Mag je iemands ware identiteit bekendmaken?

anoniem-pseudoniem-nickname-bijnaam-naam.pngDoxing is de wat merkwaardige internetterm voor “iemands identiteit achterhalen”. Veel mensen op internet zijn anoniem, en het kan dan een sport zijn te achterhalen wie dit werkelijk is. En soms heeft dat vervelende gevolgen voor die persoon, variërend van rare brieven bij de buren of stapels pizza’s tot de buurt moeten ontvluchten.

Het is niet verboden om iemands ware identiteit achter een pseudoniem te onthullen. Dergelijke informatie publiceren valt onder de vrijheid van meningsuiting, ook als de pseudonymous het niet leuk vindt. Pas als er bijkomstige omstandigheden zijn die schade opleveren, zoals dat die persoon vervolgens gevaar loopt, zou je onrechtmatig kunnen handelen.

Het is verboden om iemands ware identiteit achter een pseudoniem te onthullen. Dergelijke informatie maakt deel uit van de persoonlijke levenssfeer, en daar beslist de betrokkene zelf over. Pas als er bijkomstige omstandigheden zijn die publicatie rechtvaardigen, zou de publicatie legaal kunnen zijn. Dergelijke omstandigheden zouden kunnen zijn dat de naam essentieel deel is van een nieuwsfeit.

Ja, ik spreek mezelf tegen hier. Maar dit is wat je altijd krijgt bij botsende grondrechten, in dit geval de uitingsvrijheid versus de privacy. Beiden werken met een “mag, tenzij beperking noodzakelijk” constructie en die kun je niet in één regel samenvatten. De juridisch-pragmatische oplossing is dan de argumenten voor en tegen op een rijtje te zetten en af te wegen, wat voor blogs als deze zeer onbevredigend is want ik heb een hekel aan “dat hangt er van af” maar dat is de enige algemene regel.

Maar Arnoud, in de media vermelden ze toch altijd de namen van verdachten met een initiaal, waarom is dat dan? Nou, dat is niet gebaseerd op een wet. Ooit namen de Nederlandse hoofdredacteuren een vrijwillig besluit om geen volledige namen meer te publiceren, puur zelfregulering dus. De Leidraad van de Raad voor de Journalistiek verbiedt dat journalisten gegevens over verdachten (én veroordeelden) publiceert waarmee deze “eenvoudig kunnen worden geïdentificeerd en getraceerd.” De Leidraad maakt uitzonderingen, onder meer wanneer de naam al algemeen bekend is, maar ook als de betrokkene zelf de openbaarheid zoekt.

Toevallig kwam dit onderwerp aan de orde in een kort geding over een vrouw die publiceerde over de prostitutie onder de schuilnaam Patricia Perquin. De Volkskrant had haar ware identiteit achterhaald en wilde dit in een krantenartikel publiceren, omdat ze wat opmerkelijke feiten had ontdekt. De vrouw spande een kort geding aan, dat ze won omdat de krant onvoldoende onderbouwing had. Maar in een vervolgartikel had men het nodige bewijs op tafel gekregen.

De krant had twaalf argumenten op tafel gelegd, waarvan de meesten de rechter overtuigend voorkomen. Het enige echte tegenargument was dat de publicatie tot bedreigingen en gevaar tegen de vrouw zou leiden. Maar daar zet de rechter zijn twijfels bij, vooral omdat ze al eerder zelf aan een radioprogramma had meegewerkt zonder te eisen dat haar stem werd vervormd. Als je dat doet dan neem je al een risico, dus kennelijk viel het wel mee met dat gevaar. Ook speelde mee dat ze zelf de publiciteit had gezocht – iemand uit de anonimiteit trekken is ernstiger dan een populaire anonymous ontmaskeren.

Ook werd de Wbp weer eens in stelling gebracht tegen de persvrijheid, maar ook dat mocht niet baten. De rechter bepaalt allereerst dat er geen sprake is van een geautomatiseerde verwerking, en ziet vervolgens de persexceptie en houdt dan op met lezen. Jammer, eigenlijk had hier toch echt een expliciete afweging van de “dringende noodzaak” moeten plaatsvinden.

Stelling: het is onmogelijk op internet te publiceren zonder traceerbaar te zijn.

