Is een iPad een telefoon of een computer?

In de categorie achterdeorenkrabvragen: is een iPad een telefoon of een computer? Ja, dat is een zeer relevante vraag. Tenminste, wanneer je als werkgever je werknemers allemaal een iPad geeft omdat dat zo zakelijk hip en handig is. Want werknemers computers geven mag niet zomaar, dat telt als loon in natura. En in een recent vonnis kwam het nu eindelijk eens tot een uitspraak.

Een bedrijf had al haar werknemers (664 man) een iPad verstrekt, inclusief mobiel-internetdatakaart met Vodafoneabonnement. Eer waren geen afspraken gemaakt over het gebruik, en de iPad hoefde niet te worden ingeleverd bij ontslag. Dat riekt naar loon in natura, want zo’n iPad neemt iedereen natuurlijk mee naar huis om daar te gaan angrybirdsen tijdens de kerst. Het bedrijf maakte bezwaar tegen de loonheffing, en zo kwam het tot deze uitspraak.

De wet op dat moment (art. 17 Wet LB) bepaalde dat iets geen loon is als het een “vrije verstrekking” is, oftewel

tot voorkoming van kosten, lasten en afschrijvingen ter behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking;

Een categorie producten die hieronder valt, waren de communicatiemiddelen(art. 15b Wet LB):

telefoon, internet en dergelijke communicatiemiddelen – niet zijnde computers en dergelijke apparatuur en bijbehorende apparatuur –, tenzij het zakelijke gebruik van meer dan bijkomstig belang is;

En hier ontstond dus de discussie over. Is een iPad een “communicatiemiddel” zoals een telefoon, of een “computer en dergelijke”? Formeel is het natuurlijk een computer, het ding rekent en doet I/O, maar volgens die definitie is álles een computer en dat is niet de bedoeling.

Het bedrijf wees erop dat een iPad primair wordt gebruikt voor communicatie: e-mail, internetten, whatsappen, twitteren, geven van presentaties, socialemediaën, etcetera. Geen mens gaat documenten zitten typen op een iPad of spreadsheets vullen. De belastingdienst stelde daar tegenover dat het apparaat inherent ontworpen moet zijn om communicatie (zoals telefonie, sms en e-mail) een overheersende rol te laten spelen.

Tsja, daar zit je dan als rechter.

Gelukkig was er nog de wetsgeschiedenis: wat was er zoal gezegd over “computers” en “communicatieapparatuur” toen dit wetsartikel werd ingevoerd?

Een mobiele telefoon kan ook onder deze omschrijving [van “computer”] vallen als de functie van telefoontoestel duidelijk ondergeschikt is aan andere functies, zoals telematica of dataverwerking (…) Pocket-PC’s, mini-notebooks en navigatie-apparatuur vallen niet onder het begrip communicatiemiddelen. Dergelijke apparatuur valt onder de regeling voor computers e.d.

En op basis van die passages concludeert de rechter dat een telefoon een telefoon is als hij eruit ziet als een telefoon. En dát doet een iPad niet. Goed, je kunt er vast met een app mee bellen als hij een sim heeft, en videochat via Skype kan natuurlijk ook, maar dat is niet de primaire functie van een iPad, laat staan dat ie daarvoor vormgegeven is. Niet voor niets ziet mevrouw rechtsboven op het plaatje er enigszins dom uit met de iPad aan het oor.

Mede gelet op het formaat van de iPad, het geheugen van 32 GB en met inachtneming van de vele andere gebruiksmogelijkheden dient de iPad veeleer te worden aangemerkt als kleine computer die mede geschikt is voor verschillende vormen van communicatie.

En computers zijn alleen vrijgesteld als ze “meer dan bijkomstig” zakelijk worden gebruikt, volgens de wettelijke regeling meer dan 90% van de tijd.

Het creatieve argument dat de iPad als vakliteratuur (ook een vrijgestelde categorie) moet worden gezien, wordt eenvoudig terzijde geschoven. Een iPad is geen literatuur, laat staan vakliteratuur. Je kunt er vakliteratuur mee lezen, maar dat maakt het leesapparaat nog geen vakliteratuur.

Update (7 december) bij Webwereld ontdekten ze dat de werkgever in kwestie RTL is. Deze heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan.

Arnoud

38 reacties

  1. De iPad die door RTL aan de medewerkers gegeven hadden een waarde van 699. Moet dat bedrag gebruteerd worden als je belasting moet betalen? Kan RTL de BTW terugvorderen?

