12 reacties

  1. Lijkt me inderdaad ook een functioneel account. Lijkt me ook dat je als bedrijf (of staat) over dat soort dingen moet nadenken. In Amerika is er @POTUS en @BarackObama, dan is het helemaal duidelijk wat functioneel is en wat niet. Als je er na je presidentschap zo over moet vechten dan is dat toch geen mooi afscheid.

    Kan je in een social media code vastleggen hoe met accounts om te gaan? Lijkt me iets waar @ICTRecht (bedrijfsaccount neem ik aan?) toch over heeft nagedacht.

  2. Je schrijft: “het ministerpresidentsaccount op Twitter bijvoorbeeld is een zuiver functioneel account, beheerd door het Rijk en ingevuld door de Rijkswerknemer de heer Rutte”

    Ik denk dat dat nog een te rooskleurig beeld schept van de betrokkenheid van Rutte met dat account. Als je kijkt naar het account, staat er “Redactie door de Rijksvoorlichtingsdienst”. Ik betwijfel daarom ten zeerste dat het ‘ingevuld wordt’ door de heer Rutte zelf. Hij draagt natuurlijk de verantwoordelijkheid, maar ik twijfel er sterk aan of hij voor elke tweet afzonderlijk opdracht geeft – laat staan dat hij ze zelf schrijft.

  3. Aan wie zou mevrouw Kirchner het account moeten inleveren? Als ik de Argentijnse overheid was, zou ik het niet willen hebben. Dikke kans dat er zaken op dit account gepubliceerd zijn die ik als Argentijnse overheid niet voor mijn rekening wil nemen. Een paar potten verf over de ambtswoning smeren lost het probleem politiek veel makkelijker op.

    Tip voor de huidige bewoners: casarosada dot com lijkt nog beschikbaar.

    Frappant om te zien dat overheden niets geleerd hebben van het gestuntel rond het whitehouse.com domein.

  4. Moeilijke vraag. Ik denk dat ook de naam van het account en de inhoud van de geplaatste berichten meegewogen moeten worden.

    Ook lijkt me de vraag in wezen niet anders dan voor een blog of een andere willekeurige website. Ook die hebben een bepaalde naam en bepaalde URLs waarmee de geplaatste berichten gevonden kunnen worden. Ze zijn in feite een publicatie.

    Is een electronische (of andere) publicatie altijd “juridisch niets” als je daar niets specifieks voor regelt? Kan er puur door het gebruik niet een soort makersrecht ontstaan? Kan de maker van een populaire publicatie bijvoorbeeld schade claimen als die publicatie ineens niet beschikbaar is terwijl dat wel verwacht mocht worden, ook als er geen expliciet contract met iemand is dat dan wordt geschonden? (Het lijkt me van niet.)

    En als je dan je makersrecht (dus niet het auteursrecht, want dat is al beschermd, maar bijvoorbeeld het recht om de publicatie te maken of het recht om die onder een bepaalde naam of een bepaald adres aan te bieden) expliciet wilt beschermen, hoe zou je dat dan zou moeten regelen? Of gaat dat helemaal niet en kun je alleen expliciete contracten afsluiten met derden voor expliciete diensten die er samen voor moeten zorgen dat de publicatie beschikbaar blijft met jou als maker en met door jou gewenste naam en adres?

  5. Die ‘Verified Accounts’ vind ik sowieso erg controversieel. Zo zie ik bijv. mensen die net een beetje beroemd aan het worden zijn die al verified zijn, maar bijv. een cabaretier als Freek de Jonge krijgt geen verified account terwijl hij toch zeker wel een beroemd cabaretier is. Naja, het zal ook allemaal wel 😉

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.