Kan een prior art generator alle patenten ongeldig maken?

US patent 167841Wat te doen tegen patenttrollen die met dubieuze octrooien op vage ideeën claims leggen? Er zijn allerlei plannen voorgesteld, maar de creatiefste tot nu toe vind ik wel het project All Prior Art van Alexander Reben. Een tekstgenerator die voor alles prior art genereert, zodat octrooien makkelijker onderuit gehaald worden. Gaat dat werken?

In het verleden had je ook wel ideegeneratoren, maar die kwamen niet verder dan willekeurig wat woorden aan elkaar plakken (“een flexibele broeksriem met regendetector”). Dat gaat niet werken; om als prior art te gelden moet je echt uitleggen hóe de uitvinding werkt. Alleen maar een idee poneren is niet genoeg voor prior art – en ook niet voor een patent trouwens.

Deze generator doet het anders. Het ding wordt gevoed met eerdere patenten, waaruit middels tekstalgoritmes bestaande zinnen worden omgevormd tot nieuwe teksten. Dan krijg je bijvoorbeeld dit:

A wearable electric device includes a main body with a circuit module inside and at least a detachable battery strap with a battery module inside, and the main body and the detachable battery strap are detachably fastened together. The test device includes an addressable memory. Responsive to one of the plurality of processes attempting to access a late binding object by its identifier, a determination is made as to which late binding object is associated with the process. The composition may be applied to soil to control a population of a deleterious organism.

Oké, dat klinkt typisch des patents maar veel logica zit er niet in. De zinnen staan te evident los van elkaar, en hier valt niets van te bouwen. Te veel gaten in hoe het aan elkaar moet hangen.

(Terzijde: ik denk niet dat dat tekstmixen auteursrechtelijk mag, en professor Quaedvlieg ook niet hoewel zijn argumentatie veel te moeilijk doet. Maar in de VS ligt dat wellicht anders.)

Maar wie weet, levert het ooit een wél coherente tekst op. Zou dat werken?

Misschien. Een uitvinding hoeft niet daadwerkelijk gebouwd te zijn om als prior art te tellen. Waar het om gaat, is dat een gemiddelde vakman met de gebruikelijke kennis uit het vakgebied in staat is de uitvinding in de praktijk te brengen aan de hand van de beschrijving. Volgens de overlevering zou dat dan ook hebben gezorgd dat een Donald Duck-aflevering prior art was tegen een Nederlandse octrooiaanvraag, omdat de strip genoeg technische details beschreef. En de HAL-interface uit de film 2001 werd ooit als prior art geciteerd

De site heeft nu meer dan 4,2 miljoen beschrijvingen gegenereerd, en er is geen enkele reden waarom er niet nog een paar miljoen extra bij kunnen komen. Per jaar worden er zo’n 300.000 Amerikaanse patenten verleend en zo’n 60.000 Europese. (Ja, die vertaalkosten hakken erin.) Dus als zelfs maar 1% van de beschrijvingen zinnig is en relevant voor een patent, dan sneuvelt er al een flinke berg patenten. Maar het zou me verbazen.

De eerste tien mensen die een coherente en voor ICT relevante disclosure vinden, winnen een kopie van het boek Software.

Arnoud

19 reacties

  1. “Waar het om gaat, is dat een gemiddelde vakman met de gebruikelijke kennis uit het vakgebied in staat is de uitvinding in de praktijk te brengen aan de hand van de beschrijving.”

    Dat is toch diezelfde persoon waaraan getoetst zou moeten worden of iets uberhaupt voor patent/octrooi in aanmerking komt. En waar het juist zo vaak fout gaat.

    Ik heb altijd begrepen dat ideeen niet in aanmerking komen voor octrooi, maar slechts uitwerkingen van dat idee. Bij de meeste software patenten is het probleem dat de uitwerking van het idee triviaal is voor de voorgenoemde vakman. Toch worden die patenten verleend. Neem het beroemde slide to unlock: een goed idee, maar ieder redelijke programmeur die je een iPhone prototype en SDK had gegeven kon het implementeren. Eeun auteursrecht op de exacte looks kan ik nog inkomen, maar een patent op het principe was belachelijk. Geen programmeur heeft hier iets inventiefs voor hoeven doen. En zo gaat het voor het gros van die patenten in de VS. Bij iedere rechtzaak daar vraag ik me weer af waarom het uberhaupt een patent is.

