Mag je een failliet e-mailadres heractiveren?

Een lezer vroeg me:

Mijn provider is failliet gegaan, en iemand heeft het domein overgekocht waar ze ook mail mee kunnen ontvangen. Mag dat zomaar? Het is (was) toch mijn mailbox?

Een mailbox is een lastig iets om juridisch te duiden. Het is een verzameling data, en op zo’n verzameling kun je geen eigendomsrechten claimen. Zeggen dat je dus “jouw” mailbox terug wilt van de curator is onmogelijk, bijvoorbeeld.

Als de mailbox gekoppeld is aan een persoon, dan valt de mailbox wel onder de Wet bescherming persoonsgegevens want die koppeling maakt de mailbox een persoonsgegeven. Die mailbox (en het bijbehorende mailadres) mag dan niet zomaar worden gebruikt. Hoofdregel is toestemming, en als uitzondering is (naast de goede uitvoering van de overeenkomst) eigenlijk alleen de dringende eigen noodzaak beschikbaar.

Hoe dringend noodzakelijk is het om een e-mailadres van de vorige domeinnaameigenaar te activeren? Niet heel erg lijkt me. Ik vind dit toch wezenlijk iets anders dan de situatie waarin een ex-werkgever een werknemersmailadres actief houdt. Een ex-werkgever mag zo’n mailbox monitoren want daar kunnen voor de opvolger bestemde werkmails in komen.

Bij een overgenomen domeinnaam kan ik me moeilijk een belang voorstellen (oké, een legitiem belang) dat rechtvaardigt dat je de mails van “vroeger” opvangt. Behalve misschien als de domeinnaam overgenomen is in het kader van een boedelaankoop ten behoeve van voortzetting van het bedrijf. Jullie?

Arnoud

13 reacties

  1. Mijn partner heeft ooit eens haar achternaam.com kunnen registreren omdat de domeinhouder – een bedrijf – het per ongeluk heeft laten verlopen.

    We gebruikten zelf de ‘catchall’-functionaliteit, maar dat had als bijkomend effect dat jarenlang duizenden mails van zowel commerciele als persoonlijke aard zijn ontvangen. (Het bedrijf in kwestie leek het ogenschijnlijk weinig uit te maken.)

    Op basis van die ervaring lijkt het dus in elk geval redelijk om aan de partij te vragen mail op normale wijze te rejecten (user/mailbox does not exist) in plaats van stilletjes weg te gooien of in een catchall mailbox te laten landen.

  2. > Ik vraag me af wat er gebeurd met je mobiele telefoonnummer en voicemails nadat een telecom provider failliet gaat.

    Als jij N maanden lang niets met je (prepaid-)simkaart doet dan wordt je nummer ook opgeheven. Zes maanden hierna wordt dit nummer weer uitgegeven, ook zonder faillisement.

  3. Ik heb in het verleden wel eens een domeinnaam aangeschaft waarbij achteraf al bleek dat iemand anders deze eerder had gebruikt en vervolgens had laten verlopen. Want providers hoeven niet failliet te gaan. Ze kunnen ook gewoon stoppen met een bepaalde domeinnaam. Irritante was dus dat ik redelijk wat spam binnenkreeg op dat domeinnaam, naast enkele legitieme emailtjes van wat kennelijk vrienden van de vorige eigenaar waren. Die kwamen allemaal binnen op een catch-all mail account en die heb ik maar genegeerd.

    Het meest irritante in die situatie is dat ik dus niet weet wie het domeinnaam ervoor in bezit heeft gehad en dus ook niet weet welke personen er allemaal een mailbox hebben gehad.

    Maar goed, Stel dat ik een domeinnaam van een failliet bedrijf overneem. En stel dat zo’n eigenaar van een (verlopen) mailbox bij mij zou aankloppen om de toegang tot zijn emails weer te krijgen, mag ik hem dan kosten in rekening brengen voor deze dient? (Want als ik daarvoor in Google Apps een extra user licentie voor nodig heb wil ik daar niet zelf voor opdraaien!)

    En hoe zit het met generieke email adressen zoals admin@example.com, webmaster@example.com, sales@example.com, helpdesk@example.com en zo? Mag een vorige eigenaar daar toegang op claimen omdat zijn bedrijf met een doorstart begint, maar daarbij afstand heeft moeten doen van enkele domeinnamen wegens de hoge kosten ervan? (Okay, niet erg hoog, maar toch…) Denk b.v. aan een bedrijf met een .NL en een .BE domeinnaam die in Nederland failliet gaat, maar waarbij de Belgische tak de Nederlandse klanten wil overnemen…

    En nog eentje. Domein productx.nl gaat failliet. Ik koop de domeinnaam en een ander koopt het handelsmerk. Kom ik dan in problemen omdat ik het handelsmerk niet heb?

  4. Misschien kan je trachten om je te beroepen op art. 8.1 EVRM (recht op eerbied van correspondentie) en zo verzoeken dat (1) de derde partij geen inzage heeft in uw mailbox en (2) dat nieuwe mails -minstens tijdelijk- worden geforward. Rechtspraak hierover is mij niet bekend.