    Is de waarde van het bijbehorende internet jaarabbonnement voor de ipad ook nog een beloning in natura (wordt niet genoemd in het vonnis).

    1. In dit geval is eindheffing toegepast. Dat betekent dat er voor elke werknemer een percentage van € 699 als belasting is afgedragen. Dat percentage is afhankelijk van het jaarloon. De werkgever had er ook voor kunnen kiezen om in plaats van eindheffing te bruteren. De BTW is niet verrekenbaar (personeelsvoorziening boven drempelbedrag). Het abonnement zou mits het zakelijk gebruik daarvan aangetoond kan worden wel vrij vergoed kunnen worden.

  2. Kan je op basis van deze zaak nu wel als werkgever e-readers () ter beschikking stellen met voorwaarde: na afloop teruggeven? () lijkt niet op een telefoon, geen AngryBirds mee te spelen, geen 3G en vakliteratuur kan echt heel goed via de reader

  3. Zolang de definities van telefoon en computer overlappen blijf je deze discussie houden. Ik denk overigens dat beide definities verouderd zijn.

    Wat meestal een leuke oefening is, is kijken hoe dit soort apparaten in de organisatie worden beheerd. In mijn bedrijf vallen computers en iPads onder IT-beheer maar mobiele telefoons (inclusief iPhones…) onder facilitair. Eenzelfde leuk conflict is er met de multifunctionals (printer-copier-scanner). De printers en scanners vallen onder IT-beheer maar de copiers onder facilitair. Sinds dat één apparaat is geworden wordt het er niet simpeler op.

    (WtB-achtige off-topic terzijde: in de praktijk wordt in mijn organisatie alles met een stekker geacht onder IT te vallen. Het ticketsysteem kent een bonte verzameling klachten over electrisch verstelbare bureaus, de snoepautomaat en de temperatuur in verschillende kamers. Als ezelsbruggetje voor de klant roepen we tegenwoordig dat het alleen onder IT valt als er een netwerkkabel aan zit of als het aan iets vast zit met een netwerkkabel eraan. Benieuwd hoe lang dat stand houdt).

    De wetsgeschiedenis spreekt echter duidelijk over “pocket-pc’s” en “mini-notebooks” als zijnde computers en een iPad lijkt me gewoon daaronder vallen.

    Observaties: – Wow, het woord “telematica”. Dat is lang geleden. – Had een simpele bruikleen-opzet van dit verhaal niet gewoon een hoop ellende voorkomen?

    1. Had een simpele bruikleen-opzet van dit verhaal niet gewoon een hoop ellende voorkomen?

      Ik vermoed van niet. De Hoge Raad heeft dacht ik voor telefoons al eens bepaald dat het al dan niet overdragen van het eigendom niet van belang is voor de vraag of de telefoon ‘verstrekt’ is.

    2. Binnenkort krijgen jullie vragen over de koelkast!

      Overigens een opmerking die ik bij de discussie over octrooien al eens heb gemaakt. In de VS zijn software patenten toegekend voor zaken die op computers al jaren gangbaar waren. Het is dan toegekend omdat het op een handheld device of op een telephone draait. Mijn eerste computer was een C64, duidelijk een computer en geen handheld device. De eerste telefoon die meer mogelijkheden had dan deze computer is alweer antiek. Telefoons zijn al jaren kleine computers die op specifieke draadloze netwerken communiceren. Het onderscheid tussen telefoon en computer is sinds de eerste feature phone al achterhaald. Series 20 telefoons van nokia bijvoorbeeld waren al gewoon computers. Ze waren alleen afgeschermd en alleen nokia kon er voor ontwikkelen.

  4. Toevallig heeft nu.nl een reclame draaien van KPN *) met de vraag “Hoe kijkt de fiscus naar uw tablet?”. Getipt door PwC schrijven ze “Een tablet van maximaal 7 inch is een communicatiemiddel, geen computer”. Ik had al zo m’n twijfels maar met deze uitspraak lijkt me het niet houdbaar dat een 7″ tablet (bv Nexus) vanzelf onder “vrije verstrekking” valt. Zeker niet wanneer het ding geen sim/3G heeft.

    *) http://www.nubijlage.nl/kpn-tablet-pilots/2973128/kijkt-fiscus-uw-tablet.html

  5. Een weliswaar begrijpelijk vonnis. Maar zeer flauwe beargumentatie. Want 32GB kun je ook op de iPhone hebben. De grootte en vormgeving worden in de aangehaalde wetsgeschiedenis juist niet genoemd. Wel genoemd wordt de “telefoon functie”, maar de iPad draait toch dezelfde iOS als de iPhone? En de Galaxy Tab dezelfde Android als de Galaxy S? Dus echt wijzer word ik er niet van.

