Mag de politie zeggen “U twittert wel heel veel”?

twitter-agent-politieTwitterende tegenstanders van azc’s moeten rekening houden met een bezoekje van de politie. Mag dat? Dat schreef NRC vorige week. „Wij hebben orders gekregen om u te vragen op uw toon te letten. Uw tweets kunnen opruiend overkomen”, kreeg een Sliedrechtenaar te horen nadat hij had getwitterd over een AZC-bijeenkomst. Iets strafbaars zei hij niet, dus dat roept dan de vraag op, waar bemoeit die agent zich mee? En hoezo gaan ze dan langs je huis om wat te zeggen van je tweet?

In principe heeft een agent het recht zich te bemoeien met wat je in de openbaarheid doet, als dat de openbare orde raakt. Dat staat zo in artikel 3 Politiewet:

De politie heeft tot taak in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.

Als een agent je ziet terwijl je hard fietsend op een rood stoplicht afkomt, dan mag hij je manen af te remmen, ook al ben je nog niet door rood gefietst. Dit artikel geldt dus niet alleen bij daadwerkelijk gepleegde strafbare feiten. Ik zie het principiële verschil niet tussen mensen op straat waarschuwen niet door rood te rijden en mensen op straat waarschuwen geen strafbare dingen te gaan roepen.

Artikel 3 is overigens niet bedoeld voor activiteiten waarbij de politie inbreuk maakt (“een meer dan geringe”, althans) op grondrechten van burgers. Een huis doorzoeken of iemands mailbox lezen kan dus niet op grond van dit artikel, daar is een specifiek bevel voor nodig onder het Wetboek van Strafvordering.

Maar, zo weten we ondertussen, de politie mag kijken wat er in het openbare internet allemaal gebeurt. In de jihadzaak van december werd over rechercheren op internet gezegd:

Zoals de politie, al dan niet in burger, op straat mag surveilleren en rondkijken, zo mag een rechercheur vanachter zijn computer hetzelfde doen op internet. Een uitdrukkelijke wettelijke grondslag is daarvoor niet nodig’. Daarbij wordt door de Minister opgemerkt dat deze bevoegdheid om rond te kijken op een openbaar netwerk niet de bevoegdheid impliceert om stelselmatig voor de uitoefening van de politietaak gegevens van internet te downloaden en in een politieregister op te slaan.

Op internet rondkijken is dus hetzelfde als op straat surveilleren. En als je op straat iemand hoort schreeuwen “Laat ze oprotten die teringleiers, we gaan met z’n allen naar het gemeentehuis”, dan mag je als agent even een praatje aanknopen. Ook als men slechts volstrekt legale bedoelingen heeft en niet meer wil dan oproepen tot een legale betoging bij het gemeentehuis om onvrede te brengen. (“Teringleiers” roepen in een politieke discussie lijkt me niet direct strafbare groepsbelediging.) Je zit in een grijs gebied met zo’n oproep, en deel van de taak van de politie is die grijze gebieden netjes houden.

Hetzelfde argument werd aangehaald bij het raadplegen van Google Earth in een belastingfraudezaak. Men citeert de minister:

Zoals de politie, al dan niet in burger, op straat mag surveilleren en rondkijken, zo mag een rechercheur vanachter zijn computer hetzelfde doen op Internet. Een uitdrukkelijke wettelijke grondslag is daarvoor niet nodig, mits dat optreden gerekend kan worden tot de uitvoering van de politietaak (zie artikel 2 [nu artikel 3, AE] Politiewet 1993).

Een keertje kijken op Google Earth viel hieronder, omdat het incidenteel was en een openbare bron. Twitter en Facebook zou ik in principe hier ook onder rekenen, in ieder geval zolang het openbaar is en je geen kunstgrepen met nepaccounts en bevrienden uit hoeft te halen. Immers, zelfs je volgen op Twitter is nog niet automatisch een “meer dan geringe” inbreuk.