  5. Het oorspronkelijke geval is me niet helemaal duidelijk. Is het een internetprovider die failliet is gegaan, waarbij iemand een standaard mailaccount had met de domeinnaam van de provider al extensie?

    Overigens gebruik ik nooit catchall adressen. Dat is vragen om spam.

    Het lijkt me dat generieke adressen (je vergeet de belangrijkste: info@) altijd gebruikt mogen worden en zeker niet automatisch doorgestuurd hoeven te worden.

    Wel een les om hieruit te leren: zorg dat je domeinnaam op je eigen naam geregistreerd is en niet op die van de provider. Dan kan de curator er niets mee.

  6. Overigens gebruik ik nooit catchall adressen. Dat is vragen om spam.
    Ik gebruik juist een catch-all adres om spam mee te kunnen detecteren! 🙂 Als ik merk dat een bepaalde alias continu spam ontvangt dan gaat er een mailfilter op die de spam meteen weggooit, of die de spam in een spamfolder plaatst waar ik kan controleren wat voor soorten nieuwe spam er voorkomen. Omdat diverse spammers tegenwoordig legitieme emails van b.v. LinkedIn en Facebook nabootsen is het dus handig om dergelijke nepmails te kunnen herkennen als ze ooit op het juiste adres binnenkomen. Catch-all adressen zijn ook handig indien iemand een spelfout maakt in het deel voor de @. Komt wel eens voor. En daarnaast hanteer ik als regel dat ik mij voor nieuwsbrieven inschrijf met een alias die begint met de naam van de nieuwsbrief, zodat ik ook kan zien of die nieuwsbrief ook extra spam gaat leveren. Zo had ik al heel snel door toen LinkedIn was gehacked omdat ik opeens reclame voor blauwe pilletjes op mijn LinkedIn adres ontving. Twee weken later werd het publiekelijk bekend gemaakt dat de LinkedIn database was “gejat”…

  7. Ik gebruik ook aparte adressen voor diverse sites, dus ik kan ook merken of daar spam op binnenkomt. Maar dat doe ik met forwarders (aliassen) die naar 1 mailbox leiden. Weet ik nog steeds of er spam op die adressen binnenkomt, maar krijg ik geen spam binnen die naar niet bestaande (of verouderde) adressen binnen mijn sites gestuurd worden.

    Tja, het nadeel van typefouten is aanwezig, maar zolang ik geen site heb die voor mijn inkomen zorgt maak ik me daar niet druk om. Ik zorg wel ervoor dat niet bestaande adressen bouncen, dus ziet iemand dan snel genoeg dat het niet klopt.

    (Oh en ik krijg hierdoor nauwelijks spam binnen.)

  8. Dit is weer typisch zo’n zaak, waarbij het online niet anders is dan offline. Stel je hebt een (post)adres dat je deelt met een aantal andere partijen. De huurder van het pand gaat failliet. Een nieuwe huurder van het pand kan beschikken over alle binnenkomende poststukken. De nieuwe huurder is natuurlijk niet verplicht om de poststukken door te sturen aan partijen die voorheen gebruik maakten van het adres. Als voormalige gebruiker van het adres moet je er zelf voor zorgen dat je een adreswijziging aan je relaties doorgeeft, zodat ze je op het juiste adres kunnen bereiken. Online is dat niet anders.

  9. @MartijnV, jij past een opt-in toe, ik pas een opt-out toe op email aliassen. 🙂 Ik beheer mijn email gewoon met Google Apps (WebMail) en Google heeft een prima spamfilter. Deze controleer ik af en toe om te zien naar welke adressen spam is verstuurd en adressen die wel erg veel binnenkrijgen krijgen een auto-delete filter. En de rest? Zolang de Google spamfilter goed zijn werk doet heb ik nergens last van…

    @Arnout met een ‘T’, bij een postadres is er toch wel 1 aanpassing, namelijk dat de naam van de geaddresseerde afwijkt. Als ik verhuis en iemand anders gaat wonen op mijn adres, dan heet die persoon vast niet “Wim ten Brink”.

  10. @Arnout: Hoe zit het dan met briefgeheim? Volgens mij mag je IRL geen post weggooien wat van iemand anders is, dus moet je het bewaren tot hij/zij komt of het terug sturen. Bij email is dat dus doorsturen of bouncen.

  11. Of je post mag weggooien, heeft niets te maken met briefgeheim. Brieven lézen mag niet vanwege briefgeheim. Maar iemand die een brief bij mij achterlaat, doet afstand van zijn eigendomsrecht. Ik mag dat dan opeisen en dan is het míjn brief (met zijn briefgeheim erop). En mijn brieven mag ik in de kachel doen als ik daar zin in heb.

    Natuurlijk is de vraag óf hij afstand doet. Dat moet je afleiden uit de omstandigheden waardoor ie bij mij terecht kwam. Hier speelt ook een stuk gewoonte: als iemand al jaren verhuisd is en er komt nog post, dan is het gewoonte dat je die post weggooit als je het doorstuuradres niet meer hebt. Omgekeerd, iets dat drie weken na de verhuizing nog binnenkomt, bewaar je of stuur je door.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.