Roddelen op de blogspot mag toch niet

Je man laten roddelen op de blogspot mag toch niet. Dat bepaalde de Centrale Raad van Beroep vorige week in een arbeidsrechtszaak over een leerkracht die verhalen van school aan haar man vertelde, die ze vervolgens “op de blogspot” zette. Dat gaf wrijving bij collega’s van de vrouw, en zij werd daarop ontslagen. Dat ontslag bleek terecht, omdat de leerkracht “naar aanleiding van de reacties geen spijt heeft betuigd of zelfs maar begrip heeft getoond”. Pfoe.

In 2010 bepaalde de rechtbank nog dat het ontslag ongegrond was, omdat niet viel in te zien op grond van welke rechtsregel verweerder van eiseres kan en mag verwachten dat zij afstand nam van het handelen van haar echtgenoot. Dat je je partner verhalen vertelt over het werk is normaal, en dat hij ze dan op internet slingert is niet jou te verwijten.

De beroepsraad denkt daar anders over. Zij laat meewegen dat de partner óók leerkracht (en dus ambtenaar) is, en daarmee net zo goed zich moet houden aan de regels over uit de school (haha) klappen als de vrouw die hier terecht stond. Bovendien was zij het die hem de verhalen vertelde, wetende dat die zo op de blogspot konden komen.

Maar dan kan het appellante in elk geval wel worden aangerekend dat zij, ook nadat haar was gebleken dat collega’s zich geraakt voelden, op geen enkele wijze afstand heeft genomen vande inhoud van de blogspot, dat zij naar aanleiding van de reacties geen spijt heeft betuigd of zelfs maar begrip heeft getoond, en dat zij evenmin bereidheid heeft getoond voortaan niet meer bij te dragen aan de totstandkoming van verhalen in de gewraakte trant.

Daarmee was het ontslag alsnog terecht. Bij mijn weten dus het eerste ontslag wegens misbruik van social media door je partner.

Arnoud

6 reacties

  1. Begrijp ik nu goed dat als ze had gezegd dat het haar speet dat het op het internet was terecht gekomen en had gezegd dat ze daarover met haar man een stevig woorden had gehad, dat het ontslag onterecht was geweest?

    Of had ze spijt moeten betuigen voor de inhoud van de de blog posts? Dat lijkt mij wat vreemd. Als ze het met de inhoud eens is, waarom zou je dan moeten zeggen dat dat niet zo is. Ze heeft gewoon vrij haar mening geuit tegen haar echtgenoot. Als dat ergens zou moeten kunnen …

    “Zij laat meewegen dat de partner óók leerkracht (en dus ambtenaar) is, en daarmee net zo goed zich moet houden aan de regels…”

    Erg merkwaardig, ik zou denken dat dit een reden is om de echtgenoot aan te pakken, niet degene die nu is ontslagen. Sinds wanneer ben je verantwoordelijk voor de daden van anderen?

  2. Dat lijkt een belangrijke factor te zijn geweest ja. Het was natuurlijk de man, maar de vrouw kwam met de verhalen en wist dat hij die ging bloggen. Ook nadat collega’s hadden gezegd “doe dat nou eens niet dat vinden wij niet leuk”.

    Als ik over elke klant ga roddelen tegen een journalist van Webwereld dan heb ik ook heel snel geen klanten meer lijkt me.

  3. Even kijken… Vrouw is leerkracht. Vrouw vertelt verhalen over school door aan man. Man plaatst deze verhalen weer op BlogSpot. Vrouw vindt dit niet verkeerd omdat zij zich niet verantwoordelijk voelt voor zijn daden. Maar de man kan deze verhalen alleen opschrijven omdat de vrouw deze doorvertelt. Eigenlijk is het gewoon haar blog, maar doet haar man het typwerk terwijl zij bij wijze van spreke de boel dicteert.

    Goed, quote: De Raad wil nog wel aannemen dat de echtgenoot van appellante, zoals zij heeft verklaard, dermate eigenwijs is dat hij toch niet zou zijn ingegaan op een verzoek van appellante om de gewraakte uitingen van de blogspot te verwijderen. Tja, eigenwijze man die toch niets zal verwijderen, dus pech. Wat er op staat blijft er dan op staan, maar ga dan niet doorm met vertellen tegen je echtgenoot! En neem afstand van het blog.

    Dit is wel een lange kwestie. In 2002 werd ze aangenomen en in 2005 kreeg ze een waarschuwing. Uiteindelijk is ze in maart 2008 ontslagen. En sindsdien speelt deze kwestie en wat mij dan ergert is dat het ruim 4 jaar duurt voordat de Centrale Raad uiteindelijk het laatste woord heeft en de vrouw dus heeft verloren. Deze lange duur is vaak voor velen een reden om maar tot een schikking to komen in plaats van de uitspraak af te wachten. In deze kwestie was de school daar kennelijk niet toe bereid en die heeft een lange adem. En hoewel het ontslag naar mijn mening wel terecht is, is het wel weer een situatie waarbij je als burger gewoon heel lang moet wachten voordat je duidelijkheid krijgt…

  4. De ambtenaar is verplicht tot geheimhouding van hetgeen hem in verband met zijn functie ter kennis is gekomen, voor zover die verplichting uit de aard der zaak volgt.

    Kan dit betekenen dat het roddelen over leerlingen of leraren alleen al in tegenspraak is met Artikel 125a van de Ambtenarenwet?

    Dus dat haar man dit niet eens hoefde te publiceren?

    Ik vond overigens deze, hopelijk gerelateerde, uitspraak uit 2000: http://www.wetboek-online.nl/jurisprudentie/ljnBA4373.html

    Door de verdediging is betoogd dat verdachte niet de opzet had op de aanranding van de eer of goede naam van aangever. Hij heeft slechts een uitlating gedaan ten overstaan van een journalist, betrekking hebbend op aangever maar niet ziend op het onderwerp van het gesprek dat hij op dat moment met die journalist voerde. Hij stelt dat hij er op mocht vertrouwen dat de journalist nooit zonder zijn toestemming deze uitlating zou publiceren en dat deze zijn bron zou beschermen. De politierechter verstaat dit verweer aldus dat bedoeld is (tevens) de opzet van verdachte op openbaarmaking te betwisten. Het verweer wordt verworpen. […] Bepalend is of de spreker met het doen van zijn uitlatingen de strekking had de bedoelde persoon bij het publiek in een ongunstig daglicht te stellen en hem (aldus) aan te randen in zijn eer en goede naam.

    Smaadschrift via proxy (hetzij een echtgenoot, hetzij een journalist) lijkt mij dus al eerder voorgekomen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.