Amazon in VS aangeklaagd om beleid in-app aankopen

amazon-in-app-appstoreDe Amerikaanse Federal Trade Commission (FTC) klaagt internetbedrijf Amazon aan vanwege zijn beleid met betrekking tot in-app aankopen, las ik bij Nu.nl. Dit beleid zou het te makkelijk maken dingen te kopen, met name voor kinderen. Na klachten werd er een wachtwoord gevraagd bij aankopen van $20 of meer, en pas een jaar later ook voor kleinere aankopen. Maar ook daarna bleven de klachten komen.

De FTC, zeg maar de Amerikaanse Autoriteit Consument en Markt (ACM), noemt deze praktijken unfair practices. Wat wij oneerlijke handelspraktijken zouden noemen: niet conform de “professionele toewijding” en ervoor zorgend dat de gemiddelde consument niet goed meer in staat is om een geïnformeerd besluit te nemen. Dat is in de VS en bij ons een open norm, hoewel wij ook een zwarte lijst hebben waar dingen op staan als valselijk melden dat je erkend bent of dat je binnenkort je zaak sluit (de permanente opheffingsuitverkoop).

De FTC neemt een intrigerende insteek: Amazon maakt het té makkelijk voor kinderen om in-app aankopen te doen zonder dat er duidelijke toestemming is voor die aankopen door de accounteigenaar. Dat is dan in strijd met deze professionele toewijding, oftewel dat hoor je gewoon niet te doen als professionele aanbieder van diensten. Verzin maar iets om die klikkende kids buiten de deur te houden of zeker te weten dat papa en mama het akkoord vinden.

Een belangrijk aspect in die klacht is dat je weliswaar een wachtwoord in moet voeren, maar dat die dialog niet expliciet meldt voor welk bedrag je nu een aankoop autoriseert. Wij hebben daar geen expliciet equivalent van, alleen een verbod op dit agressief beding:

kinderen in reclame er rechtstreeks toe aanzetten om geadverteerde producten te kopen of om hun ouders of andere volwassenen ertoe over te halen die producten voor hen te kopen;

Je zou hiervan kunnen spreken wanneer het gaat om een spel dat primair verkocht wordt aan kinderen, zoals Smurf’s Village. Hoewel de tekst van dit verbod meer gaat over het uitlokken dat kinderen jengelend gaan eisen dat ze iets mogen kopen, niet om dat de geboden popup te onduidelijk is.

Wel hebben wij sinds 13 juni een expliciete eis dat je koopknop duidelijk moet maken dát je een betalingsverplichting aan gaat. De Amazon-knop vermeldt niet meer dan “Continue”. Bij ons zou dat denk ik toch te weinig zijn, hoewel de popup als titelbalk heeft “Confirm in-app purchase”.

Waarom Amazon en niet Apple, denkt u nu misschien. Nou, omdat Apple al geschikt had eerder dit jaar. Het bedrijf heeft zo’n 32 miljoen dollar aan refunds gegeven na een vergelijkbare klacht door de FTC. Het is me niet duidelijk welke aanpassingen het bedrijf heeft moeten doorvoeren aan hun inappaankoopfunctionaliteit.

In mijn inbox is het een van de meest voorkomende klachten: mijn kind heeft credits/smurfberries/etc gekocht, hoe maak ik dat ongedaan? En hoewel blijkt dat de appstoreaanbieders meestal wel coulant zijn, is en blijft het een hele toer dit voor elkaar te krijgen. Dus misschien wordt het ook maar eens tijd om onder dwang van stevige boetes hier een betere oplossing voor te verzinnen.

Arnoud

7 reacties

  1. Om eerlijk te zijn, snap ik de hele discussie niet echt. Volgens mij zijn er twee voorafgaande vragen die van cruciaal belang zijn en deze hele discussie min of meer overbodig zouden maken.

    De eerste vraag is: waarom staan ouders het toe om hun kinderen onder hun persoonlijk profiel handelingen uitvoeren op een apparaat. Het is duidelijk dat het om een persoonlijk profiel gaat, dus dat gebruik door een derde (ook als het je eigen kind is) niet is toegestaan. Iet wat overigens vaak ook nog eens expliciet in de gebruiksvoorwaarden vermeld staat. Nu kunnen ouders wel gaan klagen dat het lastig of zelfs onmogelijk is om voor hun kind een apart profiel aan te maken, maar dat is volgens mij nog steeds geen geldig excuus om dan maar je kind onder je eigen profiel te laten kloten. Voor de gevolgen ben je mijns inziens dan toch echt zelf aansprakelijk. Nee, ik heb inderdaad zelf geen kinderen. En hoewel ik ingeven aan jengelterreur best kan begrijpen, blijft het (altijd) een ondoordachte en onwijze beslissing.

    Dit brengt mij echter wel bij vraag twee: is het wel redelijk dat producenten van elektronische gadgets zoals tablets, smartphones en game consoles deze apparaten dusdanig ontwerpen dat je er feitelijk niets zinnigs mee kunt wanneer je geen persoonlijk profiel aanmaakt (wat in een aantal gevallen, zoals minderjarigen, soms niet eens mogelijk is). Nog even los van de vraag of de informatievergaring en data mining waar de persoonlijke profielen meestal voor gebruikt/misbruikt worden acceptabel is of zou moeten zijn, vraag ik mij af of de apparaten wel onder de juiste voorwendselen verkocht worden. Ik kan mij namelijk niet herinneren dat ik ooit een van deze apparaten gezien heb met een sticker er op: “niet geschikt/onbruikbaar voor minderjarigen of anderen die geen persoonlijk profiel aan kunnen/mogen maken”. Als de koper van een dergelijk apparaat er in wezen toe gedwongen wordt om gebruiksvoorwaarden te schenden indien hij/zij het apparaat aan zijn/haar kroost wil toevertrouwen, dan is er misschien toch iets goed mis met het ontwerp. Waarom zijn al die persoonlijke gebruikersprofielen werkelijk zo hard nodig (afgezien van het niet zo fris volgen van het gedrag van gebruikers)?

