Kantonrechtersrant over falend geautomatiseerd systeem van CJIB

Een rantende kantonrechter, altijd mooi om te zien. Maar eigenlijk is het om te huilen want het is bepaald stuitend om te zien hoe slecht een overheids-ICT-systeem in werkelijkheid functioneert. Het incassosysteem van het CJIB blijkt van een dusdanige simpelheid dat je er depressief van kunt raken. En niemand lijkt de behoefte te gevoelen daar wat aan te doen (via).

In deze zaak was een verzoek tot gijzeling ingediend van de houder van een motorvoertuig, omdat hij de boete voor het onverzekerd zijn van dat voertuig niet had betaald. Bij de incasso bleek er niets te halen, het rijbewijs innemen kon ook niet en de auto afvoeren was geen optie want meneer had geen auto. Eh wacht, wat?

Ja precies. In die situatie iemand gijzelen (insluiten) om te dwingen dat er alsnog betaald wordt, doet ahem ietwat gek aan. Maar dit is geen handmatig genomen beslissing van een officier na zorgvuldige bestudering van het dossier en de opties. Het blijkt simpel een onvermijdelijk gevolg te zijn van het geautomatiseerde proces bij het CJIB dat voor iedere boete dezelfde stappen afloopt, waar kennelijk geen mens inhoudelijk op toeziet of toetst of het nog wel redelijk is wat er gebeurt.

Het verbaast de kantonrechter met welk gemak deze vorderingen landelijk door de officier van justitie te Leeuwarden worden ingesteld en voorts verbaast het de kantonrechter met welk gemak deze vordering vervolgens landelijk -zonder noemenswaardige motivering- via een standaardformulier worden toegewezen.

Al in 2012 klaagde deze zelfde rechter over deze gekke situatie. in die zaak speelde vrijwel exact dezelfde feiten, tot en met de onverzekerde auto zonder auto. Uit die zaak blijkt dat het nogal een puinhoop is met het CJIB informatiesysteem: niemand kan meneer vertellen hoe veel boetes hij moet betalen en of er nog meer gijzelingsverzoeken gaan komen. Het systeem is verbazingwekkend simpel en ijzerenheinig:

Dit incasseren gebeurt via strikt gescheiden afzonderlijke trajecten, waarbij steeds opnieuw bij iedere (nieuwe) zaak de reeks: boete/sanctie, 1e en 2e verhoging, verhaal met of zonder dwangbevel, toepassing dwangmiddelen (inname rijbewijs/ buitengebruikstelling voertuig) en gijzeling wordt afgewerkt/afgelopen. In dat traject is kennelijk niemand in staat of bereid om een probleemgeval, bestaande uit een opeenstapeling van boetes bij één persoon, te onderkennen en op te lossen.

En zelfs maar een beslistak met “niets te halen met incasso, goto :jammerdan” zit er niet in. Waaróm is het toch zo moeilijk, overheid en ICT?

Arnoud

30 reacties

  1. Waaróm is het toch zo moeilijk, overheid en ICT?

    Volgens mij is dit niet een probleem van overheid en ICT maar het feit dat de overheid al een tijd geleden heeft besloten niet meer primair te bestaan voor de burgers maar vooral voor zichzelf…..

  2. Waaróm is het toch zo moeilijk, overheid en ICT?

    Omdat het proces waarbij overheid bepaalt wat er precies gebouwd moet gaan worden, de wijze waarop requirements worden vastgesteld, haaks staat op efficient en pragmatisch software ontwikkelen. Als iedereen die wat te zeggen heeft over een systeem een ingredient mag toevoegen wordt de dis oneetbaar.

  3. FF offtopic, maar dit doet me denken aan de “bahlastingdienst” die ook nooit in staat is een duidelijk overzicht te geven met wat er open staat aan kosten/baten op mijn BSN… Het letterlijke advies, betaal eerst alles en dan krijg je maanden later de toeslagen waar je nu al recht op hebt… Om je dood aan te ergeren…

    1. Ik weet van mensen die bij de belastingdienst aan automatisering werken dat er ontworpen wordt (werd) aan een systeem waarmee het gemakkelijker wordt om alle gegevens van een burger bij elkaar te zoeken. Dat is niet makkelijk voor een organisatie met miljoenen “klanten” en dozijnen systemen die ieder ontworpen zijn voor het los van elkaar uitvoeren van een specifieke “dienst” voor een “klant”.

