Mijn kind is een hacker, wat nu?

halt-strafEen lezer vroeg me:

Mijn zoon zit in groep 8 van de basisschool en is al een paar jaar heel intensief bezig met computers. Hij is er echt goed in, maar haalt daardoor ook dingen uit die hem in de problemen brengen. Hij hackt het wachtwoord van de docent en zet rare plaatjes in een presentatie, bijvoorbeeld. En nu zitten vriendjes hem te pushen om daarmee door te gaan, bv. door Facebook van klasgenootjes te hacken. Wanneer wordt dat strafbaar, en wat kan ik doen?

Raden of achterhalen van wachtwoorden is eigenlijk altijd strafbaar als computervredebreuk. Deze jongen komt dus echt in problemen terecht als hij hiermee doorgaat. Als hij nog geen twaalf is, dan is hij nu niet strafbaar. Vanaf twaalf jaar begint het strafrecht te lopen, en tot je achttiende val je dan onder het jeugdstrafrecht.

Meestal wordt er bij wetsovertredingen door minderjarigen geprobeerd deze bij bureau HALT een alternatieve straf te laten uitvoeren. Alleen, de regels rond HALT zijn niet geschreven voor computercriminaliteit. Naar HALT mag je (op basis van vrijwilligheid) bij wat ik maar even vandalisme en kleine criminaliteit (winkeldiefstal of oplichting tot € 150 euro) noem. Computervredebreuk staat niet in het Besluit aanwijzing Halt-feiten (ex art. 77e Strafrecht).

Er is een restartikel voor “feiten van geringe ernst” met weinig schade waarbij “een pedagogische benadering” passend is. Met toestemming van de officier van justitie mag dan alsnog een Halt-aanpak worden gekozen. Halt noemt zelf hacken bij digitaal pesten als voorbeeld uit die restcategorie.

Ik heb alleen geen idee wat de gepaste “pedagogische benadering” is bij een twaalfjarige zuivere hacker. Pesten via Hyveshacken is één ding, het smartboard van de school automatisch New Kids Turbo laten vertonen iets heel anders. (En inbreken in het cijfersysteem van je middelbare school nóg weer iets anders.) Wat zouden jullie aanraden? Doe hem op een hackersclub?

Arnoud

45 reacties

  1. Misschien een goed gesprek met hem houden, een kind van groep 8 hoort te weten wat wel en niet mag. Daarbij ook de ouders spreken van de kinderen die hem aanmoedigen om te vragen of hun kinderen daarmee op willen houden. Als dit alles niet help dan even het strafbankje te voorschijn halen een tijdje zonder enig computer laten zitten, geen ps3, xbox, pc of tablet als het een computer is of browser heeft mag hij er niet aanzitten.

    1. Ik zou zeggen, wel een xbox of ps3 of wii maar geen laptop of tablet. En als je het kind uiteindelijk toch een smartphone geeft een Windows Phone, Blackberry of iPhone.

      Maar doe het kind misschien ook eens op een sport. Veel thuiszittende kinderen zijn veel meer geneigd hun tijd te besteden aan dit soort zaken.

      1. Ik sluit me eigenlijk bij MathFox aan: geef hem een android telefoon. Dan kan hij hacken zonder de wet te overtreden. Ik zou het zeker stimuleren de kennis die hij op doet is in de hedendaags samenleving van onschatbare waarde. Maar laat het hem op iets legaals doen.

        Even ter info: ik ben zelf begin jaren 90 op de middelbare school uit het computerlokaal verbannen, omdat ik volledige toegang tot het netwerk had gekregen en zo ook kon printen (wat aan leraren accounts was voorbehouden). Je wil niet weten wat voor drama ze er van maakten en hoe hard ze me eigenlijk hadden willen straffen.

        Enige gevolg van het drama was dat ik hun niet verteld heb hoe ik het deed, maar mijn medeleerlingen wel. En ik was echt de beroerdste niet, als ze me gewoon gevraagd hadden hoe ik het gedaan had dan had ik dat zeker verteld. Nu waren ze uiteindelijk genoodzaakt de printer van het netwerk te halen. Ondanks mijn ‘criminele’ jeugd ben ik toch vrij goed terecht gekomen.