Arnoud

26 reacties

  1. Ik denk dat je wel kan zorgen dat je niet achterhaalt wordt als je op internet zit. Alleen dan dient dat al te starten vanaf dag 1 dat je internet op gaat als kind dus. Als je vanaf dat moment al een andere naam aan neemt heb je nog geen digitaal spoor achter gelaten. Maar er is een ander probleem je kan nooit tegen iemand zeggen dat je die persoon bent. Het kan wel maar ik denk niet dat je het lang vol houd.

    1. Je laat ondanks dat je onder een andere naam opereert toch een digitaal spoor achter. Denk aan een IP-adres, e-mailadres en meer. Ook al gebruik je altijd een proxy en dergelijke, als je maar genoeg activiteiten ontplooit op internet, dan wordt je digitale fingerprint dusdanig groot dat uiteindelijk is te ontdekken wie je bent.

      Door de manier van schrijven, onderwerpen en meer is al heel veel over een persoon af te leiden. Denk bijvoorbeeld aan opleiding, een mogelijke woonplaats en meer. Het feit dat je bijvoorbeeld op een blog als dit reageert zegt al direct iets over (in ieder geval) je interesses en mogelijk ook opleiding. Met genoeg informatie bij elkaar, is ontmaskering enkel een kwestie van doorzetten en tijd.

      Wil je het risico op ontdekken niet lopen? Dan moet je niet publiceren op internet.

  2. Het is in theori onmogelijk om te publiceren zonder traceerbaar te zijn. Hoe goed je het ook verbergt, er kan altijd nog iemand zien wat jij in typt. Maar de praktijk is anders. Afhankelijk van hoe gewild het psuedoniem is, moet je de sporen verbergen.

    Een internet persoon die systemen hackt zal veel meer maatregelen moeten nemen om niet ontdekt te worden dan iemand die een habboaccount heeft en daarmee ‘meubi’ steelt van andere gebruikers. Het is maar net hoever de persoon die de man achter de naam zoekt wil gaan.

  3. Eens met de stelling.

    Echte, duurzame anonimiteit online is OF zonder strafbare feiten OF zonder (non-fictie) informatie te delen niet te verkrijgen. Je kunt de technische kant helemaal dichten (anonieme pc, gehackte wifi, TOR), maar dan nog blijft je bij voldoende aandacht van een andere partij ergens verbinding maken. Ook de plek waar je verbinding maakt is bij mensen goed te voorspellen. Zo gauw je informatie gaat delen die niet fictief is (denk aan een blog, of nieuwsberichten), maak je een relatie tot de werkelijkheid. Alweer, bij voldoende aandacht kun je daar herkend worden.

    Maar delen van informatie, willen opvallen, willen vertellen is zo fundamenteel menselijk dat voor mij een non-discussie is of je anoniem kan blijven. Ja, het kan: leef als een kluizenaar. Nee, het kan niet: internet is fundamenteel nooit anoniem en kan dat ook niet zijn op sociale gronden. (De technische argumenten komen dan later.)

    De rechter in bovenstaande gaat eigenlijk met die sociale redenering mee. Ja, je hebt ergens ooit niet-anoniem informatie gedeeld, dus je bent niet erg aan anonimiteit gehecht. Dat is een onjuiste redenering, want de schaal van anonimiteit kan verschillen. Op radio ben je (nog) niet eeuwig vindbaar. Totdat alle radio geïndexeerd wordt. Dus mevrouw had een verwachting van beperkte privacy. Online is heel anders. Alles is eeuwig en onmiddellijk vindbaar.

  4. Verder, zelfs read-only is niet veilig: Het is onmogelijk om op het internet te gaan zonder traceerbaar te zijn.

    Zoekmachines, serverlogs, welke filmpjes je bekijkt op Youtube, ISP bewaarplicht etc.

    Extreem: Het is onmogelijk om niet op het internet te vinden te zijn, ook al heb je niet eens een internetverbinding.

    Je foto getagged op Facebook, je naam in een stamboom, het behalen van je diploma in het online register van de lokale krant.

    Het is grotendeels (voor mij) een kwestie van vertrouwen. Vertrouw ik erop dat Arnoud z’n serverlogs niet perongelijk publiceert? Of boos wordt op een reactie en mijn IP erbij zet?

