Britten mogen (weer) geen thuiskopie meer maken

software-disc-cd-dvd-dragerHet UK High Court is knettergek, aldus Cory Doctorow: volgens hun laatste auteursrechtarrest mogen de Britten geen thuiskopieën van gekochte DVD’s meer maken, omdat rechthebbenden daarvoor geen vergoeding krijgen. En dat terwijl de Britse regering net een goed jaar geleden dit eindelijk eens in de wet toegestaan had. Wat krijgen we nou?

Het recht om voor je eigen gebruik een kopie te maken, staat in alle Europese landen in de auteurswet. Alle landen? Nee, niet alle: Groot-Brittannië had nooit expliciet dit in haar wet opgeschreven. Men kende al langer het concept “fair dealing”, ongeveer het Amerikaanse fair use, en dacht dat een thuiskopie daar ook wel onder zou vallen.

In 2014 werd deze regel alsnog wettelijk vastgelegd, zodat er geen onduidelijkheid meer kon bestaan over het ‘faire’ karakter van deze handeling.

De meeste landen die een dergelijke regeling hebben, hebben er tevens een heffing aan gekoppeld. Die heffing wordt dan uitgekeerd aan rechthebbenden, vanwege de vermeend gemiste inkomsten omdat er nu minder dvd’s of cd’s worden verkocht. Immers, wie niet legaal een cd kon rippen die had er wel twee gekocht. (Ja ja ja, ik weet het. Ik leg het alleen maar uit.)

Groot-Brittannië koos echter anders: geen heffingen, gewoon legaliseren van thuis kopiëren. “The UK government doesn’t think British consumers would tolerate levies”, aldus een woordvoerder van de regering destijds.

De High Court oordeelt nu echter dat dit helemaal niet mag, gewoon maar iets legaliseren dat voorheen auteursrechtinbreuk was. Daar moet echt een compensatie tegenover staan voor rechthebbenden. Binnen het auteursrechtstelsel is dat logisch, de gedachte is immers dat je eigenlijk áltijd moet betalen, en als je iets doet waarvoor je niet hoeft te betalen, dan had je eigenlijk tóch nog iets moeten betalen. Iets formeler gezegd: uitzonderingen in auteurswetgeving moeten voldoen aan de driestappentoets, en die vereist dat de belangen van rechthebbenden niet onredelijk mogen worden geschaad door de uitzondering – waarbij een heffing ter compensatie de standaardoplossing is om hieraan te voldoen.

Bijgevolg zijn de Britten nu weer terug bij af. Thuiskopiëren mag eigenlijk niet, maar waarschijnlijk toch wel als “fair dealing” en/of “pak me dan als je kan”.

Arnoud

7 reacties

  1. Och, één land moet de eerste zijn; Erken de Bernse conventie niet meer. Weg met die algemene drie-stappen-toets.

    Verdorie zeg, je moet als land toch zelf kunnen bepalen of je in dit soort gevallen thuis-gebruik toch uitsluit of niet…

  2. uitzonderingen in auteurswetgeving moeten voldoen aan de driestappentoets, en die vereist dat de belangen van rechthebbenden niet onredelijk mogen worden geschaad door de uitzondering

    Maar de belangen van rechthebbenden worden toch niet onredelijk geschaad door thuiskopiëren toe te staan, zelfs zonder thuiskopie-heffing? Zelfs als je gemiste inkomsten ziet als schade (wat ik een verkeerd principe vind), dan nog moet je constateren dat thuiskopieën in de praktijk niet overeen komen met gemiste inkomsten. En zelfs als dat wel zou zijn, dan zou het geen onredelijke schade zijn: het recht om kopieën voor eigen gebruik te maken is volledig maatschappelijk geaccepteerd, en het recht om geld te verdienen aan andermans persoonlijke kopieën is dat dus niet.

    1. Ik vraag me ook of waarom het High Court vindt dat de belangen onredelijk worden geschaad. De enige reden die ik kan verzinnen is “collateral damage” omdat het wat lastiger wordt illegaal kopiëren te bewijzen (“Het origineel ben ik kwijt, maar ik heb het echt gekocht”) of gevallen waarin een studentenflat of iets dergelijks als één huishouden geldt.

  3. Enigszins off-topic (maar veel minder dan je aanvankelijk zou denken), Corry Doctorow heeft onlangs een zeer goede keynote speech gegeven tijdens Solid: The Internet of Things That Do What You Tell Them. Een ieder die zich zorgen maakt over hoe auteursrecht en aanverwante zaken steeds meer gebruikt/misbruikt (b)lijken te worden om machtsposities en monopolies in stand te houden dan wel uit te breiden, moet deze speech zeker bekijken. Hij slaat op een aantal punten de spijker zeer raak op zijn kop.

  4. Nog niet zo lang geleden is het ‘naburige recht’ op muziek van 50 naar 70 jaar verlengd. Hierbij is het publiek een recht ontnomen om dergelijke werken onbelast en onbekommerd te gebruiken. Het lijkt mij gezien de redenatie van het Britse hof niet meer dan logisch in het verlengde van deze uitspraak dat daarvoor de industrie nu een vergoeding gaat betalen aan alle leden van het publiek.

  5. Het staat gewoon keihard in de EU richtlijn dat als er een regeling is voor de thuiskopie dat dan de rechthebbenden recht hebben op een billijke compensatie. Daarvoor kiezen of niet kiezen zoals het artikel suggereert dat overheden zouden kunnen doen is geen optie.

    De overheid in de UK probeerde de thuiskopieregeling in te voeren maar tegelijkertijd deze billijke compensatie op nul te stellen. Een jammerlijk falen omdat zij niet in staat waren om aan te tonen bij de rechter dat rechthebbenden geen financieeel nadeel hebben van het maken van thuiskopieen.

    Uit de EU richtlijn:

    2. De lidstaten kunnen beperkingen of restricties op het in artikel 2 bedoelde reproductierecht stellen ten aanzien van:

    a) de reproductie op papier of een soortgelijke drager, met behulp van een fotografische techniek of een andere werkwijze die een soortgelijk resultaat oplevert, met uitzondering van bladmuziek, op voorwaarde dat de rechthebbenden een billijke compensatie ontvangen;

    b) de reproductie, op welke drager dan ook, door een natuurlijke persoon voor privé-gebruik gemaakt, en zonder enig direct of indirect commercieel oogmerk, mits de rechthebbenden een billijke compensatie ontvangen waarbij rekening wordt gehouden met het al dan niet toepassen van de in artikel 6 bedoelde technische voorzieningen op het betrokken werk of het betrokken materiaal;

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.