Mag Revolv gewoon apparaten bij mensen thuis uitzetten?

stop-bordRevolv, een smarthome-hub van Googles zusterbedrijf Nest, stopt ermee. Dat meldde Tweakers alweer een tijdje geleden. Gebruikers hebben dan ook niets meer aan de 300 dollar kostende hardware waarmee ze hun huis hadden geautomatiseerd. Zeg maar dat je stofzuiger niet meer zuigt omdat Philips haar afdeling Huishoudelijke Apparaten opheft. Kun je daar wat aan doen als consument?

Eerlijk gezegd zou ik het niet weten. Normaal zou je zeggen bij een niet-werkend apparaat: conformiteitsgebrek, gratis herstel of vervanging alstublieft. Maar dat gaat hier niet op. Het apparaat functioneert op zich nog steeds prima, alleen doet het weinig meer omdat de servers van Revolv ermee ophouden en je dus geen commando’s meer naar het apparaat kunt sturen. Maar omdat dat niet gaat over het apparaat zelf, zie ik geen kans voor een conformiteitsclaim.

De dienstverlener aanspreken op een slecht geleverde dienst? Ook dat kan op zich juridisch, maar het gaat hier niet om een wanprestatie in de dienst. Het gaat om een opzegging door de dienstverlener. En zoals ik al tijden roep: dat mógen ze gewoon. Bij online software. Bij smart TV’s. En bij telecom. Dus waarom niet bij huisautomatisering?

En nee, dit heeft niets met DRM te maken. Het probleem is fundamenteler: je koopt geen apparaten meer, je neemt een dienst af en je krijgt een kastje waarmee je dat gemakkelijk kunt doen. En dát is een constructie waar de wet eigenlijk niet mee om kan gaan. Er zijn geen aparte regels over diensten die met dure producten worden geleverd.

Die hub van 300 euro is een bioscoopkaartje, juridisch gezien. Leuk om te hebben, maar waardeloos als de bioscoop niet open is. En dat is onder de wet niet erg. En dát gaat een groot probleem worden voor Internet of Things en de cloud. Want als straks alles aan internet hangt en een externe dienstverlener nodig heeft, dan gaan we dit elke week meemaken.

Alleen: hoe los je het op? Je kunt moeilijk verlangen dat bedrijven een dienst tot in de eeuwigheid aanbieden. Open standaarden lijken de aangewezen route: dan had een ander bedrijf de apparaten van Revolv kunnen bedienen. Maar dat lijkt me nog knap ingewikkeld in de praktijk, want Revolv zal niet willen investeren in het opzetten van de infrastructuur als zij daar geen exclusiviteit op krijgen. Bovendien, hoe hou je dan kwaadwillende sujetten buiten de deur als iedereen moet kunnen praten met elk apparaat. Maar iets anders weet ik niet.

Arnoud

61 reacties

  1. Ik snap werkelijk niet waarom dit niet onder non-conformiteit zou vallen. Het apparaat doet niet meer wat hij moet doen en is dus niet conform je verwachtingen. Dat de aanbieder van de hardware heeft besloten om het alleen te laten werken via zijn servers is een bewuste keuze geweest en integraal onderdeel van het verkochte apparaat.

    Dat betekend niet dat ze dat eeuwenlang zouden moeten onderhouden maar een apparaat van 2 jaar oud is absurd.

    Ik heb het al eerder gezegd, er moet een verplichting komen om je software en diensten voor minimaal 10 jaar te onderhouden en veiligheidsupdates te geven. Als je daar niet aan kan/wil voldoen zal je je codes open source moeten maken zodat anderen het voort kunnen zetten.

    Dat beschermt natuurlijk niet mijn oma maar het is in elk geval een stap naar betere bescherming van de consument.

    1. Dat hangt er dus vanaf of je a) de Revolv koopt en daar een dienst bij krijgt b) een dienst afneemt en daar een Revolv bij krijgt Als het A is, dan ben ik het met je eens, maar als het scenario B is, is het wat anders.

      Overigens is “iedereen moet kunnen praten met elk apparaat”, dat hebben ze bij bijvoorbeeld Webservers ook prima opgelost..

      1. Dat ben ik met je eens, hoewel het er bij B aan ligt hoe de betaling van de dienst is. Ik vermoed namelijk dat ze dan de dienst gaan doen als éénmalig € 300 betalen voor een levenslang abonnement of hele hoge aansluitkosten maar wel met gratis Revolv….

        1. In dit geval gaat het duidelijk om A. Mensen zouden verder moeten kijken dan hun neus lang is, en niet “kopen” voor het afnemen van een dienst. Als een product afhankelijk is van een dienst, moeten de maker er maar een abonnement van maken waarbij je het apparaat te leen krijgt of huurt. Geen dienst meer, geen verloren investering in hardware…

  2. Conformiteitsgebrek zou de juiste manier moeten zijn om dit aan te pakken. Je heb de Revolv gekocht om je huis te automatiseren door middel van commando’s kan je zaken in je huis regelen. Door dat er in de keten iets veranderd kan je geen commando’s meer naar de Revolv sturen wat dat is maakt niet uit. Punt is dat het bedrijf iets uitzet waardoor je niet meer kan beschikken over het geen wat je gekocht heb.