    Daarnaast geldt dat het bellen met een iPad aan het hoofd er niet uit ziet. Maar ook dat lijkt me geen argument. Want het mobiel telefoneren is nu eenmaal niet meer hetzelfde als in 1992. Met een bluetooth dongel hoef je de iPad niet tegen je hoofd aan te houden, net zoals je een iPhone niet verplicht tegen je hoofd houdt.

    Anders gesteld: als je niet-handfree belt communiceert met een iPad, al rijdend en achter het stuur. Krijg je dan géén bekeuring voor bellen achter het stuur? (Even artikel 5 -gevaar/hinder op de weg- buiten beschouwing latend.)

    Ikzelf beschik over een Galaxy Note telefoon, met 5+ inch scherm. Ik noem hem telefoon omdat ik hem zo gebruik. Maar in de markt staat hij bekend als een hybride, soms ook wel phablet (phone+tablet) genoemd. Nu is de volgende vraag natuurlijk: mag ik die wel fiscaal aftrekken?

    1. De Wegenverkeerswet kent weer een andere definitie van communicatieapparatuur/telefoon. Zie deze blog waarin de definitie gegeven wordt van “een apparaat dat bestemd is voor het gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten”. En die definitie omvat óók apparaten die alleen datatransmissie kunnen doen (bv. een TomTom die via 3G updates downloadt of een laptop met dongel). Een bluetooth enabled apparaat valt er dan weer niet onder want BT is geen “openbare” dienst.

      1. Even een extreem voorbeeld dan. In de auto communiceert mijn Nexus 7 alleen via bluetooth of wifi, beide geen openbare communicatie dienst. Hij communiceert echter met mijn Android telefoon die hij als toegang gebruikt voor een internetverbinding over 3G.

        Letterlijk genomen kan ik dus skype op de nexus zetten en met een 7″ tablet aan mijn oor gaan zitten, maar niet met de telefoon. Ik voel een giecheltoets aankomen.

      2. bv. een TomTom die via 3G updates downloadt
        Is een TomTom bestemd voor het gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten of is een TomTom bestemd om mee te navigeren ? Als ik in de NvT bij RVV art 61a zie dat het vasthouden van een op een mobiele telefoon gelijkend voorwerp expliciet niet is opgenomen in het verbod omdat dit de werkingssfeer van het verbod te veel zou oprekken kan ik me niet zo voorstellen dat een TomTom er wel onder zou vallen eigenlijk.

        1. Een TomTom valt onder de letterlijke definitie zoals ook gegeven in die MvT: “een apparaat dat bestemd is voor het gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten”. Ik denk daarom niet dat je toekomt aan de “lijkt op een telefoon”-uitzondering. Nou ja, of je moet zeggen, een TomTom is er wel geschikt voor (vanwege live updates) maar niet hoofdzakelijk bestemd voor dat doel.

      3. Ik heb mijn Garmin (tom tom gps ‘device’ maar van ander merk) iets meer dan een jaar als telefoon gebruikt, nu ja, ook. Namelijk handsfree bellen over de garmin met mijn bluetooth gepairde siemens telefoon. Idem als mp3 speler zendend tot ik meen 3 meter naar de antenne op de fm band, daar mijn ingebouwde radio (in dashboard van uit het auto merk) geen usb had. Ook kon deze al in de omgeving P-plaatsen vinden incl. vol-percentages, POI’s, vertalen van taal a in b En dat uitspreken e.d. Mijn garmin gebruikte is dus als computer/gps/telefoon/radio zender (!)

        Ik mis wederom, net als in de zaak Krol, waarbij een kamerlid een electronisch dossier ‘hackte’, motief en gebruik wijze.

        Computers doen uit henzelf niets. Wij mensen doen de stekker er in, software er op, eventueel nog andere hardware en gebruiken het als, o.a.: naslag, game computer, tekstverwerking enz etc. of bijv. als telefoon (ouderen met voip/beeld telefonie die hem nergens anders voor gebruiken)

        Wederom ben ik gesterkt in het gegeven dat de meeste rechters ‘ict zaken’ te kort door de bocht nemen, en dan soms ook nog eens op oude (dus niet zelden achterhaalde) eerdere uitspraken.