        1. Hij dient dan eerst goed te weten wat wel en niet acceptabel is, als hij/zij dat onderscheid niet kan maken moet je hem/haar ook niet de gang laten gaan.Wat er nu geschreven is weet hij/zij dat niet en dient dit heel duidelijk uitgelegd te worden je kan kinderen nu nog gemakkelijk sturen als ze dadelijk een stuk ouder zijn hebben ze misschien geen gevoel meer wat wel en niet mag.

        2. Bij het nalezen van het bericht:

          En nu zitten vriendjes hem te pushen om daarmee door te gaan, bv. door Facebook van klasgenootjes te hacken.
          Ik zie hier een taak van de school om klassikaal aandacht te besteden aan normen en waarden met betrekking tot computers. Naast “veilig Internetgebruik” met betrekking tot “vieze mannetjes” is er ook nog “veilig Internetten” zodat je geen mot krijgt met “oom agent”. En er kan gesproken worden over “online pesten” en vergelijkbare zaken.

          1. Ik zie hier een taak van de school om klassikaal aandacht te besteden aan normen en waarden met betrekking tot computers.
            Ben ik het niet mee eens. Je kunt niet alle opvoedkundige verantwoordelijkheden doorschuiven naar de school. Als ouder heb je zelf ook een plicht om je kind goed op te voeden. Scholen kunnen tot een bepaald niveau de basis-opleiding verzorgen maar sommige kinderen hebben meer aandacht nodig. Het is aan de ouders om dit te herkennen bij hun kind zodat het kind deze aandacht ook krijgt. In dit geval gaat het dus om een kind dat zich zwaar laat beinvloeden door zijn vriendjes om bepaalde regels te overtreden. Het is een spelletje aan het worden, wat mogelijk ook komt door de pubertijd. Hij zal al tussen de 11 en 13 jaar zijn. De invloed van “foute” vriendjes kan hem hierbij aanzetten om door te gaan met de foute manier van hacken. Het kind is duidelijk geinteresseerd in computers en wil opscheppen over zijn vaardigheden. Daar is niets mis mee. Maar hij wordt door vriendjes aangemoedigd om verkeerde dingen te doen dus is het belangrijk om hem extra vriendjes te bezorgen die hem op het rechte pad kunnen houden, maar desondanks zijn hobby waarderen. (Hackersclub?) Natuurlijk zal het kind straks doorstromen naar het voortgezet onderwijs, wat zal inhakken op zijn verzameling vrienden. Immers, de vrienden van de basisschool gaan mogelijk naar verschillende scholen voor voortgezet onderwijs. En daarnaast zal hij nieuwe vrienden gaan krijgen. Het is dan ook alvast een goed idee om naar een school te zoeken die veel aandacht geeft aan computers, waarbij ook de schoolleiding een goede kennis van computers dient te hebben. Bespreek het “probleem” al van tevoren met de schoolleiding en dan zullen ze er rekening mee kunnen houden.

            1. Ik wil niet alle opvoeding op “de school” afschuiven, maar hier zit een vriendenclub in de klas die ook collectief een stuk opvoeding kan gebruiken om te voorkomen dat ze elkaar in bij Halt (of erger) weer ontmoeten. Ja, onze jonge hacker heeft wat extra aandacht nodig, maar zal ook wat opsteken van de klassikale aanpak. Misschien in het kader van een “Internetdiploma”, wie hier zou willen meedenken over wat basisscholieren over internet en computers horen te weten? (Auteursrecht, hacken, …)

              1. Tja, het hangt totaal af van hoe de school omgaat met computers. Alleen, daar kun je als ouder weer voor kiezen. Er zijn scholen die er extra veel aandacht aan geven en anderen die computers vooral negeren. Als ouder moet je daar dus een goede keuze voor maken, wat handiger is als een kind richting voortgezet onderwijs gaat dan terwijl het kind nog op de basisschool zit. Zoals ik al aangaf, dit kind zou eigenlijk naar een school toe moeten waar men vrij veel ervaring heeft met computers en ook speciale lessen op dit geven. Het is nu mei en het kind zit in groep 8. In augustus zal hij naar het voortgezet onderwijs gaan dus nu moeten de ouders al goed gaan kijken naar scholen die in deze computer-behoefte kunnen voorzien. En ja, deze vriendenclub heeft wat extra opvoeding nodig. Over drie maanden gaan ze die ook mogelijk krijgen, als ze ten minste allen in dezelfde groep zitten.

