“Torrents zijn een mensenrecht”

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft een uitspraak gedaan die stelt dat het auteursrecht indruist tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, riep GeenStijl vrijdag. Ze verwijzen naar een blog van Rick Falkvinge, piratenpartijoprichter, die spreekt van een “direct conflict” tussen het auteursrechtmonopolie en de mensenrechten waardoor niemand zou mogen worden veroordeeld bij de rechter voor enkel het schenden van auteursrechten. Ook de juridische bloggers van ECHR blog vinden het een opsteker.

Het hoogste mensenrechtenhof deed uitspraak in de zaak Donald vs. Frankrijk (36769/08). Een aantal modefotografen had foto’s gepubliceerd van een modeshow, en het modehuis maakte bezwaar omdat ze auteursrecht op de kleding claimde (dat kan, op zich). Het beroep op citaatrecht en het mogen reproduceren van werken als deel van het nieuws werd tot aan het hoogste Franse Hof afgewezen. Daarop stapte men naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: hier werd toch de vrijheid van informatie garen geschonden?

Die informatievrijheid is een grondrecht, een mensenrecht, en iedere inperking daarvan moet aan drie eisen voldoen: 1) een wettelijke basis hebben, 2) een legitiem doel dienen en 3) noodzakelijk zijn voor dat doel, oftewel proportioneel handelen opleveren. Die wettelijke basis is er bij een auteursrechtclaim, en dat het een legitiem doel dient dat staat ook wel vast. Auteursrechten zijn namelijk óók (soort van) een mensenrecht, beter gezegd een stukje ‘eigendom’ in de zin van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (Anheuser Busch-arrest). Hoewel volgens datzelfde verdrag ook pensioenaanspraken ‘eigendom’ zijn, dus of je daar nu écht uit moet afleiden dat auteursrecht==eigendom, weet ik niet. Maar goed, het Europese Hof doet het dus we zullen wel mee moeten.

Komen we bij de noodzaak oftewel proportionaliteit. Een maatregel kan in de wet staan en legitiem zijn maar tóch te ver gaan. Heel internet afschaffen bijvoorbeeld vanwege één inbreukmakende foto gaat te ver, maar één site-eigenaar opdragen die foto te verwijderen moet geen probleem zijn. In essentie komt dit criterium neer op een belangenafweging: hoe belangrijk is het voor de verspreider van de foto’s om dat te moeten doen en hoe belangrijk is het voor de rechthebbende om daartegen op te kunnen treden. (Vergelijk de discussie vorige maand over schotelantennes versus eigendom.)

De foto’s in dit geval hadden eigenlijk alleen een commercieel doel, en dergelijke uitingen worden al snel als minder belangrijk gezien dan inhoudelijk relevante meningen. Daarbij komt dat wanneer het gaat om een botsing tussen grondrechten (‘eigendom’ en uitingsvrijheid) de rechter een brede mate van eigen inzicht (“margin of appreciation”) mag gebruiken. Hij mag niet zomaar besluiten “auteursrecht wint het altijd” (of juist “torrenten moet altijd kunnen”) maar zodra hij iets van een inhoudelijke afweging neerlegt, is het al snel goed van het Hof.

De cirkelredenering waar Falkvinge bang voor is (“wetten handhaven is noodzakelijk dús elke auteursrechthandhaving is legaal”) gaat er niet komen maar het is wél goed denkbaar dat de afweging in de toekomst tóch in het voordeel van auteursrechthandhavers gaat uitpakken. En dat komt omdat zij wél een stevig inhoudelijk argument hebben, namelijk gemiste inkomsten. “Gewoon willen downloaden”, “het zijn dinosaurus-businessmodellen” of zelfs “ze zijn te duur” is niet genoeg als tegenargument. Heel misschien is het herpubliceren van weeswerken of het torrenten van hele oude films nu te rechtvaardigen: als we dat niet doen dan verliest de wereld toegang tot deze werken. Dát klinkt wel als een stevig belang.

Overigens is dit niet de allereerste keer dat auteursrechtinbreuk wordt gerechtvaardigd met een beroep op de uitingsvrijheid. De hele rechtspraak rond linksites, torrentsites en dergelijke is ervan doordrongen, met name omdat er eigenlijk geen ander argument is. Het is wel nieuw dat deze hoogste rechter nu zo expliciet zegt dat die belangenafweging zo moet worden gedaan, maar op zich zie je ook die afweging steeds terugkomen in onze rechtspraak. Neem het XS4All/Ziggo-vonnis:

Voor zover die abonnees van plan waren om via The Pirate Bay illegaal materiaal te gaan uitwisselen en daarbij inbreuk te maken, is dat geen rechtens te respecteren belang. … Dat beperkte belang [op toegang tot legaal aanbod op TPB] weegt niet op tegen de bescherming van de partijen die bij Brein zijn aangesloten tegen de in aantal omvangrijke inbreuken op hun rechten via The Pirate Bay die door toewijzing van de blokkade kunnen worden voorkomen.

Of je het nu eens bent met de redenering an sich, dit is het soort redenering dat nodig is om te bepalen of de blokkade “noodzakelijk” is. En met de platitude dat uitingsvrijheid een grondrecht is, kom je er niet. Auteursrecht is dat óók,en waarom moet dat wijken voor de uitingsvrijheid?

De enige case waar dit daadwerkelijk in het voordeel van de uitingsvrijheid uitpakte, was de Scientology-zaak. Daar moest het auteursrecht wijken, omdat het belang om kritiek op de Scientologybeweging uit te kunnen oefenen (en onderbouwen met citaten uit Scientology-copyrighted stukken) een zwaarwegende maatschappelijke kwestie was. Maar daaruit concluderen dat dus torrentsites ook mogen, gaat te ver.

Een argument waar ik dan wél wat in zie, is als volgt: de maatregel moet noodzakelijk oftewel proportioneel zijn, en dat betekent dat als er twee maatregelen zijn die hetzelfde doel bereiken, degene gekozen moet worden die de minste schade aan de uitingsvrijheid oplevert. Een uiting onder voorwaarden toestaan doet minder schade dan die uiting verbieden, dus dat geniet de voorkeur. Oftewel: sta torrenten toe maar verplicht torrenters tot betaling van een redelijke vergoeding.

Arnoud

76 reacties

  1. Dit wordt een heel aardige, want daarmee wordt impliciet de “noodzakelijk voor een democratische samenleving” test op het hele auteursrecht gelegd. Dat betekend dat je moet aantonen (en niet alleen maar claimen) dat een auteursrecht essentieel is voor de democratische samenleving. Nu zal dat tot op zekere hoogte wel te doen zijn, maar zeker voor de huidige excessen van het auteursrecht (te weten de extreem lange duur en de steeds verder gaande inbreuk op de mogelijkheden tot privécommunicatie) is dat zeker niet het geval. Ik ben er van overtuigd dat er geen enkele rationele rechtvaardiging is voor een auteursrecht dat langer duurt dan zo’n 15 jaar, dus lijkt het me aardig als een keer iemand de weg naar dit hof weet te vinden voor een veroordeling voor een inbreuk op een ouder auteursrecht.

    Het huidige auteursrecht is disproportioneel, omdat het veel meer verbiedt dan voor het doel ervan noodzakelijk is. Dat doel is het bevorderen van culturele en wetenschappelijk producties door auteurs een bescherming te bieden waardoor zij hun initiële investering kunnen terugverdienen, maar ook daarover wordt vaak (doelbewust?) verwarring geschapen. Ik hoor regelmatig dat het auteursrecht er is om de rechten van een auteur te beschermen, maar dat is een rare cirkelredenatie, omdat pas door het instellen van het auteursrecht die rechten zijn ontstaan.

    Opmerking: het auteursrecht is wat mij betreft zeker geen grondrecht.

    1. Ik ben het met je eens dat het uitbatingsrecht van het auteursrecht (het exclusief recht om kopieën te maken) geen grondrecht is, het is een economische regeling. Daarentegen zitten er aan de morele rechten van het auteursrecht wel aspecten van grondrechten, zoals het recht om als auteur van een werk genoemd te worden en het recht om bezwaar te maken tegen “verminking” van een werk. Een belangrijke vraag is hoe je in het civiele recht een schending van een grondrecht effectief aanpakt, daar de schade van inbreuk veelal niet te kwantificeren is.

      1. morele rechten is een rare term of kromme vertaling uit het Frans (droit moral), en komen het dichtst bij wat het merkrecht, wat ook een handelsregeling is. Het lijkt me dan ook beter daar dit dan maar daar onder te brengen. Daarnaast zitten er dingen in die zouden moeten helpen tegen plagiaat, die gewoon onder het kopje oplichting horen te vallen. Verder vindt ik niet dat een architect het recht moet hebben om in lengte van jaren voor te schrijven in welke kleur je je kozijnen mag schilderen en andere idioterieën die hieruit voortvloeien.