    2. Ikzelf beschik over een Galaxy Note telefoon, met 5+ inch scherm. Ik noem hem telefoon omdat ik hem zo gebruik. Maar in de markt staat hij bekend als een hybride, soms ook wel phablet (phone+tablet) genoemd. Nu is de volgende vraag natuurlijk: mag ik die wel fiscaal aftrekken?

      Ik dacht alleen als het je zakelijke telefoon is en NIET je prive telefoon.

  6. Leuk stukje en volgens mij een terecht vonnis. Lijkt erop dat de werkgever getracht heeft zijn werknemers te verwennen en onder de belasting uit te komen en dat is mijns inziens terecht niet gelukt.

    Het blijven echter wel lastig vraagstukken of het nu telefoons of computers zijn. Zelf heb ik de galaxy s 2 als telefoon en een Galaxy Note 10.1 als tablet. Die laatste zie ik als computer inderdaad (helemaal nu deze geen 3g functie heeft) en mijn s2 zie ik als telefoon. Ik hoor echter soms signalen dat reisverzekeringen smartphones niet als telefoon bestempelen maar als computer vanwege de maximum vergoedingsbedragen. Dat laatste lijkt me zeer onterecht overigens en puur een truc om onder het betalen van een dure smartphone uit te komen.

  7. Ik vind met name de grens van 7” een heel vaag criterium. Een iPad Mini is geen tablet in de zin van de wet, een iPad met normaal formaat is dat wel? Lijkt mij duidelijk dat de wetgever hier meer eigentijds mee om moet gaan en de wet moet aanpassen, want het zijn in mijn ogen beiden óf wel, óf geen communicatiemiddelen (de discussie welles/nietes meng ik me dan weer niet in, vind enkel dit onderscheid op basis van formaat absurd).

  8. 2 boven mij hebben in hun reactie al e.e.a. gezegd wat ik ook even wilde vermelden. Op de hier vrij blijvende open vraag, of wij vinden : “Is een iPad een telefoon of een computer?” kan ik kort zijn. Ja het is een computer, echter menig telefoon is eigenlijk ook een computer. Men doet er vaak meer mee dan bellen, dus eigenlijk gebruikt men zo een kleine computer ook om te bellen. Bij mijn oma is het sinds een jaar precies andersom. Wegens snijden in de vaste lasten heeft ze nu 2 ’telefoons’, een hypermoderne grote GSM speciaal voor ouderen. En haar all-in-one op het bureau gebruikt ze voor…. Skype, VoiP bellen dus. Opstarten, aan laten staan, sluiten als ze naar bed gaat. De grote GSM met ook nog een speciale plug-on noodknop voor een kring-dienst/112 hangt om haar pols of nek, En hij bevat GPS. Mocht ze dus, bijv. , na 2 dagen niet tguis zijn ineens aan de andere kant van het land na op de trein te zijn gestapt haar huisje zoeken, dan kunnen we een bedrijf de telefoon laten vinden en waarschijnlijk ook haar.

    Ik ga dit topic overigens niet in met een voor- of tegen de advocaten die zo ‘met belastinggeld’ hun werknemers iets cadeau doen. Bij een grote bank is er nu een bring your own, let wel een overheidsbank. Die zakelijke telefoons, zo weet ik uit eerste hand, gebruikt men voor alles, en ja soms ook bellen…. ze bellen voornamelijk vanaf het vaste toestel op de flexibele werkplekken. Gewoon lekker comfortabel met de pc werkend, of, en daar zijn klachten over, op laptops.

    Wel proef ik wederom dat de rechterlijke macht de oude regels moet schrapen, onderzoek moet doen in de maatschappij, -1 falen (whatsapp e.d.) her- en erkennen enz. Oude ‘machines’ en wetgeving toepassen op de huidige technische voorderingen van meer power in allerlei behuizingen en met diverse schermgrottes, het kan gewoon niet kloppen, rechters of niet ! M.i. uiteraard.

    ” En hier ontstond dus de discussie over. Is een iPad een “communicatiemiddel” zoals een telefoon, of een “computer en dergelijke”? Formeel is het natuurlijk een computer, het ding rekent en doet I/O, maar volgens die definitie is álles een computer en dat is niet de bedoeling. “

    Zoals menig youtube clip laat zien kan het ook een snijplank zijn, of onderzetter, of remote voor de tv. Deze rechter gaat voor mij dus uit van iets wat andere rechters in andere kwesties wel weglaten. (opzet, bedoeling e.d.) Zoals gezegd, met een headset, bedraad of niet, is het een telfoon, danwel een beeldtelefoon. Beeldtelefoons zijn al langer te koop dan Ipads. En Ipads op hun beurt zijn 15 jaar jongere nakomelingen van hun o.a. HP voorgangers in allerlei magazijn en autoverkoop branches in de USA van ooit.

