Mag mijn werkgever me bellen op mijn privé-06-nummer?

telefoon.jpgEen lezer vroeg me:

Binnenkort is mijn beoordelingsgesprek. Ik heb me ziek gemeld omdat ik de spanning echt niet meer trek: ze hebben zó zitten zoeken en vitten de laatste tijd dat ik weet dat ze me negatief gaan beoordelen en dat kan ik niet aan, dat is niet eerlijk. Nu heeft mijn werkgever op internet mijn 06-nummer gevonden en me daarop gebeld om door te geven dat de datum is verzet tot na mijn beoordeling. Mag hij dit zomaar doen? Dat is toch een schending van mijn privacy!

Het hangt er een beetje vanaf waar het 06-nummer stond. Als dit in de telefoongids vermeld was, dan zie ik niet welke wet overtreden wordt. Staat het op het besloten deel van bijvoorbeeld een verenigingswebsite en heeft de werkgever zich met een slinkse truc daar toegang tot verschaft, dan lijkt me dat juridisch niet in de haak.

Echter, het is niet zo dat een juridische fout van de werkgever automatisch al zijn vervolgacties diskwalificeert. Dat gebeurt alleen in slechte Amerikaanse rechtbankseries.

Zelfs als het opzoeken van dat nummer onterecht is, dan nog betekent dat dus niet dat hij er niet mee mag bellen. Het zou hooguit betekenen dat hij de hierdoor veroorzaakte schade moet vergoeden, maar wat die schade is, kan ik niet bedenken.

Een brief sturen had ook gekund, en dat is legaal want de werkgever weet per definitie al waar je woont. En een brief kan een stuk harder overkomen dan een telefoongesprek, dus je kunt zelfs zeggen dat de werkgever hier vriendelijker bezig is dan had gehoeven.

Natuurlijk voelt het een tikje raar om iemands 06-nummer op internet te gaan zoeken, maar ‘raar’ betekent nog niet dat er juridisch iets mis mee is.

Arnoud

37 reacties

  1. Het verhaal komt op mij wat warrig cq onlogisch over. Wat is er tot na de beoordeling verzet? De datum.. van wat dan…

    Voldoende mensen hebben op hun twitter, skype of facebook profiel een telefoonnummer gezet. Soms zelfs op openbaar toegankelijke delen van verenigingswebsites. Op internet zoeken lijkt mij dan ook helemaal niet zo vreemd.

    Kan mezelf vergissen, maar in juridische zin kan je hier m.i. niet zoveel mee. Zelfs als het anders is zal het niet veel uithalen, zelfs niet als het nummer op onrechtmatige wijze verkregen zou zijn. Overigens kan ik mezelf niet voorstellen dat een werkgever zover zou gaan om iets als een telefoonnummer te pakken te krijgen. Maar er zijn al vreemdere dingen gebeurt.. Een brief is dan stukken sneller en eenvoudiger. Staat daarnaast ook beter in het dossier van de werknemer als het toch tot ontslag zou moeten komen. De beste man/vrouw kan beter eens voor een goed gesprek bij de HR afdeling van het bedrijf of de leidinggevende langs gaan. Dat kan veel meer opleveren dan angsthazen.

  2. Vreemde vraag: volgens mij mag iedereen google raadplegen om gegevens op te vragen. De pivacy-schending waarvan sprake zou kunnen zijn, zou dan gepleegd zijn door degene die het nummer op internet heeft gezet. 10 tegen 1 is dat de vraagsteller zelf geweest. Als je bang bent dat je werkgever belt, wat voor arbeidsrelatie heb je dan. Ga in godsnaam wat anders zoeken!

    1. Ik ben geneigd om het ook zo te zien. De privacy-schending vindt plaats op het moment dat gegevens van de privé-sfeer worden overgedragen naar een niet-privé-sfeer, en dat is gebeurd op het moment dat het telefoonnummer op het internet werd gezet.

      1. In deze twee antwoorden gaat een ander probleem schuil, namelijk de afwijkende definitie van wat privacy inhoudt. Het gaat om de bescherming van de levenssfeer en die omvat ook het lastigvallen. Dus het enkele feit dat het telefoonnummer ” openbaar” beschikbaar is, zegt hoegenaamd niets over de rechtmatigheid van het gebruik daarvan. In casu heeft de werkgever een gerechtvaardigd belang en de werknemer ook. De laatste had ook kunnen kiezen om niet op te nemen. Dan was hij voor niets op de afspraak verschenen.

