTube rond.

  34. @181: De box lijkt wel een pingpongblokje vanwaar je nu staat. 🙂 Een algemene database? Wie gaat dat beheren en wie heeft er onder welke voorwaarden toegang (wat wel nodig is als je wilt kunnen controleren)? Hoe ga je om met de tweedehands verkoop? Met uitlenen? Met andere bronnen van muziek, zoals cds, eigen muziek of Creative Commons muziek? Hoe moet mijn programma in hemelsnaam het verschil zien tussen die werken?

    Helaas, je vergist je: applicaties zijn actieve werken (software) die zelf actie kunnen ondernemen. Audio/video kan dat niet. Je kunt hooguit TPM/DRM in je afspeelsoftware inbouwen, maar dan zit je met hetzelfde probleem als nu: werken op de P2P netwerken zijn al lang ontdaan van hun TPM en wie zou die software willen gebruiken?

    Dit soort verzoeken komt op technici over als de vraag: “Jullie zijn zo slim; kunnen jullie niet wat bedenken om water minder nat te maken?”.

  35. En waarom moeten mensen per se nog muziek stelen, je kunt toch ook gewoon een abonnement nemen op diensten als spotify, playlisten maken in youtube, internetradio luisteren, etc ?

    De grenzen tussen legaal en illegaal zijn vaak filterdun. Ik heb op m’n satellietontvanger zowel een Torrent-downloader als een Youtube-speler. Zo heb je geen PC meer nodig en kijk je rechtstreeks op je televisie. Als ik een bepaald liedje via de Torrent-downloader download ben ik zogezegd aan het stelen. Als ik het via de Youtube-speler afspeel is het opeens legaal. In beide gevallen krijgt de artiest 0 euro, Youtube betaalt niet voor content.

    En wat als ik het nummer via de Youtube-speler download? Even los van de thuiskopieregeling, ben ik nu aan het “stelen” of is het door Youtube ter download aangeboden en dus rechtmatig?

  36. En waarom moeten mensen per se nog muziek stelen, je kunt toch ook gewoon een abonnement nemen op diensten als spotify, playlisten maken in youtube, internetradio luisteren, etc ?

    De grenzen tussen legaal en illegaal zijn vaak filterdun. Ik heb op m’n satellietontvanger zowel een Torrent-downloader als een Youtube-speler. Zo heb je geen PC meer nodig en kijk je rechtstreeks op je televisie. Als ik een bepaald liedje via de Torrent-downloader download ben ik zogezegd aan het stelen. Als ik het via de Youtube-speler afspeel is het opeens legaal. In beide gevallen krijgt de artiest 0 euro, Youtube betaalt niet voor content.

    En wat als ik het nummer via de Youtube-speler download? Even los van de thuiskopieregeling, ben ik nu aan het “stelen” of is het door Youtube ter download aangeboden en dus rechtmatig?

  37. Wat is er mis mee dat artiesten hun geld gaan verdienen met optreden. Voor de eerste opname apparatuur werd uitgevonden verdienden velen zo hun geld.

    Wel zal de markt nu kleiner zijn doordat met opnamen als alternatief heeft en vroeger niet. Daarentegen zijn de opbrengsten per optreden nu ook lucratiever. Helemaal als je er nog een sponsor bij weet te krijgen.

    En om al je door de studios gepushte ‘sterren’ meteen een verrijking te noemen … misschien is het wel beter als we wat selectiever worden 😉

  38. @185 en waarom zou een overheid niet verplicht kunnen stellen dat je TPM/DRM in afspeelsoftware hebt zitten? Wordt wel een heel gedoe natuurlijk.

    Misschien is het allemaal wel een achterhoede gevecht, omdat veel mensen toch online luisteren. Ben je wel afhankelijk van radiostations, inkoopbeleid spotify etc… Dat is in elk geval geen stelen. Toch lijkt het mij wel zo eerlijk dat de mensen die wel muziek willen bezitten, daarvoor betalen, en daar moet toch iets voor te vinden zijn.

  39. @ Elroy: Daar is niets mis mee, maar andersom is het dus wel een probleem. Opbrengsten per optreden zijn niet altijd lucratiever, niet wat ik hoor van muzikanten. Bij DJ’s is er ook veel meer concurrentie gekomen, omdat je allemaal mp3 DJ’s er bij hebt gekregen die wel goedkoper kunnen omdat ze toch niet hoeven te investeren in muziek. Over het geheel vind ik dat de kwaliteit van het gebodene niet beter is geworden, maar eerder ‘meer van minder’. Selectiever is zeker beter!