    ” Het bedrijf wees erop dat een iPad primair wordt gebruikt voor communicatie: e-mail, internetten, whatsappen, twitteren, geven van presentaties, socialemediaën, etcetera. “

    Waarmee de rechter nu dus feitelijk mede zegt : ‘jullie bedrijf, stelletje leugenaars dat jullie zijn!”

    “Tsja, daar zit je dan als rechter.” Nuance: digibete rechter die uit moet gan van oude nu niet meer (ICT voorderde, recht hieromtrent niet zo) zo relevante ‘precedenten’…

    “Gelukkig was er nog de wetsgeschiedenis: wat was er zoal gezegd over “computers” en “communicatieapparatuur” toen dit wetsartikel werd ingevoerd?” Wetsgeschiedenis versus technische vooruitgang, dus mank, per definitie. De eerste computer was vele ‘woon kamers’ groot, de eerste telefooncentrales ook.

    “Een mobiele telefoon kan ook onder deze omschrijving [van “computer”] vallen als de functie van telefoontoestel duidelijk ondergeschikt is aan andere functies, zoals telematica of dataverwerking (…) Pocket-PC’s, mini-notebooks en navigatie-apparatuur vallen niet onder het begrip communicatiemiddelen. Dergelijke apparatuur valt onder de regeling voor computers e.d.”

    Hangt van het gebruik af! Zie voorbeeld oude vrouw en bellen met pc, i.v.m. voip. Zo heb ik nog een heel oude windows Phone, de eerste met keyboardje voor SMSen, uitschuifbaar onderop. Die gebruik ik nog wel eens, staan leuke spelletjes op, of als rekenmachientje. Niet om te bellen, is het nu een spelcomputer verworden?

    “En op basis van die passages concludeert de rechter dat een telefoon een telefoon is als hij eruit ziet als een telefoon.” Ik heb ooit een telefoon gehad, waarvan iedereen dacht dat het kunst was. Hij was toen ook net zo duur als sommige kunstwerkjes. Niet zo beste omschrijving dus. Daarbij kan het ‘morgen’ in komen om met een tablet aan je hoofd te bellen bij deze of gene generatie. Een zwabber is om schoon te maken, tot je er iemand mee dood slaat. gebruik dus, is wat m.i. telt.

    “als hij een sim heeft, en videochat via Skype kan natuurlijk ook, maar dat is niet de primaire functie van een iPad,” Ik ben er van overtuigd dat er mensen zijn die hem wel zo gebruiken.

    ” laat staan dat ie daarvoor vormgegeven is. Niet voor niets ziet mevrouw rechtsboven op het plaatje er enigszins dom uit met de iPad aan het oor.”

    Kan zo maar in geraken, dat dat helemaal hip is.

    “Mede gelet op het formaat van de iPad, het geheugen van 32 GB en met inachtneming van de vele andere gebruiksmogelijkheden dient de iPad veeleer te worden aangemerkt als kleine computer die mede geschikt is voor verschillende vormen van communicatie. “

    Telefoons met 64 GB heb je ook, en dan kan er nog eens extra bij middels een ‘sd’ of zulk soort kaartje.

    Dat de Ipad geen vakliteratuur is daar zijn wij het eens. Het is echter ook mogelijk hem als e-reader te gebruiken. Voordelen t.o.v. andere computers waarmee je kunt lezen: kleuren, eventueel geluid er bij.

    Ik ben dus niet voor of tegen de uitspraak. Wel is de totstandkoming, de oude wetgeving, de technische vooruitgang, m.i. hierin makkelijk weggewoven danwel aangenomen, niet echt goed en zuiver uitgesplitst. Het ‘motief'(gebruik) blijft onderbelicht. Rechters moeten niet te snel vermelden dat iets zus OF zo is, van telfoon via phablet naar tablet of tablet met aanklik/magneet keyboard is 1 en al grijs vlak.

  9. Ik begrijp niet helemaal wat je nu wilt zeggen, het leest alsof je vindt dat de uitspraak dom is omdat de rechter een digibeet is. Maar a) er is geen énkel bewijs dat de rechters dat zijn en b) dat dóet er niet toe.