        1. Mee eens.

          De privacy-schending van het type “lastig vallen” is voor een deel wel te voorkomen, bijv door de telefoon uit te zetten, of, minder radicaal, door een nummermelder te gebruiken en alleen bij bepaalde nummers op te nemen.

          Dan blijft het nog steeds vervelend als je door je baas wordt opgebeld, maar dat is wat mij betreft meer een kwestie van etiquette dan van recht: je zou je baas er op moeten kunnen aanspreken, maar juridische middelen zijn niet op hun plaats.

  3. Het hoort bij “goed werkgeverschap” om contact te onderhouden met zieke werknemers, met het oog op werkhervatting, aangepast werk, etc. Ook het verzetten van een afspraak voor een gesprek hoort (wat mij betreft) tot de normale communicatie tussen werkgever en een zieke medewerker. Ik zie daarbij geen probleem met het zoeken van contactgegevens in algemeen toegankelijke bronnen, ook niet met het vragen aan collega’s of zij een telefoonnummer weten.

  4. Het probleem is dat het een onrechtmatige daad is, maar die geen schade oplevert. Je kunt de werkgever erop aanspreken maar er hangt geen sanctie aan. Dat betekent gewoon dat werkgevers op deze manier je privacy kunnen blijven schenden. Okay, als ze het te bont maken kan er vast wel een soort sanctie gevonden worden maar tot die tijd? Noppes. Het lijkt mij dus tijd dat er voor dit soort gevallen gewoon een minimum-compensatie moet komen… Een vergelijkbaar iets is b.v. het negeren van de Nee/Nee sticker op brievenbussen, wat gewoon ongestraft lijkt te kunnen. Immers, geen schade dus geen claim. Maar als er een sanctie van € 75 per overtreding op komt te staan… Okay, dan wordt de Staatskas vetter…

      1. Een goede vraag. In principe komt het niet neer op of de werkgever dit nummer heeft opgezocht maar op welke manier. Als het toevallig in je Facebook account stond, prima. Als het in je prive-mailbox stond waar je ooit op je werk op hebt ingelogd en het systeem heeft je account onthouden dan is het al behoorlijk dubieus. Als je werkgever daarbij al je vrienden, kennissen en familie is gaan bellen om jouw nummer te weten te komen dan is dat bijna stalking.

        Kortom, hoe is de werkgever achter het nummer gekomen?

        Daarnaast kan het zijn dat je als werknemer helemaal niet gebeld wilt worden op je prive-telefoon met werkzaken. Als je werkgever jou telefonisch wil bereiken dan geeft hij jou maar een mobieltje van de zaak. Vergeet niet dat het om een prive telefoon gaat. Je werkgever kan altijd nog bellen naar je vaste nummer. Het veroorzaakt gewoon ergernis. Net zoals een reclame-folder in een brievenbus met een Nee/Nee sticker erop…

          1. Daarin verschillen wij dus van mening. Mijn werkgever heeft mijn vaste telefoonnummer waarop ik bereikbaar ben. Mijn mobieltje is voor prive-zaken bedoeld en dan voornamelijk vrienden en familie. Die wil ik namelijk overal kunnen bereiken. Als de werkgever wil dat hij mij ook overal kan bereiken dan betekent dat een mobieltje van de zaak. Zoniet, dan dus alleen de vaste telefoon. En bij voorkeur onder werktijd. Tenzij er met de werkgever hierover is overlegd en onderhandeld.

              1. Ik suggereer alleen dat werknemer en werkgever gewoon een bepaalde vorm van communicatie hebben afgesproken en mobiel bellen was geen onderdeel van die afspraak. Anders had de werkgever het nummer wel geweten. Daarnaast geeft de originele post al aan dat het tussen werkgever en werknemer al niet goed boterde. Grote kans dat hun wegen in de toekomst zullen scheiden. De werknemer voelt zich overspannen en heeft zich dus ziek gemeld. De werkgever maakt het nu erger door te bellen via een kanaal dat niet tot de afspraken behoorde en maakt daarmee de spanning mogelijk alleen erger. Ik kan mij in dit geval zelfs zien dat er mogelijk toch een schadeclaim kan komen. Immers, de werknemer is ziek, want overspannen, en de werkgever maakt het erger door zomaar op het mobiele nummer te bellen. Daarmee wordt de werknemer alleen maar zieker en dus mogelijk arbeids-ongeschikt. En dat is dan de schade waar de werkgever voor kan opdraaien als aangetoond kan worden dat de werkgever dus de hoofd-oorzaak is van het overspannen zijn van de werknemer… Een stevige claim, eigenlijk.

