Google moet naw-gegevens verstrekken van valse reviewer kinderdagverblijf

thumbs-down.jpgGoogle moet de persoonsgegevens overhandigen van mensen die neprecensies over een Amsterdams kinderdagverblijf hebben achtergelaten op de kaartendienst Google Maps. Dat meldde Nu.nl vorige week. De neprecensies gaven ophef bij ouders, maar Google was niet vrijwillig bereid deze weg te halen totdat het bij de rechter kwam.

Uit het vonnis komen een paar wonderlijke feiten naar voren. Het ging om vier recensies, die gekopieerd bleken van andere kinderopvangen. De namen van de recensenten waren niet bekend bij het kinderdagverblijf (oké, dat kan, maar van álle recensenten?) en de profielfoto’s daarbij waren afkomstig van andere personen op internet.

Google deed niets met klachten van het kdv, behalve standaardriedels terugmailen zoals we gewend zijn van Californische techbedrijven:

Google+ local host inhoud van derden. Het is niet de maker van of een tussenpersoon voor die inhoud. We raden u aan geschillen rechtstreeks op te lossen met het individu die de inhoud heeft gepost. Als u niet tot overeenstemming kunt komen en besluit juridische stappen te nemen tegen de individu die de inhoud heeft gepost, en als die stappen leiden tot een juridisch besluit dat het materiaal illegaal is of moet worden verwijderd, stuurt u ons een rechterlijk bevel waarin de verwijdering wordt geëist.

Daarop stapte het kdv naar de Nederlandse rechter. Op enig moment na de rechtszitting kreeg Google een nieuw inzicht en werden drie van de vier recensies verwijderd wegens -u raadt het al- niet nader gespecificeerde strijd met de huisregels. Waarom de vierde mocht blijven staan, is onduidelijk, maar de rechter ziet een overtreding van de regel over valse identiteiten en auteursrechtschendingen (de recensie was immers gekopieerd van elders) en deze moet er dus af.

Hiermee staat tevens vast dat de recensies juridisch niet door de beugel kunnen. Daarmee is aan de eerste van de vier Lycos/Pessers-eisen voldaan. Dat er schade is geleden en dat het kdv die wil verhalen, ligt voor de hand en is legitiem (eis 2). Er is geen andere manier om deze gegevens te achterhalen dan via Google (eis 3). En omdat de onrechtmatigheid hier evident is, is er geen reden om afgifte dan toch tegen te houden (eis 4). Afgeven dus die IP-adressen en wat je nog meer weet.

Voor zover bekend is het voor het eerst dat Google de gegevens van Nederlandse neprecensenten op Google Maps moet overhandigen, zegt Nu.nl dan. Klopt, maar dat is wel een erg specifieke invulling van “voor het eerst”. Het raamwerk (Lycos/Pessers) is immers al lang bekend, dus het is niet gek dat het ook geldt voor Maps-recensenten. Maar ja, iets is alleen nieuws als het de eerste keer is. Of zo.

Arnoud

38 reacties

  1. Wordt het niet eens tijd dat dit soort bedrijven óók een flinke boete krijgen als ze dit blijven weigeren. De regels zijn nu toch al geruime tijd duidelijk maar door het blijven weigeren, zullen veel mensen toch maar afhaken. Zeker tegen bedrijven als Google en Facebook.

  2. Er zit toch een ondertoon van kritiek op Google in het artikel en de eerste post. Ik vind dat grotendeels onterecht. Lees het vonnis eens: Google heeft zich netjes gedragen, heeft er geen procedureslag van gemaakt, en volgt het vonnis. Wat wil je nog meer?

    Je kunt toch niet van Google (of welke andere hoster dan ook) verwachten dat een negatieve recensie bij het eerste bezwaar door de gerecenseerde al verwijderd wordt? Dan krijg je verhalen van ‘Google verwijdert zomaar mijn eerlijke negatieve recensie’

    Google is niet heilig, maar in dit geval lijkt het me toch dat ze zich gedragen hebben zoals het hoort voor een vooraanstaand lid van de internetgemeenschap.

    1. Uit het vonnis maak ik op dat Google zich heeft beperkt tot het sturen van standaardbrief 5 zonder inhoudelijk naar de kritiek te kijken. Als het werkelijk zo is dat recensies gecopypaste zijn van elders, dan behoor je toch meer te doen dan bij een “boehoe ze zijn negatief” klacht.

      1. Waar haal jij vandaan dat Google de feiten zoals in item 3.2 van het vonnis wist voordat het de standaardbrieven verstuurde?

        Zoals ik het lees zijn er verzoeken gedaan aan Google, maar zonder de verdere details. Dat Google een onderzoek zou moeten doen als al die feiten bekend waren bij Google: misschien.