  40. @188: omdat iedere boerenkinkel met wat softwarekennis die er in een poep en een scheet weer uithaalt. Je zult dan dus gewoon alle tools voor het maken van software moeten verbieden; zeg maar dag tegen Nederland innovatieland.

  41. @188: Twee simpele redenen:

    1. Het verplichten van TPM/DRM in software betekent dat je als overheid een keuze moet maken in welke technologie je als legaal en welke als illegaal definieert. Dit vertraagt de introductie dermate dat de TPM/DRM al gekraakt is VOOR ze wordt geintroduceerd (in plaats van binnen een paar weken daarna). Tevens betekent het een keuze voor en tegen bepaalde bedrijven. F/OSS kan bijvoorbeeld nooit samengaan met TPM/DRM. Dat zijn keuzes die je als overheid niet MAG maken, noch vanwege internationale verdragen, noch vanwege de morele implicaties en de politieke consequenties die hier binnen een democratie uit volgen.

    2. Het verhelpt nog steeds het probleem niet dat werken die via bijvoorbeeld P2P worden verspreid al lang zijn ontdaan van hun TPM. Mensen hoeven niet te weten hoe ze de TPM moeten omzeilen; ze hoeven alleen maar te weten waar ze het resultaat kunnen vinden van (de paar?) mensen die dat wel weten. Zelfs al zou je het dus juridisch voor elkaar krijgen om zo’n wet erdoor te krijgen, dan nog lost het het probleem niet op.

    Als je wil dat mensen betalen, dan zul je een eerlijk produkt eenvoudig moeten aanbieden voor een nette prijs. Mensen zijn bereid om voor sommige concertkaartjes meer neer te tellen dan dat het volledige euvre van die artiest op cd kost. Je kunt dus echt niet stellen dat men niet bereid is om te betalen.

  42. @Pieter Hulshoff: Aantonen dat er informatie in iets zit verstopt is erg lastig. Goed versleutelde informatie is namelijk niet te onderscheiden van ruis (dat is als je tenminste niet probeert te veel informatie te verstoppen, en daarmee de signaal-ruis verhouding van het origineel teveel omlaag haalt. Als je het hebt over enkele tientallen bytes op een plaatje van 100 kilobyte is het zoeken naar een speld in een hooiberg; we hoeven niet veel informatie te verstoppen; een klein beetje is genoeg).

    Het eruit slopen is bijna altijd mogelijk, maar gaat behoorlijk ten koste van de kwaliteit als je niet weet waar het zit, en je dus zoveel “ruis” moet introduceren dat het signaal erin verzuipt.

    Noot: ik pleit niet voor invoeren van dit soort systemen, technisch kan je er misschien wel iets mee, maar het lijkt me allemaal een vrij zinloze exercitie, omdat uiteindelijk het aanwezig zijn van wat watermerken nog niet zomaar bewijzen dat je iets laakbaars hebt gedaan.

  43. Technische blokkades zoals DRM-technieken zijn op langere termijn niet effectief. Dat heeft het verleden al meerdere malen bewezen. Bijna alle DRM-technieken van verleden en heden zijn al gekraakt of zijn te omzeilen.

    In MP3 zit dit niet en dat heeft de populariteit daarvan wel bewezen. De technieken waar het wel in zit worden of niet veel gebruikt of er zijn simpele programma’s die dit voor je omzeilen.

    Naast informatiebeveiliging doe ik veel aan fotografie. De foto’s die ik maak lever ik af aan klant en deze betaald voor de dienst fotografie. De foto’s zelf krijgen ze op hoge resolutie en mogen ze mee doen wat ze willen en hoe meer foto’s hoe meer ze betalen. Foto’s die ik zelf op internet plaats kunnen door iedereen gebruikt worden en ik ga geen tijd en geld besteden aan het achterhalen van de “dief”. Ik besteed mijn geld en tijd liever aan het maken van nieuwe foto’s.

    Mijn conclusie: Pas je verdienmodel aan want iets wat digitaal is, is in toekomst niets meer mee te verdienen (misschien wat kort door de bocht).

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.