  4. ICT is moeilijk. Of althans – complexe systemen met veel parameters goed laten functioneren is moeilijk, en het is maar zelden dat organisatorische, procesmatige en technische kwaliteit goed wordt ingekocht. Iedereen is daar slecht in (IT-projecten in het bedrijfsleven falen ook heel vaak), maar de overheid wordt extra gehinderd door te weinig eigen deskundigheid. En bij de overheid schuurt ’t extra, omdat je vaak niet vrijwillig in zo’n proces terecht komt. Zoals hier.

    Stokpaardje: als je ICT moet inkopen is het cruciaal dat de beslissers en projectbegeleiders deskundig (en bij voorkeur ‘eigen’) zijn op het gebied van ICT, organisatie en processen.

    Bij dit soort processen zie je wat er vaak mis gaat: systemen worden gemodelleerd met ‘requirements’ en er wordt een ‘scope’ bepaald. In veel te veel gevallen wordt er vervolgens slecht rekening gehouden met uitval – gevallen die niet in het afgebakende proces thuishoren.

    En fouten zijn natuurlijk per definitie een vorm van uitval.

    Die uitval is vaak een klein percentage van het af te handelen verkeer, en door toepassing van 80/20 principes wordt het dus ‘buiten scope’ verklaard. Wat daar ontzettend vaak miskend wordt is de omgekeerde 80/20: die (minder dan 20%) van de gevallen vereisen vaak veel meer aandacht en complexiteit dan de gevallen die wel standaard zijn.

    Vervolgens worden de processen georganiseerd om de standaardgevallen heen, de inspanning nodig voor het afhandelen van uitval onderschat, zijn de afdelingen die de kleine aantallen gevallen afhandelen kwetsbaar voor bezuinigen (grote afdeling, lage output in kengetallen). Budget- en beleidsdruk geeft, zeker bij de overheid, een veel te groot vertrouwen en wensdroom dat automatiseren ’t wel zal oplossen.

    Het zou niet zo moeten zijn, maar daarom is het dus zo moeilijk. Volgens mij. </rant>

    1. Het is heel makkelijk om een proces te “stroomlijnen” door reviewstappen te schrappen. Helaas gooi je dan ook een stuk kwaliteit/zorgvuldigheid over boord. Je hebt geen automatisering nodig om eenzelfde soort “dodelijke logica” te bereiken als de gevallen waarin het CIJB doordraaft. Je bereikt hetzelfde effect als je het handelen van je medewerkers zo door procedures vastlegt dat ze niets anders meer kunnen dan op computerwijze de regeltjes uitvoeren.

  5. Hoe lek het systeem was (is) bleek (blijkt) wel als je met een bezwaar een WOB verzoek indient. Dat de OvJ hiervoor al eens 10.000 Euro voor heeft moeten betalen, omdat niemand zich scheen te realiseren, dat de beslissing van de bestuursrechter ook voor de OvJ bindend was, is lechts een klein voorbeeld van het systeem.

  6. Ik weet niet of dit onder ICT valt – het valt m.i. meer onder een Kafkaësk overheidssysteem. Ik geloof er weinig van dat er niet ingegrepen kan worden – volgens mij is er sprake van ambtenaren die geen enkele ‘incentive’ hebben om in te grijpen.

    1. Ambtenaren zijn ook burgers. Ik ken best veel ambtenaren die net zo gefrustreerd zijn over dit soort zaken als “wij”. Ik ken ook teveel ex-ambtenaren die buiten de overheid wel naar marktwaarde voor hun deskundigheid worden betaald – en ook iets kunnen bereiken. Prioriteiten binnen de overheid worden structureel verkeerd gelegd, en kwaliteitspersoneel (zelfs als ze gemotiveerd zijn om ’t goed te doen) brandt daardoor af.

    2. Martijn, ik denk dat jij de vinger op de kern van het probleem legt: de “Wet Mulder”, waarin een burger pas het recht heeft om een boete aan te vechten nadat hij betaald heeft. Voer zo’n systeem trajectcontrole gegevens met foutieve herkenning van campers als auto met aanhanger… Een tweede punt is de (incorrecte) aanname dat overheidsadministraties correct zijn. Dat is met name bij de RDW niet het geval. (En de RDW maakt het niet makkelijk om correcties in haar administratie door te laten voeren.) Omdat de kentekenadministratie van de RDW als basis voor de wegenbelasting en verzekeringscontrole dient is dit ook een bron van ellende.

