UPC introduceert fair use policy, is dat niet oneerlijk?

UPC hanteert vanaf deze week een fair use policy, meldde Tweakers gisteren. Klanten die meer dan vijf keer dan het gemiddelde verbruiken, kunnen een boete krijgen. Nu heb ik zelden zo’n vage FUP gelezen, dus dat roept de vraag op: mogen ze dat eigenlijk wel?

Eerst even een verplichte mededeling van de afdeing Communicatie: “Een Fair Use Policy (FUP) is geen datalimiet. UPC heeft geen datalimiet op haar internetabonnementen.” Want iemands abonnement (tijdelijk) wijzigen naar een lagere snelheid als hij een FUP overtreedt, is héél wat anders dan iemand afknijpen als hij een datalimiet bereikt. Dat u het even weet.

Het juridische probleem met fair use policies is dat ze (per definitie) onduidelijk zijn: wat is fair immers. En hoewel het recht altijd een stukje onduidelijkheid in zich heeft, loop je hier dan tegen het punt aan dat een fair use policy een oneerlijke handelspraktijk kan zijn. Hoe veel je mag up- en downloaden is immers nogal essentieel, en het weglaten of slechts vaag presenteren van essentiële informatie mag niet. In het bijzonder noemt de wet als essentieel:

b. de voornaamste kenmerken van het product, zoals beschikbaarheid, voordelen, risico’s, uitvoering, samenstelling, accessoires, klantenservice en klachtenbehandeling, procédé en datum van fabricage of verrichting, levering, geschiktheid voor het gebruik, gebruiksmogelijkheden, hoeveelheid, specificatie, geografische of commerciële oorsprong, van het gebruik te verwachten resultaten, of de resultaten en wezenlijke kenmerken van op het product verrichte tests of controles;
d. de prijs of de wijze waarop de prijs wordt berekend, of het bestaan van een specifiek prijsvoordeel;

Beiden lijken me zeer relevant voor een FUP. De uitvoering en levering van de dienst worden er direct door beïnvloed (afknijpen) en ook de prijs verandert (je gaat naar een duurder abonnement). Bovendien wéét je niet wanneer je een FUP overtreedt. Wanneer haal ik “meer dan vijf keer de gemiddelde gebruikte datahoeveelheid van alle abonnees met hetzelfde type abonnement”? Hoe weet ik dat? Nou ja, niet – want UPC meldt doodleuk dat ze me dat níet gaan vertellen:

Het is niet mogelijk om via UPC te controleren wat uw datagebruik is. Er zijn wel gratis verbruiksmeters te downloaden op het internet. UPC bepaalt of uw gebruik overmatig is.

Eh. Dus UPC bepaalt en ik heb dat maar te slikken?

Een schending van netneutraliteit is het niet; immers het afknijpen of extra belasten gebeurt objectief, zonder te kijken naar het soort verkeer. Wel is het mogelijk in strijd met het opzegverbod: samen met netneutraliteit staat er namelijk ook in de Telecommunicatiewet onder welke voorwaarden een IAP je contract mag opzeggen:

Een aanbieder van een internettoegangsdienst aan een eindgebruiker kan de levering van deze dienst slechts geheel of gedeeltelijk beëindigen of opschorten:
a. op verzoek van de abonnee;
b. bij een tekortkoming in de nakoming van de betalingsverplichting door de abonnee of faillissement van de abonnee;
c. bij bedrog in de zin van artikel 3:44 van het Burgerlijk Wetboek door de abonnee;
d. wanneer de looptijd van de overeenkomst van bepaalde duur tot levering van de internettoegangsdienst afloopt en de overeenkomst met instemming van de abonnee niet wordt verlengd of vernieuwd;
e. ter uitvoering van een wettelijk voorschrift of rechterlijk bevel; en
f. bij overmacht en onvoorziene omstandigheden in de zin van artikel 6:258 van het Burgerlijk Wetboek.