    TOR, gehacked IRC of surfen op de WIFI van de buren gaat maar zó ver. Alles wat je publiceert draagt een bepaalde informatiewaarde met zich mee. Het is vrijwel onmogelijk om zonder scramble-software geen sporen van entropy achter te laten, die je zouden kunnen identificeren. Dan is er misschien geen label aan gekoppeld, maar het profiel is wel op te bouwen. Welke posts horen bij hetzelfde persoon? Wanneer logt deze persoon in (tijdzone)? Wat is het geslacht van het persoon (mannen gebruiken andere woorden dan vrouwen)? Sexuele voorkeur? etc.

    Toen ik 13 of 14 was had ik een account aangemaakt op de TMF site met een valse naam. Ik was er toen wel al achter dat ik zeer zorgvuldig moest gaan worden met het posten onder mijn doopnaam. Je kon mijn kinderachtige voorkeuren en beschamende rants namelijk de volgende maand al (hahah al) teruglezen op Altavista. Nu soms schrik ik nog wel eens als ik een standpunt probeer te onderbouwen, een Google search doe, en een post van mijzelf tegenkom van 4 jaar oud.

    Ik neem een bewust risico door hier te posten (ongeacht mijn fictieve naam), omdat ik Arnoud vertrouw, maar kwaadwilligen kunnen via machine learning al een profiel van mij opbouwen. Als je één keer een bepaalde spelfout maakt, dan maak je deze vaak ook nog een volgende keer, en dat is alleen de syntax. Stijl en semantiek daargelaten.

    -edit Arnoud: Excuses namens het spamfilter.-

  5. P.S.: Arnoud, je cached erg aggressief (1 keer per half uur?). Ik kan dan mijn reactie niet wijzigen, of per ongelijk dubbelop posten. (hmmm ik denk dat mijn bericht in de spambox is beland)

  6. Stelling: het is onmogelijk op internet te publiceren zonder traceerbaar te zijn.
    Nee, ben ik het niet mee eens. Een heleboel personen zijn niet traceerbaar domweg omdat ze te saai zijn om er moeite voor te doen. Want het besluit om iemand te traceren moet wel de moeite waard zijn. En veel anonieme personen en pseudoniemen zijn de moeite gewoon niet waard om te traceren. Patricia Perquin werd getraceerd omdat haar publicaties de interesse wekten van diverse nieuwsmedia maar ook omdat ze Kim Holland valselijk had beschuldigd wat resulteerde in extra publiciteit. Zonder die beschuldiging had ze nog jarenlang anoniem door kunnen gaan want niemand die het echt boeiend had gevonden…

    En ja, na die ‘Kim-affaire’ kwamen journalisten erachter dat dit autobiagrafische boek meer fictie was dan biografisch, en gezien de aandacht die er tot dan toe al was geweest werd het interessant om ook dat verder te onderzoeken. Het was nu dus opeens wel de moeite tot onderzoek waard… Zeker omdat ook nog eens bleek dat ze door de gemeente was ingehuurd als adviseur betreffende prostitutie en is het zelfs twijfelachtig of ze ooit zelf in het vak heeft gewerkt. Kortom, hier zit een verhaal achter waar de media als aasgieren op af komen. 🙂

    Maar Yvonne Meulendijk-van Zelderen is veel anoniemer met haar naam. Als zij online zou publiceren onder deze naam zullen maar weinig mensen haar direct ergens van herkennen. Traceerbaar? Jazeker, maar alleen als ze de interesse gaat wekken van het publiek.

  7. Echt anonym blijven is in het net uiteindelijk niet mogelijk. Vergelijk het maar eens met het stelen van een fiets: Als eigenaar kan je het moeilijk maken, maar absoluut onmogelijk, dat sluit ik toch uit. Zowel hier als ook op andere Sites schrijf ik onder mijn eigen naam. Wat ik denk en doe mag edereen weten, geen probleem. In een paar door mij regelmatig bezochte foren gebruik ik wel degelijk een pseudoniem. Niet omdat ik iets te verbergen heb, ik sta voor wat ik zeg, maar omdat ik bepaalde controversiele discussies wil kunnen voeren zonder dat meteen mijn naam opduikt als iemand hem in de zoekmaschine gooit. Spaart op mijn werk gewoon discussies en dus tijd en energie.