  3. Een periode van 5-10 jaar vereisen dat servers die nodig zijn om hardware te laten werken te laten draaien lijkt mij verdedigbaar. Immers is het de keus van de fabrikant om met centrale servers te werken.

      1. Yup. Geen producten kopen die voor hun functioneren afhankelijk zijn van externe diensten is inderdaad de oplossing hier. Dat en educatie, maar succes met die tweede.

        In ieder geval is dat ook de reden dat ik deze Indiegogo heb gesteund. Een home controller, maar ééntje die geen verbinding met de cloud nodig heeft om te functioneren. https://www.indiegogo.com/projects/protonet-zoe-start-your-secure-smart-home-now/x/8796383

        Een goed alternatief is inderdaad fabrikanten verplichten om hardware die ze maken inderdaad een wettelijke minimumleeftijd te geven. Maar dat maakt het bijvoorbeeld nieuwe spelers die nog aan het experimenteren zijn moeilijk om de markt in te komen. Dus dat lijkt me nog een lastige.

  4. Kwaadwillende buiten de deur houden doe je met een goede beveiliging, en hoe die werkt kan prima helemaal open gespecificeerd worden (ik zou zelf zeggen dat dat moet). Volgens het principe van Kerckhoffs moet zo-wie-zo de veiligheid van het systeem in de sleutel zitten — dan is het dus een kwestie van een andere sleutel in het systeem invoeren, en een andere leverancier aansluiten.

    Misschien dat leveranciers met behulp van een moderne variant van de ‘connector conspiracy’ hun exclusiviteit willen claimen, maar door schade en schande wijs geworden zullen klanten dit gewoon niet accepteren. Zorg maar dat je spullen interoperabel zijn, anders kopen we het niet — dit geld natuurlijk niet alleen voor DRM, maar voor elke interface of data-formaat waarbij je de gegevens of apparatuur van klanten kunt gijzelen. Misschien is het wel tijd voor wat wetgeving om daarbij te helpen de kennis- en macht-asymmetrie tussen klanten en leveranciers te compenseren, en zo een gezonde marktwerking in stand te houden. (Het probleem van de meeste DRM systemen is echter dat deze niet kunnen voldoen aan het principe van Kerckhoffs — je moet de klanten immers de sleutel geven om ze bij de inhoud te laten komen.)

    1. De connector conspiracy (mooie term, nooit eerder gehoord) werkte natuurlijk omdat je als consument geen keus hebt. Je staat in de winkel en je nieuwe apparaat hééft alleen pluggen voor A, B en C. Volgens mij heeft de consument nog steeds niet genoeg marktmacht om af te dwingen dat open standaard D ondersteund moet worden.

      1. Als de consument alleen de producten met ondersteuning voor open standaard D koopt, dan wel. Maar dan moet de consument wel weten dat die mogelijkheid er is en wat de voordelen zijn ten opzichte van gesloten standaard A, B en C.

        Wat dat betreft zou er in de media wel eens wat meer aandacht aan dit soort zaken gegeven mogen worden. Nieuwste telefoons en ontwikkelingen kom je ín de reguliere media tegen. Dit soort stunts met de Revolv alleen in de tech media, waar veel mensen nooit komen, en sites als Tros Radar.

        En het gebeurt zo vaak tegenwoordig, besteed er maar meer aandacht aan. Het zou mooi zijn als mensen zoeken op “philips smart tv” een artikel over het verwijderen van de Smart functies niet pas op pagina twee tevoorschijn komt; pagina één staat vol met reclames waar je er één kan kopen. Blijkbaar is commercie voor Google nog steeds belangrijker dan relevante zoekresultaten 😉

        (Als D een standaard is die nog niemand ondersteund dan is het natuurlijk wel een probleem)

  5. Een bedrijf moet, bij aankoop of op elk ander gewenst moment, consumenten alles geven wat nodig is om gebruik te kunnen blijven maken van producten nadat het bedrijf verdwijnt. Bij dingen die gekoppeld zijn aan clouddiensten kan het dus gaan om de server-side software, inclusief eventuele private keys, mochten die nodig zijn. Bij het stopzetten van het leveren van beveiligingsupdates moet alles geopenbaard worden wat nodig is voor derde partijen om beveiligingsupdates te leveren, bijv. broncode plus eventuele private keys. Mocht bij een faillissement de service van beveiligingsupdates/services niet voortgezet worden door een schuldeiser, dan geldt het zelfde (prioriteit boven belangen van schuldeisers).

    Het een en ander (bijv. openbaren van private keys) zou beveiligingsproblemen op kunnen leveren. Bedrijven moeten verplicht worden hun producten zo te maken dat dit soort beveiligingsproblemen niet optreden. Bijvoorbeeld, als beveiligingsupdates digitaal worden ondertekend, dan is het bij het niet meer leveren van beveiligingsupdates niet nodig om de private keys te openbaren als elke gebruiker maar in staat is om nieuwe public keys op een apparaat te (laten) installeren. Bij nonconformiteit gelden de zelfde regels als bij andere nonconformiteiten van consumentenrecht.

  6. Ik zie hierin een onrechtmatige daad. Het bedrijf heeft zichzelf in de positie gebracht waarbij de aanwezigheid van haar diensten essentieel is voor de kernfunctionaliteit, zonder deze diensten te waarborgen.