    2. Zo is het wel vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (niet zo expliciet in de Europese Verklaring). Artikel 27.2:

      Een ieder heeft het recht op de bescherming van de geestelijke en materiële belangen, voortspruitende uit een wetenschappelijk, letterkundig of artistiek werk, dat hij heeft voortgebracht.
      Het huidige auteursrecht is disproportioneel, omdat het veel meer verbiedt dan voor het doel ervan noodzakelijk is. Dat doel is het bevorderen van culturele en wetenschappelijk producties door auteurs
      Het doel van de auteursrecht is weerslag te geven aan het het filosofische concept dat gedachten niet overdraagbaar zijn en dat het intellectueel bezit dus altijd bij de auteur blijft, ook als de fysieke objecten die voortvloeien uit die gedachten wel overdraagbaar zijn. Een boek of een lp kan je verhandelen, een roman of een sonate niet. Zoals Immanuel Kant al uitlegde:
      There seems, however, to be an impression that there is a sort of common right to print and publish books; but the slightest reflection must convince any one that this would be a great injustice. The reason of it is found simply in the fact that a book, regarded from one point of view, is an external product of mechanical art (opus mechanicum), that can be imitated by any one who may be in rightful possession of a copy; and it is therefore his by a real right.

      But, from another point of view, a book is not merely an external thing, but is a discourse of the publisher to the public, and he is only entitled to do this publicly under the mandate of the author (praestatio operae); and this constitutes a personal right. The error underlying the impression referred to, therefore, arises from an interchange and confusion of these two kinds of right in relation to books.

      1. Dat hele filosofische concept verwerp ik als een dogma dat geen enkele basis heeft in de waarneembare wereld. Uiteindelijk moet wetgeving gebaseerd worden op rationele principes waarover een concensus kan bestaan, en dat geldt voor dit concept dit zeker niet.

      2. Nu ben ik niet erg gecharmeerd van exacte de vorm van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (het had zoveel beter gekund), maar dat terzijde staat er meteen voor die clausule, in 27.1:

        Een ieder heeft het recht om vrijelijk deel te nemen aan het culturele leven van de gemeenschap, om te genieten van kunst en om deel te hebben aan wetenschappelijke vooruitgang en de vruchten daarvan.

        Heerlijk hoe tegenstrijdig dat is met lid 2.

      3. Het doel van de auteursrecht is weerslag te geven aan het het filosofische concept dat gedachten niet overdraagbaar zijn

        Wat doen we hier op dit blog? We proberen onze gedachten over te dragen op anderen. (En ik heb de impressie dat het mij regelmatig lukt om de andere posters te bereiken.)

        Een andere uitspraak die bij mij is blijven hangen: “I could see that far because I stood on the shoulders of giants.” Voor mij is dat een indicatie dat in wetenschap en kunst een heleboel werk geïnspireerd wordt door het werk van voorgangers. Als we Kant letterlijk interpreteren zou de filosofie tot stilstand komen omdat niemand de woorden van Kant mag gebruiken om de positie die Kant inneemt te bekritiseren.

  2. Oftewel: sta torrenten toe maar verplicht torrenters tot betaling van een redelijke vergoeding.

    Dat is een beetje het dilemma niet. Die redelijke vergoeding kan feitelijk alleen als algemene heffing, omdat het nauwelijks te volgen is wie wat up- of download. Dan krijg je een variant op de thuiskopie heffing. Als ik dan zie dat ik die op iedere aangeschafte DVD-R(W)/BD-R moet betalen, terwijl ik die feitelijk alleen gebruik om een backup van mijn eigen foto verzameling te maken, dan is dat ook niet ideaal. Voor DVD-R is de heffing meer dan de totale prijs zonder heffing, het lijkt wel benzine.

    De heffing op harddisks die niemand wil, die snap ik dan weer wel. Het eerste wat ik doe met mijn aangeschafte DVDs, Blu-rays en CD’s is rippen en op Harddisk zetten. De originelen gaan in hun hoesje in de kast en komen er nauwelijks nog uit. Dan komen er ook geen krassen op. Voor dit soort thuiskopien is die heffing ook bedoeld.

    Het dilemma is dat er voor iedere mij er wel iemand is die zijn films en muziek juist op schijfjes brand en zijn harddisks niet hiervoor gebruikt. Dus wat je ook doet, er betalen mensen ten onrechte.

    Het zelfde probleem is er als je sharen helemaal gaat legaliseren tegen een algemene belasting die onder de auteurs wordt verdeeld. Dan betalen er mensen mee die geen enkele interesse hierin hebben.

    En dan hebben we het nog niet gehad over hoe je die heffingen dan ook eerlijk verdeelt onder de juiste auteurs. En dat wat veel mensen een redelijke vergoeding vinden volkomen los staat van wat de industrie een redelijke vergoeding vindt.

    In dat opzicht is het grappig te constateren dat er veel ophef is over de salarissen van bankiers en ambtenaren die meer dan de ‘balkenende-norm’ verdienen. Maar dat films maken tegenwoordig tientallen miljoenen kost die voor een groot deel naar de acteurs gaan heeft niemand het over. De industrie roept dat ze die prijzen moeten vragen om winst te maken. Maar als ze normale salarissen betalen kan dat veel goedkoper. Maar blijkbaar gunnen we in Nederland sterren het inkomen wel, maar de ‘gewone man’ niet. Beetje dubbel?

    1. De beheerders/eigenaars van torrent trackers en usenet-servers kunnen prima zien wie wat download. Leg de rekening bij deze partijen neer en laat het aan hen over die kosten door te berekenen naar hun klanten.

      PB: Film xyz is 50.000 keer gedownload deze maand MPAA: Die film kost deze maand 25 euro, 25 x 50.000 is 1.250.000. Binnen 2 weken betalen.

      Op die manier betalen alleen de gebruikers. Eerlijker kan het niet.

          1. Apple doet mij een aanbod waartegen ik kan zeggen “te duur”. Ik hoef geen iPhone te kopen tegen de prijs die Apple wil hebben, ik kan ook tweede hands kopen.

            Het grote probleem is dat heel veel van wat er op torrentsites te vinden is, gewoon niet in de handel beschikbaar is (of niet in het aangeboden formaat.) Hoe kan de MPAA zeggen dat film X in mp4 formaat een bepaald bedrag waard is als het legaal nog niet als mp4 beschikbaar is?

            Twee grote problemen met Patrick’s voorstel: rechtsonzekerheid (de kosten van een transactie worden eenzijdig achteraf bepaald) en geen stimulans voor het snel uitbrengen van redelijk geprijsde versies van werken.

            1. Het grote probleem is dat heel veel van wat er op torrentsites te vinden is, gewoon niet in de handel beschikbaar is (of niet in het aangeboden formaat.)
              Als je kijk naar download volumes valt dat wel mee. Ik durf te stellen dat 95% van de illegale verspreidingen via torrent zaken betreffen die wel ook op legale wijze verkrijgbaar zijn.
              Voor andere niet verkrijgbare werken zou je een lage generieke vergoeding kunnen instellen waarmee je dan auteurs deels kan compenseren (mits ze hun originele werk weer in roulatie willen brengen)

        1. Ik ging in het voorbeeld uit van een nieuwe film in hoge kwaliteit. Een oudere film in lage kwaliteit zou veel minder waard zijn. Maar uiteindelijk veranderd dat weinig, slechts een paar extra rijen in een spreadsheet.

    2. Dan betalen er mensen mee die geen enkele interesse hierin hebben.

      Dat geldt voor zoveel belastingen en verzekeringen. Als inwoner van het Noorden van het land betaal ik via de wegenbelasting mee aan de uitbreiding van het wegennet in de Randstad. Ik heb daar geen belang bij. Als ongetrouwde man heb ik er geen belang bij dat er een kraamzorgvergoeding in de zorgverzekering zit of dat de kinderopvang door het rijk wordt gesubsidieerd. Toch betaal ik er aan mee.

        1. Ik vind het wel een zinvolle vergelijking. Je kunt het maken van intellectuele werken zien als een soort publieke voorziening, net zoals het aanleggen van wegen. Na voltooiing van het werk kan (maar hoeft niet) iedereen er van profiteren.

          Ontwikkeling van wetenschap op universiteiten is net zo iets. Ook dat is productie van intellectuele werken, waar iedereen (in theorie) toegang toe krijgt.

          1. Dan kan je dat zelfde zeggen over voedsel, huisvesting, mijn auto, kleding, etc. Volgens mij gaan we dan richting het communisme.

            Daarbij hebben we het hier voornamelijk over buitenlandse cultuur (Hollywood films, UK/USA muziek) en niet over Nederlandse cultuur.

            1. Tja, er is een essentieel verschil tussen schaarse[*] goederen (zoals voedsel) die na een keer gebruik op zijn, dingen die je kunt delen (zoals het gebruik van een weg) maar nog steeds een investering vragen en “intellectueel eigendom” dat zich zonder wettelijke regelingen vrij zou verspreiden. Dat fundamentele verschil betekent wel dat we “intellectueel eigendom” anders kunnen bekijken dan bezit van schaars goed.

              Een andere vraag is “Waarom is de Nederlandse markt overspoeld met Amerikaanse ‘cultuur’?” Komt dat omdat de grote uitgevers in Amerikaanse handen zijn?