        Maar als er alleen een verzoek om verwijdering/inlichtingen is geweest zonder uitgebreide toelichting (zo begrijp ik het), dan kan Google toch gewoon volstaan met een standaardbrief waarin het algemene principe wordt uitgelegd?

        Als ik een briefje stuur naar jou waarin ik vraag om een bepaalde reactie te verwijderen van je blog, en om gegevens van de reageerder, zonder verdere uitleg, krijg ik toch ook hoogstens een standaardberichtje met: ‘doen we niet zonder meer’. Of niet?

        Waarom zou google bij zo’n berichtje meteen in actie moeten springen en een uitgebreid onderzoek doen: Nakijken op plagiaat/auteursrechten, profielfoto’s checken tegen fotodatabases, etc.

        Ik geloof best dat dit heel vervelend is voor het kdv, en dat ze het slachtoffer zijn van een lasterkampagne of een troll, en dat Google middelen had/heeft om hen te helpen, maar Google hoeft die niet allemaal zomaar op simpel verzoek in te zetten.

        1. FF goed lezen: (4.2) [eiseres] heeft een en ander meerdere keren aangekaart bij Google, maar heeft moeten ervaren dat het notice and takedown-beleid van Google in haar zaak onvoldoende heeft gewerkt.

          Verder: Ik vind dat als je bedrijven ongevraagd (zonder opt-out) laat recenseren door derden en dat publiceert je wel wat meer verantwoordelijkheid mag nemen voor de inhoud daarvan. Zeker nu de potentiele schade enorm is. Dit soort dingen kan makkelijk een faillissement opleveren. Nu is het wel de lusten maar niet de lasten.

          1. Sorry, maar ik lees hierin nog steeds niet dat Google in de vragen om verwijdering de details van 3.2 gekregen heeft.

            Maar goed, als we eerlijk zijn, we waren er beiden niet bij, dus we weten niet wat er precies in die eerdere correspondentie stond

            Als Google dat wel wist, dan hadden ze inderdaad we een beetje onderzoek kunnen/moeten doen. Dan lijkt het gewoon een gevalletje te zijn waarin iemand met een terechte klacht onterecht niet voorbij de eerste klachtenafhandelingslaag gekomen is. Niet leuk, maar niets bijzonders, gebeurt off-line ook dagelijks, en waarschijnlijk al sinds honderden jaren.

            Als Google niet van de details op de hoogte was gebracht, blijf ik bij mijn standpunt.

            1. Het moge dan wellicht niet helemaal vast staan wat de rechter bedoelt met ‘een en ander’, het is wel ‘meerdere keren’ gebeurd. Het is toch zeer zeldzaam dat advocaten zonder enige vorm van voorafgaande correspondentie gaan dagvaarden. Rechters houden daar ook helemaal niet van, en Google heeft blijkbaar ook geen enkel verweer van die strekking aangevoerd. Het zou ook totaal onlogisch zijn om het niet te doen dus ik begrijp niet waarom je ervoor kiest hiervan uit te gaan.

              Verder vind ik het wel degelijk een serieuze zaak, des te meer omdat het hier om opvang van kleine kinderen gaat en niet om een pizza met te weinig ham.

              1. Natuurlijk is het voor het kdv een serieuze zaak, en ook voor ouders die overwegen hun kind daar laten verzorgen. Maar laten we wel wezen, het blijft een financiele zaak: Er is geen sprake van slechte verzorging van de kinderen, alleen van onterechte beschuldigingen daarvan. Dat is helemaal niet goed, maar toch niet de schuld van Google.

                De schuld van Google is misschien dat ze sneller actie hadden kunnen ondernemen, waardoor de zakelijke schade en de reputatieschade lager was, maar laten we nu niet Google als de schuldige van de valse beschuldigingen aanmerken.

                Het zou veel erger geweest zijn als de kinderen NIET goed verzorgd zouden worden, terwijl het vol stond met onware positieve recensies, of niet?

        2. Sorry, maar ik lees hierin nog steeds niet dat Google in de vragen om verwijdering de details van 3.2 gekregen heeft.

          Dat blijkt uit de veroordeling van het notice and take down proces door de rechter.

          Uit het vonnis is vast komen staan dat eiseres in minstens 1 van de gevallen die als voorbeeld door de rechtbank wordt aangehaald voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de recensie onrechtmatig was en heeft Google toch deze recensie in hun notice and take down proces niet verwijderd. De rechtbank oordeelt dus ook dat Google de lat gewoon te hoog legt in hun notice and take down proces.