      Het meest vervelend voor de burger is dat dit soort fouten vaak leiden tot een kastje-muur spelletje. “U moet eerst de registratie bij de RDW rechtzetten.”, “Sorry, nu is de bezwaartermijn verstreken.”

    3. Harde ICT is het niet. Maar in het kader van “Code as law” – toch een internetrechtprincipe – vond ik het wel relevant. Ik ben ervan overtuigd dat dat geautomatiseerde systeem van het CJIB door iedereen als “zo werkt het nu eenmaal en het is niet aan te passen” wordt gezien.

  7. Rechter Verjans is wel vaker kritisch over het klakkeloos aanvaarden van de tot kafkaëske toestanden leidende overheidsautomatisering. Eveneens afgelopen maart oordeelde hij in een zaak over € 6,- onbetaalde administratiekosten (nadat een kantonrechter een tijdelijke streep door de rechtmatigheid daarvan had gezet) die binnen een jaar € 711,97 werden even vernietigend.

    1.8 De vraag rijst steeds vaker: Wie waarborgt een deugdelijke rechtsbescherming van betrokkene in het kader van de toepassing van de Wet Mulder indien de kantonrechter dit niet doet aan het einde van één van de rechtsgangen binnen deze wet? Het antwoord luidt: Niemand. In deze procedure zal de kantonrechter het verzet van betrokkene in elk geval gegrond verklaren en het uitgevaardigde dwangbevel vernietigen. Op grond van bovenstaande is de kantonrechter van oordeel dat in alle redelijkheid nooit besloten had mogen worden tot het uitvaardigen van het onderhavige dwangbevel. Meer mogelijkheden heeft de kantonrechter (helaas) niet in het kader van deze verzetprocedure. De kantonrechter is ervan overtuigd dat het CJIB respectievelijk de Officier van Justitie betrokkene -na de uitspraak in hoger beroep- op relatief eenvoudige wijze had kunnen bewegen tot het betalen van de resterende € 6,00. Dit zou ook voor de Staat der Nederlanden een stuk goedkoper zijn geweest. Handhaving van wetgeving is belangrijk maar niet voor elke prijs. Dit soort zaken leidt volgens de kantonrechter slechts tot een afnemend vertrouwen van de burger in “een handhavende overheid”. 1.9 De kantonrechter zal voorts bepalen dat het griffierecht, voor zover betaald, aan betrokkene terugbetaald dient te worden. 2. De beslissing De kantonrechter: – verklaart het verzet gegrond; – vernietigt het tegen betrokkene uitgevaardigde dwangbevel; – bepaalt dat het griffierecht, voor zover betaald, aan betrokkene dient te worden terugbetaald.
  8. Vergeet niet dat het hier gaat om enorm grote systemen die de gegevens beheren van 17 miljoen Nederlanders en alles wat erbij hoort. Iedere klus die de overheid heeft is dusdanig groot dat deze lastig door een enkele partij opgepakt kan worden. Om die reden worden vaak meerdere partijen ingeschakeld om deelprojecten in elkaar te zetten die vervolgens door nog meer partijen aan elkaar gekoppeld moeten worden. Dit soort samenwerking gaat soms goed maar ICT’ers zijn eigenwijs van nature waardoor de koppeling tussen diverse systemen regelmatig mislopen. En wat natuurlijk ook niet helpt is dat de overheid zelf ook gefragmenteerd is in diverse kleinere besturen. Alle ministeries, stadsbesturen, provincies, justitie en rechtbanken, allemaal hebben ze hun eigen wensen op ICT gebied en huren weer hun eigen specialisten in. Bedenk verder dat een overheid in Maastricht en een overheid in Den Helder grote moeite zullen hebben om dezelfde ICT’er in te huren voor bepaalde klussen.