  7. Dit is een van de redenen waarom ik niet in de hype van Nest, Toon, Anna etc.. stap. Je investeert in een systeem om meer inzicht in je energie verbruik te krijgen en daarbij nog wat handige tools om op afstand de boel te bedienen. Zodra de aanbieder er geen heil meer in ziet, heb je niets meer aan je investering. Daarnaast ben ik zelf als de dood dat deze bedrijven de data niet alleen opslaan om jou van gegevens te voorzien. Ze gaan hier zelf ook lekker mee aan de slag en profileren er lustig op los. Mocht er een goede thuis server oplossing komen, dan graag! Maar niet als daar een datagraaiend bedrijf achter zit.

  8. Dat consumenten heel goed kunnen kiezen voor veiligere open standaarden die ook nog eens goedkoper zijn, en zich niet laten leiden door de marketing van grote bedrijven hebben we gezien toen de opkomst van Linux de macht van Microsoft op e softwaremarkt verpulverde. Oh, wacht…

    Het werkt alleen als dit wordt afgedwongen, want consumenten maken nu eenmaal geen (goed) geïnformeerde keuzes, zeker niet als er marketingmachines aan het werk zijn om maar een bepaald product te pushen.

  9. Normaal zou je zeggen bij een niet-werkend apparaat: conformiteitsgebrek, gratis herstel of vervanging alstublieft. Maar dat gaat hier niet op. Het apparaat functioneert op zich nog steeds prima, alleen doet het weinig meer omdat de servers van Revolv ermee ophouden en je dus geen commando’s meer naar het apparaat kunt sturen.

    Serieus? Volgens mij maakt de gemiddelde rechter gehakt van dit soort argumenten. Je koopt een koffiezetapparaat, dan verwacht je op zijn minst dat het koffie zet. Dat iemand bluetooth in het koffiezetapparaat heeft ingebouwd om de koffie beter te laten smaken (“everything’s better with bluetooth”), wil nog niet zeggen dat de primaire functie van het apparaat opeens het leveren van een elektronische dienst is.

    Het verbaast me eerlijk gezegd dat dit argument van jou komt. Jij prikt normaal toch door dit soort foefjes heen.

    1. Mijn zorg is dat het geen foefje is. De wet behandelt diensten echt als wezenlijk anders dan als producten, en daardoor loopt dit in een groot grijs gebied. Er is juridisch geen verschil tussen een zanger inhuren en een Sonos in je huis plaatsen. In beide gevallen betaal je voor een dienst en als de dienstverlener wil stoppen, dan mag dat.

      Ik zie niet goed hoe je de dienstverlening als feature van het apparaat kunt aanmerken. De dienst zit er toch niet in? Die neem je apart af. Waarom is dit anders dan vroeger bij een telefoon met abonnement? Ook daar heb je een apparaat gekocht dat alleen zinvol te gebruiken is met een dienst.

      1. Tijd voor een wetswijziging waarin je de fabrikant verplicht de apparatuur open te stellen voor diensten door derden (en documentatie te leveren) wanneer hij stopt met de dienst.

        Dit zo algemeen mogelijk opstellen, zodat het niet allen bij hardware geldt, maar ook bij pure software. Sluit je de activatie servers van je software, dan verplicht als laatste een update uitrollen naar legitieme gebruikers om de activering eruit te slopen.

        Lever je een online spel, waarbij je de gebruikers laat betalen voor de client. (ongeacht of de servers gratis zijn): wettelijk afdwingen dat derden een implementatie van de server mogen maken, inclusief publicatie van het protocol.

        Kort samengevat: alle vormen van planned obsolence in de wet uitsluiten.

      2. Nu was het vroeger bij een telefoon met een abonnement zo, dat je het toestel in bruikleen kreeg. Daarnaast was het niet realistisch dat 0m naar een ander telefoonnetwerk over te stappen als je niet tevreden was met wat PTT leverde. De vergelijking gaat dus wat mank. Bij PTT had je niets anders dan de dienst, waarbij een toestel nodig

        Revolv opereert daarentegen in de markt van de domotica. Daar is het vooralsnog ongebruikelijk (voor zover ik weet) dat je slimme huis ophoudt met werken als de fabrikant er geen zin meer in heeft.

        Conformiteit draait om redelijke verwachtingen. Wat had de gemiddelde Revolv-klant verwacht toen hij zo’n apparaatje kocht en is die verwachting geschonden?

          1. Een andere vraag die ik heb is: hoeveel van die eigenaren beseften dat ze een apparaat met een dienst aanschaften. Het werd gekocht als een domotica controler die je met je telefoon kon bedienen. Daar hoeft geen dienst tussen te zitten, je telefoon kan ook rechtstreeks naar het apparaat via het internet of het lokale wifi netwerk. Heb je het verkocht als een apparaaat met dienst, als een dienst of heb je het verkocht als een apparaat met een handige afstandsbediening en geen woord over diensten gerept.

          2. Als ik hier kijk dan zie ik echt niet dat ik een dienst koop.

            What’s In The Box

            Revolv Smart Home Solution (Hub & iOS App)
            Power Cable & 60 Second ‘Getting Started Guide’
            Free lifetime service subscription
            Free monthly updates for additional device support
            Free future firmware updates to automatically activate new radios
            

            Je koopt een doos met een product er in (de koop link verwijst ook naar een url met /product/). Ook koop je lifetime service subscriptions. Die lifetime kan op 3 zaken betrekking hebben: mijn leven, de levensduur van het apparaat of de levensduur van de service. De eerste twee lijken mij veel waarschijnlijker dan de laatste.