                  1. Het is ver gezocht maar niet onmogelijk. Een arts zal eerst moeten vaststellen dat de werknemer zwaar overspannen is en dus niet meer kan werken. Vervolgens dient aangetoond te worden dat de stress werd veroorzaakt door de werkgever die continu de druk hoog hield en de werknemer zelfs op een prive-nummer stoorde. En ten slotte moet de schade worden vastgesteld die door dit gezondheidsprobleem is ontstaan en in hoeverre de werkgever verantwoordelijk is voor deze klachten. Let op: Als psychische klachten zijn veroorzaakt op de werkvloer of door de werkgever, dan draait de werkgever op voor de kosten! Met enkele uitzonderingen. Tja, ik heb wel verstand van arbeidsrecht. Jij ook?

                    1. Wim, je linkt naar een reclamepagina van een juridisch bureau. Er staat niet eens een verwijzing naar wet- of regelgeving dan wel jurisprudentie.

                      Er is geen rechter in Nederland die een werknemer een schadevergoeding gaat geven omdat zijn werkgever hem gebeld heeft om relevante informatie door te geven.

                      1. Ik heb gewoon de eerste link gebruikt die ik erover vond. Zo simpel. Ik kan ook gewoon verwijzen naar de Arbowet waarin al genoeg artikelen zijn opgenomen om werkgevers verantwoordelijk te stellen zonder specifiek psychische klachten veroorzaakt door de werkdruk te noemen. Dat is wat de keurings-arts uiteindelijk bepaalt na evaluatie van de werknemer. Is de werknemer arbeidsongeschikt en kan dit gekoppeld worden aan de werkdruk dan kost dat de werkgever geld. Artikel 29 regelt in ieder geval de mogelijkheid voor de werknemer om niet te werken zolang dit voor hem gevaar oplevert. (Psychische klachten, dus.) Artikel 3 heeft het over hoe de werkgever verantwoordelijk is voor de gezondheid van zijn werknemers tijdens werkuren en artikel 33 regelt de sancties als de werkgever dit negeert. Lijkt mij wel duidelijk. Werknemer komt door de werkdruk in psychische problemen en gaat daar dus een schadevergoeding voor vragen van de werkgever. Dat is met de huidige wetgeving al mogelijk, alleen is het lastig aan te tonen dat de werkgever hieraan schuldig is. Minister Asscher wil overigens wel dat dit soort werkdruk-problemen nog harder worden aangepakt. Maar de wet heeft er nu al regels voor.

                        1. Ik heb gewoon de eerste link gebruikt die ik erover vond.

                          Want dat is wat iemand met verstand van arbeidsrecht doet.

                          Niets uit heel je post wijst er op dat je werknemer bellen met relevante informatie een probleem zou kunnen zijn.

                          1. Naa, dat is wat iemand doet die te lui is om het exacte wetsartikel erbij te halen. Ik heb vandaag nog wel andere dingen te doen dan zoeken naar wetten die algemeen bekend horen te zijn. Heel simpel: de werkgever is verantwoordelijk voor de gezondheid van zijn werknemers tijdens werktijd. Als de werkgever dit verzaakt dan kan hij voor de schade opdraaien. Of het nou om fysiek letsel gaat of psychisch, dat maakt niets uit. Als het gerelateerd is aan de werkomstandigheden dan mag de werkgever zijn geldbuidel opentrekken…

                            1. de werkgever is verantwoordelijk voor de gezondheid van zijn werknemers tijdens werktijd. Als de werkgever dit verzaakt dan kan hij voor de schade opdraaien. Of het nou om fysiek letsel gaat of psychisch, dat maakt niets uit.

                              Heeft iemand gezegd dat dat niet zo zou zijn? Je zit tegen een stroman te argumenteren.