    1. Ik zie het probleem van de “grote hoeveelheden” niet zo, als je de computer eenmaal het kunstje perfect uitgelegd hebt doet hij het zonder mopperen miljoenen keren 😉 Fragmentatie is een probleem, vooral wanneer dat gecombineerd wordt met “niet verder dan mijn neus lang is kijken” en een “dat is het probleem van iemand anders” houding. Het is heel makkelijk om een budget te krijgen voor een systeem om “A” uit te voeren, maar niet om de systemen voor “X”, “Y” en “Z” te laten samenwerken. Dan krijg je systemen waar een telefoniste NAW gegevens veld voor veld moet knippen en plakken tussen twee systemen. Een tweede probleem is de complexiteit van de (met name fiscale) regelgeving die in de systemen ingebouwd zit. Daardoor is het moeilijk om goede (bugvrije) software te maken. En wanneer je met zoveel klanten werkt geldt “1% fout betekent 100000 keer ellende.”

      1. Fragmentatie is het grootste probleem, maar onderschat niet het probleem van de grote aantallen… Stel dat je per persoon zo’n 50 kilobytes aan data hebt. Met 17 miljoen inwoners is dat al 850 gigabytes aan data. Data die al decennialang over diverse systemen is opgeslagen, waarbij vooral de ourdere systemen zich eigenlijk nog laten meten in megabytes, niet gigabytes. En nee, die gegevens zijn vast niet op een centrale plek opgeslagen. Die 50 KB per persoon is mogelijk over 20 verschillende systemen opgeslagen en die moeten weer zwaar beveiligd aan elkaar gekoppeld worden. En dan heb je weer te maken met de fragmentatie. De fragmentatie vormt vooral een probleem omdat alles ook gefragmenteerd wordt bijgehouden. (En sommige gegevens op twee of meer plaatsen wordt bijgehouden!) Neem bijvoorbeeld het gedoe dat je krijgt als je opeens werkzoekende wordt. Dan ga je natuurlijk beginnen bij UWV.nl die weer met werk.nl samenwerkt om weer werk voor jou te vinden. En daarnaast zul je op mijn.overheid.nl weer allerlei berichten kunnen ontvangen over de ontvangen uitkeringen en zo. Drie systemen waar je met DigiD op inlogt maar waartussen je als bezoeker heen en weer moet wisselen. Drie verschillende fragmenten waar je mee te maken krijgt als je weer werk moet zoeken, en wat voor veel mensen toch al vervelend is. Als deze sites dan ook niet helemaal lekker blijken te werken en soms hele rare beperkingen tonen dan is de chaos al helemaal compleet. Zo moet je per site opnieuw inloggen met je DigiD. Kastje, muurtje en nog een derde waar je tussen heen en weer moet dansen. Maar goed, over het UWV zijn al jarenlang klachten over hoe rot hun website in elkaar zit.

        1. Ik denk niet dat de aantallen an sich een probleem vormen. Wat wel een probleem is is dat je enerzijds heel veel verschillende mogelijke permutaties hebt, terwijl men tegelijkertijd bedacht heeft dat het computersysteem alle mogelijke gevallen zou kunnen ondervangen.

          Als iemand protesteert tegen een wet mulder beschikking, dan vraagt een cjib medewerker aan de computer wat ie daarmee moet doen, en als de computer vervolgens zegt ‘doorprocederen’, dan is dat de gekozen weg. Als men in plaats daarvan de medewerker iets meer autoriteit geeft, en niet enkel meer doet wat de computer zegt, dan zou je een veel menselijker systeem krijgen. Ik vermoed ook een systeem wat uiteindelijk voor de maatschappij goedkoper zal zijn.

          Maar nee, iemand heeft ooit bedacht dat automatisering per definitie een kostenbesparing vormt, en dat computers het per definitie beter weten dan mensen. Laat die Turing test maar komen 😀

  9. Doet mij denken aan een procedure waarbij ik aan het eind van de zitting de vertegenwoordiger van de gemeente Utrecht uitlegde hoe zijn collega’s een reeks aan fouten ( en dus de procedure) hadden kunnen voorkomen. Zijn antwoord “ik ga mijn collega’s niet aanvallen, ik ben er om te procederen”. En daar sta je dan …. Natuurlijk is het CJIB systeem niet op orde, maar de menselijke maat ontbreekt ook door de belabberde taakopvatting van de OvJ.

  10. Een van de grootste problemen is denk ik dat er om de 4 jaar zwaar verbouwd word in hoe de overheid in elkaar zit. Kijk naar grote trajecten bij defensie of politie. Tegen de tijd dat de requirements uit de printer rollen is de rol, groote, organisatie etc etc al weer totaal omgegooid.