Goed, je kunt discussiëren of “gedeeltelijk opschorten” hetzelfde is als “afknijpen” maar ik zie “excessief gebruik door de abonnee” niet als grond hier genoemd. En nee, UPC komt er ook niet met “maar het staat in de algemene voorwaarden” want óók “overtreding van de algemene voorwaarden” staat niet in dit artikel. (En nee, UPC of een collega-IAP mag je dus óók niet afsluiten wegens abuse want abuse staat er óók niet.)

Natuurlijk mag je je contract opzeggen wanneer UPC dit doorvoert. Dat recht heb je bij iedere nadelige contractswijziging, en introductie van een FUP is nadelig. Maar dat is een nogal waardeloos recht: meestal heb je weinig keus qua televisie- en internetproviders. Ik zou dus liever hebben dat de OPTA, pardon Autoriteit Consument en Markt, dit gewoon verbiedt.

Arnoud

35 reacties

  1. UPC heeft inmiddels besloten om de specificatie van “vijf keer het gemiddelde” te laten vallen en vervangen door

    Van excessief en/of oneigenlijk gebruik en/of overlast is bijvoorbeeld, maar niet uitsluitend, sprake wanneer:

    1) Overmatig gebruik herhaaldelijk zorgt voor overbelasting van het UPC-netwerk en/of de systemen van UPC en/of hinder veroorzaakt voor andere gebruikers. UPC kan daarbij onderscheid maken tussen verkeer in de downstream- en de upstreamrichting. 2) U of een ander via uw internetdienst gebruik maakt van apparatuur waarbij de hoeveelheid te gebruiken verkeer wordt gemanipuleerd. Zie aangepast bericht

    1. 2) U of een ander via uw internetdienst gebruik maakt van apparatuur waarbij de hoeveelheid te gebruiken verkeer wordt gemanipuleerd.

      Dit is wel een heel vage omschrijving. Elke computer in mijn thuisnetwerk met internettoegang (pc, tv, nas, streamer, router) is een apparaat dat de hoeveelheid te gebruiken verkeer manipuleert.

  2. UPC: Fup alleen toegepast als capaciteit netwerk in gevaar komt – update Tja, een vervelende kwestie indien UPC dat inderdaad op mijn account zou toepassen. Ik ben immers zelf een grootverbruiker doordat ik regelmatig thuis werk en ook veel email binnenkrijg. Ik zit ook in mijn vrije tijd regelmatig achter mijn computer en omdat ik als software engineer nu eenmaal een test-omgeving nodig heb die van buiten benaderbaar is, heb ik ook een web server thuis staan. (Nu met Windows 2008 maar over een paar dagen Windows 2012.) Niet dat ik daar bijzonder veel op aan het hosten ben, want de meeste serieuze web applicaties die ik gebruik staan op externe hosts zoals Google Apps, WordPress en Microsoft Azure. Maar het is een test-omgeving waar soms veel data doorheen gaat. En natuurlijk diverse Remote Desktop sessies die ik heb met systemen buiten mijn thuis-netwerkje. Hoe hoog schat ik mijn verbruik in? Lastige vraag, maar als ik de connection status van mijn PC nakijk zie ik bijna 6 GB aan verzonden data en 4 GB aan ontvangen data, verdeeld over 24 uur. Alleen is dat deels intern en deels extern. En ja, aangezien ik nu mijn 2012 Datacenter aan het opzetten ben via remote desktop zal een groot deel gewoon intern verkeer zijn geweest. Dit is dus best hoog.

    Maar goed, maak ik misbruik van UPC? Naar mijn weten niet, omdat ik het duurste thuispakket op gebied van Internet heb aangeschaft, met een snelheid van 120 Mbit. Voor de prijs van dat pakket verwacht ik ook dat ik veel mag verbruiken, simpelweg omdat ik dat voor mijn werk en andere doeleinden hard nodig heb.

