Zelden zo zitten lachen om een uitspraak van de rechter

slotfather-zoomeffectHet gebeurt niet vaak dat je in een vonnis de tekst “verweer uit de categorie roept u maar” ziet staan. Of een rechter die zelfreflecterend opmerkt dat “Zelfs de voorzieningenrechter weet dat er ontelbare computer games zijn en dat die allemaal zijn bedacht en ontworpen.” En ook in hoger beroep wordt het gewapper en gedreig met auteursrechten tot de grond toe afgefakkeld. Wát was u denkende.

Twee bedrijven waren actief in de goksoftware, “digitale slotmachines”. Daarin zat een zoomfeature die werd geactiveerd bij een winnende combinatie (zie plaatje, het middelste icoon), en op die feature claimde de eiser Betsoft auteursrecht. Iedereen die deze blog leest, weet dat dát hem niet gaat worden. Een dergelijk idee zou wellicht octrooieerbaar kunnen zijn (mits voldoende technisch vernuftig uitgewerkt) maar er is geen octrooi te vinden hierover.

Om de stelling kracht bij te zetten, kwam Betsoft met een specifiek verweer: er is concreet broncode overgenomen. En dát mag natuurlijk niet van het auteursrecht. Vervolgens zag Betsoft aanleiding om klanten van Bubble alvast te informeren over deze vermeende inbreuk, en Bubble stapte daarop naar de rechter want zij vond dit ‘wapperen’: evident zonder grond dreigen dat er IE-inbreuk plaatsvindt.

Ter onderbouwing van de inbreuk werd gewapperd met een deskundigenrapport van een of ander ABCitsupport dat concludeert dat de overname inderdaad integraal was. Maar je hóórt de rechter dat stuk papier heen en weer draaien en gefronst bekijken:

De voorzieningenrechter constateert tevens dat het overgelegde rapport niet is ondertekend. Wie of wat ABCitsupport precies is staat er niet in en de persoon of de personen die het onderzoek hebben gedaan zijn er niet in vermeld.

Dus daar gaan we weinig mee doen. Er waren nog meer stukken, zoals een bewijs van depot bij het US Copyright Office en een ontvangstbevestiging van het Europees octrooibureau, maar wát daar dan was ingediend blijft volstrekt onduidelijk. Ook de advocaatkeuze verbaasde de rechter: Betsoft is op Cyprus gevestigd en laat een advocaat op Curacao het eveneens op Cyprus gevestigde Bubble aanschrijven. Alles bij elkaar wordt de rechter hier niet vrolijk van:

De veelheid aan kwestieuze bewijsstukken waarvan Betsoft zich in dit kort geding heeft bediend hebben bij de voorzieningenrechter de indruk gewekt dat Betsoft hierin willens en wetens onzorgvuldig opereert. De houding van Betsoft is niet bepaald van het type “foutje, bedankt”.

In hoger beroep werd het nóg leuker. Want weet u nog, dat ABCitsupport rapport? Daar waren wel een paar héél opmerkelijke dingen over te vinden. De gelijkenissen tussen de code van Bubble en de door Betsoft aan dat ABC gegeven code waren zó groot dat het niet mooi meer was. Daarop werden de eigen programmeurs van Bubble gevraagd hoe dat kon, en die kwamen met de opmerkelijke conclusie dat Betsoft een programma van Bubble – althans het op het inzoomeffect betrekking hebbende deel daarvan – had gedecompileerd en dát met het spel Dr. Magoo van Bubble heeft laten vergelijken. Tsja, en als je een programma met zichzelf vergelijkt dan zullen de gelijkenissen best groot zijn.

Toen nam het Hof een korte pauze om even op Wikipedia na te lezen wat “reverse engineering” en “decompilen” is (“niet bij wijze van bewijs, doch teneinde meer inzicht te verkrijgen”). Daarna pakte men de originele door Betsoft in de VS gedeponeerde computercode erbij. Als je Amerikaans auteursrecht wilt kunnen uitoefenen dan moet je het werk namelijk deponeren bij de Copyright Office van de Library of Congress. En daar kwamen tien bladzijden computercode vandaan die met een blauw lint bij elkaar waren gebonden. En laat nou díe code totaal niet lijken op de code die in het ABCitsupportrapport werd vergeleken.