  2. Is dit heel veel anders dan een jongen die stenen door de ruiten gooit, steelt uit winkels of iets anders? Het lijkt me meer een opvoed probleem dan een juridisch probleem. Kortom: goed gesprek, computer afpakken, huisarrest, opsluiten in de kelder, etc

  3. Het probleem met het afpakken van de computer (en game consoles) is dat het fanatieke kind toch wel andere manieren verzint om zijn ‘hobby’ te verwezenlijken (ditzelfde geld overigens ook voor die andere gekke puber acties zoals ruiten gooien en winkeldiefstal). Huisarrest gaf ik vroeger ook niets om, je verzint wel manieren om het huis te ontsnappen (zeker met 2 werkende ouders). Op school zijn ook in ieder klaslokaal tegenwoordig een aantal computers. Deze zijn ook gewoon nodig in het lespakket, dus het ontzeggen van de toegang tot zijn huis computer helpt niets.

    Het gesprek (en dan met nadruk op ethisch hacken) is daarentegen wel goed. Juist op een hackersclub wordt behoorlijk in gegaan op het ethische aspect van hacken. Als hij dan toch zo handig is (hoewel ik betwijfel dat het raden van een wachtwoord van de leraar heel moeilijk is), laat hem dan zijn talenten op de juiste manier ontwikkelen, met mensen om hem heen die hem op een goede manier stimuleren, in plaats van huisarrest, computers afpakken en allerlei andere straffen die weinig tot geen impact hebben. Zet het morale kompas weer de juiste richting op, zorg voor een goede omgeving waar zijn talenten op de juiste manier benut worden.

    Daarnaast kan het nooit kwaad om ook op school eens wat aandacht aan dit ‘probleem’ te besteden. We weten allemaal hoe goed wachtwoorden zijn (ahum), ook leraren gebruiken gewoon een wachtwoord met de naam van vrouw/vriendin/minnares/kind(eren)/huisdier/straatnaam. Als een 12 jarig kind het wachtwoord van een leraar kan raden (want dat is gewoon gebeurd) heeft de leraar ook een te eenvoudig wachtwoord gebruikt.

    1. Hoera voor Walter. Hackersclubs / open hackerspaces vind je bijvoorbeeld hier: http://hackerspaces.nl. Is er niet zo’n club, dan zou je je kind kunnen helpen zo’n hackerspace op te richten. Breng soortgenoten samen – jonger en ouder. Ga’ns langs bij een hackerspace in een andere stad. En kijk af en toe ‘ns geïnteresseerd mee en probeer’t niet allemaal te begrijpen, want als je kind een beetje een hacker is en jij niet, dan loop je erg snel erg ver achter.

    2. Al heeft de lerares of leraar een wachtwoord gekozen 123456 maakt het nog niet uit je omzeilt een beveiliging en ouder iemand weet dat het niet mag en kind juist aangemoedigd denk dat het altijd goed is. Is het goed dat hij het interessant vind om dit te doen, ja natuurlijk maar het dient wel zo te gebeuren dat het geen schade oplevert of overlast, plus op een manier die verantwoord is. Dit houd dus niet in dat vriendjes hem aanzetten tot iets wat eigenlijk niet mag, dit noemde we vroeger gewoon verkeerde vriendjes hebben en ik denk tegenwoordig dat we dit zo nog steeds noemen. Dadelijk is hij 12 jaar dan heb je kans dat je als ouder verantwoordelijk wordt gehouden als er iets fout gaat zeg je dan tegen de tegen partij maar ik heb hem zo aangemoedigd of zie je al voor een rechter staan met zo uitleg.

    3. Hè hè. Goed Walter! Gelukkig een “positief opvoeden” reactie. Inderdaad, iets lange tijd afpakken heeft totaal geen zin, je mag een week niet op de PC en dan? Dan ziet hij de hele week bij de buren op de PC/laptop.

      En inderdaad, een gesprek aangaan, uitleggen waarom het niet mag en een alternatief bieden. Misschien nog iets met belonen (een attractiepark uitje ofzo) als hij zich aan de regels houdt gedurende een bepaalde tijd?