    Maar goed, als UPC hun voorwaarden wijzigt dan heb ik dus het recht om mijn abonnement op te zeggen. Maar gezien hun marktpositie is dat niet al te practisch. Mag ik dan een financiele compensatie eisen omdat UPC mij dwingt om een duurder abonnement bij een concurrent af te sluiten, waarbij UPC het prijsverschil moet vergoeden? Immers, het is de schuld van UPC dat ik mijn abonnement bij hen niet meer voort kan zetten…

    1. En ja, aangezien ik nu mijn 2012 Datacenter aan het opzetten ben via remote desktop zal een groot deel gewoon intern verkeer zijn geweest.
      Een RDP connectie verbruikt hooguit 64 kbit/s. Dat is echt het verbruik niet. Die 6 resp 4 GB ook niet – dat is bovendien je netwerkadapter als ik het zo lees.

      Waar UPC het over heeft zijn die jongens die complete torrent sites leegzuigen, dus zo’n 120 Mbit abonnement volledig dichttrekken. Dan praat je dus over plusminus 1 TB per dag.

      1. Ah, torrents leegzuigen… Heb ik ook wel eens gedaan om nieuwe Linux-ISO’s te downloaden. Maar sowieso heb ik thuis in het algemeen drie computers in gebruik. Een web server, mijn werk-computer en een klein test-systeem. En straks mogelijk een vierde systeem met Linux erop. 🙂 Deze systemen verbruiken misschien niet veel GB per dag, maar zorgen wel voor een continu verbruik wegens het checken op updates en andere zaken. Daarnaast heb ik twee mobiele telefoons en een tablet die via WiFi ook continu online zijn. Ook dat levert continu dataverkeer op. Vanuit het oogpunt van UPC slaap ik dus kennelijk nooit. Of ik 1 TB op een dag kan halen? Geen idee, want dat is best veel data. Maar een beetje ISO komt al in de richting van de 4 GB en als ik bedenk dat ik laatst ook via mijn MSDN abo diverse Microsoft ISO’s kon downloaden van Microsoft zelf (Windows 2003, 2008, 2012, XP, Windows 7 en 8) dan tikt dat… Tja, nog weinig, nu ik dat zo zie. 🙂 Maar ja, ik moet wel de mogelijkheid hebben om, zeg, minimaal 40 GB per dag te kunnen verbruiken. Niet dat ik daar snel op zal zitten, maar soms kom ik in de buurt hiervan!

  3. Een DDOS daargelaten, is het niet ’t probleem van UPC dat zij het niet aankunnen? Als ik mijn klanten allemaal een bepaalde hoeveelheid bandbreedte verkoop heb ik maar te zorgen dat zij dat ook kunnen gebruiken. Ik kan toch niet aan komen kakken met: Ja, je betaalt voor 100 Mbit/s bandbreedte, maar als je het ook echt gaat gebruiken moeten we het er nog maar eens over hebben…

    Natuurlijk vindt er bepaalde overselling plaats op de bandbreedte, echt wel, maar het kan niet het probleem van de klant zijn op het moment dat wij bij moeten schalen in capaciteit.

    1. Het probleem is dat consumenten gemiddeld genomen niet nadenken over capaciteit. Vandaar de populariteit van “onbeperkt” abonnementen. Maar dan krijg je weer mensen die redeneren “onbeperkt = onbeperkt” en hun verbinding 24/7 dichttrekken. En dát kan het netwerk dan weer niet aan, want je kunt niet dimensioneren op oneindig veel dataverkeer.

      Eigenlijk moeten providers als UPC gewoon naar vaste modellen: 2 GB per maand en daarna afgeknepen, of naheffing per megabyte extra. Heb je nog een tip als verkoper hoe je dat uitlegt aan een consument die gewoon wil internetten? 😉

      1. Eigenlijk moeten providers als UPC gewoon naar vaste modellen: 2 GB per maand en daarna afgeknepen, of naheffing per megabyte extra. Heb je nog een tip als verkoper hoe je dat uitlegt aan een consument die gewoon wil internetten?