    Inderdaad, de rechter moest een of/of keuze maken. Dat komt omdat de wét er een of/of keuze van heeft gemaakt. Óf iets is een telefoon (en dan vrijgesteld) óf iets is een computer en dan niet vrijgesteld. In het belastingrecht móet je harde regels hebben anders word je knettergek van het beoordelen van alle aangiftes. Het beoogde doel staat niet als criterium in de wet dus de rechter mag dat niet toepassen. Hij zou dan in feite zeggen “boeien met die wet, ik vind het gewoon een telefoon” en dat kan absoluut niet.

    Het is gek dat iedereen altijd de rechter verwijt digibeet te zijn als die probeert een nieuwe situatie in een verouderde wet te passen. Waarom vindt niemand de Tweede Kamer een stel digibetosaurussen omdat die hun wetten niet aanpassen?

    1. “Waarom vindt niemand de Tweede Kamer een stel digibetosaurussen omdat die hun wetten niet aanpassen?” Jaren geleden teste Wim Kok de stemwijzer. Hij pakte de muis en hield die tegen het scherm omdat hij dacht dat de muis zo werkte. Ik kan de getuigen er nog bij halen waartegen ik heb gezegd lag er maar om maar deze man met voor deze tijd trieste ICT kennis moet straks wetten voorstellen die invloed hebben op zaken waar hij geen enkel verstand van heeft.

      Er zijn wel degelijk uitspraken waarbij de rechter uitspraken doet waar als ICT professional/hobbyist je tewnen van krom trekken.

      Soms omdat twee partijen de zaken anders voorstellen en de rechter het onjuiste verhaal geloofwaardiger acht. (ken op dit moment alleen amerikaanse voorbeelden). Dit is natuurlijk een kwalijke zaak, want bij sommige zaken is het geen kwestie van geloofwaardigheid. Iets is waar of niet, hiervoor zou je dus een rechter met een gedegen kennis van technologie moeten hebben, die door de broodjes aap verhalen heen prikt.

      Soms omdat een partij een broodje aap verhaal verteld en de andere partij het niet betwist. Ik begrijp volledig dat een digibete rechter dan niet zijn mogelijkheid om zelf vragen te stellen gebruikt. Ik neem echter aan dat wanneer een dergelijke uitspraak wordt geciteerd het makkelijker is om die jurisprudentie te overrulen door dit punt wel te adresseren.

      Beide situaties pleiten echter wel om technische zaken door technisch kundige rechters te laten behandelen. Rechten combineren met een studie informatica, maar ja wie doet dat nu 🙂

      Maar zelfs dan, blijf je zitten met wetten die niet met de tijd mee gaan. Zoals al gezegd, vroeger was het heel logisch om telefoons en computers te onderscheiden. Dat is echter al jaren geen logisch onderscheid meer. Door verouderde wetten worden we dus wel gedwongen dat onderscheid te maken. Een logische stap zou zijn een wetswijziging door te voeren en voor telefoons hetzelfde als voor computers te laten gelden. Je wet gebruikt dan de algemeenste definitie en je hebt minder kans dat je hem snel weeer aan moet passen.

      Daarnaast is het voor telefoons simpeler om die 90% zakelijk gebruik aan te tonen. Bel gedrag kan je gewoon je rekeningen voor laten zien. Je stelt alleen de zakelijke e-mail in op je telefoon en internet gebruik beperk je als werkgever tot een beperkte data hoeveelheid, waarbij je meergebruik zelf moet betalen, of de zakelijke noodzaak aan moet tonen om het vergoed te krijgen.

      Voor laptops is dit een stuk lastiger, maar daar kan je in ieder geval als bedrijf voorkomen dat de werknemer zaken kan installeren. ALhoewel ik dit op de werklaptop tik door middel van PortableFirefox van een USB stick, dus helemaal werkt dit niet 😉

      1. “Waarom vindt niemand de Tweede Kamer een stel digibetosaurussen omdat die hun wetten niet aanpassen?” Jaren geleden teste Wim Kok de stemwijzer. Hij pakte de muis en hield die tegen het scherm omdat hij dacht dat de muis zo werkte. Ik kan de getuigen er nog bij halen waartegen ik heb gezegd lag er maar om maar deze man met voor deze tijd trieste ICT kennis moet straks wetten voorstellen die invloed hebben op zaken waar hij geen enkel verstand van heeft.

        off-topic misschien: Even ter verdediging van Wim Kok; dit was begin 1998. Ik denk dat er toen nog veel mensen nog geen gebruik maakten van de personal computer. Kijk als dat nu in 2005 zou gebeuren, dan zou ik het anders vinden, maar hier wil ik het nog wel opnemen voor de heer Kok.