                              Als je nog iets te zeggen hebt over dat een werknemer bellen met relevante informatie juridisch een probleem oplevert, hoor ik het graag.

                1. “Edelachtbare, graag 15.000 euro schadevergoeding omdat mijn werkgever de gore moed had om contact met me op te nemen tijdens mijn afwezigheid door ziekte, waardoor ik nu arbeidsongeschikt ben geworden. Wat zullen we nou krijgen! Hij had gewoon moeten wachten tot ik eens een keer zin had om zelf iets van me te laten horen.”

                2. Geachte wim ten Brink

                  Ten allereerste als u ooit in de toekomst weer advise wilt geven leer dan alstublieft de WET te kennen. Om je vervolgens uit de brand te helpen: Alle regels om juist te handelen luidt als volgend: Indien op Sociaal Media voor iedereen zichtbaar is dat iemands telefoonnummer is mag de werkgever hem of haar bellen dit geldt inclusief als hij / zij tot de vriendenkring behoort. De redenen luidt dat de persoon in kwestie aan iedereen zijn of haar kennissen de telefoonnummer wilt geven.

                  Echter als de werkgever via via oftewel van derde personen c.q. misschien van vrienden zijn of haar telefoonnummer had gekregen dan MOET de werkgever eerst toestemming hebben van degene en niet van via via oftewel derde personen c.q. vrienden. Als hij / zij dit wel doet dan is hij / zij wettelijk strafbaar en hierover kan je lezen op de cbpweb.nl

                  Dus alstublieft: de oplossing is vrij simple: als hij / zij aan iedereen of in de vriendenkring kenbaar maakt JA zoniet Verboden.

                  1. Even voor de duidelijkheid: de post vermeldt niet precies hoe de werkgever aan het telefoonnummer is gekomen maar dat ging kennelijk via Internet. Ofwel, de werkgever is de werknemer kennelijk gaan Googlen en zo het nummer gevonden. Ethisch gezien niet helemaal netjes en de vraag is dan ook waar die informatie precies stond. Besef ook dat de GoogleBot zeer goed is in het vinden van informatie, inclusief informatie die gewoon verborgen hoort te zijn. Als je je CV ooit eens online hebt gezet dan kan de informatie daarvan nu nog steeds via Google vindbaar zijn, ook al heb je deze zelf weer verwijderd. Je moet dus als werkgever controleren of de werknemer ook daadwerkelijk de intentie had om via de gevonden site zijn telefoonnummer met Jan en Alleman te delen. In dit geval kennelijk niet.

                    1. Ja, iedereen die een nummer zoekt in het telefoonboek is strafbaar! Hoe durf je. En als werkgever moet je maar de gore moed hebben om een werknemer te bellen zeg…. dat kan toch zeker niet! 😉

                      Ook het argument dat je werkgever je maar een mobiel moet geven als je voor hem bereikbaar moet zijn snijdt geen hout. Mensen hebben telefoons om te communiceren. Als je zelf veel belt voor de zaak, en dus kosten maakt, dan snap ik een telefoon voor de zaak. Het is een belachelijk idee dat een werkgever een telefoon moet verstrekken aan een zieke werknemer om contact te kunnen onderhouden.

                3. Immers, de werknemer is ziek, want overspannen, en de werkgever maakt het erger door zomaar op het mobiele nummer te bellen. Daarmee wordt de werknemer alleen maar zieker en dus mogelijk arbeids-ongeschikt

                  Dat laat zich nog maar bezien. De tekst uit hwet artikel geeft alleen maar weer dat iemand een conflict heeft en zich daarom ziek meldt. Dat is geen ziektebeeld. Of iemand daarmee echt overspannen is lijkt me aan een dokter om te beoordelen maar enkel op basis van de tekst uit het artikel zie ik dat niet. Uit wat ik lees denk ik net zo goed aan iemand die bij een conflict kiest voor preventief ziekmelden om zo niet ontslagen te kunnen worden. Dat deze persoon probeert om juridisch advies te vragen over een informatie telefoontje van de werkgevers lijkt er ook op de duiden dat de werknemer vooral bezig is met een juridisering van zijn/haar positie.