          Dit terwijl (bijvoorbeeld) de recensie van “Helen Dijkmeijer” voor het overgrote deel is gekopieerd van een recensie die reeds in 2010 is geplaatst op http://www.zwangerschapsforum.nl, hetgeen reeds vóór de zitting van 26 januari 2016 door [eiseres] voldoende aannemelijk is gemaakt. Ook is ter zitting aangetoond dat de recensie van “Bart Vranken” een gekopieerde recensie overeen ander kinderdagverblijf betrof en dat de portretfoto van “Hilde Claas” vals was. Desalniettemin heeft Google ter zitting volgehouden dat er geen aanleiding was deze drie recensies te verwijderen. Dit toont aan dat de lat die Google aanlegt in het kader van haar notice and takedown-beleid erg hoog ligt, zeker voor een klein bedrijf als [eiseres]

          Google heeft dus zelfs tijdens de rechtszaak proberen te ontkennen dat de recensies niet onrechtmatig waren terwijl ze dat volgens de rechtbank evident wel zijn. Ik begrijp ook niet waarom Google tijdens de rechtszaak betoogd zelf als ze geconfronteerd zijn met de feiten dat de recencies gekopieerd waren of voorzein van een valse identiteit dat ze nog steeds van oordeel zijn dat de recencies niet weggehaald zouden moeten worden. Dat is echt schandalig.

  3. Ik vind dit toch wel problematisch.

    Het internet was vanouds een plek waar “nobody knows you’re a dog“; waar je onder een pseudoniem helemaal vrij was om uitingen te doen die je maar wil. De keerzijde was natuurlijk altijd dat mensen niet al te serieus zouden moeten nemen wat er allemaal op het internet werd uitgekraamd. De schrijver was vrij; de lezer werd geacht de filtering te doen. In principe is dit een perfecte implementatie van het systeem van vrije meningsuiting, of, meer algemeen, uitingsvrijheid (“free speech”).

    Na verloop van tijd zijn mensen het internet ook voor meer serieuze dingen gaan gebruiken, die een impact op het echte leven hebben. Dat is allemaal heel mooi, maar ik vind dat je de oorspronkelijke functie van het internet (als ruig, ongemodereerd systeem van uitwisseling van uitingen) met rust moet laten: juist die ongemodereerdheid staat het toe dat we vrij zijn om (technologisch, sociaal, maatschappelijk e.d.) snel te innoveren. Natuurlijk is er daarnaast behoefte aan gemodereerde ruimtes die meer veiligheid bieden, maar de basis moet ongemodereerd blijven. Een onvrije ruimte kan wel bestaan binnen een grotere, vrije ruimte, maar een vrije ruimte kan niet bestaan binnen een grotere, onvrije ruimte.

    Als Google haar uitwisselingsplatform ongemodereerd wil laten, dan moet Google vrij zijn om dat te doen. Als Google de NAW-gegevens van gebruikers niet wil vrijgeven, dan is dat een goede zaak: Google beschermt daarmee de privacy, en dus vrijheid, van haar gebruikers. Ik ontken niet dat dit soort nep-reviews tot echte schade kunnen leiden, maar ik denk dat het belang van een vrij internet veel groter is.

    Dan hebben we natuurlijk nog wel een probleem op te lossen: hoe beperken we dan wel de schade van zulke nep-reviews? Voor een deel is dat een probleem dat zichzelf oplost. Ook een vrij internet is een level playing field, dus op ongemodereerde platforms kan je gewoon modder terug gooien naar al je concurrenten. Ongemodereerde platforms komen dan zo vol met modder te zitten dat potentiële klanten naar andere middelen gaan zoeken om betrouwbare reviews te krijgen. Dat kunnen gemodereerde platforms zijn, of misschien systemen waarbij er niet gecensureerd wordt, maar de reviews zelf wel gereviewd worden (door een centrale reviewer, of misschien door een web of trust). Dat is de toekomst die ik graag zie.

    1. Persoonlijk vind ik een internet waar het recht van de sterkste geldt niet echt gewenst maar dat is misschien vooral een persoonlijke voorkeur.

      Het probleem in deze zaak is dat Google niet een ongemodereerd uitwisselingsplatform biedt. Google modereert namelijk wel degelijk en alleen al dáárom zullen ze iets met nep-reviews moeten doen.

      Als Google het volledig vrij zou laten en alle content die geplaatst wordt zou laten staan dan klopt het inderdaad dat een gebruiker de site snel links zal laten liggen door alle onzin.

      Dus ongemodereerd is prima, maar dan wel consequent.

      1. Je noemt dat een persoonlijke voorkeur; daarmee erken je (volgens mij terecht) dat er mensen zijn (zoals ik) met een andere voorkeur. Het is alleen wel zo dat die voorkeuren niet aan elkaar gelijkwaardig zijn: in een internet dat wordt gevormd naar jouw voorkeur, is er geen ruimte meer voor mensen met mijn voorkeur. In een internet dat wordt gevormd naar mijn voorkeur, is er wel ruimte voor mensen met jouw voorkeur: die kunnen gewoon een “walled garden” opzetten waarin niet(*) het recht van de sterkste geldt.