    4. Helemaal met Walter eens. Laat zo iemand zich aansluiten bij een hackersclub, en stel gewoon een regel: niet cracken (geen toegang verkrijgen waar het niet de bedoeling is — dit sluit eigenlijk het hele schoolnetwerk uit).

      Ik heb in mijn jeugd me bezig gehouden met programmeren, maar als deze jongen graag wil opscheppen op school zou ik eerder zoeken naar een Fablab, dus een hackerspace die zich meer richt op het bouwen van fysieke apparaten, bijvoorbeeld spelen met een Arduino of 3D printer. Dus wat meer nadruk leggen op het constructieve aspect. Kan je waarschijnlijk ook heel goed mee opscheppen op school 🙂

      Ritzo noemde http://hackerspaces.nl al. Je zou ook nog even kunnen zoeken op bijvoorbeeld “Fablab”.

      1. Een fablab is wel een mooi idee omdat hij dan dingen kan produceren met behulp van een computer maar die best practisch kunnen zijn. Alleen, zodra je met electronica zoals een Arduino en de bijkomende extra electronica begint kan het een redelijk dure hobbie worden. Zeker als je eerst nog de benodigde kennis moet opdoen. Maar het zou een enorm boeiende hobbie kunnen worden waar hij zich niet voor hoeft te schamen bij zijn vriendjes. Wel zal hij dan mogelijk bezig gaan met electriciteit en met soldeerwerk, waar enig toezicht in het begin wel noodzakelijk is. De kosten om met Arduino te beginnen? Vanaf 15 euro voor het simpelste arduino board tot enkele honderden euro’s als je er een robot mee wilt maken die via WiFi bestuurd wordt, via GPS zijn positie kan bepalen en met bijbehorende motoren en framework om over de straat te racen terwijl een bijbehorende camera de gehele rit filmt op een SD kaartje. Iets wat hem best populair kan maken bij zijn vriendjes, maar veel tijd kost om te maken en dus ook prijzig is.

        1. Hacken zelf is toch ook praktisch? Ondertussen zijn overheden wereldwijd cyberlegers aan het samenstellen, en dan heb je dit soort jongens hard nodig. Als hij interesse heeft in computerveiligheid en encryptie en dergelijke, zorg dan dat hij dat kan bestuderen op een goede manier, en schotel hem niet ter afleiding iets heel anders voor. Ik vind het fablab-idee een beetje in de categorie: “jij deed toch iets met computers?” Goed, beide zaken zijn goed te combineren, maar dat is weer een ander verhaal.

          1. Ja, hacken zelf is ook een handige vaardigheid maar wel eentje waarbij je goed moet weten wat je doet en je moet je daarbij niet laten motiveren door je vriendjes die met allerlei “leuke” suggesties komen. Een hackersclub kan hem daarbij helpen maar hij zal vast blijven opscheppen tegen zijn vriendjes. Als hij echter kan opscheppen over een zelfgemaakte robot tegen zijn vriendjes krijgt hij evenveel respect, maar is het minder waarschijnlijk dat hij ervoor wordt opgepakt.

            Overigens hoor je nog wel eens dat mensen dit “spelen met electronica” verdacht vinden omdat je op TV en in films vaak ziet wat voor complexe bommen ermee gemaakt kunnen worden. Maar ik heb een neefje die als soldaat werkt en regelmatig met explosieven te maken heeft. Hij weet dat je voor het maken van een bom al voldoende hebt aan een batterij en electriciteitsdraad. Plus een lading Semtex of ander explosief. Al die high-tech televisie-scenario’s zijn daarom gewoon prut.