    CJIB valt nu onder het ministerie van veiligheid en justitie (op dit moment)

    Even copy paste van http://www.cjib.nl/Over-het-CJIB/

    De oprichting van het CJIB hangt nauw samen met de invoering van de Wahv in 1989. Deze wet, beter bekend als de Wet Mulder, maakt het mogelijk om kleine verkeersovertredingen voortaan administratief af te handelen in plaats van via strafrechtelijke procedures. Het CJIB krijgt een spilfunctie in de afhandeling van de zaken die vallen onder de Wahv.

    De positieve resultaten blijven niet onopgemerkt. De belangstelling om ook andere taken bij het CJIB onder te brengen groeit. In de loop der jaren krijgt het CJIB er verschillende inningstaken bij, onder andere voor geldboetevonnissen, transacties en schadevergoedingsmaatregelen. De organisatie heeft daarnaast coördinerende taken toebedeeld gekregen op het gebied van taak- en vrijheidsstraffen. Jaja andere taken onderbrengen. Heel handig als je de oude taken nog aan het bakken bent in een ICT systeem.

  11. het cjib is 1 grote puinhoop,ik heb 1 keer een fout gemaakt waarbij een bekeuring is uitgeschreven,ik moest met een noodgang naar een fam lid toe waar heel wat problemen aan de hand waren,ik heb zelf geen rijbewijs maar dat boeide me eigenlijk niet zoveel op dat moment,ik werd dus aangehouden naar een anoniem telefoontje,ik kreeg een boete voor het niet hebben van een rijbewijs maar ook voor het niet verzekerd zijn van de auto terwijl de auto niet eens van mij is,hoe kan ik nou weten of de auto verzekerd is of niet. er schijnt daarna een aantal bekeuringen uitgeschreven te zijn op mijn naam,terwijl er geen id kaart aan te pas is gekomen,en de politie er maar vanuit is gegaan dat de gegevens gewoon klopte. ik heb de bekeuringen dan ook niet betaald.Hier op volgde na een periode van een jaar een gijzeling van 49 dagen,het rare hier van is ,dat zowel de rechtbank in de plaats waar ik woon er niks vanaf weet en leeuwarden ook niet. vervolgens krijg ik te horen dat ik niet ben opkomen dagen bij een rechtzitting,terwijl ik de post nooit heb ontvangen. ik met mijn goede gedrag naar de volgende twee rechtzaken gegaan ,ook voor de zelfde bekeuringen ,beetje raar gegijzelt worden en vervolgens voor komen,daar zijn uitspraken gedaan dat ik taakstraffen moet gaan doen,ik kan namenlijk niet hard maken dat ik het niet ben geweest ,aangezien de agent mij herkende zei hij,beetje vreemd dan zou hij dus bij elke keer dat ik gereden zou moeten hebben ,dienst gehad moeten hebben. ik heb dus de straf gewoon uitgevoerd 1 zaak was 2 keer 25 uur en bij de andere zaak was het 3 keer 12 uur,hier mee vervielen dus de bedragen . vervolgens heb ik de 2 keer 25 uur voldaan en kreeg ik daar vlak achteraan,de uitspraken van de twee rechtzaak,huh 14 dagen hechtenis 2 keer en een 2 jaar voorwaardelijk en een 1 week voorwaardelijke cel straf. tot op de dag van vandaag ben ik hier nog steeds mee bezig de rechtbank heeft idd toegegeven een fout te hebben gemaakt maar vervolgens heb ik de politie al 10 keer aan me deur gehad en het cjib zegt u kunt geen taakstraf krijgen voor een bekeuring ,en vordert het geld van de eerste genoemde taakstraf als nog. afgelopen zaterdag weer politie aan de deur en wederom moest ik mee ,zelfs toen ik de papieren wou aantonen dat de rechtbank en het cjib fout zaten,niks mee te maken je gaat mee. de grootste fout die het cjib maakt is dat ze aan moeten tonen dat de verdachte inkomen heeft en niet wil betalen,ik heb namenlijk geen inkomsten en kan niet betalen. dus een gijzeling is ten zeerste uit den boze de dwangmaatregel is dan niet van toepassing. het is 1 krom corrupt zooitje ,maar ik laat het er niet bij zitten en ga door tot dat het hele cjib en justite giga onderuit gaan