    Uiteraard zullen er mensen zijn die zullen vinden dat dit spijkers op laag water zoeken is. Maar denk er toch nog maar eens goed over na. Misschien is het hoog tijd dat daarover toch eens een stevige maatschappelijke discussie gevoerd zal gaan worden.

    1. Even een radicale mening: kinderen hebben geen smartphones of tablets nodig. Ze horen buiten te spelen. Is beter voor hun gezondheid en beter voor het milieu. Nu ik erover nadenk: ook volwassenen hebben ze niet nodig. Wat is überhaupt het nut van die overgehypte elektronische gadgets? Het enige wat ik de volwassenen in mijn omgeving met die dingen zie doen, is youtubefilmpjes bekijken, facebook checken en spelletjes spelen. O ja, ze maken er ook nog foto’s mee. Dan staan ze te mikken met zo’n enorme plank voor hun gezicht en het hoofd ver achterover (vanwege het leesgedeelte in hun bril). En ze lopen/rijden op straat te bellen. Gevaarlijk en asociaal. Wat is er mis met gewoon een vaste telefoon?

  2. In mijn inbox is het een van de meest voorkomende klachten: mijn kind heeft credits/smurfberries/etc gekocht, hoe maak ik dat ongedaan? En hoewel blijkt dat de appstoreaanbieders meestal wel coulant zijn, is en blijft het een hele toer dit voor elkaar te krijgen. Dus misschien wordt het ook maar eens tijd om onder dwang van stevige boetes hier een betere oplossing voor te verzinnen.
    De boetes gebeuren al. Namelijk, de ouders moeten veel geld betalen voor de gekochte ‘producten’.

    Als je als ouders je kind een creditcard in de hand geeft en hier geen beveiligingscode op zit dan ga je toch ook niet bij de verkoper klagen dat je kind aankopen heeft kunnen doen? Ik ben het er helemaal mee eens dat het netjes, en misschien zelfs verplicht, zou moeten zijn om te melden: “U voert nu een wachtwoord in om een aankoop van €5,00 aan smurfberries te doen” bij de aankooppopup. De ouders zijn er echter toch echt voor verantwoordelijk voor dat er wel of geen wachtwoord op hun account staat.

    1. Ik twijfel. Bij gevaarlijke stoffen vinden we het normaal dat daar kindveilige sluitingen op zitten. Zeggen “als je kind chloor drinkt dan ga je toch ook niet bij de verkoper klagen” voelt absurd. Natuurlijk moet je opletten dat je kind van die middelen afblijft maar je verwacht óók iets van zorg van de leverancier. Zit het hem dan in gezondheid versus geld?

      Of zit het hem in gemak? ZO’n sluiting is eenvoudig te maken, maar een extra controle met wachtwoord en bevestiging per sms of zo is veel gedoe. Hoewel ik dan wel denk, dat gedoe valt mee maar het hindert vooral de verkoop.

      1. Gevaarlijke stoffen zijn vervelend, maar lang niet altijd zal de beveiliging van de fles er goed op zitten. Immers, kinderen hebben mogelijk problemen met openen maar volwassenen kunnen hetzelfde probleem hebben. Neem b.v. een fles Listerine, waarin je in de dop moet knijpen om deze te openen. Daarvoor moet je wel kracht in je vingers hebben en een omaatje van 70 heeft dat misschien niet meer, terwijl een kind van 7 een dergelijke fles alsnog makkelijk open krijgt. (Ik heb dat ooit gezien. Ze moeten alleen het truukje leren.) Een ander probleem zijn medicijnen. Mensen zouden gewoon een medicijnkastje in huis moeten hebben waar een slot aan zit en de sleutel elders bewaren. Maar ja, hoeveel ouders doen dat ook werkelijk? Als je sowieso dagelijks pillen in moet nemen dan bewaar je deze liever op een gemakkelijke plek dan in een lichte kluis. Hoeveel kinderen zullen hebben gesnoept van voorbehoeds-pillen? Of van een handvol Ibuprofen? En wat als ze de hoestdrank lekker vinden (wat vaak het geval is) en daar van snoepen? Er zijn eigenlijk nog veel te weinig kindveilige sluitingen in gebruik. Er is ook geen algemene meldingsplicht in Nederland voor acute vergiftingen. Dus weten we ook niet exact hoe vaak het voorkomt. Ik weet wel dat met medicijnen vooral opgepast moet worden met tieners en niet met kleinere kinderen. Tieners kunnen wel eens willen experimenteren met verdovende middelen of willen gewoon zelfmoord plegen. (Ik kende iemand van 17 die zich flink vergiftigde met pijnstillers. Hij overleefde het niet.) Probleem is dat een goede beveiliging niet werkt tenzij de ouders daar goed aan mee werkte. Mijn kennis had nog geleefd indien zijn ouders hun medicijnkast op slot hadden gedaan. (Of hij was voor een trein gesprongen. Weten we gewoon niet…) Ouders moeten gewoon altijd goed toezicht houden op hun kinderen, of het nu om gevaarlijke stoffen gaat of om het Internet. Bij hen ligt de eerste verantwoordelijkheid.

    2. Wie zegt dat het zo gebeurt? Een 14-jarige kan echt wel zelf een accountje aanmaken, het vakje ‘ik ben ouder dan 18’ aanvinken en de credit card van pa of ma op een onbewaakt moment even uit de portemonnee ‘lenen’. Ouders komen er dan pas achter als ze de rekening krijgen een paar weken later.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.