        Je kan dat niet goed uitleggen. Dus de beste manier is te zeggen ‘als je normaal doet dan is het okee’. En basically is dat een fair use policy…

        1. Maar schrijf het dan gewoon uit. Waarom zo moeilijk doen over voorwaarden? Wees open, eerlijk en leg uit hoe de vork in de steel zit. In ons geval: als je vaak slachtoffer (of veroorzaker) bent van een dDOS, dan kun je beter geen klant worden van ons. Populair? Nee. Eerlijk? Ja.

          Dat zorgt er in de praktijk ook voor dat wij bijna geen gameservers (en andere systemen met een verhoogde kans op overlast) in ons netwerk hebben.

        2. Late reactie, maar we hebben nog steeds FUPs (op mijn Tele2 Unlimited-abbo zit bijv. een FUP) en wat jij zegt vind ik maar raar. Hoe kun je zeggen dat dat de beste manier is? Zullen we dat eens op andere terreinen proberen? Dus dat we bijv. langs de snelweg het bord “120” weghalen en vervangen door “rij gewoon normaal, dan is het oké”? Dat lijkt me toch echt niet de beste manier.

          1. Er zijn heel veel redenen om een bepaalde snelheidslimiet te hebben en daar kan je het prima strikt in vast leggen. Toch hebben we in de wetgeving heel veel FUP omdat gewoon niet alles omschreven is. Bij het verkeer valt heel veel onder fair use en als je er overheen gaat komt het kapstok artikel 5WVW te voorschijn.

            1. In het verkeer is er een grote wens om keiharde duidelijkheid te hebben, om zo gevaarlijke situaties te voorkomen. Je wilt dat mensen rechts rijden en niet naar redelijkheid een rijbaan kiezen. Ook handhaving is makkelijker zo: dat iemand 55 reed waar 50 mocht, is niet voor discussie vatbaar. Of hij gevaarlijk hard reed, is veel moeilijker te onderbouwen.

              Er was ooit de regel dat je in woonerven stapvoets moest rijden, wat een soort van FUP op snelheid is. De HR bepaalde in 1999 vanwege de praktische handhaving dat dit neerkomt op 15 kilometer per uur.

    2. Linksom of rechtsom wordt het dan het probleem van de klant. Als jij niets doet tegen excessieve gebruikers, dan zal je over de gehele linie je prijzen moeten verhogen. Als ik als ‘normale consument’ de keus krijg tussen a) mijn provider gaat grootverbruikers aanpakken of b) ik ga meer betalen, dan is die keuze simpel – zolang ik geen grootverbruiker ben.

      1. Richard; ben ik slechts ten dele met je eens. Wij doen zeker iets tegen excessieve gebruikers, die nemen wij niet aan als klant. Als iemand dus bij ons een 10 Gb/ps uplink aanvraagt, dan gaan wij bij onszelf ten rade onder welke voorwaarden wij dit aan kunnen/willen bieden.

        De klanten die bij ons 100 Mb/ps bandbreedte afneemt, krijgt 100 Mb/ps. Dat is waar zij voor betalen. Als dat er niet uit kan is je prijs te laag. Iedere klant betaalt dus voor zijn eigen gebruik een reële prijs, dat wij daarmee duurder zijn dan partijen die smijten met bandbreedte en dan moeilijk gaan doen als je het gaat gebruiken, is logisch, maar een keuze.

        Klanten die te frequent zorgen voor een dDOS o.i.d. zijn daarin natuurlijk wel een “zorg”. We hebben met onze klanten afgesproken dat als zij een bedreiging worden voor de continuïteit van andere klanten, wij aantonen wie-wat-hoe-waar (realtime verkeersstatistieken), en op den duur tot beëindiging van de overeenkomst overgaan.