    1. Vergelijk het maar eens met het stelen van een fiets
      Hangt van de fiets af. Mijn electrische fiets parkeer ik alleen op straat als ik deze met twee hangsloten aan een stevige boom kan vastmaken. En zelfs dan blijf ik niet al te lang weg. Maar ik zie door heel Amsterdam heen genoeg fietsen wegroesten waar niemand interesse voor lijkt te hebben. Ofwel, niemand die ze zelfs maar wil stelen. 🙂 Saaiheid is dus een erg goede bescherming. Dat zie ik aan mijn eigen weblog, waar niemand interesse voor heeft. 🙂

    2. Ik ben het met Olav eens, het is nutteloos om te streven naar 100% anonimiteit op het Internet, het is veel beter om daar een (beetje saai) beeld van jezelf te presenteren. Aan de andere kant is het goed mogelijk om (anoniem) informatie te publiceren en op te vragen, er zijn mensen en netwerken die dat doen om (onder andere) klokkenluiders te helpen en mensen te helpen aan informatie die in hun land illegaal is (informatie over abortus en anticonceptie.)

      Anoniem blijven vereist wel dat je verstandig handelt,, niet gaat pochen over je acties (Bradley Manning) en waar nodig de sporen op jouw locale computer wist.

      1. Sowieso is saaiheid een goede beveiligingsmethode, hoewel het geen 100% garantie biedt. Combineer het met andere beveiligingsmethodes om anoniem te blijven en je komt een behoorlijk eind. Zoals MathFox al zegt verliezen veel mensen juist hun anonimiteit omdat ze op de een of andere manier extra aandacht vragen, en deze vervolgens krijgen. Zo ook bij Patricia Perquin die steeds meer aandacht kreeg in de media en dus steeds meer haar anonimiteit verloor. Het pochen zoals Bradley Manning heeft ook ertoe bijgedragen dat hij nu al lange tijd gewoon vastzit. Maar kijk eens naar de ING, die vandaag voor de derde keer het slachtoffer is van een DDOS aanval. De daders achter die aanval kunnen best anoniem blijven zolang ze maar niet gaan opscheppen over wat ze doen. En ja, zowel de ING als justitie zal enorm veel belangstelling hebben voor hun identiteit, net zoals de wereldwijde pers. Maar het zal erg kostbaar worden om te onderzoeken wie de daders uiteindelijk zijn en alle betrokken partijen moeten nu eenmaal een baten/kosten plaatje maken. Zolang de daders zichzelf niet verraden zijn de kosten voor een dergerlijk onderzoek niet rendabel. Ook in de Vaatstra moordzaak kon de dader gewoon jarenlang onbekend blijven. Uiteindelijk heeft justitie in deze kwestie wel hele extreme maatregelen genomen door een groot aantal personen aan een DNA-test te onderwerpen waarop de dader zich maar heeft aangegeven. Maar iedere DNA test is behoorlijk kostbaar en al die personen oproepen is ook geen goedkope actie. En sowieso zou het onderzoek een stuk moeilijker zijn geworden indien de dader b.v. naar Belgie was verhuist of gewoon geen kinderen had gehad die aan deze test wilden meewerken. Hij had immers kunnen weigeren, maar kon zijn kinderen niet verhinderen om wel mee te werken. En helaas is de Vaatstra kwestie maar 1 van de vele onopgeloste moordzaken in Nederland en de kans is groot dat velen hiervan nooit opgelost zullen worden simpelweg omdat het belang van het oplossen niet opweegt tegen de kosten die het onderzoek met zich mee zal nemen. Het oplossen van deze zaak is dan ook deels door propaganda-motieven ingegeven, naar mijn mening. Deze zaak heeft immers al jaren veel publiciteit gekregen, waaronder door enkele bekende misdaad-journalisten… Die media-aandacht heeft ervoor gezorgd dat Justitie maar uiteindelijk de meest extreme middelen inschakelde om de zaak maar proberen op te lossen.

  8. Ik ben van mening dat je op internet altijd traceerbaar bent, echter zal het bij de één makkelijker zijn dan bij de ander. Meeste mensen zullen alleen geen moeite doen om achter een pseudoniem te komen omdat het niet van belang is.