        filmpje: http://www.dumpert.nl/mediabase/10692/724417d7/index.html

        (al wil dit niet zeggen dat het tegenwoordig uit is met digibete politici. Ik ben erg bang voor bijvoorbeeld een Ivo Opstelten en Fred Teeven die géén idee hebben waar ze over praten. Zie bijvoorbeeld dit filmpje van PowNews van Ivo Opstelten: https://www.youtube.com/watch?v=bpE7FkTxxWo)

    2. Volgens mij komt dat door deze passage in je stukje:

      Een mobiele telefoon kan ook onder deze omschrijving [van “computer”] vallen als de functie van telefoontoestel duidelijk ondergeschikt is aan andere functies, zoals telematica of dataverwerking (…) Pocket-PC’s, mini-notebooks en navigatie-apparatuur vallen niet onder het begrip communicatiemiddelen. Dergelijke apparatuur valt onder de regeling voor computers e.d. En op basis van die passages concludeert de rechter dat een telefoon een telefoon is als hij eruit ziet als een telefoon.

      Dat suggereert dat de rechter als een echte digibeet alleen naar de buitenkant van het apparaat heeft gekeken. Maar dat is niet zo: je samenvatting is nogal kort door de bocht. Het vonnis zegt dat het er om gaat te bepalen of een iPad primair is om te communiceren, en dan zegt het: een veeg teken is dat ziet het ding er al niet eens als een telefoon uitziet, maar daarna wordt wel degelijk nader ingegaan op de vraag of communicatie nu wel of niet het primaire gebruik is. En de conclusie is (terecht, naar mijn idee): nee, het is een computer waar je ook wel mee kunt communiceren, maar meestal wat anders mee doet.

  10. Dat riekt naar loon in natura, want zo’n iPad neemt iedereen natuurlijk mee naar huis om daar te gaan angrybirdsen tijdens de kerst.
    Ik zou hem op marktplaats te koop aanbieden om van het geld een echte tablet te kopen. Met Android erop. 🙂

    Maar goed, ik ben wel van mening dat deze rechter een oude definitie kent van communiceren. Want communiceren is allang niet meer alleen telefoneren. Ook SMS’en, Skypen en Whatsappen, Tweeten, email en Internet in het algemeen is ook een vorm van communicatie. De meeste tablets zijn bedoeld om te verbinden via het Internet met allerlei dienstverlenende servers. Dat kan Facebook zijn, of de bedrijfs-emails. Of misschien het Intranet van de werkgever. Hoe dan ook, het is communicatie. En dat er daarnaast stand-alone software op de tablets gedraaid kan worden is gewoon een bijkomstigheid. Een tablet zonder Wifi of 3G zal rond de kerstdagen nog niet eens aan de straatstenen verkocht kunnen worden. (Okay, misschien als boekensteun, als’ie dik genoeg is.) En okay, ik heb zo’n tablet zonder internet, maar noem het gewoon een digitale fotolijst. 🙂

    Maar is een iPad een telefoon? Niet echt, want telefonie is een functie op dat apparaat dat maar relatief weinig gebruikt wordt. Maar zijn telefoons nou vrijgesteld of zijn communicatie-apparaten vrijgesteld? In het laatste geval vind ik dat de iPad alsnog vrijgesteld zou moeten zijn…

    (Maar welke werkgever geeft zijn werknemers nou een iPad? Geef ze toch een echte tablet!)

  11. telefoon, internet en dergelijke communicatiemiddelen – niet zijnde computers en dergelijke apparatuur en bijbehorende apparatuur –, tenzij het zakelijke gebruik van meer dan bijkomstig belang is;

    Toch zegt deze zin ICT technisch meer, dan tegenover iemand die niet ICT technisch onderlegd is. (daar moet ik dan wel weer tegenover stellen, dat niet verwacht dat ze ook om die reden zo opgesteld zijn)

    niet zijnde computers en dergelijke apparatuur en bijbehorende apparatuur
    En datnspecifiek dit deel; Welke bijbehorende apparatuur is nodig voor een ipad? Want dit lijkt mij de omschrijving voor computer te zijn. Want logischerwijs is een ipad primair een communicatiemiddel.
    Een mobiele telefoon kan ook onder deze omschrijving [van “computer”] vallen als de functie van telefoontoestel duidelijk ondergeschikt is aan andere functies, zoals telematica of dataverwerking (…) Pocket-PC’s, mini-notebooks en navigatie-apparatuur vallen niet onder het begrip communicatiemiddelen. Dergelijke apparatuur valt onder de regeling voor computers e.d.
    Dat de rechter dit aanhaalt is heel leuk, want dit schakelt automatisch iedere smartphone uit en er zou dus belasting over betaald moeten worden. (tenzij er natuurlijk aangetoond wordt dat deze primair zakelijk wordt gebruikt.)