        1. En dat ik ook wat ik van UPC verlang. Ze bieden mij 120 MB/ps aan dus eigenlijk verwacht ik dan ook dat ik 24/7 zoveel dataverkeer kan versturen. Daar betaal ik immers voor. Indien ze dit afknijpen dan vind ik dat een vorm van fraude, want dan is mijn verbindings-snelheid berekend over 24 uur vele malen minder dan dit. Niet dat ik dit maximum zal verbruiken, natuurlijk. Maar ik wil het wel zoveel kunnen gebruiken, want daar betaal ik voor. En zoals je al aangeeft, de klant moet krijgen waar hij voor betaalt.

          1. Ik ben dit niet met je eens. 120 MB / s is veel fijner dan 10 MB / s als je 10 x in de week een nieuwe serie via een torrent download, en een keer in de week een film, die je direct daarna wilt kijken. Daarnaast check je nog je mail & linkedin, en doen je kinderen hetzelfde. Dat is eenvoudigweg niet hetzelfde als 24/7 nieuwe torrents hosten en daarbij dus zowel de up- als download limiet continu halen. Zodra je meer dan 24 uur aan films / series per dag download, ben je niet meer als consument aan het verbruiken, en dit is een consumentenpakket. Natuurlijk is het lastig in de algemene voorwaarden dit ‘gezond verstand’ argument te vatten, maar mensen die per maand meer dan 3 jaar aan films down en uploaden horen dat niet op een eenvoudig consumentenabbonnement te doen.

            1. Tja, het gaat erom hoe je die 120 MB/S berekent. Als je er van uit gaat dat je 24 uur lang op die snelheid kunt Internetten dan zegt UPC dus dat je de Fair Use overtreedt. Dus kun je eigenlijk maar een paar uur op deze snelheid internetten en moet je daarna enige tijd offline blijven. Gemiddeld over een gehele dag kom je dan op 10 MB/S uit, in plaats van wat je denkt te krijgen. Maar goed, 24 uur op 120 MBit/s is 10 TB op een dag, als ik mij niet vergis. Denk niet dat dit snel behaald is door de gemiddelde gebruiker. Ik verwacht zelf dan ook geen problemen met UPC over hoeveel ikzelf verbruik. Maar toch, ik wil wel de optie hebben dat ik veel verbruik op een enkele dag, zonder dat UPC mij vervolgens afknijpt…

              1. Ja, het gaat natuurlijk om een gemiddelde. In een weekend 100 films downloaden ‘moet kunnen’ (bandbreedtetechnisch gezien dan laten we het auteursrecht buiten beschouwing laten), en een week 500 ook nog wel, maar 2000 in een maand wordt wel excessief. Overigens: je wordt niet afgesloten na het bereiken van de limiet, als je wordt teruggezet naar 1 MB/s kun je nog steeds je VoIP, facebook, email, chat en games gebruiken, ook tegelijkertijd. Je kunt zelfs nog steeds die ene serie die je net wilt zien downloaden, het duurt dan alleen wat langer. Verder: 120 MB per seconde is inderdaad 10 TB per seconde. Volgens mij worden datasnelheden in bits gegeven, en opslag in bytes, en 120 Megabit per seconde is ‘slechts’ 1.2 Terabyte per dag. Zelfs in hoge kwaliteit zijn dit heel veel uren kijkgenot. Ik kan me niet voorstellen als een consument in zijn gedrag beperkt wordt, als de up- en download gecapped wordt op 10% van de normale snelheid voor de rest van de maand, zodra 10% van de maximale theoretische throughput is bereikt.

                1. Bij ons kiezen mensen voor de breedte van de uplink (100 Mb/ps, 1 GB/ps etc.) en daarover neem je een bepaalde hoeveelheid Mbit bandbreedte (p95) af of een aantal GB dataverkeer. De klant kiest wat voor hem de meest interessante optie is. Je kunt dus gerust 10 Mbit afnemen op een 100 Mb/ps uplink. Dan halen we ook nog de vijf procent hoogste metingen weg, wat er overblijft krijg je gefactureerd.