                  1. Uit de post:

                    Ik heb me ziek gemeld omdat ik de spanning echt niet meer trek
                    Dat klinkt voor mij alsof hij inderdaad ziek is. Mogelijk dat de werkgever al een Arbo-arts heeft langs gestuurd om het te beoordelen of dat hij zelf naar de huisarts is gegaan en nu thuis zit met een literfles Prozak-pillen of zo. Het is aan de werkgever de taak om te zorgen dat het personeel gezond blijft op de werkplek, dus gaan zeuren en vitten en dan ook nog eens op een prive-nummer gaan bellen lijkt mij precies het tegenovergestelde van hoe een werkgever zich dient te gedragen. Psychische klachten door een te hoge werkdruk worden tegenwoordig ook erkend als zijnde een beroepsziekte en dus moet daar iets tegen worden gedaan. Deze werknemer kan kennelijk zijn taken niet meer aan en is nu bang voor een zeer negatieve beoordeling. Maar feitelijk moet de werkgever zorgen dat er minder werkdruk is zodat de werknemer zijn werk in een rustiger tempo kan uitvoeren.

                    Ik weet hoe het is met vooral ICT-bedrijven waar de deadline op volgende week ligt en er nog twee maanden werk uitgevoerd moet worden. Iedereen aan het overwerken, externe krachten inhuren en dan maar her en der steken laten vallen om het toch op tijd af te krijgen, terwijl het allemaal gewoon verkeerd gepland is. En als het zo inderdaad lukt om twee maanden werk in een week te doen moet je volgende keer drie maanden werk in een week gaan doen. En nog meer. En nog meer… Tot POEF! Overspannen medewerkers.

                    En ja, het kan zijn dat hij zich preventief ziek meldt omdat hij vreest dat hij wordt ontslagen wegens slechte prestaties. Dat betekent dat hij door een (arbo) arts onderzocht gaat worden en als die constateert dat er niets aan de hand is, DOEI! Is er wel wat aan de hand dan gaat het in dit geval om een burnout. Werkgevers dienen hun personeel daartegen te beschermen en indien dat niet is gebeurt dan opent dat een mogelijke route naar schadeclaims. Als werkgevers de druk gewoon blijven opvoeren dan wordt dat gezien als nalatigheid. En een overspannen medewerker bellen op een prive-lijn lijkt mij dan ook een vorm van spanning opvoeren. Sowieso kan er wel een negatieve beoordeling volgen maar het is aan de werkgever om aan te komen met een plan om de situatie te verbeteren. Als dat niet gebeurt dan kan de werkgever iemand ook niet zomaar ontslaan omdat er dan geen kans tot verbetering is geboden. Die beslissing komt ook uiteindelijk bij het UWV of de kantonrechter te liggen, niet bij de werkgever. Een enkele negatieve beoordeling heeft dus weinig invloed. Tja, je krijgt geen promotie…

          2. Ik kan me anders goed herinneren dat, toen ik nog een klein werkbijtje met twee paardestaartjes was, mijn ouders mij stevig ingepeperd hebben dat het geven van andermans telefoonnummer aan wie dan ook zonder toestemming van die betreffende ander echt heel erg onbeschoft was…

  5. En niemand valt over ‘ Ik heb me ziekgemeld’? Ik ben al een tijdje weg uit NL, maar ik vind dat vreemd

    Oftewel je bent ziek, oftewel niet. Schrijf dan gewoon : ik ben ziek en ik heb dat gemeld.

    ‘Ik heb me ziekgemeld’ laat mij altijd steigeren, want ik interpreteer dat als: ik heb gezegd dat ik ziek ben omdat de wet dat toelaat terwijl er iets anders aan de hand is. Fraude dus

