Dochter klaagt ouders aan wegens babyfoto’s op Facebook

facebook-duitsland-likeEen achttienjarig meisje uit Oostenrijk heeft haar ouders aangeklaagd omdat die zonder haar toestemming babyfoto’s op hun Facebook-account hadden gepost. Dat meldde Het Nieuwsblad onlangs (dank, Koen). De ouders van de vrouw (sinds wanneer zijn volwassenen ‘meisjes’?) publiceerden dagelijks babyfoto’s van hun dochter, al vanaf dat zij elf was. Dit ondanks aandringen van de dochter. Kan dat?

Ja, op zich kun je je ouders aanklagen. Als je meerderjarig bent, staat niets daar juridisch aan in de weg. Bij minderjarigen is dat wat ingewikkelder, maar het kan ook. De vraag is alleen, hebben de ouders hier iets verkeerd gedaan?

Ook kinderen hebben recht op privacy (en portretrecht valt daaronder). En meer algemeen bepaalt de wet (artikel 1:247 lid 1 en 2 BW) en het VN-Kinderrechtenverdrag dat ouders een zorgplicht hebben om hun kind op te voeden (zie ook deze gastblog van Noortje Mulder ).

Maar zoals altijd met dit soort algemene normen, zijn er geen harde regels over hoe daaraan te voldoen. Het komt dus neer op een belangenafweging: in hoeverre draagt dit bij aan een goede zorg voor het kind, welk privacybelang heeft het kind en welk gerechtvaardigd belang mogen de ouders daar tegenover stellen?

Van publicatie van babyfoto’s van jezelf zullen weinig elfjarigen en ouder erg blij worden. Maar is gêne voelen over wat je ouders doen genoeg voor een schadeclaim? Dat gaat me ook weer wat ver. Misschien moet je het dan zoeken in de reden van publicatie. Een foto of wat tonen aan geïnteresseerden, dat is nog ergens informatief en blijft tussen de ouders en hun vrienden. Maar op Facebook meer dan 500 foto’s zetten waar de hele wereld het kan zien – en dus ook vrienden/vriendinnen van het kind – maakt het een ander verhaal. Ergens daartussen ligt denk ik een grens, maar een formule daarvoor is niet te geven.

Wat vinden jullie? Gaan deze ouders te ver, of moet deze dochter gewoon maar tolereren dat haar ouders foto’s plaatsen?

Arnoud

15 reacties

  1. Wat mij verbaast is dat er een rechtszaak is, terwijl je zou verwachten dat ouders en kind hier samen uitkomen. Als je echt in contact staat met je kind, dan houd je rekening met zijn/haar gevoelens. Wat maakt dat ouders zijn blijven publiceren tegen het verzoek om dat niet te doen van hun kind in? En wat maakt dat uiteindelijk het kind een rechtszaak aanspant.

    Het lijkt alsof er een dieper probleem ligt in de band tussen ouders en kind.

    Ik denk dat het uberhaupt verstandig is om terughoudend te zijn in het plaatsen van foto’s van je kinderen en vanaf jonge leeftijd hier al met ze over in contact te gaan. Wat post je wel en niet? En wanneer post je een foto van een ander? Et cetera.

    Mediaopvoeding noem ik dat.

  2. Cynische modus: Stel, de ouders hebben nogal wat vermogen… Dan is dit een handige manier, als je schade aan kunt tonen, om daar zonder belastingafdracht een flinke hoeveelheid van over te dragen.

    Privacy modus: Groot gelijk! Leuk om even één foto te plaatsen. Maar ik denk dat ik – wanneer het ooit zover komt – hier zeer terughoudend in zal zijn.

    Wie weet is dit een roep om algemene privacy en een waarschuwing van de jongedame aan de bevolking.

    1. Wat een prachtig idee, naast begunstigde zijn van een levensverzekering op het leven van je ouders, kun je dus ook een schadeclaim bij je ouders indienen voor een verpeste jeugd, dan kunnen de ouders het hele vermogen als schadevergoeding uitkeren (hoef je niet eens voor langs de rechter, gewoon een schikking treffen), en voila, de belastingdienst heeft het nakijken. Gelijk een patent op aanvragen zou ik zeggen 🙂

    1. Voor smartengeld kent de fiscale wetgeving (i.c. de Inkomstenbelasting) geen bron. Bij gebrek aan een bron valt het dan niet als inkomen te belasten. Het bedrag kan wel op enig moment vermogen vormen en zodanig worden belast met de rendementsheffing.

      1. Precies. En op smartengeld of algemeen schadevergoeding zit ook geen btw. Het is immers geen dienst. Dit is een veelgemaakte fout: mensen gaan schadevergoeding betalen, willen een factuur als bewijs en de andere partij (of zijn administratiesoftware) zet daar dan btw op. Dat is dus niet nodig en je betaalt 21% te veel.

  3. (sinds wanneer zijn volwassenen ‘meisjes’?)

