Mag een datingsite je aan het lijntje houden met nepprofielen?

phpbb-private-message-pb-bericht-inbox.pngWe kregen 500 berichtjes van zéér geïnteresseerde vrouwen, las ik bij de NOS. En: Brancheorganisaties willen dat de politie en marktwaakhond ACM actie ondernemen tegen de honderden datingsites die vol staan met valse profielen. De teneur is hetzelfde: op allerlei vage datingsites krijg je enthousiaste berichtjes van geïnteresseerde dames, die vervolgens je aan het lijntje houden terwijl je voor elk berichtje moet betalen. En die sites lijken banden te hebben met die dames, en lopen zelf dus ook binnen op dat aanhetlijntjehouden. Is daar juridisch wat aan te doen?

Mijn eerste gedachte: ik zie hem niet. Ja, het voelt als oplichting, dat je betaalt om een leuke dame binnen te halen en vervolgens een professional blijkt te spreken die alleen maar loopt te rekken. Maar voor oplichting is vereist dat de dader iets aftroggelt bij het slachtoffer. Fysieke goederen, geld, waardevolle gegevens of iets dergelijks. Als de nepdame dus zegt, maak even geld over voor een vliegticket dan ben ik er vrijdag, dan is het oplichting.

Hier gaat het uiteindelijk om een date. En een date is juridisch niets. Je kunt juridisch niet zeggen: ik heb 30 berichten gestuurd en nu wil ze niet afspreken, dat is oplichting. Het is niet strafbaar om niet te willen daten, ongeacht hoe veel geld, beloftes of cadeautjes er zijn gegeven. (En nee Wim, ook niet als je het een prostitutiecontract noemt.)

De oplichting zou dan moeten zitten in wat de aanbieder van de dienst doet. Beloven dat je met echte dames chat en in plaats daarvan gehaaide aanhetlijntjehoudende nepdames, dat zou dan een listige kunstgreep zijn waarmee financieel voordeel (de betaalde berichtjes) wordt gehaald. Daar zit mogelijk wat in. Tegelijkertijd: die bedrijven mélden het wel. Verstopt in de algemene voorwaarden of diep in de FAQ, maar toch. Plus: je betaalt voor het sturen van berichtjes, en de berichtjes wórden verstuurd.

Dezelfde discussie krijg je als je het bij de rechter probeert met een civiele zaak. De meeste kans maak je dan door te zeggen dat sprake is van een oneerlijke handelspraktijk, omdat er informatie wordt verstrekt die feitelijk onjuist is of die de gemiddelde consument misleidt of kan misleiden. De misleiding is dan dat de site suggereert dat je met echte dames chat, terwijl het aanhetlijntjehoudende nepdames zijn. Of (van de zwarte lijst) dat sprake is van

op bedrieglijke wijze beweren of de indruk wekken dat de handelaar niet optreedt ten behoeve van zijn handel, bedrijf, ambacht of beroep of zich op bedrieglijke wijze voordoen als consument;

Voor dat laatste zul je dan moeten bewijzen dat de nepdames werken voor de site-exploitant. Dat lijkt me nog een hele uitdaging, maar de toezichthouder (ACM) kan via het bestuursrecht inzage vorderen in de administratie en zo dus achterhalen of er betaald wordt en op grond van welke afspraken. En die zouden dan bewijs opleveren van het bedrieglijke.

Ik blijf zitten met twijfel. En vooral omdat de discussie uiteindelijk neerkomt op: mag je verwachten dat als je op een datingsite chat met iemand, dat die iemand dan echt is en waarschijnlijk ook wel met je wil afspreken? Want als dat niet zo is, is er dan wezenlijk een verschil tussen de hier besproken nepdames en iemand die gewoon alleen maar wil chatten?

Arnoud

21 reacties

  1. Plus dat je nog een enorme drempel over moet om iemand aan de klagen…. als je dat dan vervolgens thuis moet gaan uitleggen aan je vrouw.