Dus ja, dan begin je toch nattigheid te voelen als rechtbank. Twee verschillende broncodes, geen duidelijkheid hoe de te vergelijken broncode tot stand kwam en we weten niet eens wie of wat dat ABCitsupport nu eigenlijk is. “Mitsdien is er zelfs geen begin van bewijs aanwezig dat met de spellen van Bubble inbreuk wordt gemaakt op de broncode van Betsoft”, aldus het Hof. Wacht, we zetten even de vaststaande punten op een rijtje en dan mag u zich nu díep gaan schamen:

  • Van inbreuk, gepleegd met software van Bubble, op de (op het Expandicon-effect betrekking hebbende) broncode van Betsoft is niet gebleken.
  • Betsoft weet dat er van zodanige inbreuk op de broncode geen sprake is.
  • Betsoft legt willens en wetende aan de rechter rapporten voor waaraan gemanipuleerde uitgangspunten ten grondslag liggen.
  • Betsoft geeft er blijk van bereid te zijn om derden te benaderen met de stelling dat met van Bubble afkomstige computerspellen inbreuk wordt gemaakt op intellectuele eigendomsrechten van Betsoft, terwijl Betsoft weet dat ofwel van zodanig intellectueel eigendomsrecht, ofwel van inbreuk daarop geen sprake is. Het hof verwijst naar het door Betsoft zelf aangehaalde citaat (mvg sub 23) uit het arrest HR 29 september 2006, LJN AU6098 (Stork-Bakels).
  • BubbleBetsoft* schrijft waar ook ter wereld, met het inschakelen van waar ook ter wereld kantoorhoudende advocaten, andere partijen aan en beticht deze van auteursrechtinbreuk als het gaat om spellen welke qua effect ook maar in de buurt komen van Betsofts eigen inzoomeffect, zonder haar eigen acties te vervolgen en zonder te reageren op verzoeken van de aangeschreven partijen om toelichtingen waaruit van het bestaan van het auteursrecht van Betsoft en/of de inbreuk door van Bubble afkomstige spellen kan blijken
  • Update (8:54) Het arrest vermeldt ‘Bubble’ maar het lijkt me evident dat Betsoft bedoeld is.

Dus ja. Moet ik daar nog iets aan toevoegen? Ik moest lachen maar het is eigenlijk diep triest als je met zulke feiten de rechtszaal in gaat.

Wie nog meer juweeltjes in vonnis of arrest weet te vinden: ik hoor het graag!

Arnoud

19 reacties

  1. Je schrijft in het laatste punt van de opsomming dat Bubble overal rare dingen doet. Moet dat stuk niet juist andersom zijn; Bubble Betsoft?

    Ik zou bijna het vonnis er bij pakken om zeker te zijn dat ik die advoca(a)t(en) nooit in zal huren.

  2. Is dit nu eigenlijk ook strafbaar? Willens en wetens vals bewijs voorleggen? Of is dat geen probleem omdat niet Betsoft maar Bubble naar de rechter gegaan is, en de zaak dus formeel “slechts” om de beschadiging van de goede naam van Bubble ging?

      1. De vraag is welk stuk er ‘vals’ is. Dat ABC heeft niet meer gedaan dan een diff op twee stuks code en geconstateerd dat die (vrijwel) identiek waren. Daar heeft een ander naar gekeken en die zegt dat de werkwijze van ABC correct uitgevoerd is, maar dat niet vaststaat waar de bronstukken code vandaan komen. ABC valt dus weinig te verwijten – áls ze bestaan, en als dat niet zo is dan mag je dat wel valsheid in geschrifte van Betsoft noemen. Iets presenteren als extern deskundigenrapport van bedrijf X terwijl je het zelf maakte lijkt me toch wel ‘vals’.

        Bewijzen van dit soort dingen vereist vaak bewijs van een intentie. Betsoft zou kunnen zeggen dat er per abuis de verkeerde zipfile met broncode is opgestuurd en dat niemand dat opviel omdat zij zeker wisten dat er inbreuk was, dus de uitkomst van ABC was niet gek. En helaas is de directeur van de eenmanszaak ABC tegenwoordig Tibetaans monnik dus onbereikbaar, sorry.

