Gaan we weer: Leen Bakker voor de rechter vanwege een hoogslaperprijsfout

Ruim duizend consumenten gaan een kort geding tegen Leen Bakker aanspannen over niet-geleverde hoogslapers, meldde Nu.nl maandag. De hoogslapers zouden voor 24 euro zijn aangeboden in de webshop, en deze mensen willen ze nu voor die prijs geleverd krijgen. Leen Bakker wil mensen ter compensatie 40 procent korting geven, maar daar neemt de groep consumenten – verenigd in hun claim – geen genoegen mee. Roept u maar: gevalletje.. Otto.

In 2006 bood webwinkel Otto televisies te koop voor 99 euro, waar de werkelijk bedoelde prijs een factor 10 hoger lag. Diverse claims daarover kwamen bij de rechter, en vervolgens in hoger beroep bij het Gerechtshof Den Bosch, dat een duidelijke lijn trok: je bent gebonden als winkel aan de prijzen uit je webshop, tenzij er reden is voor twijfel aan een genoemde prijs.

Wanneer je dus een leuk koopje ziet, moet je nagaan of dit een reële, te verwachten prijs is:

Zo het de consument al niet meteen duidelijk behoort te zijn dat hier een vergissing in het spel is, dan is het verschil in prijs zo aanzienlijk dat er in ieder geval reden is voor twijfel. Ingeval van twijfel omtrent de juistheid van de prijs dient de consument dienaangaande nader onderzoek te verrichten (artikel 3:11 BW).

Afgelopen juli verschenen op de site van Leen Bakker drie hoogslapers met opmerkelijke prijzen, waaronder dus eentje voor 24 euro – terwijl de normale prijs 319 euro is. De reden bleek een technische fout bij Leen Bakker: men wilde 20 tot 50% korting geven, maar omdat matrassen en hoogslapers gebundeld werden, kwam het systeem met korting op korting.

Nu is een fout natuurlijk in principe risico winkelier, maar als je uitkomt bij 92% korting dan komt dat dus anders te, eh, liggen. Kortingen van meer dan 50% zijn zeldzaam, dus dan moet je als consument écht gaan twijfelen aan de juistheid en dan dus nader onderzoek gaan doen, zoals het Gerechtshof bepaalde. Zo te lezen heeft niemand dat gedaan, en daar ga je dus gewoon op onderuit bij de rechter.

Arnoud

38 reacties

    1. Volgens mij is het omgekeerde juist het probleem. Er wordt vaak teveel van uitgegaan dat consumenten beter weten, helemaal in digitale omgevingen. Auteurswetinbreuk, Internet of Things van apparaten met slechte security, the list goes on. En bij alles wordt de schouders opgehaald en gezegd “de consument zou beter moeten weten”. We gaan er vanuit dat de verantwoordelijke burger bij elke transactie een goede overweging kan maken of alles wel klopt.

      24 euro is misschien wel erg goedkoop, maar ik moet zeggen dat sommige producten standaard worden aangeboden voor een prijs waarvan ik niet snap dat ze het ervoor kunnen doen. Als daar nog een kortingsactie overheen komt is het niet helemaal onrealistisch. Al helemaal als, zoals Mark hier beneden zegt, dat soort prijzen niet abnormaal zijn bij Leen Bakker. Het is natuurlijk niet ongebruikelijk dat fabrikanten of winkelketens artikelen aanbieden waarop ze verlies maken, maar die zich terugverdienen aan het feit dat de klant binnen is. Als ze in de digitale wereld kijken, dit is vrij gebruikelijk bij spelletjescomputers.

      Bovendien denk ik dat het op zich niet zo’n probleem is als een lokale beddenverkoper met slechts één vestiging beschermd wordt als zijn neefje die ooit een ICT opleiding niet heeft afgemaakt de kortingen niet helemaal goed heeft ingesteld, maar een keten als Leen Bakker, die aan deze 1000 mensen een strop zal hebben van 150.000 – 200.000 euro is toch niet echt iets wat het bedrijf gaat nekken. Vind ik meer een geval van “had je het beter moeten testen, het is jullie werk”.

      1. Natuurlijk kunnen ze best winst maken op producten die ze met verlies verkopen. Stel, een pakje roomboter kost 2 euro en 10 mensen kopen het. Dan heb je dus 20 euro verdiend. Maar stel, je gaat datzelfde pakje ineens verkopen voor 1 euro en 50 mensen kopen het. Dan heb je dus 50 euro verdiend en dus 30 euro winst gemaakt (of nuja, ietsje minder omdat je zit met de inkoopprijs maar het blijft hoe dan ook winst).

        1. Boekhouders maken onderscheid tussen omzet, marge en winst om helderheid in de discussie te krijgen. Bij een inkoopprijs van €1.20 per pakje boter heeft de winkelier in het eerste geval €8 marge; in het tweede geval €10 negatief. Vergeet niet dat uit de marge die een winkel heeft salarissen en andere kosten nog betaald moeten worden.