    1. Ik heb nooit begrepen wat er dan wel wordt gepatenteerd, als het idee niet patenteerbaar is, en datgene wat de gemiddelde vakman kan genereren ook niet patenteerbaar is. Als je iemand een idee geeft, en die persoon kan niet zeggen hoe dat technisch gerealiseerd kan worden of uitleggen waarom het onmogelijk is, dan kan je die persoon toch niet echt een vakman noemen?

      Waaruit bestaat een uitvinding nog meer dan uit een idee, plus de invulling van de technische details? Kan je voorbeelden geven? Of schop ik nou tegen het zere been van de octrooi-religie?

      1. Een uitvinding is volgens de octrooireligie een technische oplossing voor een probleem. Daar zit een stuk idee in, maar het idee moet vertaald worden naar een concrete oplossing. Op mijn examen octrooigemachtigde kreeg ik de casus van een stoomstrijkijzer waarbij het probleem was dat je soms hardnekkige kreukels hebt. De oplossing was om water in de stoomaanvoerbuis te laten druppelen, dan krijg je natte stoom en dat strijkt beter (zo bleek proefondervindelijk). Is dat een idee of een oplossing? (Neem even aan dat dit de eerste keer was dat iemand dit deed bij het strijken.)

        1. Dus in jouw voorbeeld heb je het probleem: er blijven hardnekkige kreukels over bij het strijken; we zouden graag een manier hebben om die weg te werken.

          Waarom zou de gemiddelde vakman niet tot de genoemde oplossing kunnen komen? In jouw voorbeeld is dat misschien omdat de kennis dat “natte stoom” beter strijkt niet algemeen bekend is. Als dat wel algemeen bekend zou zijn, dan zou de vakman met een eenvoudige procedure tot de genoemde oplossing kunnen komen:

          doel: beter strijken dan huidige ontwerp

          temperatuur: kan niet beter

          strijkijzervorm: is al optimaal

          stoom: aha, we gebruiken droge stoom. We zouden natte stoom kunnen gebruiken.

          sub-doel: natte stoom gebruiken

          enzovoorts.

          Als je volgens een vast systeem tot een oplossing kan komen, dan moet de gemiddelde vakman het toch kunnen?

          De proef-ondervindelijke ontdekking dat natte stoom beter strijkt is in wezen een wetenschappelijke ontdekking, en die zouden ook niet patenteerbaar moeten zijn.

          1. Het probleem is dat je met die redenering nooit meer kunt uitvinden, omdat niets dan meer voor octrooi in aanmerking komt. En dat kan niet waar zijn (binnen het juridische systeem, axioma: wetten moeten betekenis hebben).

            De aanpak vanuit de octrooireligie is dan ook dat je niet kijkt naar wat een vakman kán doen, maar wat hij zóu doen. Het idee is dat het dan een uitvinding is als een vakman niet op het idee zou komen. Brute forcen doet een vakman niet, dat kost te veel tijd of moeite (dit moet je erkennen anders valt het axioma). Dus de vakman doet maar wat. Wel kun je zeggen, er is bijvoorbeeld een apparaatje dat water in een stoombuis spuit bij een professioneel kledingstoomapparaat wanneer de vouw erin moet. Dan zou een vakman die een strijkijzer wil verbeteren, zoeken naar “hoe verbeter ik het stoomproces” en dat apparaatje tegenkomen. Hij zou dan denken “dat kan ook in de stoombuis van een strijkijzer, even alles 6x verkleinen en hoppa”. En dan is hij er.

            En meer algemeen: de “aha” bij jouw punt ‘stoom’ is de uitvinding. Aha zeggen is voor mij een teken van iets niet voor de hand liggends doen.

            Oh en je patenteert natuurlijk het strijkijzer, niet natte stoom.

            1. En precies bij veel software patenten en in order geval alle pure software patenten, ontbreekt dat aha moment. Als je in het Engels je idee kan verwoorden kan je dat ook in c++. Hoogstens kan het zijn dat je idee fysiek niet kan, maar dan is het aha moment een hardware vinding.