                  Op die manier combineren we de wens voor een lage factuur met een hoge bandbreedte als je het nodig hebt.

  4. 2) U of een ander via uw internetdienst gebruik maakt van apparatuur waarbij de hoeveelheid te gebruiken verkeer wordt gemanipuleerd.

    Ah, ik mag het verkeer niet door een Packetshaper sturen om de bandbreedte te beperken. Heeft iemand een idee wat hier bedoeld wordt met manipuleren?

      1. UPC herinnert zich vast ‘FuckUPC’ wat (als ik het me goed herinner!) door een aanpassing aan je routing de upstream limiet weghaalde, dus vandaar de vage opmerking over manipuleren van de hoeveelheid verkeer. Maar zoals het er zo staat zou zelfs een traffic shaper (helpt enorm tegen lag) verboden zijn.

  5. want óók “overtreding van de algemene voorwaarden” staat niet in dit artikel.

    Klopt, en daarom mag de verbinding niet worden afgesloten. Wel kan de overeenkomst worden ontbonden. Dit is in het Memorie van Antwoord aan de orde gekomen. De minister zei daar:

    Er zijn andere dan de in artikel 7.6a Tw omschreven gevallen denkbaar waarbij de overeenkomst volgens het Burgerlijk Wetboek rechtmatig kan worden beëindigd door de aanbieder. In de overeenkomst (in de alge-mene voorwaarden) kan de aanbieder ontbindende voorwaarden opnemen. Als die ontbindende voorwaarde afwijken van de in artikel 7.6a Tw omschreven gevallen, dan kan die ontbindende voorwaarde wel leiden tot een ontbinding van de overeenkomst, maar blijft de aanbieder verplicht te leveren. De ontbinding dient dan de facto geen doel.
    Vervolgens kwam er nog een vraag over wat de civielrechtelijke consequenties van ontbinding dan zijn, maar het antwoord was vaag: de praktijk zal er wel mee uit de voeten kunnen en een IAP zal vanwege de leveringsverplichting nooit tot ontbinding overgaan.

    Kan de ISPhet niet op art. 7.4a Tw gooien: de mogelijkheid om maatregelen te nemen om congestie te voorkomen? Dit artikel is eigenlijk bedoeld om een inbreuk op netneutraliteit te rechtvaardigen, maar kan volgens mij ook gebruikt worden om de verbinding van grootgebruikers tijdens de piekuren af te knijpen.

  6. Ik vind de reden van beëindiging of opschorting genoemd in art. 7.4a, sub c Tw vreemd:

    c. bij bedrog in de zin van artikel 3:44 van het Burgerlijk Wetboek door de abonnee;
    De toelichting bij het amendement waarbij dit artikel is ingevoerd spreekt over “(..) het opgeven van een valse identiteit of een vals adres”. Een IAP zal afgezien van bij mobiel internet over je adres beschikken. Waarom moet een IAP je echte naam weten? En gaat het om bedrog jegens de IAP of ook over bedrog jegens derden op internet zoals een oplichter op Marktplaats dikwijls doet? De wetsgeschiedenis geeft het antwoord niet.

    1. De term bedrog heeft in de context van artikel 3:44 BW een vrij specifiek omlijnde betekenis. Het idee is dat je je wederpartij daar bedriegt bij het afsluiten van het contract, en dat zulk bedrog reden mag zijn om het contract ongedaan te maken (te vernietigen, juridisch gezien).

      Het noemen van een valse naam of vals adres is in die algemene context een standaardvoorbeeld van bedrog. Als ik denk met Jan zaken te doen maar het is Piet, dan voel ik me genept en wellicht wil ik dan van het contract af – en dat mag ik dan dus. Je kunt je afvragen of dat ook bij IAP’s een reden zou moeten zijn – wat boeit het hen hoe ik heet, zolang ik maar betaal – maar binnen het systeem is het terecht je daarop te beroepen. In OOP termen: bedrog komt uit de superklasse “rechtshandelingen” en is toevallig geërfd door de subklasse “IAP-contracten”.

