Terugblik: Stilzwijgende verlenging aan banden gelegd?

Vanwege mijn vakantie deze week geen nieuwe blogs. In plaats daarvan een terugblik op de afgelopen tien jaar: ik heb vijf populaire blogs geselecteerd en kijk er anno 2017 graag nog eens naar met jullie.

Vandaag: Stilzwijgende verlenging aan banden gelegd?, over de Abonnementenwet (ook wel de “Wet-Van Dam”) die in 2009 ingevoerd werd om stilzwijgende verlengingen van sportschoolabonnementen, tijdschriften en dergelijke in te korten: altijd per maand opzegbaar, behalve kranten en maandbladen elk kwartaal.

Lidmaatschappen en abonnementen kunnen binnenkort niet meer stilzwijgend verlengd worden, meldde Nu.nl donderdag. Een initiatiefswetsvoorstel van PvdA-Tweede Kamerlid Martijn van Dam heeft als doel die praktijken sterk aan banden te leggen. Het voorstel moet nog door Tweede en Eerste Kamers, maar er zit in ieder geval schot in. Een goede zaak lijkt mij. Volgens onderzoek van Maurice de Hond ergert 54% zich aan jaarlijkse stilzwijgende verlenging en heeft 40% een abonnement waar men eigenlijk al vanaf had gewild.

Dat “binnenkort” was in 2009 wat optimistisch, de wet werd pas in 2011 van kracht en toen kregen we ook nog eens een stevige discussie over overgangsrecht. Want bedrijven vonden dit niet leuk en trokken alles uit de kast om maar niet mee te hoeven in deze wet. Want hoewel Van Dam bij invoering in de memorie van toelichting had gezegd

Deze wijziging voorziet niet in overgangsrecht. Daardoor is deze wijziging ook van toepassing op reeds gesloten overeenkomsten.

werd er in de maanden daarna toch flink geroepen dat er wél overgangsrecht geldt. Er is immers de Overgangswet Nieuw Burgerlijk Wetboek, die in 1969 (ja, 69) is aangenomen om de overgang van het ‘oude’ BW naar wat we nu hebben mogelijk te maken. In die wet werd geregeld hoe de nieuwe wet zou uitpakken voor bestaande contracten en andere zaken. Prima, dat was nodig destijds, maar is die wet werkelijk ook geldig voor álle wijzigingen van het BW die na 1969 doorgevoerd werden?

Nee, natuurlijk niet, maar als een serieus kijkende advocaat dit beweert, dan gaan mensen daar toch even over nadenken. En dat creëert de gewenste onzekerheid waardoor men mensen nog een forse tijd aan jaarlijkse verlenging kon houden. Ten onrechte: in april 2013 vonniste de rechtbank dat de Wet Van Dam gewoon van toepassing was vanaf 1 december 2011, ook voor lopende overeenkomsten.

Dit soort grappen gaan we nog vaker zien. De eerstvolgende keer wordt mei 2018, wanneer de AVG van kracht wordt. Deze is al in 2016 aangenomen, en er is twee jaar gegund om compliant te worden met deze wet. Maar je wéét gewoon dat er hele hordes gaan gillen in 2018 dat dit onverwacht was en dat er nu overgangsrecht of soepele handhaving moet komen. Ergerlijk.

Arnoud

5 reacties

  1. Deze wet is van toepassing op leveringen aan particulieren. Is er vergelijkbare wetgeving voor (kleine) bedrijven? Eventueel slechts voor bepaalde type diensten/producten?

    Ik hoorde recent iemand die het over vergelijkbare regels had voor kleine bedrijven rond telecom diensten.

    1. Er is geen vergelijkbare wetgeving voor bedrijven, behalve dan het rechtsbeginsel van reflexwerking dat erop neerkomt dat een kleine ondernemer onder het consumentenrecht valt wanneer de overeenkomst niet direct verband houdt met zijn werk en hij qua positie eigenlijk gewoon net een consument is. Zeg maar Online Backup afnemen bij KPN als timmerman of fysiotherapeut, maar niet je bedrijfswebsite laten bouwen en hosten.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.