            Nergens wordt mij de indruk gegeven dat ik een dienst koop maar alles wijst er op dat ik een product koop.

            1. Ik zie in dat lijst je wel een dienst staan. Het is wel een hele mooie omschrijving dat die dienst ‘in de doos zit’ 😀

              Wat ze echter nergens duidelijk maken is dat het product niet werkt zonder die dienst. Dat op een gegeven moment er geen updates meer komen voor nieuwe ondersteunde producten en radios is duidelijk. Maar ook geen probleem als alles wat je in huis hebt gewoon al werkt met de revolv.

              Zonder de wetswijzigingen waar ik het eerder over had zou op zijn minst vermeld moeten worden dat het product afhankelijk is van een dienst en dat ze deze op ieder moment stop kunnen zetten ondanks dat je het lifetime noemt. Anders laat je een essentieel kenmerk en beperking van je product weg en dat is naar mijn mening toch echt misleidend.

      3. Er is juridisch geen verschil tussen een zanger inhuren en een Sonos in je huis plaatsen.

        Het grote verschil is dat het contract met die zanger voor 1 avond of 1 set van een aantal nummers is. Van de sonos verwacht je dat deze voor langere (onbepaalde?) duur zijn werk doet. Ik vind dit een typisch geval van vendor lockin. iets wat je niet alleen zelf moet voorkomen, maar waar een consument veel meer voor beschermd zou moeten worden.

  10. Even way back https://web.archive.org/web/20140829112338/http://revolv.com/ “JOIN THE PARTY What’s In The Box Revolv Smart Home Solution (Hub & iOS App) Power Cable & 60 Second ‘Getting Started Guide’ Free lifetime service subscription Free monthly updates for additional device support Free future firmware updates to automatically activate new radios Try it risk free with our 30-day money back guarantee. And we’ll pay for shipping too.”

    Het was gratiz dus…

    https://web.archive.org/web/20140818183250/http://revolv.com/faq “What does “Lifetime Subscription” mean & what is it for? The Revolv Lifetime Subscription, which is included in the $299 you pay for the solution, enables GeoSense automation and remote updates that allows your Revolv to work together seamlessly (and continually update) with the products you already own; for the lifetime of the product. This is something that many other solutions charge for on a monthly basis.”

    Zo te zien was de solution een ding met heel veel zenders aan boord. Heb zo gauw geen definitie van lifetime gevonden….

  11. Het probleem is dat hier een product en een dienst aan elkaar gekoppeld zijn en de een niet werkt zonder de ander. En dan is het belangrijk onder welke voorwaarden men akkoord is gegaan.

    Nu kun je van een bedrijf niet verwachten dat een dienst voor eeuwig blijft draaien maar het stopzetten van een dienst zorgt wel voor een wanprestatie omdat daardoor de apparatuur niet meer werkt! Dat is dus niet conform je verwachtingen dus lijkt het mij dat de consument mag eisen dat het apparaat ook werkt zonder de bijgeleverde dienst. Je koffiezetter moet nog steeds koffie kunnen zetten, ook al kun je dat niet meer via Internet aansturen. Als alle functionaliteit ermee stopt dan is het apparaat in principe defect en lijkt het mij dat je reparatie of vervanging kunt eisen.

    En daar komen dan weer de algemene voorwaarden om de hoek kijken. Als de klant heeft afgesproken dat het apparaat een baksteen is als de dienst niet wordt afgesloten dan heeft de consument pech. Ze hebben dan een baksteen gekocht waar de dienst dus op bouwt. Maar heeft de klant deze voorwaarden kunnen lezen voordat ze het apparaat hebben aangeschaft? Dat lijkt mij weer niet het geval dus zijn ze mogelijk ongeldig en kan de consument dus eisen dat het apparaat doet waar het voor gemaakt is.

    Het lijkt mij interessant om te zien wat er zou gebeuren indien alle Telecom bedrijven in Nederland het mobiele telefonie-netwerk uitzetten! Immers, dat is ook gewoon een dienst die gestopt kan worden. Maar dan is wel Heel Nederland Boos! Zouden alle telecom-bedrijven in Nederland eigenlijk wel kunnen stoppen volgens de wet? 🙂

    1. De koffiezetter is een beter voorbeeld inderdaad. Steeds meer van die apparaten werken met speciale cupjes of pads en lang niet altijd is daar een alternatief voor. Senseo wel, maar voor bijvoorbeeld Nespresso of Keurig ken ik maar één leverancier. Kun je van die leverancier verwachten dat hij cups blijft verkopen? En is je Nespresso-apparaat ineens nonconform als Nespresso vanmiddag aankondigt, we stoppen met die stomme cupjes en we gaan literpakken thee verkopen? Het ding wérkt op zich nog steeds alleen koffie zetten is dan ingewikkeld.

      Of is er een wezenlijk verschil tussen elke week een doos met cups kopen en elke seconde een brokje muziek opgestuurd krijgen via internet, zoals bij de Sonos muziekspeler?