    1. Ik ben geen jurist maar heb wel een aantal opmerkingen…

      ik heb zelf geen rijbewijs maar dat boeide me eigenlijk niet zoveel op dat moment
      Dat maakt voor de wet niets uit. Als jij geen rijbewijs hebt en toch gaat autorijden dan krijg je daar een boete voor. Of mogelijk zelfs een zwaardere straf. De auto kan ook nog eens in beslag genomen worden. Mocht jij dan ook nog eens in een ongeluk betrokken raken dan kun je voor een behoorlijk hoog schadebedrag opdraaien, zelfs als het ongeluk niet jouw schuld is. Had je geen taxi kunnen nemen? Of iemand anders vinden die jou ernaartoe zou rijden?
      hoe kan ik nou weten of de auto verzekerd is of niet.
      Simpel: vraag de eigenaar erom. Dit zijn zaken die je gewoon moet controleren als je andermans auto gaat besturen. Jij bent uiteindelijk verantwoordelijk voor het voertuig, niet de eigenaar. Mocht de bestuurder niet achterhaald kunnen worden dan is de eigenaar de klos. Jij gaat met het voertuig de straat op dus de beveiliging ervan is ook jouw kopzorg.
      terwijl er geen id kaart aan te pas is gekomen
      Is ook niet nodig. Als jouw identiteit op een andere manier vastgesteld is dan is dat ook voldoende.
      ik heb de bekeuringen dan ook niet betaald
      Dom. Want dan gaat het bedrag alleen maar omhoog en kom je steeds dieper in de problemen. In plaats van niet betalen moet je gewoon bezwaar aantekenen en daarbij met geldige argumenten aan komen.
      terwijl ik de post nooit heb ontvangen.
      En dat is dus een geldig argument wat je dan maar moet doorgeven bij je bezwaar.
      aangezien de agent mij herkende
      Dat is best knap dat hij jou na een jaar nog herkend, zeker gezien het aantal andere burgers waar hij mee in aanraking komt. Als je een goede advokaat hebt gehad dan had die daar wel iets over kunnen opmerken.
      de rechtbank heeft idd toegegeven een fout te hebben gemaakt
      Bereken dan vervolgens jouw geleden schade en declareer dat.
      u kunt geen taakstraf krijgen voor een bekeuring
      Maar goed, je hebt dus onterecht een taakstraf uitgevoerd dus de financiele compensatie die je daarvoor ontvangt moet ruim voldoende zijn om de boete te betalen.
      maar ik laat het er niet bij zitten
      Goed zo! Maar bedenk wel dat je beter kunt meewerken dan de boel tegenwerken. Het is in principe heel simpel: 1) Je bent de fout in gegaan door zonder rijbewijs een auto te besturen die niet verzekerd was. 2) Je hebt de boetes niet betaald en daardoor kwam je dieper in de problemen. 3) Je hebt geen inkomsten dus kun je de boetes ook niet betalen. 4) Je hebt onterecht een taakstraf uitgevoerd en daar kun je een schadeclaim voor indienen. 5) De schadeclaim kun je vervolgens gebruiken om je boetes mee te betalen. 6) Voor de rest van de boetes moet je met het CJIB afspraken maken over hoe je deze kunt betalen. 7) Voor boetes die onterecht zijn uitgedeeld moet je bezwaar maken. 8) Je moet ook duidelijk aangeven dat jij bepaalde post niet hebt ontvangen en eventueel uitleggen hoe het kan dat jij de post niet hebt ontvangen. (Had iemand anders b.v. toegang tot je brievenbus of ben je dakloos?) 9) Laat je goed voorlichten door een jurist of advocaat die hiervoor is gespecialiseerd. 10) Stop met het CJIB te beschuldigen van corruptie. Als je daar bewijs voor hebt, bewijs het dan. Zoniet, dan kun je dat beter niet melden omdat dergelijke negatieve opmerkingen voor jou erg nadelig kunnen uitkomen.

