Brein wil torrentschikking openbreken vanwege crowdfundingactie

geld-varkentje-betalen.jpgEen lid van Kickass Torrents heeft crowdfundingcampagnes opgezet om uploaders DisasterZany en ipod020 te helpen met het betalen van hun schikkingsbedrag aan Brein, meldde Tweakers gisteren. De twee uploaders schikten eind november met de antipiraterijstichting voor niet nader bekend gemaakte bedragen. Tegen Tweakers zegt Breinbaas Kuik “dit muisje krijgt nog een staartje” nu het erop lijkt dat anderen dan de uploaders de schadevergoeding betalen.

Allereerst: wat Brein claimt, is geen boete. Ik snap dat dat lekker bekt, maar het is fout – het is een civielrechtelijke schadevergoeding, niet meer. Dat maakt uit, want boetes worden opgelegd door overheidsinstanties belast met opsporing en bestrijding van strafbare feiten of bestuursrechtelijk verboden gedragingen.

Ten tweede is het bepaald raar om terug te komen op een schikking vanwege het feit dat anderen met de pet rond gaan om de schadevergoeding bij elkaar te brengen. Als je schikt over geleden schade, dan is het daarmee klaar. Je spreekt af dat de ander inderdaad schade heeft berokkend, je bepaalt hoe hoog die schade is en vervolgens wordt vastgelegd dat hij die zal betalen (en meestal ook zich zal onthouden van toekomstige schade, op straffe van een contractuele boete – ja, dat heet dan weer wel boete). Er is geen enkele rechtsregel dat alleen de schadeveroorzakende persoon die schade mag vergoeden.

Een schikking openbreken omdat dit je niet bevalt, zal niet gaan lukken. Je moet wel een buitengewoon hardvochtige rechter zijn wil je dáár in meegaan.

Ik geloof onmiddellijk dat Brein voor een lager bedrag heeft geschikt dan ze zouden doen bij een multimiljonair-uploader. Het is volstrekt normaal om de hoogte van een schikking af te stemmen op de persoon van de dader. Je schikt immers omdat je allebei je kansen voor een rechtszaak inschat en denkt dat je zo netto beter uitkomt. Om dan als schikking €1750 te pakken omdat je bij een rechtszaak mogelijk lager uitkomt, of de dader in schuldsanering valt waardoor je dus niets krijgt, is een reële commerciële overweging.

Alleen: daar mag je dus achteraf niet meer op terugkomen. De vaststellingsovereenkomst is in de wet geregeld (art. 7:900 en verder BW) als overeenkomst om dingen af te sluiten. Wat je op papier zet, dat is het en niets meer of minder. Openbreken kan eigenlijk niet. De lat ligt érg hoog:

Indien gebondenheid aan een beslissing van een partij of van een derde in verband met inhoud of wijze van totstandkoming daarvan in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn, is die beslissing vernietigbaar.

En dat is een heel stuk hoger dan “hela, gaan andere mensen een beetje met de pet rond, wat krijgen we nou”. Er is immers niets op tegen om met de pet rond te gaan zodat iemand zijn schadevergoeding kan betalen. Dat daaruit blijkt dat mensen het gedrag van deze uploaders eigenlijk helemaal niet onrechtmatig vinden, is vervelend voor het slachtoffer, maar dat maakt het niet “maatschappelijk onaanvaardbaar”

Ook je beroepen op dwaling of andere juridische noodgrepen zal niet snel lukken. Het kan op zich, maar er moet dan wel sprake zijn van actief zwijgen of verkeerd voorlichten door de wederpartij. Dan moet je eerder denken aan valse opgaven over je financiële status. Claimen armlastig te zijn en achteraf een ton op de bank hebben kan reden zijn (maar niet automatisch) om een lage schikking van tafel te krijgen.

Een na de schikking opgestarte crowdfunding kan echter geen geslaagde grond voor dwaling opleveren. Dwaling kan immers nooit gebaseerd zijn op een “uitsluitend toekomstige gebeurtenis” (art. 6:228 BW). Iets dat je pas achteraf ontdekt, is dus je eigen probleem.

Dus nee, ik zie hem niet. Voor toekomstige schikkingen misschien wel; Brein zal zo minder snel geneigd zijn de volgende keer weer voor een laag bedrag te schikken als de uploader stelt krap bij kas te zitten. Maar het lijkt me uitermate sterk dat als je enkel tegen dát punt bezwaar maakt, Brein bij de rechter succes krijgt met een schadeclaim.

Arnoud

Arnoud

24 reacties

  1. Maar als je de schikking open zou breken om wat voor reden dan ook, kom je dan niet in de knoei met het stukje recht dat zegt dat je nooit twee keer voor hetzelfde vergrijp veroordeeld kan worden. Of is een schikking niet hetzelfde als een veroordeling? (Door te schikken erken je min of meer toch wel schuld, anders zou je het wel op een zaak laten uitdraaien.) ps:(Je hebt 2 keer Arnoud onder je artikel staan).