      1. Ik vind dit wel een aardig voorbeeld. In tegenstelling tot wat je beweert is er voor Nespresso WEL een groot aanbod van ‘compatible’ cups. Vele supermarkten bieden ‘eigen merk’ cups aan. Hierdoor is een vendor lockin van Nespresso niet meer aan de orde. Dit doortrekken naar Toon, Sonos, of welk apparaat + dienst dan ook, zou het mogelijk moeten maken dat een apparaat ook met een andere dienst zou moeten kunnen werken zodat er geen gevaar meer is voor een vendor lockin. Dit zou kunnen door fabrikanten te dwingen om open standaarden te laten gebruiken voor hun gadgets.

        1. Dat wist ik niet van Nespresso. Dan is het ‘probleem’ er praktisch gezien niet meer. Maar wat nu als Nespresso (of bedrijf X) apparaten en cups verkoopt en daar wél een monopolie op heeft?

          Koffiemaker Keurig heeft DRM op haar cups om zo een monopolie te forceren. Je mag wel eigen koffie in een cup doen (“My Keurig”) maar concurrerende pods komen technisch niet door het apparaat heen.

          1. Wat ik me dan afvraag is of je die DRM mag omzeilen. Artikel 29a verbied welliswaar om doeltreffende bescherming te omzeilen. Maar heeft het dan over een middel dat een auteursrechtelijk beschermd werk beschermt tegen handelingen die door de maker niet zijn toegestaan.

            Welk auteursrechtelijk beschermd werk wordt wordt hier beschermt?

              1. Stiekum had ik dit antwoord al verwacht 🙂 Alleen is de DRM in de firmware geïmplementeerd om 3rd party cups te weren. De firmware is m.i. niet hetgene dat wordt beschermd, maar juist hetgene dat beschermd. De drm regelt niet de firmware, maar authoriseert de cups via de chips.

                Er moet dus een auteursrecht zitten op de cups. Alleen zijn die cups functioneel, ze moeten een bepaalde vorm hebben om uberhaupt in het apparaat te kunnen werken. Ter vergelijk: bij de playstation zit er ook drm in de software. Deze zorgt ervoor je geen games van gekopieerde Blurays kan spelen. Het door drm beschermde werk is de blurays, niet de PS firmware.

                Dit klinkt erg als de garagedeur opener zaak in de VS, dat was misbruik van de DMCA en werd verworpen, daqt zou met deze cupjes DRM ook moeten.

      2. Er zijn wezenlijke verschillen tussen de cupjes en de dienst.

        Ten eerste zijn de cupjes een belangrijk onderdeel van het verdienmodel. Alleen daarom al is de kans dat er gestopt wordt met de cupjes vele malen kleiner dan met een gratis dienst.

        Ten tweede kan je als consument makkelijker snappen dat je die cupjes nodig hebt terwijl er geen enkele (technische) reden te bedenken is waarom een apparaat niet meer zou werken als iemand ergens een server uit zet. Technisch is die server namelijk helemaal niet nodig (heel misschien bij de Revolv wel maar bij de gemiddelde smart-tv niet).

        Ten derde, kan je, indien de makers stoppen met de cupjes, besluiten om naar de winkel te gaan en voor 100 jaar cupjes op te kopen. Deze dienst stopt en je kan er helemaal niets aan doen.

        1. Ik zie de cups als vergelijkbaar met een betaalde dienst. Denk aan Spotify voor 9 euro per maand. Die zullen inderdaad ook niet snel stoppen, maar ze zouden kunnen besluiten bepaalde apparaten niet meer te ondersteunen (zoals Youtube deed bij bepaalde smart TV’s omdat die oudere Android draaiden).

          En is die server echt neit nodig? Alles moet door die server heen op zijn minst, toch?

          1. De cups zijn niet vergelijkbaar met een dienst. Zo is de benzine die ik koop ook geen dienst om mijn BMW te laten rijden.

            Als je een ander product nodig hebt om het oorspronkelijk product te laten werken dan kan je (zoals gezegd) gaan inslaan voor de toekomst of je kan alternatieven gaan bedenken (hervulbare cups). Een dienst als deze heb je totaal geen invloed op en je bent dus letterlijk aan ze overgeleverd. Als die dingen een beetje zijn dicht gebouwd dan is het onmogelijk om het nog te gebruiken.

            Waarom moet alles door die server heen? Ik heb verschillende apparaten thuis die ik extern kan bedienen en die maken geen van allen gebruik van een externe server. En nogmaals, als je daar voor kiest als maker dan moet je er maar voor zorgen dat je een exit plan hebt. De klanten hebben er gewoon voor betaald, ook al noem je het gratis!

            Maar goed, iets anders. Mag ik morgen een dienst beginnen met levenslang gratis onbeperkte cloud opslag met alleen een inschrijfkosten van € 300. Na 2 maanden (en voldoende aanmeldingen) stop ik dan met de dienst. Is er dan echt geen rechter die mij kan veroordelen wegens oplichting (of welke juridische term daar dan ook voor is)?

      3. Naast koffiecups kun je ook denken aan printers en toners en cartridges. Veel printerfabrikanten gebruiken technische truuks om te voorkomen dat derden toners kunnen maken. Immers, het zijn de toners/cartidges waarmee men winst maakt. Het alternatief zijn dan navulsetjes en bedrijven die zich specialiseren in het navullen van toners en cartridges. Maar ook hier kan een probleem ontstaan als een fabrikant gewoon de productie van een bepaalde toner of cartridge gewoon stop zet omdat de betreffende printer al jaren niet meer verkocht wordt. Hoe lang moeten ze hun printers blijven ondersteunen?