              1. Er lopen nu twee discussies door elkaar. De stelling was of je een algemene heffing zou moeten hebben ter vergoeding van het downloaden. Ik vind dat het mee betalen aan buitenlandse cultuur op geen enkele wijze vergeleken kan worden met Nederlandse wegen of onze gezondheidszorg.

                De meeste films zijn engels omdat films heel erg duur zijn om te maken en de kans groot is dat je je geld niet meer terug verdiend. Een film als Nova Zembla kostte 7 miljoen en dat ging niet grotendeels op aan miljoenen salarissen van de acteurs of filmbazen. Als zo’n investering niet kan worden beschermd zal dat dus niet meer gemaakt kunnen worden.

                Waarom mag een bakker wel z’n geld verdienen met het maken van brood maar mag dat plotseling niet meer als het digitaal is? En waarom eist niemand dat de bakker z’n brood tegen kostprijs verkoopt?

                1. @N.P.:

                  Er lopen nu twee discussies door elkaar. De stelling was of je een algemene heffing zou moeten hebben ter vergoeding van het downloaden. Ik vind dat het mee betalen aan buitenlandse cultuur op geen enkele wijze vergeleken kan worden met Nederlandse wegen of onze gezondheidszorg.
                  Hoe zie jij dat “meebetalen aan buitenlandse cultuur”, moetn we dat doen of juist niet? Wat zou jij voorstellen en wat zijn jouw argumenten voor of tegen?
                  De meeste films zijn engels omdat films heel erg duur zijn om te maken en de kans groot is dat je je geld niet meer terug verdiend. Een film als Nova Zembla kostte 7 miljoen en dat ging niet grotendeels op aan miljoenen salarissen van de acteurs of filmbazen. Als zo’n investering niet kan worden beschermd zal dat dus niet meer gemaakt kunnen worden.
                  Een film hoeft helemaal niet zo duur te zijn om te maken (vraag maar eens aan een student van de filmacademie.) Het is zo vreselijk jammer dat je een in eigen beheer gemaakte film niet de bioscopen in krijgt omdat die in handen zijn van de filmuitgevers. (Misschien als je ze de film gratis geeft en zelf alle reclame betaalt.)
                  Waarom mag een bakker wel z’n geld verdienen met het maken van brood maar mag dat plotseling niet meer als het digitaal is? En waarom eist niemand dat de bakker z’n brood tegen kostprijs verkoopt?
                  ZUCHT Heb je ooit digitaal brood gezien? Lees schaarste (economisch begrip). Daarna kunnen we gaan praten over de economische theorie van prijsstelling in een markt met vrije competitie en waarom een brood daar een bepaalde prijs moet hebben, terwijl in een competatieve markt de prijs van een kopie van een werk naar nul gaat.

                  1. Als je wilt weten wat ik vind over een algemene heffing kan je beter eerst even de discussie lezen voordat je er op reageert.

                    De vergelijking met van een Hollywood film met een van de filmacademie is wederom erg simplistisch. Als ik je nog uit moet leggen dat zelfs een film van de filmacademie minimaal 20k kost en dat alle medewerkers daar gratis aan werken dan zie je wellicht dat er een overeenkomst is met de bakker die ook niet gratis werkt maar misschien wel een paar bakker-studenten gratis opleidt. Als alle medewerkers van een filmacademie film gewoon betaald zouden worden en ook alle andere zaken gewoon voor marktconforme prijzen afgenomen moeten worden, kom je al snel op een budget van 50-100k voor een filmpje van 20-25 minuten.

                    Als jij een film kan maken die het waardig is om in de bioscoop te laten draaien en daarbij ook nog een adverteer budget hebt om de mensen naar de bioscoop te lokken dan weet ik zeker dat je film in vele zalen te zien zal zijn. Helaas is daar (veel!) geld voor nodig.

                    Een ZUCHT getuigt wat mij betreft van erg weinig respect én van het totale gebrek aan tegenargumenten. Digitaal brood bestaat niet maar de vraag waar je geen antwoord op geeft is waarom iemand wel geld mag verdienen met een fysiek product maar niet met een digitaal product.

                    De term schaarste ken ik, en als je zo economisch onderlegd bent, zou ik verwachten dat je snapt dat de kostprijs van een product uit meer bestaat dan de kostprijs van de grondstoffen…..

                    Leg me nu eens uit waarom een muzikant of filmmaker niet betaald mag worden voor dingen die hij maakt? En waarom jij vindt dat je blijkbaar het recht hebt om dit gratis te mogen consumeren?

                    1. Natuurlijk mag een dienstverlener een vergoeding vragen voor zijn werk. De vraag is -voor mij- denk ik eerder waarom die vergoeding gelieerd moet zijn aan het kopiëren of verspreiden van het eindresultaat. Een digitaal ‘product’ voelt toch wezenlijk anders dan een brood.

                      Het is misschien wat gezocht, maar waarom heeft mijn loodgieter geen recht op 25 cent voor elke keer dat ik de WC doortrek? De beste man heeft keurig werk verricht, maar meer dan uurtje/factuurtje + materialen zat er niet in voor hem. Terwijl de fotograaf die mijn WC fotografeerde (oké het is écht gezocht) wel degelijk per kopie van zijn eindresultaat mag factureren.

                      1. Er wordt volgens mij een hoop op elkaar gegooid. Een fotograaf die in jouw opdracht een foto maakt van jouw WC heeft wat mij betreft al betaald gekregen voor zn werk en hoeft dus geen vergoeding meer te krijgen. Wat mij betreft mag jij die wel krijgen omdat jij betaald hebt.

                        Als een fotograaf op eigen kosten 1000 wc’s gaat fotograferen in de hoop dat hij daar geld mee kan verdienen, snap ik niet dat je vIndt dat je dat maar gratis mag gebruiken omdat het gratis te kopieren is.

                        Als een beeldhouwer voor 2.000 euro een mal laat maken om zn beeld in brons te kunnen laten gieten, mag ik dan zijn mal gratis gebruiken (op momenten dat hij het niet gebruikt)? Hij verliest niets en heeft na afloop precies wat hij daarvoor ook had?

                        Mag ik een kopie van jouw juridische generators zodat ik die op mijn site mag zetten? En waarom wil jij voor elk document wat er uit komt betaald worden terwijl het er gratis uitkomt (schaarste ?).

                        Er is een hoop mis met Ie en dat wordt voor een groot deel erger gemaakt door de entertainment lobby en de Getty’s maar de ‘free riders’ helpen niet echt mee aan een constructieve oplossing.

                      2. En Arnoud, de fotograaf mag nog geld vragen voor de foto’s van je oude WC, jaren nadat jij een nieuwe WC hebt laten inbouwen.

                        @N.P.:

                        Als je wilt weten wat ik vind over een algemene heffing kan je beter eerst even de discussie lezen voordat je er op reageert.
                        Ik heb jouw “bijdragen” bij dit artikel nogmaals allemaal gelezen en in mijn woorden samengevat is jouw positie: “De downloader moet maar betalen en de prijs die [auteursrechthebbende] vraagt is per definitie redelijk.” Ik vermoed sterk dat ik nuances gemist heb, maar je hebt alle mogelijkheid om jouw positie hieronder te verduidelijken.

                        Een “goedkope” film hoeft minder inkomsten te genereren dan een grote productie, maar dat betekent dat je er bij de bioscopen (dat zijn allemaal ketens) er niet zomaar tussenkomt. Die willen films waarvoor ze miljoenen aan omzet kunnen budgetteren.

                        Over het “digitale brood”, je zegt zelf in een andere post:

                        Elke vergelijking met de echte wereld gaat mank
                        Kom dan niet met deze onzin-analogie. Ideeën zijn van nature vrij (in de economische betekenis), iedereen kan ze genereren en er zijn genoeg ideeën om er geen prijs aan te willen hangen.
                        Leg me nu eens uit waarom een muzikant of filmmaker niet betaald mag worden voor dingen die hij maakt? En waarom jij vindt dat je blijkbaar het recht hebt om dit gratis te mogen consumeren?
                        Ik heb dat nooit beweerd. Ik vind dat muzikanten en filmmakers een redelijk inkomen verdienen; ze verdienen het in ieder geval niet om uitgeknepen te worden door de platenmaatschappijen en filmuitgevers. Ik vind het voor de wereldwijde markt in muziek bedenkelijk dat die gecontroleerd wordt door maar 5 uitgevers. Wat betekent dat voor de keuze van de consument, de prijs die aan de consument gerekend wordt en de contractvoorwaarden van de gemiddelde artiest? Het mag niet jouw insteek zijn, maar ik kijk met een oog naar de economische aspecten van het auteursrecht en met het andere oog naar toegankelijkheid van cultuur. De positie van “gevestigde machten” is in de discussies nu niet van belang.

                        Edit:

                        Er is een hoop mis met Ie en dat wordt voor een groot deel erger gemaakt door de entertainment lobby en de Getty’s maar de ‘free riders’ helpen niet echt mee aan een constructieve oplossing.
                        N.P., kom met jouw suggestie voor een oplossing, ik ben het compleet eens met je klacht!