        Ik zie het internet als een universeel communicatieplatform, dat er voor iedereen is. Het internet kan die rol alleen vervullen als het wordt gevormd naar “mijn” “persoonlijke voorkeur” van vrijheid. Alle andere “voorkeuren” voldoen niet.

        (*) Echt niet? In welk systeem geldt niet het recht van de sterkste? In verschillende systemen bepalen misschien andere factoren wie de “sterkste” is. Een systeem waarin iedereen kan zeggen wat ‘ie wil, en iedereen vrij staat om te beoordelen wie die wel/niet gelooft is zo gek nog niet. Het staat bekend als “vrije meningsuiting”. Ik zeg niet dat het perfect is/werkt, maar, om Churchill te parafraseren, ik denk dat de alternatieven slechter zijn.

        1. Natuurlijk is het een persoonlijke voorkeur maar de stelling dat mijn voorkeur die van jou uitsluit en omgekeerd niet, klopt helaas niet.

          Om een internet te krijgen die aan mijn voorwaarden voldoet, zullen er regels moeten zijn anders is mijn internet nooit mogelijk. Dat betekent niet dat het hele internet zich aan alle regels moet houden maar je moet wel kenbaar maken aan welke regels je je zegt te houden en dan moet je je daar ook aan houden.

          Wil jij een ongemodereerde site hebben waarop alles mag, dan mag je heel ver gaan wat mij betreft (maar ook dan zijn er wettelijke grenzen). Als jij echter zegt dat je modereert en geen nep-reviews toestaat dan moet je daar tegen op treden. Je zal dus wel moeten kiezen bij welk internet je wilt horen.

          Als die keuze er niet is, is er dus geen enkele mogelijkheid om mijn internet te krijgen omdat alles anders kan zijn dan het is.

          [off-topic] Ik denk dat in Nederland het recht van de sterkste al tot het minimum is teruggebracht waarbij ironisch genoeg de overheid zelf daar nog een grote uitzondering is . Overigens is democratie gelukkig niet gelijk aan ik mag alles zeggen wat ik wil.

          1. Wil jij een ongemodereerde site hebben waarop alles mag, dan mag je heel ver gaan wat mij betreft (maar ook dan zijn er wettelijke grenzen).

            …en zelfs die beperking is een groot probleem bij een grensoverschrijdend internet. Het blijft zo dat de beperkingen van de één (of het ene land) onacceptabel zijn voor de ander. Ze zijn niet universeel, dus niet toepasbaar op een internet dat er voor iedereen moet zijn.

            je moet wel kenbaar maken aan welke regels je je zegt te houden en dan moet je je daar ook aan houden. [..] Als die keuze er niet is, is er dus geen enkele mogelijkheid om mijn internet te krijgen omdat alles anders kan zijn dan het is.

            Je bedoelt zeker “anders kan zijn dan het lijkt”? Ik zie je punt. De kern van je betoog is dus dat er een norm moet zijn “je moet je aan je afspraken houden”. Dat lijkt me een heel nuttige, en breed toepasbare norm (is dat niet ISO 9001 o.i.d.?), maar zelfs daarbij vraag ik me af of het wel strikt genomen nodig is. Als het niet nodig is, dan zou ook deze norm, hoe goed ook, niet gehandhaafd moeten worden: voor handhaving is het nodig dat een handhaver macht kan uitoefenen (dit is bijv. in strijd met anonimiteit), en die macht kan vervolgens ook misbruikt worden.

            Strikt genomen lijkt het me niet nodig, alleen het alternatief bestaat nog niet: een systeem waarbij een (door de gebruiker te kiezen) autoriteit kan zeggen dat bepaalde entiteiten zich aan hun afspraken houden, en gebruikers gewaarschuwd worden als ze te maken hebben met andere entiteiten.

            [off-topic] Ik denk dat in Nederland het recht van de sterkste al tot het minimum is teruggebracht waarbij ironisch genoeg de overheid zelf daar nog een grote uitzondering is .

            Hahaha. Dat is zoiets als zeggen dat een wesp niet steekt, behalve bij z’n angel. Het recht van de sterkste geldt niet, behalve bij de overheid, die toevallig de sterkste is in Nederland.

          2. Wil jij een ongemodereerde site hebben waarop alles mag, dan mag je heel ver gaan wat mij betreft (maar ook dan zijn er wettelijke grenzen).

            Als zijnde iemand die ook daadwerkelijk dergelijke diensten heeft geexploiteerd: nee, dat is absoluut niet het geval in de praktijk. Helaas zijn de opmerkingen van Corné wat mij betreft 100% accuraat, en is het ‘vrije internet’ inmiddels vooral een theoretisch concept.