Tegelijk lijkt het me zeker nogal heftig om een agent aan je deur te krijgen, heftiger dan op straat te horen “kan het even wat minder meneer”. Op straat is het direct gerelateerd aan je actie, en als men een week later thuis langskomt dan mis je die link. Maar ik zie dat als inherent aan het medium Twitter: men kan moeilijk direct er wat van zeggen, dus logisch dat het even duurt. Ik denk niet dat mensen onder de indruk zijn als de politie terug gaat twitteren “@jijdaarmetdiehashtag even dimmen meneertje”.

Arnoud

60 reacties

  1. Waarom moet die agent dan fysiek langskomen (met dito auto voor de deur, en fronsende buren tot gevolg)? Als je op Twitter die uitlatingen doet, en de agent heeft dat via Twitter geconstateerd, waarom dan niet een direct message van oom agent?

      1. Wim, leg mij eens uit welk rechtmatig belang er is gediend met intimidatie door de politie? In een democratische rechtstaat is het niet de taak van de politie te intimideren. Dat is machtsmisbruik. De politie heeft een geweldsmonopolie, en dient zelfs de suggestie dat ze dat zonder reden zou inzetten te vermijden.

          1. Bart heeft gelijk, en Wims argument bevestigd in zekere zin dat gelijk, de agent die op straat je aanspreekt en een gesprekje aanknoopt in de trand van “moet je dat nou wel zo zeggen” of die je maant langzamer te rijden, doet dat om een overtreding te voorkomen. Dat is niet intimiderend en zeker niet ongebruikelijk. De politie aan huis is dat wel, zoals Wim ook stelt. Het middel is dus buiten proportie met het doel. De reden is dat als je door rood rijdt de politie ook niet aan huis komt. Alleen in bijzondere omstandigheden gebeurt dat, en de buren en andere omwonenden weten dat ook. Ergo roddel, roddel, klets, klets.

            In situaties waarbij het gaat om het aanspreken van de burger op het gebruik van een van de meest belangrijke grondrechten moet de politie zich bewust zijn van deze intimiderende aanpak, en zich terughoudend opstellen. Dit geldt zowel voor wat de politie doet, als zegt. Zeker gezien de gevoeligheid van dit debat.

            Voor mij betekend dat praktisch gezien dat de agent je een DM of Tweet stuurt, niet dat hij langs komt met een politiewagen en collega. In die tweet of bericht wijst hij je op het feit dat je heel onbeschofte taal bezigd, en dat dit niet verstandig is, dus niet gelijk dreigend met dikke woorden als strafbaar, want dat werkt ook afschrikwekkend, en dat moet vermeden worden, omdat ook deze figuren moeten kunnen zeggen wat ze willen, hoe onsmakelijk de meesten van ons dat ook zullen vinden. Tenzij oom agent natuurlijk weet dat je heel dicht op het randje van strafbaarheid balanceerd, en dat je de volgende keer op het bureau mag komen voor ondervraging.

            1. “omdat ook deze figuren moeten kunnen zeggen wat ze willen” Die vlieger gaat dus niet altijd op – zeker niet voor opruiende teksten, aanzet tot haat etc. Verder mag m.i. de politie iedereen aanspreken op zijn of haar gedrag in het openbaar als daarmee de openbare orde gediend is.

              1. @Der Mies: Je gebruik een stroman argument in een poging om de genuanceerde redenering van Johan onderuit te halen. Als betreffende tweet opruiend of haatzaaiend is, dan heeft justitie middelen om dat aan te pakken.

                Als een tweet dat niet is, maar slechts een mening verkondigt die het “bevoegd gezag” niet goed valt, dan is een interventie door de politie kennelijk bedoeld om de maatschappelijke discussie te “sturen” en daarmee in strijd met de vrijheid van meningsuiting.

      2. Als bezitter van een verlof tot voorhanden hebben van een vuurwapen kreeg ik vroeger jaarlijks een verassingscontrole van een paar agenten in burger. Sinds enige tijd komt men in uniform en van een club genoot al het verhaal gehoord van een busje met adspiranten dat voor de deur kwam om even te leren hoe dat wel niet werkte.