    1. Het enige wat je uiteindelijk met veel moeite op het internet na kan trekken is vanaf welk IP en op welk tijdstip iemand zijn uiting heeft gedaan. Je kan dus anoniem zijn, maar je moet dan wel heel ver gaan: * Doe het alleen, een geheim is iets wat niemand anders weet! * Zorg dat je open verbindingen van anderen gebruikt en veel wisselt van verbinding. * let op dat je niet verbindingen in een cirkel om je woning verbindingen gaat gebruiken of een ander patroon. * Laat je mobiele telefoon thuis zodat jij niet te traceren bent naar deze locaties. * Gebruik bijvoorbeeld standaard knoppix op een laptop om verbinding te maken en spoof een random MAC adres voor iedere verbinding, zo is je computer niet te onderscheiden van andere knoppix gebruikers. * Let goed op wat je communiceert! Niets waarmee je geidentificeerd kan worden of je aanwezighheid kan worden vastgesteld op bepaalde locaties op bekende tijdstippen. * Houd verder je kop en schep niet op hoe goed je iedereen in de tuin hebt geleid. * alle accounts die je gebruikt maak je anoniem aan via de bovenstaande verbindingen onder valse namen. Deze accounts bekijk je nooit vanaf een andere als de anonieme verbinding. * Je maakt uiteraard nooit verbinding met enige niet anonieme accounts of andere apparatuur op de verbinding die je anoniem gebruikt. * Je volgt je eigen accounts niet, berichten zijn fire and forget. Mocht het absoluut noodzakelijk zijn dat je dit wel doet dan kan dat pas als je al flink wat volgers hebt zodat je niet op valt als enige of eerste volger. En al helemaal zorgen dat er geen herkenbaar patroon ontstaat waarbij jij toevalig altijd kijkt net als er een nieuw bericht is! * Nooit op jezelf reageren, zodat er geen overeenkomsten in taalgebruik geconstateerd kunnen worden.

      Als je dit doet hoef je niet eens TOR te gebruiken. TOR is er om de verbinding met het internet te verbergen, maar die geeft toch geen informatie die nuttig is om je identiteit te achterhalen.

      Ik wil best eens een keer op een dergelijke manier hier op het forum een bericht achterlaten. Veel succes om te achterhalen dat ik dat ben!

      1. @Elroy 10 april 2013 @ 20:37

        Interessant, maar wat een werk allemaal en wat een moeite om het allemaal te onthouden. Omdat onthouden haast niet doenlijk is, wordt de onvermijdelijke administratie weer een kwetsbaar punt. Goed encrypten dan maar.

        Dan doe ik toch veel liever alles openlijk en besteed ik mijn tijd aan leukere dingen.