      1. Het was trouwens art. 7.6a, sub c Tw, maar ik heb moeite om mijn posts te wijzigen. Wijzigingen zie ik niet in mijn eigen browser, ook niet na een harde refresh, maar wel in een andere browser.

        Omdat wanbetaling al een grond is voor beëindiging of opschorting, blijf ik het vreemd vinden dat bedrog apart genoemd is. De IAP moet de abonnee ingevolge het tweede lid ook nog eens schriftelijk op de hoogte gesteld hebben van het voornemen de toegang te beëindigen of op te schorten, wat lastig is bij een onbekend adres. Ook laat het artikel de mogelijkheid open om gebruikers af te sluiten die de internetverbinding gebruiken om via Marktplaats bedrog plegen.

        1. Bedrog en wanbetaling lijken me toch twee nogal verschillende zaken, waarom is het gek dat die apart zijn genoemd?

          Maar nee, bedrog plegen bij derden op Marktplaats is géén grond want dat is niet het soort bedrog waar 3:44 BW op doelt. Als jij de hele wereld oplicht behálve mij, dan kan ik niet wegens bedrog mijn contract met jou opzeggen. Het gaat in 3:44 echt over dingen die hebben geleid tot een contract onder valse voorwendselen, die we reden vinden om dat contract te mogen annuleren.

          Verder krijg ik hoofdpijn van die andere quote, dat het contract mag worden ontbonden maar dat levering tóch door moet gaan. Dat kán helemaal niet, op welke grond wordt er dan nog geleverd? “De ontbinding dient dan de facto geen doel.” Dan is het per definitie geen ontbinding want ontbinding is een rechtshandeling en die beoogt een verandering in de juridische toestand, een rechtsgevolg.

          Volgens mij is de constructie dat je zegt, alléén de gronden in 7.6a TW zijn toegestaan om op te mogen zeggen (== staken dienstverlening). En via die verwijzing naar 3:44 BW importeren we specifiek het bedrog, zodat mensen die bv. een zwarte lijst (wanbetalers, abuse) omzeilen met een valse naam er alsnog afgeschopt kunnen. Maar een IAP mag zich niet beroepen op dwaling of misbruik van omstandigheden of bedreiging.

          Ik meen dat ontbindende voorwaarden dus géén rechtskracht hebben omdat 7.6a TW daar geen mogelijkheid voor biedt. Ze zijn daarmee nietig wegens strijd met dwingend recht. De overeenkomst blijft bestaan met alle rechten en plichten. Dat lijkt me veel zuiverder dan een ontbinding die wél tot einde overeenkomst leidt maar de leveringsplicht in stand laat. Want wat gebeurt er dan met de betalingsvoorwaarden, zijn die nu ook ontbonden? Is de provider nu onbeperkt aansprakelijk (zijn AV met beperking is immers weg) en zo kan ik nog wel even doorgaan.

          Hmm daar moet ik eens achteraan. Dat editten lijkt niet bij iedereen even fris te werken.

          1. Bij bedrog zou ik het volledig met je eens zijn als in art. 7.6a Tw ergens de overeenkomst tussen IAP en gebruiker of een specifieke rechtshandeling genoemd was. Nu zweeft het woord “bedrog” in het artikel en moet je maar raden waar het op ziet. De wettekst was veel duidelijker geweest als er stond dat “de overeenkomst tot levering is ontbonden op grond van bedrog door de abonnee”. Ik denk wel dat jouw uitleg de best verdedigbare is. Aan de andere kant is deze lijst limitatief opgesteld om de internetgebruiker te beschermen tegen afsluiting op al te lichtzinnige gronden. Maar waarom zou je iemand beschermen die de verbinding gebruikt om derden te bedriegen? De AIP heeft in zo’n geval ook belang bij afsluiting omdat bij hem aangeklopt wordt om de adresgegevens te verstrekken.