        Nu is dat niet direct intimideren natuurlijk. Ik weet dat ze komen, alleen niet wanneer en ze zijn op zich welkom. Alleen weet men in de buurt niet dat ik vuurwapens in huis heb en dat wil ik graag zo houden. En met geuniformeerde agenten aan de deur krijg je gewoon geouwehoer.

        Buiten de intimidatie bezorg je mensen gewoon al reputatieschade door bij ze aan de deur te komen. Dit hadden ze anders moeten aanpakken.

    1. Ik heb wel eens een klacht ingediend over een buurman die regelmatig zijn pitbull los liet op straat. Jong beestje, hardstikke vriendelijk, maar wel in een wijk met kleine kinderen waarvan er velen bang zijn van honden. Dus politie gebeld en die stuurde een wijkagent op die inwoner af voor een praatje. (en voorheen eerst bij mij om duidelijkheid te krijgen over het probleem.) En die wijkagent komt gewoon op de fiets en valt nauwelijks op. Die agent die aan je deur aanklopt om te zeggen dat je teveel twittert is dus mogelijk aan komen fietsen…

    2. Waarom moet iemand op een asociale manier tweets het internet opslingeren. Vrijheid van meningsuiting? Hoe zit het dan met het fatsoenlijk met elkaar omgaan? Wat mij betreft mag er een heel peloton ME langskomen om zo’n asociale eikel tot de orde te roepen.

  2. Ik vindt vooral de zin ‘Wij hebben orders gekregen om u te vragen op uw toon te letten. Uw tweets kunnen opruiend overkomen’ nogal vreemd. Je gaat ook zelf in je laatste paragraaf in op het ontbreken van een directe link.

    Dat ‘orders gekregen’ steekt mij wat. Dat is een weloverwogen, bewuste actie van de politieorganisatie; niet het adhoc handhaven van de rechtsorde.

    Als je dan kijkt naar het wetsartikel: De politie heeft tot taak in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.

    Ik zou denken dat als er tijd is geweest om tweets te lezen en te evalueren, en orders te geven (ik mag toch hopen dat de meerdere alleen weloverwogen orders geeft), er ook tijd is geweest om de afweging te maken ‘overeenstemming met de geldende rechtsregels’.

    En dan is uit die afweging gekomen: geen overtreding of wel een overtreding. Ik het eerste geval is het bezoek dus pure intimidatie, in het tweede geval had de politie meer moeten doen dan een vrijblijvend praatje, want dan was er strafbaar feit gepleegd

    Kortom: je hebt mij niet overtuigd. Juist door de evaluatie die er blijkbaar gebeurd is, valt een dergelijk bezoek niet meer in het grijze gebied waarin de politie mag waarschuwen dat je op moet passen dat je de wet niet overtreedt.

    1. Inderdaad. Dit is een aanval op de vrijheid van meningsuiting. Als ik iets zeg wat niet strafbaar is, dan is het derhalve toegestaan. Als je dan vervolgens de politie (=overheid) aan de deur krijgt die je sommeert om je taal aan te passen, dan is dat intimidatie. En als mensen vervolgens daar naar luisteren, en zichzelf censureren uit angst om weer de politie aan de deur te krijgen, dan is dat gewoon een aantasting van ons grondrecht tot vrijheid van meningsuiting.

      1. Als ik iets zeg wat niet strafbaar is, dan is het derhalve toegestaan. Als je dan vervolgens de politie (=overheid) aan de deur krijgt die je sommeert om je taal aan te passen, dan is dat intimidatie.

        Om de openbare orde te handhaven kan de polite prima het normale legaal handelen van burgers tijdelijk inperken. Zo kan de poltie je verbieden ergens te komen of wegsturen van plaatsen waar het normaal gewoon toegstaan is om te verblijven. Je handelen is dan dus op zich niet strafbaar maar toch kan de politie je tijdelijk dwingen te vertrekken ivm met de handhavig van de openbare orde. Als daarmee bijvoorbeeld geweldadige confrontaties (bijvoorbeeld tussen betogers) worden voorkomen is dat misschien ook heel zinvol.