    En daarnaast (vanuit bedrijf gezien): Ik denk dat die bedrijven er simpelweg op gokken dat niemand ze voor die paar euro gaan aanklagen. (Een beetje advocaat kost meer dan 500 berichtjes ontvangen denk ik…)

    1. Een advocaat is niet zo duur, maar die helpt alleen zijn klant, de samenleving heeft meer aan een collectieve actie (Arnoud noemde de ACM al) of media-aandacht. Een ACM kan interessante boetes opleggen, die tientjes die een klant terug kan vragen (eventueel met advocaatrekening) heeft zo’n louche site in een paar uur weer terugerdiend.

      1. Nee, maar als er iemand aan de andere kant zit waarvan het zeer aannemelijk is dat deze nooit op een date zal komen, omdat deze door de site betaald wordt en de site in de kleine lettertjes vermeldt dat het nooit tot een date zal komen, dan gaat dat, als de lettertjes te klein zijn, toch wel een eind richting oplichting. Het is voor de klanten wél een betaalde dienst.

      2. Ik denk dat daar een duidelijk onderscheid te maken is tussen een dame die daadwerkelijk aan de andere kant een toetsenbord bedient, of een bot op de server van de datingsite die beweert dat er dames geïnteresseerd zijn en als fictieve dames berichtjes gaat lopen sturen. Zie bijvoorbeeld Lexa, waar je zelfs mailtjes krijgt van nep-accounts als je je hebt uitgeschreven.

        Nog even los van het feit dat je prijzen op basis van geslacht (heren mogen betalen, dames worden in sommige situaties zelfs betaald) prima kan beschouwen als discriminatie, is het ook zo dat berichten sturen vanuit nep-accounts gewoon valt onder misleidende reclame.

  2. Ik denk dat het niet zo moeilijk zal zijn voor de ACM om optreden. Wat de ACM moet doen is opzoek gaan naar informatie op deze sites en vervolgens roepen dat deze onjuist is of dubbelzinnig of onduidelijk is voor de doorsnee consument. Vervolgens is het aan de handelaar om het tegendeel aan te tonen.

    Ook kunnen medewerkers van de ACM natuurlijk solliciteren bij bedrijven waarbij je geld kunt verdienen door thuis te chatten. Daarna kun je de sites eenvoudig aanwijzen.

  3. Een google opdracht en je komt er snel genoeg achter of je te maken hebt met een site vol namaakprofielen, bovendien zijn zulke sites ook snel herkenbaar aan het type foto’s dat er op geplaatst wordt (laten we het houden op “veel bloot” en “NSFW”). Ook opzichtige profielteksten van vrouwen die nogal, laten we het zeggen, “jong en gewillig zijn” werkt(e) bij mij als een zwaailicht in een donkere nacht…

    Ik vraag me dus hardop af hoe wanhopig sommige mannen zijn dat ze daar in trappen…

    1. Wanhopig, goedgelovig, onervaren… Als je relatie van “voor de Internet-tijd” stukloopt, je al 25 jaar geen ervaring meer hebt in “daten” en onbekend bent met het feit dat op Internet achter iedere tweede domeinnaam een louche tent schuilgaat… Tja, dan kun je je wel eens op een verkeerde site inschrijven.

  4. Het probleem met nep-accounts is ook interessant vanuit het oogpunt van software-ontwikkelaars. Zo heb ik een kleine set van test-accounts bestaande uit namen, leeftijden, mail accounts en verschillende sociale-media-profielen om daarmee software te testen die ik zelf heb ontwikkeld. Enkelen daarvan zijn meer dan 10 jaar oud maar nog steeds handig, gekoppeld aan GMail-accounts. En die accounts gebruik ik dus ook voor andere social-media-sites gewoon om te kijken hoe die sites in elkaar zitten en om ideeen op te doen voor mijn eigen werk.