              Een software stap in een patent heb ik niet zo’n problem mee. Vroeger was alles hardwired en ookmpatenteerbaar. Een foutje was echter een kostbarenzaak. Waarin niet in software implementeren wat kan zodat een foutje slechts een firmware update is? En waarom zou je uitvinding dan opeens niet patenteerbaar zijn.

              Alleen maken ze daar dan in de VS natuurlijk weer misbruik van door een computer zonder software een general purpose computer te moeten en te roepen dat als je er software op laat je een andere machine hebt. Wat klinklare onzin is, maar juristen en vooral rechters aldaar leven in hun eigen fantasies wereld.

              Ik zou daar niet zo’n moeite mee hebben als dat niet ook een grote Rem zounzetten op EU/Nederland. Omdat ze allemaal ook de Amerikaanse markt willen bedienen wordt bij ons ook rekening gehouden met de VS patenten.

              En dat is eeuwig zonde de EU is een grotere markt dan de VS, je zou denken dat je dan een mooie business moet kunnen opbouwen zonder al deze idiotie. Je kan betere software Leuveren tegen lagere listen dan amerikaanse concurrenten. Immers je hebt geen idiote patenten waar je beschermgeld voor moet betalen en je hebt minder juridische listen/ zorgen.

              Het is tijd dat we in Europa eens iets nuttigs overnemen van Amerikanen: buy American -> buy European. En onze eigen economieen een flinke boost geven.

            2. isteverbeteren(temperatuur) = False

              isteverbeteren(vorm) = False

              isteverbeteren(stoom) = True

              “Aha” is gewoon een functie die evalueert naar True terwijl de a-priori ingeschatte kans groter was dat ‘ie naar False zou evalueren. Het is een event met een grote hoeveelheid zelfinformatie.

              In de praktijk voer je dit algoritme meestal niet “dom” uit, maar maak je een a-priori inschatting van hoeveel werk het kost om isteverbeteren(x) te evalueren voor verschillende x, en hoe groot de kans is op positieve uitkomst. Op basis daarvan optimaliseer je de volgorde van evalueren.

              Zelfs iemand die minder systematisch werkt, maar gewoon een beetje aanrommelt en uitprobeert doet iets dergelijks, maar die bepaalt de volgorde van evalueren op basis van on-the-fly intuïtie, en zal sommige elementen meerdere keren gedeeltelijk evalueren (een soort fuzzy logic; meer breadth-first in plaats van depth-first).

              De kern van mijn betoog: het blijft een algoritme, en dus zou iedere vakman dit moeten kunnen. Toegegeven: misschien zijn niet alle vakmensen goed in algoritmes, en geldt dit vooral voor software-vakmensen. Misschien is het wel daarom dat er vooral vanuit software-kringen zo wordt geschopt tegen patenten. Dat zou betekenen dat elke software-engineer in wezen een uitvinder is, waardoor je specifiek in dat vakgebied geen onderscheid kunt maken tussen uitvinders en “gemiddelde” vakmensen.

            3. Axioma’s creëren een denkbeeldige wereld. Denkbeeldige werelden kunnen erg interessant zijn (zie de wiskunde), maar uitvindingen worden gedaan in de echte wereld. Als je uitspraken doet op basis van axioma’s, dan zijn die alleen geldig binnen de denkbeeldige wereld die door die axioma’s is gecreëerd; buiten die wereld zijn ze niet gegarandeerd waar.

              Als je je “axiomatische” wereld als model voor die andere, echte wereld gebruikt, dan kan je een situatie tegenkomen waarin een uitspraak op basis van axioma’s niet overeen komt met de echte wereld. Natuurkundige theorieën gebruiken wiskundige systemen als model voor de echte wereld, en af en toe worden de conclusies uit die modellen gefalsifieerd. In de moderne natuurkunde maakt men dan een beter model dat wel overeen komt met de werkelijkheid. Hoe doen juristen dat?