    1. Ik heb mijzelf ook wel eens ziek gemeld. De meeste werkgevers zijn echter aan het bezuinigen en daardoor wordt het ook niet zo vaal meer gecontroleerd. En de privacy-wetgeving verbiedt het werkgevers eigenlijk om precies te vragen wat je manteert. En dat maakt het zo lastig. Eigenlijk moet de reactie van de werkgever zijn dat hij de arbo-arts op de werknemer afstuurt. (Of dat de werknemer naar de arbo-arts toe moet.) Die kan dan beoordelen hoe ziek de werknemer is en dan terug aangeven of de werknemer echt ziek is of dat de werknemer gewoon de boel bedondet. (In het laatste geval een mogelijke grond tot ontslag.) De werkgever kan dus niet beoordelen of iemand echt ziek is. (En wij reaguurders kunnen dat ook niet!) Zoals het is beschreven lijkt het dat de werknemer een burnout aan het krijgen is en dat wordt tegenwoordig wel als een potentiele kwaal gezien. Het lijkt ook aanstellerij tot het je zelf overkomt. En dan is het iets waar het heel moeilijk mee te leven is. Ik heb meerdere malen meegemaakt dat collega’s een burnout kregen door de hoge werkdruk en de wil om maar te presteren. Het is iets dat je niet aan iemand kan zien maar iemand die zo overspannen raakt zodat hij erover denkt om met 100 KM/uur tegen een betonnen muur aan te rijden… Tja, dan tast het kennelijk mensen geestelijk toch aan, en dus is het een ziekte.

      1. Geestesziekten in het algemeen zijn lastig, juist omdat er van buiten niets te zien is (oké. dat is ook een probleem met onzichtbare fysieke zaken zoals COPD), en omdat veel mensen op de één of andere manier lijken te vinden dat je je gewoon niet aan moet stellen. Maar zaken als burnout, depressie en aanverwanten blijken toch heel reële ziekten als ze jou komen bezoeken.

        Verder, de fomulering “ik heb me ziekgemeld”, is tegenwoordig vrij gewoon, en heeft niets met fraude te maken. Toen ik twee maanden geleden in bed lag met 39 graden koorts van de griep, heb ik me ook ziekgemeld. En ook die formulering gebruikt. Wel met de vermelding van de griep, want die had ik. Het treft me wel als curieus dat bij de formulering “ik heb me ziekgemeld” meteen de associatie gelegd wordt met fraude.

        Tenslotte: het is inderdaad niet aan ons (vind ik) om op basis van een paar regeltjes in een blog te constateren of meneer zich aanstelt of niet. De Wet Poortwachter (of hoe dat ding tegenwoordig ook heet) regelt dat de werkgever een arbo-arts of bedrijfsarts inschakelt, die arts beoordeelt als het goed is onafhankelijk het ziektebeeld. Of dat overal even goed geregeld is, is natuurlijk weer een heel andere vraag.

  6. Ik vind het ongelooflijk dat hier over het algemeen wordt aangenomen dat een overspannenheid veroorzaakt wordt door de werkgever. Ik denk dat een slecht werkend huwelijk veel meer kans van slagen heeft om succesvol tot overspannenheid te leiden. En zo zijn er nog talloze redenen denkbaar waardoor een medewerker overspannen raakt. Zijn incompetentie bijvoorbeeld… Van dat laatste is denk ik wel sprake als hij bang wordt van een belletje van zijn werkgever. Het lijkt me niet meer dan normaal dat je als werkgever contact houdt met een zieke werknemer, om op de hoogte te blijven van zijn herstel. En ZEKER om een eerder gemaakte afspraak te verifiëren, als onduidelijk is of die door kan gaan. Sterker nog: het feit dat een werkgever GEEN contact onderhoud is weer voer voor een rechtszaak over het bieden van onvoldoende mogelijkheden voor alternatief werk, of onvoldoende steun bij re-integratie. Zo houden juristen zich lekker bezig… Mag een werkgever alsjeblieft het RECHT hebben zijn medewerkers te bellen? kom op zeg! De betreffende werknemer zou er beter aan doen passend werk te zoeken en zijn ontslag te nemen, in plaats van zijn werkgever laten opdraaien voor zijn incompetentie. (sorry, maar mag ik alsjeblieft ook een paar ongefundeerde aannames maken…?)

    1. Overspannenheid wordt voor zover ik weet meestal veroorzaakt door een opeenstapeling van zaken. Onmogelijke deadlines (zoals die bijvoorbeeld met regelmaat door de politiek aan ICT gesteld worden) die elkaar in rap tempo opvolgen kunnen daar in belangrijke mate aan bijdragen.

      Verder hangt wat normaal is aan contact tussen werkgever en werknemer binnen de kaders van de wet natuurlijk sterk af van de bedrijfscultuur en de specifieke situatie, daar weet ik niks van dus daar kan ik ook niks over zeggen op basis van dit stukje. Alles wat daarover geroepen wordt rust inderdaad op al dan niet gefundeerde aannames.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.