    Maar ja, als alle software ontwikkelaars dat doen dan zullen veel sites gewoon vervuild raken met dergelijke net-accounts die verder niet aktief zijn. Maar de site zelf weet niet dat deze accounts nep zijn! Is een site eigenlijk wel te verplichten om te controleren of nieuwe accounts ook daadwerkelijk echt zijn?

    Doet me denken aan het spel Second Life, waar men op een gegeven moment ook een leeftijds-controle probeerde in te voeren en dit keer door middel van het opvragen van identiteitsbewijzen en Burger Service Nummers, en dat laatste was wettelijk weer niet toegestaan. Het is gewoon onmogelijk om te controleren of een account echt of nep is.

    Maar er bestaat natuurlijk altijd de kans dat de site zelf met nep-accounts werkt. Zo ben ik tegenwoordig even Badoo aan het bekijken, omdat ook dat weer een nieuw sociaal-media-ding is met kennelijk meer dan 300 miljoen leden wereldwijd. Daar moeten zeker ook nep-accounts tussen zitten. Maar ik moet vooral https://tech.badoo.com/ en https://techblog.badoo.com/ in de gaten houden (Bedankt, Google Translate!) omdat de techniek achter de site erg interessant is. Maar ja, ik wil weet niet daten, dus dan maar een nep-account en verder lekker inaktief zijn. 😀

  5. die bedrijven mélden het wel

    Die bedrijven melden misschien dat er nep profielen tussen de profielen op hun site zitten maar vast niet dat er medewerkers doen alsof zij die personen zijn met het doel om je geld af te troggelen. Het is nog een verschil of je nep profielen hebt op een site of dat er mensen achter zitten die een valse identieteit aannemen.

    Het gebruik door daadwerkelijk personen van een valse identiteit lijkt me toch wel degelijk te duiden op fraude

    1. Mensen achter zitten ?

      Het is overduidelijk een computer die reageert op enkele woorden die jij gebruikt hebt op jouw bericht.

      Heb ze gezien dat je gratis 30 credits maarliefst al gratis kreeg bij aanmelding. Na 1 bericht sturen 10 minder !

      Schrijf jij de zin : zullen we afspreken? Dan stuurt de computer de zin terug als reactie op het woord ‘afspreken’ : Vind het nog te snel. Wat vind jij fijn om te doen onze 1e afspraak? stuur eens een foto van jou? Computer: “zo zeg, jij bent knap. mooie haren heb je” Terwijl je kaal bent….

      De computer ziet dat je nog 1 credit hebt dus je krijgt het bericht. “ik zie het echt helemaal zitten met jou! Reken maar dat ik jou het geweldigste moment ooit bezorg.” En de geen die grote hoop heeft voor eindelijk een kans op een relatie besteed voor de 1e aantal credits 30 euro.

  6. Een dating site. Een site voor dates. Die er nooit komen……. Ja dan gaat er iets mis met de verwachting denk ik. Een stofzuiger. Een zuiger voor stof. Als die niet zuigt dan voldoet hij niet aan wat je redelijk mag verwachten.

  7. Maar mag het nu of niet? Enig idee wanneer de nieuwe wet voor identiteitsfraude verwacht kan worden welke vermeld staat op de site van de nos. Hoe ik het lees staat de klant momenteel machteloos om dit soort sites aan te pakken.

  8. het gebruik van nepdames of fictieve profielen zoals ze genoemd worden: ik moet als consument wel kunnen kiezen of ik met zo iemand wil praten. het onzichtbaar houden van deze nep profielen is wel degelijk misleiding. je denk als consument dat je kans maakt op een date. maar hoe hoger het percentage nepprofielen hoe kleiner de kans op een eerlijke date. je neemt dus uiteindelijk een gok. als ze voor 80% nepprofielen gebruiken moeten ze ook maar 80%kansbelasting betalen. dan weten consumenten dat bij de duurste website de meeste nepprofielen zitten.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.