  3. Intimidatie heet dat. Zelfs bij zedenzaken gaat men als het niet strikt noodzakelijk is (bv. voor het veiligstellen van bewijsmateriaal, als er vluchtgevaar is) niet langs bij de werkgever.

    De algemene conclusie ‘het mag’ deel ik. Maar in dit specifieke geval denk ik dat het niet had gemogen. Wat de man twitterde geeft geen aanleiding te veronderstellen dat hij op het punt staat strafbare feiten te plegen. Het gaat, om in de vergelijking te blijven, niet om iemand die hard op een rood verkeerslicht afstormt, maar om iemand die gewoon wat rondfietst.

    In zo’n geval op intimiderende wijze laten aanspreken door de politie raakt dan al snel aan bepalingen aangaande vrijheid van meningsuiting, censuur, en dergelijke. Dat kan als snel inbreuk opleveren op de grondrechten van burgers en sterker: op de democratische rechtsorde die vrijelijke uitwisseling van meningen zonder staatscontrole vooraf veronderstelt. En dan mag de politie zoiets, zoals terecht opgemerkt, niet.

    Dat geldt temeer wanneer de te voorkomen misdaden zo weinig om het lijf hebben als in dit geval. Als het gaat om een aankondigen van een aanslag valt het oordeel mogelijk anders uit, maar hier hadden we het slechts over de mogelijkheid van het als opruiend ervaren worden van volgende tweets.

    In praktische zin lijken me deze acties evenmin handig: de politie is weer eens omstreden in het nieuws, burgemeester en korpsleiding staan bloot aan het verwijt oneigenlijk politiek te bedrijven, alleen braveriken die toch al niets kwaads van plan waren nemen het serieus, echte tokkies met kwaad in de zin zien er slechts extra motivatie in, en kostbare politietijd is niet besteed kunnen worden aan het oplossen of voorkomen van daadwerkelijke misdaad.

  4. Hoe komt oom agent aan NAW vanuit een Twitternaam? Daar is mijns inziens wel enig onderzoek voor nodig. Is het opvragen/opzoeken van deze gegevens bij Twitter en ISP wel toegestaan als er geen sprake is van strafbare feiten?

      1. Alleen als je dat zelf aangeeft. Als je in de instellingen aangeeft dat je je naam en woonplaats niet wilt prijsgeven en geen website invult, dan ben je dus anoniem en kan de politie niet zomaar even zien wie jij bent.

      1. @Wim ten brink : “teringlijer’ is een officieel woord en staat dus ook in de Dikke Van Dale (die naast mijn laptop op tafel ligt). Echter “teringlijder” niet. Iets dergelijks zien we bij “uitglijer” (minder juiste daad, stomme streek, miskleun), waar ook het eigenlijk “foute” woord de enig juiste versie is. Misschien omdat deze woorden ontstaan zijn in de volksmond waar men het niet zo nauw nam (neemt) met uitspraak en articulatie. Een uitzondering vormt de Phtisica marina, een “zeer slank krabbetje” dat de Nederlandse benaming “Teringlijdertje” draagt.

  5. Ik denk niet dat mensen onder de indruk zijn als de politie terug gaat twitteren “@jijdaarmetdiehashtag even dimmen meneertje”.

    Hiermee geef je aan dat het doel van het bezoek is om de desbetreffende persoon ‘onder de indruk te laten zijn’. Met andere woorden, die persoon te intimideren. Dat komt toch echt heel dicht bij censuur. De politie mag toch niet vragen om dingen die ze niet rechtelijks bevoegd zijn om te vorderen? (Dat heb ik hier op deze blog al vaker gelezen) Zeker niet als ze er speciaal voor je NAW gegevens opzoeken en naar je huis komen. En als ze het vorderen dan is het censuur.

  6. Er komt een paar keer voorbij dat dit censuur en intimidatie is.

    Intimidatie misschien, hoewel je je kan afvragen op welke manier de politie anders nog mensen mag wijzen op zaken, als hun aanwezigheid al direct intimidatie is.