              Ik heb de indruk dat mijn model beter overeen komt met de werkelijkheid dan het model dat volgt uit de axioma’s van de octrooi-leer. Er zijn tal van voorbeelden van uitvindingen die meerdere keren gedaan worden; vaak praktisch tegelijkertijd door verschillende mensen. Bijna zonder uitzondering zijn uitvindingen hele kleine stapjes bovenop wat mensen eerder hebben ontwikkeld. Of een uitvinding gedaan wordt is niet zozeer een functie van de slimheid van de uitvinder, maar van de gelijktijdige aanwezigheid van alle ingrediënten. Of een uitvinding een succes wordt is vaak een kwestie van de laatste paar stappen die iets veranderen van “mogelijk” naar “praktisch en betaalbaar”, en is vaak afhankelijk van interesse vanuit de maatschappij.

              Ik kan op verzoek allerlei voorbeelden aandragen, maar ik ben ook wel geïnteresseerd in voorbeeld-uitvindingen waarbij mijn model juist niet op gaat.

            4. Brute forcen, met enig denkwerk, is juist wel hoe onderzoekers het doen. Brainstormen en ideeen uitproberen, hoe gek ze soms ook lijken. En dan kom je tot een niet voor de hand liggende oplossing, welke je kan patenteren.

              In het geval van jouw strijkijzer, kan je je afvragen of dat patenteerbaar zou moeten zijn. Het leest alsof iedere vakman die op de hoogte is van strijkijzers en dat grote buizen systeem tot dezelfde oplossing zou komen. De ontwikkeling wordt geremd omdat er niet veel mensen zullen zijn die zich en in huishoudapparaten en in grote industriële machines hebben verdiept.

              Ik ben zelf econometrist en jaren geleden kwam er een software patent voorbij voor 3D (ben even kwijt of het een 3dfx of JC patent was, zolang geleden!). Het gepatenteerde algoritme herkende ik meteen als iets wat al decenia gebruikt werd binnen de econometrie voor problemen die equivalent bleken te zijn aan wat ze in 3D software wilden oplossen. Had dit patent toegekend moeten worden (even los van de vraag of je wiskundige algoritmes uberhaupt moet kunnen patenteren, uitgangspunt is dat dit kan)? Voor een vakman 3D programmeur lag deze oplossing waarschijnlijk niet voor de hand, hij is dat in zijn opleiding nooit tegengekomen. Voor een vakman econometrist is het oude koek, tweede jaar van de opleiding. Maakt het dan nog wat uit of de 3D programmeur toevalig een opleiding econometrie had gedaan of het patenteerbaar is?

              Overigens was het effect voor iedere programmeur te programmeren, het ging over het toepassen van een optimalisatie waardoor dit ook snel genoeg ging om een goede framerate te krijgen. Dit was de eerste keer dat ik van mijn stoel rolde van verbazing over een patent.

              1. Het lastige is alleen, als je zegt dat iedere vakman elke potentiële oplossing zou proberen, dan is per definitie niets meer octrooieerbaar. Welke standaard hanteer je dan om te zeggen, ja dit is een uitvinding?

                Wanneer je iets importeert uit een ander vakgebied, dan is volgens de octrooireligie het een uitvinding als een vakman in jouw gebied niet op het idee zou komen bij dat andere gebied te kijken. De ‘aha’ is dan gebaseerd op het tóch ergens kijken waar logischerwijs niets te verwachten is.

                Hm, misschien dan zo geformuleerd: een vakman kan best systematisch alle opties aflopen, maar hij zal altijd eerst een voorselectie maken van wat überhaupt opties zijn. Sommige dingen schrijf je a priori af, of daar kijk je niet eens naar omdat het handboek zegt “Doe het niet”. Een simpel voorbeeld: je hebt een proces om een stofje (een vitaminepreparaat) te maken, en je wilt dat zuiverder maken. Een uitvinder zegt nu, gooi er ingrediënt X in dan bindt dat met de onzuiverheden en dan filter je het eruit. Het handboek Gevaarlijke Stoffen zegt, “Stop never nooit X in een voedingsmiddel want het is hartstikke giftig” maar specifiek bij deze reactie gaat dat goed, want door de binding en filtratie blijft er geen gif over (zeg even dat dat te bewijzen is). Was het dan nu een uitvinding, of toch gewoon systematisch uitproberen van alle mogelijke stofjes op aarde?