                        1. Als je een serieuze discussie wilt laat dan je zucht achterwege en noem mijn bijdragen geen “bijdragen”!

                          Je samenvatting klopt redelijk. Als jij de nieuwe James Bond wilt zien mag de filmmaatschappij daar de prijs voor vragen die ze willen (vooraf!). Of dat na een x-periode nog mag is een ander verhaal. Net als Arnoud zelf zn prijs voor de automatisch gegenereerde documenten mag bepalen.

                          Jij vergelijkt een idee met een film maar een film is wel degelijk een product wat gemaakt is en niet slechts een idee. Een idee is gratis, een gemaakte film niet, zelfs een low budget film niet.

                          Wat mij betreft zijn vrijwel alle oplossingen beter dan de oplossingen van de free riders. Zoals eerder geopperd zou je op basis van de poortnummers een vergoeding per GB kunnen betalen. Dat kan je op allerlei manieren fine tunen. Een vergoeding op hard disks of lege DVD slaat nergens op, net als geen vergoeding.

                          1. N.P., dank je voor je laatste bijdrage, jouw mening is een stuk helderder nu.

                            Waar je zegt “een film is een product”, ben ik het met je eens wanneer je praat over de gepigmenteerde rol plastic. De rol plastic is een goed, kan opgepakt worden, enz. Het normale eigendomsrecht doet prima dienst waar het gaat om filmrollen. Aan de andere kant is er “een film is een werk”, daarbij praten we over het “pigmentpatroon” op de rol plastic. Een patroon dat digitaal te lezen is en (met wat computermagie) op een plastic schijfje (DVD) gezet kan worden. Auteursrechtelijk gezien gaat het bij het schijfje en de rol om hetzelfde werk, terwijl het eigendomsrechtelijk verschillende objecten zijn.

                            Ik weet dat de uitgevers heel graag beide aspecten door elkaar laten lopen: “Downloaden is diefstal”, “You wouldn’t download a car!” (Domkop, een auto downloaden is fysiek onmogelijk.) Als wiskundige stel ik er prijs op als in de discussie duidelijk gemaakt wordt wat er precies bedoeld wordt met een woord dat op meer manieren geïnterpreteerd kan worden. De juristen die ik ken trouwens ook, al gebruiken zij soms een ander woordenboek!

                            Mijn eerste suggestie om de pijn van het auteursrecht te verzachten is de duur aanzienlijk te reduceren; maar dat neemt het fundamenteel-economische probleem niet weg. Het auteursrecht geeft een economisch alleenrecht (monopolie) en de mededingingstheorie zegt dat monopolies slecht zijn. Aan de andere kant wil ik geen BKR-achtige regeling optuigen om artiesten te betalen voor werk dat in een archief verdwijnt. Dwanglicenties kunnen een oplossing zijn, maar hoe dat voor de artiest gaat uitpakken met het huidige uitgeverskartel?

                            1. Dan is mijn mening toch nog niet helemaal duidelijk want ik vind dat je ook niet gratis een film mag downloaden. In het kort komt het er op neer dat ik vindt dat als je een investering doet, dit beschermd moet (kunnen) worden. Wat mij betreft op een soortgelijke manier als een databank. Als je een substantiële investering ergens in doet is dat van jou en mag jij dus bepalen wat er mee gebeurd.

                              Nogmaals, als ik een foto laat maken is die foto van mij en mag ik bepalen wat ik er mee doe. Datzelfde geldt voor een film, software en fysieke producten. Natuurlijk moet de duur hiervan ernstig verkort worden maar kan dit weer verlengd worden door nieuwe (substantiële) investeringen. Als jij elke 5 jaar een nieuwe James Bond film uit brengt dan is wat mij betreft het concept James Bond beschermt en blijft dat zo totdat je stopt met de investeringen. Dit geldt dan niet voor de oudere films maar wel voor het concept. Er mogen dus geen nieuwe James Bond films door iemand anders gemaakt worden.

                              Na afloop van je rechten zou er wellicht nog iets van een cool-down periode mogen zijn waarbij je nog een tijdje recht blijft houden op een kleine vergoeding per verkocht product (bijv. € 1 voor een film, €0,10 voor een liedje, x% van de gem. verkoopwaarde). Ondertussen is het dan niet meer mogelijk om anderen te verbieden er iets mee te doen (mits die kleine vergoeding betaald wordt).

                              Of auteursrecht een monopolie veroorzaakt hangt natuurlijk voornamelijk af hoe je de markt definieert.

                              @Arnoud: Wil je voor mij nog eens reageren op wat volgens jou het verschil is tussen de fotograaf die voor elke foto een vergoeding wil hebben en jouw generators?

                              1. @N.P.:

                                In het kort komt het er op neer dat ik vindt dat als je een investering doet, dit beschermd moet (kunnen) worden. Wat mij betreft op een soortgelijke manier als een databank.
                                Dus, als ik investeer in een slagboom over de A13 mag ik bepalen dat jij geen gebruik meer mag maken van die snelweg. Die investering in de slagboom moet toch beschermd worden en ik moet gewoon tol kunnen heffen! Eigenlijk is dat wat het databankenrecht doet, het geeft de maker van een databank het recht tol te heffen over informatie die in veel gevallen gratis beschikbaar is; wat dat betreft vind ik het databankenrecht een gedrocht en een grotere beperking van de vrijheid van meningsuiting dan het auteursrecht.

                                Ik mis wat je bedoelt te zeggen in het middendeel van je argument, bedoel je foto als object of foto als werk? Wat voor soort bescherming, auteurs- of eigendomsrechtelijk? Je suggereert ook iets merkenrechtelijks…

                                Of auteursrecht een monopolie veroorzaakt hangt natuurlijk voornamelijk af hoe je de markt definieert.

                                Citeren uit de auteurswet (artikel 1):

                                Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.
                                Ik vertaal dit naar “Het auteursrecht is het monopolierecht van de maker van een werk [enz.]”. Te vaak (school- en studieboeken) heeft de koper geen keus.

                                1. Als jij besluit om de A99 aan te leggen dan mag je daar wat mij betreft tol heffen. Net als dat je nu een hek om je tuin mag zetten en ook geld mag vragen aan iedereen die naar binnen wil. (Je voorbeeld over een slagboom over de A13 hoef ik niet serieus te beantwoorden toch?).

                                  Het databankenrecht verbiedt jou helemaal niet om al die gratis gegevens zelf te verzamelen, in een database te stoppen en deze te gebruiken. Het verbiedt je alleen om deze gegevens een-op-een te kopiëren van degene die wel de moeite heeft genomen om ze te verzamelen. Wederom een staaltje van free riden wat mij betreft.

                                  En stop eens met alles op inperking van de vrijheid van meningsuiting te gooien (net als gooien met censuur bij inbreuk op auteursrecht). Dit heeft echt helemaal niets met vrijheid van meningsuiting te maken!

                                  In deze discussie bedoel ik met films, muziek, etc het werk. Nooit het fysieke product omdat dat al beschermd is. Of wil je dat ook graag zo maken dat alles van iedereen is?

                                  Op die manier is natuurlijk alles een monopolie. Zo heb ik een monopolie over mijn tuin, jij over jouw computer, Apple over de iPhone en mijn bakker over zijn tompoezen. In werkelijkheid gaat het er natuurlijk over of er keuze is. Voor films, muziek, etc (let op: het werk, niet het plastic!) is er voldoende keuze dus kan je nauwelijks over een monopolie spreken. Heel misschien kan je spreken over een oligopolie maar zelfs dat is erg twijfelachtig.

                                  1. N.P., dat voorbeeld van de slagboom over de A13 was wel zeker serieus bedoeld als argument tegen jouw stelling dat “substantiële investeringen beschermd moeten worden”. Dat zou betekenen dat “bakker Frans” omdat hij geïnvesteerd heeft in een broodfabriek, mag verbieden dat ik mijn eigen brood bak. En wie heeft er volgens jou meer recht op het James Bond personage: Ian Flemings of Eon Productions? Waarom? Zou het niet beter zijn als James Bond publiek bezit was, na zo’n lange tijd?

                                    Waarom die vrijheid van meningsuiting steeds om de hoek komt… daar gaat het artikel en deze discussie over! En ook omdat toegang tot cultuur en vrijheid van meningsuiting punten zijn die ik belangrijk vind. P.S. Zou je trouwens jouw opinie over schoolboeken en het auteursrechtmonopolie kunnen geven, die heb ik node gemist.

                                    1. MathFox: Bakker Frans mag verbieden dat jij brood komt bakken in zijn fabriek. En terecht! Jij mag gewoon zelf je broodjes bakken als je wilt, als je zelf maar je ingrediënten betaald, je oven, etc. Wie er rechten heeft op James Bond weet ik niet, ik vermoed dat Ian Flemmings deze rechten heeft verkocht aan Eon Productions (of Danjaq) en dus heeft Eon Productions de rechten er op. Waarom zou het goed zijn dat deze in het Publieke Domein komen? En waarom is het niet goed dat jouw tuin na 5 jaar in het publieke domein komt? Je hebt dan lekker de tijd gehad er van te genieten en kan dat blijven doen maar andere mensen mogen dat dan ook.