            Of we echt zoveel hackers nodig hebben? Die hackers komen er toch wel, omdat de kennis die je erbij nodig hebt best wel gerelateerd is aan kennis van electronica. Je moet namelijk weten hoe gegevens van de ene plek naar de andere plek worden verplaatst zodat je een strategie kunt bedenken om deze te onderscheppen en te ontcijferen. Een kind die alleen scripts van het Internet gaat downloaden om daarmee te hacken is een prut-hacker. Een kind die een Arduino micro gebruikt om zijn eigen keylogger mee te maken en deze aan weet te sluiten op de computer van zijn leraar om zo een wachtwoord te jatten is veel creatiever bezig en is ook een veel betere hacker in mijn ogen. Niet dat dit nou zo moeilijk is, hoor. 🙂 En ja, ook met electronica kan hij nog steeds het verkeerde pad op gaan. Een ouder die echter interesse toont in de projecten van haar kind kan echter ook beter in de gaten houden wat het kind doet. Hopelijk ook omdat het kind dan kan opscheppen over zijn vaardigheden. Persoonlijk denk ik dat een echt goede hacker beide vaardigheden zal combineren. Sowieso levert het veel kennis op over communicatie tussen diverse apparaten, waar het uiteindelijk allemaal om draait. Dit kind weet net een wachtwoord goed te gokken omdat zijn leraar een idioot is. Het vernielen van een presentatie is vervolgens baldadigheid, want hij is over het tuinhekje geklommen en is nu de rozentuin aan het uitgraven, maar dan de digitale versie. Dit is ook geen echte uitdaging. Nee, laat hem maar eens nadenken over hoe hij een keylogger in elkaar kan zetten zonder dat deze opvalt. Of gewoon een op afstand bestuurbare robot met WiFi of Bluetooth. Of alleen maar knipperende lichtjes op zijn fietsstuur die oplichten in de maat van de muziek waar hij op dat moment naar luistert.

              1. Lol inderdaad. Maar je moest eens weten hoeveel mensen bang zijn voor een apparaat waar tientallen draadjes uit komen, terwijk mensen een soort grijze klei met twee draadjes erin veel makkelijker negeren. Maar ja, dat laatste kan dus een explosief zijn en het eerste gewoon een project van een Arduino-hobbyist. 🙂 Voor een bom heb je vooral iets nodig dat explosief is. Al die electronica en klokjes en andere dingen die je op televisie ziet bij explosieven zijn puur nep. Sowieso dom om te denken dat een terrorist netjes rode en zwarte draadjes gebruikt terwijl het makkelijker is om gewoon 1 kleur draad te gebruiken. En waarom zou een terrorist sowieso een klok zichtbaar maken op een bom, die baarbij ook nog eens aftelt tot 00:00 of zo?… Maar wat grappig is, is dat ik sinds enkele maanden zelf met Arduino electronica bezig ben, waarbij mijn moeder van 70 toch echt eerst wilde weten of ik geen bommen ging maken. 🙂 Zo ingeburgerd zijn dit soort televisiebeelden…

                  1. Grootste probleem van deze maatschappij: we fantaseren teveel dankzij alle beelden die we via de televisie opnemen. Een hoopje klei aan een mobiele telefoon interesseert niemand. Een metalen pijp met een klok erop die aftelt en waar 20 draadjes uitsteken is echter meteen een bom. Maar ja, dat de ene gewoon een defecte klok is en de ander een lading Semtex die via die telefoon tot ontploffing gebracht kan worden. Zo is het ook met hacken. Het klinkt enorm bijzonder, zeker als je ziet hoe Sandra Bullock in “The Net” haar complete identiteit verliest of hoe in andere verhalen een hacker vanaf zijn laptop wereldwijd allemaal vliegvelden, electriciteitscentrales en banken platlegt. Of hoe een hacker vanaf zijn mobieltje een nucleaire raket weet uit te schakelen. De werkelijkheid is veel minder bijzonder, want dit kind heeft gewoon een wachtwoord geraden en is daarna baldadig geweest. Maar ja, zijn vriendjes kennen de televisiebeelden en vinden hem nu een enorme held. Is hij dat? Nee, absoluut niet… Is het bijzonder? Nee, ook niet. Maar in zijn omgeving, zijn wereld is het wel een erepodium waar hij nu op staat met zijn hacker-titel. Eigenlijk moet hij op een hackersclub gaan zodat hij weer met beide benen op de grond komt te staan. Even ontnuchteren en beseffen dat wat hij deed gewoon door iedere sukkel met een computer gedaan kan worden. Even beseffen dat het hacken van een account van een leraar helemaal geen prestatie is.

  4. Pesten via Hyveshacken is één ding, het smartboard van de school automatisch New Kids Turbo laten vertonen iets heel anders.
    Ik vind het eerste eigenlijk kwalijker dan het tweede. Je kind kan beter een practical joke met z’n school uithalen dan gericht een ander kind het leven zuur maken.