    1. Door te schikken erken je min of meer toch wel schuld, anders zou je het wel op een zaak laten uitdraaien.

      Dit lijkt me een misvatting. De reden om te schikken hoeft geen schuldbekentenis te zijn. Het is (zeker in een civiele zaak) een afweging of je wel of niet in de mallemolen van een rechtszaak wil belanden. Ik zie de manier waarop Brein haar oorlogje voert dan ook eerder als afpersen dan recht verkrijgen.

      1. Ik zie de manier waarop Brein haar oorlogje voert dan ook eerder als afpersen dan recht verkrijgen.

        De manier waarop Brein dit doet is precies wat de overheid wil dat rechthebbenden doen om hun auteursrecht te beschermen. Zelf handhaven via civiel recht waarbij de rechthebbenden vereist zijn om eerst met de inbreukmaker proberen een minnelijke overeenkomst te sluiten voordat ze naar de rechter kunnen stappen voor een schadevergoeding.

        Het is natuurlijk heel simpel. Deze personen weten dat ze massaal inbreuk gemaakt hebben op de rechten van anderen en dan lopen ze dus altijd een risico als ze het voor een rechter laten komen.

        Bovendien met zulke lage schikkingen maken de rechthebbende gewoon verlies. Ze halen echt niet eens de kosten die Brein maakt er niet uit. Deze schikkingen hebben vooral betekenis als waarschuwing richting andere uploaders.

        1. Brein maakt niet zomaar kosten. Hun hele bestaan draait om misbruik te vinden. Dat zou hetzelfde zijn als criminelen te laten betalen voor al het recherchewerk van de politie. Dat doen we ook niet.

          Je mag dan ook alleen daadwerkelijke schade van de inbreuk claimen.

          1. Dat zou hetzelfde zijn als criminelen te laten betalen voor al het recherchewerk van de politie. Dat doen we ook niet.
            Nee maar we vragen natuurlijk ook niet het slachtoffer van misdrijven op te draaien voor de opsporingskosten.

  2. Hoe zit het met de vertrouwelijkheid van het bedrag in de schikking. Als er is afgesproken dat het bedrag van de schikking niet bekend gemaakt mocht worden (bijvoorbeeld omdat het laag was vastgesteld ivm de financiele omstandigheden van de illegale uploaders). Door de crowdfuncindg acties zijn de bedragen nu bekend en heeft Brein bijvoorbeeld nadeel van de verlaging van de geeiste schikkingen omdat de nu bekend geworden bedragen minder afschikwekkend zijn dan ze anders geweest hadden kunnen zijn.

    1. Waar staat dat het bedrag openbaar is geworden? Dat er nu toevallig een bedrag bij de crowdfunding staat zegt niets over de hoogte van het bedrag dat overeen is gekomen in de schikking. Ook is de crowdfunding actie niet door betrokkenen gestart, dus het lijkt me een onbegonnen zaak voor Brein om hier iets aan te doen. (ze mogen er wel iets van vinden natuurlijk, en Brein kennende zal er nog wel wat onzin gespuid worden.)

      1. Waar staat dat het bedrag openbaar is geworden? Dat er nu toevallig een bedrag bij de crowdfunding staat zegt niets over de hoogte van het bedrag dat overeen is gekomen in de schikking

        Er staat gewoon op de crowdfunding site een schermprintje met het bedrag van de schikking erbij. Maar zelfs zonder dat printje weet Brein sowieso natuurlijk precies of het via crowdfunding gevraagde bedrag ter hoogte is van de schikking omdat ze dat bedrag zelf hebben afgesproken.

        1. Het gaat er alleen niet om of BREIN weet dat het bedrag van de schikking wordt gevraagd via de crowdfundingsactie het bedrag van de schikking is. Dat bedrag is immers al bij BREIN bekend. Het gaat er om of het publiek weet wat het bedrag van de schikking is. Door zo’n schermprintje kan dit dus bekend worden, door enkel een bedrag te vragen via crowdfunding niet (misschien is dan het bedrag dat ze vragen via crowdfunding als bijdrage bedoeld aan de schikking maar dat zegt niets over het volledige bedrag van de schikking).

  3. Je kunt er gif op innemen dat Brein bij de volgende blafbrief een clausule opneemt waarin staat dat het geld niet ingezameld mag worden. Wat zou je als ontvanger van zo’n brief moeten doen? Wat als je tekent maar alsnog met de pet rond gaat, heeft Brein dán een geldige reden om op het bedrag terug te komen? Wat als je uit eigen portemonnee betaalt maar daarna met de pet rondgaat om je eten en je studie te kunnen betalen?