            Er zijn gewoon veel te veel partijen die zich in zaken mengen (hostingbedrijven, domain registrars, betalingsverwerkers, zelfs DNS- en email-aanbieders), en te veel partijen die op die partijen druk proberen uit te oefenen (overheden, bijvoorbeeld). Het is bijzonder moeilijk om een daadwerkelijk vrij platform op internet te exploiteren, ongeacht het aantal (niet rechtsgeldige) disclaimers en waarschuwingen.

            Dus ja, ik ben het geheel met Corné eens. We zouden een vrij, ongemodereerd internet als basis moeten nemen – simpelweg omdat dat het enige model is waarbinnen andere modellen kunnen bestaan.

            1. Vrij en ongemodereerd op welk niveau? ‘Internet’ is volgens mij een te brede term.

              Mag ik vrij kabels trekken ongeacht andermans eigendomsrecht? Mag ik vrijelijk dataverkeer genereren ongeacht andermans abusebepalingen in de terms of service? Mag ik vrijelijk informatie verspreiden ongeacht huisregels of spam?

              Ik vrees dat je niet ontkomt aan enige regulatie. Geen transit- of hostingprovider zal diensten leveren als ze núl mogen reguleren op hun netwerk. En natuurlijk kun je zeggen, dat reguleert de markt dan vanzelf, maar ik ben bang dat dat niet genoeg is. Dan krijg je willekeur vanuit marktmacht. Dus dan moet je als overheid weer gaan zeggen, dit soort dingen mag je blokkeren (zoals spam) maar dit soort dingen niet. En dan ben je toch weer terug bij moderatie.

              1. Misschien kan Arnoud even de vrijheid nemen om jullie reacties aan te passen zodat er precies het omgekeerde staat als wat jullie gezegd hebben.

                Het staat tenslotte op het internet dus daar kunnen jullie toch geen bezwaar tegen hebben?????? Ja leve de vrijheid op het internet.

                1. Leuk voorbeeld.

                  Als Arnoud dat zou doen, dan zou ik hier voortaan niet meer komen reageren, want Arnoud zou met zo’n actie elke zinvolle discussie saboteren. Ik ga wel een andere plek uitzoeken om te discussiëren, en laat Arnoud hier lekker zijn gang gaan met zijn geïnverteerde reacties.

                  Ik zou me wel zorgen maken over of mensen hier misschien die omgekeerde reacties lezen, en die onterecht koppelen aan mijn identiteit. Aan de andere kant: misschien moet ik me soms ook zorgen maken of mensen mijn oorspronkelijke reacties koppelen aan mijn identiteit. 🙂

            2. Dus ja, ik ben het geheel met Corné eens. We zouden een vrij, ongemodereerd internet als basis moeten nemen – simpelweg omdat dat het enige model is waarbinnen andere modellen kunnen bestaan.

              Er is al een vrij en ongemodereerd internet waarbij alles kan en mag zolang het maar niet de echte wereld raakt. Het is namelijk niet zo dat er twee werelden zijn die niets met elkaar te maken hebben. Internet raakt het echte leven.

              Je kan iemand letterlijk(!) kapot maken via internet. Ik snap niet waarom je zou pleiten voor een internet waarbij dat wel mag maar een echte maatschappij waarbij dat niet zou mogen. Of moeten we ook alle wetten en regels in de echte wereld maar afschaffen?

              1. Het probleem is daarbij niet het vrije internet zelf, maar alle in- en uitgangen. Daar zouden allemaal mensen moeten zitten die zich verantwoordelijk gedragen tegenover hun medemens (in de echte wereld!), maar dat is in de praktijk niet zo. Het zijn die mensen die kwaad doen; don’t kill the messenger.

                Ingangen: Er wordt veel te veel geregistreerd over ons in de echte wereld, en die data maakt grote kans om uit te lekken naar het internet. Je moet het als een misdaad zien als er tegen iemands zin in (of zelfs zonder dat iemand het weet) gegevens over iemand worden geregistreerd.

                Uitgangen: Mensen baseren de manier waarop ze in de echte wereld met anderen om gaan onder andere op wat ze op het internet lezen / zien. Daarbij wordt onvoldoende kritisch gekeken naar of gegevens wel juist zijn, en of ze (nog) wel relevant zijn. Ook hier zit de kern van het kwaad in wat mensen in de echte wereld doen.