    2. Alsof de gemiddelde consument die voorwaarden eerst eens gaat lezen. Niet dus, logisch, gemiddelde voorwaarden voor dit soort uit de VS overgewaaide producten wil je niet lezen omdat ze A onleesbaar zijn en B te langdradig. En “pas op, wij kunnen dit product van ene op andere dag onbruikbaar maken” zetten ze echt niet pontificaal op de doos. Alhoewel het zo wel werkt..

      Ergo, wetgever moet af gaan dwingen dat consument ten alle tijden gedurende een redelijke termijn na aanschaf het product met alle eigenschappen kan blijven gebruiken. Wat is redelijk? Ik denk een termijn van 5-10 jaar, maar dat is misschien ook wel afhankelijk van investering en of dat ene onderdeel simpel te vervangen is voor een soortgelijk product met soortgelijke functies.. Wil de fabrikant dat niet, dan kan deze het recht afkopen.

      Als alternatief zou de wetgever af kunnen dwingen dat belangrijke zaken zoals “wij kunnen onze dienst ieder moment zonder enige compensatie uitschakelen” wel pontificaal op de verpakking zet.

  12. Lifetime van het product dus. In veel gevallen zal het kastje technisch gezien nog werken zodra de centrale servers weer werken. Combineer dat met de redelijke verwachting dat bij het normaal behandelen van de hardware het product minimaal 5 tot 10 jaar mee gaat. Minimaal 5 jaar na de laatste verkoop in een winkel zouden ze de dienst stop mogen zetten lijkt mij. Een alternatief is natuurlijk de klanten schadeloos te stellen (aankoopbedrag + kosten randapparatuur die verder onbruikbaar is vergoeden lijkt mij dan redelijk).

  13. Misschien is dit de prijs die je betaald als je mee wil doen met slimme dingen zonder daar je huiswerk voor te doen. Er zijn antuurlijk genoeg oplossingen voor domotica met losse (open) componenten en apps waarbij je zelf e.e.a. aan elkaar moet knopen. Dan is er gen dienst die op kan houden tenzij je dat zelf besluit. Nadeel is dan natuurlijk wel dat je enigzins moet weten waar je mee bezig bent. Maar of dat nou zo erg is…..

  14. Alleen: hoe los je het op?

    Vrij simpel. Er is geen enkele reden waarom je hiervoor uberhaupt externe infrastructuur nodig hebt, dat kan prima op je lokale netwerk zonder van enige “cloud-dienst” afhankelijk te zijn.

    De fabrikant kiest ervoor om onnodig een externe dependency te introduceren, en dan mogen ze daar wat mij betreft ook gewoon verantwoordelijk voor gehouden worden – dus is een “dienst tot in de oneindigheid” een heel redelijke verwachting, het is immers hun keus om die noodzaak in hun product in te bouwen. Als de fabrikant dat niet wil, dan moeten ze maar gewoon zorgen dat het stand-alone werkt.

    Dit geldt uiteraard niet voor dingen die buiten het lokale netwerk moeten werken, maar daat gaat het hier niet over.

    1. Op eigen infrastructuur is mooi, maar consumenten kopen niet altijd een oplossing maar een beleving. Daarom kan apple een smartphone verkopen die minimaal 2x zo duur is als de concurrent. Omdat iedereen al zo’n beetje gewend is dat een android telefoon (op enkele uitzondering na) alleen via google met outlook kan synchroniseren, en andere clouddiensten al even geaccepteerd zijn worden de risico’s van de cloud schromelijk onderschat. Dienst van ene op andere dag stoppen is dus zo’n risico. Prijs (exorbitant) verhogen is een ander risico.. Om maar te zwijgen van een upgrade waardoor net jouw kastje net niet compatibel meer is. O ja, satelliet tv boeren doen dat trouwens ook..

      Mensen zien alleen een mooi kastje en wat het allemaal kan, en dat het zo handig is om vanaf waar dan ook ter wereld thuis de thermostaat hoger of lager te zetten. Uiteraard met een gaaf uitziende app. Die mensen zijn technisch totaal niet onderlegd en gezien de acceptatie van de cloud slikken ze het gewoon. De verkoper gaat de risico’s ook niet vermelden, als die ze al kent, hij/zij moet immers ook geld verdienen.

      Gewoon lekker zelf bouwen als je dat kan….

  15. Wat mij opvalt is dat het artikel niet aangeeft dat klanten van Revolv een refund kunnen krijgen voor de gekochte hardware. Zie ook revolv.com

    How can I get customer support? If you’re a current Revolv customer, please email us at help@revolv.com so we can help you out during this transition and provide you with a refund of the purchase price of your Revolv hub.
  16. Kun je niet iets met een soort escrow overeenkomst? Dat de standaard/protocol vrijgegeven wordt als ze zelf stoppen. Dan is het tenminste nog aan de markt om te kijken of een alternatief ontwikkelen haalbaar is.