  2. ‘Die vertaalkosten hakken erin’. Dit is een grote mythe. Die vertaalkosten zijn niet zo hoog als het lijkt. Die komen in de praktijk zelden boven de 10% uit van de kosten van de verleningsprocedure. Nog veel, maar geen make-or-break om wel of niet een Europees octrooi aan te vragen.

    Iemand wil bescherming in Europa of niet, voor goede zakelijke redenen. Die vertaalkosten zijn daarbij ‘ruis’ .

    1. Die vertaalkosten zijn echt wel significant in mijn ervaring: het gaat al snel om 10 à 15.000 euro. Het punt is vooral, dat moet op één moment worden opgehoest (bij verlening). Andere kosten zijn inderdaad ook hoog, enkele duizenden euro’s per procedurele stap, maar die betaal je mondjesmaat. Eerst eens een filing fee, een jaar of anderhalf later een examination fee etc. Daardoor voelt vertalen duur.

      1. hmm, dit is mijn vakgebied, ik weet echt wel waar ik over praat. We gaan eens even een typisch scenario bekijken:

        Stel je hebt een Europese verlening in het Engels. Dat is typisch 3500 woorden, waarvan 500 voor de claims

        Als je wilt valideren in GB, FR, DE,CH, IE, LU is er niets nodig qua vertaling

        Als je wilt valideren in NL, SE, HR, DK, HU, LV, IS, SI, LT heb je alleen een vertaling van de claims nodig, dus 9*500 woorden

        Een typische vertaalkost voor een goede vertaling is 20-25ct/wrd. Je komt dan op circa 1000 Euro

        Dan heb je toch al een mooi pakket aan landen voor niet al teveel vertaalkosten.

        Stel dat je dan ook nog de grote landen IT, ES wilt, reken dan nog een keer 1000 Euro voor elk van deze.

        Wat ik maar wil zeggen: Voordat je aan 10-15K zit, moet je het echt al wel bont maken met je landenkeuze. Heb je echt bescherming in Albanie en Estland nodig? Dan moet je inderdaad daarvoor betalen, maar voor verreweg de meeste bedrijven volstaat een goedkoop pakket heel gemakkelijk.

        1. Toevallig, het is ook mijn vakgebied 🙂 Maar ik denk dat ik dan verouderde informatie gebruikte want ik was me niet bewust van het feit dat in DE en FR de vertaaleis was komen te vervallen. Dat scheelt inderdaad wel weer aardig. Dank je voor dit stukje permanente educatie! 😉

  3. Er is mijn inziens geen “sweat of the brow”. Er komt geen inzet of creativiteit bij kijken. De patentbeschrijvingen zijn de output van een algoritme en niet het algoritme zelf.

    Om voor een patent op een algoritme in aanmerking te komen dient men het algoritme te implementeren en aan te tonen dat het een substantieel onderdeel is.

  4. Een uitvinding hoeft niet daadwerkelijk gebouwd te zijn om als prior art te tellen. Waar het om gaat, is dat een gemiddelde vakman met de gebruikelijke kennis uit het vakgebied in staat is de uitvinding in de praktijk te brengen aan de hand van de beschrijving. Volgens de overlevering zou dat dan ook hebben gezorgd dat een Donald Duck-aflevering prior art was tegen een Nederlandse octrooiaanvraag, omdat de strip genoeg technische details beschreef. En de HAL-interface uit de film 2001 werd ooit als prior art geciteerd.

    Bij bovengenoemde voorbeelden gaat het om prior art die een product zijn van de mens. Er is een menselijke handeling, een menselijk idee aan vooraf gegaan. Is het niet juist ook het doel van het octrooirecht (maar ook de andere IE-rechten) om juist dat menselijke idee/product te beschermen? Als het probleem met die gedachte wordt benaderd kan een idee-spuwend algoritme geen prior art creëren. Een en ander zou in lijn zijn met bijvoorbeeld de idee dat een robot geen kunst kan creëren waarop auteursrecht kan rusten, ondanks de menselijke schepping van de robot is er geen sprake van een menselijke handeling t.a.v. de gemaakte kunst.

    Het voorgaande levert natuurlijk wel een nieuw probleem: hoe achterhaal je of iets is gecreëerd door een idee-spuwend algoritme of door een mens?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.