    Maar eerlijk is eerlijk, als rechter zou ik het ook heel lastig vinden een situatie als deze te beoordelen, met zulke verouderde regelgeving. Het feit dat de rechter in het voordeel van de belastingdienst oordeeld snap ik wel, het bedrijf wil gewoon dolgraag onder de heffing uitkomen, en interesteerd het hoe en wat waarschijnlijk niet eens.

  12. Nog even een leuke:

    Eerder deze week bleek dat een bedrijf niet zomaar een iPad mag geven aan een werknemer. Een 7 inch model is echter wel toegestaan, ook al kan die tablet precies hetzelfde. Dat meldt Webwereld na navraag bij de Belastingdienst. … De Belastingdienst stelt nu dat 7 inch-tablets wel zonder belasting verstrekt mogen worden. Ook al kunnen de apparaten precies hetzelfde of kan er geen simkaart in de kleinere tablet geplaatst worden. Bij het uitdelen van een iPad Mini, van 7,9 inch, moet wel weer belasting betaald worden.

    bron: http://www.nu.nl/gadgets/2976050/werkgever-mag-kleine-tablet-wel-zonder-heffing-verstrekken.html

  13. Dat kamerleden zelf wetten opstellen is uitzondering. Daar heeft elk departement zo zijn eigen ambtenaren voor. Vraag zou dus moeten zijn of die nog begrijpen waar het om / over gaat. Als de kennis te beperkt is, helpt het te rade gaan bij anderen, collega’s of elders (dit blog 😉 ) Speelt weer wel mee dat diezelfde mijnheer Kok die hier werd aangehaald, ooit heeft beslist dat ambtenaren niet zomaar met kamerleden mogen gaan praten …

    En ja een iPad is m.i. een computer, en daarom gebruik ik die van mijn werk ook vooral voor mijn werk. En als telefoon heb ik een Siemens, daar kan ik alleen mee bellen.

    1. Touché ! Wat er volgens mij vaak bij inschiet bij die rechters, wat mist in de afweging, is het gebruik, motief, methode(s).

      Ik blijf er bij dat mijn oma een erg dure voip telefoon heeft. Een touch all in one die met skype opstart en verder doet ze er niets mee. Dat het ook een computer is, zo gebruikt ze hem niet. Daarbij kan men van elk zwaar onderwerp wel een wapen maken, toch mogen we , om maar wat te noemen, in auto’s rijden.

    2. Nee, dat maakt niet uit want dan is de functie van het bellen nog steeds ondergeschikt aan de andere functies. En dat is ook zo bij de computer van B z’n oma.

      Als ik een auto voor mijn deur wil zetten en gebruiken als plantenbak moet ik toch echt BPM betalen en waarschijnlijk ook wegenbelasting, ook al rijd ik er nooit een meter in.

      1. Het leven is vol keuzes, welke men maakt , kan als gevolg internering hebben. Zo ook met functies. Een auto en plantenbak liggen ver uit elkaar. Een pc daarentegen, personal, computer, kan dienen als diverse apparaten. Game ‘console’ Server voor brieven voip telefoon mail server download en distributie van muziek in horeca e.d. gelegenheden…

        etc enz.

        De gebruiker koopt, betaalt en bepaalt.

      2. Als je een plantenbak van je auto maakt dan kun je hem gewoon laten uitschrijven, waarna je er ook niet meer in mag rijden. Maar dan betaal je geen BMP meer. Als je hem twee jaar later dan weer schoonmaakt en rijklaar maakt kun je hem weer opnieuw laten inschrijven. Je moet wel enige moeite doen, maar als je belooft om niet op de openbare weg te rijden met je auto dan kan deze uitgeschreven worden. Dit is vooral populair onder verzamelaars van klassieke en/of waardevolle auto’s die deze sowieso niet gebruiken om over de weg te rijden. Op een circuit mag het dan weer wel, maar naar het circuit rijden mag niet. (Maar weer wel door hem op een oplegger te plaatsen en zo naar het circuit te rijden.)

        De telefoonhouder voor een iPad is eigenlijk hetzelfde. Het geeft aan dat de iPad bedoeld is om als telefoon gebruikt te worden.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.