                                      Vrijheid van meningsuiting geeft niet aan dat jij gratis recht hebt op cultuur. Net als dat jij niet gratis het Rijksmuseum in mag en al helemaal niet gratis de Nachtwacht mee mag nemen. Natuurlijk heb jij recht op toegang tot cultuur maar dit betekent niet dat dit gratis moet zijn. Waar het om gaat is dat het Rijksmuseum je niet mag weigeren omdat je blond haar hebt.

                                      Het is hetzelfde als zeggen dat je geen huur meer hoeft te betalen omdat je recht op huisvesting hebt. Of Arnoud verplichten je gratis te helpen omdat je recht hebt op rechtshulp. Ook hoef je niet meer te betalen voor je internet verbinding omdat je toegang moet hebben tot cultuur.

                                      Ik weet niet zo goed wat voor reactie je wilt hebben over de schoolboeken omdat je standpunt niet helemaal duidelijk is. Pleit je er nu voor dat auteurs hun studieboeken gratis moeten weg geven? Waar moeten deze mensen dan van leven? Wat let je om zelf gratis studieboeken te gaan schrijven en deze te verspreiden (liefst helemaal gratis)? Volgens mij is er geen monopolie op studieboeken en mag je elk boek schrijven en uitbrengen die je wilt (wel zelf schrijven!).

                                      Er is wel een probleem met het constant uitbrengen van nieuwe versies zodat tweedehands versies waardeloos worden. Hierbij zou je kunnen denken aan een verplichting voor uitgevers om minimaal 3 versies te ondersteunen. Bijvoorbeeld door het uitbrengen van een overzicht met de verschillen (tegen kostprijs). Maar uiteindelijk is het de zaak de scholen/overheid om niet mee te gaan met alle nieuwe versies.

                                      Volgens mij zijn we verder een beetje in rondjes aan het rennen. Wat mij betreft gaat de discussie voornamelijk over of je vóór of tegen free riders bent. Ik ben tegen. Net als dat ik er tegen ben dat mensen onterecht een uitkering krijgen of zich ziek melden terwijl ze dan niet zijn.

                                      Ik heb al eerder gezegd dat er een hoop moet veranderen aan de regels rond IE maar ik wil alles gratis hebben hoort daar niet bij.

                                      1. Bij schoolboeken is de situatie helemaal idioot. Er is de facto maar één financier: de overheid. Als deze overheid wat slimmer met zijn (ons) geld om wil gaan, dan doet deze een x-aantal aanbestedingen voor het ontwikkelen van methodes, en zet deze daarna onder een CC-BY-SA licentie op een aantal servers. Dan kunnen scholen naar hartenlust daaruit plukken, ze laten drukken bij de goedkoopste drukker, of aanpassen naar wens voor eigen materiaal. Je haalt daarmee de perverse prikkel weg om elk jaar een iets gewijzigde methode te maken om de tweedehands markt om zeep te helpen, en voorkomt monopolieprijzen voor kopers, die of wel (“gratis” boeken) voor anderen kopen van andermans geld (altijd een slechte combinatie), of vrijwel geen keuze hebben in wat ze moeten kopen.

                                        Knappe lobby van die uitgevers, dat ze dit heel rationele en zinnige voorstel steeds maar weer van tafel weten te krijgen.

                                      2. Ja, het probleem met schoolboeken is dat de school ze voorschrijft en de ouders ze maar aan te schaffen hebben, ongeacht de prijs. (En zoals je al aangeeft, de tweedehandsmarkt wordt gefrustreerd door regelmatig een nieuwe druk uit te brengen.) Het feit dat de uitgever een aleenrecht heeft en de school maar een beperkte prijsgevoeligheid betekent dat schoolboeken een lucratieve markt zijn.

                                        Jij mag gewoon zelf je broodjes bakken als je wilt, als je zelf maar je ingrediënten betaald, je oven, etc.

                                        Maar zodra ik in mijn eigen cd brander een blanco CD-R stop vindt BREIN dat ze zich mag bemoeien met welk patroon ik op de CD brand. Dat is een inbreuk op mijn recht om met mijn spullen te doen wat ik wil. (Ja, ik begrijp de argumenten voor de beperking, maar ik wil juist zoeken naar andere wegen, minder ingrijpend dan het huidige auteursrecht, om makers van kunst te belonen voor hun inspanning.)

                                        En, met betrekking tot je tuin, eigendom van grond is niet altijd absoluut. In veel landen bestaat een algemeen “recht van overpad”. In Nederland is dat niet algemeen, maar kan het specifiek geregeld zijn: Je kunt eigenaar zijn van een stuk wandelpad en moeten toestaan dat derden van dat pad gebruik maken. De kosten van onderhoud komen voor jouw rekening. Ik vind het goed dat een afweging tussen algemeen belang en individuele belangen uit kan vallen in her voordeel van het algemeen belang. Waar zou een omslagpunt liggen bij het auteursrecht? (Een krant kan na drie dagen in de kattenbak, heeft geen 70 jaar bescherming nodig.)

                                        1. Het probleem met de schoolboeken is volgens mij geen probleem van auteursrecht maar voornamelijk een probleem wat Jeroen zegt:

                                          (“gratis” boeken) voor anderen kopen van andermans geld (altijd een slechte combinatie)
                                          Daarbij geeft Jeroen ook een prima alternatief aan. Volgens mij zouden er voor heel veel vakken prima Open Source methodes kunnen zijn die zelfs wereldwijd gebruikt worden (ontwikkelingssamenwerking?)

                                          Ik ben helemaal voor een andere methode van het auteursrecht maar dan kan in mijn optiek alleen maar als er eerst erkent wordt dat mensen geld mogen verdienen met hun werk. Dan pas kan je op een zinvolle manier alternatieven bedenken.

                                          Waar het omslagpunt ligt, is wat mij betreft echt afhankelijk van of iets (actief) gebruikt wordt of niet. Zolang Mickey Mouse actief gebruikt wordt door Walt Disney, zie ik niet in waarom dat in het publieke domein moet komen. Voor oude filmpjes is dat anders maar ik heb er geen moeite mee als alleen WD nieuwe Mickey Mouse dingen mag uitbrengen.

                                        2. @N.P.:

                                          Ik ben helemaal voor een andere methode van het auteursrecht maar dan kan in mijn optiek alleen maar als er eerst erkent wordt dat mensen geld mogen verdienen met hun werk. Dan pas kan je op een zinvolle manier alternatieven bedenken.
                                          Hoe bedoel je “geld verdienen met hun werk”? Herintroductie van de BKR en subsidie voor alle fabrikanten van nutteloze goederen? De EU heeft ook ontdekt dat het subsidiëren van een boterberg economisch gezien niet de goede weg is.

                                          “Iemand die een investering (tijd/geld/goederen) in een activiteit doet mag proberen zijn investering op een competitieve markt terug te verdienen.” komt dichter bij het criterium waaraan ik een alternatief voor het auteursrecht zou willen toetsen.

                                        3. Ik heb nooit gepleit voor subsidies, in tegendeel want ik heb juist gezegd dat ik tegen de thuiskopie heffing op DVD/HD ben. Ook dat is een vorm vorm van subsidie. Of in elk geval een vorm van oneerlijke concurrentie.

                                          Iemand die een investering (tijd/geld/goederen) in een activiteit doet mag proberen zijn investering op een competitieve markt terug te verdienen.

                                          Zijn we het helemaal eens! Volgens mij zeg ik dat al de gehele tijd. Maar dat kan dus alleen maar als er iets bestaat waardoor je wel de mogelijkheid krijgt om het terug te verdienen en niet dat iedereen het zo maar gratis kan pakken als ze dat willen…

  3. Er is geen enkele relatie tussen de waarde van informatie en de benodigde opslagcapaciteit om die informatie op te slaan. Op die basis gaan alle regelingen voor forfaitaire vergoedingen voor auteurs via heffingen volkomen de mist in. Ze werken gewoon niet, en voldoen daarom zelf niet aan eisen van redelijkheid en proportionaliteit. Ze leidden bovendien tot stagnatie. Zie bijvoorbeeld hoe DVD’s door die 300% procent heffing een paar jaar eerder van de mark zijn afgeduwd dan bij een onverstoorde markt het geval zou zijn geweest, en een eventuele heffing op harddisks die idd de rechthebbenden van die 500.000 mp3 bestanden die erop passen tevreden zou stellen, de harddisk volslagen onbetaalbaar zou maken, en ons (als maatschappij) op een gigantische concurrentie-achterstand t.o.v. maatschappijen zal plaatsen die dit soort heffingen niet invoeren.

  4. Een vergoeding voor downloaden zou je toch ook via de poorten kunnen doen? Je mag bijvoorbeeld alleen legaal downloaden via poort range 8050-8099. De internetprovider rekent dan met je af per GB. Aanbieders van downloads via andere poorten kunnen dan makkelijker worden aangepakt en eventueel geblokkeerd worden door de providers.