    1. Wat vind je van mijn voorstel in mijn opmerking 13 juni 2016 @ 10:02?

      Een escrow zou wel iets kunnen toevoegen, maar is geen garantie. Wat als men wel wat documentatie bij een escrow dumpt, maar, als het er op aan komt, blijkt dat er nog wat essentiële informatie mist? Dat hoeft geen eens opzet te zijn, en meestal blijkt dat pas als iemand daadwerkelijk de documentatie probeert te gebruiken. Volgens mij moet dan de verplichting blijven gelden om missende documentatie te leveren.

      1. Jouw voorstel lijkt me killing voor vernieuwing. Als een bedrijf alle software mee moet leveren, waarom zou ik dan nog hun dienst gebruiken, zelfs als die nog bestaat? En een typisch kenmerk van server side software is dat die doorontwikkeld wordt, hoe ga je daar dan mee om? Elke maand een nieuwe release naar al je gebruikers?

        Ik zie eerder nog iets in (toch) een soort escrow. Of bepalen dat bij opheffing van de dienst, op dat moment de software/protocol open source/standaard moeten worden.

        1. Waarom je dan van hun dienst zou blijven gebruiken? Omdat die dienst nuttig voor je is. Als de dienst niet nuttig voor je is, dan maak je er terecht geen gebruik meer van.

          Overhandigen van server side software zorgt er inderdaad voor dat je niet meer afhankelijk bent van één aanbieder: anderen kunnen met die software een vergelijkbare service opzetten. Maar, aangenomen dat de service nuttig is, zul je als consument toch één van die aanbieders moeten kiezen, en waarom zou dat niet de oorspronkelijke maker zijn?

          Vanwege de kosten? Oh nee, wat een ramp, je kunt geen hoge prijzen meer hanteren doordat je je monopolie kwijt bent! De wereld gaat ten onder aan concurrentie! Maar wacht, is dat niet hoe het in een vrije markt hoort te werken? Bedrijven bedenken telkens nieuwe trucs om zichzelf in een monopolie-positie te plaatsen, en wij moeten daar telkens iets tegen doen.

          OK, strikt genomen is het niet nodig om alle server-side software te geven. Mijn norm was “alles geven wat nodig is om gebruik te kunnen blijven maken van producten”; daar horen niet per sé alle server-side features bij. Maar als je stofzuiger niet meer stofzuigt als ‘ie geen verbinding meer krijgt met z’n server, dan ben je echt verkeerd bezig.

          1. Als je dat van bedrijven eist, waarom zou ik dan als bedrijf investeren in de ontwikkeling van server side software (al dan niet met extra features), als ik verplicht wordt om die software weg te geven?

            Okee, misschien omdat je anders bij de introductie van je product niks verkoopt omdat de bijbehorende dienst nog niet bestaat. Dus ontwikkel je die zelf. Maar… als je dan alsnog met die dienst stopt, mag dat dan nu wel? Omdat er nog andere aanbieders zijn? En stel dat die wel geld rekenen voor een dienst die eerst gratis was?

            1. Zoals Corne zegt: Het product moet gewoon blijven werken. De Revolv stuurt apparaten aan en die moet je aan kunnen blijven sturen. Dan breng je als je wil stoppen met de dienst maar een service uit die mensen zelf op hun PC kunnen draaien om in ieder geval in een lokaal netwerk de Revolv te bedienen. En nog beter: daarnaas het communicatie protocol van de revolv publiceren, zodat derden er apps voor kunnen maken.

              Zorg maar dat de kern functi evan je product blijft werken voor een duur die in lijn is met de levensduur van je hardware.

              1. Ik ben het helemaal niet oneens met Corné – alleen het moment waarop. Corné stelt voor om die software direct vrij te geven. Ik stel voor om dat pas te doen op het moment dat de dienst op gaat houden te bestaan. In beide gevallen blijft het apparaat dan werken volgens mij.

            2. Je geeft de server side software niet weg: het is onderdeel van je product. En ik neem aan dat je geld vraagt voor je product. En precies: je ontwikkelt de server-side software omdat die features geeft waar je bij de verkoop mooi mee kunt adverteren.

              Het lijkt mij dat je, normaal gesproken, inderdaad met die dienst mag stoppen, niet alleen als er andere aanbieders zijn, maar zelfs als er andere aanbieders kunnen zijn. De enige uitzondering is als je beloofd hebt om de dienst voor een bepaalde periode (“levenslang” of zo) te leveren. De geldigheid van die belofte volgt de normale regels van het contractrecht; ik neem aan dat je als consument alsnog benadeeld kan worden in geval van faillissement van de aanbieder.

              Als je de software hebt (niet alleen de protocol-specificatie, maar de echte software), dan is het relatief eenvoudig voor de gemiddelde computer-hobbyist om zelf een servertje in elkaar te knutselen. Ik zie de afwezigheid van aanbieders, of de afwezigheid van gratis aanbieders, niet als een onoverkomelijk probleem. Het betekent hooguit dat je even een handig familielid of een soort “klusjesman” moet inschakelen.