    Censuur, nee sorry. Censuur is het als je een bevel krijgt om over bepaalde zaken je mond te houden, of als de uitspraken die je al gedaan hebt, bewust door het recht of de politiek verwijderd worden. De politie die iemand waarschuwt erop te letten dat hij opruiend overkomt is geen censuur. Ze wijzen hem alleen op het feit dat zijn huidige toon wel eens zou kunnen leiden tot overtreding of misdaad, want openbare orde. “Meneer, kunt u wat zachter praten, anders zou u overlast in de buurt kunnen veroorzaken.” is ook geen censuur.

    1. Intimidatie misschien, hoewel je je kan afvragen op welke manier de politie anders nog mensen mag wijzen op zaken, als hun aanwezigheid al direct intimidatie is.

      Mensen hebben het over intimidatie omdat een fysiek bezoek buitenproportioneel overkomt als het gaat om een waarschuwing over iets wat in een tweet is gezegd. Bovendien zat er een week tussen het plaatsen van de relevante tweets en het bezoek.

      Als ik nu bijvoorbeeld vanmiddag opeens bij u op de stoep had gestaan om deze reactie te geven dan kan ik me goed voorstellen dat u dat niet op prijs zou stellen, temeer omdat het al even geleden is dat u uw reactie plaatste.

      Censuur, nee sorry. Censuur is het als je een bevel krijgt om over bepaalde zaken je mond te houden, of als de uitspraken die je al gedaan hebt, bewust door het recht of de politiek verwijderd worden. De politie die iemand waarschuwt erop te letten dat hij opruiend overkomt is geen censuur. Ze wijzen hem alleen op het feit dat zijn huidige toon wel eens zou kunnen leiden tot overtreding of misdaad, want openbare orde.

      Dat vind ik een wel zeer nauwe definitie van censuur. Volgens die strekking is “U mag plaatsen wat u wilt, maar als het me niet zint dan kunt u morgen nog wel eens onder een auto belanden” ook geen poging tot censuur. Het staat u immers vrij om te plaatsen wat u wilt, en onder een auto belanden is iets wat je iedere dag kan overkomen.

      “Meneer, kunt u wat zachter praten, anders zou u overlast in de buurt kunnen veroorzaken.” is ook geen censuur.
      Ja, hèhè, daar vragen ze je ook niet om de inhoud van je boodschap aan te passen. Natuurlijk is het dan geen censuur.

  7. Ik val van mijn stoel van verbazing. Geüniformeerde politieagenten aan de deur om een tweet is zeker niet hetzelfde als een agent die een fietser op straat toespreekt. Zeker het argument dat men van een tweetje terug niet onder de indruk zou zijn. Is dat het doel dan? Het doel lijkt wel degelijk intimidatie te zijn, alleen wil Arnoud dat hier niet zo noemen. Een tweet terug lijkt me prima passen bij het andere voorbeeld van de fietser. Die ga je toch ook niet thuis nog eens bezoeken? Het gaat om het direct ingrijpen ter preventie. Niet bangmaken om hun mening te uiten door ze naderhand thuis nog eens op te zoeken.

    Het gaat mij ook wel ver om te beweren dat de politie nooit zou mogen ingrijpen tot er iets strafbaars gebeurt. Maar is dit optreden proportioneel? Politie aan de deur is intimiderender dan een agent die je op straat aanspreekt.

  8. Blijkbaar tillen mensen nogal aan het “intimiderend” effect van een agent aan de deur.

    Hoe denken jullie dan over de categorie “nog geen wegmisbruiker, maar die gaan we toch even aan de kant zetten”. Het bekende praatje met “meneer, u valt op door uw rijgedrag”. Hoeft niet per se tot een bekeuring te leiden, maar iemand wordt wel even gemaand om zijn rijstijl aan te passen.

    Mag dat dan ook niet meer? Wat is het verschil met bij iemand langsgaan na een tweet op het randje?

    1. De vrijheid van meningsuiting is een voorwaarde voor het goed functioneren van een democratie. De vrijheid om gevaarlijk te rijden is dat niet.