  12. Er is volgens de politie geen andere vorm van id vast gesteld omdat ze dat niet nodig vonden. Even voor de duidelijkheid,een voertuig moet ten minste een wa verzekering hebben voordat je de er uberhaubt meede weg op mag, en aangezien de persoon van wie de auto was er dagelijks mee naar ze werk ging ga je daar toch wel van uit. Daarbij heb ik genoeg gebelt,geschreven aangetoont etc etc dat het bij het cjib niet klopt.als de rechtbank zegt dat ze het cjib hebben geinformeerd over het feit datde taakstraffen zijn voldaan ,en het cjib zegt dat de rechtbank niet klopt terwijl ik het papier zelf in handen hebt .waar klopt er iets dan niet.daarbij moet er wel aangetoond worden door het cjib aan de kantonrechter dat er sprake is van inkomsten en niet willen betalen..dan mag er gegijzeld worden bij betalings onmacht mag er totaal niet gegijzeld worden. Idd erg knap dat de agent mij herkende .

    1. aangezien de persoon van wie de auto was er dagelijks mee naar ze werk ging ga je daar toch wel van uit.
      Maar als die aanname uiteindelijk fout blijkt te zijn, ben jij als bestuurder alsnog verantwoordelijk. Als je een ongeluk had gehad met die auto dan ben je ook niet verzekerd en mag jij voor de schade opdraaien, en in beginsel niet de eigenaar.
      daarbij moet er wel aangetoond worden door het cjib aan de kantonrechter dat er sprake is van inkomsten en niet willen betalen
      Hier kun je lezen wat de rechtbank erover zegt: Gijzeling bij verkeersboetes. Betalings-onmacht is overigens wel een goed excuus om niet gegijzeld te worden. Maar dan moet wel duidelijk zijn dat je echt niet kunt betalen omdat er totaal geen inkomen is. En ook geen spaartegoeden.
      Idd erg knap dat de agent mij herkende .
      En ook erg vreemd dat jouw advokaat hier geen opmerking over heeft gemaakt tegen de rechter. Het is een behoorlijke prestatie om iemand van een aanhouding van een jaar geleden nog te herkennen. Het is niet onmogelijk maar van die agent had je dan wel even kunnen vragen welke truuk hij daarvoor gebruikt. Het is overigens niet onmogelijk. Ik weet dat ikzelf nog wel eens mensen herken nadat ik ze enkele maanden of zelfs jaren niet heb gezien. Mogelijk dat je bij de aanhouding “bijzonder gedrag” hebt vertoond waardoor je eenvoudiger te herkennen bent. Of mogelijk bepaalde uiterlijke kenmerken zoals lidtekens of tatouages waardoor je herkenbaarder bent.

  13. Ook ik heb in 2012 een boete gekregen voor het niet verzekerd zijn van een scooter. De locatie was: RDW Veendam ( register controle ) Ik kon toen de boete niet betalen en er kwamen 2 verhogingen. Vervolgens is er 654 euro van de boete betaald, maar staat er nog 341 euro open. Ik werd vorige week aangehouden met de auto en er zou inname rijbewijs volgen. Maar ik kreeg de mogelijkheid om de bekeuring alsnog te betalen op politieburo. Dat kon alleen niet, want ik kom niet in hun systeem voor?? Ik snap er niks meer van, en ik denk ook dat ik deze boete nog kan aanvechten omdat het een boete opgelegd door computer is, en dat niet mag, zover ik begreep? Wat voor stappen zou ik nu kunnen nemen? Wie weet hier meer van?

  14. Beste Arnoud,

    Volgens mij sla jij de plank mis. De ICT faalt hier niet en is steeds consequent zoals een computer systeem betaamt. Het is natuurlijk heerlijk en bijzonder tenditeus om ICT en overheid te koppelen aan een zogenaamd falend systeem dan wel beleid. De gedachte dat een systeem “simpel” zou zijn en hierdoor niet zou werken is een redenering van dusdanige simplistische eenvoud dat het systeem van het Cjib daar nog wat van kan leren.

    We zijn met z’n allen in de 21e eeuw belandt en de automatisering is een voldongen feit, iets wat zowel zijn voordelen als nadelen heeft. Daar dit een onomkeerbaar proces is zullen dit soort verschijnselen eerder toenemen dan afnemen dus wen er maar aan, als ICT-jurist.

    1. Het probleem is dat het systeem faalt. De gegevens in de database van het RDW zijn incorrect, maar worden ondanks bezwaren, beroepen en rechtszaken maar niet verbeterd. Met de rotzooi uit deze database wordt het CJIB in werking gezet en daarvan is de burger de dupe. Met als gevolg: nog meer bezwaren, beroepen en rechtszaken.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.