    NB argh, die cookies…

  5. Wat op middelbare scholen nog wel eens gedaan wordt is een afspraak tussen de leerling en de systeembeheerder. De leerling probeert de schoolsystemen te hacken, als dit lukt dan geeft hij daar de details van aan de systeembeheerder. Die kan vervolgens het lek dichten en de leerling ontvangt een kleine beloning. Zorgt ervoor dat de hackskills op een nuttige manier worden ingezet en ontwikkeld, en dat de beveiliging van de schoolsystemen erop vooruit gaat. Zo lang er voldoende uitdaging in het hacken van het schoolsysteem zit zal er ook minder verleiding zijn om op illegale wijze ondere systemen te hacken.

  6. Doe hem op een hackersclub?

    Zeker weten! Moedig de interesse van het kind aan op een moreel verantwoorde manier. Het probleem is niet dat je kind hackt, het probleem is dat je kind black-hat hackt. Er zijn genoeg manieren om dit talent op een goede, legale manier in te zetten. Een hackersclub kan daar zeker bij helpen.

  7. Als een kind de beveiliging van een school kan kraken, moet je volgens mij een andere school gaan zoeken – want die weten duidelijk niet waar ze mee bezig zijn. Dat kind heeft echt geen jaren training of enorme achtergrondkennis – die heeft gewoon op internet lopen kijken. Dat kan die school dus ook, en ertegen beveiligen.

    Verder gewoon die vaardigheden aanmoedigen, maar wel bijbrengen wat de juiste manier is om ze toe te passen. Bijna elk gereedschap en bijna elke vaardigheid kan zowel goed als slecht gebruikt worden, ook computers.

  8. Compleet eens dat zo’n jongen een serieus gesprek nodig heeft, je wil voorkomen dat je hem bij de afdeling “computercriminaliteit” van de KLPD moet komen ophalen. Aan de andere kant, probeer er achter te komen in welke legale activiteiten met computers hij geïnteresseerd is en stimuleer hem daarin… (programmeren, bouwen van een computergestuurde spoorbaan oid.)

  9. strafrecht moet altijd uitgaan van gewogen feiten. gelukkig is het raden van een wachtwoord geen strafbaar feit (anders zouden een hoop mensen de lotto niet kunnen winnen haha), maar wat je vervolgens met die informatie doet is doorslaggevend. dat werd ook weer eens duidelijk in de zaak henk krol, het openbaar maken kreeg daar pas zijn strafbaarheid. ook kinderen worden handelingsbekwaam geacht.

    maar als het een goede hacker is, is dat iets om alleen maar aan te moedigen.

    1. Ik meen dat er toch echt een groot verschil zit tussen het ‘raden’ van een wachtwoord (overigens eigenlijk altijd strafbaar als computervredebreuk) en het winnen van de loto. Een wachtwoord is een bekend gegeven, en de lotto uitslag niet, waarbij (helaas) de meeste wachtwoorden ook behoorlijk eenvoudiger in elkaar steken dan een random combinatie van 6 uit 42 nummers) In de zaak Henk Krol was ook niet het openbaar maken van het feit bepalend voor de strafbaarheid. De bekendwording van het gegeven dat er een strafbaar feit was gepleegd heeft echter wel de bal aan het rollen gebracht. Anders gezegd, als Henk het niet aan de grote klok had gehangen had mogelijk niemand iets ontdekt. En wat handelingsbekwaamheid betreft is de wetgever denk ik ook wel duidelijk. Het feit dat een kind pas strafrechtelijk vervolgd kan worden vanaf zijn 12e ondersteunt dat naar ik meen afdoende.

      1. Het raden van een wachtwoord is niet strafbaar, maar dat vervolgens gebruiken om toegang te verkrijgen tot andermans account kan wel strafbaar zijn. Alleen ter confirmatie dat je het juiste wachtwoord hebt zit op het randje. In principe zou je dan de eigenaar van de account kunnen waarschuwen dat zijn wachtwoord te gemakkelijk was en dat hij een beter wachtwoord moet nemen. Henk Krol was strafbaar omdat hij diverse dossiers had gekopieerd en zelfs had gelezen. (Waaronder de dossiers van mensen die hij kende.) Daarmee ging hij net iets te ver, volgens de rechter. Dat leverde hem een kleine boete op maar het werd wel duidelijk dat wat hij gedaan had voor een groot deel legitieme acties waren. Het kind in kwestie zit in groep 8, dus die is tegen de 12 jaar aan, zoniet al over de 12. Daarmee loopt het kind nu dus risico’s dat hij uiteindelijk wel vervolgd zal worden indien hij wordt betrapt. Vandaar dat juist nu naar een goede oplossing gezocht moet worden voor zijn huidige gedrag. En zoals ik al aangaf is het van belang om hiermee rekening te houden indien hij volgend jaar naar het voortgezet onderwijs gaat.