    Die vraag kun je natuurlijk ook omdraaien. Als je 17 jaar, 11 maanden en 30 dagen oud ben, ben je een onmondig kind, een meisje, en als je 18 wordt ben je ineens een verantwoordelijke volwassene? In werkelijkheid is dat natuurlijk een proces van volwassenwording dat heel langzaam en gradueel verloopt, en ben je op je 1`8e verjaardag dan natuurlijk nog steeds dezelfde puber als twee dagen eerder, met hersens waarvan de frontale kwabben pas ver na het twintigste jaar uitontwikkeld zijn. Om iemand van 18 een jongen of meisje te noemen, lijkt me niets mis mee. Het woord “vrouw” associeren veel mensen toch, net als “man” met een bepaalde mate van geestelijke volwassenheid.

  4. Ik vind het onverantwoord van de ouders. Als je af en toe een recente foto plaatst om een gebeurtenis te illustreren, dan is daar wat voor te zeggen. Maar babyfoto’s plaatsen als je dochter al 16 is gaat te ver. De bandbreedte van “wie je bent” is naar mijn mening nogal smal voor de huidige jeugd, en als je iets buiten de groep valt dan ben je toch al gauw het lachertje van de school of beland je zelfs in een situatie waarin je gepest wordt. Dus je kan op je vingers natellen wat er gebeurt, en het is misschien ook gebeurd, als een medescholier de foto’s vindt en het nieuwtje als een lopend vuurtje de school rondgaat. Dan lijkt schade mij wel afdoende aangetoond. Meisjes zijn vaak nogal onzeker over zichzelf en dit soort situaties, of zelfs alleen al de dreiging dat een mede-scholier het zou kunnen ontdekken, helpen bepaald niet.

    Die ouders zouden van mij een behoorlijke gerechtelijke draai om de oren mogen krijgen.

  5. Als ik lees wat er in dit artikel en het gelinkte artikel beschreven staat, zijn er een aantal aspecten die wat mij betreft in het voordeel van de dochter spreken:

    • In plaats van één of een klein aantal foto’s van de dochter online te zetten, hebben de ouders gekozen om honderden foto’s te publiceren
    • De ouders hebben geweigerd om de foto’s offline te halen op het moment dat de dochter daar om vroeg
    • Tussen de foto’s die geplaatst zijn, zijn ook foto’s waarop de dochter volledig naakt te zien is
    • De ouders zijn begonnen met babyfoto’s te plaatsen toen de dochter 11 was

    Persoonlijk vind ik dit laatste punt een zeer relevante. Als ouders kiezen om een enkele foto van hun pasgeborene te laten zien aan familie is dat denk ik heel anders dan albums online gooien, 1o jaar na dato. In deze situatie hadden de ouders al het gesprek met hun dochter kunnen aangaan, danwel nog een paar jaar wachten totdat ze op een leeftijd is om daar zelf een oordeel over te kunnen vellen.

  6. Bij dit hele verhaal zit een haakje:

    De bron wordt niet bekent gemaakt, de journalisten die zeggen met de betroffenen te hebben gesproken doen heel erg geheimzinnig en bij de rechtbanken in het district waar dit zich zou afspelen is geen aanklacht bekent. Zowel in Oostenrijk als in Duitsland wordt de melding met veel skepsis m.b.t. het waarheidsgehalte gezien, vooral ook om dat de betreffende krant het niet altijd zo precies neemt met de waarheid.

    Dat neemt niet weg dat ik vind, dat je als ouders bepaale fotos van je kind hooguit in de familie kan laten zien, maar je kind pontificaal op de pot of in een pijnlijke situatie te publiceren vind ik duidelijk “not done”.

  7. Waarom is dit niet een simpel gevalletje portretrecht? Er worden foto’s gepubliceerd van dochter. Dochter wil dit niet. Dochter heeft belang bij haar privacy. Belang van de ouders? Opvoedkundige waarde hiervan lijkt me nihil, en verder willen ze wat, likes krijgen? Belang dochter > belang ouders, dus weg met die foto’s. Klaar.

    Of mis ik nu iets?

  8. “De ouders van de vrouw (sinds wanneer zijn volwassenen ‘meisjes’?) publiceerden dagelijks babyfoto’s van hun dochter, al vanaf dat zij elf was. Dit ondanks aandringen van de dochter. Kan dat?”

    De dochter drong aan. Wat is het probleem dan? Babyfoto’s op haar 11? Beetje laat geboren? Klopt heel wat niet in deze zin, denk ik

  9. A – je kent het verhaal niet B – en de fotos zijn gemaakt door de ouders C plaatsen van fotos op facebook om welek reden dna ook is neit het probleem de eigneaar van ene foto mag doen wat hij of zij er mee wildoen. je kunt neen ouder verwijten dat et neit goed doet voor het kind je kunt de eingenaar van een foto dat neit verwijten Daar heb je het gat wat gedicht moet worden

    je kunt eeen nouder sommeren ene fotot te verijwederen in het kader vna het belang vna het kind evhter niet de ieigenaar van de foto. hierover is jusrispundentie in v 2004 of 2005 nedelrandse vader en moeder dien naar duitsland gevlucht was (intenr nationale kinder ontvoering)

    de vader werd gesomeed de fotos te verwijderen echter de eingenar had het recht ze te plaatsen (vader)

    de vraag is dan ook wat is hiet overtreden

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.