    1. Afrekenen per GB, Jeroen geeft al aan waarom dat niet zal werken. Een film zal, bij dezelfde kwaliteit, als mp4 veel minder ruimte innemen dan wanneer je deze in mp2 download. Geluid is nog zoiets, DTS-MA neemt veel meer ruimte in dan Stereo geluid. Is een film met beter geluid opeens veel meer waard? Ja het is meer waard, maar de meerwaarde staat niet in verhouding tot het verschil in formaat.

      Maar om even on-topic te blijven: Torrents een mensen recht? Halen ze hier niet weer eens het doel en het middel door elkaar? Informatie vergaring is het recht, torrents zijn daarvoor een middel. Maar er zijn voldoende alternatieve middelen, waardoor het in situaties best kan zijn dat je iets verbied. Ik heb andere bezwaren tegen dat verbieden. Mijn grootste is dat de technologische ontwikkeling er door gehinderd wordt. Het is gevaarlijk geworden om bepaalde zaken op de markt te brengen. Ondanks dat er een legitiem doel voor is, loop je risico op het moment dat opeens de massa het voor een niet legitiem doel gaat gebruiken. Torrents zijn daar een mooi voorbeeld van. Het heeft legio legitieme doelen, maar het meest gebruikte lijkt illegaal delen van bestanden te zijn. Ik ben bang dat er straks een onbenul met een hamer komt die alleen naar dat laatste kijkt en dan torrents verbied. Ik heb genoeg uitspraken gezien dat ik weinig vertrouwen meer heb in de kunde van rechters buiten het recht. En dat heb je toch echt nodig om de argumenten van twee partijen te kunnen afwegen. Voor je het weet vind zo’n rechter het argument van een partij die onzin verkoopt overtuigender en zit je met >gruwel< een juridische fictie die haaks staat op de werkelijkheid. Wat nodig is zijn rechters die naast rechten ook een informatica opleiding hebben gedaan. En dus de kennis heeft om de argumenten van de partijen aftewegen in plaats van op hun blauwe ogen te vertrouwen.

      1. Je betaalt toch ook meer voor een bluray film dan voor een op DVD? En ook Spotify biedt een betere kwaliteit aan bij een Premium account. Blijkbaar willen mensen toch meer betalen voor een betere kwaliteit.

        Ik ben het met je eens dat rechters niet altijd een goede beslissing nemen maar volgens mij heeft dat vrij weinig te maken met hun technische kennis en ik denk niet dat een technische rechter altijd een andere beslissing zal nemen. Ik denk dat je verder komt door de wetgever een informatica opleiding te geven….

        1. Ik ontken niet dat mensen meer willen betalen voor betere kwaliteit, maar kwaliteit en omvang schalen niet hetzelfde. En als je dus meer laat betalen voor kwaliteit is het een slecht idee om de prijs met omvang te laten schalen.

          Overigens ben ik het met je eens dat de dames en heren politici ook wel wat bijscholing kunnen gebruiken. Dat neemt echter niet weg dat als een rechtzaak om zeer technische zaken gaat je gewoon moet weten waar het over gaat om een goed oordeel te vormen. We hebben op dit blog al in vele discussies gezien hoe het met analogiën mis gaan. Ze sluiten nooit goed aan. Een rechter die de materie begrijpt zal niet altijd anders oordelen, maar in ieder geval kan hij zijn vonnis fatsoenlijk onderbouwen. Dat helpt ook voorkomen dat het vonnis later niet helemaal uit het verband gerukt wordt.

          De hele wereld is aan het specialiseren, tijd om dat ook met de rechters te doen. En dan niet alleen specialiseren dat ICT zaken altijd door vaste rechters worden behandeld, maar ook die rechters een ICT opleiding geven. Ik geloof best dat ze het goed bedoelen, maar ik zelf met redelijk wat ICT in mijn opleiding moet vaak goed lezen om te zien wat er wordt bedoeld. En rechters zonder enige opleiding in het vakgebied moeten dan bijvoorbeeld gaan beoordelen of er een octrooi is geschonden? Dat is vragen om foute en tegenstrijdige uitspraken.

  5. En dat komt omdat zij wél een stevig inhoudelijk argument hebben, namelijk gemiste inkomsten.

    Maar dat argument begint telkens meer tegenspraak te krijgen. Niet elke download zou anders een koop geweest zijn. En telkens meer onderzoek toont aan dat een groot deel van de downloaders/uploaders meer uitgeeft aan muziek dan de niet-downloaders.

    Maar er zijn ook een heleboel freeloaders, sure. Misschien hebben die simpelweg het geld niet om de content te kopen? Een download is dan wel een auteursrechtinbreuk (in de meeste landen), maar betekent dan zeker geen gemiste inkomsten.

    Wat als dat ene argument dus niet meer van toepassing blijkt?

    1. Maar dat argument begint telkens meer tegenspraak te krijgen. Niet elke download zou anders een koop geweest zijn.

      Je hebt geen recht op een film. Ik ben geen fan van de aanpak van de filmindustrie, maar dit argument is onderhand wel heel erg afgezaagd, en moreel ook niet te rechtvaardigen: Ik wil een film, maar ik wil er niet voor betalen, dus ik zou hem toch niet kopen, dus dan download ik die film maar want dat kost dan geen geld. Gegeven dat de kosten van het maken van de film constant zijn, leg je op deze manier die kosten bij een kleinere groep die dan dus meer per persoon moet gaan betalen. Lijkt me niet het doel wat je voor ogen hebt.

      En telkens meer onderzoek toont aan dat een groot deel van de downloaders/uploaders meer uitgeeft aan muziek dan de niet-downloaders.

      [citation needed] Die hoor ik wel vaker, maar ik heb zo’n onderzoek nog nooit gezien.

      1. Je hebt geen recht op een film. […] Ik wil een film, maar ik wil er niet voor betalen, dus ik zou hem toch niet kopen.

        Ik heb reeds eerder opgemerkt dat het auteursrecht een beleid om cultuur voor de bevolking toegankelijk te maken in de weg staat. Een aanzienlijk deel van de cultuur van de twintigste eeuw is letterlijk opgesloten in de kluizen van de uitgevers, die het niet willen heruitbrengen… En het auteursrecht verbiedt het derden om iets met het werk te doen.

        Heel vaak willen consumenten wel betalen voor het downloaden van een film, maar is deze nog niet beschikbaar voor legale download. Als de industrie daar eens iets aan zou doen… Misschien zou het helpen om de schade voor een download van een nog niet commercieel beschikbare film op €0 te stellen. (Dat is de gangbare marktprijs van dat moment.)

        1. Misschien zou het helpen om de schade voor een download van een nog niet commercieel beschikbare film op €0 te stellen.

          Geldt dat dan ook voor een nog niet uitgebrachte iPhone of nieuw model auto? Of de Nespresso cupjes die alleen te koop zijn bij de Bijenkorf terwijl ik ze graag bij mijn supermarkt wil hebben. (<i>Ik wil er best voor betalen maar ik ben het niet eens met hoe/waar het legale aanbod aangeboden wordt</i>)

          1. Of de Nespresso cupjes die alleen te koop zijn bij de Bijenkorf terwijl ik ze graag bij mijn supermarkt wil hebben

            In deze analogie zou de Bijenkorf dus regio 1 zijn en jouw supermarkt regio 2. Dat betekent dat jij niet bij de bijenkorf mag kopen, hoe graag je dat ook wilt.

            1. Dus heb je het recht om het dan maar te nemen? Als Ferrari een auto in beperkte oplage maakt en geen auto’s aan Nederland levert, mag ik er dan een jatten of mag Ferrari dat zelf bepalen?

              We hebben het hier niet over levensreddende medicijnen want dan snap ik het nog wel maar het gaat over films en muziek ter entertainment. Het leven is nu eenmaal niet eerlijk en je kan niet alles hebben wat je wilt op het moment dat je dat wilt. Als een platenmaatschappij wil dat de film eerst per regio in de bioscoop te zien is en pas daarna op DVD dan hebben ze daar het recht toe.

              Nogmaals, de entertainment lobby doet heel veel verkeerd. Maar het eeuwige gezeur dat het te legale aanbod te duur is, niet snel genoeg is, niet in het juiste formaat of niet de juiste distributie heeft, begint wat afgezaagd te worden. Het is volgens mij inderdaad dit soort onzin waardoor rechters te snel de lobby gelijk geeft.

              1. Bij auto’s heb je de mogelijkheid om deze zelf te importeren (of door iemand te laten importeren.) De vergelijking met auto’s gaat trouwens mank, want als ik jouw auto steel, kun jij hem niet meer gebruiken. Maak ik een kopie van jouw DVD, dan kunnen we allebei van de film genieten.

                Blijft mijn vraag: Hoe zorgen we ervoor dat de toegang tot de 20e eeuwse cultuur gewaarborgd blijt, ondanks alle manipulaties van de uitgevers.

                1. Elke vergelijking met de echte wereld gaat mank maar je kan niet altijd maar zeggen dat gratis kopiëren wel mag omdat niemand daar slechter van wordt, want dat is gewoon niet zo.

