Marriott wil hotspots van gasten in vergaderruimtes blokkeren

De Marriott-keten van hotels is niet van plan eigen wifi-netwerken van gasten te blokkeren, maar “vanwege de veiligheid(!!1!)” wil men wel hotspots van gasten in vergaderruimtes blokkeren. Dat verklaart de keten tegenover de Amerikaanse toezichthouder FCC naar aanleiding van een onderzoek naar haar blokkeerpraktijken een half jaartje terug. Uiteraard heeft die spin op het blokkeerplan niets te maken met de ophef die anders zou ontstaan.

Het Marriott Hotel in Nashville werd vorig jaar door de toezichthouder FCC op de vingers getikt voor “willfully or maliciously interfering with any radio communications”. Men had een apparaatje in gebruik dat deauth-commando’s stuurde om zo wifi-netwerken middels hotspots van klanten te verstoren. Dat is weliswaar niet het jammen in klassieke zin, maar het effect is hetzelfde: geen werkende eigen hotspot, dus dan maar het (dure) hotel-wifi. En dat mag dus niet in de VS.

Bij ons zou dit denk ik vallen onder de denial-of-service aanval (art. 138b Strafrecht):

Met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft hij die opzettelijk en wederrechtelijk de toegang tot of het gebruik van een geautomatiseerd werk belemmert door daaraan gegevens aan te bieden of toe te zenden.

Marriott geeft nu toe dat haar plannen breder zijn dan die ene stagiairhotelmanager maar gooit er de nuancering tegenaan dat het voor de veiligheid is:

The question at hand is what measures a network operator can take to detect and contain rogue and imposter Wi-Fi hotspots used in our meeting and conference spaces that pose a security threat to meeting or conference attendees or cause interference to the conference guest wireless network.

Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat dit een redelijkmakend sausje is dat bedoeld is om iets los te weken uit de strenge regel van de FCC, zodat er vervolgens een haakje gevonden kan worden om de “gebruikerservaring” erin te fietsen (wacht, in de saus fietsen?) en dan gewoon op de oude voet verder te gaan.

Althans in vergaderzalen dan – in kamers en in de lobby wil men sowieso niets blokkeren. Logisch, want die mensen gaan geïrriteerd ergens anders heen en mensen die een dag een seminar hebben met 300 man die kopen de upgrade naar het hotelwifi voor 300 man. Oh sorry, ik doe cynisch.

Arnoud

12 reacties

  1. Als het eigen wifi netwerk wat gasten opzetten zich voordoen als het eigen netwerk van Mariott hebben ze een punt. In alle andere gevallen niet.

    Lijkt mij simpel te ondervangen door, zoals het een goed gastheer betaamd, aan te geven waar een eigen wifi netwerk aan dient te voldoen. Ook een tikkeltje klantvriendelijker om niet te zeggen professioneler.

    1. Eens. Maar stel men zegt, het is verboden eigen wifi-netwerken aan te leggen anders dan voor privégebruik. Zo’n huisregel lijkt me niet evident onredelijk, het is vergelijkbaar met “geen eigen etenswaren in ons restaurant”. Dan ondervangen ze het ook én hebben ze commercieel voordeel.

      1. Zeg ik: bijeenkomst is niet openbaar; dus prive.

        Jouw analogie doortrekkend: is het prima als je zelf je flessen frisdrank meeneem (voor eigen gebruik) maar niet voor het hele gezelschap. Nu, ik denk dat de gemiddelde restauranthouder er in geen van deze gevallen echt blij mee zal zijn.

        Maar als een dergelijke voorwaarde voor het boeken bekend wordt gemaakt, dan zou het wellicht kunnen. Wordt het wel de vraag of ze het commercieel zullen halen. Maar dat is een ander verhaal. Ze moeten dan in hun verdedeging het puntje van veiligheid laten vallen, want als bijv. 300 deelnemers aan een conferentie elk hun eigen wifi netwerkje opzetten is dat minder veilig (of eerder hinderlijk) dan wanneer de organisator van het evenement 1 netwerk voor allen op heeft gezet.

  2. De Marriott-keten van hotels is niet van plan eigen wifi-netwerken van gasten te blokkeren, maar “vanwege de veiligheid(!!1!)” wil men wel hotspots van gasten in vergaderruimtes blokkeren.

    Ik zie het verschil niet. Een hotspot is toch een eigen wifi-netwerk van een gast? En omgedraaid zetten de als alternatief voorgestelde Mi-Fi-apparaatjes ook hun eigen hotspot op.

    1. Ik doelde op het verschil tussen een privénetwerk van één persoon in een hotelkamer en een netwerk waar meerdere personen op mogen. Als ik in een hotel zit, heb ik mijn mifi hotspot aanstaan zodat laptop en telefoon beiden kunnen internetten via 4G. Die verbinding deel ik niet. Het hotel interesseert dat weinig, aangezien ze zelf ook al gratis (maar relatief traag) internet aanbieden.

      Als ik een seminar in een hotel zou geven, wil ik wifi voor alle aanwezigen. En dát is waar Marriott en collega’s de stapels bankbiljetten binnenhalen. Dat willen ze dus beschermen door mij te verbieden in de seminarsituatie een wifi netwerk op te zetten waar mijn gasten op mogen.

  3. Als ik het goed begrijp is het dus alleen verboden de huisregels met betrekking tot wifi af te dwingen door middel van deze technische oplossing. De regel op zich is niet verboden, en als die zou worden afgedwongen door middel van een werknemer die mensen die de regel breken het gebouw uitzet is alles juridisch gezien in orde.

  4. Tja, de nieuwigheid van internet gaat ervan af en de digibeten, zoals hotelmanagers, beginnen het te begrijpen. Ook hier wordt vaak het vergelijk gemaakt met de reële wereld. Met een restaurant, dat verbiedt zelf meegebrachte voedingsmiddelen te nuttigen, hebben we weinig moeite, maar omdat het om ‘science-fiction’ gaat, wil men alles opnieuw ter discussie stellen.

    1. Dan zul je je vergelijking toch echt een beetje aan moeten passen: het hoofddoel van een congrescentrum is om een fysieke locatie aan te bieden voor congressen, vergaderingen, etc., niet om een internetverbinding aan te bieden (dat is slechts een extra product/dienst).

      Als je dus een eerlijke vergelijking maakt, dan moet je het vergelijken met een restaurant dat je verbiedt om een flesje water mee te nemen en op te drinken; iets dat voor mij zonder twijfel een reden zou zijn om linea recta naar een ander restaurant te vertrekken. Dat is hier niet anders.

      1. Ik daag je uit een restaurant te vinden waar je onder deze voorwaarden wél zou willen eten dan… Ik heb nog nooit een restaurant gezien waar men het op prijs stelt dat je je eigen drinken mee neemt. Sterker nog, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Japan (waar je al gratis water/thee krijgt voordat je bent gaan zitten) is drinken in Nederland meestal het margeproduct waar de winst mee gemaakt wordt.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.