              Waarom zou je als aanbieder überhaupt voordeel hebben van een situatie waarin je de enige bent die de service aanbiedt? Omdat je er geld voor vraagt? Dat lijkt me een soort koppelverkoop (net zoiets als die smartphones met SIM-lock, of goedkope printers met dure cartridges); dat lijkt me een maatschappelijk ongewenst business model. Omdat je er andere inkomstenbronnen aan koppelt (reclame, verzameling en verkoop van persoonsgegevens)? Dat lijkt me ook maatschappelijk ongewenst. In wezen zie ik elke situatie waarin een consument afhankelijk wordt gemaakt van een enkele dienstverlener als maatschappelijk ongewenst. Dus: ja, geef die software nu al vast maar vrij, zelfs als je zelf die dienst nog steeds levert.

              1. Het klinkt sympathiek maar is natuurlijk niet uitvoerbaar. Ik richt bedrijf A en bedrijf B op, A verkoopt het product met de dienst en een simpele webservice die de webservice van bedrijf B aanroept. Vervolgens stopt bedrijf B (met slechts één klant, namelijk A) en ziet bedrijf A zich ook genoodzaakt om te stoppen.

                De klanten van A krijgen keurig de code van de webservice van A waar ze vervolgens nog steeds niets mee kunnen omdat ze niet de code hebben van B. Daar hebben ze ook geen recht op omdat die geen partij was.

                Daarnaast komen we in een tijdperk waarbij juist de software onderscheidend is en niet de hardware. Het lijkt me dan ook niet wenselijk om direct al je software te moeten prijsgeven. In wezen is dat niet veel anders dan aan een autofabrikant te vragen al zijn bouwplannen te moeten openbaren en iedereen toestemming geven om identieke auto’s te mogen bouwen.

                Als je iets creëert moet je daar de vruchten van kunnen plukken, als je dat niet meer wilt dan moet je verplicht kunnen worden anderen de kans te geven.

                1. Natuurlijk is het wel uitvoerbaar. De enige vraag is wat de consequenties zijn. Wat betreft jouw voorbeeld van bedrijven A en B: bedrijf A is dan verplicht om of de klant een versie van de software te leveren die zonder de service van bedrijf B werkt, of de klant ook de software van bedrijf B te leveren. Als B niet meewerkt met het tweede, dan moet het het eerste worden.

                  Dat de software “onderscheidend” is, is niet een vanzelfsprekendheid. Juist als software wordt gedeeld is ‘ie niet meer onderscheidend, en zullen (naar ik aanneem) fabrikanten zich onderscheiden op hardware-gebied. Daarnaast bestaat dienstverlening uit meer dan alleen software: je kunt je onderscheiden door juridische verschillen (in welk land zit je, welke contractvoorwaarden), economische verschillen (prijs, of niet-monetaire kosten voor de klant, zoals privacy-verlies), of goede klantenservice (mens-mens communicatie).

                  We hebben in de maatschappij al veel ervaring met het uitwisselen van “data” (zoals software): dat is de manier waarop de wetenschap werkt. Nou wil ik niet zeggen dat wetenschap ideaal werkt, maar de problemen van “big science” heb je juist niet bij software-ontwikkeling. Software-ontwikkeling kan je doen met heel weinig kapitaal, dus kan het heel goed, volgens het zelfde model als de vroege wetenschappelijke ontwikkeling (zeg, 18e en 19e eeuw) gebeuren. Je ziet dat ook: we noemen dat “open source”, en het werkt.

                  1. Natuurlijk werkt dat niet. Stel ik maak een kastje dat je kan aansluiten op je TV en waarmee je dan vanaf je bank kan zoeken via Google. Ik kan onmogelijk maken dat het óók werkt zonder Google en het lukt me niet om de source codes van Google te krijgen.

                    Verder, open source werkt heel erg goed, ik werkt vrijwel alleen nog maar met open source maar dat betekent niet dat het de oplossing voor alles is.

                      1. Het was een voorbeeld he. Nu hetzelfde voor een betere frontend voor Netflix, of foto’s uploaden naar Facebook terwijl Netflix en Facebook er mee stoppen…..

                        Dan kan je wel zeggen, stuur het door naar Videoland of naar VK maar dát was de dienst niet.

                        Overigens zou ik me behoorlijk bekocht voelen als ik ipv gebruik kan maken van Google opeens zelf servers moet gaan neerzetten om te crawlen en te zoeken. Ik kan dan na ongeveer een jaar crawlen, hopelijk wat relevante zaken vinden 🙂

                        Met jouw voorstel wordt het onmogelijk om gebruik te maken van externe diensten en het wekt contraproductief.

                        1. Koppeling aan een enkele dienstverlener is zo’n beetje het omgekeerde van netneutraliteit. Je hoeft niet te garanderen dat er andere dienstverleners zijn, je hoeft niet te garanderen dat ze goed of goedkoop zijn, als je maar gelijke mogelijkheden biedt om met elke dienstverlener te verbinden. Ik ga ook mijn internetprovider niet aanklagen als Google op een dag stopt met z’n zoekmachine (maak ik toch sowieso al nauwelijks meer gebruik van).

                          “zelf een server neerzetten” is meer een soort laatste redmiddel oplossing, voor als er echt geen geschikte aanbieders meer zijn. Dat heeft meer nut om inherent lokale functionaliteit te behouden, en minder om inherent genetwerkte functionaliteit te behouden. Jouw “slimme” thermostaat kan misschien geen weersvoorspellingen meer laten zien als niemand die dienst meer aanbiedt, maar kan nog wel de temperatuur van je huis regelen, wellicht met behoud van functies zoals online thermostaat bedienen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.