                Tot slot: soms lijden mensen er al onder als ze iets negatiefs over zichzelf lezen op het internet, zelfs als het nog niet tot negatieve consequenties in de echte wereld heeft geleid; de angst wordt gewoon te veel. Er zijn mensen geweest die zelfmoord hebben gepleegd na “online bullying”. Ik denk dat hier toch ook vaak een echte-wereld component mee speelt: personen die je alleen online (en wederzijds onder pseudoniem) kent kunnen veel makkelijker genegeerd worden dan mensen die je ook in de echte wereld kent.

                Hier botsen twee visies op online veiligheid: de ene visie is dat mensen onder hun echte naam moeten opereren, zodat ze, als ze zich online misdragen, in de echte wereld gestraft kunnen worden. De andere visie is dat mensen anoniem moeten opereren, zodat slachtoffers geen echte-wereld consequenties ondervinden van online misdragingen (die dan wel onbestraft blijven).

                De eerste is de “Facebook”-visie; dit is een collectivistische visie, waarin het collectief bepaalt wat wel / niet mag. Je bent redelijk veilig, behalve natuurlijk als de collectieve gemeenschap zich tegen je keert. Het leidt wel tot stagnatie, want het collectief probeert altijd de bestaande situatie te behouden. Een soort “middeleeuwen” / “China”.

                De tweede is de “cyberpunk”-visie; dit is een individualistische visie, waarin het individu bepaalt wat ‘ie wel/niet doet. Je bent in de echte wereld redelijk veilig tegen consequenties van online gedrag, zelfs als het collectief zich tegen je keert, maar online ben je vogelvrij. De mogelijkheden zijn wel onbeperkt. Een soort “wilde westen”.

                De tweede visie is volgens mij dus beter als “basis” voor het internet (ook al denk ik dat er kleinere ruimtes moeten zijn waarin de eerste visie wordt gerealiseerd). Om de tweede visie leefbaar te maken zijn er nog wel wat dingen nodig. Om te beginnen denk ik dat mensen mentaal weerbaar gemaakt moeten worden: vrijheid bestaat niet zonder risico’s en eigen verantwoordelijkheid. Ik denk dat deze ruimte niet geschikt is voor kinderen. Verder denk ik dat we, in de echte wereld, mensen aan moeten spreken op hun gedrag als in/uitgangen van de online wereld; in extreme gevallen moeten mensen zelfs gestraft worden.

                1. Hoe kan je nu pleiten voor een vrij internet en tegelijk zeggen dat we mensen moeten aanspreken/straffen op de in/uitgang van het internet?

                  Dat is een beetje als zeggen dat je vrij bent om alles te mogen zeggen wat je wilt, zo lang je het maar doet als niemand het hoort.

                  Er is namelijk geen alleen internet wereld, er is altijd een in/uitgang en door die te ‘bewaken’, bewaak je het internet en heb je effectief niet meer het vrije internet.

                  Natuurlijk moeten mensen ook weerbaarder worden en leren informatie te filteren. Dat is in sommige gevallen echter makkelijker dan in andere gevallen en soms voor een normaal iemand vrijwel onmogelijk. Ook het blokkeren van mensen uit de online wereld is niet zo makkelijk, tenzij je volledig off-grid gaat en dan komen we dus weer in een situatie van het recht van de sterkste. Alleen als je sterk genoeg bent, kan je je op internet begeven. Ik vermoed dat je dan veel meer terug gaat naar een middeleeuwen dan met een strak gemodereerd internet.

  4. Interessant dat de rechter in een zaak tussen A en B’s op dienst C, uitspraak doet over auteursrecht van (mogelijk onbekende) D’s. Dat zou toch op zich een zaak tussen de D’s en B’s moeten zijn? Misschien vinden de D’s het helemaal niet erg als hun tekst gekopieerd wordt.

    1. De rechter gaat volgens mij hierop in om te laten zien dat de recensies in strijd waren met de ‘policies’ van Google, en dus in aanmerking kwamen voor verwijdering op basis van Google’s eigen voorwaarden. (zie 4.3)

        1. Toch zeker wel een begin van een bewijs, zeker alle andere factoren in aanmerking nemend: onbekende naam, onjuiste foto, onjuiste feiten, etc. De rechter noemt trouwens expliciet alleen het portretrecht:

          De voorzieningenrechter is dan ook van oordeel dat ook de recensie van “Jennifer Claes” moet worden verwijderd. Bij deze recensie is aantoonbaar gebruik gemaakt van een valse portretfoto, hetgeen ook door Google is bevestigd. Hiermee wordt inbreuk gemaakt op de portretrechten van een derde, hetgeen niet is toegestaan.