        2. Tja, dat is net zo’n winst als wat een studiegenoot die mij aanspoorde een studentenlening te nemen toen ik weinig geld had: Lenen is winst! Of mijn broertje toen hij me aanspoorde een duurder beeldscherm te kopen waarop 50 euro korting zat: 50 euro winst!

          1. Nu niet meer zo, maar met de rentevrije studenten leningen indertijd en fatosenlijke rentes:

            Lening direct op spaarrekening storten bij einde studie aflossen voor je rente gaat betalen en alle rente is gratis geld!

            Op zich niet gek dat dat systeem is afgeschaft…

            1. En toen kreeg je dus nog 8% op je spaarrekening; je kon er ook staatsobligaties mee kopen, dan was je heel direct je eigen studiefinanciering aan het rondpompen… twee jaar na afloop van je studie ging het gehele geleende bedrag retour overheid, met een vriendelijk bedankje!

              1. En wat ik nog veel belangrijker vind: Van een volledige studiebeurs kon je in die tijd rond komen. Tegenwoordig heb je naast de maximale lening ook een bijdrage van je ouders en/of een baantje nodig.

                1. Ik kon in mijn studententijd (begin deze eeuw) ook nog wel aardig rond komen, en ik heb de bijdrage van mijn ouders in die tijd niet aan hoeven te spreken; dat was voor mij meer een soort direct besteedbaar “noodfonds” voor onvoorziene omstandigheden, die er nooit kwamen. Wel wat extra bijgeleend (zeker toen de studie wat langer ging duren), maar een paar jaar na het afstuderen was dat ook weer terugbetaald. Het scheelt natuurlijk wel als je na je studie ook echt vaardigheden hebt waar je snel een baan mee kunt vinden.

                  Je moet dan natuurlijk niet je geld opmaken aan feesten en dergelijke, en misschien heb ik met mijn studentenkamer wel een redelijk goede deal gehad. Aan de andere kant: je zit als student toch wel een paar jaar in de zelfde stad; als je er een beetje bovenop zit vind je vanzelf wel een keer een redelijk goede plek. Misschien was het wel anders geweest als ik in Amsterdam had gestudeerd; de huurprijzen schijnen daar wat hoger te zijn.

  1. Ik begreep dat de fout een week online had gestaan en dat Leen Bakker vaker dit soort kortingspercentages heeft. Daarnaast hebben sommige klanten het mogelijk telefonisch nagevraagd, is een telefonische bevestiging voldoende onderzoek?

  2. Ik heb uit reacties op een ander forum begrepen dat: * Leen bakker vaker stunt prijzen heeft gehad met 90% korting * Hetzelfde bed bij een andere winkel maar 100 euro koste. * Meerdere mensen zijn die bij leen bakker hebben nagevraagd of de prijs klopt en hierop te horen hebben gekregen dat dit zo is * De foute prijs heeft zeker nog een week in de webshop gestaan * Dat er mensen zijn geweest die een e-mail hebben gehad dat het product fout geprijsd was en dat de juiste prijs 24 euro zou zijn.

    dus vind het een beetje te kort door de bocht om nu te zeggen je had moeten weten dat de prijs te laag is en helaas jammer je krijgt je bed niet

  3. Ik vind dat je te kort door de bocht gaat. Het verwijt is toch juist dat Leen Bakker gewoon een week door is gegaan met adverteren op, onder andere, facebook ook nadat ze op de opmerkelijke korting zijn gewezen.

    Dat maakt de zaak toch anders.

  4. Ruim 98% van de bestellingen werd gedaan in de paar uur tussen dat Leen Bakkeer bekend maakte dat er een fout zat in de aanbieding en de tijd waarop de ICT afdeling de aanbieding hersteld of verwijderd had.

    ‘Koopwoede barstte los’ Volgens Hiemstra ging het bedrijf in de fout door sommige bedden van het merk te verkopen voor de prijs van de matras. ‘Toen het bedrijf de systeemfout die zaterdagmiddag ontdekte en bekendmaakte, waren er al zo’n duizend bedden verkocht’, vertelt ze aan BN DeStem. ‘Opmerkelijk is dat onmiddellijk na die bekendmaking de koopwoede echt losbarstte. Tot zondagmiddag twaalf uur, het tijdstip waarop ICT’ers erin slaagden de foute advertentie van internet te verwijderen, werden in totaal zestigduizend bedjes besteld.’

    https://radar.avrotros.nl/nieuws/detail/klanten-kochten-60000-extreem-goedkope-hoogslapers-door-fout-leen-bakker/

    Zou het misschien een idee zijn voor Leen Bakker om eens die bestellers van die 98% van de bestellingen aan te klagen voor een poging tot het opzettelijk veroorzaken van schade?

    1. Komt bij mij toch de vraag op, hoezo duurde het een dag nadat ze het hadden geconstateerd en zelfs wereldkundig hadden gemaakt tot het offline ging. Het is wel zo dat het de zaak lastiger maakt voor degenen die hebben besteld na de bekendmaking. Hoe dan ook, het lijkt me dat Leen Bakker toch wel het verwijt kan worden gemaakt dat ze ontzettend nalatig zijn geweest in deze zaak.