  3. Ik struikel over een van de laatste alinea uit het arrest m.b.t het niet geven van nadere informatie met betrekking to het daadwerkelijk hebben van de rechten. Spontaan denk ik daarbij aan de “getty-blafbrieven” die in een ander threat worden genoemd. Ook daar gaat men niet in op het (redelijke) verzoek aan te tonen dat men daadwerkijlk de rechten heeft (danwel vertegenwoordigd). Zou bij een procedure een interessantes argument kunnen worden. “de nu lopende rechterlijke procedure zou onnodig zijn geweest indien de eiser op verzoek van de gedaagde enig bewijs van de rechten zou hebben voorgelegd. In dat geval zou de gedaagde bereidt zijn geweest tot een schikking te komen. Gezien het feit dat eiser aan deze redelijke voorwaarde niet heeft willen voldoen wordt zijn eis om vergoeding van gemaakte kosten afgewezen.”

    1. Het is het proberen waard. Lastig is alleen, als jouw vraag om bewijs overkomt als uitstellen en moeilijk doen en er zijn geen omstandigheden waardoor je zou gaan twijfelen aan de rechten, dan kan dat in je nadeel uitpakken. Plus, als je dat bewijs vraagt en het kómt er dan moet je gaan betalen.

    2. Het gaat er denk ik ook om hoe aannemelijk een claim is. Zo kan je van Getty wel redelijkerwijze verwachten dat ze de rechten hebben, dit is immers hun core business. In dit geval was het minder aannemelijk en mag je dus verwachten dat er een soort van bewijs komt.

      1. Daarnaast weet je ook zelf wat je wel en niet hebt gedaan. Als je zo maar een afbeelding overneemt die je ergens zag staan, dan weet je dat je daarvan niet de auteursrechten bezit. Nou kan in principe iedereen bij je aankloppen die meent auteursrechthebbende te zijn, dus dat zullen ze voor de rechter ook moeten kunnen bewijzen. Maar de situatie is naar mijn mening wel anders. Niettemin vind ik dat men bij zulke blafbrieven toch wel enigszins een vorm van bewijs mag toevoegen.

        Maar neem nou iets wat mij een tijd geleden overkwam. Ik merkte op dat een andere website ons artikel letterlijk had overgenomen inclusief onze afbeeldingen met watermerk. Dus ik neem contact op met de webmaster en hij komt met de verklaring dat ze sinds kort een nieuw persoon in het team hebben die dat had gedaan. Hij zou er zelf niets van weten (en zou dat nog gaan bespreken met diegene), maar beloofde het aan te passen. Even later zag ik dat er ook nog andere pagina’s (gedeeltelijk) waren overgenomen (weer zonder enige vorm van bronvermelding). Soms letterlijk, maar soms hadden ze hier en daar wat aangepast. Ik nam dus weer contact op. Zijn antwoord: dat zou dan weer die nieuwe persoon zijn geweest. Hij kon er niets aan doen, maar of ik even alle stukken wilde aangeven op zijn site waarvan ik dacht dat het was overgenomen. Daar ging ik natuurlijk niet aan beginnen. Ik heb wel wat beters te doen en ik kreeg het idee dat ze de instelling hadden van “Eens kijken welke inbreuken ze door hebben. Dan hoeven we alleen dat aan te passen en de rest kunnen we dan laten staan.” Dat hebben we ook al eens eerder mee gemaakt en er zijn dus echt mensen die zo denken en handelen.

        Natuurlijk is bovenstaande situatie totaal anders dan een getty-blafbrief aangezien de webmaster in kwestie ook niet ontkende dat wij de auteursrechten bezitten van die artikelen, maar in principe hadden ze dat ook kunnen ontkennen. Feit blijft dat zij zelf actief van een ander overnemen en dan creëer je voor jezelf naar mijn mening een probleem. Ik ben zeker geen voorstander van de getty-blafbrieven en naar mijn mening dienen ze dit ook anders aan te pakken. Maar ik denk dat de vergelijking die Olav probeert te maken tussen de zaak uit de blog en (getty-)blafbrieven niet echt voor de hand ligt zoals het wellicht lijkt. Simpelweg omdat het niet dezelfde situatie is omdat men bij de blafbrieven over het algemeen weet dat ze fout zitten (in de zin van dat ze een afbeelding hebben overgenomen die ze niet zelf hebben gemaakt of gekocht).

  4. De advocaat komt toch uit Curacao. Misschien geeft dit aan wat je in Curacao als voldoende bewijslijst naar een rechter mee kunt nemen…

    (of misschien moet je er dan wel ook een envelop bijdoen?)