  10. Tja, zo’n kind zoekt natuurlijk een uitdaging en die vindt hij via de computer. Spelletjes zijn saai maar accounts hacken lijkt spannend. Dit moet je alleen niet aanmoedigen want dat gaat het fout. Maar het verbieden of moeilijker maken zal hem niet kunnen tegenhouden omdat hij vast wel mogelijkheden ontdekt om alsnog door te gaan hacken. Dus zul je als ouder moeten kijken of je deze hobbie in een bepaalde richting kunt sturen. Walter geeft dat ook al aan. Een hackersclub zoeken waar hij aan kan deelnemen zou een goed idee zijn. Of laat hem zelf iets opbouwen op een computer. Informeer gewoon wat zijn interesses op computergebied werkelijk zijn en zoek vervolgens iets in die richting dat hij kan doen zonder dat dit strafbaar is. Maar ga met het kind in discussie en indien het kind veel meer ervaren is dan de ouder dan is het echt tijd dat hij bijlessen krijgt van een meer ervaren computer-expert, die hem daarbij op het rechte pad zal blijven houden. En ja, dat betekent dus lid worden van een hackersclub… Goed gezegd, Walter van Eijk.

  11. Hackersclub is een hartstikke leuk en goed idee als de jongen ook echt iets heeft gehackt. Voor een niet-IT’er heb je al snel iets gehackt als je toegang tot iets krijgt. Op mijn school kon ik printerinstellingen veranderen door het IP adres in mijn browser te typen en op enter te drukken. Echt hacken wil ik dat niet noemen, meer slim uitproberen.

    Als een leraar een zwak wachtwoord heeft die jij hebt kunnen achterhalen door te raden / mee te kijken kan je dat ook niet echt hacken noemen. Zou je dat wel doen dan kan je iedereen op een hackersclub sturen die weet aan welke kleur ik denk. De vraag voordat je consequenties gaat nemen als huisarest, spelconsole wegnemen, laptop verbieden enz, moet je eerst eens achterhalen hoe goed hij echt is. Een gesprek dat het inbreken op andermans computer sowieso slecht is kan natuurlijk nooit kwaad. (In iemands huis binnen lopen als de deur open staat doe je immers ook niet.

  12. In het verlengde van deze discussie: dit artikel

    De Australische politie blijkt hackerfora te monitoren in een poging getalenteerde tieners van het criminele pad te houden en voor de politie te rekruteren. “We grijpen soms in en leggen dan uit dat wat ze doen ervoor kan zorgen dat ze in de problemen komen”, aldus politiecommissaris Brad Marden. Hij laat tegenover News Limited weten vooral positieve reacties te ontvangen.
    De vraag is nu of deze strategie veel effect zal hebben of dat tiener-hackerfora zich gewoon beter gaan verbergen. Het geeft in ieder geval wel aan dat dit een duidelijk probleem is onder jongeren, wat zich niet zomaar laat oplossen met hackerclubs en fablabs.

    1. Hoe maak je onderscheid tussen een hack en een app? Hoe voorkom je dat de hacker de hacks weer downloadt? En hoe verwijder je de kennis uit het hoofd van de hacker?

      Hacken is ¾ kennis en ¼ tools. Met het wegnemen van de tools ben je nog niet van de hacker af.

    2. Ja, doe dit alles en wees niet verbaast dat hij voor zijn 14 wegloopt of met de politie in aanraking komt… Als je dit advies volgt zal je kind mogelijk gaan denken dat je geen respect hebt voor hem en wat hij wil. Je corrigeert dan niet maar vernielt gewoon wat hij leuk vind. Kun je net zo goed een sloophamer nemen om zijn speelgoed mee te vernielen.