  9. Zorg dat je open verbindingen van anderen gebruikt en veel wisselt van verbinding.
    Kan, maar veel routers kunnen de MAC adressen van aangesloten apparaten uitlezen en mogelijk in een logbestand bewaren. En dit is ook goed bruikbaar als bewijs. Mijn eigen router geeft mij een mooi lijstje van alle MAC adressen van computers die ermee waren verbonden. Als er daar eentje tussen zit die ik thuis niet herken…
    Laat je mobiele telefoon thuis zodat jij niet te traceren bent naar deze locaties.
    Dat geldt sowieso voor alle soorten hardware met ingebouwde GPS. Ik heb een Windows RT tablet die ook een GPS ingebouwd heeft en ik kan mij voorstellen dat dergelijke apparatuur straks ook onderdeel is van normale laptops. Android en iPad systemen hebben ook meestal een GPS ingebouwd, net als sommige digitale camera’s. Laat al je GPS apparatuur thuis!
    Gebruik bijvoorbeeld standaard knoppix op een laptop om verbinding te maken en spoof een random MAC adres voor iedere verbinding, zo is je computer niet te onderscheiden van andere knoppix gebruikers.
    Yep. Goed advies maar dan moet je dat systeem niet ook thuis gebruiken. Bij een willekeurige verkeerscontrole heb je sowieso ook een kans dat een oplettende agent het apparaat ziet en herkent waar het voor gebruikt kan worden. Daarnaast moet je dat apparaat niet gebruiken om je eigen facebook pagina of webmail te bekijken want ook dat kan opvallen. Maar het maakt je wel lastig traceerbaar. (Maar nog niet onmogelijk.)
    Ik wil best eens een keer op een dergelijke manier hier op het forum een bericht achterlaten. Veel succes om te achterhalen dat ik dat ben!
    Oh, ik twijfel er niet aan dat je desondanks alsnog te traceren bent. Alleen kost het zoveel resources dat het de moeite gewoon niet waard is. Eerst en vooral zal bepaald moeten worden vanaf welke locatie je het bericht hebt verzonden. Dat is niet al te moeilijk maar is wel even spoorzoeken over het Internet als je via meerdere proxies het bericht achterlaat. Mogelijk zullen daarbij ook de diverse logbestanden moeten worden opgevraagd. Mochten de proxies geen logbestanden bevatten dan is er nog de mogelijkheid om het via de providers van die proxies te achterhalen. Dan is het kijken naar de pakketjes die naar de proxy zijn verstuurd en welke zijn ontvangen, en die met elkaar proberen te matchen. Tijdrovend, maar niet onmogelijk. Eenmaal op de locatie is het onderzoeken wie de verzender op die locatie heeft gezien. Denk hierbij aan camera-bewaking maar ook gewoon allerlei getuigen die in de wijk iemand hebben gezien die kennelijk vanaf straat met een laptop bezig was. (Of vanaf een andere locatie.) De kans is aanwezig dat er getuigen zijn die jou hebben opgemerkt en dus meer informatie over jou kunnen geven. Je zult dan alle beelden en alle getuigen moeten ondervragen op zoek naar meer informatie. Mocht er rond de verzend-locatie nog steeds te weinig informatie zijn dan kan er nog altijd onderzocht worden wie er allemaal in die omgeving aanwezig waren en al deze personen kunnen ondervraagd worden. Een zeer kostbare aangelegenheid, natuurlijk. Maar niet onmogelijk. Het zou mogelijk meer kosten dan de Noord/Zuid lijn in Amsterdam, en waarschijnlijk even lang duren, maar het zou best mogelijk zijn om jou uiteindelijk als dader aan te wijzen. Maar goed, deze weddenschap weegt totaal niet op tegen de kosten die het kost om jou te traceren. 🙂

    1. Wim ten Brink schreef:

      Dat geldt sowieso voor alle soorten hardware met ingebouwde GPS. Ik heb een Windows RT tablet die ook een GPS ingebouwd heeft en ik kan mij voorstellen dat dergelijke apparatuur straks ook onderdeel is van normale laptops. Android en iPad systemen hebben ook meestal een GPS ingebouwd, net als sommige digitale camera’s. Laat al je GPS apparatuur thuis!”

      GPS is passief, het ontvangt satellietsignalen maar zendt zelf niet. Wijdverspreid misverstand.

      Het resultaat van de plaatsbepaling met GPS zou natuurlijk wel door software ergens heen gestuurd kunnen worden. Maar dat is dan een probleem van die software, niet van GPS op zich.

      1. Ja, ik weet ook wel dat GPS passief is, maar informatie van de GPS kan alsnog meegestuurd worden door de webbrowser en andere software op je systeem. Vooral op tablets staat deze optie al snel aan, zodat je je locatie bijna continu deelt met Google, Apple of Microsoft. (Afhankelijk van het OS op je tablet.) Daarnaast, als je GPS aan staat kan deze een logbestand bijhouden van je meest recente locaties. Mocht je tablet worden onderzocht dan zou dat dus uitgelezen kunnen worden. Een GPS op je systeem levert gewoon een extra risico op omdat het je positie kan verraden. Maar dat hoeft dus niet, als je er maar rekening mee houdt dat deze uit staat.

        Aan de andere kant, een GPS kun je weer wel gebruiken om locaties te onthouden met een open WiFi toegang. Je kan met een systeem gaan “wardriven” met speciale software die alle open WiFi hotspots voor jou vastlegt op een kaart, zodat je deze later met een ander systeem weer op kunt zoeken. Als je dan later je GPS gebruikt om die plekken weer terug te vinden…

        Je moet nu eenmaal met alle mogelijke risico’s rekening houden. Een GPS kan een dergerlijk risico met zich meebrengen. Wil je echt anoniem blijven dan moet je alle risico’s minimaliseren…

  10. Ik weet niet hoor, maar zo moeilijk is het toch niet om anoniem iets op Internet te zetten ?

    Met een random MAC adres op een open WiFi inloggen in een andere stad met je mobiel thuis (hij moet ook aan staan !) met een apparaat zonder GPS (ja, vanwege bovenstaande logging). En ja, liefst met een Linux live ISO/USB. En op een manier dat je andere mensen niet opvalt.