    1. Een schikking moet wel overall redelijk blijven. Als het voor komt moet de klager de rechter overtuigen dát ze in alle redelijkheid geprobeerd hebben om te schikken. Met een dergelijke bepaling er in lijkt daarvan in mijn ogen geen sprake. Een klager die wel eventjes voorschrijft hoe jij jouw deel van de overeenkomst na moet gaat komen, lijkt mij zwarte-lijst-waardig. Ze mogen schade claimen, sure, maar hoe jij betaalt is niet hun pakkie an. Uiteraard mogen ze altijd een veel hoger bedrag claimen. Dat zullen ze nu ook wel gaan doen. Maar dan lopen ze wel weer het risico dat Arnoud omschreef dat de beklaagde niet kan betalen en in de schuldsanering moet. Van een kale kip valt immers niet te plukken.

      Zoals Brein in dit geval om gaat met het nieuws van crowdfunding doet mij vermoeden dat het opgelegde bedrag meer afschrikking is dan een serieuze poging tot schadevergoeding. Is het civielrecht daar eigenlijk wel voor bedoeld? Ik dacht dat het principe van ‘punitive damages’ alleen voorkwam in het rechtssysteem in de VS?

      1. Een schikking moet wel overall redelijk blijven. Als het voor komt moet de klager de rechter overtuigen dát ze in alle redelijkheid geprobeerd hebben om te schikken. Met een dergelijke bepaling er in lijkt daarvan in mijn ogen geen sprake.
        Zou jij dat risico nemen? In diezelfde brief staat ongetwijfeld iets over proceskosten in de honderdduizenden euro’s. Ik kan me voorstellen dat je dan met de staart tussen de benen alsnog maar tekent, zelfs al is het onredelijk. Zit je er dan aan vast, of is dat een dusdanig onredelijke voorwaarde dat je alsnog met de pet rond mag zonder dat Brein mag klagen?

        Iets zegt mij dat “onredelijke voorwaarde” wat anders betekent in deze context dan het betekent bij het afsluiten van een mobiel abonnement.

        1. Een schikking heeft als bedoeling een schadeloosstelling. De klager zal aan moeten geven wat zijn schade is, en ook hoe hij aan dit bedrag is gekomen. Mijn eerste stap is om die informatie op te eisen. Als ze in hun eerste voorstel €2000 voorstelden, moeten ze niet ineens aankomen met een berekening die uitkomt op enkele tonnen of miljoenen. Nu staat Dhr. Kuik wel te boek als iemand die nog wel eens problemen heeft met het aantal nulletjes in een cijfer (een film van ongeveer 90 minuten van 4 megabyte moet ik nog tegenkomen!) maar dat even daargelaten. Weigeren ze de berekening te sturen, mag ik dan aannemen dat er geen aantoonbare schade is?

          Op basis van die berekening zou ik met een redelijk tegenaanbod komen. Dus gewoon ongeveer hetzelfde maar dan zonder die ene voorwaarde. En misschien een lager bedrag. Uit Arnoud’s woorden proef ik dat het verwerpen van die stomme en onzinnige ‘niet-met-de-pet-rond’ bepaling door geen enkele rechter wordt aangezien als een geldige reden voor de klager om mijn schikking, die bijna identiek is aan de zijne, te verwerpen. Volgens mij was het zo, tenminste ik meen dat gelezen te hebben op dit blog, dat als je als beklaagde met een redelijke schikkingsvoorstel komt maar welke de klager verwerpt, dat de klager dan groot kans loopt dat zijn proceskosten niet worden toegekend. Als iemand weet waar dat staat, linkje wordt gewaardeerd!

          Edit: Even een heel bijdehante vraag. Twee vragen. Als ik een dergelijke schikking zou ondertekenen, dus eentje met daarin een geheimhoudingsclausule, is het dan ook verboden om dit te delen met mijn echtgenote en mijn advocaat? En zo nee, geldt die geheimhouding dan ook voor mijn echtgenote? Want in tegenstelling tot mijn advocaat kan ik die niet het zwijgen opleggen.

            1. Als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent zou ik verwachten dat je echtgenote hoort te weten van de financiële consequenties van de schikking; maar ik denk dat zij ook (impliciet) gebonden is aan de geheimhoudingsclausule. Een advocaat hoort ook de geheimhouding te respecteren.

            2. Je kunt het voorstel, voordat je het tekent en het een overeenkomst wordt, natuurlijk aan verschillende partijen laten lezen, zoals je echtgenoot. Jouw handtekening bindt die andere partijen niet, dus jij kunt daarna je aan je geheimhoudingsplicht houden, en die andere partij kan nog steeds rustig vertellen wat in het voorstel stond.

              De sluitende oplossing is dus eerst, apart, een geheimhoudingsovereenkomst te sluiten, en daarna pas te gaan onderhandelen over de inhoud en hoogte van bedragen.

  4. Dat daaruit blijkt dat mensen het gedrag van deze uploaders eigenlijk helemaal niet onrechtmatig vinden, is vervelend voor het slachtoffer, maar dat maakt het niet “maatschappelijk onaanvaardbaar”

    Inderdaad! Integendeel, het duidt eerder op maatschappelijk draagvlak voor het gedrag van deze uploaders, of meer waarschijnlijk, uploaders in het algemeen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.