      Daarnaast voorkom je niet dat je kind vervolgens op school of in de bibliotheek gaat hacken. Of op de computer van vriendjes. Mogelijk dat hij een kleine laptop zal proberen te bemachtigen (jatten?) die hij ergens kan verstoppen. Hoe dan ook, als je als ouder de spullen van je zoon “vernielt” gaat hij alleen maar stiekem door. Dat is een visueuze circel waar je niet meer uit komt.

      Kortom, ik wil dit advies nomineren als het slechtste advies van 2013! Vandalisme bestrijden met vandalisme? Oog om oog? Vroeg of laat is iedereen dan blind…

  13. schaf hem IDA pro aan

    Als hij daar mee over weg kan en snapt de taal asm jmp xor Etc..

    Dan heb ik nog wel een baantje voor hem als Exploit hunter. Wij kijken niet negatief naar het verleden. Maar naar de kwaliteit wat hij nu heeft.

      1. Ja? Ik weet wat het kost. Heb zelf ook moeten betalen. Maar je maakt een grapje neem ik aan. Bedoel men kan wel een 64GB iPhone 5: € 879 kopen maar niet dit?…

        Wil je dan niet in je eigen kind investeren? Bedoel blijkbaar vindt hij het leuk en is hij redelijk goed in. Je wilt je kind toch helpen en stimuleren. Bedoel hij lijkt mij wel 🙂

        Trouwens hier is hij de komende jaren wel mee zoet en gaat hij geen ‘gekke’ dingen doen op school dan.

        Ik gebruik het voor 64bit en 32bit ollydbg.. 16bit?..mm.. Kijk of je softIce ergens nog kunt krijgen 😉 zou ik zeggen…

        1. Een Apple iPhone 4S 64 GB kost maar 13 euro bij CoolBlue. Okay, daar zit wel weer een abonnement van ruim 50 euro per maand bij, maar het gespreid kunnen betalen spreekt veel meer mensen aan dan even meteen een half maandinkomen van een bijstandmoeder moeten neertellen. (Meer dan dat zelfs.) Sowieso komen juist veel mensen zo in de problemen omdat ze allemaal abonnementen erbij kopen die ieder op zich betaalbaar zijn, maar tesamen veel geld kosten. Ze zien de hoge prijs niet, in tegenstelling tot de prijs van deze software.

          Als ik mensen vertel dat ik meer dan 1.000 euro heb betaald voor Visual Studio met MSDN dan verklaren ze mij voor gek. Als ik zeg dat het abonnement mij 100 euro per maand kost, vinden velen het toch betaalbaar. (Maar nog steeds duur.)

          Dus nee, ik maak geen grapje. Die software zier er duur uit! Duurder dan een iPhone van 13 euro… 🙂

          En 16 bit is best vrij ongebruikt maar hey, ik “speel” thuis met Arduino bordjes en velen daarvan zijn zelfs 8-bits! 🙂 Die wil ik eigenlijk ook kunnen debuggen, voor die hoge prijs… 😉

  14. Mmmm, klinkt als een creatief/slim iemand voor iemand van twaalf.

    Misschien kun je hem aanraden zijn creativiteit, gave voor computers op een andere manier te laten gebruiken, bijvoorbeeld door hem een handleiding voor computers te geven.

    Of je kunt hem computerspellen geven waarbij hij een ingewikkelde oplossing moet bedenken voor problemen, dan doet hij eigenlijk hetzelfde als je bij hacken doet, maar valt hij er andere mensen geen last mee.

    1. Probleem is dat je als ouder ook toezicht moet kunnen houden op wat een kind op een computer uitvoert. Helaas weten kinderen op computergebied vaak al meer dan hun ouders, mits hun ouders zelf weinig met computers bezig zijn. Mogelijk is het een beter idee om samen met je kind achter de computer te gaan zitten om tesamen iets creatiefs te doen. En dan niet zozeer spelletjes maar huiswerk, of samen de boekhouding doen. Of gewoon spelletjes spelen tegen je kind. 🙂 Zoals ouders van voetballende kinderen vaak aan de kant staan aan te moedigen tijdens wedstrijnden zou het als ouder geen kwaad kunnen om je kind achter de computer aan te moedigen… 🙂

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.