                  De discussie gaat volgens mij niet om het veilig stellen van de cultuur van de 20e/21e eeuw maar of je de nieuwe James Bond mag downloaden terwijl deze nog niet eens in de Bioscoop te zien is.

                  Als het daadwerkelijk gaat om het veilig stellen van cultuur kom je volgens mij in een andere discussie terecht. Je moet het auteursrecht dan ernstig verkorten waarbij het alleen verlengd kan worden door (relevante en substantiële) investeringen. Daarbij zal er ook een onderscheid gemaakt moeten worden tussen de verschillende vormen van auteursrecht (film, cd, boeken, foto’s, etc) en zal het maatschappelijk belang een grotere rol moeten gaan spelen.

                  1. Ik zie James Bond liever in de bioscoop, op een groot scherm en ben bereid daarvoor te betalen. Een voorbeeld van hoe historische gebeurtenissen ten prooi vallen aan het auteursrecht:

                    That meant the King estate had the right to claim copyright and had standing to sue CBS, which had used a portion of the speech in a 1994 documentary, “The 20th Century with Mike Wallace.”
                    Het maken van documentaires over de Tweede Wereldoorlog veroorzaakt ook een berg hoofdpijn vanwege de onduidelijkheid over de rechten op het originele beeldmateriaal. En iemand die over vijftig jaar een afstudeerscriptie schrijft over “het gevecht om het auteursrecht in de jaren 2010” mag onder het huidige auteursrecht de bijdragen op deze blog niet zomaar kopiëren…

                    N.P., jouw voorstel om het auteursrecht aanzienlijk te verkorten is een stap in de goede richting. Zeker waar het gaat om de geschiedenis veilig te stellen.

                  2. Het dramatisch verkorten en beperken van het auteursrecht is niet alleen noodzakelijk om ons cultuurgoed effectief te kunnen behouden, maar ook om moderne auteurs die vandaag de dag nog actief bijdragen leveren een betere kans op marktaandeel te geven, en maakt het bovendien een stuk eenvoudiger om het bestaansrecht van het auteursrecht op morele gronden te verdedigen. Het hele verhaal dat je bijdraagt aan de inkomsten van auteurs (en muzikanten, e.d.) valt dood op het moment dat men zich realiseert dat die persoon al lang het tijdelijke voor het eeuwige heeft verwisseld, en de betalingen in die richting echt niet aankomen…

      2. [Geposte links vereisen moderatie, dus als ik links post, dan doe ik er meteen wat meer.]

        [citation needed] Die hoor ik wel vaker, maar ik heb zo’n onderzoek nog nooit gezien.

        N.P. Heeft echter wel een goed punt. ‘Genoeg’ betalen rechtvaardigt illegaal (waar dat het geval is) downloaden en delen natuurlijk niet.

        Maar er zijn ook artiesten (die hun tracks normaal verkopen) die vinden dat file sharing isn’t piracy, it’s promotion.

        Je hebt geen recht op een film. Ik ben geen fan van de aanpak van de filmindustrie, maar dit argument is onderhand wel heel erg afgezaagd, en moreel ook niet te rechtvaardigen

        Dat spreekt mijn punt niet tegen, maar keert het verhaal verder een andere richting op. Juist dit selectief publiceren creëert piraterij. Mijn punt ging erover dat niet elke download een gemiste verkoop is. Dat vond een Amerikaanse rechter in 2009 ook.

        En als dat dus niet meer het geval is, dan valt het stevige punt van de industrie waar Arnoud in zijn artikel over schreef. Hij zet het tegenover “gewoon willen downloaden”. Genoeg mensen willen echter juist graag betalen, maar krijgen jaar op jaar de mogelijkheid gewoon niet toe. Dit

        1. In de eerste grafiek in je eerste link lijkt juist dat zowel de linker- en rechtertwee leeftijdscategorieën evenveel kopen, maar steeds de linker van de twee meer download. Dit lijkt me in tegenspraak met je conclusie. Verder denk ik dat N.P. een goed punt heeft; in hoeverre is hier sprake van causatie vs correlatie?

          Het tweede artikel vind ik heel zwak; de conclusies die de BPI hieruit trekt lijken me veel plausibeler.

          Ten slotte wil ik nog opmerken dat ik met je eens ben dat de industrie weinig moral high ground heeft als ze werken helemaal niet uitbrengt, maar ik heb het alleen willen hebben over het geval waarin iets wel verkrijgbaar is, maar mensen er niet voor willen betalen (“Ik wil een film, maar ik wil er niet voor betalen, dus ik zou hem toch niet kopen.”). Het lijkt me niet meer dan terecht dat de fabrikant van een product kan bepalen wat de prijs is, niet de consument. We kunnen een hele verhandeling houden over abandonware en hoe lang auteursrecht dan zou moeten gelden, maar ik denk dat ik het in dat opzicht vrij ver met je eens zal zijn dat dat te ver doorgeschoten is.

      3. Je hebt geen recht op een film.

        Uiteindelijk heb je dat dus wel. Na afloop van het auteursrecht vervalt een werk in het publieke domein en heb je dus wel het recht om hier een kopietje van te trekken. Het steeds maar langer maken van de duur van auteursrecht is derhalve diefstal van de samenleving, maar daar hoor je de heren van Brein niet over.

        Met een beperkte termijn is het ook niet zo schrijnend als een auteur ervoor kiest om zijn werk niet meer te vermenigvuldigen. Immers na een redelijke termijn zou het werk voor geïnteresseerden weer beschikbaar komen. Nu de termijnen zo lang zijn geworden is deze balans volledig zoek. En als een auteur er daarom voor kiest om zijn werk niet meer zelf te (laten) vermenigvuldigen heb je wat mij betreft een moreel recht om zelf een kopie te trekken en deze onbalans ongedaan te maken. Het is toch van de zotte dat Disney sprookjes verfilmt die in het publieke domein zijn en nu het voor mekaar heeft dat diezelfde film steeds weer beschermd blijven. Een nieuwe Disney kan zo nooit meer ontstaan, die wordt weggeprocedeerd.

        Dat ik geen respect meer hebben voor auteursrechten in deze gevallen is een gevolg van de houding van de auteursrechten organisaties zelf. Ik verwacht dat ik daarin niet allen sta. Hun geld graaien en omko^w lobbyen staat mij tegen. Enige wat mij nog meer ergert is dat de meerderheid van de politici hier blijkbaar gevoelig voor is. Weten we meteen weer wat we aan die lui hebben.

        Dus ja na een redelijke termijn vind ik dat ik recht heb op een film. En excuses alvast voor de taal, maar vanaf dat moment heb ik echt schijt aan de auteursrechten.

        1. Toegang tot films is een recht (in de zin dat je er voor eigen gebruik een kopietje van mag maken als je op enige wijze aan een bron kunt komen). De enige reden dat we auteursrecht (met een aantal beperkingen op dat recht) hebben is zodat jij en ik, en wij allemaal van films kunnen genieten. Als dat systeem gesaboteerd wordt door corrupte rechthebbenden door steeds langere termijnen bij de politiek in te “kopen”, dan moeten we dat corrigeren, door dat systeem weer goed op de rails te zetten, en de route waardoor het deze keer zo fout heeft kunnen gaan af te sluiten. Dat is waarom ik pleit voor een grondwettelijk verbod op “intellectuele eigendom.” (en het auteursrecht als gelimiteerde handelsregeling binnen scherp omlijnde kaders zolang er positief bewijs is dat het bijdraagt aan culturele verrijking). Het zal nog wel even duren voor het er komt, maar ja, ook de strijd voor andere politieke omwentelingen heeft in het verleden wel even geduurd…

    2. En telkens meer onderzoek toont aan dat een groot deel van de downloaders/uploaders meer uitgeeft aan muziek dan de niet-downloaders.

      Deze onderzoeken ken ik ook (althans ik heb de koppen wel eens gezien) maar in hoeverre is onderzocht wat de oorzaak is en wat het gevolg. Ik geef zelf bijna niets uit aan muziek en films maar ik download ook (vrijwel) niets omdat het mijn interesse niet is. Als het dat wel was, dan zou ik waarschijnlijk meer uitgeven aan films en muziek én ook meer downloaden omdat ik gewoon meer wil hebben.

      De grote vraag is wel of mensen die downloaden, uiteindelijk extra gaan uitgeven en of die extra uitgaven genoeg zijn om de gemiste inkomsten uit de downloads te rechtvaardigen. Ik betwijfel het persoonlijk.

      1. De film en muziek gekken die ik ken (waaronder ikzelf) geven al het hele vrije budget hieraan uit. Dan is downloaden dus geen verloren verkoop. Maar ongetwijfeld zijn er genoeg voorbeelden waar dit anders is.

        Zeggen dat ieder download geen verkoop zou zijn is net zulke onzin als zeggen dat iedere download een verkoop is. De waarheid ligt er ergens tussen (ik vermijd het woord midden, dat suggereert de helft en dat weten we niet)

        1. Maar dat je je gehele media-budget al hebt uitgegeven, rechtvaardigt dat dat je dan maar de rest gratis mag downloaden?

