Een lezer vroeg me:
Wij hebben onze algemene voorwaarden laten maken en deponeren zoals het hoort. Alleen nu willen we voor zakelijke klanten eigenlijk andere voorwaarden, maar mag dat wel? Dan hebben we twee sets voorwaarden, hoe combineer je dat?
Ik hoor dit wel vaker: mensen die denken dat “de algemene voorwaarden” iets speciaals zijn, dat je er daar maar eentje van mag hebben of dat er een of andere goedkeuring voor nodig is voordat je die mag voeren.
Er is niets bijzonders aan algemene voorwaarden. De wet zegt niet meer dan dat wanneer je dezelfde voorwaarden naar meer klanten hanteert, we die “algemene” voorwaarden noemen. En daarvoor gelden dan wel speciale regels, maar eigenlijk zijn die niet meer dan “je moet ze meesturen met je offerte” en “als je al te onredelijk bent, mag de rechter ze ongeldig verklaren”.
Een bedrijf mag gewoon verschillende soorten voorwaarden hebben. Dat is heel normaal en het hoeft echt niet in één document. Voor elke soort klant of leverancier kun je andere voorwaarden hanteren, zolang je ze maar uit elkaar houdt. Veel bedrijven hebben bijvoorbeeld aparte inkoop- en verkoopvoorwaarden, of hebben verkoopvoorwaarden grootzakelijk en verkoopvoorwaarden kleinzakelijk. Mag allemaal.
Ook een depot bij de KVK is echt niet nodig. Sterker nog, dat is voor 99% van de ICT-bedrijven geldverspilling. De wet zegt namelijk nergens dat dat moet. De wet zegt alleen dat als je op het niveau Albert Heijn of Nederlandse Spoorwegen zaken doet, je je klanten mag verwijzen naar een depot in plaats van elke klant een kopie te geven. Maar een bedrijf dat gewoon elke klant een kopie kan geven, móet dat ook gewoon doen.
Toch merk ik vaak dat mensen heel veel waarde hechten aan “de algemene voorwaarden” en wat daar dan in zou moeten staan. Waar komt toch dat idee vandaan, dat algemene voorwaarden iets speciaals zijn, een heilig document?
Arnoud
Destijds heb ik onderstaand bericht gepubliceerd op LinkedIn. De inhoud daarvan spreekt voor zich.
Gebruikt u verschillende sets algemene voorwaarden? Zijn deze naast elkaar van toepassing (door gebruik van het woord “en”) of is er een keuzemogelijkheid (door het gebruik van het woord “’of”)?
Het komt nogal eens voor dat een partij zowel branchevoorwaarden gebruikt als eigen algemene voorwaarden hanteert. In het arrest van de Hoge Raad d.d.24 april 2015 (ECLI:NL:HR:2015:1125) overwoog zij het navolgende:. De toepasselijkheid van beide sets algemene voorwaarden is bedongen en aanvaard ( met gebruik van het woord “en”). Waar sprake is van onderling strijdige clausules beoordeelt de rechter hetgeen partijen over en weer redelijkerwijs uit elkaars verklaringen en gedragingen hebben mogen afleiden en verwachten. In een eerdere uitspraak d.d. 28 november 1997, ECLI:NL:HR:1997:ZC2507, NJ 1998/705 (Visser/Avéro ), maakte de Hoge Raad uit dat indien gebruik wordt gemaakt van het woord “of” zonder dat op enigerlei wijze is aangegeven of nader geregeld welke van die sets in het gegeven geval van toepassing zou zijn, geen van de sets algemene voorwaarden deel uitmaakt van de overeenkomst en dat de gebruiker dat niet kan verhelpen door zelf alsnog een van de sets algemene voorwaarden te kiezen.
Goede aanvulling, dank je! Dit is relevant als je er twee naar dezelfde klant stuurt. Waar ik mee zit, is de situatie dat men twee klanten twee verschillende AV wil sturen, dus klant A set X en klant B set Y. Dat is juridisch volstrekt evident mogelijk maar toch doet men ook daar moeilijk over.
Waar komt toch dat idee vandaan, dat algemene voorwaarden iets speciaals zijn, een heilig document Ik denk dat het te maken heeft met het gevoel “alles goed geregeld” te hebben. Ik zie het in mijn vriendenkring ook met bijv. samenlevingscontract. Ze gaan langs de notaris want “we hadden echt helemaal niks vastgelegd”. Wat er dan in staat, dat hebben ze niet gelezen (-:
Als mensen lijken op mij, snappen ze dusdanig veel van dergelijke juridische zaken dat ze het verschil tussen algemene voorwaarden, eula, en noem het allemaal maar op niet goed snappen. Er staat juridisch ogende taal in waar ik geen touw aan kan vastknopen, dús zal ’t wel belangrijk zijn, dat werk. Wat dat betreft heb ik al veel geleerd van het volgen van dit blog.
En dat wordt nog verder gevoed doordat je toch wel met enige regelmaat hoort dat een bedrijf “nuh-uh!” zegt op één of ander verzoek van een klant (zeg bijvoorbeeld iets met gebruikmaken van garantie), met een verwijzing naar algemene voorwaarden.
Dat is precies hetzelfde als een ontwikkelaar die “nuh-uh!” zegt op het verzoek van zijn klant onder verwijzing naar de specificatie. Leuk, en wie weet stáát het ook niet in de spec, maar a) hoe klantvriendelijk is dat, en b) het gaat niet altijd alleen om de letterlijke tekst.
Omdat er vaak naar de algemene voorwaarden van een bedrijf wordt verwezen ontstaat het idee dat er maar 1 set algemene voorwaarden mogelijk is. Omdat er vaak naar wordt verwezen ontstaat het idee dat algemene voorwaarden ‘heilig’ zijn terwijl het juridisch eigenlijk niet zo spannend is.
Zolang er maar duidelijk is welke algemene voorwaarden van toepassing zijn kan hier inderdaad gradatie in gemaakt worden naar soort klant. Belangrijkste is dat helder is welke set bij de overeenkomst hoort zoals Mr. H. Post ook al zegt 😉
Dus je zou eigenlijk een lijst met 50+ algemene voorwaarden kunnen hebben en de klant daar eentje van laten uitzoeken die je vervolgens koppelt aan de aankoop die de klant doet? Beetje onzinnig, maar natuurlijk wel mogelijk, toch? Maar om het interessant te maken, kun je voor bepaalde AV’s in die lijst ook een extra korting of toeslag berekenen bovenop de AV? Dus als de klant kiest voor een AV die 5 jaar extra garantie belooft, kan dan de order-prijs met 10% verhoogd worden?
Dat kan, maar waarom zou je? Zo belangrijk zijn AV meestal niet. Gebruikelijker is je AV per type klant te hanteren, bv. AV voor consumenten en voor zakelijke klanten. Of AV voor productverkoop naast AV voor dienstverlening. Of AV voor je grof betalende vaste klanten en AV voor de snelle eenmalige transacties.
[blockquote]Dat kan, maar waarom zou je?[/blockquote]Tja, omdat het kan? 😀 Maar goed, je kunt een prijskaartje hangen aan de betere AV’s in de lijst zodat de klant extra voorwaarden erbij kan kopen. Natuurlijk kun je dat ook gewoon extra dienstverlening noemen.