      Daarnaast is er een groot verschil of je direct aan de kant gezet wordt of later even op je werk opgezocht wordt. Dat laatste vindt ik óók bij een nog geen wegmisbruiker niet kunnen.

      1. Ik weet niet hoe de originele tweet verwoord werd, maar wat mij betreft is er een verschil tussen op een nette manier je mening uiten (en ja, dat kan) en een respectloze grote bek willen verstoppen onder de vrijheid van meningsuiting. De laatste kan de vrijheid van meningsuiting van timider aangelegde, gevoeligere mensen namelijk danig in de weg zitten. En in zo’n geval zou ik toch een pak minder bezwaar hebben tegen een stukje opvoeding door Oom Agent.

    2. Het verschil is dat bij het aan de kant zetten de persoon gelijk wordt aangesproken, vergelijkbaar met een directe reactie van de politie op de tweet.

      Wanneer je deze situatie vertaald naar die met de auto dan noteert de politie dus het kenteken van de auto om deze persoon later thuis op te zoeken en dan eens aan te spreken op rijgedrag.

    3. Mag dat dan ook niet meer? Wat is het verschil met bij iemand langsgaan na een tweet op het randje?

      Toch vind ik het niet gek dat mensen dat als intimidatie zien als het naar aanleiding van een internetdiscussie gebeurde. Als ik morgen samen met een vriend bij u voor de deur zou staan om te vertellen dat ik het niet met u eens was dan zou u dat ook niet op prijs stellen, lijkt me.

  9. Deze blog lijkt me haaks te staan op je blog van 8 april 2011. Kennelijk werd er ook in dit geval gevraagd ‘opruiende’ tekst te verwijderen :

    „Ze vonden dat ik aanzette tot een demonstratie en stuurden erop aan dat ik de post van internet verwijderde.”
    Daarbij zie ik trouwens niet zo heel veel verschil tussen vragen om dergelijke tekst te verwijderen en vragen dergelijke tekst niet (meer) te plaatsen. Waarom zou het verwijderen (cq niet meer plaatsen) nu wel gevraagd mogen worden ? Het kan nu toch ook niet gevorderd worden ?

    1. Hoe bedoel je Haaks? Vragen om op toon te letten (waarschuwen om te voorkomen dat je iets verkeerd gaat doen) is in principe iets heel anders dan vragen/eisen iets te verwijderen (censuur). De manier waarop gevraagd wordt om op de toon te letten is echter nogal heftig zoals Arnoud al aangaf en als het inderdaad alleen om twitter berichten gaat zoals de voorbeelden die in het NRC worden genoemd dan vind ik de bemoeienis van politie totaal buiten-proportioneel en verspilling van belastinggeld.

  10. Advocaat van de Duivel (of in dit geval, de burgemeester van het CDA): De politie heeft allemaal spannende units opgericht. Deze tracken Nederlandse burgers op staatsgevaarlijke uitingen. Zo kan het dus, dat een kind Wilders kan bedreigen op een anti-Wilders Facebook, maar dat deze er met een waarschuwing vanaf komt. Of wordt meer serieus, in Europees verband, gekeken naar Russische beinvloeding van de publieke opinie/disinformatie en online jihadisme.

    Men zet deze tooling ook in tegen extreem-rechts. Naast een stukje wanorde creeeren binnen de organisatie, probeert men de populariteit in te dammen. Demonstraties tegen AZC’s zijn risicovol geacht en gebleken: Er komen extreem-rechtse elementen op af. Zo kan het dus dat de tweets van meneer niet opruiend waren, maar wel een risico tot verstoring van de openbare orde met zich meebrachten. Het vergaderpuntje kwam voorbij, en AZC_Alert stond bovenaan het aangeleverde lijstje van Twitter beinvloeders. Dan stuur je een paar agenten op hem af, zodat je door kan naar het volgende puntje, terwijl je je verantwoordelijkheid neemt, zodat je baggerdorp niet overlopen wordt door Rotterdamse hooligans. De Nederlandse Pegida zou maar beginnen in je dorp. Daar wil je als burgemeester niet verantwoordelijk voor zijn.

    kominverzet = verzet u tegen de machthebbers of tegen de buitenlandse invasie (met een knipoog naar WWII verzet). Omdat Wilders hem ook gebruikte misschien nu gemeengoed, maar nog steeds op het randje. Net als Bosma met zijn tempeliers/ kruisvaarders achtergrondfoto op Twitter.