    Het wordt wel steeds moelijker gemaakt, je moet niet naar de andere stad gaan met openbaar vervoer of auto met blackbox (ja, ook GPS logging, maar alleen van de laatste x afstand).

    Dus dat wordt lopen of op de fiets, wat de straal waar binnen je dit kunt doen dus wel kleiner maakt. Dus als je het vaker wilt doen, moet je wel iedere keer een andere pseudoniem gebruiken en iedere keer een andere live-CD ?

    Met een Linux live-CD ben je wel beetje een uitzondering, dat is al verdacht patroon. Een virtuele machine met Windows zou in theorie minder opvallen, maar een Windows licentie heeft een eigen id dus dat is misschien een slecht idee.

    Je moet de laptop, oid. natuurlijk ook uit hebben tijdens de reis.

    Dus alles bij elkaar een boel gedoe, dat wel.

    1. Of je erin slaagt om iets anoniem op het Internet te zetten hangt af van diverse factoren. Wat vooral meetelt is de moeite die men vervolgens wilt nemen om jouw ware identiteit te achterhalen. Zo kun je op Arnoud’s blog prima anoniem reageren simpelweg omdat er maar weinig mensen geinteresseerd zullen zijn in wie hier allemaal reageren. Tenzij iemand het bijvoorbeeld gaat hebben over het plegen van een aanslag op b.v. a.s. Dodenherdenking op de Dam, waar onze nieuwe Koning natuurlijk bij aanwezig zal zijn. Tja, dan worden er diverse waakhonden wakker. Het feit dat ik deze opmerking hier net heb geplaatst kan al de interesse van de AIVD opwekken! Maar goed, al te anoniem ben ik nou ook weer niet en het is ook geen dreiging maar gewoon een argument in deze discussie.

      Goed, hopelijk is de AIVD nu ook weer gerustgesteld… 🙂

      Naarmate de opmerkingen die je anoniem wilt plaatsen de aandacht gaan trekken van de diverse veiligheidsdiensten en andere groepen zal het belangrijker worden om stappen te ondernemen om je identiteit te verbergen. En daarbij zul je rekening moeten houden met hoe zwaar de opsporingsmaatregelen zullen worden, vergeleken met de aard van je opmerkingen. Denk hierbij aan die knul die bedreigingen had geuit richting diverse scholen in Leiden. Diens identiteit hebben ze toch best snel ontdekt. En ja, natuurlijk kun je allerlei maatregelen nemen om te voorkomen dat je hardware online je identiteit gaat verraden, maar vergeet niet dat mensen jou zullen zien. Besef ook dat er overal bewakingscamera’s kunnen hangen die jou filmen. Ga er ook maar van uit dat je over je daden niet kunt gaan opscheppen bij je vrienden omdat een van hen jou vervolgens kan verraden. En ook niet thuis even gaan kijken wat de reacties zijn op jouw opmerkingen omdat je dan alsnog in de schijnwerpers van de AIVD komt te staan! En dat maakt het juist zo lastig voor mensen om anoniem te reageren! Ze zijn vaak te nieuwsgierig en blijven dus kijken naar de gevolgen of praten over wat ze hebben gedaan. Kortom, vaak verraden ze zichzelf gewoon. Zoals de pyromaan die naar de brand gaat kijken als de brandweer deze gaat blussen, zo gaat het vaak ook met mensen die anoniem reageren: ze moeten regelmatig blijven kijken hoe het verder gaat.

      1. Als je iets doet wat anderen met macht niet leuk vinden, moet je slim/kundig zijn en voorzichtig zijn. Maar vooral ook veel zelfbeheersing hebben of genoeg lef hebben iets te doen wat op de analoge TV komt of de krant haalt.

        Hoe dan ook, het is geen aanrader om iets doen dat mensen met macht niet leuk vinden.

    2. En dan kun je alsnog gepakt worden. Want wellicht plaats je het bericht op een site met advertenties van een advertentieboer. Die zetten en lezen cookies. Dus log je een keer in (voor of na het posten) bij een andere site met dezelfde advertentieboer, kan je posting worden gelinkt aan de login.

      Ik gok dat die Leiden-(“Ik gebruik een proxy”)-dreiger op een dergelijke manier is gepakt.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.