  5. Via het profiel van “Bart Vranken” op de desbetreffende pagina uitgekomen. Het kinderdagverblijf De Moppetoet (zo ook beschreven in het Parool [1]) heeft hier haar profielpagina [2]

    Er staan een paar ongeloofwaardige bizar positieve reviews op de site (ogenschijnlijk in reactie op de negatieve):

    In dank God op mn knieën dat ik deze kinderopvang Moppetoet trof

    De opmerking over de dure auto van de directie blijkt een kern van waarheid te bevatten:

    Na 30 jaar in het vak te zitten gaat het niemand aan als zij zich kunnen veroorloven een mooie bak te kopen. Jaloezie is een ziekte waarvoor geen medicatie is.

    Ook lijkt iedere reviewer het opvallend eens:

    Reviewer 1) Mijn dochter gaat elke dag met frisse moed en een grote glimlach naar de Moppetoet […] Bij het ophalen is mijn kind nog steeds gelukkig en blij

    Reviewer 2) Met een lach op haar mond haalde ik haar elke dag weer op.

    Reviewer 3) De kinderen krijgen elke dag vers warm eten en mijn kind gaat elke dag met een glimlach naar de Moppetoet en haal ook een gelukkig kind weer op.

    Ik trof ook één negatieve recentie aan (2 jaar oud) die volgens de eigenaresse smaad, pesterij en laster was:

    En pas op met het plaatsen van recensies, want je wordt meteen aangeschreven door een jurist die dreigt met een procedure. Zorg dat je recensie gefundeerde kritiek bevat en laat je niet intimideren, want uiteindelijk kunnen ze je niks maken. Ze gaan wel tot het uiterste om je dwars te zitten (tot daadwerkelijk een rechtszaak aan toe) als je in het openbaar kritiek uit.

    Eigenaresse blijkt dus al eerder negatieve reviewers te hebben aangeschreven? Ja, dan ga je wel onder een pseudoniem posten voortaan…

    Het lijkt mij te gaan om een gefrustreerde klant. Bij deze auteur ook geen opmerking van: “Deze persoon komt niet in ons klantenbestand voor.”

    Spam lijkt mij een andere invulling te hebben dan eiseres: Spam is vooral zelf-promotie (erg positieve reviews (laten) schrijven).

    Ik ben blij dat Google gas terug geeft. Het hele zaakje lijkt te stinken en daar wil je niet in moeten roeren zonder gerechtelijke uitspraak.

    Ik vond de eis om recenties geheel uit te zetten erg overtrokken, maar vond het verweer: “Technisch gezien niet mogelijk” ook een enorme dooddoener. Portretrecht van de psychologe was frappant, in de zin dat die ongehoord bleef en geacht werd geen toestemming te hebben gegeven. De “oma” (die van de Hobbit en Armin van Buuren houd) was net 10 jaar dood, dus zal geen portretrecht meer kunnen opeisen.

    Al met al verwacht ik niet dat dit een professioneel bedrijf is wat een negatieve reputatie campagne is gestart. Die zullen ook met accounts werken waar zelfs bij achterhalen IP adres geen koppeling met rechtspersoon is te maken.

    [1] http://www.parool.nl/amsterdam/google-moet-neprecensenten-van-kinderdagverblijf-openbaren~a4256862/ [2] https://plus.google.com/103475612800164855706/about

    1. in een recensie stond:

      Zorg dat je recensie gefundeerde kritiek bevat en laat je niet intimideren, want uiteindelijk kunnen ze je niks maken.

      Als je neprecensies plaatst of smaad pleegt in je recensies dan kan je gewoon aangeklaagd worden en eventueel een schadevergoeding moeten betalen. Of die recensies nou in een blad staan of op het internet.

      Eigenaresse blijkt dus al eerder negatieve reviewers te hebben aangeschreven? Ja, dan ga je wel onder een pseudoniem posten voortaan…
      Het kan hier natuurlijk gaan om 1 en dezelfde persoon. Dat is zelfs niet onwaarschijnlijk. Het gebeurt namelijk wel vaker dat 1 persoon die zich verongelijkt voelt een persoonlijke haatcampagne begint tegen een bedrijf of organisatie. Dat kan heel ver gaan.

    2. Het vonnis zegt over de ‘recensie’ van ‘Bart Vranken’:

      Ook is ter zitting aangetoond dat de recensie van “Bart Vranken” een gekopieerde recensie overeen ander kinderdagverblijf betrof (..)
      Die recensie was dus nep aangezien deze zelfde gedetailleerde uitgebreide recensie niet op twee verschillende kdv’s van toepassing kan zijn. Dat betekent dus ook dat die opmerking over de dure auto (natuurlijk totaal niet relevant, maar goed) op een andere directie sloeg. Dat een andere recensent daarop ingaat wil niet zeggen dat het ook klopt. Die positieve recensies zijn, zoals je al aangeeft, duidelijk een reactie op de negatieve recensies en daardoor gericht op het internetpubliek dat ervan uitgaat dat de negatieve recensies (inclusief het verhaal over de dure auto) echt zijn.