            De ontbinding kan wel andere gevolgen hebben voor allerlei extra diensten die een AIP levert zoals een in bruikleen gegeven router of een mailbox. Een betalingsverplichting kan nog voortvloeien uit ongerechtvaardigde verrijking, maar de abonnee zal dan per saldo goedkoper uitzijn omdat hij die extra diensten niet meer heeft.

            1. Ik denk dat door de bijzin “zoals bedoeld in 3:44” de term bedrog door de rechter toch wel zal worden opgehangen aan “bij de sluiting van de overeenkomst”. Daarmee krijg je namelijk een haakje naar het bekende mechanisme van “contract annuleren wegens bedrog bij sluiting”. Bedrog is de ernstigste vorm van ongepast handelen bij het sluiten van een overeenkomst (na bedreiging, maar dat is niet aan de orde bij IAP overeenkomsten). Dus daar zit wel logica in, vind ik.

              Als je zegt, “bedrog” is de algemene term voor iedere slinkse kunstgreep naar wie dan ook, dan wordt het een beding dat de IAP mag opzeggen bij oplichting door de klant op Marktplaats. Dat is nogal willekeurig, waarom wél oplichting maar niet bv. bedreiging of smaad, diefstal in virtuele werelden of computervredebreuk?

              “Maar waarom zou je iemand beschermen die de verbinding gebruikt om derden te bedriegen? ” Omdat het gezien netneutraliteit niet de taak van de IAP is zich daarin te mengen. Oplichting, bedreiging, diefstal, smaad, privacyschending, auteursrechtinbreuk, dat zoekt de klant maar lekker zelf met de politie of benadeelde partij uit.

  7. “Eerst even een verplichte mededeling van de afdeing Communicatie: “Een Fair Use Policy (FUP) is geen datalimiet. UPC heeft geen datalimiet op haar internetabonnementen.” Want iemands abonnement (tijdelijk) wijzigen naar een lagere snelheid als hij een FUP overtreedt, is héél wat anders dan iemand afknijpen als hij een datalimiet bereikt. Dat u het even weet.”

    Ik beide gevallen betreft het echter een beperking van het afgesloten abonnement naar aanleiding van de hoeveelheid verzonden en/of ontvangen data. Kortom. Er is dus wel degelijk spraken van een limiet. En dat moet ook wel, want anders kan je deze limiet immers nooit en te nimmer overschrijden. Alleen daardoor kan je worden afgeknepen en/of (tijdelijk) worden overgezet naar een ander (lees duurder of beperkt) abonnement. Het simpelweg weglaten en/of niet kenbaar maken van zo’n limiet, wil niet zeggen dat er geen limiet is.

    Het vervangen van: “vijf maal het gemiddelde gebruik” door: “excessief gebruik door de abonnee” maakt het allemaal nog onduidelijker voor de consument. Ik bedoel. Wat is “excessief gebruik” nu eigenlijk, zonder dat de ISP – UPC in dit geval – daar een duidelijk aantal GB’s aan koppelt? De consument c.q. abonnee moet op zijn minst weten welke beperkingen hij of zij kan verwachten… zonder aan de willekeur van UPC overgelaten te worden.

    Voor veel UPC abonnees zal het nu overkomen als een goedkope manier om het netwerk probleem, wat door de introductie van de Horizon box / hogere snelheden is geïntroduceerd, te ondervangen over de ruggen van de abonnees. Daar heeft UPC die FUP voor nodig, en nergens anders voor.

  8. Een schending van netneutraliteit is het niet; immers het afknijpen of extra belasten gebeurt objectief, zonder te kijken naar het soort verkeer.

    Hoe weet je dat?

    Moet ik een rechtszaak aanspannen voor UPC het bewijs moet leveren? Of hoeven ze dat zelfs dan nog niet te kunnen?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.