          Als mijn benzine-budget op is aan het eind van de maand, kan ik ook geen benzine meer tanken. Dit betekent dus dat ik betere keuzes moet gaan maken over wat ik precies met mijn geld doe.

          In het geval van media zou dit wellicht kunnen zijn dat je die nieuwe CD of film volgende maand pas kan kopen ipv nu. Of het betekent dat je het geld toch maar uitgeeft aan de nieuwe James Bond ipv die leuke arthouse film. Dit omdat de James Bond nu heel erg makkelijk illegaal te downloaden is met subtitles en de arthouse film niet.

          Ondanks dat je budget dus al op is, kan het toch voor een bepaalde producent een verlies van inkomsten betekenen.

  6. @Arnoud, daar gaan we weer met zo’n kop, Torent is de verpakking, het gaat om de inhoud. Een Torrent is dus volkomen legaal tenzij die gebruikt wordt voor illegale inhoud. Kijk even hier: http://nl.libreoffice.org/download/ Zo krijgen we weer de zelfde discussie als over de webserver het http protocol en downloaden van filmpjes uit niet afgeschermde directories. Kijk eerst eens beter naar de techniek voordat je weer zo’n kromme kop boven je blog plaatst.

      1. Richard, ja dus iemand doet een uitspraak? Lees ook de laatste paar regels/alineas

        Maar daaruit concluderen dat dus torrentsites ook mogen, gaat te ver.
        Oftewel: sta torrenten toe maar verplicht torrenters tot betaling van een redelijke vergoeding.
        Kortom het gaat weer over verpakking verbieden ipv de inhoud. Net zoiets als papieren enveloppen verbieden.

        1. Het citaat komt van GeenStijl, zoals je ook had kunnen zien door de eerste link te volgen. En gezien de context van TPB dat wordt geblokkeerd vind ik het een prima pars pro toto om van “torrenten” te spreken waar het eigenlijk gaat om alle vormen van informatiegaring.

          Ik zou het op prijs stellen als je niet op voorhand ging aannemen dat ik er wel geen verstand van zou hebben.

          1. Sorry Arnoud, je komt op mij met dit soort uitspraken wel over als iemand die of zo a-technisch als maar kan is of het totaal niet intereseert. Ik kan er niets anders van maken. In den Haag lopen helaas een aantal figuren rond die ook een mening hebben over computers en internet en maar die een monteur nodig hebben om de stekker in het stopcontact te steken. Die breng je met dit ssort uitspraken dus helemaal de verkeerde kant op. En een blog als GeenSstijl neem ik niet eens serieus.

            1. In de IT-wereld lopen nog veel meer mensen rond die totaal geen verstand hebben van recht in het algemeen en auteursrecht in het bijzonder, die er toch een zeer uitgesproken mening over hebben omdat ze toevallig weten hoe ze een server online kunnen houden.

              1. @Martijn, volkomen gezakt voor de giegeltest, ik bescheur me hahaha. In de IT-wereld lopen mensen rond die volkomen lak hebben aan (eigendoms)rechten van anderen. En helaas in de juristenwereld komt het ook voor. Ik heb maar een groot probleem met deze hele discussie en dat is dat recht afgedwongen moet gaan worden over de rug van de techniek. Recht en techniek zijn er ten dienste van de mens en niet omgekeerd. Als we op deze manier doorgaan zoals nu TPB geblokkerd wordt zijn we hard op weg naar een samenleving met daaromheen de “Molenlinie” ofwel de Nederlandse variant van http://www.greatfirewallofchina.org/ iets wat we onder aanvoering van de auteursrechtenclub Brein binnen de kortste keren hebben als ze “hun recht” bij ICT analfabetische rechters/juristen kunnen halen.

                1. Ik heb maar een groot probleem met deze hele discussie

                  Piet, haal je niet deze discussie en het onderwerp van de discussie door elkaar? Die indruk krijg ik namelijk.

                  Overigens vind ik het erg goedkoop dat je diverse mensen (zowel deelnemers aan dit blog als ook de “analfabetische (sic!) rechters” wegzet als incompetent, of dat op zijn minst insinueert, en dan ook nog zonder enige onderbouwing. Het lijkt erop alsof je een beetje om je heen aan het schoppen bent in plaats van daadwerkelijk aan de discussie deelneemt. Liever hoor ik een helder onderbouwd standpunt.

  7. Voor torrents zal het mensenrechtenvoorbehoud inderdaad denk ik geen effect hebben. Het delen van een torrent is alleen bij verre uitrekking een ‘meningsuiting’. Ik denk echter dat een dergelijk beroep in sommige andere gevallen wel werkzaam kan zijn, namelijk als een vehikel om ‘fair use’ binnen de Europese wetgeving te ‘smokkelen’. Meer algemeen lijkt me dat het verwerken van een werk in een ander werk sneller mensenrechtelijke bescherming geniet (en bovendien minder snel auteursrechtelijke bescherming) dan het enkel bewerken van een werk, en het bewerken weer sneller dan het enkele publiceren of verspreiden.

    1. Niet alleen het uiten, maar ook het tot je nemen is een mensenrecht… In een aantal gevallen wordt het auteursrecht ook hier gebruikt om dat tot je nemen te verhinderen, zoals bij het hieronder genoemde verwerpelijke werk uit de Tweede Wereldoorlog, dat toch ook een heel significant werk is geweest. Het zou heel zinvol om hiervan een goede geannoteerde versie beschikbaar te maken, zodat men in deze tijd ook iets kan begrijpen van de fascinatie die men voor dit werk had. — maar dit wordt stelselmatig geblokkeerd door de auteursrechten die de Duitse deelstaat Beieren zich heeft toegeëigend. Sterker nog, de verlenging van leven + 50 naar leven + 70 kwam in 1995 wel heel toevallig vlak voor het vervallen van de rechten op dat werk in 1996. Verwacht een verdere push voor verlengingen ergens in 2015…

  8. Andre: “Het delen van een torrent is alleen bij verre uitrekking een ‘meningsuiting’.” Dat hangt er helemaal van af wat de inhoud van de torrent is. De Wikileaks cables? Een controversiële film (met toestemming van de auteur)? Het programma van de piratenpartij? De laatste 007 of de laatste van Anouk… dat is voor een aanzienlijk deel auteursrechtinbreuk (en te zien in de bios, te koop bij iTunes of de platenzaak.) Een torrent is wel een manier om werken die in bepaalde landen verboden zijn daar verspreid te krijgen; voor de (hoog nodige) politieke discussie daar.

    1. Klopt, je hebt helemaal gelijk. Ik zat inderdaad te beperkt te denken aan muziek en bioscoopfilms. Anderzijds zal in het grootste deel van de gevallen zoals jij ze noemt er sowieso geen bezwaar van de auteursrechtenhouder volgen. Wel zijn er uitzonderingen – de Scientology-stukken zoals genoemd door Arnoud, het door jou genoemde Wikileaks-materiaal (al geloof ik niet dat daar daadwerkelijk naar auteursrecht gegrepen is, daar werden andere bezwaren naar voren gebracht), en wellicht een werk als ‘Mein Kampf’.

  9. Betekent proportionaliteit ook effectiviteit? Op dat punt heeft het blokkeren van de Pirate Bay in ieder geval gefaald; op basis van deze ervaring (en dus nieuw inzicht) zouden rechters in de toekomst bij vergelijkbare zaken moeten beslissen TEGEN het blokkeren van onder-andere-auteursrecht-inbreuk-assisterende websites.

  10. Interessante aanvulling op deze zaak: Het EHRM heeft inmiddels uitspraak gedaan betreffende de veroordeling van de oprichters van PirateBay, zie http://hudoc.echr.coe.int/webservices/content/pdf/003-4288974-5121717 (NB: dit is een persbericht, niet de uitspraak zelf). Het Hof stelde dat de verdachten inderdaad een beroep op het verdrag konden doen – hun intentie was weliswaar financieel gewin, maar dit deden ze door de gelegenheid te scheppen tot het verstrekken en ontvangen van informatie, en de activiteiten vielen daarom wel degelijk onder de beschermde activiteiten. Anderzijds was het tegengaan van auteursrechtenschendingen een legitiem doel, en maakte het ook de acties wettig. Daarmee komen we dus op punt 3 van Arnouds betoog, de proportionaliteit – in het persbericht het ‘afwegen van belangen’ genoemd. Het Hof achtte het beschermen van het auteursrecht een zwaarwegend belang, terwijl de bewuste expressie niet ‘politieke expressie of debat’ of daarmee vergelijkbaar was, en derhalve een lichtere bescherming geniet dan expressie die daar wel onder valt. Op grond daarvan, meewegende dat TPB verzoeken om verwijderen van specifieke inbreukmakende materialen niet had gehonoreerd, stelt het Hof dat de Zweedse Staat in dezen een ruime vrijheid had in het leggen van de precieze grenzen tussen de twee belangen, en de veroordeling derhalve gerechtvaardigd was, en een meer diepgaand onderzoek door het Hof niet noodzakelijk.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.