    Als we dat gaan toestaan, en democratisch iedereen netjes dezelfde rechten geven, dan moeten we ook #sharia4holland toestaan (zonder ooit de noodrem aan te trekken, en het te laten groeien tot het een onoverkoombaar probleem is). Dan moeten we ook de Twitteraars met een Bin Laden achtergrondfoto ongemoeid laten. Maar dat doen we natuurlijk niet, en dat zou ook een slecht idee zijn. Big Brother is even wennen. Alles gaat niet even snel. Waar gehakt wordt vallen spaanders. Niet geschoten, altijd mis. Volgende keer pakken we het wat slimmer aan en werken we met informanten.

    De publieke opinie is maakbaar. De technologie en wetenschap is er. Wat gaan we er van maken? Een Christelijke samenleving met strikt naleven van normen en waarden? Of een Goddeloze samenleving, waar iedereen elkaar ophitst en we geconfronteerd worden met ons dofgeboenste tolerantie? Ondemocratische elementen in een democratische samenleving worden met ondemocratische elementen bestreden.

  11. Beetje late reactie, maar ja… Er is op dit blog al meerdere malen vastgesteld dat als je met een mobieltje iets staat te filmen wat de politie wellicht onwelgevallig is, dat de politie dan niet het recht heeft om te vragen het filmpje te verwijderen. Achtergrond is de status die de politie heeft in Nederland, en veel mensen zijn daar dan zodanig van onder de indruk/geïntimideerd dat ze toch het filmpje verwijderen terwijl daar geen enkele juridische grondslag voor bestaat. Ik vind het Twitter-scenario heel dicht tegen het filmpje-scenario aanschurken. Waar het toch op neerkomt is dat de politie vraagt om te letten op de toon die je op Twittert bezigt. En hoe voorzichtig ze dat ook proberen aan te kaarten, het zal altijd overkomen als “matig je toon anders komen we weer langs“. Wat mij betreft gaat de politie hiermee fors over de schreef. Zij zijn niet de partij om dit soort zaken aan te kaarten.

  12. Met het oog op de verweren die een aantal oproerkraaiers (oh nee, bezorgde burgers) voor de rechtbank voeren als ze voor hun uitlatingen en oproepen die geweld tot gevolg hadden, vind ik het legitiem om, nadat een zulke oproep gedaan is, bij die mensen op de stoep te staan en ze duidelijk te maken, wat voor gevolgen hun teksten kunnen hebben. Uiteindelijk hadden de oproerkraaiers die intussen voor de rechtbank verschenen “ook slechts hun menig geuit en niet bedoeld tot geweld op te roepen…”

        1. Maar dan hebben ze het in ieder geval geprobeerd vriendelijk op te lossen. Als u ophangt, dan kunnen ze alsnog overgaan tot langskomen bij uw huis.

          Als u iets schrijft waarvan Arnoud vindt dat het niet door de beugel kan (dat mag hij immers vinden als eigenaar/moderator), dan komt hij toch ook niet gelijk bij u langs? Dan plaatst hij een reactie als deze waarin hij u vraag om het anders te verwoorden (of stuurt u een mailtje).

      1. Uitgaande van de berichten in de media en vanuit de rechtbank neem ik aan, zonder kennis van de direkte text van de betreffende tweets, dat er in het voorveld van enige geweldadige demonstraties tweets zijn geplaatst met het doel een mogeljk grote groep die principieel tot “harde acties” bereidt is voor een op zich legitime demonstratie bij elkaar te krijgen. (Waarbij legitiem in die zin, dat het een demokratisch recht is, niet dat de gedane uitspraken in orde zijn). Dat hierbij een aantal mensen zich niet gerealiseerd heeft (zegt te hebben), dat ze door de vorm en inhoud tot geweld opgeroepen hebben volgt uit hun eigen verdediging. Ja kan het naiv of dom noemen, maar een voor de veiligheid van alle personen die zich in het land bevinden (dus ook die van vluchtelingen en asielzoekrs) mag niet alleen, maar moet uit het oogpunt van de veiligheid, ook voor die van het personeel in uniform dat uiteindelijk de veiligheid en de demokratische rechten van iedereen die ter plaatse is moet garanderen, ageren.