      Ook de ietwat cynische vraag: Is het niet gewoon het geval dat Leen Bakker lekker veel klanten wilde trekken met een valse aanbieding. Klanten die mogelijk ook een leuk nachtkastje/hoofdkussen/dekbed of nog iets anders hebben gekocht terwijl ze hun spotgoedkope bed kochten. Toen de aanbieding al zes dagen stond, besloten ze nog even extra klanten te trekken door wereldkundig te maken dat het een fout was, en dan nog eens een dag te wachten met offline halen zodat er nog flinke tijd mensen zouden blijven langskomen. Zeker in dat licht vraag ik me af of het niet gewoon beter is als Leen Bakker deze zaak verliest. Geen valse advertenties meer.

    2. Les één van webwinkels bouwen: elk product moet à la minute van de site gehaald kunnen worden, of op z’n minst op “niet te bestellen” gezet kunnen worden.

      Les twee is overigens dat de prijs van een artikel op elk moment keihard te overrulen moet zijn.

        1. Het hangt er maar vanaf wat er schriftelijk is bevestigd. Is er door een medewerker bevestigd dat er op de site een prijs van 24,99 stond dan heeft dat weinig waarde want dat bevestigt gewoon dat die prijs op dat moment op de site stond, iets wat niet door Leen bakker wordt betwist.

          Is er bevestigd dat Leen Bakker inderdaad de intetie had om 92% korting te bieden op deze hoogslapeer dan heeft dat wel veel waarde.

          Zonder de exacte vraag en het exacte antwoord daarop valt er weinig van te zeggen.

          1. Je mag van een medewerker toch wel iets meer verwachten dan dat die puur aangeeft, dat iets juist is. De klant stuurt de mail niet bij wijze van ogentest, maar zegt in feite: “Deze prijs is wel erg laag, is dit wel de bedoeling?”

            1. De klant stuurt de mail niet bij wijze van ogentest, maar zegt in feite: “Deze prijs is wel erg laag, is dit wel de bedoeling?”

              De kans is vrij groot dat deze mensen in hun email gewoon gevraagd hebben wat de prijs was van het betreffende artikel en daarbij niet hebben gemeld dat de prijs 92% lager was dan de prijs van vorige week juist om geen slapende honden bij Leen wakker te maken. en dan is het niet zo gek dat je van een klantcontact medewerker dezelfde prijs die op de site staat teruggemaild krijgt

  5. Het gaat niet om het percentage. In het Otto arrest heeft het gerechtshof bepaald dat uit gegaan moest worden van een gemiddeld geïnformeerde consument, die dus ongeveer weet wat een product kost. Voor de televisie, die Otto wilde aanbieden voor 1000 euro, was een normale prijs van 700 tot 1300 euro. De uitkomst van dit arrest kan niet vertaald worden naar: “je moet twijfelen als een product met meer dan 50% korting wordt aangeboden”, om de doodeenvoudige reden dat je daarmee vraagt om in het hoofd van een ander te kijken en niemand dat kan (al doen sommige mensen wel alsof). Waar het om gaat is wat een gebruikelijke prijs is voor het product dat wordt verkocht.

    Overigens, wanneer een bedrijf reclame maakt met met de uiting “tot 90% korting” en de consument producten aantreft die daadwerkelijk met 90% korting worden aangeboden, dan mag deze er mijn inziens van uitgaan dat de verkoper het product ook voor die prijs wilde aanbieden.

    1. Als je naar iBood kijkt, zie je daar af en toe ook artikelen voorbijkomen met idioot hoge kortingen. Nu moeten de adviesprijzen waar die kortingen op zijn gebaseerd met de nodige korrels zout genomen worden, maar ik heb wel eens dingen voorbij zien komen die we bij mijn toenmalige werkgever ook verkochten, maar bij iBood werden ze verkocht onder onze inkoopprijs. Was een restpartijtje.

      Dus ja, idiote kortingen bij winkels die er om bekend staan goedkoop te zijn…

  6. Aan de ene kant snap ik je, Arnoud. Aan de andere kant: vergeet ook niet dat Leen Bakker zichzelf in de markt zet als goedkope winkel. Dus dan zou een keer een spectaculaire actie niet eens zo gek zijn. Trouwens, bij niet-goedkope winkels ook niet. Domino’s bijv. heeft nu ook alle pizza’s van 6-10 euro voor 2,99 in de aanbieding…

  7. “Kortingen van meer dan 50% zijn zeldzaam, dus dan moet je als consument écht gaan twijfelen aan de juistheid en dan dus nader onderzoek gaan doen, zoals het Gerechtshof bepaalde. Zo te lezen heeft niemand dat gedaan, en daar ga je dus gewoon op onderuit bij de rechter.” Die kortingen zijn bij Leenbakker niet zeldzaam en je gaat eraan voorbij, dat diezelfde mensen na het doorgeven van de fout dezelfde korting op hetzelfde product weer opnieuw aangeboden kregen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.