  5. Ook een mooi stukje uit het vonnis (4.10)

    Wie tegenover derden in beschuldigende zin vermoedens uit over het doen en laten van een Nederlandse ondernemer die in Eindhoven werkt, kan niet volhouden dat hij volstrekt niet kon bevroeden dat die Nederlandse ondernemer daardoor schade zou lijden en dat daarover ooit een rechter naar Nederlandse maatstaven zou oordelen.

  6. Iedereen pleegt dagelijks auteursrechteninbreuk. De suggestie dat je het over jezelf afroept dat Getty je al dan niet terecht een blafbrief stuurt, doorstaat mijn giecheltoets niet. Copyrighttrollen staan er bij uitstek om bekend dat ze met hagel schieten, en daar hoort ook bij dat ze om de verkeerde plaatjes blaffen. Het is dan ook extreem redelijk om bij een blafbrief om iets van bewijs te vragen. Ik zie niet in hoe dat ooit als ‘moeilijk doen’ kan worden gezien.

    1. Het is mogelijk om te leven zonder auteursrechtinbreuk te plegen; maar dat kan in sommige beroepen lastiger zijn dan in andere. Met de uitzonderingen in het auteursrecht voor “eigen studie en gebruik” en die voor “cache kopieën” komt de gemiddelde consument een aanzienlijk eind. Mensen die commercieel met auteursrechtelijk beschermd materiaal bezig zijn moeten meer oppassen, of hun werken volledig zelf maken, of gebruik maken van “open source” of “creative commons” materiaal, of gewoon hun materiaal inkopen. Als je een beetje je best doet is het enige risico dat van verkeerd-gelabeld materiaal.

  7. Ik vind het wel mooi dat “wapperen” gewoon zelfstandig wordt gebruikt. Niet als in “met een claim wapperen” maar gewoon “wapperen”.

    “Wapperen tegen een directeur/eigenaar kan onder omstandigheden – van welke omstandigheden hier sprake is – wel degelijk de rechten en belangen van de betreffende rechtspersoon treffen. “

  8. Ik vind het niet om te lachen…

    We hebben hier een software-bullebak die concurenten probeert uit te schakelen door middel van stomme aanklachten en rechtzaken. Als je diepe zakken hebt en de tegenpartij ieder dubbeltje twee keer moet omdraaien dan is dit natuurlijk een manier om die tegenpartij lekker dwars te zitten. Het schrikt namelijk de vele investeerders af. Die zijn hier gevoelig voor. En ja, probeer maar eens te bepalen hoeveel schade Betsoft hiermee heeft veroorzaakt…

    1. Op zich is het goed dat de bullebak bij de rechter de deksel op de neus krijgt. Zeker in de beroepszaak hebben de rechters Betsoft niet gespaard.

      Een van de belangrijke pluspunten voor Bubble in deze vonnissen is dat er een rechterlijke uitspraak ligt waarin het gedrag van Betsoft onrechtmatig genoemd wordt (en dat vergelijkbare zaken volgens Nederlands recht door de Nederlandse rechter kunnen worden afgedaan). Dit maakt het veel makkelijker om Betsoft in een volgende zaak tot een schadevergoeding te laten veroordelen.

      Ja, “death by lawsuit” komt in Nederland minder vaak voor dan in de VS, omdat ons rechtssysteem een stuk goedkoper en efficiënter werkt. (Een factor 10 in een typische octrooizaak.)

      1. Tja, ik moet het gewoon even vragen… Hoeveel schade kan Bubble dan in dit geval claimen? Okay, 16.000 euro voor de advocaat en bijna 700 aan andere kosten. Maar verder? Hoe zit het met b.v. de 5 investeerders die overwogen om een ton in dit bedrijf te investeren maar daar toch van hebben afgezien na deze rechtzaak? Of de 400 potentiele klanten die nu toch andere producten overwegen? Vrijspraak betekent nog niet dat de associatie weg is. Als ik zeg dat Jan Jansen (lekker generieke naam) van oplichting is vrijgesproken dan zullen veel mensen de naam Jansen met oplichting verbinden, ook al is juist bewezen dat hij geen oplichter is. Welke schade zal een dergelijke relatie in termen uiteindelijk opleveren? Probeer dat maar eens uit te rekenen en aan een rechter voor te leggen in de hoop dat de rechter dit begrijpt en ermee akkoord gaat. De kosten van de rechtzaak zijn niet het dodelijke deel. Het is de reputatieschade buiten de rechtbank, waar geen bedrag aan gekoppeld kan worden…

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.