        1. “Uitgaande van de berichten in de media en vanuit de rechtbank neem ik aan, zonder kennis van de direkte text van de betreffende tweets, dat er in het voorveld van enige geweldadige demonstraties tweets zijn geplaatst met het doel een mogeljk grote groep die principieel tot “harde acties” bereidt is voor een op zich legitime demonstratie bij elkaar te krijgen.”

          Ik ben wel tegen geweld, maar dit soort aannames gaan keihard tegen onze vrijheid in. Beter gezegd: je kunt nooit op basis van een aanname iemand beoordelen. Je moet altijd weten wat iemand gezegd heeft. Hoe zou u het vinden als ik dingen over u ging aannemen die u op Facebook plaatst terwijl ik niet eens Facebook heb? Zou u ook niet fijn vinden, toch? Beoordelen dient altijd te gebeuren op basis van feiten. Beoordelen op aannames laten we over aan bepaalde andere landen waar minder of geen democratie is.

  13. “Een keertje kijken op Google Earth viel hieronder, omdat het incidenteel was en een openbare bron. “

    Bij sollicitaties, waar personeelschefs een kandidaat googlen heb ik je wel eens anders horen praten, namelijk, dat het ondanks de openbare bron, wel verwerking van persoonsgegevens is.

    Wat het onderwerp zelf betreft: de politie mag dat komen doen; het is niet verboden een gesprek aan te knopen, maar ze zijn niet open over de vrijblijvendheid ervan. Dat zie je vaker in Nederland: een bestuursorgaan maakt een inschatting van de rechtskennis van de burger en maakt al naar gelang de uitkomst daarvan handig gebruik en zelfs misbruik van zijn bevoegdheden.

  14. En dan stuurt de politie een tweet terug #nietmeerdoen en dan gebeurt er wel wat. Ophef alom. Er wordt bekend dat er meer info was, er thuis en in de omgeving van diegene van alles te signaleren was en dat de politie in gesprek had gemoeten. Allemaal achteraf gedoe van diegene die het zo goed denken te weten.

    Wat is er nou intimiderend aan de politie aan je deur? Zeg de buren lekker dat ze je verloren rijbewijs terug kwamen brengen.

    1. Bullshit wat-nou-als reactie. Met dat soort argumenten kun je alles bewijzen. Voorbeeldje:

      En dan komt de politie langs om een hartig woordje met hem te spreken. De hele buurt spreekt er schande van, hij wordt met de nek aangekeken en een paar dagen later zijn zijn ruiten ingegooid en is er ‘vreemdelingenhater’ op zijn garagedeur gekalkt. De buren weten natuurlijk van niks.

        1. Ik denk bij het feit dat de politie gewoon zijn werk conform de wet moet uitvoeren zich niet moet laten leiden door hoe dit eventueel later in het nieuws komt. Als de media een stok zoekt vinden ze die toch wel, die krant van wakker nederland bijvoorbeeld is heel goed in stemmingmakerij. Als dat het beleid bepaalt is er echt iets mis.

    2. Daarom heeft Twitter dus de mogelijkheid om privéberichten te versturen. De politie kan dus gewoon in een DM vragen of die persoon dingen anders kan verwoorden of, zoals u zegt, “#nietmeerdoen”. Lijkt mij in de meeste gevallen zinvoller. Ik bedoel: als er op straat 1 iemand opruiend is (en de rest van de mensen blijft wel rustig), dan roepen agenten ook niet ineens “hé, niet meer doen!”; dan nemen ze je even apart om je dat persoonlijk te zeggen. Op Twitter kan dat dus ook prima d.m.v. een privébericht.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.