      Verder is het niet opvallend dat reviewers het met elkaar eens zijn. Ga maar eens kijken op Bol of Amazon.

      Wat betreft die ene negatieve recensie: die valt niet onder dit juridische geschil. (De reactie zegt trouwens dat de post bedoeld is om AAN TE ZETTEN tot pesterijen etc.)

      Niemand heeft verder geopperd dat het hier om een professioneel bedrijf gaat dat een negatieve campagne op heeft gezet. Het ligt meer voor de hand dat het een privepersoon is.

      1. Die recensie was dus nep aangezien deze zelfde gedetailleerde uitgebreide recensie niet op twee verschillende kdv’s van toepassing kan zijn.

        Mmmh, hoor:

        De “kopie” uit vonnis:

        Onbeschofte directie. Lieten bij de opening bijna alle kindjes tegelkijkertijd wennen waardoor het een hysterische bedoeling was. Ze hebben onze zoon ruim 40 min.. in zijn bedje laten huilen alles ondergespuugd volledig overstuur. ze hadden het zo druk en daardoor hem niet gehoord. Alles draait om geld en goedkoop. Onze zoon destijds 4 maanden had een beetje moeite met wennen en daardoor kregen wij het advies iets anders te zoeken. Hebben we gedaan hij is daar heel tevreden wennen ging echt top. Moeten we wel 400 Euro betalen.. echt ongelooflijk! Eigenaren rijden wel in hele dure super de luxe auto’s. Schandaligverder is het er super klein en peuters rennen door de baby’s heen. totaal geen overzicht!

        Het “origineel”:

        De Moppentoet in Amsterdam Noord. Zelden zo’n onbeschofte geldbeluste directie meegemaakt. Onze zoon werd zo slecht behandeld ondanks alle gesprekken,, intenties en goedbedoelde oplossingen, elke vorm van kritiek werd weggehoond ondanks mijn pogingen een gesprek te voeren. Goedkope luiers, slecht eten en zorg.E-mails niet beantwoord. En geld terugbetalen ho maar toen we ons kind weghaalden.. Daar verdienen ze geloof ik goed aan. Directie rijdt in super de luxeauto ‘s. Geeft je te denken. Pas goed op hier is niets wat het lijkt.

        http://www.kinderopvang-amsterdam.nl/ervaringen.asp

        Of was dat:

        De recensie is op die website geplaatst door “Marlies” en had betrekking op het kinderdagverblijf met de naam Malika Daycare in de Zeilstraat in Amsterdam. “Bart Vranken” heeft de recensie van “Marlies” klakkeloos gekopieerd en niet de moeite genomen typfouten (“tegelkijkertijd”) te herstellen

        vaag

        Verder is het niet opvallend dat reviewers het met elkaar eens zijn.

        Dit valt mij altijd wel op, maar kan gedeeltelijk een effect zijn van het lezen van andere recenties en denken “o ja!”. Maar even kijken bij andere kinderopvangen, leert dat de reviews vaak diverser zijn. Of als ze wel gelijk zijn dan is veel duidelijker dat de eigenaar/esse heeft zitten reviewen vanaf een internetcafé. Ik kwam ook een bizarre recentie tegen van “Shanthi Voorn” (duidelijk nepprofiel van vrouw van een techno-DJ (Joris Voorn, Armin van Buuren…)) voor een ander kinderdagverblijf in Amsterdam met recenties, die meldde dat haar dochter daar was overleden…:

        My 5 month old daughter passed away at this daycare. She was not given a bottle the entire morning, she was not picked up and held when she cried, she was swaddled without our permission, and none of the daycare staff contacted us after they realised she was not alive. Not one. I would not trust this daycare with my child if my life depended on it.

        Mag dus van mij best een bezempje door de Google Maps recenties. Dit lijkt meer op het Wilde Westen.

        Niemand heeft verder geopperd dat het hier om een professioneel bedrijf gaat dat een negatieve campagne op heeft gezet. Het ligt meer voor de hand dat het een privepersoon is.

        Het is zeker wel een mogelijkheid, maar zoals gezegd lijkt me dit meer een wrange trol / of gefrustreerde klant. De foto van de psychologe uit het vonnis is suicide-deskundige en de foto van de oma staat alleen op findagrave. Dan heb je dus echt daarop gezocht (in combinatie met Jan Klaassen?) in de wetenschap dat iemand dat zal Reverse Image Googlen.

          1. Als je in de link die je hebt geplaatst wat verder naar beneden scrolt, kom je bij de recensie van “Marlies”; die is door “Bart Vranken” gekopieerd (inderdaad identiek, voor zover ik kan zien). Het stuk dat je als ‘het “origineel”‘ hebt geplaatst is een andere recensie van ” Bart Vranken.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.